로그인공유
อุ่นเครื่อง
최신 업데이트:
2025-04-13 02:03:58
관련 챕터
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ครั้งแรกที่น่าประทับใจ1 NC
ไอโกะกระโดดกอดคอชายหนุ่ม เอาขาคาบเอวเขาไว้เหมือนลิงอุ้มแตง เมื่อประสานสายตา กับยานพาหนะของเทพเจ้าเข้าอย่างจัง“ไหนคุณบอกว่ามันไปเกิดแล้วไงคะ ทำไมมันยังอยู่อีก” หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มเสียงสั่นเวลาจะเข้าด้ายเข้าเข็ม ดันโผล่มาเพื่ออะไร…ช่างไม่รู้เวลาเสียบ้างเลย…“มันมีตัวเดียวซะที่ไหน...เวียนว่ายตายเกิดแบบคนเรานี่แหละ...ยิ่งกลัวเธอยิ่งต้องมอง ต้องอยู่กับมันให้ได้ เคยได้ยินไหม ยิ่งเกลียดยิ่งเจอน่ะ”ชายหนุ่มพยายามสอนให้เธอทำใจ เพราะมันมีอยู่ทุกที่ เหมือนตัวเองไม่ชอบเด็ก โดยเฉพาะเด็กนักเรียนปกเสื้อกะลาสี แต่กลับมาหลงรักเธอหัวปักหัวปำอยู่นี่...“ฉันต้องรักมันเหรอ...ไม่เอา!รักไม่ลง”หญิงสาวส่ายหัวยิกในขณะที่ชายหนุ่มอธิบาย เขาก็อุ้มเธอท่านั้น พาเดินไปยังเตียงกว้าง โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว...รู้ก็ต่อเมื่อเขาวางเธอลง...หลังของหญิงสาวแนบไปบนที่นอนนุ่ม ร่างใหญ่เกยทับอยู่ด้านบน“มองหน้าฉัน... รักฉัน...คิดถึงแต่ฉัน...แทนมันได้ไหม...”ดวงตาคมที่กำลังประสานสายตากับดวงตาวาวหวาน ทำให้หญิงสาวลืมสิ่งรอบกายไปจนหมดสิ้น ลืมความกลัวที่เพิ่งเกิดขึ้น เพราะมีชายหนุ่มเข้ามาแทนที่ จนไม่เหลือสมอง...จำอย่างอื่นได้อีก
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ครั้งแรกที่น่าประทับใจ 2 NC
“ตื่นได้แล้ว”เสียงกระซิบและจุมพิตที่ชายหนุ่มพรหมจูบ ไปทั่วทั้งใบหูและแก้มนวลจากด้านหลัง ปลุกหญิงสาวให้ตื่น ทั้ง ๆ ที่เพิ่งหลับตาไปได้เพียงชั่วครู่เธอพลิกตัวหันมาหาร่างสูง ที่นอนตะแคงเท้าศอกกับที่นอน ขยับร่างกลมกลึงแนบชิดอกกว้าง ทอดแขนขึ้นไปรั้งต้นคอของชายหนุ่มให้ริมฝีปากของเขาแนบลงมาหาริมฝีปากของเธอ จูบเขาก่อนอย่างดูดดื่ม ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะในลำคออย่างพอใจร่างกายอันแข็งแกร่งสมส่วน รูบงามไปทุกตารางนิ้ว...สวมกอดร่างกลมกลึงเอาไว้กระชับชิด ดึงร่างเปลือยเปล่าของเธอให้แนบไปกับร่างของเขา ได้สัมผัสกันและกันอย่างแนบแน่นทรวงอกอิ่มเบียดไปกับอกกว้างแข็งแรง.. แนบแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขา เอวเล็กถูกกอดไว้ แล้วรั้งให้ขึ้นไปอยู่บนร่างสูงใหญ่มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง เรื่อยลงไปที่เอวเล็กขอด จนถึงแก้มก้นงอนงามนุ่มนวล เต็มไม้เต็มมือไปหมด เขาบีบเค้นอย่างมันเขี้ยว ก่อนพลิกหญิงสาวกลับมาอยู่ใต้ร่าง มองสบตายั่วยวน อย่างหลงใหล ก่อนก้มลงไปจูบเธออีกครั้งอย่างเนิ่นนาน..ก่อนผละออกมาเอ่ยกับหญิงสาวอย่างรู้สึกเกรงใจว่า“ถ้าฉันขอเบิ้ลอีกสักสองสามทีเธอจะไหวไหม”ไอโกะหัวเราะคิก ขณะมือเรียวบางลูบไล้ชายผม ตรงท้า
