Share

บทที่ 758

Author: กานเฟย
ฉินซานนึกถึงคำพูดของหลิงอวี๋ ใจเขาก็บีบรัดขึ้นทันที หรือว่าคนที่แขกที่กล่าวถึงคือหลิงเสี่ยงพี่ชายของหลิงอวี๋?

ฉินซานนั่งมิติดทันที ไม่ว่าจะเป็นหลิงเสี่ยงหรือไม่ เขาก็ต้องช่วยแม่ทัพผู้นี้ให้จงได้

บนถนน เจ้าหน้าที่ทหารกำลังค้นหาจากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่ง ฉินซานกับเหอโปคุยกันเสียงต่ำ พอแขกลุกขึ้นฉินซานก็เดินตามลงไปชั้นล่าง

เรื่องลับ ๆ เช่นนี้ หยางจื้อฟางไม่มีทางบอกกับภายนอก แต่แขกผู้นี้กลับรู้เรื่องราวภายในมากมายถึงเพียงนี้ ฉินซานวางแผนจะถามจากปากเขาดูอีกครั้ง

แขกผู้นั้นเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็พบกับเจ้าหน้าที่ทหาร ฉินซานกดปีกหมวกลง แล้วเห็นแขกทักทายนายทหารที่เป็นผู้นำกลุ่ม

นายทหารยิ้มพลางเอ่ย “พี่หลิว จะกลับบ้านหรือ!”

หลิวเหว่ยก้าวไปวางมือบนไหล่นายทหารพลางเอ่ยยิ้ม ๆ “เมื่อไรจะออกเวรเล่า? ข้าเตรียมอาหารกับเครื่องดื่มไว้แล้ว รอพวกเจ้าออกเวรพวกเราพี่น้องจะได้จิบกันเสียหน่อย!”

นายทหารยิ้มขมขื่นพลางเอ่ย “วันนี้อย่าคิดที่จะได้ออกเวรเลย หากจับนักโทษมิได้ ใต้เท้าไม่มีทางอนุญาตให้เราพักหรอก! ไว้วันอื่นเถิด!”

“ทำงานหนักแล้ว เช่นนั้นก็วันอื่นเถิด!”

หลิวเหว่ยปล่อยเขาไป พลางหยิบอาหารเครื่องดื่มแ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
เอาเหล็กร้อนประทับลงบนเนื้อแม่ทัพผู้นั้นด้วย
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2686

    เหมิงซินหัวเราะออกมา “ข้าดีกับเจ้ายิ่งนัก!”“จริง ๆ นะ หลิงหลิง นับตั้งแต่ที่ข้าถูกท่านพ่อบุญธรรมเก็บมาเลี้ยง ข้าก็รู้จักเจ้าแล้ว!”“ข้ามองเจ้าเป็นน้องสาว มีสิ่งใดที่อร่อย หรือสิ่งใดที่น่าสนุก ข้าล้วนหามาให้เจ้าทั้งสิ้น!”“แม้กระทั่งที่เจ้าอยากจับหมาป่ามาเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยง ข้าเองก็ไปช่วยเจ้าจับโดยมิสนอันตรายเช่นกัน!”เหมิงซินชี้ไปที่แผลเป็นของตนแล้วตะคอกขึ้นมา “เพื่อที่จะช่วยเจ้าจับหมาป่า ข้าจึงได้ถูกแม่หมาป่าตะครุบเสียจนบาดเจ็บ ใบหน้าจึงเสียโฉมเช่นนี้อย่างไรเล่า!”“แต่เจ้า นับจากนั้นเจ้ากลับรังเกียจข้า ทั้งยังดุด่าข้าทั้งในที่ลับที่แจ้งว่าข้าเป็นสัตว์ประหลาดน่ารังเกียจอีก!”หลิงอวี๋ฟังถึงตรงนี้ก็รู้สึกสะเทือนใจขึ้นมา ที่แท้แผลเป็นนี้ของเหมิงซินก็เกิดขึ้นเพราะจะเอาใจเหมิงหลิงหลิงนี่เองฟังจากถ้อยคำของเหมิงซินแล้ว เขาชอบเหมิงหลิงหลิงจริง ๆ บนใบหน้างดงามของเหมิงหลิงหลิงปรากฏร่องรอยของความดูถูกขึ้นมา ซึ่งสิ่งนี้ทำให้หลิงอวี๋ที่อยู่ด้านบนเห็นได้อย่างชัดเจนหลิงอวี๋ยิ้มเยาะออกมา เหมิงหลิงหลิงยังจะว่าเหมิงซินหน้าเนื้อใจเสืออีก ดูจากท่าทีของนางเช่นนี้แล้ว นางก็มิใช่คนดีอะไรนักนี่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2685

