Compartilhar

บทที่ 4

Autor: กานเฟย
หลิงอวี๋คิดที่จะหยิบเครื่องมือและยาเพื่อไปช่วยรักษาเสี่ยวเมา

ทว่าประตูห้องใหญ่ก็ถูกเปิดขึ้นในทันที นางรับใช้แม่นมที่อยู่ด้านนอกอาจจะเข้ามาได้ทุกเมื่อ หลิงอวี๋จึงไม่กล้าที่จะทำอะไรผลีผลาม

ทำได้เพียงแต่สงบนิ่งรอคอยเวลา

พ่อบ้านฟั่นด้านนอกนั้นถูกแม่นมลี่ถามไถ่จนรู้สึกรำคาญใจ จึงใช้เท้าเตะแม่นมลี่ แล้วเอ่ยออกมาอย่างเย็นชาไร้ปรานี

“ไสหัวไป สุนัขดี ๆ จะต้องไม่มาขวางทาง”

เมื่อหลิงอวี๋มองออกไป ก็พบว่าแม่นมลี่ถูกผลักจนล้มลงบนพื้นอย่างแรง

ดูเหมือนว่า แม่นมลี่เองก็คงจะถูกแส้หวดมาก่อน เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง บนใบหน้ายังมีคราบเลือดอยู่ไม่น้อย...

“แม่นมลี่ เจ้าอย่ามามัวเสียเวลาอีกเลย รีบจัดการเก็บกวาดอยู่ในเรือนบุหงาเสียดี ๆ เถิด!”

นางรับใช้ที่ดูหยิ่งยโสคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหน้าของแม่นมลี่ เอ่ยออกมาอย่างได้ใจ

“พ่อบ้านฟั่นได้เลื่อนขั้นให้ข้าเป็นนางรับใช้ใหญ่แล้ว ต่อไปทุกคนในเรือนบุหงาจะต้องอยู่ภายใต้การดูแลของข้า”

“ท่านอ๋องทรงรับสั่งมาแล้วว่า หากพวกเจ้ายังจะไม่เชื่อฟัง ข้าก็มีอำนาจทีจะทุบตีพวกเจ้าจนตายได้!”

“หลิงผิง เจ้าเป็นนางรับใช้ข้างกายของพระชายา สัญญาทาสยังอยู่ในมือของพระชายา เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาทุบตีพวกเรา?” แม่นมลี่อดทนต่อความเจ็บปวดเอ่ยตำหนิออกมา

หลิงผิงยิ้มออกมาอย่างได้ใจ “นี่ นางถือว่าเป็นพระชายาของตระกูลใดกัน! ท่านอ๋องทรงเคยยอมรับนางหรือไม่?”

“อีกอย่าง เจ้าหมูโง่นี่ก็ขโมยของล้ำค่าของท่านอ๋องไปมิใช่รึ?”

“เพื่อเป็นการชดใช้ สัญญาทาสของพวกเราล้วนแต่มอบให้กับท่านอ๋องไปแล้ว ต่อไปข้าก็คือคนของท่านอ๋องแล้ว ไม่มีทางจะเป็นบ่าวรับใช้ของเจ้าหมูโง่นี่อีก!”

“แม่นมลี่ แม้แต่เจ้าเองก็เป็นคนของท่านอ๋อง ท่านอ๋องจะให้เจ้าไปตาย เจ้าจะยังมีชีวิตอยู่ได้อีกรึ? หากว่ารู้แล้ว ต่อไปก็คอยเชื่อฟังข้าดี ๆ !”

“เจ้า เจ้า......” แม่นมลี่โมโหจนเอ่ยไม่ออก

หลิงผิงไม่สนใจนางอีก หมุนตัวแล้วเดินเข้าไปด้านในห้อง

หลิงอวี๋ที่คิดจะช่วยแม่นมลี่ เพิ่งจะเดินมาถึงหน้าประตู ก็ชนเข้ากับหลิงผิง

หลิงผิงตื่นตกใจ โมโหจนถึงขีดสุด จนตบลงบนใบหน้าของหลิงอวี๋

หลิงอวี๋ที่เดิมทีนั้นอ่อนแรงอยู่แล้ว ทั้งร่างก็ล้มลงบนพื้นในทันที

หลิงผิงเดินเข้ามาอีกครั้ง ใช้เท้าเหยียบลงบนใบหน้าของหลิงอวี๋อย่างแรง...

หลิงอวี๋เจ็บปวดจนอีกเพียงนิดก็จะเป็นลมไป เลือดไหลล้นออกมาจากมุมปาก

นี่คือหลิงผิง นางรับใช้ที่ยุยงให้หลิงอวี๋ทำความผิดมาหลายครั้งหลายคราว!

หลิงอวี๋จำนางได้!

“เจ้าหมูโง่ เจ้าเองก็มีวันนี้แล้วสินะ!”

“ปกติแล้วเจ้าอาศัยสถานะของพระชายา อยากจะทุบตีพวกเราก็ทุบตี อยากจะดุด่าก็ด่า!”

“ตอนนี้ท่านเสนาบดีมิได้สนับสนุนเจ้าแล้ว ท่านเองก็มองเจ้าเหมือนกับสุนัขตัวหนึ่ง ข้าจะรอดูสิว่า เจ้าจะยังหยิ่งผยองได้อย่างไร!”

หลิงผิงยกเท้ากำลังเหยียบลงมาอย่างแรงอีกครั้ง...

เมื่อแม่นมลี่เห็นเข้า ก็ตื่นตกใจจนกระโจนเข้ามาปกป้องหลิงอวี๋เอาไว้ ทั้งร้องตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“อย่าทำพระชายา… หลิงผิง เจ้ามันบ่าวชั่วร้ายรังแกเจ้านาย!”

หลิงผิงไม่ได้คิดว่า แม่นมลี่จะกระโจนเข้ามา เมื่อชักเท้ากลับไม่ทันก็เตะเข้าบนเอวของแม่นมลี่อย่างแรง ทันใดนั้น แม่นมลี่ก็ส่งเสียงร้องออกมา

หลิงผิงกรุ่นโกรธเสียยิ่งกว่าเดิม เตะลงไปต่อพร้อมร้องคำราม

“เจ้ายังจะปกป้องคนสารเลวนี่อีก! ได้ ต้องการจะทนทุกข์ทรมานไปด้วยกันงั้นรึ? ข้าจช่วยเจ้าเอง ไปเป็นทาสรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของนางในยมโลกเสียเถอะ!”

หลิงอวี๋รู้สึกได้เพียงว่า แม่นมลี่บนร่างกายตนเองนั้นถูกเตะเข้าจนสั่นสะท้าน เลือดสดอุ่น ๆ ไหลลงมาตามลำคอเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ...

เธอรู้สึกเห็นอกเห็นใจอีกครั้ง...

ถึงแม้ว่าชาติที่แล้วเธอจะเป็นแพทย์อัจฉริยะ แต่กลับต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคพิเศษชนิดหนึ่ง โรคชนิดนี้เรียกว่าซินเนสทีเซีย!

ก็คือเมื่ออยู่ในระยะห่างหนึ่ง เมื่อคนข้างกายได้รับความเจ็บปวด ก็จะถูกเธอสัมผัสและรับรู้ได้!

และนี่ก็เป็นความตั้งใจเดิมที่เธอพยายามศึกษาวิจัยทางการแพทย์อย่างหนัก สามารถใช้อาการป่วยเช่นนี้ของตนให้กลายมาเป็นประโยชน์ได้ เพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดของผู้ป่วยได้สะดวกยิ่งขึ้น และรักษาให้ผู้ป่วย...

ส่วนข้อเสียก็คือ ความเจ็บปวดของผู้ป่วยนั้นเธอล้วนแต่รับรู้ได้!

ก็เหมือนกับในตอนนี้ ถึงแม้ว่าคนที่ถูกเตะจะเป็นแม่นมลี่ แต่ก็เท่ากับเป็นการเตะลงบนกายของเธอเช่นกัน

แม่นมลี่เจ็บปวดเท่าไหร่ เธอก็เจ็บปวดเท่านั้น!

หลิงอวี๋ที่มาถึงขีดสุดของร่างกายแล้ว ก็ไม่อาจทนรับได้จึงเป็นลมไปอีกครั้ง...

Continue a ler este livro gratuitamente
Escaneie o código para baixar o App
Comentários (5)
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
เป็นลมไปอีกครั้ง
goodnovel comment avatar
ดวงใจ ผลิตพันธ์
เป็นลมอย่างเดียวทำอะไรไม่ได้เลยเฮ้อ
goodnovel comment avatar
Fungtion Ft
เป็นนางเอกแปบบใด๋ มีแต่บอกโกรธๆๆๆๆ แต่ทำไรไม่ได้สักอย่าง อ่านละหงุดหงิดแทน
VER TODOS OS COMENTÁRIOS

