LOGINShare
บทที่ 8 บังคับหย่า
Last Updated:
2025-10-27 13:50:08ในที่สุดจางเฮ่อก็กินข้าวกินยาจนเรียบร้อย หยางซินพูดกับเขาว่า
"ฉันจะเอาถาดอาหารไปเก็บก่อน พี่พักสักครู่ให้อาหารย่อยเดี๋ยวฉันจะมานวดให้" เขากำลังจะอ้าปากพูดคำว่า ไม่จำเป็น แต่หยางซินรู้ดีว่าเขาจะพูดอะไรจึงได้พูดดักทางเอาไว้ก่อน "อย่าบอกว่าไม่จำเป็น พี่ไม่อยากหายหรือยังไง ฉันช่วยพี่ได้ พี่ก็รู้ พี่กำลังพึ่งฉันอยู่พี่อย่าปฏิเสธเลย ฉันบอกพี่แล้วว่าฉันอยู่ฝ่ายเดียวกันกับพี่" เพราะเป็นเรื่องจริงจึงทำให้จางเฮ่อพูดไม่ออก ที่ผ่านมาเขาดีขึ้นได้อย่างรวดเร็วเพราะหยางซินจริง ๆ และหลังจากดื่มยาของเธอไป เพียงพริบตาเขาก็รู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมาราวกับปาฏิหาริย์ ก่อนที่เธอจะออกไปเขาก็พูดว่า "เดี๋ยวก่อน" "คะ" ร่างอวบหันมามองเขา "เสื้อคลุมของเธอใส่ออกไปด้วย ถ้าแม่เธอเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้ คงไม่ยอมให้เธอกลับเข้ามาหาฉันแน่" หยางซินยิ้ม พูดเสียงสูง "พี่เป็นห่วงฉัน?" "ฉันห่วงตัวเอง เพราะว่า เธอพูดไม่ผิด ฉันกำลังพึ่งพิงเธออยู่" หญิงสาวหัวเราะสดใสออกมา เธอดีใจที่เขายอมรับว่าพึ่งเธออยู่ แต่ว่าไม่ได้พูดให้เขารู้สึกลำบากใจ "ฉันจะรีบกลับมานะ รอฉันมานวดให้พี่ จะได้สบายตัวหายเร็ว ๆ" จางเฮ่อคิดว่า ให้ตายเถอะ เสียงหัวเราะนี้ทำไมถึงได้น่าฟังขนาดนี้ ยังมีเสียงหวาน ๆ นี่อีกที่ทำให้ใจของเขาแทบละลายแล้ว หยางซินสวมเสื้อคลุมตัวยาวของเธอและติดกระดุมอย่างเรียบร้อย จากนั้นจึงถือถาดชามเปล่าเดินออกไป เป็นดังคาดแม่รอเธออยู่ก่อนแล้ว "เป็นยังไงบ้าง" หยางซินตอบเบา ๆ สีหน้าจริงจังเป็นอย่างยิ่ง "พี่เขาบอกว่า ขอเวลาอีกหนึ่งเดือน เขาจะให้ฉันเตรียมที่พักให้จากนั้นเขาจะย้ายออกและยอมหย่าแน่นอน" แม่ขมวดคิ้ว "จะไม่นานไปเหรอ แกไปเกลี้ยกล่อมคนพิการนั่นอีกครั้ง หนึ่งเดือนช้าไปเผื่อว่ามันจะเปลี่ยนใจ" หยางซินยิ้มเจ้าเล่ห์ "เมื่อคืนพี่เมากลับมาเสียงดังลั่น ก่อนแม่เข้าไปฉันเห็นนะว่าพี่พาผู้ชายคนนั้นมาทำอะไรในห้องพี่เขย แม่เขากำลังโกรธมากถ้าปล่อยให้เขาออกไปตอนนี้แล้วเขาเอาเรื่องนี้ไปพูดจะทำยังไง" แม่กำมือแน่น "แกเห็นเหรอ" "ใช่ ฉันแอบที่หน้าประตู ก่อนแม่จะเข้ามา พี่เมามากทำเรื่องไม่เหมาะสม" แน่นอนว่าแม่ไม่โทษลูกสาวคนโต ยังยกมือกอดอกพูดขึ้นมาว่า "แค่คนพิการที่พูดไปทั่ว ใครจะเชื่อ" หยางซินหว่านล้อม "ถึงไม่มีคนเชื่อแต่ก็ต้องมีคนนินทา พี่กับผู้ชายคนนั้นไปไหนมาไหนกันบ่อย ๆ คนนอกมองว่าเขาเป็นเพื่อนพี่เขย ที่เข้ามาดูแลพี่เขยที่บ้านเรา แต่หากว่าพี่เขยพูดเสียหาย ยังไงสกุลหยางของเราก็ต้องด่างพร้อย พ่อค้าขายนะแม่ จะทนฟังคำคนได้เหรอคะ" หยางซินรู้จุดอ่อนของพ่อที่สุด เขาเกลียดที่สุดก็คือสกุลหยางถูกนินทา แม่ได้ฟังเหตุผลของหยางซินก็พ่นลมหายใจยาวออกมา "ถ้างั้นก็ตามที่แกว่า แต่หากว่าตอนนั้นมันไม่ยอมล่ะก็ แกต้องจัดการให้ดีเข้าใจหรือเปล่า" "ฉันรู้น่า" เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงที่หยางซินหายออกไป จางเฮ่อถึงกับต้องชะเง้อคอรอด้วยความหงุดหงิดเพราะเขาเห็นเอกสารที่เธอวางเอาไว้บนโต๊ะแล้ว เอกสารใบหย่า น้องเมียของเขาคงรับหน้าที่มาเกลี้ยกล่อมเขา ถึงได้ทำโจ๊กโสมให้กิน ยังคิดจะมานวดขาอะไรนี่อีก ที่แท้ก็ไว้ใจไม่ได้เลยแม้แต่น้อย พี่น้องกันเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน กระทั่งประตูถูกเปิดออก ร่างอวบอิ่มของหยางซินก็โผล่มาพร้อมกับผ้าผืนเล็กหลายผืน และกะละมังใบเล็กที่มีน้ำอุ่นอยู่ในนั้น ใบหน้าสวยหวานของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มประดับเต็มใบหน้า และเมื่อเธอเห็นว่าซองเอกสารสีน้ำตาลที่วางอยู่บนโต๊ะถูกเปิดออกแล้ว "พี่เห็นแล้วเหรอ" จางเฮ่อพูดเสียงแข็ง "ฉันไม่หย่าเด็ดขาด" หยางซินพยักหน้า "ฉันรู้แล้ว และฉันยังบอกแม่ว่าพี่ขอเวลาหนึ่งเดือน จากนั้นจะยอมหย่าให้" "มันไม่ใช่เรื่องของเธอ เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว อย่าหาว่าฉันไม่เตือน" เขาจ้องเธอเขม็ง หยางซินเดินเข้ามาพร้อมกับวางกะละมังไว้ที่โต๊ะเล็กข้างเตียง เธอเช็ดมือที่เปียกจากนั้นก็นั่งลงบนเตียงข้าง ๆ ตัวของจางเฮ่อ "พี่ไม่ต้องเตือนฉัน ฉันสิต้องเตือนพี่" "เตือนฉันเหรอ ทำไมต้องเตือนฉัน" "พี่เฮ่อ ฟังฉันนะ ที่ฉันไปร้านยาจีนมาน่ะ ขอเพียงรักษาตามที่หมอบอก ภายในหนึ่งเดือนขาพี่จะดีขึ้น ถึงแม้ว่าจะเดินได้ไม่คล่องแคล่วเท่าเดิมแต่ก็ดีขึ้นแน่นอน ตอนนั้นพี่ก็สามารถออกจากบ้านหลังนี้ได้แล้ว จะให้ฉันพาพี่ออกไปกลางดึกก็ยังได้ พวกเรามาร่วมมือกัน ระหว่างนี้ก็เตรียมการว่าออกไปแล้วพี่จะซ่อนที่ไหน ยังไง เพราะว่ายังไงถ้าพี่ไม่ยอมเซ็นหย่า พี่สาวของฉันต้องตามหาพี่ไม่ลดละ พี่หลินเว่ยเขาก็เป็นทหารมีกองกำลังอยู่ในมือ ถ้าไม่เตรียมการดี ๆ ไม่นานก็ต้องถูกเขาจับได้แน่ เป็นไง