    ช่างเป็นสาวน้อยที่งดงามยิ่งนัก!หากเมื่อครู่หลิงอวี๋มิได้ยินมาว่านางคิดจะลงพิษกู่กับเซียวหลินเทียน เมื่อได้เห็นใบหน้าที่ดูใสซื่อบริสุทธิ์เช่นนี้แล้ว นางเองก็คงจะรู้สึกชื่นชอบอยู่บ้างทว่าเมื่อล่วงรู้แล้วว่านางมีเจตนาร้ายต่อเซียวหลินเทียน หลิงอวี๋จะยังรู้สึกดีกับนางได้อย่างไร?นางจึงได้แต่เฝ้ามองอย่างเงียบ ๆก็เห็นเหมิงหลิงหลิงยกถาดใบหนึ่งเข้ามา ในถาดนั้นมีโจ๊กผักอยู่เต็มชาม“พี่ชาย ข้านำอาหารมาให้ท่านแล้ว! ท่านคงหิวแล้วกระมัง?”เหมิงหลิงหลิงเดินไปที่ข้างเตียง กล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเซียวหลินเทียนยังมิทันได้ลืมตา ก็ได้กลิ่นหอมของโจ๊กผักโชยมาแตะจมูก เมื่อได้ยินคำพูดของเหมิงหลิงหลิง เขาจึงลืมตาขึ้น“พี่ชาย ข้าปลดโซ่ตรวนให้ท่านมิได้ ให้ข้าป้อนท่านเถิด!”เหมิงหลิงหลิงนั่งลงข้างเตียง พลางวางถาดลงแล้วยกถ้วยโจ๊กขึ้นเซียวหลินเทียนยังจำได้ว่า ตอนที่ตนกำลังหิ้วกระต่ายอยู่ ก็พลัดตกลงไปในกับดักโดยมิตั้งใจ เขาพยายามจะเหินกายขึ้นมา แต่กลับถูกเด็กสาวตรงหน้านี้ยิงลูกดอกอาบยาพิษใส่ถึงสองดอกท้ายที่สุดจึงทำให้เขาทั่วร่างอ่อนแรงและหมดสติไป“พวกเจ้าเป็นใครกัน?”เซียวหลินเทียนนึกว่าคนที่จับต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2684

    หลิงอวี๋มองมิเห็นว่าในห้องชั้นบนนั้น ป้าเหมิงกำลังร้องไห้อย่างสิ้นหวังนางกุมมือของเหมิงหลิงหลิงไว้แน่น พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่า “หลิงหลิง เป็นแม่เองที่ถ่วงรั้งเจ้าไว้!”“หากมิใช่เพราะแม่ เจ้าก็คงจากที่นี่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้แล้ว!”เหมิงหลิงหลิงลูบมือของท่านแม่เบา ๆ พลางกระซิบว่า “ท่านแม่ ข้ามีวิธีแก้สถานการณ์นี้แล้วเจ้าค่ะ!”“จะบอกให้นะเจ้าคะ วันนี้ตอนที่ลูกออกไปล่าสัตว์ จับบุรุษผู้หนึ่งมาได้ เขามีวรยุทธ์สูงส่งมาก!”“ขอเพียงลูกเกลี้ยกล่อมให้เขาแต่งงานกับลูกได้ เหมิงซินก็มิใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย!”หลิงอวี๋ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับพูดมิออกแม่นางน้อยนี่โง่เง่าหรืออย่างไรกัน นางมิรู้จักเซียวหลินเทียนด้วยซ้ำ แต่กลับกล้าเอ่ยวาจาว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขายอมรับนางเป็นภรรยาให้ได้ยิ่งไปกว่านั้น นางรีบร้อนอยากจะหนีให้พ้นจากการต้องแต่งงานกับเหมิงซิน จึงคิดจะลากใครก็ได้เข้ามาช่วยแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าบุรุษผู้นี้จะดีไปกว่าเหมิงซิน?“ท่านแม่ แต่ลูกกังวลว่าจะควบคุมบุรุษผู้นี้มิได้! ลูกเห็นว่าเขารูปโฉมสง่างาม ท่าทางมิธรรมดา คนเช่นนี้ย่อมมิยอมก้มหัวเชื่อฟังคำสั่งของข้าแน่!”

