แชร์

หน้าที่ของหยูฉิงเฉิง

ผู้เขียน: 橙花
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-03 07:00:46

ห้าวันหลังจากฮ่องเต้ได้รับแผนการพัฒนาแคว้นจากหยูฉิงอัน พระองค์ทรงปรึกษากับมหาเสนาบดีว่าจะใช้ใครในการทำงานเหล่านี้ดี ในเมื่อตอนนี้บ้านเมืองก็สงบดีไม่มีปัญหาชายแดน

“กระหม่อมคิดว่าให้แต่ละหน่วยงานจัดตั้งกลุ่มขึ้นมาดีหรือไม่พะย่ะค่ะ แล้วให้กลุ่มคนของพวกเขาแบ่งงานกันในแต่ละพื้นที่ แบบนี้เราจะสามารถตรวจสอบได้ง่ายกว่าการปล่อยให้หน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่งรับผิดชอบไปแต่เพียงผู้เดียวนะพะย่ะค่ะ”

“อืม… ความคิดของเจ้านับว่าไม่เลว แล้วเจ้าจะให้ใครเดินทางไปรับผิดชอบดูแลเรื่องเหล่านี้ทั่วทั้งแคว้นเล่า ข้าไม่อยากให้หยูฉิงอันที่ลูกยังเล็กออกเดินทางด้วยตัวนางเองหรอกนะ”

“กระหม่อมคิดว่า ในเมื่อหยูฉิงเฉิงเป็นถึงพระคู่หมั้นขององค์หญิงหมิงจูแล้ว เขาน่าจะสามารถตรวจสอบงานต่าง ๆ ได้อย่างละเอียดกระมังพะย่ะค่ะ อีกทั้งเด็กคนนี้ยังมีหัวคิดก้าวหน้าไม่แพ้พี่สาวของเขาเลยนะพะย่ะค่ะ”

“เอาล่ะ เจ้าเขียนรายชื่อขุนนางกลุ่มต่าง ๆ มาให้ข้า แล้วข้าจะ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   กั๋วกงเดินทาง

    หวางกงกงเดินทางไปประกาศราชโองการยังจวนกั๋วกง ทุกคนต่างแปลกใจที่ฮ่องเต้จะให้เหิงกั๋วกงเดินทางไกลไปยังแคว้นหนาน อีกทั้งยังมีหยูจิ่นเซิงที่เดินทางไปด้วยอีกคนหนึ่ง หลังจากรับราชโองการเสร็จแล้ว ทุกคนจึงมานั่งคุยกันในห้องโถงรับแขกของจวนกั๋วกง“ท่านปู่ ท่านอายุมากแล้วนะเจ้าคะ การเดินทางไปยังแคว้นอื่นก็ยิ่งจะอันตราย”“นั่นสิเจ้าคะ ท่านพี่เองก็เช่นเดียวกัน แล้วนี่ให้พวกท่านเดินทางกันแค่สองคนกับทหารเพียงห้าพันนายเท่านั้น ถ้าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นมาเล่าเจ้าคะ” เฉียนหลานเป็นห่วงเหิงกั๋วกงกับสามีตนเอง“ไฮ้! พวกเจ้าไม่ต้องกังวลมากนักหรอกน่า อย่าลืมว่าข้ามีพลังปราณแกร่งกล้าที่สุดในแคว้นหมิงแล้ว อีกทั้งหยูจิ่นเซิงก็ฝีมือไม่ด้อยไปกว่าข้าเช่นกัน หากเกิดเหตุการณ์ไม่ดีจริง ๆ พวกเราสองคนสามารถตีฝ่าออกมาจากแคว้นหนานได้อย่างปลอดภัยแน่นอน เรื่องนี้พวกเจ้าวางใจเถอะ”คนอื่น ๆ ได้แต่หันมองกันด้วยความเป็นห่วง เด็กแฝดทั้งสองไม่รู้ว่าตอนนี้พวก