Último capítulo

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2768

    แววตาเช่นนั้นของลุงซินช่างขัดแย้งกับรูปลักษณ์ที่แก่ชราของเขา หลิงอวี๋นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ครั้นคิดจะมองอีกครั้ง ลุงซินก็ก้มศีรษะลงเสียแล้ว กลับไปมีท่าทีต้อยต่ำและนอบน้อมดังเดิม“พระนางหลิง เชิญทางนี้เถิด!”ชิงเสวียนหันกลับมาเอ่ยเรียกในใจของหลิงอวี๋บังเกิดความคลางแคลงใจต่อท่าทีของลุงซิน แต่ชั่วขณะนี้ยังไม่มีเวลาครุ่นคิดให้ลึกซึ้ง จึงได้แต่เดินตามชิงเสวียนเข้าไปด้านในเมื่อเดินอ้อมลานเรือนรองด้านหลัง ผ่านระเบียงทางเดินทอดยาวหลายสาย ในที่สุดก็มาถึงเรือนชั้นในอันเป็นที่พำนักของฮูหยินหยางเหล่าสาวใช้ที่พบระหว่างทาง เมื่อเห็นชิงเสวียนต่างก็ก้มศีรษะคารวะ ไม่มีผู้ใดตั้งข้อสงสัยที่นางพาหลิงอวี๋เข้ามาด้วยครั้นมาถึงเรือนชั้นใน สาวใช้คนหนึ่งที่เฝ้าประตูอยู่เห็นชิงเสวียน จึงร้องประกาศเสียงดังว่า “ฮูหยิน คุณหนูชิงเสวียนกลับมาแล้วเจ้าค่ะ!”เสียงที่แก่ชราเสียงหนึ่งดังแว่วมาจากด้านใน “ให้นางเข้ามา!”หลิงอวี๋ได้ยินเสียงนี้ก็มิได้เอะใจอันใด นางนึกว่าเป็นเสียงของแม่นมข้างกายฮูหยินหยางชิงเสวียนจึงขานรับว่า “ฮูหยิน ข้าพาฮูหยินอู่มาด้วยเจ้าค่ะ!”ชิงเสวียนหยุดยืนรออยู่ที่หน้าประตูครู่หนึ่ง จึงพาหลิง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2767

    ชิงเสวียนเองก็รีบพรวดเข้าไปดึงตัวหยางหนานไว้“หยางหนาน นายท่านอู่กล่าวได้ถูกต้องแล้ว เจ้าบุ่มบ่ามจะไปหาอ๋องซู่เพื่อแก้แค้นเช่นนี้ ทั้งฮูหยินและนายท่านก็ยังมิล่วงรู้!”“หากอ๋องซู่คิดแตกหักกับเจ้าอย่างสิ้นเชิงขึ้นมา ฮูหยินและนายท่านก็จะตกอยู่ในอันตราย! เจ้าจะนำชีวิตของทุกคนไปเสี่ยงอย่างบุ่มบ่ามเช่นนี้มิได้!”หยางหนานกำหมัดแน่น ชิงเสวียนพูดถูกแล้ว ยามนี้อ๋องซู่นั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก อำนาจทางการทหารทั้งหมดล้วนอยู่ในกำมือของเขาหากตนมิอาจสังหารอ๋องซู่ได้ เช่นนั้นคนทั้งตระกูลหยางจะต้องถูกเขาสังหารล้างตระกูลเป็นแน่!หยางหนานสะบัดมือนางออกแล้วเดินกระสับกระส่ายไปมาในห้อง เขาสูดหายใจลึกอย่างต่อเนื่อง พยายามข่มเพลิงโทสะของตนไว้ชิงเสวียนเห็นเขามิได้บุ่มบ่ามออกไป จึงหันไปทางหลิงอวี๋ “พระนางหลิง พวกเราเชื่อคำพูดของพวกท่าน!”“เช่นนั้นอาการป่วยของรั่วหลาน พระนางหลิงพอจะมีวิธีรักษาหรือไม่เจ้าคะ?”หลิงอวี๋ครุ่นคิดครู่หนึ่งจึงกล่าว “ข้าตรวจดูรั่วหลานแล้ว ในเลือดของนางไม่มีพิษ แต่นี่ก็มิได้หมายความว่านางมิได้ถูกพิษ มิฉะนั้นไฝดำบนร่างกายนางคงมิขยายใหญ่ขึ้นเช่นนี้!”“นี่อาจเป็นพิษชนิดหนึ่งที่ทั้งข้า