ฉันคิดรอบคอบหรือเปล่า" จางเฮ่อคิดไม่ถึงว่าหยางซินจะรอบคอบขนาดนี้ เขามองเธอด้วยสีหน้าแววตาประหลาดใจปนไม่ไว้ใจ "ทำไมเธอต้องดีกับฉัน มีแผนอะไรในใจ" หยางซินต้องไม่บอกว่าตัวเองรู้อนาคต และความจริงก็ไม่แน่ใจว่าชีวิตนี้จะเป็นเหมือนชาติที่แล้วหรือเปล่า แต่หลังจากที่ได้ดูแลเขา เธอก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าของเขา เธอทุ่มเทให้เขาทั้งตัวและหัวใจไปแล้ว เธอจะไม่ยอมถอยเด็ดขาดแม้ว่าชาตินี้จางเฮ่อจะไม่ได้กลับมาในฐานะผู้บัญชาการทหารก็ตาม หญิงสาวยิ้ม พูดตรง ๆ ว่า "ฉันก็แค่ชอบพี่ไม่ได้เหรอ พี่คือคนที่ฉันชอบมานานแล้ว ฉันไม่หวังให้พี่มาตอบแทน ฉันแค่ดีใจที่จะได้ช่วยพี่ พี่ไม่ต้องคิดมาก" เขาหรี่ตามอง "เธอต้องมีแผนแน่นอน" "ฉันมีแผนอะไรล่ะ ตอนนี้พี่มีอะไรที่ฉันจะต้องมาวางแผนด้วย สภาพพี่ตอนนี้ยังช่วยตัวเองจากห้องขังเล็ก ๆ นี่ไม่ได้ด้วยซ้ำ พี่เลิกมองฉันในแง่ร้ายเถอะ ฉันจริงใจกับพี่จริง ๆ และแน่นอนว่าฉันไม่ได้สงสารพี่ แค่ชอบพี่ก็เลยอยากทุ่มเทเพื่อพี่"
Latest chapter
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 37 ตอนพิเศษ 4 จบตอนพิเศษ
หม่าเฮ่อต้องไปรายงานตัวแต่เช้า แม้ว่าเมื่อคืนเขาจะได้นอนเพียงสองชั่วโมงเขาก็สดใสเป็นอย่างยิ่ง และวันนี้เขาก็กลับดึกเช่นเคย ทว่าเขากลับไม่คาดคิดว่าเขาจะได้พบกับหยางเหมย“หยางเหมย เธอมาอยู่นี่ได้ยังไง”หม่าเฮ่อไม่รู้มาก่อนว่าหยางเหมยมาพักอยู่ที่นี่ได้ครึ่งเดือนแล้ว เพราะเมื่อคืนนี้หยางซินก็ไม่มีเวลาบอกเขาส่วนหยางเหมย เธอต้มน้ำแกงผสมยาพิษให้น้องสาวกินเป็นชามสุดท้าย จากนั้นก็ให้กินยานอนหลับที่ผสมน้ำแกงลงไปด้วย ทำให้วันนี้ทางของเธอปลอดโปร่งแล้ว เพราะหยางซินนอนหลับไม่รู้เรื่องตั้งแต่หัวค่ำไปแล้วแน่นอนว่าหลังจากวันนี้อีกไม่นานหยางซินจะเริ่มไม่สบาย ไร้เรี่ยวแรง และไม่เกินสองเดือนอาการจะทรุดหนัก ยานี่ออกฤทธิ์ช้า ๆ จะไม่มีใครรู้สาเหตุของการป่วย หลังจากหยางซินพิการเป็นอัมพาตนอนติดเตียงและพูดไม่ได้ จากนั้นทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นของเธอหยางเหมยแสร้งตีหน้าเศร้า พูดจาไพเราะอ่อนหวาน“น้องหยางซินดีกับฉันมาก ยังให้ฉันมาพักที่นี่เพื่อหลบภัย ฉันถูกเถ้าแก่ลู่ทำร้าย พี่เฮ่อ พี่ต้องช่วยฉันนะคะ”เขามองหยางเหมยพร้อมกับแสยะยิ้ม“ทำไมฉันต้องช่วยเธอด้วย ตอนนั้นเป็นเธอที่คิดจะส่งเมียของฉันให้กับเถ้าแก่ลู่ ตอนนี้
