CHAPTER 12 คนขี้เงี่ยน NC

แสงแดดอ่อนยามเช้าส่องลอดผ้าม่านเข้ามาในห้อง บนเตียงกว้างขนาด 5 ฟุต ร่างของวนิสานอนหลับตาพริ้ม เปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มยังแนบชิดกับเขาไม่ห่าง

คนร่างหนายังไม่ลืมตาดี แต่รู้ตัวทันทีเมื่อมีอะไรบางอย่างกำลัง ตื่น ก่อนเขา…

ร่างหนากระตุกเบาๆ เมื่อสัมผัสถึงความตึงเครียดกลางกายที่กำลังแข็งขึงแน่นเปรี๊ยะ ชี้โด่ขึ้นมาตามธรรมชาติของยามเช้า แต่เมื่อมีร่างนุ่มแนบข้างกายแบบนี้ มันก็อดไม่ได้ที่จะปั่นป่วนไปทั้งตัวขึ้นอีกเป็นหลายเท่า

เขาหันใบหน้าไปซุกซอกคอเธอ สูดกลิ่นหอมจากผิวเนียนที่ยังอุ่นกรุ่นจากเมื่อคืน มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเธอเบาๆ แล้วเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆ …บีบเคล้นตรงสะโพกกลึง

“อืม…”

เสียงครางอู้อี้ในลำคอดังขึ้นขณะที่เขาขยับตัวแนบเข้าหาเธอมากขึ้น ความแข็งขึงเบียดเข้าหาเนินสะโพกนุ่มอย่างห้ามไม่ได้

วนิสายังคงหลับตาอยู่ หายใจสม่ำเสมอ แต่ริมฝีปากกลับเผยอเล็กน้อยราวกับกำลังฝันหวาน

มือใหญ่ค่อย ๆ แหวกผ้าห่มออก เผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่นอนสงบนิ่งอย่างไร้เดียงสา แต่กลับเย้ายวนจนเขาไม่อาจละสายตา ซ้ำยังขยับเข้าใกล้ช้า ๆ ลำกายที่แข็งขึงอย่างควบคุมไม่อยู่แนบชิดลงบนแผ่นหลังบาง บดขยี้แล้วซู้ดปากเ