Masuk"อ๊าา...แรงอีกอูยยยแบบนั้นแหละกระแทกอีกอ๊ะๆๆๆ" เสียงครวญครางกระเส่าดังมาจากหน้าจอทีวี ในจอมีร่างของหญิงชายคู่หนึ่งกำลังร่วมรักกันอย่างถึงพริกถึงขิง แล้วดูนั่นสิ ! อะไรมันจะใหญ่โตได้ปานนั้น น้ำค้างตาโตอ้าปากค้างไปแล้วเมื่อเห็นท่อนลำอวบยาวขนาดเท่าๆกับข้อมือเด็กที่กำลังแทงเข้าแทงออกอยู่ในตัวของผู้หญิงคนนั้น
แอ๊ดดด
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกตามมาด้วยร่างสูงโปร่งของหนุ่มลูกครึ่งที่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันเอวสอบเอาไว้ ชายหนุ่มชะงักค้างเมื่อพบว่าหนังเอวีที่ตัวเองเปิดทิ้งเอาไว้บัดนี้ได้มีผู้ชมเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง ดูจากสีหน้าท่าทางของคุณอาคนสวยแล้วคาดว่าเธอคงไม่เคยเห็นมาก่อนแน่ๆ
"ว๊าย !" น้ำค้างหันมาเห็นหลานชายยืนเปลือยท่อนบนขาวจั๊วกับผ้าขนหนูที่มัดไว้อย่างหมิ่นเหม่ตรงสะโพกสอบก็สะดุ้งเฮือกสีหน้าลุกลี้ลุกลนอย่างบอกไม่ถูก
"เอ่ออะ..อาจะมาตามไปกินข้าวจ้ะ" หลบสายตามามองที่ปลายเท้าตัวเองแล้วพูดกับหลานเสียงตะกุกตะกัก หญิงสาวรู้สึกว่ากางเกงชั้นในตอนนี้มันกำลัง 'เปียก' แฉะขึ้นมา
"เดี๋ยวผมตามไปนะครับ" บอกด้วยท่าทีนิ่งเฉยไม่สนใจที่จะไปปิดถึงแม้ว่าจะเห็นว่าอาอย่างเธอมาเห็นพฤติกรรมที่เขาแอบเปิดหนังลามกดูก็ตาม แต่ก็อย่างว่าเด็กไวนี้ก็คงต้องมีกันบ้างแหละเนอะ
หลังจากกินข้าวกินปลาเสร็จยายจั่นแม่ของน้ำค้างก็แยกเข้าห้องนอนของตัวเองไปเปิดนิยายธรรมะฟังไปตามเรื่องตามราวของคนอายุสูงวัย ส่วนเธอก็เตรียมตัวจะอาบน้ำอาบท่านอน แต่ก็พบว่าค่ำนั้นน้ำประปาแถวบ้านดันไม่ไหล สุดท้ายหญิงสาวจึงต้องลงจากบ้านไปอาบน้ำที่โอ่งหลังบ้านแทน
น้ำค้างผลัดเปลี่ยนนุ่งกระโจมอกออกจากห้องนอนเพื่อจะเดินลงไปอาบน้ำข้างล่างก็ต้องเดินผ่านร่างใหญ่ของหลานชายที่นั่งดูทีวีอยู่ตรงชานบ้าน เธอเดินลงไปยังโอ่งน้ำหลังบ้านแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเล็กตักน้ำราดตัวแล้วเริ่มฟอกสบู่ เนื่องจากตอนนั้นมันก็เริ่มมืดอีกอย่างมันอยู่ตรงหลังบ้านน้ำค้างเลยไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาเห็น หญิงสาวนั่งแยกขาอ้าออกแล้วถูฟองสบู่ไปตามซอกขาขาวอย่างละเอียดละออ