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ครั้งแรกที่น่าประทับใจ 3
ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...ยูตะหันไปมองโทรศัพท์ที่มีเสียงเรียกเข้าดังมาขัดจังหวะ ไอโกะจึงเอี้ยวตัวไปหยิบมาส่งให้ เพราะเธออยู่ใกล้พอดี“ของคุณ...โกโร่โทรมา”“จะโทรมาทำไม ตามจริงพวกนี้”ชายหนุ่มบ่นให้อย่างหัวเสีย ก่อนกดรับ แล้วเอ่ยกับคนปลายสายเสียงเข้ม “มีอะไรโกโร่”“ลูกพี่กับคุณไอ อยู่ไหนครับ นี่มันข้ามวันแล้วนะครับ พวกผมอยู่หน้าสวนดอกไม้ ลูกพี่กับคุณไออยู่โซนไหนกันครับเนี่ย” “โซนในสุดเลย อยู่จนสวนปิดไปเลยนะ เห็นแกบอกว่าชอบที่นั่น ห้ามโทรหาฉันอีก รอฉันโทรกลับไป”ชายหนุ่มวางสาย กดปิดเครื่องทันที โดยไม่สนใจลูกน้อง ที่ตะโกนเรียกลูกพี่ เข้ามาในโทรศัพท์เสียงดังลั่น “คุณแกล้งลูกน้อง...เขาเป็นการ์ด ต้องตามคุ้มกันเรานะคะ”“ตอนนี้ยังไม่ต้องการ ฉันดูแลเธอได้...ไปอาบน้ำกันไหม ฉันจะอาบให้”หญิงสาวจ้องเขาตาเป๋ง..กำผ้าห่มที่ปิดหน้าอกและร่างเปลือยเปล่าเอาไว้แน่น...แล้วรีบเอ่ยออกไปว่า“อาบเองดีกว่าค่ะ”“ไม่เอา..จะอาบให้”แล้วจะถามความเห็นเธอเพื่ออะไร...ไม่พูดเปล่ายังรวบหญิงสาวเข้ามากอด หลุบเปลือกตามองมือเล็กที่กำผ้าห่มไว้...แล้วจับมันออก...เหวี่ยงผ้าห่มที่เกะกะสายตาตัวเองออกไป โดยไม่สนใจดวงตากลมโต
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ท้าประลอง1
ฮิโรชิยกยิ้มมุมปากอยากถูกใจ...แต่ต้องหุบยิ้มทันที...กับประโยคที่หญิงสาวเอ่ยตามมาทีหลัง “แต่มีเงื่อนไข”“ว่ามา!”เจ้าพ่อยากูซ่า เอ่ยออกมาเสียงขรึม...อุตส่ามาเจรจาถึงที่ แต่ดูเหมือนฝ่ายนี้ไม่ยินดียินร้าย แถมยังมีเงื่อนไขอะไรอีก…“ หนูชอบผู้ชายเก่ง...เก่งทุกด้าน... ต้องมีฝีมือในระดับ A คุณฮิโรชิอยู่ระดับไหนเหรอคะ”“A+” ฮิโรชิเอ่ยออกมาเอง เหนือระดับกว่าที่ไอโกะบอกไว้เสียอีกแน่ะ...เท่าที่หญิงสาวรู้มา ฝีมือด้านการบริหารธุรกิจ และฝีมือการต่อสู้ของฮิโรชินั้น เก่งไม่เป็นสองรองใคร...เหมือนที่เขาบอกเธอจริงนั่นแหละ แต่ไม่ต้องอวยตัวเองขนาดนั้นไหม... ยูตะนิ่งฟังพลางครุ่นคิด กลัวใจของหญิงสาวขึ้นมาอีก ถ้าเธอท้าดวลกับฮิโรชิ เขาไม่แน่ใจสักเท่าไหร่...ว่าหญิงสาวจะเอาชนะหมอนั่นได้“ฉันอยากเห็นฝีมือคุณ ว่าจะเก่งจริงดังข่าวลือไหม...ถ้าคุณเอาชนะได้ ฉันจะยอมแต่งงานกับคุณ”สายตาสี่คู่เพ่งตรงมาที่หญิงสาวพร้อมกัน...เหมือนจะย้ำถามว่า จริงเหรอ...เธอจึงเน้นเงื่อนไขข้อนี้ ให้ทุกคนฟังอีกที...อย่างชัด ๆ “ถ้าคุณฮิโรชิ เอาชนะการต่อสู้กับ “ยู” ได้...ฉันจะแต่งงานกับคุณ”ทุกคนในที่นี้ถึงกับอึ้งไป กับเงื่อนไ
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ท้าประลอง2
