LOGINShare
ตอนที่136 แบกรับไม่ไหว
Last Updated:
2025-05-13 18:41:34
Latest chapter
ยาจกยอดมารดา ตอนที่136 แบกรับไม่ไหว
หลังจากแสงสว่างสาดส่องไปทั่วทั้งห้องแล้ว ท่านเจ้าเมืองและสหายทั้งสี่ ต่างพากันยืนนิ่งอึ้งราวรูปสลักหิน เมื่อหญิงสาวที่อยู่บนเตียง หาใช่คนที่หมายตาเอาไว้ตั้งแรก “อันหนิง!” ท่านเจ้าเมืองเรียกบุตรสาว ด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิว ราวกับสายลมพัดเอื่อยเฉื่อยก็มิปาน ยิ่งเห็นสภาพของนางในตอนนี้ ความเจ็บปวดและรู้สึกผิดถาโถมเข้าสู่หัวใจของคนเป็นพ่อเยี่ยงเขา จนขาสองข้างแทบจะสิ้นไร้เรี่ยวแรงเดินเข้าไปหานาง ท่านเจ้าเมืองที่ยังคงมีเพียงกางเกงนอนตัวบาง ปกปิดส่วนล่างเอาไว้ ก้าวเข้าไปนั่งขอบเตียง หมายจะโอบกอดบุตรสาวเอาไว้ เพื่อปลอบโยน... “อย่าเข้ามาใกล้ข้า! ออกไป! กรี๊ดด!!! ทำไม!! ทำไมถึงทำกับข้าเยี่ยงนี้ ฮือ!!” หญิงสาวปัดป้องตนเองให้พ้นมือบิดา ยิ่งคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ระหว่างนางกับคนเป็นพ่อ ความรู้สึกคลื่นเหียนก้พลันบังเกิด โอ๊ก! หญิงสาวโก่งคออาเจียนน้ำขมๆ ออกมาก่อนจะกระถอดถอยไปนั่งชิดหัวเตียง กรีดร้องอีกครั้งด้วยความเจ็บปวดใจ ชีวิตของนางบัดนี้ มันได้พังทยายจนมิเหลือชิ้นดีแล้ว หากคนที่ร่วมหลับนอนกับนาง เป็นชายอื่นยังพอทน แต่นี่คน...คนนั้นกลับเป็นบิดาแท้ๆ ของน
ยาจกยอดมารดา ตอนที่135 ผิดแผน
ภายในลานจัดเลี้ยง สองพี่น้องสกุลฉี ได้พากันมานั่งสนทนากับราชบุตรเขย และองครักษ์ของเขาอย่างมีจริตของสตรี ก่อนจะแสร้งเอ่ยถามถึงองค์หญิงไฉอ้าย ว่าเหตุใดจึงได้กลับไปเรือนรับรองก่อน “นี่ก็ดึกมากแล้ว ข้าคงต้องขอตัวกลับที่พักก่อน หวังว่าคุณหนูทั้งสองจะไม่ถือสา ที่ข้ามิอาจรั้งรอท่านเจ้าเมืองกลับมาได้” ในที่สุดต้วนอี้หลาง ก็เอ่ยปากขอตัวกลับที่พัก ด้วยคนของเขากลับมารายงานแล้ว ว่าตอนนี้ภรรยาและน้องสะใภ้ กำลังนั่งตากลมหนาวอยู่หน้าเรือนพัก “งานเลี้ยงไม่สนุกหรือเจ้าคะ ไยจึงรีบร้อนที่จะกลับเล่าเจ้าคะ ท่านพ่อคงจะกลับมาในไม่ช้าเจ้าค่ะ” “มิใช่อย่างนั้นหรอก แต่ข้าเห็นว่านี่ก็ดึกมากแล้ว อีกทั้งตัวข้าก็รู้สึกมึนเมาบ้างแล้ว จึงอยากขอตัวกลับไปนอนสักหน่อยเท่านั้น” ต้วนอี้หลางยังคงรักษามารยาท และนี่ก็จะทำให้จิ้งจอกน้อย ตกลงไปในหลุมพรางของเขาด้วยเช่นกัน “เช่นนั้นเราสองคน ขอเดินกลับไปที่เรือนพร้อมท่านราชบุตรเขยเลยนะเจ้าคะ เพราะตอนนี้พี่ใหญ่ ได้กลับไปพักผ่อนรอที่เรือนแล้วเจ้าค่ะ” “ได้สิ!” ชายหนุ่มรับคำอย่างว่าง่าย ก่อนจะลุกขึ้นยืน ต้วนอี้หลาง
ยาจกยอดมารดา ตอนที่134 ไม่คู่ควรต่อศีลธรรม
