Share

งานเลี้ยง

Auteur: 橙花
last update Dernière mise à jour: 2025-06-01 07:00:17

ค่ำคืนนั้นที่จวนกั๋วกงต่างมีแต่เสียงหัวเราะ โดยเฉพาะเด็กน้อยทั้งสองคนที่ฟันน้ำนมเริ่มขึ้นมาเล็กน้อยแล้วแต่ยังเคี้ยวอะไรไม่ได้มากนัก พวกเขาเล่นเอามืออ้วน ๆ จับอาหารมาเคี้ยวเล่นจนเสื้อผ้าเลอะเทอะไปหมด

บ่าวที่คอยดูแลคุณหนูกับคุณชายน้อยทั้งสองรีบเข้ามาดูแลทันที ก่อนพวกเขาจะพาคุณหนูและคุณชายไปเปลี่ยนชุดในเวลาไม่นาน เด็กทั้งสองที่เหิงกั๋วกงตั้งชื่อให้ว่าเหิงหยางอันและเหิงหยางเหมย นับวันพวกเขาก็ยิ่งโตวันโตคืน ทำเอาเหล่าผู้อาวุโสในจวนกั๋วกงต่างหลงรักเจ้าอ้วนตัวน้อยทั้งสองคนเป็นอย่างมาก

คนเป็นพ่ออย่างเหิงจิ้งกั๋วได้แต่ต้องปล่อยลูก ๆ ให้พวกท่านดูแล เขายังคิดว่าหากภรรยาท้องอีกสักคนก็คงดี เขากับนางจะได้ดูแลลูกเองบ้าง เหิงจิ้งกั๋ววางแผนการในหัวแล้วก็คิดว่าจะเริ่มทำภารกิจพิชิตเมียรักเมื่อไหร่ดี จนกระทั่งคิดได้ว่าอีกสองวันข้างหน้าจะมีงานเลี้ยงในวัง เขาจะให้นางดื่มสักเล็กน้อยก่อนเผด็จศึก ส่วนเจ้าตัวป่วนทั้งสองน่ะหรือ เขาจะส่งไปนอนกับท่านตาท่านยายของพวกเขาเอง

หยูฉิงอันเห็นสายตากรุ้มกริ่มของสามีก็ไ

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   หน้าที่ของหยูฉิงเฉิง

    ห้าวันหลังจากฮ่องเต้ได้รับแผนการพัฒนาแคว้นจากหยูฉิงอัน พระองค์ทรงปรึกษากับมหาเสนาบดีว่าจะใช้ใครในการทำงานเหล่านี้ดี ในเมื่อตอนนี้บ้านเมืองก็สงบดีไม่มีปัญหาชายแดน“กระหม่อมคิดว่าให้แต่ละหน่วยงานจัดตั้งกลุ่มขึ้นมาดีหรือไม่พะย่ะค่ะ แล้วให้กลุ่มคนของพวกเขาแบ่งงานกันในแต่ละพื้นที่ แบบนี้เราจะสามารถตรวจสอบได้ง่ายกว่าการปล่อยให้หน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่งรับผิดชอบไปแต่เพียงผู้เดียวนะพะย่ะค่ะ”“อืม… ความคิดของเจ้านับว่าไม่เลว แล้วเจ้าจะให้ใครเดินทางไปรับผิดชอบดูแลเรื่องเหล่านี้ทั่วทั้งแคว้นเล่า ข้าไม่อยากให้หยูฉิงอันที่ลูกยังเล็กออกเดินทางด้วยตัวนางเองหรอกนะ”“กระหม่อมคิดว่า ในเมื่อหยูฉิงเฉิงเป็นถึงพระคู่หมั้นขององค์หญิงหมิงจูแล้ว เขาน่าจะสามารถตรวจสอบงานต่าง ๆ ได้อย่างละเอียดกระมังพะย่ะค่ะ อีกทั้งเด็กคนนี้ยังมีหัวคิดก้าวหน้าไม่แพ้พี่สาวของเขาเลยนะพะย่ะค่ะ”“เอาล่ะ เจ้าเขียนรายชื่อขุนนางกลุ่มต่าง ๆ มาให้ข้า แล้วข้าจะ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   เริ่มแผนพัฒนา