ไอโกะถอนหายใจ..เดินกลับไปดูการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย ของชายหนุ่มทั้งสองคนที่เดิม...เวลานี้ เหมือนพยายามจะห้ำหั่นให้ตายกันไปข้างหนึ่งฮิโรชิ ส่งมีดสั้นไปหายูตะเล่มแล้วเล่มเล่า แต่ไม่เข้าเป้าเลยสักนิด เพราะยูตะหลบหลีกมันได้อย่างคล่องแคล่งว่องไป เขามีสติ และสมาธิเป็นเลิศอยู่แล้ว แต่อีกฝ่ายใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งเสียมากกว่าฟุมิโอะยืนมองบุตรชายตัวเองหน้านิ่ว คิ้วเข้มขมวดปมเข้าหากัน เมื่อเห็นว่าลูกชายของตน เป็นรองมากกว่า...ไอ้หนุ่มนั่นมันเป็นใครมาจากไหน หน้าตาดูคุ้นนัก แล้วทำไมมันถึงได้เก่งกาจขนาดนี้…เมื่อฮิโรชิใช้มีดสั้นจนหมดแผง ยังไม่สามารถล้มช้างอย่างยูตะลงได้ ทั้งๆ ที่ยูตะเป็นฝ่ายตั้งรับ ไม่มีโต้ตอบกลับไปเลยแม้แต่น้อยฮิโรชิหันไปหยิบดาบซามูไร โยนไปให้ยูตะเพื่อต่อสู้กันเป็นลำดับสุดท้าย...และฟันลงมาที่ยูตะทันที ที่เขาก้มลงไปหยิบดาบขึ้นมาจากพื้น โดยไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้ทันตั้งตัว...แต่ความเร็วของชายหนุ่มทำให้เขาม้วนตัว หลบปลายดาบซามูไรไปได้อย่างฉิวเฉียดไอโกะเห็นแล้วถึงกลับใจหาย ก่อนพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก...ยูตะต้องการจบ...เขาจึงกลายเป็นฝ่ายรุก เดินหน้าเข้าหาฮิโรชิ...จนฝ่ายนั้น
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง Heat เกินพิกัดไปแล้ว1 NC
“จูบทั้งตัว!” หญิงสาวย้ำคำ...กระพริบตาปริบๆ...เพิ่งคิดออกหลังจากที่ปล่อยให้เขาจูบเธออย่างเนิ่นนาน...จูบเธอขนาดนั้น เครื่องเธอคงร้อนฉ่า ยอมให้เขาพาไปไหนต่อไหนแล้ว....เห็นยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้น...ในใจกำลังหาวิธีแบบนี้อยู่ละสิท่า...ไว้ใจไม่ได้เลย“ยู..ฉันไม่เอา!..”“จะเอา!”“ฉันไม่อุ่นเครื่อง...อี้อ...”เธอถูกเขาจูบปิดปากอีกรอบ...เริ่มตัวอ่อนแล้วทีนี้ ...เมื่อถูกมือใหญ่เริ่มลูบไล้ลงมาจากไหล่บางและเลื่อนมากอบกุมที่ทรวงอกอวบ สัมผัสเบาๆ และค่อยๆ เพิ่มน้ำหนักขึ้น..แต่รู้สึกเหมือนมันจะทะลุเนื้อผ้าเข้าไปได้ เร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้พุ่งสูงขึ้นตามน้ำหนักมือนั้น…ยังไม่ทันได้จูบเธอทั้งตัว เขาทำเพียงแค่นี้ก็ทำให้หญิงสาว Heat เกินพิกัดไปแล้วชายหนุ่มค่อย ๆ ปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยมือเดียวอย่างชำนาญ...ในที่สุดก็หมดทั้งแถวมืออีกข้างสอดเข้าไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียของเธอออกไปจากตัวพร้อมกับเสื้อตัวสวย...เวลานี้ช่วงบนของเธอไม่มีอะไรปกปิดสายตาของเขาได้อีกแล้วชายหนุ่มกำลังหลอกล่อให้หญิงสาวโอนอ่อนผ่อนตามเขาไป โดยไม่มีทางปฏิเสธ...ความจริง...เธอก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขาตั้งแต่ต้น...ขัดขืนตามจริตหญิง พอเป็นพิธีเท่
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง Heat เกินพิกัดไปแล้ว2 NC