“พานางไปเถอะ”ไฉอ้ายเอ่ยกับคนของสามี แน่นอนว่าไม่ต้องบอกว่าเป็นที่ไหน เพราะฉีอันหนิงได้จัดเตรียมมันไว้สำหรับนางแล้ว ซึ่งคนของสามีย่อมรู้มันดีมิต่างกับนาง“อือๆๆ”ฉีอันหนิงส่ายหน้าไปมาด้วยความหวาดกลัว ไม่นะ! นางจะอยู่ในห้องนั้นไม่ได้เป็นอันขาด และสิ่งที่ทำให้หญิงสาวแทบสิ้นสติ นั่นคือความร้อนรุ่มราวไฟเผา มันกำลังทำให้นาง มิอาจควบคุมตนเองได้ตุบ! ร่างงามถูกโยนเข้าไปภายในห้อง ก่อนที่สติของนางจะดับวูบลง เมื่อมือของชายหนุ่มที่ลากตัวนางมาที่นี่ แตะเข้าที่หลังต้นคอเบาๆร่างสูงก้าวออกจากห้องไป แล้วเร้นกายซ่อนอยู่ในความมืด เพื่อรอการมาของใครบางคน หากจะว่านายหญิงของเขาใจร้าย คนบ้านนี้ต่างหากที่ลงมือก่อน ศีลธรรมมันเหมาะสมกับคนที่คู่ควร ส่วนพ่อลูกสกุลฉี ไร้ซึ่งเรื่องนี้อยู่แล้ว เกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ ก็คือกรรมที่ย้อนคืนไม่นานสัญญาณจากสหายที่อยู่ระหว่างทางเดิน กับนายหญิงก็ดังขึ้น เป็นการบอกให้เขารู้ว่า ทุกอย่างทางนั้นเรียบร้อยดีแล้ว จากนี้ก็รอแค่เรื่องสนุกภายในห้องนี้เท่านั้นเวลาผ่านไปกว่าครึ่งก้านธูป เสียงฝีเท้าของคนจำนวนหนึ่ง ได้ดังใกล้เข้ามา ชายหนุ่มรีบเก็บซ่อนพลังลมปราณ รวมถึงการปรับลมหายใจให้เ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่133 มอบคืน
เท้าบางเริ่มขยับถอยหลัง ด้วยสถานการณ์มันต่างจากที่นาง คาดการณ์เอาไว้มากนัก กรี๊ด! ฉีอันหนิงหวีดร้องเสียหลง เมื่อนางสะดุดเข้ากับบางอย่าง ล้มลงก้นกระแทกกับพื้นอย่างจังแต่เมื่อเห็นว่าคนที่ยังอยู่กับการต่อสู้ ไม่ได้หันมาสนใจนาง หญิงสาวจึงพลิกตัวเตรียมจะยันกายลุกขึ้น ปึก! ตุบ! ครืด!! ทว่ายังไม่ทันที่นางจะได้ลุกขึ้น ทำได้เพียงโก่งโค้งตัวเท่านั้น ก้นของนางก็ถูกถีบเข้าอย่างเต็มแรง“กรี๊ดด!! หน้าข้า! ใบหน้าของข้า!”ฉีอันหนิงกรีดร้องปาดจะขาดใจ เมื่อใบหน้าของนางแสบร้อนไปทั้งซีก หญิงสาวใช้นิ้วแตะเบาๆ ไปตามใบหน้า ก่อนจะสะดุงโหยง เมื่อมันเจ็บจี๊ด!! นางไม่กล้าแตะมันอีกหญิงสาวหันหน้ากลับไปเผชิญกับคนลงมือ ก่อนจะกำหมัดแน่นเมื่อเห็นรอยยิ้มหยันของคนทำ มู่ไฉอ้าย! สตรีสารเลว! กล้าทำลายใบหน้าของนางได้อย่างไรกัน“เจ้ามันเลว!”“หึๆ”ไฉอ้ายหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะไหวไหล่ เหมือนกับสิ่งที่นางทำไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอันใด“แก!!”“เจ้าเคยคิดบ้างไหม ว่าสักวันจะถูกกระทำกลับคืนบ้าง แต่ให้ข้าเดานะ! เจ้าไม่เคยคิด...แล้วพอโดนบ้างไยจึงทำเป็นรับไม่ได้เล่า หืม!!”“เจ้าคงกลัวว่าสามีของเจ้า จะหลงใหลต่อความงามของข้าสินะ! ทำไมข้าจะไม
ยาจกยอดมารดา ตอนที่132 เป็นไปได้อย่างไร!