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   ส่งข่าวฮ่องเต้

    หลังออกจากเมืองหลวง ขบวนขุนนางที่ได้รับหน้าที่ต่างกลุ่มต่างสถานที่ก็แยกย้ายกันเดินทางพร้อมทหารองครักษ์กลุ่มละ 100 คน ตามรับสั่งของฝ่าบาท ที่แรกที่หยูฉิงเฉิงต้องการไปตรวจงานคือที่เมืองชายแดนตะวันตกซึ่งเคยเป็นดินแดนของท่านปู่ของเขานั่นเอง ขบวนของหยูฉิงเฉิงและขุนนางที่ต้องไปปรับปรุงพื้นที่ทำกินให้กับชาวบ้าน รวมทั้งยังต้องปรับเปลี่ยนเรื่องการค้าให้สามารถค้าขายกับแคว้นใกล้เคียงได้โดยไม่เกิดข้อพิพาท เรื่องนี้หยูฉิงเฉิงจะเป็นทูตไปพูดคุยกับต่างแคว้นด้วยตัวเอง เนื่องจากเขาเป็นหัวหน้าขบวนและยังเป็นถึงว่าที่ราชบุตรเขย ฮ่องเต้จึงไว้วางใจให้เขาทำหน้าที่นี้กว่าหนึ่งเดือนกลุ่มของหยูฉิงเฉิงก็มาถึงยังเมืองชายแดนตะวันตก ขุนนางที่รับผิดชอบงานในส่วนนี้อ่านราชโองการให้เจ้าเมืองและชาวเมืองที่มามุงดูฟังเสียงดังเพื่อบอกถึงสาเหตุที่พวกเขาต้องมาที่นี่ รวมทั้งยังขอความร่วมมือกับเจ้าเมืองและชาวเมืองเพื่อทำให้การปรับปรุงพัฒนาเมืองเป็นไปอย่างเรียบร้อยด้วยทหารจำนวนนับร้อยที่ติดตามมา เจ้าเมืองโอวหยุนเฉียงรับราชโองการอย่างเต็มใจ ส่วนบรรดา

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   องค์หญิงมาส่ง

    สามวันต่อมา ขบวนขุนนางจำนวนมากมารวมกันที่หน้าพระราชวังเพื่อรอให้ฝ่าบาทอวยพรสำหรับการเดินทางไกลไปทำงานให้เสร็จตามแผนงานในครั้งนี้หยูฉิงเฉิงที่มีหน้าที่ตรวจสอบการทำงานของทุกกลุ่มลงจากรถม้ามารอรับพระบัญชาจากฝ่าบาทตามธรรมเนียม เขามีองครักษ์จวนกั๋วกงติดตามมาเพียงสิบคนเท่านั้น เนื่องจากจะต้องเดินทางไปตรวจสอบหลายแห่ง หยูฉิงเฉิงจึงเลือกที่จะนำคนไปไม่มากนักเพื่อความรวดเร็วในการเดินทางเมื่อขุนนางทุกคนยืนเรียงแถวกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว หวางกงกงก็ประกาศให้ฮ่องเต้กล่าวให้โอวาสแก่ขุนนางที่กำลังจะไปทำหน้าที่เพื่อพัฒนาบ้านเมืองตามแผนการที่ได้จัดเตรียมเอาไว้ก่อนหน้าแล้ว“การเดินทางครั้งนี้คงต้องลำบากพวกเจ้าแล้ว หากขาดเหลือสิ่งใดก็ให้เจ้าเมืองต่างๆ ช่วยเหลือ ข้าให้ราชโองการกับพวกเจ้าเพื่อขอความร่วมมือจากเจ้าเมืองทุกเมืองไปแล้ว จงใช้มันให้เป็นประโยชน์ และอย่าลืมส่งรายงานมาให้ข้าทราบทุกเดือนว่าพวกเจ้าทำสิ่งใดกันไปบ้างแล้ว ถึงแม้การเดินทางครั้งนี้อาจจะยาวนานไปสักหน่อย

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   หน้าที่ของหยูฉิงเฉิง

    ห้าวันหลังจากฮ่องเต้ได้รับแผนการพัฒนาแคว้นจากหยูฉิงอัน พระองค์ทรงปรึกษากับมหาเสนาบดีว่าจะใช้ใครในการทำงานเหล่านี้ดี ในเมื่อตอนนี้บ้านเมืองก็สงบดีไม่มีปัญหาชายแดน“กระหม่อมคิดว่าให้แต่ละหน่วยงานจัดตั้งกลุ่มขึ้นมาดีหรือไม่พะย่ะค่ะ แล้วให้กลุ่มคนของพวกเขาแบ่งงานกันในแต่ละพื้นที่ แบบนี้เราจะสามารถตรวจสอบได้ง่ายกว่าการปล่อยให้หน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่งรับผิดชอบไปแต่เพียงผู้เดียวนะพะย่ะค่ะ”“อืม… ความคิดของเจ้านับว่าไม่เลว แล้วเจ้าจะให้ใครเดินทางไปรับผิดชอบดูแลเรื่องเหล่านี้ทั่วทั้งแคว้นเล่า ข้าไม่อยากให้หยูฉิงอันที่ลูกยังเล็กออกเดินทางด้วยตัวนางเองหรอกนะ”“กระหม่อมคิดว่า ในเมื่อหยูฉิงเฉิงเป็นถึงพระคู่หมั้นขององค์หญิงหมิงจูแล้ว เขาน่าจะสามารถตรวจสอบงานต่าง ๆ ได้อย่างละเอียดกระมังพะย่ะค่ะ อีกทั้งเด็กคนนี้ยังมีหัวคิดก้าวหน้าไม่แพ้พี่สาวของเขาเลยนะพะย่ะค่ะ”“เอาล่ะ เจ้าเขียนรายชื่อขุนนางกลุ่มต่าง ๆ มาให้ข้า แล้วข้าจะ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   เริ่มแผนพัฒนา