“ตูดสวยชะมัด”เพี๊ยะ!! ชายหนุ่มเอ่ยชมพร้อมกับใช้ฝ่ามือตีลงไปเบาๆ อย่างมันเขี้ยว...ยังไม่พอ..เขานั่งลงมองกลีบดอกไม้ของเธอจากด้านหลัง..ก่อนใช้ลิ้นกับมันจนหญิงสาวสะดุ้ง จากความเสียวซ่านที่ส่งผ่านจากปลายลิ้นนั่น...เมื่อเขาพอใจ...แล้วลุกขึ้นพรมจูบเธอไปทั่วไหล่ ไล่ลงมาจึงถึงกลางหลัง ก่อนจะแทรกความเป็นชายที่แข็งแกร่ง เข้ามาสู่รางกายเธออีกครั้ง…เฮือก!หญิงสาวสะดุ้ง เพราะยังไม่ทันได้ตั้งตัว…แต่รู้สึกเสียวซ่านตามมาเมื่ออีกฝ่ายเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายให้หนักขึ้น ถี่ขึ้น..แรงขึ้นอีกเธอฟุบหน้าลงกับโต๊ะอย่างไม่รู้จะผ่อนคลาย อารมณ์ร้อนแรงของอีกฝ่ายอย่างไรดี...บทรักของเขามันดุดัน..ร้อนแรงจนหญิงสาวทนไม่ไหว ไร้แรงต้านทานได้..ยอมให้เขาทำตามใจกับร่างกาย เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองชายหนุ่มโน้มตัวลงมาจูบไปทั่วแผ่นหลัง ขณะที่ช่วงล่างของเขาทำงานไม่ได้หยุดพัก ราวกับเครื่องจักรกล...หญิงสาวรับรู้ว่าเขาแข็งแรงมาก…ดูจากคราวแรกที่เขาทำกับเธอนับครั้งไม่ถ้วน...ทำให้เธอพ่ายแพ้อย่างยอมจำนนไปกับเขาทุกครั้ง..เธอตอบสนองเขากลับไปอย่างรู้งาน เรียกเสียงหอบหายใจถี่หนัก ๆ ของเขาให้ดังขึ้น แข่งกับเสียงร้องครางของหญิงสาวที่ตอ
최신 업데이트 : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง จัดชุดใหญ่1
ยูตะกอดปลอบหญิงสาวอยู่พักใหญ่...ไม่กล้าเอ่ยอะไรกับเธอมาก...เพราะกลัวว่าอาจจะเข้าตัว...ก่อนยอมปล่อยเธอกลับห้องไป...แต่สุดท้ายยังทำใจกล้าเอ่ยกับหญิงสาวออกไปอีกว่า“คืนนี้อย่าล๊อคประตูห้องนะ”เธอหันมาค้อนให้...ทำตาเขียวปัด.!..โกรธง่าย...แต่หายยาก อย่าทำให้แม่คุณโกรธขึ้นมาทีเดียวเชียว..คงข้ามภพข้ามชาติแหละถึงจะลืมได้แต่ไม่รู้ล่ะ..ถ้าคืนนี้เธอล๊อคประตูห้องนะ..เขาจะพังเข้าไปเลยเถอะ!แล้วก็ยิ้มออก...เมื่อเธอปลดล๊อคประตูไว้...แถมยังใส่ชุดนอน...แบบไม่ได้นอนไว้รอเขาเสียอีก...หายโกรธเขาแล้วแน่...ชายหนุ่มจึงสมนาคุณด้วยการ....จัดชุดใหญ่...ให้ยันสว่างคาตา...นอนหมดเรี่ยวหมดแรงคาอกเขาอีกตามเคย....ไม่รู้ใครกันแน่ที่จะตายคาอกใคร...“สายแล้วคุณยังไม่กลับห้องอีกเหรอคะ”ไอโกะปรือตาขึ้นมาถาม เมื่อเห็นชายหนุ่มยังนอนกอดเธออยู่บนที่นอนไม่ไปไหน“เธออยากให้ฉันกลับ..ฉันก็จะกลับเดี๋ยวนี้แล้ว”ยูตะทำท่าลุก แต่ถูกแขนเล็กรั้งเอวเขาเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา“ฮื้อ...คุณพูดอย่างอื่นเป็นไหมคะ...แบบหวาน ๆ อย่างเช่น...”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ หญิงสาวถึงกับตาสว่างลุกขึ้นนั่ง...กรอกตามองบนทำท่าคิดแล้วพูดต่อจากนั้นว่า“เช่นพ
최신 업데이트 : 2025-04-14
최신 챕터
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ไม่มีวันทิ้งเธอไปไหน(ตอนจบ)
