LOGINShare
บทที่ 7 แข็งขึ้นมา
Last Updated:
2025-10-27 13:49:21ตั้งแต่เด็กจนโตหยางซินไม่มีทางสู้หยางเหมยได้ เธอสวยสู้หยางเหมยไม่ได้ แม้หน้าตาจะคล้ายกันแต่หยางเหมยกลับมีรูปร่างบอบบางอรชร ตามแบบนิยมของคนสมัยนี้
ในขณะที่เธอเป็นแค่ผู้หญิงที่มีน้ำมีนวลคนหนึ่งที่พ่อแม่เอาแต่ส่ายหน้าที่ลูกสาวไม่ยอมลดน้ำหนัก ให้ผอมบางเหมือนพี่สาวจะได้แต่งผู้ชายดี ๆ มาดูแล การเรียนของเธอแม้จะดี แต่กลับสู้พี่สาวไม่ได้ สุดท้ายหยางเหมยได้เรียนมหาวิทยาลัยในขณะที่เธอกลายเป็นยัยหมูตอนที่อยู่ที่บ้าน คอยรับใช้คนในครอบครัวหลังจบมัธยมปลาย ชาติที่แล้วเธอโง่มาก ที่พยายามทำตัวให้น่ารักเชื่อฟังพ่อแม่ และหวังว่าคนทั้งสองจะหันมารักเธอบ้าง แต่สุดท้ายพวกเขาก็ขายเธอให้ผู้ชายแก่ตัณหากลับที่ชอบทำร้ายร่างกายจนเธอตายคาเท้าของผู้ชายคนนั้นอย่างน่าหดหู่ ชาตินี้เธอจะไม่มีทางเดินซ้ำรอยเดิมอย่างแน่นอน หยางซินถือถาดอาหารเข้าไปในห้องเล็กใต้บันไดของจางเฮ่อ โซฟาที่หลินเว่ยนอนหลับไปเมื่อคืนนี้ว่างเปล่าแล้ว เขาคงออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้าตรู่ ส่วนพี่สาวของเธอก็ยังไม่ตื่น จางเฮ่อตื่นแล้ว เขายังลุกมาล้างหน้าแปรงฟันเข้าห้องน้ำด้วยตัวเอง ด้วยรถเข็นที่ทางราชการมอบให้มาตั้งแต่เขากลับมาอยู่ที่บ้าน "พี่ไม่รอฉันล่ะ พี่ยังไม่หายดีอย่าใช้แรงมากสิ" "ฉันทำเองได้ ต่อไปเธอไม่จำเป็นต้องช่วยฉันอีก" "แต่พี่ยังไม่หายนะ ฉันต้องช่วยพี่สิ" "บอกว่าไม่จำเป็นไง" เขาตอบอย่างเฉยชา แต่กลับอดจ้องมองริมฝีปากอิ่มของหยางซินไม่ได้ จางเฮ่อเผลอคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน เขานอนไม่หลับ แต่กลับไม่ได้ติดใจเรื่องที่ภรรยาเอาชู้มาปรนเปรอต่อหน้าเขา แต่เขากลับคิดถึงริมฝีปากของน้องเมีย จนกระทั่งเอาหยางซินมาจินตนาการ เรื่องไม่เหมาะสม และยังช่วยตัวเองในรอบปีกว่าตั้งแต่ไปรบกลับมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาบังเกิดความอยากรุนแรง และตัวเขาก็รู้สึกประหลาดใจ เพราะไม่ใช่แค่หยางเหมยที่คิดว่าเขาไร้ความสามารถเรื่องเพศไปแล้ว แม้แต่ตัวของเขาเองก็ยังคิดว่าตัวเองจบเห่แล้วเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ที่หยางเหมยจะคบชู้ เธอพยายามใช้ปากและยั่วเขาอยู่หลายครั้ง แต่ว่าท่อนเอ็นของเขากลับนอนหลับอย่างสงบ ไม่มีทางจะตื่นแข็งขึ้นมา หมอยังบอกว่ามันอาจจะไร้ความรู้สึกตามขาของเขาไปแล้ว ตอนนี้ขาของเขาเริ่มมีแรงกลับมา เพราะหยางซินดูแล