“หึๆ เจ้าดูไม่ใช่คนโง่เลยนะ แต่ทำไมถึงเชื่อในทุกสิ่งที่ตาเห็นเล่า แบบนี้ถ้าก้าวสู่วังหลวง หรือไปเป็นสะใภ้สกุลใหญ่ เจ้าจะอยู่รอดได้ถึงขวบปีหรือ...” “เหอะ! อย่าได้มาทำเป็นขู่ข้าเลย ในวังหรือสกุลใหญ่อาจมีหญิงมากเล่ห์มากมายข้าไม่เถียง แล้วอย่างไร! ในเมื่อสิ่งเหล่านั้น มันก็มารยาแบบเดิม ที่มีมานับพันปี และเจ้า! ที่ไม่เคยเดินออกนอกกำแพงวัง จะรู้ได้อย่างไรว่าสตรีบ้านนอกเช่นข้า ไร้พิษสงอย่างที่เจ้ากำลังดูถูกอยู่ เห็นข้าแตกตื่นไปบ้าง ก็ทำเป็นได้ใจ หึๆ เอาตัวให้รอดจากคืนนี้ไปให้ได้ก่อนเถอะ จับพวกนางไปห้องรับรองซะ!” สิ้นคำสั่งของฉีอันหนิง ชายฉกรรจ์ทั้งหมด กรูเข้าล้อมหญิงสาวทั้งสี่เอาไว้ ทว่าแววตาของคนที่ตกอยู่ในวงล้อม กลับรู้สึกสนุกมากกว่าหวาดกลัว “องค์หญิงกับคุณหนู ไม่ต้องทำสิ่งใดเลยเจ้าค่ะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของบ่าวทั้งเองเจ้าค่ะ” หนึ่งในสาวใช้ บอกแก่นายสาวทั้งสอง ก่อนจะปลดเชือกเส้นเล็กที่พันคู่กับสายคาดเอวออก แล้วนำมาขยับดึงคล้ายการยืดเส้นสายก่อนการออกกำลัง “ได้อย่างไรกัน หากข้าเอาแต่ยืนดู แบบนี้คุณหนูฉีคงเสียหน้าไม่น้อยเลยน่ะสิ! เจ้าว่าจริงไหมคุณห
ยาจกยอดมารดา ตอนที่131 เมามายหรือ!