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2683

    หลิงอวี๋จ้องมองไปยังจุดที่คนทั้งสองกำลังพูดคุยกัน หลังจากเพ่งมองอย่างตั้งใจ ในที่สุดนางก็มองเห็นคนทั้งสองที่แท้เสื้อคลุมกันฝนบนกายของคนทั้งสองล้วนทำขึ้นจากการเย็บใบไม้เข้าด้วยกัน เมื่อมองดูจึงกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับพุ่มไม้ หากมิสังเกตให้ดีก็มิอาจพบเห็นได้เลย หลิงอวี๋สัมผัสมิได้ถึงความผันผวนของพลังวิญญาณจากคนทั้งสองมากนัก ทว่านางก็มิได้ผลีผลามลงมือ ยังคงอดทนรอคอยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มลงอีกครั้ง ชายคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า “พี่รอง กลับกันเถอะ ฟ้าจะมืดแล้ว คงไม่มีใครมาอีกแล้ว!”“ฝนตกจนข้าเปียกไปทั้งตัว ข้ามิอยากล้มป่วยไป!”ชายที่ถูกเรียกว่าพี่รองจึงกล่าว “เช่นนั้นก็กลับกันเถอะ!”ทั้งสองเริ่มเคลื่อนไหวและเดินกลับไปหลิงอวี๋รอจนกระทั่งพวกเขาเดินไปไกลแล้วจึงค่อย ๆ ติดตามไปนางเห็นคนทั้งสองสวมเสื้อกันฝนใบไม้ที่หนาหนัก แต่กลับหลบหลีกกับดักได้อย่างคล่องแคล่วและมุ่งหน้าต่อไปหลังจากเดินมาได้ราวหนึ่งลี้ พวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่สร้างอยู่บนเนินกลางเขาหลิงอวี๋ที่อยู่ด้านหลังเห็นแล้วก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนหน้านี้ชาวบ้านจากหมู่บ้านตงหยางล้วนอาศัยอยู่ในถ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2682

    เมื่อเห็นกับดัก หลิงอวี๋กลับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกกับดักนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนขุดขึ้น ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าในป่าลึกแห่งนี้มีผู้ประสบภัยที่หลบหนีมาพักพิงอยู่เซียวหลินเทียนอาจจะพลัดหลงเข้ามาในเขตควบคุมของพวกเขาโดยมิตั้งใจ จนตกลงไปในกับดักและถูกคนเหล่านี้จับตัวไปเซียวหลินเทียนมีวรยุทธ์สูงส่ง หากตกลงไปในกับดักนี้ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว การจะหนีออกมาก็มิใช่เรื่องที่เป็นไปมิได้เช่นนั้นแล้ว ก็น่าจะเป็นเพราะในตอนนั้นมีคนซุ่มโจมตีอยู่บริเวณใกล้เคียง เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนตกลงไปในกับดัก จึงลงมือกับเขาทันที เป็นเหตุให้เขาถูกจับตัวไปได้ในที่สุดเมื่อเข้าใจถึงสาเหตุแล้ว หลิงอวี๋ก็มิร้อนรนอีกต่อไปนางมิได้รีบร้อนสำรวจต่อ แต่เร่งกลับไปยังค่ายพักเมื่อลู่ปินและหลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋กลับมา ก็รีบเข้ามาถามว่า “ฮองเฮา มีข่าวของฝ่าบาทแล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าพบร่องรอยของพระองค์แล้ว จึงรีบกลับมาแจ้งให้พวกเจ้ารู้ก่อน”“ลู่ปิน เจ้าจัดให้ทุกคนตั้งค่ายพักแรมตรงนี้ หากข้ายังมิกลับมา ก็อย่าเพิ่งผลีผลามเคลื่อนไหว ข้าจะออกไปตามหาฝ่าบาทอีกครั้ง!”“ยังมิรู้ว่าคนที่อยู่บนเขานี้เป็นใคร แต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2681

    มิว่าจะเป็นความเป็นไปได้แบบใด ก็ล้วนหมายความว่าเซียวหลินเทียนได้สูญสิ้นอิสรภาพไปแล้วหลิงอวี๋บังคับให้ตนเองสงบสติอารมณ์ลง ก่อนจะวิเคราะห์ต่อไปหากเซียวหลินเทียนประสบอุบัติเหตุ นั่นยังมิน่ากลัวเท่าใดนัก สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงคือ หากเขาได้พบกับผู้แข็งแกร่ง พลังฝึกตนของผู้แข็งแกร่งผู้นั้นจะต้องสูงกว่าเซียวหลินเทียนอย่างแน่นอนหลิงอวี๋นึกถึงการต่อสู้ระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงในครานั้น แม้วรยุทธ์จะด้อยกว่าหลงหมิง แต่เมื่อได้กินโอสถลับของสวินเย่เข้าไป เซียวหลินเทียนก็ยังสามารถต้านทานการต่อสู้อันหนักหน่วงกับหลงหมิงได้ช่วงใหญ่หากเซียวหลินเทียนได้พบกับผู้แข็งแกร่งเช่นนั้น หรือว่าผู้แข็งแกร่งคนนี้จะน่ากลัวยิ่งกว่าหลงหมิงเสียอีก? ถึงได้ทำให้เซียวหลินเทียนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงขัดขืน และสูญสิ้นอิสรภาพไปโดยง่ายดายเช่นนี้?ยิ่งคิด หลิงอวี๋ก็ยิ่งใจหายก่อนหน้านี้มิเคยได้ยินว่าในแดนเทพแห่งนี้ยังมีผู้ใดแข็งแกร่งกว่าหลงหมิง หรือว่าคนที่เซียวหลินเทียนพานพบคือฝูไห่?แต่ในมิช้า หลิงอวี๋ก็รู้สึกว่าความคิดของตนช่างเหลวไหลสิ้นดีหากฝูไห่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริง ก็คงมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงแดนเทพเพื่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status