และเจ้าแท่งเนื้อของเขาก็เช่นกัน เพียงแค่ปากเล็ก ๆ นี่ครอบดูดลงมา มันก็แข็งขันพร้อมออกรบแล้ว แต่ไม่ว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น เขาก็ไม่คิดจะสานสัมพันธ์กับหยางซิน คนสกุลหยาง ไม่คู่ควรให้ค่าอีกต่อไป! แต่หยางซินไม่สนใจคำของเขา ชาตินี้ตั้งใจแน่แน่วแล้วว่าจะต้องทำให้เขากลายมาเป็นของเธอให้ได้ เธอจึงต้องใจเย็นให้มากพอ ไม่ว่าเขาจะพูดจาอะไร ทำอะไรเธอ จะไม่ถือสาเขาเด็ดขาด หญิงสาวถอดเสื้อไหมพรมตัวนอกออก เผยให้เห็นชุดกี่เพ้าสีขาวรัดรูปวาดลวดลายดอกโบตั๋นข้างใน ด้วยรูปร่างที่มีน้ำมีนวล แต่ยังโชคดีที่เอวคอด สะโพกผาย ทำให้เสื้อผ้าของเธอรัดรูปเข้าเนื้อ เห็นทรวดทรงอย่างชัดเจน และชุดกี่เพ้านี่ยังเป็นแบบชุดสั้น เผยให้เห็นขาขาวอวบอิ่มของเธอที่น่าลูบไล้เป็นอย่างยิ่ง เธอวางชามโจ๊กลงบนโต๊ะข้าง ๆ พูดเบา ๆ ว่า "พี่กินข้าวก่อนเถอะ จากนั้นค่อยกินยา ฉันต้มยาโสมบำรุงร่างกายมาให้พี่ด้วย พี่จะได้หายไว ๆ" เธอไม่ได้บอกว่า ยาที่เธอต้มนอกจากจะช่วยฟื้นร่างกายแล้ว ยังบำรุงส่วนนั้นและเพิ่มความต้องการทางเพศของเขาด้วย คงเป็นเพราะเมื่อคืนนี้จางเฮ่อได้ยินแม่ภรรยาพูดว่า จะต้องทำให้เขาหย่าให้ได้ เขาจึงระแวงอาหารที่หยางซินทำมา "ไม่หิว เก็บกลับไปเถอะ" หยางซินขมวดคิ้ว ท่าทางเหมือนรู้ทัน "พี่ไม่กล้ากินเหรอ ฉันไม่วางยาพี่หรอกน่า" เขามองหน้าเธอ "ใครจะรู้" หยางซินหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็กินโจ๊กเข้าไปก่อนสองคำ ยังคนโจ๊กในชามไปมาทำให้เขามั่นใจว่าไม่มียาพิษแน่นอน "ฉันกินแล้ว พี่วางใจเถอะ กินได้แน่นอน ฉันไม่ใช่คนเลวพี่ก็รู้ ว่าฉันอยู่ข้างพี่" จางเฮ่อมองหน้าหยางซิน แก้มของเธอแดงระเรื่อ ริมฝีปากอิ่มน่าจูบ และตรงมุมปากยังมีเศษโจ๊กติดอยู่ เขาเกือบจะทนไม่ไหวแล้วที่จะยกมือขึ้นเช็ดให้เธอ หรือไม่ก็ดูดปากเธอแรง ๆ ให้หายคลั่งสักครั้ง หยางซินจงใจขยับเข้าใกล้เขา จนกระทั่งจางเฮ่อได้กลิ่นกายสาวหอมอ่อนลอยมา จากนั้นเธอก็บอกว่า "ให้ฉันป้อนพี่นะ วันนี้พี่ไปเข้าห้องน้ำเองคงออกแรงมามากแล้ว" เสียงเย็นชากลายเป็นสั่นเล็กน้อยในตอนที่พูดว่า "ไม่จำเป็น" นั่นเป็นเพราะตอนที่เธอนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเตียง กระโปรงสั้นของเธอรั้งสูงขึ้นไปที่หน้าขา หยางซินยังกางขาออกอย่างไม่ระวังเลยแม้แต่น้อย ทำให้กระโปรงยิ่งรั้งสูงขึ้นไปจนพานทำให้ใจหวิว "ทำไมเหรอคะ พี่ไม่ให้ฉันป้อนเหรอ" เพราะเธอทำให้เขาอ่อนแรงลง ด้วยการใช้ขาอวบขาวหลอกล่อ ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดว่ารูปร่างแบบหยางเหมยนั้นสวยเป็นอย่างยิ่ง แต่เมื่อหลายครั้งได้มีโอกาสสัมผัสความอุ่นนุ่มนิ่มไปทั้งตัวของหยางซิน เขากลับรู้สึกว่าด้วยรูปร่างอวบอัดสมส่วนนี้กลับทำให้เขาคึกฮึกเหิมมากกว่ารูปร่างแบบหยางเหมยนัก แต่เพราะเขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่า จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนสกุลหยางอีก จึงได้ทำใจแข็ง "มือฉันไม่ได้เป็นอะไร เสร็จแล้วเธอก็ออกไปเถอะ" หยางซินไต่นิ้วไปตามขาของเขา ช้อนดวงตาคู่งามขนตายาวงอนขึ้นมาพูดเบา ๆ "กินข้าวเสร็จ กินยา ฉันจะนวดขาให้พี่ ฉันได้น้ำมันนวดดีมาจากร้านยาแผนจีน หมอบอกว่าขยันนวดทุกวันจะทำให้ตรงนั้น...แข็ง..." เธอมองไปที่ส่วนกลางร่างกายของเขาแล้วชะงักไม่พูดต่อ ในขณะที่จางเฮ่อถึงกับลืมหายใจ เมื่อดวงตาคู่งามจ้องที่จุดนั้นของเขาไม่ละไปไหน และก่อนที่เขาจะอ้าปากตำหนิ หยางซินก็พูดต่อ "หมอบอกว่าจะทำให้ขาของพี่แข็งแรงขึ้นมาได้ ฉันถึงต้องอยู่ที่นี่คอยดูแลอย่างใกล้ชิดพี่ก็ให้ฉันป้อนข้าวเถอะนะ" จากนั้นก็หันมามองเขาดวงตาหวานหยาดเยิ้ม เขากลืนน้ำลายเหนียวลงคอ พร้อมกับกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะหยางซิน เป็นเด็กเป็นเล็ก ทำไมถึงได้พูดจายั่วเย้าคนเก่งแบบนี้กัน!
Latest chapter
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 37 ตอนพิเศษ 4 จบตอนพิเศษ
หม่าเฮ่อต้องไปรายงานตัวแต่เช้า แม้ว่าเมื่อคืนเขาจะได้นอนเพียงสองชั่วโมงเขาก็สดใสเป็นอย่างยิ่ง และวันนี้เขาก็กลับดึกเช่นเคย ทว่าเขากลับไม่คาดคิดว่าเขาจะได้พบกับหยางเหมย“หยางเหมย เธอมาอยู่นี่ได้ยังไง”หม่าเฮ่อไม่รู้มาก่อนว่าหยางเหมยมาพักอยู่ที่นี่ได้ครึ่งเดือนแล้ว เพราะเมื่อคืนนี้หยางซินก็ไม่มีเวลาบอกเขาส่วนหยางเหมย เธอต้มน้ำแกงผสมยาพิษให้น้องสาวกินเป็นชามสุดท้าย จากนั้นก็ให้กินยานอนหลับที่ผสมน้ำแกงลงไปด้วย ทำให้วันนี้ทางของเธอปลอดโปร่งแล้ว เพราะหยางซินนอนหลับไม่รู้เรื่องตั้งแต่หัวค่ำไปแล้วแน่นอนว่าหลังจากวันนี้อีกไม่นานหยางซินจะเริ่มไม่สบาย ไร้เรี่ยวแรง และไม่เกินสองเดือนอาการจะทรุดหนัก ยานี่ออกฤทธิ์ช้า ๆ จะไม่มีใครรู้สาเหตุของการป่วย หลังจากหยางซินพิการเป็นอัมพาตนอนติดเตียงและพูดไม่ได้ จากนั้นทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นของเธอหยางเหมยแสร้งตีหน้าเศร้า พูดจาไพเราะอ่อนหวาน“น้องหยางซินดีกับฉันมาก ยังให้ฉันมาพักที่นี่เพื่อหลบภัย ฉันถูกเถ้าแก่ลู่ทำร้าย พี่เฮ่อ พี่ต้องช่วยฉันนะคะ”เขามองหยางเหมยพร้อมกับแสยะยิ้ม“ทำไมฉันต้องช่วยเธอด้วย ตอนนั้นเป็นเธอที่คิดจะส่งเมียของฉันให้กับเถ้าแก่ลู่ ตอนนี้