ปมผ้าถุงที่มัดขมวดไว้ไม่แน่นมากพอโดนน้ำราดเข้ามากๆก็เกิดหลุดลงไปกองที่เอวคอดหน้าอกใหญ่เกินตัวขาวละลานตาจึงปรากฏโผล่ให้เห็น ด้วยคิดว่าหลานชายเองก็กำลังนอนดูทีวีอยู่บนบ้านประกอบว่าตรงนี้ไม่มีใครหลงเข้ามาแน่ๆ ร่างขาวเย้ายวนจึงไม่คิดจะรวบผ้าถุงขึ้นมาปิดพุ่มทรวงขาวสล้างเอาไว้ มือบางบรรจงถูไถลูบไล้ก้อนกลมนุ่มเด้งทั้งสองข้างช้าๆถูวนไป
นิ้วเรียวขาวถูตรงจุกยอดสีหวานลูบวนมันช้าๆจนมันแข็งสู้ชูชัน ยิ่งลูบยิ่งรู้สึกดีในหัวนึกไปถึงภาพในจอเมื่อเย็นที่เธอได้เห็น ภาพที่ผู้หญิงในจอถูกนิ้วเรียวแข็งของชายร่างสูงคีบดึงและสะกิดเขี่ยเร็วๆ พร้อมทั้งใช้ปากคาบดูดดึง
"อาาาห์" น้ำค้างลืมตัวครางเสียงกระเส่ายามเสียววาบไปทั่วทั้งตัวในตอนที่นึกถึงภาพเคลื่อนไหวพวกนั้นพร้อมทั้งเล่นกับหัวนมตัวเองไปด้วย
ไม่ช้าเรียวนิ้วขาวสะอาดก็เคลื่อนลงเบื้องล่างไปยังจุดอ่อนไหวที่เปียกชื้นแฉะ
"อูยยย" เสียงหวานสูดปากเบาๆยามไถลท้องนิ้วเคลื่อนเข้าไปที่ปากทางชุ่มฉ่ำ
สองขาเรียวแยกออกกว้างขณะที่ใช้ปลายนิ้วบดเสียดสีกับจุดอ่อนไหวของตัวเองช้าๆและเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ใบหน้าสวยหลับตาพริ้มขณะกำลังปลดปล่อยความสุขให้ตัวเอง เธอไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่นา มีเลือดเนื้อมีหัวใจและมีอารมณ์อยากเหมือนคนทั่วๆไป ถึงแม้จะห่างหายเรื่องเซ็กซ์มานานตั้งแต่เลิกลากับแฟนหนุ่มที่คบกันเมื่อหลายปีก่อน น้ำค้างก็ครองตัวเป็นโสดมาตลอด
นิ้วเรียวสองข้องอเกี่ยวกระตุกในช่องทางคับแคบเร่งเร้าจังหวะเร็วขึ้นแรงขึ้นจนเกิดเสียงดังแจ๊ะๆ ใกล้แล้ว...อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้นที่ร่างกายของเธอจะรู้สึกดีและสบายเนื้อสบายตัว แต่แล้วน้ำค้างก็ต้องสะดุ้งโหยงลืมตาดูเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนกระซิบข้างหูเบาๆว่า...
"ให้ผมช่วยเอามั๊ย ?"
"อ๊ะ..อุ๊ย !"