“ท่านราชบุตรเขย องค์หญิง โปรดอภัยให้กับความสะเพร่าของบุตรสาวข้าน้อยด้วย นางยังเยาว์นักขอรับ อย่างไรเสียข้าน้อยขอดื่มสามจอก เพื่อเป็นการไถ่โทษแทนนางขอรับ” ท่านเจ้าเมืองลุกขึ้น พร้อมยกจอกสุราในมือ ยื่นไปยังทิศทางของแขกคนสำคัญ เขาไม่รั้งรอที่จะฟังคำตอบใด จากแขกสูงศักดิ์ทั้งสอง แต่กลับกระดกสุราติดกันถึงสามจอก ก่อนจะนั่งลงค้อมหัวให้แก่แขกทุกคน เยี่ยงผู้มีความนอบน้อม สองสามีภรรยาได้แต่พยักหน้ารับ เมื่อถูกมัดมือชกต่อหน้าผู้คนเสียอย่างนั้น หากดื้อรั้นถือสา ทั้งคู่ก็จะกลายเป็นคนไร้ซึ่งเหตุผล มิสมฐานะของผู้มีอำนาจมากกว่า… “ท่านพี่ข้ากับเมี่ยวเมี่ยวขอตัวไปพักก่อนนะเจ้าคะ รู้สึกมึนหัวอย่างไรไม่รู้ คงเพราะมิคุ้นชินต่อการดื่มสุรา” คำพูดขององค์หญิง ทำให้สาวใช้ข้างกาย ถึงกับหันมองหน้ากัน แล้วข่มกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ ไยนายของพวกนางจะไม่คุ้นชินต่อสุรา ในเมื่ออีกด้านขององค์หญิง คือผู้ผลิตสุราขาย แข่งกับสกุลราชบุตรเขย โดยให้สหายสนิทเป็นผู้ออกหน้า ว่าเป็นเจ้าของโรงเหล้า “ได้สิ! เจ้าสองคนดูแลตัวเองด้วย” ต้วนอี้หลางเอ่ยปากอนุญาต ก่อนจะใช้หลังมือแตะที่ห
ยาจกยอดมารดา ตอนที่130 ผิดแผน
ภายในห้องเก็บเสบียง หยางอี้หลง ยืนยกยิ้มให้แก่พ่อบ้านจวนเจ้าเมือง ซึ่งถือดาบชี้ตรงมาที่เขา ด้วยมืออันสั่นเทา มืออีกข้างชูคบไฟเอาไว้ให้ความสว่าง สายตาหวาดผวามองไปยังผู้ติดตาม ที่สิ้นลมนอนอยู่รายรอบกาย “เจ้าโจรชั่ว! เจ้าคิดจะกระทำเรื่องอหังการ ในจวนเจ้าเมืองเยี่ยงนั้นรึ!” พ่อบ้านสูงวัยพูดกับชายหนุ่ม ผู้มีใบหน้าเหมือนราชบุตรเขย ด้วยน้ำเสียงที่ดูดุกร้าว ทว่าคนฟังกลับขำขัน เพราะเสียงนั้นมันสั่นเสียจนคำพูดที่เอ่ยออกมา มิอาจกลบอาการนั้นไม่มิด “หึๆ เป็นคำกล่าวหาที่หนักหนาไม่น้อยเลยนะ แต่ไม่ต้องกลัวไป ข้าไม่รีบร้อนส่งเจ้าตามบ่าวชั้นต่ำพวกนี้ไปหรอก” พรึ่บ! เพียงสะบัดมือครั้งเดียว ร่างของพ่อบ้านก็ทรุดลงแน่นิ่งไป ด้วยเข็มเงินที่พุ่งเข้าสู่จุดชีพจร และในจังหวะนั้นเอง แม่ทัพหนุ่มก็ได้เคลื่อนกายอย่างรวดเร็ว รับเอาคบเพลิง ที่กำลังจะสัมผัสพื้นห้องเอาไว้ได้ทันแม่ทัพหนุ่มยืดตัวขึ้นตรง ก่อนจะชำเลืองมองคนที่นอนหายใจสม่ำเสมอ เยี่ยงคนหลับลึก เขายังไม่อยากให้อีกฝ่าย รีบตายไปก่อนที่เรื่องจะกระจ่าง การทำให้หลับไปเสีย นับว่าเขายังมีความอดทนที่สูงอยู่ไม่น้อยหยางอี้หลง มองไปย
ยาจกยอดมารดา ตอนที่129 โจร
