เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 3
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2394
หยางหงหนิงน้ำตาไหลพราก พลางเอ่ยออกมาอย่างเศร้าสร้อย“เสด็จลุง ท่านป้า หากหม่อมฉันผิด สิงอวี๋ก็ผิดยิ่งกว่าหม่อมฉันเพคะ! พวกท่านมิสามารถโยนความผิดทั้งหมดมาไว้ที่หม่อมฉันได้นะเพคะ!”“หม่อมฉันขอร้องพวกท่าน ละเว้นให้หม่อมฉันสักหน่อยเถิดเพคะ หม่อมฉันยินดีที่จะใช้ชีวิตที่เหลือตั้งป้ายขอพรอุทิศแก่เพ่ยเพ่ย เพื่อชดใช้ความผิดของหม่อมฉันเพคะ!”ขณะที่หยางหงหนิงกำลังพูดอยู่นั้น นางก็คำนับเจ้าแห่งทิศใต้และชายาไปด้วยคำนับไปมิถึงสองครั้ง หน้าผากของนางก็มีเลือดไหลลงมาตามหน้าผากที่เรียบเนียนของนางแล้วเมื่อเป็นเช่นนี้ นางก็ได้รับความเห็นใจจากคนมากมายอีกครั้งฮูหยินหยางก็มองไปทางองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวอย่างอ้อนวอนเสิ่นฮ่าวขมวดคิ้ว แล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เสด็จพี่ หยางหงหนิงพูดถูก นางพลั้งมือดึงเพ่ยเพ่ยตกน้ำไป มิได้เป็นความตั้งใจของนาง หากจะนับเป็นความผิดใด ๆ ก็เป็นความผิดของสิงอวี๋ผู้นั้น!”“หงหนิงเองก็น่าสงสารเช่นกัน พวกท่านเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของนางกับเพ่ยเพ่ย แล้วปล่อยนางไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”ยังมิทันที่ชายาเจ้าแห่งทิศใต้จะพูดอะไร เย่หรงก็อดมิได้ที่จะเอ่ยเยาะเย้ยออกมา“จิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2393
ฮูหยินหยางคิดว่าถึงอย่างไรสิงอวี๋ก็ตายไปแล้ว คนตายมิอาจให้การใด ๆ ได้ ขอเพียงตนยืนกรานในจุดนี้ เจ้าแห่งทิศใต้ก็ทำอะไรหยางหงหนิงมิได้!ฮูหยินหยางหันไปทางผู้คน แล้วเอ่ยออกไปอย่างวิงวอน “พวกท่านตัดสินกันดู… หงหนิงของข้าเป็นเพียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อมีสัตว์ประหลาดโจมตีอยู่ตรงหน้า และด้านหลังก็มีคนคิดจะสังหารนางอีก!”“การที่นางแย่งเชือกมาเพราะตกใจจนเสียการควบคุม นี่เป็นความผิดของนางหรือ?”“ท่านหญิงฉางเล่อจากไปแล้ว หงหนิงของข้าก็เสียใจแทบขาดใจเช่นกัน แต่การตำหนินางเช่นนี้โหดร้ายเกินไปหรือไม่?”คนที่มุงดูเหล่านั้นนึกถึงเหตุการณ์ในยามนั้น แล้วก็มีบางคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย“ในยามคับขัน ทุกคนก็ล้วนคิดเอาตัวรอดตามสัญชาตญาณกันทั้งนั้น! การกระทำเช่นนี้ของหยางหงหนิงก็มิถือว่าเป็นการเจตนาฆ่าหรอก!”“ใช่ ท่านดูเถิด นางเสียใจจนเป็นลมไปแล้ว เห็นได้ชัดเลยว่านางเองก็เสียใจกับการตายของท่านหญิงฉางเล่อมากเช่นกัน!”“เจ้าแห่งทิศใต้ พวกท่านเป็นผู้ใหญ่ใจกว้าง ช่วยเมตตาต่อเด็กผู้นี้สักหน่อยเถิด!”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้โกรธกับคำพูดของคนเหล่านี้จนหัวเราะออกมา จากนั้นนางก็หันไปทางคนเหล่านั้น แล้วยิ้มเยาะพร้อม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2392