ร่างสูงของหลานชายมาหยุดอยู่ตรงหน้า แม้รอบข้างความมืดจะโรยราแต่ทว่าแสงจากดวงจันทร์ที่สาดส่องก็พอจะทำให้เห็นเงาลางๆ และตอนนี้เขากำลังจ้องมองมาที่ปลายนิ้วที่ยังค้างอยู่ในร่องของเธอ
"ละ..ลงมาทำไม ?" เธอถามเสียงสั่นพร่าขณะดึงปลายนิ้วออกจากร่องสวาทที่ยังปวดตุบๆเนื่องจากยังไม่ได้รับการปลดปล่อย ก่อนจะรวบผ้าถุงขมวดเป็นปมตรงหน้าอกเอาไว้
"ก็เป็นห่วงเห็นหายลงมานานไม่คิดว่า..." ละประโยคนั้นไว้แล้วเขาก็กวาดสายตากรุ้มกริ่มมองทั่วทั้งเนื้อตัวเธอ
"ช่วยไหม ? ยังไม่เสร็จนี่" ดวินถามแววตาเป็นประกายระยับแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบาๆอย่างคนขาดน้ำมานาน
"ชะ..ช่วยอะไร ?" น้ำค้างพึมพัมเสียงสั่นพลางขยับตัวหนี
"ก็ช่วยอาบน้ำให้อาไงเนี่ยมืดค่ำแล้วมันอันตรายนะรู้ไหม" พูดไปก็คว้าขันตักน้ำราดฟองสบู่สีขาวออกจากตัวให้อาสาว
มือหนายื่นเข้ามาปลดกระโจมอกออกเปิดเปลือยเต้านมขาวละออตาแล้วตักน้ำราดให้ช้าๆจนผู้เป็นอาตัวสั่นระริก ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วสั่นเพราะว่าหนาวหรือเพราะอย่างอื่นกันแน่ ! ฝ่ามือก็ช่วยถูคลึงล้างคราบฟองออกให้ทั่วทั้งสองเต้าจนอาสาวครางเสียงพร่า
"อื้อออ"
เสียงหวานครางประท้วงยามถูกฝ่ามือหนาเลื่อนลงไปผ่านหน้าท้องเนียนนุ่มแล้วใช้ปลายนิ้วถูแคมทั้งสองข้างช้าๆ นิ้วเรียวยาวเคลื่อนผ่านปากทางรักเข้าไปทีละนิดๆจนสุดปลายนิ้ว
"อืมมแน่น" เสียงทุ้มต่ำดังลอดลำคอออกมา
"ยะ..อย่าอาาาห์" ปากห้ามแต่สองขากลับแยกอ้าออกจากกัน การที่มีคนทำให้มันดีกว่าทำเองเป็นไหนๆถึงจะรู้ว่ามันไม่ถูกต้องสมองมันห้ามแต่ความต้องการมันมีมากกว่า !
ดวินดึงร่างบางของอาสาวให้ลุกขึ้นยืนพิงโอ่งตรงหน้าแล้วตัวเองก้มลงไปนั่งแทนร่างบาง มือหนาปลดผ้าถุงให้ล่วงหล่นลงไปกองที่พื้นเปียกหลังจากล้างฟองสบู่ออกจนหมดจดแล้ว
"ไหนดูสิสะอาดดีหรือยัง ?" เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นเบาๆราวกับพูดกับตัวเองคนเดียวขณะจับเรียวขาสวยให้แยกอ้าออกส่งปลายนิ้วเข้าไปแทรกสำรวจความสะอาดโพลงสวาทด้านใน
"อ๊าาาอื้อออ" เสียงหวานครางพลิ้วแผ่วพร่ายามปลายนิ้วเรียวยาวแทรกเข้าไปในตัวเธอช้าๆแล้วกระทุ้งเป็นจังหวะ
"อาาาส์ตอดดีจัง" ภายในร่องสาวตอดรัดนิ้วของเขาเป็นจังหวะตุบๆถี่ยิบ กลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำที่อาสาวเพิ่งใช้กระตุ้นให้ร่างกายเขา 'แข็ง' ผงาด