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2766

    หยางหนานยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นตระหนก หากมิใช่เพราะหลิงอวี๋สังเกตเห็นไฝดำบนแผ่นหลังของรั่วหลาน และล่วงรู้ว่าเจี่ยงชิงเป็นสตรีป่านนี้ต่อให้รั่วหลานตายไปแล้วพวกเขาก็คงมิสงสัยเจี่ยงชิงอีกทั้งตนถูกพิษโดยมิได้สงสัยอ๋องซู่แม้แต่น้อย หากตนเพียงกล้าแตกหักกับเขา อ๋องซู่ก็มิจำเป็นต้องมอบยาถอนพิษให้ ก็สามารถสังหารตนได้ทุกเมื่อ!อ๋องซู่ในยามนี้มิใช่คนที่ต้องพึ่งพาตระกูลหยางเหมือนในอดีตอีกต่อไปแล้ว ต่อให้เขากำจัดตระกูลหยางทิ้งก็มิได้ส่งผลกระทบใดต่อตัวเขาเลย!“หึหึ มินึกเลยว่าตระกูลหยางของข้าจะเป็นเพียงผู้ที่ปูทางให้ผู้อื่นเสวยสุข ต้องเหนื่อยยากโดยเปล่าประโยชน์เสียจริง!”หยางหนานกล่าวเยาะหยันตนเอง“มิใช่แค่ชีวิตของข้าเท่านั้น ยังมีรั่วหลาน และกระทั่งชื่อเสียงความซื่อสัตย์สุจริตที่บิดาข้าสั่งสมมาทั้งชีวิต!”เซียวหลินเทียนกล่าวเสียงเรียบ “หยางหนาน หากเจ้าคิดว่าเรื่องที่อ๋องซู่และเจี่ยงชิงกระทำมีเพียงเท่านี้ เช่นนั้นเจ้าก็ดูแคลนพวกเขาสองคนเกินไปแล้ว!”หยางหนานมองเซียวหลินเทียนอย่างมิเข้าใจ “นายท่านอู่ เขายังทำสิ่งใดอีกหรือ?”เซียวหลินเทียนกล่าวอย่างมีความนัย “เจ้ามินึกสงสัยบ้างหรือว่า อ๋องซู่นำเงิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2765

    หยางหนานดูเหมือนจะมิระแคะระคายเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย เขากล่าวขึ้นอย่างซื่อ ๆ ว่า “มิใช่ว่าเขาก็กินโอสถของเจี่ยงชิงเหมือนพวกเราหรอกหรือ?”“หากเขามีวิธีอื่นใดที่สามารถยกระดับวรยุทธ์ได้ เขาจะต้องบอกข้าอย่างแน่นอน!”“อ๋องซู่กับข้าสนิทสนมกันประหนึ่งพี่น้องแท้ ๆ เขามีของดีอันใดล้วนแบ่งปันให้ข้าเสมอ!” หลิงอวี๋ถึงกับไร้คำพูด หยางหนานผู้นี้ช่างซื่อตรงเสียจริง มิน่าเล่าถึงได้ติดกับ ทั้งยังมิคลางแคลงใจในตัวอ๋องซู่แม้แต่น้อยเซียวหลินเทียนจ้องมองเขา กล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า “หยางหนาน ข้ามายังปากั๋วโจว ก็พอได้ยินกิตติศัพท์นิสัยใจคอของบิดาเจ้ามาบ้าง!”“เขารักราษฎรประดุจบุตรธิดา ทำการยุติธรรมและเคร่งครัด ก็เพราะเขามีชื่อเสียงดีงามถึงเพียงนี้ พวกเราจึงได้ยอมเจรจากับพวกเจ้า!”“หยางหนาน ข้าขอถามเจ้า หากเพื่อยกระดับวรยุทธ์ แล้วต้องให้เจ้าฝึกฝนวิชานอกรีต สังหารผู้คนแย่งชิงพลังของผู้อื่น เจ้าจะยินยอมหรือไม่?”หยางหนานขมวดคิ้วทันที กล่าวเสียงขรึมว่า “ย่อมมิยินยอมอยู่แล้ว! หากท่านพ่อข้าน้อยรู้เข้า ท่านยอมทุบตีข้าน้อยให้ตาย ดีกว่าปล่อยให้ข้าน้อยประพฤติตัวเลวทรามเช่นนี้!”“หยางหนานผู้นี้ได้รับการอบรม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2764