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 36 ตอนพิเศษ 3
“ผัวเร็ว ๆ ค่ะ เมียเงี่ยนเหลือเกินแล้ว”“แต่ก่อนจะเย่อ ขอผัวกินให้อร่อยก่อน อยากเลียหอยของเมียจนน้ำลายสอแล้ว”“อื้อ ถ้างั้นก็รีบเลียสิคะ”หม่าเฮ่อจับสองขาของหยางซินให้แยกออกกว้างขึ้น แล้วฝังใบหน้าลงไปที่เนินเนื้ออวบที่มีขนสีน้ำตาลอ่อนปกคลุมเพราะรูปร่างของหยางซินอวบน่าสัมผัส ทำให้เนินเนื้อของเธอใหญ่และอูมผิดไปจากคนธรรมดา จุดเนื้อของเธอจึงกลายเป็นจุดที่หม่าเฮ่อโปรดปรานที่สุดเขาจูบหนัก ๆ ที่เนินเนื้อ เอ่ยเบา ๆ ว่า“คิดถึงจังเลย หอยหวานของผัว มาให้ผัวกินซะดี ๆ”พูดบเขาก็กดจมูกลงไปสูดความหอมหวาน ก่อนจะค่อย ๆ ใช้ลิ้นไล้ไปที่กึ่งกลางรอยแยกใหญ่ ควานหาเม็ดเสียวที่หลบซ่อนตัวอยู่ สองมือของเขาช่วยแหวกกลีบออก พริบตาเม็ดเสียวที่กำลังเบ่งบานก็เด้งออกมารอรับลิ้นของเขาแล้ว“อา...อร่อย”เขาตวัดเลียเม็ดเสียวแรง ๆ ทำให้หยางซินดิ้นพล่านเด้งสะโพกเย่อกับลิ้นของเขาทันใด สองแขนของเธอยันไว้ที่ด้านหลัง ดวงตาจับจ้องที่การดูดเลียของหม่าเฮ่อ มือเรียวข้างหนึ่งขยับมา ลูบที่ท้ายทอยของเขาอย่างเอ็นดู“ดูพี่จะหิวมาก ถ้างั้นก็กินเยอะ ๆ นะคะ”“อื้ม ผัวหิวหอยเมียมากจริง ๆ ต้องช่วยตัวเองไปด้วยคิดถึงหอยเมียไปด้วยทุกวันทรมา
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 35 ตอนพิเศษ 2
กว่าจะกลับมาถึงบ้านหม่าเฮ่อก็ต้องใช้เวลาหลายวัน เขาคิดถึงหอยหวาน ๆ ของเมียรักมากจึงได้เร่งกลับมาก่อนกำหนดวันหนึ่งเมื่อเข้ามาถึงห้องนอนก็พบว่าโคมไฟบนหัวเตียงของหยางซินไม่ได้ปิด ยังส่องแสงสลัวในขณะที่หยางซินกำลังนอนหลับสนิท โดยที่ขาอวบขาวผ่องของเธอวางพาดอยู่บนผ้าห่ม กระโปรงชุดนอนเลิกขึ้นสูงจนเห็นเนินเนื้อรำไรหม่าเฮ่อเลียริมฝีปาก ตั้งแต่เขาไปราชการพอตกเย็นมาก็คิดถึงภรรยาจนแทบนอนไม่หลับ ต้องปลดปล่อยด้วยสองมือของตัวเองและคิดถึงใบหน้ายั่ว ๆ ของหยางซินทุกวันเขาถอดเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็วจากนั้นจึงดึงผ้าห่มออกจากร่างอวบ หยางซินไม่สวมชุดชั้นในนอนเป็นปกติ ชุดนอนของเธอก็แสนบางเบาด้านบนเผยให้เห็นเนินเนื้ออวบกลมโผล่พ้นเนื้อผ้า ส่วนด้านล่างก็เปิดเปลือยให้เห็นเนินเนื้อสีหวานหม่าเฮ่าครางแผ่ว มือหนาลูบไปตามเรียวขาของหยางซินช้า ๆ เธอครางแม้ไม่ลืมตาเมื่อรู้สึกเสียวสยิว“พี่เฮ่อ”“รู้ด้วยเหรอว่าเป็นพี่”“ฉันก็มีแต่พี่เท่านั้น ไม่ใช่พี่แล้วจะเป็นใคร”หญิงสาวค่อย ๆ ลืมตาขึ้น จากนั้นก็มองสบกับดวงตาคม เห็นเขากำลังจ้องริมฝีปากอิ่มของเธออยู่ ก็เผยอริมฝีปากรอ จากนั้นสายตาก็เลื่อนต่ำลงมามองที่ดุ้นของเขาที่