ฮูหยินหยางและหยางหงหนิงที่หลบอยู่ในเรือนชั้นในของจวนองค์หญิงได้ยินว่าชายาเจ้าแห่งทิศใต้พาคนมาแรกเริ่มพวกนางยังคงดูสงบกันมาก คิดว่าเจ้ากรมหยางจัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้แล้ว องค์หญิงหานเยวี่ยเองก็พูดไว้แน่ชัดแล้วเช่นกัน ดังนั้นเรื่องนี้จึงน่าจะแก้ไขไปได้โดยง่ายแต่ฮูหยินหยางก็ยังส่งนางรับใช้ที่มีความคล่องแคล่วสองคนไปคอยดูอยู่ด้านหน้า และพวกนางก็กลับมารายงานข้อมูลอยู่เป็นครั้งคราวจนกระทั่งตอนที่ฮูหยินหยางได้ยินว่าองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวมิสามารถหยุดยั้งเจ้าแห่งทิศใต้ได้ และกำลังส่งคนมาพาตัวหยางหงหนิงไป นางก็ตกตะลึงไปทันทีหยางหงหนิงก็ยิ่งตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง นางดึงฮูหยินหยางไว้แล้วตะโกนออกมาอย่างร้อนใจ“ท่านแม่ ทำอย่างไรดีเจ้าคะ? ข้ามิอยากตาย!”“ท่านจะให้เจ้าแห่งทิศใต้พาตัวข้าไปมิได้เด็ดขาดนะเจ้าคะ!”ฮูหยินหยางเห็นน้ำตาของหยางหงหนิงก็ตกใจ รีบปลอบใจนางทันที “เจ้าอย่าเพิ่งกังวลไปเลย ยังมิถึงตอนสุดท้ายเสียหน่อย!”“เจ้าวางใจเถิด ต่อให้แม่ต้องตาย แม่ก็ไม่มีทางยอมให้เจ้าแห่งทิศใต้พาตัวเจ้าไปแน่!”“เจ้าใจเย็นก่อน จำสิ่งที่แม่บอกกับเจ้าไว้เมื่อวานได้หรือไม่? เจ้าทำตามที่แม่บ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2391
“ท่านปู่ ท่านรีบเข้าไปช่วยพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้เถิดขอรับ!”เย่หรงวิ่งเข้ามาดึงตัวโม่เจี๋ยไว้ และเมื่อเห็นว่าชายาเจ้าแห่งทิศใต้หมดสติไปจึงรีบตะโกนขึ้นมาเย่ซงเฉิงส่ายหัวอย่างจนใจ แล้วเดินเข้าไปยัดโอสถให้ชายาเจ้าแห่งทิศใต้ ก่อนจะรักษาอาการบาดเจ็บที่มือของนางองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวต่างมองหน้ากันไปมา เรื่องนี้รุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว จะจัดการอย่างไรดีเล่า?หรือว่าจะต้องส่งตัวหยางหงหนิงไปจริง ๆ?ทันใดนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา“สายสัมพันธ์ของครอบครัวนั้นบางเสียยิ่งกว่ากระดาษอีก ข้ารู้สึกมาตลอดว่า เรื่องเช่นนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นระหว่างพี่น้องของข้า ที่แท้แล้ว... ก็มีเพียงข้าที่คิดไปเองฝ่ายเดียว!”“เจ้าแห่งทิศใต้เสด็จมาแล้ว!”ผู้คนที่มุงดูอยู่ต่างก็หลีกทางให้โดยมิรู้ตัว องค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวจึงได้เห็นเจ้าแห่งทิศใต้ยืนอยู่ด้านหลังของฝูงชนที่ด้านหลังของเขามีขุนนางหลายคนยืนอยู่ด้วย และในบรรดาขุนนางนั้นก็ยังมีบรรดาผู้ตรวจการที่เป็นที่เคารพนับถือหลายคนทีเดียวเจ้าแห่งทิศใต้แต่งกายด้วยชุดองค์ชายสีเข้มทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าหลังจากว่าราชกิจเสร็จแล้วก็รีบตรง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2390