    “กระหม่อมน้อมรับราชโองการ พะย่ะค่ะ” หยูฉิงเฉิงรับราชโองการจากหวางกงกง“เอ่อ พระคู่หมั้นแน่ใจนะขอรับว่าจะไม่คัดค้านราชโองการนี้”“แน่นอนว่าข้าไม่คัดค้านขอรับ ขอท่านกงกงวางใจเถิด อีกทั้งตอนนี้ข้าและองค์หญิงยังเด็กอยู่ อีกหลายปีกว่าที่ข้ากับองค์หญิงจะได้เข้าพิธีแต่งงาน ระหว่างนี้ข้ากับนางจะได้เรียนรู้นิสัยใจคอกันบ้างอย่างไรเล่าขอรับ”“เฮ้อ ข้าน้อยได้ยินเช่นนี้ก็ค่อยวางใจหน่อย ข้าคิดว่าพระคู่หมั้นจะไม่ยอมรับหมั้นจากฝ่าบาทน่ะสิขอรับ”“ข้าจะกล้าขัดราชโองการได้อย่างไรเล่าท่านกงกง ในเมื่อฝ่าบาทเชื่อใจและอยากให้ข้าหมั้นกับองค์หญิง ข้าก็จะทำหน้าที่พระคู่หมั้นให้ดีที่สุดขอรับ เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงขององค์หญิง”หลังจากสนทนากันไม่นาน หวางกงกงก็ขอตัวกลับไปรายงานฝ่าบาทที่วังว่าพระคู่หมั้นขององค์หญิงหมิงจูนั้นรับราชโองการอย่างไม่อิดออด แถมยังสัญญาว่าจะไม่ทำให้ราชวงศ์เสื่อมเส

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   จู่ ๆ ก็มีคู่หมั้น

    หลังกล่าวจบ องค์หญิงหมิงจูก็ลุกจากที่นั่งแล้ววิ่งกลับตำหนักจนนางกำนัลแทบจะตามไม่ทันเลยทีเดียว ฮ่องเต้และฮองเฮาได้แต่ส่ายหัวกับความแก่นแก้วเอาแต่ใจขององค์หญิงน้อย“เสด็จพี่แน่ใจหรือเพคะว่าหยูฉิงเฉิงเหมาะสมกับหมิงจู”“อืม… พี่คิดว่าพี่ดูคนไม่ผิดนะ อีกอย่างหากหยูฉิงเฉิงได้กลายเป็นเขยของเราแล้ว ราชสำนักก็จะยิ่งมีคนช่วยพัฒนาบ้านเมืองโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนเพิ่มอีกคนหนึ่ง”“เช่นนั้นหม่อมฉันก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้กับพระองค์ด้วยนะเพคะ ส่วนหมิงจูนั้น หม่อมฉันจะสั่งสอนนางให้ดียิ่งขึ้นกว่านี้ ไม่เช่นนั้นหากนางแต่งออกไปแล้วทำตัวเอาแต่ใจไม่เปลี่ยน พวกเราคงเสียหน้าแย่นะเพคะ”งานเลี้ยงครั้งนี้กว่าจะเลิกก็เป็นช่วงยามซวีแล้ว เด็ก ๆ ที่เล่นซนในงานเลี้ยงจนหมดแรงหลับไปคาอกเหิงจิ้งกั๋วที่อุ้มลูกทั้งสองแทนท่านปู่ไปขึ้นรถม้าคันเดียวกับฮูหยินของเขา“ท่านพี่ ท่านสังเกตไหมว่าวันนี้ฝ่าบาทกับฮองเฮามักจะมองไปที่โ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   งานเลี้ยง(ต่อ)

    เหล่าขุนนางทั้งหลายพร้อมครอบครัวต่างอยากเข้าไปทักทายเหิงกั๋วกง เพียงแต่ตอนนี้ท่านกำลังอุ้มหลานชายและหลานสาวเอาไว้ในอ้อมแขนอยู่ พวกเขาจึงไม่กล้าเข้าไปรบกวนครอบครัวกั๋วกง แต่ละคนต่างทำได้เพียงยืนมองอยู่ห่าง ๆบรรดาฮูหยินและบุตรสาวที่เข้าร่วมงานครั้งนี้ต่างมองหยูฉิงเฉิงกับหยูฉิงหยางกันตาเป็นมัน หากบุตรีของพวกนางได้เข้าร่วมตระกูลหยูคงนับว่าพวกนางจะได้ขึ้นไปบนสรวงสวรรค์แล้ว ใครไม่รู้กันว่าจวนกั๋วกงกับตระกูลหยูผู้พันธ์กันมากเพียงใด น่าเสียดายที่ระหว่างเดินไปยังโต๊ะด้านหน้า เด็กหนุ่มทั้งสองไม่แม้แต่จะชายตาแลหญิงใดที่ยืนยิ้มส่งให้พวกเขาอย่างเขินอายเลยแม้แต่น้อย ยิ่งกับหยูฉิงเฉิงด้วยแล้ว เขายิ่งรู้สึกขนลุกแปลก ๆ จนถึงขั้นหวาดกลัวว่าพวกนางจะกระโจนเข้ามาหาพวกเขาแล้วให้รับผิดชอบอย่างหน้าด้าน ๆกระทั่งพวกเขาเดินไปถึงโต๊ะตระกูลหยูที่มีท่านปู่ ท่านย่า ท่านพ่อและท่านแม่นั่งรออยู่ พวกเขาก็นั่งพูดคุยกันเสียงเบาอย่างมีมารยาท ส่วนโต๊ะของจวนกั๋วกงนั้นมีเพียงเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กชายหญิงทั้งสองที่ถุกท่านปู่ทวดหยอกล้ออยู่เท่านั