    “กระหม่อมน้อมรับราชโองการ พะย่ะค่ะ” หยูฉิงเฉิงรับราชโองการจากหวางกงกง“เอ่อ พระคู่หมั้นแน่ใจนะขอรับว่าจะไม่คัดค้านราชโองการนี้”“แน่นอนว่าข้าไม่คัดค้านขอรับ ขอท่านกงกงวางใจเถิด อีกทั้งตอนนี้ข้าและองค์หญิงยังเด็กอยู่ อีกหลายปีกว่าที่ข้ากับองค์หญิงจะได้เข้าพิธีแต่งงาน ระหว่างนี้ข้ากับนางจะได้เรียนรู้นิสัยใจคอกันบ้างอย่างไรเล่าขอรับ”“เฮ้อ ข้าน้อยได้ยินเช่นนี้ก็ค่อยวางใจหน่อย ข้าคิดว่าพระคู่หมั้นจะไม่ยอมรับหมั้นจากฝ่าบาทน่ะสิขอรับ”“ข้าจะกล้าขัดราชโองการได้อย่างไรเล่าท่านกงกง ในเมื่อฝ่าบาทเชื่อใจและอยากให้ข้าหมั้นกับองค์หญิง ข้าก็จะทำหน้าที่พระคู่หมั้นให้ดีที่สุดขอรับ เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงขององค์หญิง”หลังจากสนทนากันไม่นาน หวางกงกงก็ขอตัวกลับไปรายงานฝ่าบาทที่วังว่าพระคู่หมั้นขององค์หญิงหมิงจูนั้นรับราชโองการอย่างไม่อิดออด แถมยังสัญญาว่าจะไม่ทำให้ราชวงศ์เสื่อมเส

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   จู่ ๆ ก็มีคู่หมั้น

    หลังกล่าวจบ องค์หญิงหมิงจูก็ลุกจากที่นั่งแล้ววิ่งกลับตำหนักจนนางกำนัลแทบจะตามไม่ทันเลยทีเดียว ฮ่องเต้และฮองเฮาได้แต่ส่ายหัวกับความแก่นแก้วเอาแต่ใจขององค์หญิงน้อย“เสด็จพี่แน่ใจหรือเพคะว่าหยูฉิงเฉิงเหมาะสมกับหมิงจู”“อืม… พี่คิดว่าพี่ดูคนไม่ผิดนะ อีกอย่างหากหยูฉิงเฉิงได้กลายเป็นเขยของเราแล้ว ราชสำนักก็จะยิ่งมีคนช่วยพัฒนาบ้านเมืองโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนเพิ่มอีกคนหนึ่ง”“เช่นนั้นหม่อมฉันก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้กับพระองค์ด้วยนะเพคะ ส่วนหมิงจูนั้น หม่อมฉันจะสั่งสอนนางให้ดียิ่งขึ้นกว่านี้ ไม่เช่นนั้นหากนางแต่งออกไปแล้วทำตัวเอาแต่ใจไม่เปลี่ยน พวกเราคงเสียหน้าแย่นะเพคะ”งานเลี้ยงครั้งนี้กว่าจะเลิกก็เป็นช่วงยามซวีแล้ว เด็ก ๆ ที่เล่นซนในงานเลี้ยงจนหมดแรงหลับไปคาอกเหิงจิ้งกั๋วที่อุ้มลูกทั้งสองแทนท่านปู่ไปขึ้นรถม้าคันเดียวกับฮูหยินของเขา“ท่านพี่ ท่านสังเกตไหมว่าวันนี้ฝ่าบาทกับฮองเฮามักจะมองไปที่โ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status