อยากหนีไปให้พ้น

และยังวันนี้ แม่ก็คงให้วิภาวางยาเขาอีกเป็นแน่ ไม่อย่างนั้นจะนั่งรอจนถึงเที่ยงคืนหรือ เขาเองที่หลงกลมารดาอีกครั้ง

ความต้องการของชายหนุ่มที่อยากจะเสพสุขกับร่างนวลของอินทุภา แสดงตัวตนแข็งหยัด เขาบดเบียดมันไปกับร่างนุ่ม ๆ แค่ได้กลิ่นอายความอ่อนหวานที่ไร้เครื่องปรุงแต่ง ต่างกับมายาวีราวฟ้ากับดิน

“ไม่ผิด เธอเป็นเมียฉัน” เขาพูดก่อนจะทิ่มใบหน้าลงไปตรงหว่างกายงาม และฉกปลายลิ้นหยอกเย้าเล้าโลม

ธีรุตม์ไม่อยากให้เธอเจ็บ และไม่สนุกกับการมีอะไรกับเขา ร่องสาวส่งสารบางอย่างออกมามากมาย การกระตุ้นอย่างคนชำนาญ อินทุภากรีดร้องเสียงเบาตอนที่เขาส่งเธอไปถึงสวรรค์ น้ำตาแห่งความเสียวไหลรวมออกมาปะปนกับความน้อยอกน้อยใจ

“ฉันจะทำละนะ” เขาเอ่ยบอกด้วยเสียงที่ปะปนออกมากระเส่าแรง ธีรุตม์แยกขาของเธอออกกว้าง แล้วจรดจ่อแกนบุรุษเข้าไปในช่องทางน้อย ๆ ที่มีสายธารชุ่มฉ่ำ

เขากดตอกแท่งแข็งแรงที่เหยียดหยัดเข้าไปในช่องคับแคบของเธอ อินทุภาได้แต่ผลักไส ร่างน้อย ๆ สั่นเทา น้ำตาไหลพราก ๆ ด้วยความเจ็บปวด ครั้งแรกกับครั้งที่สองมันห่างกันนานเกินไป ก็ไม่ต่างจากวันที่เขาทำกับเธอ แต่ครั้งนี้มีประสบการณ์ หญิงสาวพยายามควบคุมลมหายใจ แม้อยากจะขยับร่างถอยหนี แต่ธีรุตม์ยิ่งกดกระแทกตัวเข้าไปแรง ๆ

“อื้อ... เจ็บนะ อ้า” เธอเปล่งเสียงบอกเขา

“เดี๋ยวก็หายเจ็บ” เขาเองก็ขบกรามจนแน่น ร่องสาวบีบอัดท่อนเนื้อของเขาจนแทบระเบิด

“โอ้” เขาเปล่งเสียง และครางกระเส่าออกมาจากลำคอ สองมือของเขารั้งท่อนขาของเธอให้อ้ากว้างและยกขึ้นสูงข้างหนึ่ง ก่อนจะออกแรงโยกตัว อินทุภาได้แต่ร้องร่ำ ๆ ไปตามจังหวะสนุกของธีรุตม์  

ชายหนุ่มกระดกสะโพกตอกอัดเหมือนเพิ่งเคยเจอของดี เขาสูดปากส่งเสียงดังผสานกับเสียงของอินทุภาที่ไม่อาจจะหักห้ามเสียงไม่ให้เล็ดลอดได้ พระเจ้าสร้างอดัมมาคู่กับอีฟ ให้สืบสายพันธุ์มนุษย์ต่อไป

ธีรุตม์ได้ยินแต่เสียงของแม่ที่ลอยกรอกหูเขาทุกวัน

‘แม่อยากอุ้มหลาน’

‘ได้ลูก แล้วค่อยเขี่ยทิ้ง’ เป็นความคิดที่ร้ายกาจเหลือเกิน

หลานที่คุณแม่จะรักเสียยิ่งกว่าตัวเขา หลานที่เกิดจากผู้หญิงที่แม่เลือก ทางเดียวก็แค่ตามใจแม่