    หยางหนานได้ยินดังนั้นก็รีบร้อนถาม “พระนางหลิง โอสถบำรุงวิญญาณมีความนัยใดแอบแฝงกันแน่? ท่านอย่าอ้อมค้อมอีกเลย บอกข้าน้อยมาให้หมดเถิด!”หลิงอวี๋กล่าวเสียงขรึม “หยางหนาน เมื่อครู่ข้าเจาะเลือดของเจ้าก็เพื่อต้องการตรวจสอบว่าในร่างกายของเจ้ามีพิษหรือไม่!”“และก็มิผิดจากที่ข้าคาดการณ์ ในเลือดของเจ้ามีพิษตกค้างของเถาเลือด หญ้ารากดิน และดอกใจเพลิงเจ็ดใบ!”“โอสถที่อ๋องซู่มอบให้เจ้านั้นมีส่วนผสมของสมุนไพรเหล่านี้อยู่ สมุนไพรพวกนี้ช่วยให้เจ้าเลื่อนขั้นวรยุทธ์ได้ก็จริง แต่พิษของมันกลับมิถูกร่างกายขับออกไปจนหมดสิ้น!”“เมื่อสะสมนานวันเข้า พิษร้ายเหล่านี้ก็จะกัดกร่อนอวัยวะภายในของเจ้า หากขาดยาถอนพิษเมื่อใด ก็อาจถึงแก่ชีวิตได้!”“และโอสถบำรุงวิญญาณที่อ๋องซู่มอบให้พวกเจ้าทุกสิบห้าวัน ก็คือสิ่งที่ใช้สะกดพิษเหล่านี้ไว้นั่นเอง!”หยางหนานและชิงเสวียนต่างฟังจนตกตะลึงอ้าปากค้างหยางหนานส่ายศีรษะอย่างมิอยากเชื่อ “เป็นไปมิได้! หากในโอสถมีพิษ ท่านแม่ของข้าจะมิล่วงรู้ได้อย่างไร?”หลิงอวี๋กล่าวเสียงเย็นชา “ข้ามิรู้หรอกว่าตอนที่ท่านแม่ของเจ้าตรวจสอบโอสถนั้น ในโอสถได้เติมสมุนไพรเหล่านี้ลงไปแล้วหรือไม่ แต่หาก

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2763

    หลิงอวี๋มองหยางหนาน แล้วเอ่ยเสียงขรึม “หยางหนาน ข้าขอเจาะเลือดเจ้าสักหน่อยได้หรือไม่? มิมาก เพียงแค่หลอดเดียวก็พอ!”หยางหนานขมวดคิ้วมองหลิงอวี๋หลิงอวี๋หยิบหลอดเข็มสำหรับเจาะเลือดออกมาแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “หยางหนาน หากยังอยากเจรจากันต่อ ก็จงแสดงความจริงใจออกมาเสียหน่อย!”“อีกประการหนึ่ง การที่ข้าเจาะเลือดของเจ้าก็นับเป็นประโยชน์ต่อตัวเจ้าเอง หากเจ้ามิยินยอม เช่นนั้นพวกเราก็คงมิจำเป็นต้องเจรจากันอีกต่อไป!”ชิงเสวียนเหลือบมองหลอดเข็ม ก่อนจะดึงแขนเสื้อของหยางหนานหยางหนานกล่าวอย่างมิค่อยเต็มใจนัก “ก็ได้ ท่านเจาะไปเถิด!”หลิงอวี๋ถือหลอดเข็มเดินเข้าไป บอกให้หยางหนานพับแขนเสื้อขึ้น จากนั้นจึงสอดเข็มเข้าไปในท่อนแขนของเขาเพื่อเก็บเลือดมาหนึ่งหลอด“รอสักครู่!”หลิงอวี๋เดินออกไปด้านนอก นางนำโลหิตไปวิเคราะห์ในมิติหยางหนานมองไปที่ประตูอย่างกังขา ก่อนจะหันไปถามว่า “นายท่านอู่ พระนางหลิงทำเช่นนี้หมายความว่ากระไร?”เซียวหลินเทียนรู้ดีว่าหลิงอวี๋กำลังสงสัยสิ่งใด จึงเพียงยิ้มเล็กน้อย “รออีกสักครู่เดี๋ยวก็รู้เอง!”“หยางหนาน เจ้าควรทราบว่าพวกเรามิได้มีเจตนาร้ายต่อพวกเจ้า มิฉะนั้นคงมิเอ่ยถึงเรื

Mais capítulos
Explore e leia bons romances gratuitamente
Acesso gratuito a um vasto número de bons romances no app GoodNovel. Baixe os livros que você gosta e leia em qualquer lugar e a qualquer hora.
Leia livros gratuitamente no app
ESCANEIE O CÓDIGO PARA LER NO APP
DMCA.com Protection Status