ยามค่ำคืน ณ เรือนรับรองแขก ภายในเรือนหลังใหญ่ ซึ่งด้านหลังเรือน ถูกจัดให้เป็นเป็นที่พักของเหล่าผู้ติดตาม และเก็บเสบียงในการเดินทาง ภายในห้องที่ดูกว้างขวาง เกินฐานะเจ้าเมืองห่างไกล ในเวลานี้มีเพียงความเงียบสงัดไร้ผู้คนเฝ้าจับตาสิ่งของภายในห้อง ด้วยทุกคนในคณะเดินทาง ต่างได้รับเชิญให้เข้าร่วมดื่มกินในงานเลี้ยงต้อนรับ ซึ่งท่านเจ้าเมืองจัดเสียใหญ่โต โดยมีขุนนางหลายฝ่าย ที่ประจำอยู่ในเมืองหลี่ และคหบดีผู้มั่งคั่งหลายสกุล ต่างพาครอบครัวมาร่วมงานเลี้ยงกันอย่างคับคั่ง เพื่อยลโฉมองค์หญิงมู่ไฉอ้าย พระธิดาองค์เล็กของฮ่องเต้ และท่านราชบุตรเขย ชายหนุ่มผู้เป็นทายาทของเจียงกั๋วจ้าน สกุลที่ผู้คนทั้งแผ่นดินล้วนยำเกรง แอ๊ด!! เสียงประตูเปิดออกอย่างช้าๆ พร้อมกับเงาร่างของชายหลายคน ก้าวเข้ามาภายในห้อง พร้อมกับคบไฟทำให้ภายในห้องสว่างจ้า “เราจะทำอย่างไรกับสิ่งของเหล่านี้ขอรับ” หนึ่งในคนที่ก้าวเข้ามาในห้องเก็บเสบียงเอ่ยถาม ด้วยเขาอยากที่จะหยิบสิ่งของติดมือไปบ้างนั่นเอง “แค่เสบียงอาหารหาได้สำคัญ สิ่งที่พวกเจ้าต้องทำ คือเพิ่มสิ่งของไปในเสบียงเพื่อให
ยาจกยอดมารดา ตอนที่128 บุตรตรีเจ้าเมือง
“ฉีอันหนิง คารวะท่านราชบุตรเขย องค์หญิงเจ้าค่ะ” บุตรสาวคนโตของท่านเจ้าเมืองหลี่ ย่อกายลงอย่างงดงาม สมกับบุตรตรีขุนนาง ที่ได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี “คารวะท่านราชบุตรเขย องค์หญิงเจ้าค่ะ” หญิงสาวอีกสองนาง และบ่าวไพร่ที่ยืนเรียงราย ต่างรีบพากันทำความเคารพแขกของท่านเจ้าเมือง ซึ่งเวลานี้ท่านเจ้าเมือง ได้ขอตัวแยกไปสะสางงาน ให้เสร็จก่อนงานเลี้ยงต้อนรับในค่ำนี้ “คุณหนูฉี เชิญตามสบาย” ต้วนอี้หลาง เอ่ยปากอนุญาตตามมารยาท ก่อนจะหันไปประคองเอวคอดของภรรยา ที่ก้าวขึ้นมาเคียงข้าง ส่วนชายหนุ่มสวมหน้ากาก ได้ถอยลงไปยืนเคียงข้างหญิงสาวอีกคน “ขอบคุณท่านราชบุตรเขย เอ่อ...ข้าน้อยขอแนะนำตัวอีกครั้งนะเจ้าคะ ข้าน้อยเป็นบุตรสาวคนโตของท่านเจ้าเมือง ฉีอันหนิง ส่วนนี่คือน้องสาวคนรองของข้า ฉีอันผิง และน้องสาวคนเล็กฉีอันนาเจ้าค่ะ” หญิงสาวแนะนำน้องสาวทั้งสอง ด้วยน้ำเสียงและท่าทางขัดเขินเล็กน้อย ใครกันจะไปคิดว่าราชบุตรเขย จะหล่อเหลาถึงเพียงนี้ อีกทั้งสายตาและรอยยิ้ม ยังดูอบอุ่นยิ่งนัก ต่างจากองค์หญิงไฉอ้าย ที่ดูเย่อหยิ่งจองหองจนเกินไป “เรากับน้องส
You may also like
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่41.0K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่19.8K viewsได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน9.6K viewsข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.3K viewsท่านแม่ทัพ โปรดรับรักนางร้ายอย่างข้าด้วย
moonlight -mini922 viewsวาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย
อาหลานเร่อ1.8K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี131.9K viewsรอยรักย้อนชะตา
อิ่น เยว่6.3K views