“อื้อ ไม่ อะ อะ อะ” เสียงของอินทุภา ทุกดอกที่โดนเน้น หนักจนทำให้น้ำตาไหลซึม เธอได้แต่กอดเขายึดร่างเอาไว้แน่น และลากเล็บลงไปบนเนื้อหนังของธีรุตม์ แต่เขาก็ไม่ได้แสดงความเจ็บออกมา

ธีรุตม์ตักตวงหาความสุข และสนุกกับร่างกายของอินทุภา ก่อนจะถึงสุดทางแห่งสุข ชายหนุ่มคำรามส่งแรงกระแทกถี่ แล้วเสือกท่อนแข็งไปจนลึกสุด ธีรุตม์ฉีดส่งความสุขของเขาเข้าไปในตัวของเธอ พร้อม ๆ กับอินทุภาที่กรีดร้องอย่างไม่อายออกมาเช่นกัน

ไม่นาน... เสียงบานประตูปิดลง อินทุภากลืนน้ำตาลงไปในข้างใน เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นอีตัวอย่างที่เขาบอก น้ำแตกแล้วก็แยกกลับไปนอนห้องของตัวเอง

เมื่อเธอแน่ใจแล้วว่าชายหนุ่มไม่หวนกลับมาอีกแน่ ๆ ในคืนนี้ อินทุภาจึงเดินไปล็อกประตูห้อง เธอกลับมาทรุดกายลงนั่งที่เตียง น้ำตาร่วงหล่นแทบเป็นสายเลือด ร้องไห้เพราะหัวใจที่บอบช้ำจนกลัดหนอง เธอเจ็บที่รักเขา และเจ็บที่เขาไม่รักเธอ

เช้าวันต่อมา

มายาวีโทรศัพท์ปลุกธีรุตม์ตั้งแต่เช้าตรู่ ทั้งสองมีนัดกันเพื่อไปเที่ยวภูเก็ตด้วยกัน ธีรุตม์ทราบดีว่าถ้ามารดารู้เข้าท่านจะต้องไม่ยอมให้เขาได้ไปกับมายาวีแน่ ๆ

ดังนั้นหากเขาจะไปได้อย่างอิสระ ทางเดียวที่จะทำให้แม่อนุญาต ก็คือใช้อินทุภา

“คุณแม่ครับ บริษัทเราเพิ่งได้ทำสัญญากับคุณเฟย เงินก้อนใหญ่ที่ได้รับจากสัญญาครั้งนี้ถือเป็นความดีความชอบของผมได้ไหมครับ”

นานปีไม่เคยได้ยินบุตรชายพูดจาอย่างออดอ้อนเช่นนี้ นับตั้งแต่จับให้คลุมถุงชนกับอินทุภา คุณหญิงทับทิมทั้งดีใจและตื่นเต้น

“ใช่สิ ถ้าไม่ใช่ความดีของพ่อรุตจะเป็นของใครกัน เอาแบบนี้แม่ให้รางวัลลูกดีไหม ซูเปอร์คาร์สักคันดีไหมลูก”

“อย่าดีกว่าครับ รถสะสมผมเยอะแล้ว แต่ถ้าคุณแม่จะให้รางวัลกับผมละก็ ผมขออนุญาตพาน้องอินไปเที่ยวภูเก็ตสักสี่ห้าวันได้ไหมครับ ผมคุยกับอินเมื่อคืนแล้ว”

อินทุภาที่นั่งร่วมโต๊ะทานอาหารสะอึก เมื่อคืนเขายังด่าว่าเธอไปต่าง ๆ นานาและยังทำมิดีมิร้ายกับเธออีก แต่เช้าวันนี้เขากลับพูดจาอ่อนหวาน อีกทั้งจะพาเธอไปเที่ยวอีก จากที่คุณหญิงทับทิมคะยั้นคะยอให้พาเธอไปฮันนีมูนหลังแต่งงาน แต่เขาก็ปฏิเสธเสียงแข็ง และไม่ยอมพาเธอไปฮันนีมูน