"ซี๊ดดด..อูยยย" เสียงหวานสูดปากดังระงมยามปลายนิ้วถูไถเสียดสีโดนจุดเสียวเข้า
แม้จะมองเห็นเพียงเลือนลางแต่ทว่าดวินก็มองเห็นแคมขาวสะอาดตามีติ่งเกสรเล็กๆบวมเปล่งผลิบานตรงหน้า เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเหลือเกินความรู้สึกอยากลิ้มลองตีตื้นขึ้นทั้งๆที่นอนกับคนอื่นมานับสิบแต่ไม่เคยคิดที่จะลิ้มลองใครมากมายเท่านี้มาก่อน
"ขอเลียนะ" บอกกล่าวตามมารยาทเสร็จสรรพไม่ทันที่เจ้าของเขาจะเอื้อนเอ่ย ดวินซุกใบหน้าแนบชิดลงบนกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำน้ำวาวใส ตวัดปลายลิ้นปาดเลียกลีบแคมทั้งสองข้างช้าๆ ใช้ริมฝีปากดูดดึงตรงติ่งสีแดงสดกลางรอยแยก ยกสะโพกงอนงามจับซดดังจ๊วบๆ
"อ๊ะๆอ๊ายยย" น้ำค้างตัวเกร็งหอบหายใจสั่นพร่า ความเสียวกระสันต์แล่นปราดเข้าสู่ห้วงหัวใจ เธอรู้สึกเสียวจนเหมือนใจจะขาด ลิ้นร้ายๆนั่นทำให้เธอดิ้นพล่านส่ายเอวร่อนใส่ใบหน้าหล่อเหลารัวๆ
'จ๊วบๆแจ๊บๆ' เสียงสูดปากซดน้ำหวานใสที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดจากโพลงสวาทด้านใน
ดวินสอดปลายนิ้วเข้าไปช่วยเร่งเร้าให้น้ำหวานใสไหลออกมาเยอะๆ ทั้งดูดทั้งเลียซดน้ำหวานใสอย่างไม่รังเกียจยิ่งดูดนานยิ่งติดใจจนอยากจะดูดไปทั้งวันทั้งคืนเลย
"อื้อ..ซี๊ดด ! สะ..เสียวไม่ไหวแล้ว" ช่องท้องหดเกร็งน้ำค้างกำลังจะถึงในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าเมื่อเขาโจมตีทั้งปากและลิ้น
'แจ๊ะๆๆๆๆ'
"ปล่อยออกมาใส่ปากผมเลย" ยิ่งฟังคำพูดหยาบโลนมากเท่าไหร่ความเสียดเสียวยิ่งพุ่งทยานมากขึ้นเรื่อยๆ
"ซี๊ดดด..อ๊ายยยย" น้ำค้างร่อนเอวบดใส่ปากหยักหนาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเนื้อตัวจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยความสุขออกมาหลั่งน้ำหวานใสให้เขาได้ดูดดื่มเข้าปากแทบทุกหยาดหยดแล้วทิ้งตัวนอนระทดระทวยเอนพิงโอ่งอย่างหมดเรี่ยวแรง
"หวาน" ดวินพูดสั้นๆขณะเหลือบมองร่างบอบบางของผู้เป็นอาที่ระทดระทวยขาสั่นระริกอยู่ตรงหน้า
"พะ..พอแล้ว" น้ำค้างปากคอสั่นยามเห็นร่างหนาขยับเคลื่อนมาใกล้
"พอได้ไงผมยังไม่เสร็จเลย" เขาเอ่ยขณะยืนเบียดร่างบางไว้แล้วใช้สองมือปลดกระดุมกางเกงของตัวเองเพื่อคลายความอึดอัดที่โป่งนูนดุนดันเนื้อผ้าออกมา
"มะ..ไม่เอา !" น้ำค้างส่ายหน้าเบาๆ
"ก็ไม่ได้จะเอาแต่อาต้องช่วยผมบ้าง" พูดจบก็จับมือบางมาวางทับบนท่อนเอ็นแข็งชูชันภายใต้กางเกงชั้นใน