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 36 ตอนพิเศษ 3
“ผัวเร็ว ๆ ค่ะ เมียเงี่ยนเหลือเกินแล้ว”“แต่ก่อนจะเย่อ ขอผัวกินให้อร่อยก่อน อยากเลียหอยของเมียจนน้ำลายสอแล้ว”“อื้อ ถ้างั้นก็รีบเลียสิคะ”หม่าเฮ่อจับสองขาของหยางซินให้แยกออกกว้างขึ้น แล้วฝังใบหน้าลงไปที่เนินเนื้ออวบที่มีขนสีน้ำตาลอ่อนปกคลุมเพราะรูปร่างของหยางซินอวบน่าสัมผัส ทำให้เนินเนื้อของเธอใหญ่และอูมผิดไปจากคนธรรมดา จุดเนื้อของเธอจึงกลายเป็นจุดที่หม่าเฮ่อโปรดปรานที่สุดเขาจูบหนัก ๆ ที่เนินเนื้อ เอ่ยเบา ๆ ว่า“คิดถึงจังเลย หอยหวานของผัว มาให้ผัวกินซะดี ๆ”พูดบเขาก็กดจมูกลงไปสูดความหอมหวาน ก่อนจะค่อย ๆ ใช้ลิ้นไล้ไปที่กึ่งกลางรอยแยกใหญ่ ควานหาเม็ดเสียวที่หลบซ่อนตัวอยู่ สองมือของเขาช่วยแหวกกลีบออก พริบตาเม็ดเสียวที่กำลังเบ่งบานก็เด้งออกมารอรับลิ้นของเขาแล้ว“อา...อร่อย”เขาตวัดเลียเม็ดเสียวแรง ๆ ทำให้หยางซินดิ้นพล่านเด้งสะโพกเย่อกับลิ้นของเขาทันใด สองแขนของเธอยันไว้ที่ด้านหลัง ดวงตาจับจ้องที่การดูดเลียของหม่าเฮ่อ มือเรียวข้างหนึ่งขยับมา ลูบที่ท้ายทอยของเขาอย่างเอ็นดู“ดูพี่จะหิวมาก ถ้างั้นก็กินเยอะ ๆ นะคะ”“อื้ม ผัวหิวหอยเมียมากจริง ๆ ต้องช่วยตัวเองไปด้วยคิดถึงหอยเมียไปด้วยทุกวันทรมา
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 35 ตอนพิเศษ 2
กว่าจะกลับมาถึงบ้านหม่าเฮ่อก็ต้องใช้เวลาหลายวัน เขาคิดถึงหอยหวาน ๆ ของเมียรักมากจึงได้เร่งกลับมาก่อนกำหนดวันหนึ่งเมื่อเข้ามาถึงห้องนอนก็พบว่าโคมไฟบนหัวเตียงของหยางซินไม่ได้ปิด ยังส่องแสงสลัวในขณะที่หยางซินกำลังนอนหลับสนิท โดยที่ขาอวบขาวผ่องของเธอวางพาดอยู่บนผ้าห่ม กระโปรงชุดนอนเลิกขึ้นสูงจนเห็นเนินเนื้อรำไรหม่าเฮ่อเลียริมฝีปาก ตั้งแต่เขาไปราชการพอตกเย็นมาก็คิดถึงภรรยาจนแทบนอนไม่หลับ ต้องปลดปล่อยด้วยสองมือของตัวเองและคิดถึงใบหน้ายั่ว ๆ ของหยางซินทุกวันเขาถอดเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็วจากนั้นจึงดึงผ้าห่มออกจากร่างอวบ หยางซินไม่สวมชุดชั้นในนอนเป็นปกติ ชุดนอนของเธอก็แสนบางเบาด้านบนเผยให้เห็นเนินเนื้ออวบกลมโผล่พ้นเนื้อผ้า ส่วนด้านล่างก็เปิดเปลือยให้เห็นเนินเนื้อสีหวานหม่าเฮ่าครางแผ่ว มือหนาลูบไปตามเรียวขาของหยางซินช้า ๆ เธอครางแม้ไม่ลืมตาเมื่อรู้สึกเสียวสยิว“พี่เฮ่อ”“รู้ด้วยเหรอว่าเป็นพี่”“ฉันก็มีแต่พี่เท่านั้น ไม่ใช่พี่แล้วจะเป็นใคร”หญิงสาวค่อย ๆ ลืมตาขึ้น จากนั้นก็มองสบกับดวงตาคม เห็นเขากำลังจ้องริมฝีปากอิ่มของเธออยู่ ก็เผยอริมฝีปากรอ จากนั้นสายตาก็เลื่อนต่ำลงมามองที่ดุ้นของเขาที่