ยูตะนอนตะแคงทอดสายตามองร่างบางที่อยู่ในอ้อมแขนด้วยความรัก...เสียงลมหายใจสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเธอกำลังหลับสนิท...ชายหนุ่มกดจมูกลงกับแก้มนุ่มหนักๆ จนทำให้อีกคนตื่น...ปรือตาขึ้นมามองแล้วเห็นว่าเขากำลังจับมือของเธอขึ้นมาแนบข้างแก้มของตัวเอง“นอนไม่หลับเหรอคะ” เสียงหวานอู้อี้ติดจะงัวเงียเอ่ยถามก่อนขยับร่างเข้ามาชิด เอื้อมแขนเล็กกอดเขาไว้ แล้วซุกหน้ากับอกอุ่นเพื่อนอนต่อ“มีหลายเรื่องต้องคิดน่ะ”ประโยคนี้ของเขาทำเอาคนที่ไม่ค่อยคิดอะไรในหัว...รู้สึกหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง...เพราะห่วง...ความรู้สึกของคนที่เธอกำลังกอดอยู่หญิงสาวเปิดเปลือกตา ก่อนเงยหน้าขึ้นมองเขา ขมวดคิ้วเชิงถามแทนเสียง แล้วหยัดตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกันยูตะเลือกที่จะเดินตัวเปล่าไปเปิดตู้ หยิบผ้าขนหนูมาส่งให้เธอ ก่อนพาตัวเองหายเข้าไปในห้องน้ำ โดยไม่ตอบคำถามของอีกฝ่ายไอโกะมองตามร่างสูงที่เดินตัวเปล่าผ่านหน้าไปอย่างงงๆ ทั้ง ๆ ที่มีผ้า แต่เจ้าตัวกลับเอาพาดบ่าซะอย่างงั้น...แล้วนะ ก็ไม่รู้หรือไงว่าเธออาย...ถึงแม้จะเห็นและสัมผัสเขาทั้งตัว แต่มันยังไม่ชินที่จะให้เธอเห็นเขาเดินโทง ๆ ขนาดนี้คำพูดของเขานั่นอีก...มันทำให้เธอหายง่วงไปแล้ว..ตอนนี้
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ถึงเวลาต้องสะสาง
เขากอดเธอไว้กับตัว พากระโดด แล้วเหวี่ยงเธอขึ้นมาบนชั้นลอยพร้อมกับตัวเองอย่างง่ายๆ ราวกับว่าเขากำลังแบกนุ่นอยู่...แบกเธอขึ้นที่สูงขนาดนี้...โดยไม่ต้องใช้เชือกอีกด้วยเหอะ...เขาเท่...มีเสน่ห์....น่าหลงไหล..เกินไปแล้วนะ...กับชุดที่ใส่นี่ก็ด้วยอ่ะ...ชายหนุ่มปล่อยร่างบางลงกับพื้น แล้วหมุนตัวทำท่าจะกระโดดพุ่งตัวลงไปด้านล่างอย่างรวดเร็ว...เหมือนกับตอนที่เอาตัวเธอขึ้นมา....แต่ทว่าเขากลับเสียจังหวะเพราะ...จุ๊บ!แขนเรียวบางที่คล้องคอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย แถมยังเขย่งปลายเท้าจุ๊บปากของชายหนุ่มผ่านเนื้อผ้าที่ปิดใบหน้าเขาไว้อีกยูตะส่ายหน้าก่อนดึงผ้าที่ปิดปากลงไว้ใต้คาง แล้วโน้มตัวกดริมฝีปากหนัก ๆ กับเธออย่างเร็วแล้วผละออกเพราะรู้ว่าต้อง..แบบนี้เธอถึงจะยอมปล่อย…หญิงสาววิ่งตามไปดู...จนสุดราวที่กั้นไว้... เธอกวาดตามองคนที่อยู่ด้านล่างซึ่งเวลานี้..ฝ่ายตรงข้ามส่วนใหญ่จะได้รับบาดเจ็บ..โดยมีชายในชุดดำ.ยืนคุมพวกนั้นอยู่ทั่ว...และมีจำนวนมากกว่าหลายเท่าตัวอีกด้วยยูตะยืนเท้าเอวอยู่ด้านหน้า จ่อปลายดาบเข้ากับคอหอยของฟุมิโอะที่มีสภาพร่อแร่เต็มที...แต่ยังปากดีท้าทายเจ้าของปลายดาบอย่างไม่กลัวตายเช่นกัน“ฆ่าฉัน
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ตัวประกัน2