"ช่วยผมเร็วๆ !" สั่งเสียงเข้มขณะใช้ฝ่ามือช้อนสองเต้าขึ้นมาบีบขยำเน้นๆ
"อ่าาา" น้ำค้างครางพริ้วพร่าขณะจับชั้นในเขารูดลงมากองที่หัวเข่า แท่งเนื้อปูดโปนดีดผึงตรงหน้า
เอ่อ..มันใหญ่กว่าในจอทีวีเมื่อตอนเย็นซะอีกขนาดว่ามองสลัวๆนะ
มือเล็กโอบประคองความแข็งแกร่งช้าๆด้วยฝ่ามือทั้งสองข้าง กระชับฝ่ามือเข้าหากันแล้วรูดมันลงจนหนังหุ้มมันถอกแล้วรูดขึ้น มองผ่านความมืดสลัวก็ดูเหมือนไส้กรอกที่เธอชอบกินเหมือนกันทั้งใหญ่และหัวบานแฉก
"ซี๊ดดด ! ขยับมือเร็วๆ" ดวินกัดฟันคำรามสั่งเสียงสั่นสีหน้าร้อนรน
น้ำค้างขยับฝ่ามือกำลำเอ็นใหญ่ให้แน่นแล้วรูดขึ้นลงแรงๆเน้นๆจนร่างสูงแอ่นสะโพกกระเด้าใส่พลางสูดปากครวญครางเสียงดังจนเธอต้องใช้มืออีกข้างยกขึ้นไปปิดปากเขาเอาไว้เพราะกลัวเสียงจะเล็ดลอดออกไปให้คนได้ยิน
"ขอดูดปากหน่อย..นะ" เสียงทุ้มคำรามในลำคอขณะยื่นหน้ามาใกล้ น้ำค้างยื่นหน้าเข้าไปหาเขาช้าๆอย่างคนไม่มีสติ
เธอรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขาสอดปลายลิ้นแทรกเข้ามาควานหาความหวานในโพลงปากสาวดูดดึงใช้ลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างดูดดื่มจนน้ำลายใสไหลหยดข้างมุมปาก ข้างล่างก็ชักรูดแรงๆและเร็วรัว ไม่นานกายหนาก็กระตุกเกร็งและพ่นน้ำขาวขุ่นร้อนลวกมือออกมาเต็มฝ่ามือ จูบพันกันต่ออีกครู่จึงค่อยระใบหน้าออกจากกัน
น้ำค้างทำอะไรไม่ถูกยามสติที่หลุดถูกดึงเข้าที่ เธอคว้าผ้าถุงได้ก็รีบขมวดนุ่งกระโจมอกแล้ววิ่งพรวดๆขึ้นบ้านไปทันที ทิ้งให้ร่างสูงยืนมองตามแลบลิ้นเลียริมฝีปากแผลบๆตามหลัง...
. .ติ้ดๆๆๆ"ค่ะแม่"(ร่าเป็นอะไรลูกทำไมเสียงเนือยๆแบบนี้)"เปล่าค่ะแม่ร่าแค่...ฮ่ะ..ฮึ่กๆ"ไม่ไหว...อดไม่ได้ที่จะสะอื้นออกมาให้แม่ได้ยิน แค่ได้ฟังเสียงหวานๆที่สะท้อนความรักและห่วงใยมาให้หัวใจฉันก็สั่งให้ร้องไห้ออกมาเอง(ทะเลาะกับตาไทน์มาใช่ไหม ?)"เปล่าค่ะเราไม่ได้ทะเลาะกัน"(แล้วเป็นอะไรล่ะลูกมีอะไรหนูคุยกับแม่ได้ทุกเรื่องนะ)"คือ..."ตั้งแต่วันนั้นเราทั้งคู่ก็กลับมาดีกันเหมือนเดิมอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอาจจะดูเหมือนรักกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันเองก็เรียนจบแล้วแต่เฮียไทน์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะขอฉันแต่งงานกันเหมือนเมื่อก่อนเลยฉันอึดอัดพาลคิดไปหมดเลยว่าเขาจะไม่อยากแต่งงานกับฉันแล้วหรือเปล่า