เมื่อเสิ่นฮ่าวได้ยินเช่นนี้ เขาก็จ้องมองไปด้วยสายตาโหดเหี้ยม จากนั้นก็ด่าทอออกไป “ใครมันพูดจาเหลวไหลใส่ร้ายข้า?"เหล่าคุณชายตระกูลเส้ายืนขึ้นมาตรงหน้าทันที แล้วปิดกั้นสายตาของเสิ่นฮ่าวมิให้เห็นคนที่พูด“กล้าทำแล้วยังจะกลัวถูกดุอีกรึ?”คนผู้นั้นคือคนที่โม่เจี๋ยส่งมา นามว่าฉาชิ่งฉาชิ่งอายุยี่สิบกว่าปี คิ้วหนาและตาโต แต่ครึ่งหนึ่งบนใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นที่น่าเกลียด เห็นได้ชัดว่าเป็นแผลที่เกิดจากการถูกไฟไหม้ขาของเขาเหลืออยู่ครึ่งเดียว จึงต้องพึ่งไม้เท้ามาที่นี่เขายืนอยู่ด้านหลังของคนตระกูลเส้า แล้วก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ทุกคนดูแม่ทัพเสิ่นของพวกเราสิว่าสง่างามเพียงใด!”“หากมีคนจะบุกรุกเข้าไปในจวนองค์หญิง เขาก็จะสังหารโดยมิละเว้น! มีความสามารถเช่นนี้ เหตุใดจึงมิไปฆ่าฟันศัตรูที่สนามรบเล่า?”“เมื่อครู่เขาบอกว่าข้าใส่ร้ายเขา ข้าใส่ร้ายหรือไม่ ทุกคนดูจากความโอ่อ่าของจวนองค์หญิงก็รู้แล้ว!”“เหล่าพี่ใหญ่ทุกท่าน โปรดหลีกทางให้ที! ข้ามิกลัวตาย… หากเขาจะสังหารก็ให้เขาสังหารเสียเถิด!”ฉาชิ่งผลักคุณชายตระกูลเส้าที่ปกป้องตนออกไป แล้วใช้ไม้เท้าเดินขึ้นไปข้างหน้าเสิ่นฮ่าวมองฉาชิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2389
ด้วยความที่บิดาของหลิวซานหมายจะเข้าหาองค์หญิงหานเยวี่ยและเจ้ากรมหยาง เขาจึงบังคับให้หลิวซานพูดโกหกออกมาเขาเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ “สิงอวี๋และหลงเพ่ยเพ่ยต่างก็ตายไปแล้ว และเย่หรงก็เป็นลูกที่มิเอาไหนของตระกูลเย่ ขอเพียงเจ้ายืนยันอย่างหนักแน่นว่าเย่หรงและสิงอวี๋ทำร้ายหยางหงหนิง ใครจะสงสัยพวกเจ้ากันเล่า!”“เจ้ากรมหยางรับรองไว้แล้วว่าคนอื่น ๆ ก็จะพูดเช่นเดียวกับเจ้าทั้งหมด เจ้าก็วางใจเสียเถิด!”หลิวซานถูกพ่อบังคับแกมเกลี้ยกล่อมด้วย สุดท้ายนางจึงหอบความหวังเล็ก ๆ ไว้แล้วพูดสิ่งที่พูดออกไปเมื่อครู่นี้หลังจากที่เย่หรงดุด่านางจบแล้ว เขาก็ตะโกนใส่องค์หญิงหานเยวี่ย“องค์หญิงหานเยวี่ย ท่านเรียกหยางหงหนิงออกมาเถิด พวกเราต้องการเผชิญหน้ากับนางพ่ะย่ะค่ะ!”หยางซูและหลงอิงก็เออออตามเช่นกัน “ใช่เพคะ พวกเราต้องการเผชิญหน้านางเสียให้รู้เรื่อง!”“นางก่อเรื่องใหญ่เช่นนี้ แล้วก็ซ่อนตัวมิพบปะผู้ใด ทั้งยังใช้การกระทำเล็กน้อยเช่นนี้มาใส่ร้ายพวกเราอีก พวกเราต้องการให้นางยอมรับผิดจากปากของนางเองเพคะ!”องค์หญิงหานเยวี่ยขมวดคิ้วมุ่น นางมิชอบการถูกกระทำเช่นนี้เสียมาก ๆ นางจึงเอ่ยออกไปด้วยเสียงทุ้มลึก“ข้าช่ว
บางทีคุณอาจจะชอบ
แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.5K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์23.5K viewsข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g8.4K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ27.8K viewsทะลุมิติมาเป็นหญิงตาบอด ยุค 70
sanvittayam1.1K viewsท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2
มี่เยี่ยน110 viewsชายาของท่านอ๋องจวนร้าง
Lovedee1.9K viewsหลี่ชิงเหมียว..ภรรยาผู้หวนคืน
หลงเวลา /จู้หมิง4.2K views