“พ่อคะ..พ่อไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ”ประโยคแรกที่ได้ยินคือหญิงสาวเอ่ยถามคนเป็นบิดา...ที่ยืนอยู่หลังโต๊ะอีกฝั่ง บนนั้นมีแฟ้มเอกสารที่พอจะเดาได้ว่า อีกฝ่ายกำลังบังคับให้ทำอะไรบนใบหน้าฮินาตะมีสีช้ำ หางตาบวมปูด..หางคิ้วแตกยับ ยังเห็นเลือดเกาะกรังจนมองใบหน้าที่แท้จริงของท่านไม่ออกเลย มันบังคับ และซ้อมพ่อของเธอ …หญิงสาวพยามกลืนน้ำตาของความอ่อนแอเข้าไปข้างใน...สั่งใจตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้ไอ้สารเลว....รู้แบบนี้เธอฆ่าลูกมันทิ้งแต่ทีแรกไปแล้ว“พ่อไม่เป็นไรลูก”ฮินาตะตอบลูกสาวกลับมาเพราะไม่อยากให้เธอกังวล เขารู้ว่า ยังไงยูตะต้องมาช่วย เขาจึงไม่ยอมเซ็นเอกสารมอบอำนาจ ยอมให้พวกมันซ้อมเพื่อถ่วงเวลาเอาไว้ แต่ไม่คิดว่าลูกสาวของเขาจะถูกจับตัวมาด้วยแบบนี้“หุบปาก!พวกแกหมดเวลาพูดกันแล้ว ถ้าแกไม่ยอมเซ็นเอกสารนะฮินาตะ ลูกสาวแกกลายเป็นศพตรงนี้แน่...ว่าไง...”สองพ่อลูกเงียบเสียงลง มองสบนัยน์ตาด้วยความหมายที่ต่างคนต่างรู้ดีอยู่แล้ว พอดีกับที่ฟุมิโอะรู้สึกแปลกใจเมื่อไม่เห็นลูกชายตัวเองเข้ามาเสียที เขาจึงหันไปเอ่ยถามกับลูกน้องที่ยืนคุมตัวของไอโกะเอาไว้ว่า“แล้วฮิโรชิลูกพี่แกไปไหน ทำไมไม่มาด้วย”ฟุมิโอะเลิกคิ้วส
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ตัวประกัน1
ดื้อ!แต่ก็ชอบ...ดีกว่าตอบแต่ค่ะๆๆๆ นั่นมันก็จืดชืดไปหน่อย...“เธอใส่ชุดราตรี มันเด่น ไม่คล่องตัว...แล้วฉันเป็นห่วง ไม่อยากพะวงหน้าพะวงหลัง”เขาพยายามอธิบายตามมา แต่คิดเหรอว่าเธอจะยอมฟัง…นอกจากไม่ฟังแล้วยังทำเหมือนไม่ได้ยินอีกนะนั่นน่ะ“คุณพอจะมีชุดดำแบบคุณให้ฉันใส่บ้างไหมล่ะคะ แบบครบชุดทั้งอาวุธด้วย”ยูตะหัวเราะหึในลำคอ...ก็เดาใจเธอไม่เคยผิดเลยสินะ...ว่าเมียดื้อของเขาต้องพูดแบบนี้ ไม่งั้นคงไม่ใช่ไอโกะ“มันต้องปีนป่าย โรยตัวจากเชือกลงมา ต้องทำให้ตัวเบา เธอยังไม่เคยฝึกอะไรแบบนี้ ทำไม่ได้หรอกนะ”“ทำได้ค่ะ...คุณก็ทำตัวเบา แล้วให้ฉันขี่หลังพาปีนขึ้นไป แล้วก็พาไต่ลงมา มันก็เหมือนเป็นการฝึกไปในตัวนะฉันว่า...”แล้วมาบอกเขาว่ามีผัวแล้วไม่ใช่เด็ก...แต่ที่พูดออกมาแต่ละประโยคนั่น มันใช่ผู้ใหญ่แล้วเถอะ“นินจามันต้องใช้ความเบา ความเร็ว..และคล่องตัว....แล้วฉันจะอุ้มเธอกระเตงไปได้ยังไงล่ะ...ไม่อยากให้ลูกศิษย์กับลูกน้องฉันมาหัวเราะเรา แล้วฝ่ายนั้นอีกพวกมันต้องหัวเราะเยาะฉันแน่ แล้วฉันจะคุมคนได้ยังไง…รอฉันอยู่ที่นี่เถอะนะ”“...!!...”“............นะ”“..........ไอ..นะ”เขาอ้อนก่อนทิ้งหัวที่มีผ้าคลุมสีด
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ถ่วงเวลาเอาไว้
ยูตะไม่รอช้า รีบพิมพ์ข้อความลับส่งถึงโกโร่...หลังจากที่ไอโกะได้วางสายไปแล้ว...ที่เลือกส่งข้อความลับนั่นก็เพราะว่า...ถ้าเขาเลือกใช้โทรศัพท์ คนอยู่ใกล้ ๆ อาจได้ยินด้วยนี่สิ...ฝ่ายโกโร่..เมื่อเห็นข้อความที่เด้งขึ้นมาก็รู้แล้วว่า ลูกพี่ของเขามีคำสั่ง...และต้องปฎิบัติตามโดยไม่ให้คุณไอโกะรู้นั่นแหละคำสั่งมีอยู่ว่า ให้ถ่วงเวลาหญิงสาวเอาไว้...ก็แค่นั้น...“ โกโร่ นายรู้จริง ๆ ใช่ไหมว่ามันจับตัวพ่อฉันไปไว้ที่ไหน ” ไอโกะเอ่ยถาม...