บางทีฉันก็คิดนะว่าตัวเองเป็นไพโบล่าหรือเปล่าตอนที่เขามาขอแต่งงานฉันก็ไม่พร้อมไม่อยากแต่ง แต่พอเขาเฉยๆไม่มีทีท่าว่าอยากจะขอฉันกลับรู้สึกใจแป้ว แม้ทุกวันนี้เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมแต่ระหว่างเราฉันรู้สึกเหมือนว่าเรามีเส้นใยบางๆบางอย่างมาคั่นกลางเอาไว้"แม่เคยเสียใจไหมที่เลือกพ่อมาเป็นคู่ชีวิตแต่พ่อก็ทำให้แม่ผิดหวัง"ฉันไม่เคยถามเรื่องพ่อกับแม่สักครั้งนั่นเพราะรู้อยู่แล้วว่าทุกครั้งที่พูดถึงพ่อแล้
"เฮียขอโทษอย่าเกลียดเฮียเลย...เฮียไม่อยากได้ยิน" เฮียไทน์ที่คล่อมทับบนตัวฉันกำลังก้มหน้าซบแนบกับต้นคอฉันแล้วพูดเสียงสั่นเครือ"ถ้าร่ามาไม่ทันป่านนี้เฮียคงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว" ฉันอดคิดถึงภาพนั้นไม่ได้จริงๆยิ่งนึกยิ่งรู้สึกลมออกหูจนยั้งมือไว้ไม่ทัน"โอ๊ยร่าเฮียเจ็บๆๆๆ !"เฮียไทน์ร้องเสียงหลงเมื่อถูกฉันยื่นมือไปบิดหูทั้งสองข้างเต็มแรง เขาพยายามดันมือฉันออกจนมือฉันหลุดออกจากหูเขาทั้งสองข้างจนได้แล้วเขาก็เริ่มเอาคืนฉันด้วยการงับลงบนเนินอกฉันเต็มแรง"โอ๊ยยย...อื้อ"เริ่มจากการกัดเต็มปากเต็มคำแล้วหลังจากนั้นเขาก็ปาดเลียบนผิวเนื้อเนินอกช้าๆ ขนอ่อนในกายลุกวาบสยิวซ่านไปทั้งร่างกาย มือไม้หยาบใหญ่ค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าฉันออกช้าๆจนเนื้อตัวส่วนบนเปลือยเปล่า"ดะ..เดี๋ยวสิเฮีย ! นี่เฮียหายเมาแล้วหรอ ?" ฉันดันใบหน้าเฮียไทน์ออกจากซอกคอตัวเองออกก่อนจะถามอย่างข้องใจ"เอาจริงๆนะเฮียเริ่มหายเมาตั้งแต่เห็นหนูฟ้อนเล็บใส่ผู้หญิงคนนั้นแล้ว""เมื่อกี้เฮียเกือบจะเอากับมันไปแล้วนะแล้วตอนนี้เฮียจะมาเอากับหนูอีกหรอ ?""ร่าเฮียไม่ได้ตั้งใจ ! เฮียสาบานให้ตายห่าเลยก็ได้เฮียคิดว่าเป็นหนูจริงๆทั้งเมาทั้งคิดถึงเฮียก็เ
"ฮ้าววว"เสียงฉันเองแหละที่รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยขัดเล็กน้อยพลางอ้าปากหาวอย่างง่วงทั้งเหนื่อยและล้าเมิื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปค่อนแจ้ง มองหาคนที่ต้นเหตุก็พบว่าเขาตื่นอยู่ก่อนแล้วแถมตอนนี้ยังนอนตะแคงเท้าแขนมองหน้าฉันอยู่อีกด้วย"ไง""เฮีย ! เล่นหนูหนักไปไหมเนี่ย" อดที่จะบ่นเขาไม่ได้คนบ้าอะไรอึดเหลือเกินจริงๆ"ช่วยไม่ได้มึงดื้อเอง !""หนูเปล่า"ปากเขาพูกแต่ดวงตาเขาจับจ้องอยู่ที่... หน้าอกของฉัน !"