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 34 ตอนพิเศษ 1
หลังจากที่หยางเหมยแต่งงานกับเถ้าแก่ลู่และเธอก็ถูกตบตีจนทนไม่ไหว เธอกลับบ้านไปขอร้องพ่อกับแม่ให้พวกเขาช่วยเหลือ พ่อกับแม่จนปัญญาเพราะตัวเองได้ตกลงส่งหยางเหมยให้เถ้าแก่ลู่ด้วยตัวเอง และพ่อกับแม่ก็รับเงินก้อนใหญ่มาแล้วจึงไม่กล้าออกหน้าเพราะแบบนี้ตอนนี้คนในครอบครัวสกุลหยางจึงมาขอให้หยางซินช่วยเหลือ แม้แต่พ่อที่หวาดกลัวหม่าเฮ่อ ก็ยังต้องแบกหน้ามาเพื่อลูกสาวคนโตหยางซินกลายเป็นคุณนายผู้บัญชาการไปแล้ว เธออาศัยอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่มีคนใช้มากมายคอยดูแลหยางเหมยมองดูน้องสาวที่เคยเป็นเพียงคนใช้ในบ้านสกุลหยางที่อดีตไม่เคยแม้แต่จะมีสิทธิ์ซื้อเสื้อผ้าใหม่สักชิ้นในตอนนี้กลับแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าหรูหราราคาแพง ยังทาเล็บสีแดงแต่งหน้าอ่อน ๆ ที่ช่วยขับเน้นความสวยของเธอให้เพิ่มมากยิ่งขึ้นรูปร่างอวบอิ่มของน้องสาวที่ใคร ๆ ต่างก็หาว่าอวบอ้วนเมื่อได้แต่งเนื้อแต่งตัวเช่นนี้กลับดูเซ็กซี่ยั่วยวนและดูมีสง่าราศรี ต่างจากเด็กสาวซอมซ่อคนเดิมโดยสิ้นเชิงเห็นหยางซินเป็นเช่นนี้แล้วหยางเหมยก็รู้สึกอิจฉา เธอพลาดไปแล้วที่ทอดทิ้งอดีตสามี หญิงสาวกำมือแน่นหยางซินไม่มีอะไรที่เทียบเธอได้แม้แต่อย่างเดียว แต่กลับได้ดีกว่าเธอความร
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 33 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา แม่กับพ่อเตรียมจะไปแจ้งความว่าหยางซินหนีงานแต่ง ในข้อหาไม่เชื่อฟังบิดามารดาและอกตัญญู ให้ตำรวจช่วยติดตามหาตัวมาดำเนินคดี และคิดจะแจ้งความจางเฮ่อที่แสร้งเป็นคนตายหลอกลวงทางการและครอบครัว ทว่าก่อนที่จะออกจากบ้านรถคันงามก็แล่นมาจอดด้านหน้า พร้อมกับรถติดตามอีกหลายคันคนที่มาก็คือเถ้าแก่ลู่ว่าที่สามีชราของหยางซิน อีกคนเป็นผู้หญิงท่าทางเป็นคุณนายเธอน่าจะมีอายุใกล้ห้าสิบปีแล้ว แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาแพง พร้อมกับคนขับรถและลูกน้องอีกหลายคน และคนที่เดินตามคุณนายมาก็คือคนที่เข้าออกบ้านสกุลหยางบ่อย ๆ นั่นก็คือเถ้าแก่เซียวในที่สุดเถ้าแก่เซียวก็ถูกเมียจับได้ และเมียของเขาก็ดุเสียด้วยเธอจึงลากสามีมาพูดคุยกับคนที่บ้านของหยางเหมย "เซ็นซะ นี่คือเอกสารกู้ยืม ทั้งเงิน ร้านค้า รถ ที่เธอขับ ฉันไม่เอาคืนแต่เธอต้องเซ็นยินยอมเป็นหนี้"หยางเหมยถูกคนของคุณนายเซียวจับเอาไว้ และยังถูกตบไปหลายครั้งจนเลือดกบปาก ข้อหาที่กล้าคบชู้กับสามีของเธอหยางเหมยใบหน้าบวมช้ำ พ่อกับแม่ถูกจับมัด และถูกข่มขู่"ฉันมีหลักฐานที่เธอเป็นชู้กับผัวฉันทุกอย่าง ทั้ง ๆ ที่คนทั้งเมืองรวมทั้งเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเขามีภรรยา คิดจะ
ย้อนเวลามาร่านรักกับพี่เขย บทที่ 32 เขากลับมาแล้ว
หลายวันก่อนเพราะหยางเหมยทำกุญแจห้องหาย เธอจึงไปขอกุญแจสำรองกับแม่มาเพื่อไขห้อง แม่ให้เธอมาทั้งกล่อง ดังนั้นเธอจึงมีกุญแจสำรองห้องของน้องสาวไปด้วยและภาพที่เธอเห็นก็ไม่ได้ผิดคาด เพราะหยางซินกำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งเย่ออย่างเมามันภาพที่หยางเหมยเห็นก็คือ ผู้ชายร่างสูงที่เธอยังมองไม่เห็นหน้ากำลังอุ้มน้องสาวของเธออยู่ ขาของหยางซินกำลังเกี่ยวเอวของผู้ชายคนนั้น ลำแขนของน้องสาวกอดคอเขาแน่น และพวกเขากำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม"หยางซิน แกนี่มันร่านจริง ๆ จะแต่งงานอยุ่แล้วยังกล้าทำเรื่องไร้ยางอายแบบนี้"หยางเหมยมองแผ่นหลังชู้รักของหยางซิน เขาเป็นคนตัวสูง บั้นท้ายสวยได้รูป เอวสอบไหล่กว้าง กล้ามที่แผ่นหลังเป็นมัด ๆ เรียงตัวสวย เส้นผมตัดสั้นดูสุขภาพดี แค่เห็นข้างหลังก็รู้สึกว่าเขาต้องเป็นคนที่หน้าตาหล่อมากหยางเหมยขมวดคิ้ว หยางซินไปเจอของดีจากที่ไหนในตอนนั้นเสียงทุ้มต่ำคุ้นหูก็ดังขึ้น"ไร้ยางอายเหรอ คงเทียบกับเธอไม่ได้หรอกมั้ง"พูดจบเขาก็วางหยางซินลงที่พื้น หยางซินเดินไปหยิบชุดนอนของตัวเองมาสวมอย่างรวดเร็วเธอไม่พูดอะไรเพราะยังตกใจที่พี่สาวโผล่เข้ามาจึงได้แต่หลบอยู่ด้านหลังเขาเงียบ ๆ ส่วนเขาก็หันหน้าม
You may also like
ยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์54.7K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.9K viewsประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่200.9K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn72.8K viewsนางร้ายป่วนรักคาสโนว่า
Re-match I รีแมทช์14.6K viewsเสน่ห์ร้าย สยบซาตาน
อิษสรา | ISSARA1.3K viewsมาเฟียเมียเด็ก
ฮันนีแบล็ค142 viewsCEO สาวพ่ายรักเด็กเลี้ยงเอวดุ
Xiao_Lu117 views