เพราะรู้สึกคุ้นตากับบริเวณที่ผ่านมารอบ ๆ ตัวรถบอดี้การ์ดที่ขับตามมาทางด้านหลังนั่น ก็รู้สึกแปลกใจ ว่าทำไมคันหน้าของเจ้านาย ถึงได้ขับรถวนไปวนมาแบบนั้น ในเมื่อใกล้จะถึงที่หมายอยู่แล้วนั่นน่ะพวกเขาขับติดตามรถคันหน้าของเจ้านายไปสักพัก...จึงเข้าสู่เส้นทางหลักที่นายใหญ่ของพวกเขาถูกจับตัวไปจริง ๆ เสียทีก่อนถึงที่หมาย ยูตะได้ส่งข้อความไลน์บอกโกโร่ว่า..."อย่าเพิ่งบุกเข้าไปด้านหน้า เพราะเวลานี้พรรคพวกของฟุมิโอะ ได้เตรียมตั้งรับเอาไว้ด้วยเช่นกัน...พาเธอมาหาฉันที่จุดนัดพบตอนนี้เลย"เมื่อถึงจุดรวมพล...โกโร่มองเห็นรถตู้ที่จอดอยู่ในระยะไกลเป็นจำนวนมาก เขารู้ได้ทันทีว่านั่นคือล
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง มันต้องชดใช้4
ร่างสูงของยูตะลงมาจากเวทีแล้วเดินตรงปรี่เข้ามาหาฮิบาริที่รอเขาอยูด้านล่าง เพื่อรับฟังรายงานจากลูกน้องคนสนิท ขณะเดินตามกันออกมาจากงานพร้อมกับคนของเขาที่หญิงสาวทิ้งไว้ให้ครึ่งหนึ่ง“คนของเรามาถึงแล้วใช่ไหมฮิบาริ” เขาเสหน้าหันมาถาม ขณะรูดเน็คไทล์ลง เมื่อเดินมาถึงลานจอดรถแล้ว“ถึงแล้วครับ กำลังรอคำสั่งของลูกพี่”“ส่งโลเกชั่นให้แล้วบอกให้รีบตามมา...ได้เวลาตัดริบบิ้นเสียที” ชายหนุ่มเอ่ยกับลูกน้องเสียงขรึม “รู้ใช่ไหมว่าพวกที่โจมตีนายใหญ่ของเราคือใคร...” เขาถามต่อ“แก๊งของคุณฟุมิโอะครับ...” ฮิบาริหันมาตอบ...ต่อเมื่อเห็นชายหนุ่มเงียบเสียงของตัวเองลง เพื่อรอฟังรายงานของฮิบาริต่อจากนั้น“โกโร่โทรมาบอกว่า...เมื่อกี้คุณไอกับพวกของเราถูกคุณฮิโรชิเอาลูกน้องมาขวางไว้...ดันโผล่มาตอนที่เธอกำลังรีบ...เลยโมโหซัดมีดเข้าใส่จนตั้งรับไม่ทัน...ปักกลางตูดเข้าไปเต็มๆ”ยูตะหัวเราะพรืด...นึกภาพเวลาเธอโมโห หัวฟัดหัวเหวี่ยงแล้วต้องขำ..น่าฟัดจะตายเหอะ...ขัดขืนนิดๆ พอมีจริตจกร้านหน่อยๆ มันทำให้เขาคึกคักทุกทีด้วยสิ..ยิ่งนึกถึงเสียงครางเรียกชื่อเขาหวานๆนั่น มันทำให้รู้สึก...คึกขึ้นมาอีกแล้วเหอะ...เวลาหน้าสิ่วหน
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง มันต้องชดใช้3
“รอลูกพี่ก่อนดีกว่านะครับคุณไอ..”เหมือนเคย..โกโร่เอ่ยเตือนเจ้านาย...ขณะที่เขาเดินแกมวิ่งตามเธอออกมา...เมื่อเห็นว่าเธอใจร้อน....รีบออกมาจากงานเพื่อจะตามไปช่วยบิดาโดยไม่ยอมรอลูกพี่ของเขา...เพราะความห่วงใยผู้ให้กำเนิด“เรานำหน้าไปก่อน เดี๋ยวฮิบาริก็คงบอกเอง ลูกพี่นายคงตามเรามาทัน หรือว่า...” เธอหันมาเอ่ยกับโกโร่แล้วเว้นคำพูดไว้ในตอนท้าย ขณะเดินเร็ว ๆ แล้วเปลี่ยนป็นวิ่งเหยาะๆ แทน“ครับ ๆ..เรานำไปก่อนเดี๋ยวนี้เลยครับคุณไอ”โกโร่รีบทำตามคำสั่ง เพราะรู้ว่าประโยคสุดท้ายที่เธอจะเอ่ยตามมานั้น คือคำว่าอะไร...ถ้าไม่บอกว่า...นายจะรอลูกพี่นายอยู่ที่นี่ก็ได้....หรือไม่ก็....นายใช่คนของฉันหรือเปล่า...อย่างน้อยถ้าห้ามไม่ได้ ก็ต้องตามไปคุ้มกัน...หากหญิงสาวเป็นอะไรไปแม้เพียงปลายเล็บ เขาอาจมีรูระบายอากาศทั้งตัว...และผู้เป็นคนติดตั้งให้ ก็คงเป็นเจ้านายอีกคนที่ยังอยู่ในงานนั่นเหอะบอดี้การ์ดที่ตามมาทางด้านหลัง...พากันเร่งฝีเท้าและรอทำตามคำสั่งอย่างต่อเนื่อง...ทุกคนรู้หน้าที่โดยไม่ต้องให้หญิงสาวเอ่ยอะไรมากนักทันทีที่ไอโกะและบอดี้การ์ดส่วนหนึ่ง เดินมาถึงลานจอดรถ...ฮิโรชิและลูกน้องของเขา ก็ปรากฏตัวขึ้นมา ข