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 34 ตอนพิเศษ 1
หลังจากที่หยางเหมยแต่งงานกับเถ้าแก่ลู่และเธอก็ถูกตบตีจนทนไม่ไหว เธอกลับบ้านไปขอร้องพ่อกับแม่ให้พวกเขาช่วยเหลือ พ่อกับแม่จนปัญญาเพราะตัวเองได้ตกลงส่งหยางเหมยให้เถ้าแก่ลู่ด้วยตัวเอง และพ่อกับแม่ก็รับเงินก้อนใหญ่มาแล้วจึงไม่กล้าออกหน้าเพราะแบบนี้ตอนนี้คนในครอบครัวสกุลหยางจึงมาขอให้หยางซินช่วยเหลือ แม้แต่พ่อที่หวาดกลัวหม่าเฮ่อ ก็ยังต้องแบกหน้ามาเพื่อลูกสาวคนโตหยางซินกลายเป็นคุณนายผู้บัญชาการไปแล้ว เธออาศัยอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่มีคนใช้มากมายคอยดูแลหยางเหมยมองดูน้องสาวที่เคยเป็นเพียงคนใช้ในบ้านสกุลหยางที่อดีตไม่เคยแม้แต่จะมีสิทธิ์ซื้อเสื้อผ้าใหม่สักชิ้นในตอนนี้กลับแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าหรูหราราคาแพง ยังทาเล็บสีแดงแต่งหน้าอ่อน ๆ ที่ช่วยขับเน้นความสวยของเธอให้เพิ่มมากยิ่งขึ้นรูปร่างอวบอิ่มของน้องสาวที่ใคร ๆ ต่างก็หาว่าอวบอ้วนเมื่อได้แต่งเนื้อแต่งตัวเช่นนี้กลับดูเซ็กซี่ยั่วยวนและดูมีสง่าราศรี ต่างจากเด็กสาวซอมซ่อคนเดิมโดยสิ้นเชิงเห็นหยางซินเป็นเช่นนี้แล้วหยางเหมยก็รู้สึกอิจฉา เธอพลาดไปแล้วที่ทอดทิ้งอดีตสามี หญิงสาวกำมือแน่นหยางซินไม่มีอะไรที่เทียบเธอได้แม้แต่อย่างเดียว แต่กลับได้ดีกว่าเธอความร
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 33 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา แม่กับพ่อเตรียมจะไปแจ้งความว่าหยางซินหนีงานแต่ง ในข้อหาไม่เชื่อฟังบิดามารดาและอกตัญญู ให้ตำรวจช่วยติดตามหาตัวมาดำเนินคดี และคิดจะแจ้งความจางเฮ่อที่แสร้งเป็นคนตายหลอกลวงทางการและครอบครัว ทว่าก่อนที่จะออกจากบ้านรถคันงามก็แล่นมาจอดด้านหน้า พร้อมกับรถติดตามอีกหลายคันคนที่มาก็คือเถ้าแก่ลู่ว่าที่สามีชราของหยางซิน อีกคนเป็นผู้หญิงท่าทางเป็นคุณนายเธอน่าจะมีอายุใกล้ห้าสิบปีแล้ว แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาแพง พร้อมกับคนขับรถและลูกน้องอีกหลายคน และคนที่เดินตามคุณนายมาก็คือคนที่เข้าออกบ้านสกุลหยางบ่อย ๆ นั่นก็คือเถ้าแก่เซียวในที่สุดเถ้าแก่เซียวก็ถูกเมียจับได้ และเมียของเขาก็ดุเสียด้วยเธอจึงลากสามีมาพูดคุยกับคนที่บ้านของหยางเหมย "เซ็นซะ นี่คือเอกสารกู้ยืม ทั้งเงิน ร้านค้า รถ ที่เธอขับ ฉันไม่เอาคืนแต่เธอต้องเซ็นยินยอมเป็นหนี้"หยางเหมยถูกคนของคุณนายเซียวจับเอาไว้ และยังถูกตบไปหลายครั้งจนเลือดกบปาก ข้อหาที่กล้าคบชู้กับสามีของเธอหยางเหมยใบหน้าบวมช้ำ พ่อกับแม่ถูกจับมัด และถูกข่มขู่"ฉันมีหลักฐานที่เธอเป็นชู้กับผัวฉันทุกอย่าง ทั้ง ๆ ที่คนทั้งเมืองรวมทั้งเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเขามีภรรยา คิดจะ
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 32 เขากลับมาแล้ว
หลายวันก่อนเพราะหยางเหมยทำกุญแจห้องหาย เธอจึงไปขอกุญแจสำรองกับแม่มาเพื่อไขห้อง แม่ให้เธอมาทั้งกล่อง ดังนั้นเธอจึงมีกุญแจสำรองห้องของน้องสาวไปด้วยและภาพที่เธอเห็นก็ไม่ได้ผิดคาด เพราะหยางซินกำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งเย่ออย่างเมามันภาพที่หยางเหมยเห็นก็คือ ผู้ชายร่างสูงที่เธอยังมองไม่เห็นหน้ากำลังอุ้มน้องสาวของเธออยู่ ขาของหยางซินกำลังเกี่ยวเอวของผู้ชายคนนั้น ลำแขนของน้องสาวกอดคอเขาแน่น และพวกเขากำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม"หยางซิน แกนี่มันร่านจริง ๆ จะแต่งงานอยุ่แล้วยังกล้าทำเรื่องไร้ยางอายแบบนี้"หยางเหมยมองแผ่นหลังชู้รักของหยางซิน เขาเป็นคนตัวสูง บั้นท้ายสวยได้รูป เอวสอบไหล่กว้าง กล้ามที่แผ่นหลังเป็นมัด ๆ เรียงตัวสวย เส้นผมตัดสั้นดูสุขภาพดี แค่เห็นข้างหลังก็รู้สึกว่าเขาต้องเป็นคนที่หน้าตาหล่อมากหยางเหมยขมวดคิ้ว หยางซินไปเจอของดีจากที่ไหนในตอนนั้นเสียงทุ้มต่ำคุ้นหูก็ดังขึ้น"ไร้ยางอายเหรอ คงเทียบกับเธอไม่ได้หรอกมั้ง"พูดจบเขาก็วางหยางซินลงที่พื้น หยางซินเดินไปหยิบชุดนอนของตัวเองมาสวมอย่างรวดเร็วเธอไม่พูดอะไรเพราะยังตกใจที่พี่สาวโผล่เข้ามาจึงได้แต่หลบอยู่ด้านหลังเขาเงียบ ๆ ส่วนเขาก็หันหน้าม
You may also like
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X29.5K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย64.3K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn72.8K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก355.4K viewsเรื่องสั้นใต้สะดือ
ไป๋เหลียนฮวา2.2K viewsลุงเขยเผยรัก
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ2.1K viewsบ่วงรักแสนหวาน
สิรี&EVAVY113 viewsพันธะเมียชั่วคืน
อินทุภา610 views