เฮีย ! หื่นแต่เช้าอีกแล้วนะ" ฉันลืมตัวไงว่าตัวเองยังโป๊อยู่ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรปกปิดเลยมีแค่ผ้าห่มคลุมตั้งแต่ช่วงเอวลงมาก่อนที่ฉันจะรีบคว้าชายผ้าห่มขึ้นมาคลุมช่วงอกเอาไว้ไว้ใจไม่ได้เกิดเขาอยากต่อเช้าขึ้นมามีหวังฉันคงฟ้าเหลืองตายแน่ๆ"ร่า..."อยู่ๆเฮียไทน์เรียกชื่อฉันเสียงอ่อนโยนเบาๆ"ขาา" ฉันครางรับเบาๆพลางช้อนสายตามองหน้าผู้ชายที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยแววตาอ่อนโยน"แต่งงานกันไหม ?""เฮีย..."จังหวะนี้ทุกคนคงคิดว่าฉันกำลังซาบซึ้งและดีใจที่ถูกขอแต่งงานแต่เปล่าเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาขอฉันแต่งแต่ฉันยังไม่พร้อมจริงๆถ้านับครั้งนี้ด้วยนี่คงเป็นครั้งที่สามแล้ว"ว่าไงจะแต่งไ
"เดินดีๆอย่าซนได้ไหม" เสียงทุ้มที่ค่อนข้างฟังดูแหบพร่าเอ่ยปรามฉันเบาๆในขณะที่มือซนๆของฉันมันดันไปลวนลามที่ใต้กางเกงของเฮียไทน์"อื้อ...ใครซนนี่มันเป็นของหนูหนูจะจับมันตอนไหนก็ได้""แต่มึงจะจับมันตอนนี้ไม่ได้ นี่มันหน้าร้านมึงดูคนมองใหญ่แล้ว" เฮียไทน?กระซิบเสียงพร่าขณะจับมือซนๆของฉันเอาไว้แนบอกแกร่ง"อ้าวหรอแหะๆงั้นรอถึงที่รถก่อนก็ได้เนอะ"เดินซบอกเขาจนมาถึงที่รถฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับแล้วผวาเข้าหาเฮียไทน์ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามานั่งในรถ"อื้อ"เสียงเฮียครางฮือในลำคอขณะที่ถูกฉันจู่โจมด้วยการโถมเข้าไปจูบที่ริมฝีปากเต็มแรง เวลาเมาฉันนิสัยเสียอยู่อย่างก็คืออารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่ใช่ไปขึ้นกับใครก็ได้นะ ถ้าหน้าไม่เหมือนเฮียไทน์ก็ใช่ว่าฉันจะขึ้นได้"จ๊วบๆ" เสียงดึงดูดริมฝีปากของเราสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ โซนที่เราจอดรถค่อนข้างลึกพอสมควรทำให้ไม่ค่อยมีรถคนเข้ามาจอดสักเท่าไหร่จะมีแค่คันสองคันเท่านั้นเอง"ฮื้มมม...ถ้ามึงยังไม่หยุดกู 'เอา' มึงที่ลานจอดจริงๆนะ" เฮียไทน์เลื่อนริมฝีปากออกแล้วกระซิบชิดใบหูฉัน"แล้ว...ได้ไหมล่ะ" ฉันกระซิบตอบเบาๆขณะเลื่อนฝ่ามือลงไปที่เป้ากางเกงเพื่อรู