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง มันต้องชดใช้2
เมื่อใกล้ถึงเวลารับรางวัล แต่ฮินาตะยังมาไม่ถึง เขาโทรมาบอกกับลูกสาวว่า ให้เป็นตัวแทนของท่านขึ้นไปรับรางวัลได้เลย เพราะเครื่องบินที่นั่งมานั้นดีเลย์...เนื่องจากสภาพอากาศจึงเลื่อนเวลาลงจอดออกไปนิดหน่อย...“ไอ...”ยูตะเรียกให้ไอโกะหันมา...แล้วโน้มใบหน้าเข้ามากระซิบข้างกกหูของหญิงสาว เอ่ยย้ำกับเธออีกครั้ง ขณะที่ทั้งคู่นั่งรอรับรางวัลอยู่ด้านล่างของเวที รวมกับแขกวีไอพีคนอื่นๆ“เธอต้องขึ้นไปรับรางวัลก่อนฉัน...ระหว่างที่ฉันขึ้นไปรับรางวัล นั่งอยู่ตรงนี้รอฉันลงมา เธอห้ามไปไหนเด็ดขาดเลยนะ...สัญญามาก่อนสิ”ไอโกะได้แต่บึนปาก...เพราะถูกย้ำเป็นครั้งที่ร้อย...ตั้งแต่แต่งตัวให้เธอที่บ้าน จนถึงเวลานี้ก็พูดอยู่แค่สองสามประโยควนลูปอยู่นี่เหอะ...เธอรู้ว่าเขาเป็นห่วงแต่ก็อดเถียงเขากลับไปไม่ได้อีกนั่นแหละ“ฉันมีผัวแล้ว...ไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ ดูแลตัวเองได้น่า...อย่าได้ห่วง..”เขายิ้มกว้างกับประโยคแรกที่เธอเอ่ยถึงสถานะของตัวเองออกมา อย่างเต็มปากเต็มคำเป็นครั้งแรก และเขาก็เพิ่งเคยได้ยินในวันนี้น่ารักชิบ!...จนอยากจะชวนออกไปหามุมมืด...ก็หื่นไม่รู้จักเวล่ำเวลาเลยนะมึงเนี่ย... “ผูกเอวฉันติดไว้กับตัวคุณเลยดีไห
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง มันต้องชดใช้1
เมื่อถึงวันงานสมาคมนักธุกิจภาคพื้นเอเชีย ไอโกะถึงได้รู้ว่าทำไมยูตะถึงต้องการให้เธอใส่ชุดแบบนี้มากระโปรงบานยาวย้วยที่หญิงสาวใส่ มันสามารถปิดบังด้านใน ที่เธอติดปืนพกเล็ก ๆ เอาไว้ได้นี่เอง...ชายหนุ่มกำลังขมักเขม่นกับการแต่งตัวให้หญิงสาว พร้อมกับติดอาวุธให้เธอด้วยตัวเองอย่างตั้งอกตั้งใจ และตั้งสติตัวเองไว้ไม่ให้เขวไปกับของของเธอที่อยู่...ใกล้ตา...ใกล้มือ...และใกล้ปากขนาดนี้..เพราะไม่อยากให้เสียงาน... “ฉันว่าเธออย่าใส่ส้นสูงเลยนะ ใส่ผ้าใบน่าจะดีกว่าคล่องตัวดี”เขาแหงนหน้าขึ้นบอกกับหญิงสาว ขณะกำลังนั่งยองขา ติดปืนบริเวณปลีน่องด้านข้างให้“ก็ได้ค่ะ เพราะถึงใส่รองเท้าสวยแค่ไหนก็ไม่มีใครเห็นอยู่ดี”หญิงสาวเห็นด้วยเพราะไม่ว่าจะทำอะไร ที่ไหน เธอก็ไม่ควรประมาทและไม่อยากให้ชายหนุ่มเป็นห่วงหรืองกังวลใจกับเธอมากนักเขาบอกให้เธอระวังตัว...ไว้ตลอดเวลา อย่างห่างจากเขาไปไหน แม้กระทั่งเวลาเข้าห้องน้ำก็ตามทีบริเวณงานมีทั้งตำรวจ และบอดี้การ์ดของบรรดานักธุรกิจ หรือยากูซ่าทั้งหลาย ที่ได้มาร่วมงานนี้มากมาย แทบไม่รู้ว่าใครเป็นใครแต่ที่เธอจำได้...ก็คือหล่อนคนนั้น อิจิโอะ เธอยืนอยู่ข้างกันกับฮิโรชิ หล่อนโปร