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   งานเลี้ยง

    ค่ำคืนนั้นที่จวนกั๋วกงต่างมีแต่เสียงหัวเราะ โดยเฉพาะเด็กน้อยทั้งสองคนที่ฟันน้ำนมเริ่มขึ้นมาเล็กน้อยแล้วแต่ยังเคี้ยวอะไรไม่ได้มากนัก พวกเขาเล่นเอามืออ้วน ๆ จับอาหารมาเคี้ยวเล่นจนเสื้อผ้าเลอะเทอะไปหมดบ่าวที่คอยดูแลคุณหนูกับคุณชายน้อยทั้งสองรีบเข้ามาดูแลทันที ก่อนพวกเขาจะพาคุณหนูและคุณชายไปเปลี่ยนชุดในเวลาไม่นาน เด็กทั้งสองที่เหิงกั๋วกงตั้งชื่อให้ว่าเหิงหยางอันและเหิงหยางเหมย นับวันพวกเขาก็ยิ่งโตวันโตคืน ทำเอาเหล่าผู้อาวุโสในจวนกั๋วกงต่างหลงรักเจ้าอ้วนตัวน้อยทั้งสองคนเป็นอย่างมากคนเป็นพ่ออย่างเหิงจิ้งกั๋วได้แต่ต้องปล่อยลูก ๆ ให้พวกท่านดูแล เขายังคิดว่าหากภรรยาท้องอีกสักคนก็คงดี เขากับนางจะได้ดูแลลูกเองบ้าง เหิงจิ้งกั๋ววางแผนการในหัวแล้วก็คิดว่าจะเริ่มทำภารกิจพิชิตเมียรักเมื่อไหร่ดี จนกระทั่งคิดได้ว่าอีกสองวันข้างหน้าจะมีงานเลี้ยงในวัง เขาจะให้นางดื่มสักเล็กน้อยก่อนเผด็จศึก ส่วนเจ้าตัวป่วนทั้งสองน่ะหรือ เขาจะส่งไปนอนกับท่านตาท่านยายของพวกเขาเองหยูฉิงอันเห็นสายตากรุ้มกริ่มของสามีก็ไ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   เกือบหนึ่งปีผ่านไป

    หลังจากแม่ทัพใหญ่ซวงอี้ได้รับพระราชโองการแล้ว เขาก็สั่งการรองแม่ทัพอีกสองคนพร้อมกับทหารฝีมือดีตามพระบัญชาออกเดินทางในวันถัดไปทันที ด้วยทหารสามพันคนที่เดินทางด้วยม้าเร็ว ทำให้กองทัพของแม่ทัพใหญ่ซวงอี้ใช้เวลาเพียงหนึ่งเดือนก็ไปถึงเมืองจิ่งอัน เขารีบไปรายงานตัวกับหยูฉิงเฉิงซึ่งเป็นหัวหน้าขบวนในครั้งนี้ตามรับสั่งเจ้าเมืองจิ่งอันกับชาวบ้านเมื่อเห็นทหารจำนวนมากเดินทางมาก็มั่นใจมากว่าขุนนางหน้าขาวที่ดูเหมือนเด็กหนุ่มผู้นี้มีอำนาจมากจริง ๆ และตอนนี้หน่อของมันฝรั่งก็เริ่มโผล่ขึ้นมาจากดินทั้งที่ใช้น้ำรดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทำให้ชาวบ้านมีความหวังว่าปีนี้พวกเขาจะไม่ต้องอดอยากอีกต่อไปหากถึงหน้าแล้ง หยูฉิงเฉิงยังให้เหล่าบัณฑิตในเมืองคัดลอกวิธีการทำอาหารจากมันฝรั่งแจกจ่ายออกไปจนครบทุกหมู่บ้าน เพื่อให้พวกเขาสามารถทำอาหารได้จากมันฝรั่งที่กำลังปลูกอยู่หยูฉิงเฉิงให้แม่ทัพใหญ่พักผ่อนก่อนหนึ่งวัน จากนั้นจึงแยกกำลังของพวกเขาออกเป็นสามส่วนเพื่อช่วยกันปรับหน้าดินในหมู่บ้านที่เหลือสองส่วน อีกหนึ่งส่วนนั้นเขาให้ไปช่วยเจ้าเมืองจิ่ง

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status