Sara_eiei >> [ตัวเองงง...วันนี้เค้าทำงานกลุ่มมาเหนื่อยมากๆเลยเค้าขอนอนก่อนนะ]ผัวอีซาร่า >> [อืม...เหนื่อยมากไหม]Sara_eiei >> เหนื่อยมากกกตาเค้าจะปิดอยู่แล้วเนี่ยผัวอีซาร่า >> อืม...แต่ตอนนี้กูอยู่ร้านเหล้าSara_eiei >> อ้าวหรองั้นตัวเองอย่าดื่มเยอะนะขับรถกลับดีๆด้วยนะเค้าเป็นห่วง งั้นเค้านอนก่อนน๊าาผัวอีซาร่า >> แต่กูนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังมึงนะอีร่า !Sara_eiei >> ........."ซวยแล้วพวกมึงผัวกูจับได้แล้วว่ากูหนีเที่ยวอ่ะ"ฉันชื่อซาร่าหรืออีร่าที่คนในไลน์เรียกนี่แหละกำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่บรรดาเพื่อนๆที่เสือกชวนออกมาเที่ยวในคืนนี้ ก่อนจะทำใจดีสู้เสือกันหน้าไปยิ่มหวานสุดฤทธิ์ให้โต๊ะที่อยู่ติดกันทางด้านหลัง"ไฮ้...ที่รักคิดถึงเค้าไหม ?" แหะๆก็รู้แหละว่าแก้ตัวอะไรไม่ทันแล้วแต่ก็ปะเหลาะอีผัวตัวดีมันไว้ก่อนอ่ะเนอะ"มึงไม่ต้องมาตอแหลว่าคิดถึงกูหรอกหนอยทำเป็นเหนื่อยง่วงจะหลับแล้วที่ไหนได้หนีมาเที่ยวนี่เอง"'เอ๊อะ ! โดนไปอีกชุดสะอึกเลยกู'"กะ..ก็เค้าไม่ได้อยากมาหรอกนะอีฟ้าสิชวนเค้ามา" กูขอโทษนะเพื่อนขอแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปก่อนแล้วกัน พูดไปพลางส่งสายตาอ้อนวอนให้มันตามไปติดๆ"โยนให้กูตลอดเลยนะอ
สองเดือนต่อมา"นิชา..นิชาครับหนูหายไปไหนมาพี่ตามหาหนูเสียทั่วเลยแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ คนดีพี่ขอโทษจริงๆที่ทำให้หนูเสียใจหนูจะให้โอกาสพี่อีกครั้งได้ไหมพี่รักหนูจริงๆนะ"เสียงไตรคุณที่วันนี้บังเอิญมาเจอนิชาที่โรงพยาบาลเข้าพอดีเพราะมาเยี่ยมเพื่อนที่ภรรยาเพิ่งคลอดลูกเขารีบตรงเข้ามาหาเธอพลางสาธยายพร่ำพรรณาถึงความรักต่างๆนาๆที่มีต่อเธอ"ขอโทษนะคะพี่ไตรนิชากลับไปหาพี่ไม่ได้อีกแล้ว""ทำไมล่ะหรือว่านิชายังโกรธพี่อยู่""ไม่ใช่เพราะว่านิชายังโกรธอยู่หรอกค่ะแต่มันเป็นเพราะว่า...""นิชาเค้าแต่งงานมีสามีแล้วยังไงล่ะ ขอโทษนะครับคนนี้เมียผม"เสียงผู้กองตี๋ที่เดินมาจากทางด้านหลังของนิชาตอบแทนพลางเดินมาหยุดยืนข้างๆคนตัวเล็กแล้วรั้งเอวบางเข้ามากอดแนบแน่นต่อหน้าไตรคุณ โดยที่นิชาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร"นี่..หมายความว่ายังไงครับนิชา" ไตรคุณที่ยังมีสีหน้าเหวออยู่ถามน้ำเสียงสั่นๆเกือบสามเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นเขาเอาแต่เมินเฉยไม่ง้อไม่โทรตามเพราะคิดว่านิชาจะต้องมาง้อเพราะคงขาดผู้ชายอย่างเขาไม่ได้แน่ จนกระทั่งเดือนที่แล้วที่เขาทนรอเฉยๆไม่ไหวจึงพยายามไปตามหาเธอทุกที่แต่ก็ไม่พบ แต่อยู่มาเจอกันอีกทีก็พบว่านิชาแต่







