อ้อนรัก | 5

Athi Talk.

"รู้ตัวไหมว่าตัวเองทำผิด"

ผมใช้สายตาดุมองจ้องคนตัวเล็กแต่อย่างอื่นไม่เล็กเลยขณะถามเธอเสียงเข้มใส่ ใช้สองมือของตัวเองจับสองมือเรียวยกขึ้นชูเหนือหัวจนสองเต้าอวบอิ่มแอ่นขึ้นชูชัน

"ระ..รู้ค่ะ" ตอบเสียงสั่นเชียวน่าเอ็นดู

"เราเป็นผู้หญิงนะ !"

"คะ ?"

"ไปกินเหล้านั่งเบียดถูไถกับผู้ชายแบบนั้นมันไม่งาม !"

"ปะ..เปล่าสักหน่อย"

"ยังจะเถียงอีก !"

"ขะ..ขอโทษ"

ใบหน้าสวยช้อนตามองผมอย่างออดอ้อน กล้ามเนื้อในอกก็สั่นสะท้าน แค่นี้ก็หลงจะแย่อยู่แล้วแม่คุณเอ๊ย !

"คราวหน้าต้องไม่มีแบบนี้อีกแล้วนะ ! เราเป็นห่วงตัวเป็นผู้หญิงไปเที่ยวที่แบบนั้นมันอันตรายเกิดใครลากไปทำมิดีมิร้ายขึ้นมาจะทำยังไง !" ถือโอกาสสั่งสอนแม่เด็กนี่ไปในตัวด้วย ดูดู๊แต่งตัวไปเที่ยวผับเว้าหน้าเว้าหลังเสียจนคนมองคิดลึกไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

ขนาดผมเองแค่เวลาเห็นเธอต่อให้แต่งตัวมิดชิดยังอดคิดลึกไม่ได้ บ่อยครั้งเวลาที่ร่างบางนอนหลับผมก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปชื่นอกชื่นใจนิดๆหน่อยๆพอให้ได้กระชุ่มกระชวย

"เข้าใจแล้วค่ะ...ปล่อยเค้าได้ยัง ?" น้ำเสียงเง้างอนถามโหนกแก้มสวยแดงระเรื่อพลางกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ

'เซ็กซี่สัดๆ !'

สายตาไม่รักดีก็ดันแอบลอบมองลำคอกลมกลึงขาวนวลเนียนจนน่าฝากฝังร่องรอยสีช้ำประดับไว้ให้เป็นสัญลักษณ์ตีตราจอง มองต่ำลงมาก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกเมื่อยอดบัวตูมทั้งสองข้างชูช่อผลิบานดันเนื้อผ้าบางเบาออกมา ตาผมแทบจะถลนให้ได้...

ถ้าได้ซุกไซร้ใบหน้าลงไปคลุกเคล้าเนินเนื้อนุ่มนิ่มเต่งตึงคู่นี้มันจะรู้สึกดีสักแค่ไหนกันนะ !

"ไม่ปล่อยได้ไหม"

แค่คิดมันไม่ช่วยให้ผมหายสงสัยได้ ดังนั้นจมูกโด่งคมสันได้รูปก็ซุกไซร้ลงกลางเนินอกอวบอิ่มสูดดมกลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำที่เธอเพิ่งอาบมาใหม่ๆเข้าปอดจนชื่นใจแล้วจึงเคลื่อนใบหน้าไซร้ไปที่ซอกคอขาวผ่อง

"อธิ...อื้ออธิ" เสียงครางเรียกชื่อผมแผ่วเบาขณะพยายามดีดดิ้นหนีออกจากวงแขนผมให้ได้

"ไม่ได้หรอ ?" ผมแสร้งออดอ้อนเสียงอ่อนพยายามทำสีหน้าให้ดูหน้าสงสารที่สุดเพื่อแม่คนดีจะได้เห็นใจ

"ตะ..แต่ว่าวันนั้นไม่ใช่แบบนี้นี่" เสียงหวานครางประท้วง

'หึหึ..เด็กโง่เอ้ยเค้าทำได้หลายท่าหลายวิธีต่างหากเล่า !' คิดแล้วก็อ่อนใจท่าทางแก่นแก้วแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดแต่กับไร้เดียงสาเหลือเกิน

"แบบนี้ก็ได้...นะ..นะครับ

"กะ..ก็ได้"

เสียงหวานเอ่ยคำตอบที่ผมพอใจดวงตากลมโตหลุบตาลงอย่างเอียงอาย ใบหน้าสวยมีริ้วแดงระเรื่อขึ้นที่แก้มนุ่ม ผมปล่อยมือจากข้อมือเล็กข้างหนึ่งแล้วใช้มันเชยคางเรียวได้รูปให้เงยหน้าขึ้นสบตากับผม แววตากล้าๆกลัวๆปนกับความอยากรู้อยากเห็นมันทำให้ร่างกายผมร้อนเป็นไฟ

เนินอกนุ่มนิ่มที่เสียดสีกับแผงอกผมบดเบียดกันไปมาจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน ยอดอกสีหวานชูชันที่ดันเนื้อผ้าออกมามันทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะมองจนตาปรอย

'อยากชิม'

'เม็ดเหมือนสีลูกกวาดดูท่าคงจะหวานไม่ใช่เล่น'

"ชิมนะ"

เอ่ยขอปุ๊บผมก็ซุกริมฝีปากลงงับเนินเนื้อนุ่มนิ่มกลางร่องอกดูดกลืนเนื้ออ่อนเสียงดังจ๊วบจ๊าบฝากฝังทำรอยสัญลักษณ์ตีตราร่างบางนี้ไว้ด้วยความเร็วแสง

ไม่ได้ขอแค่บอกให้รับรู้เฉยๆ

"อื้อออ..จะเจ็บ" ใบหน้าสวยบิดเหยเกสงสัยผมจะดูดแรงไปหน่อย ถ้างั้นเดี๋ยวเปลี่ยนที่ให้แล้วกัน

ผมแอบล่นสายเล็กๆของชุดนอนที่คล้องไหล่เนียนออกจนมันหล่นตุบไปกองที่ต้นขาขาว

หื้มม...ขาวชะมัด !

ผมหลุบตามองสองเต้าสวยที่มีเม็ดบัวประดับปลายถันสีสดแข็งตัวชูชันชวนให้อ้าปากงับลงไปจริงๆ

"ซี๊ดดด ! อธิ..อ๊าาาห์"

คนตัวเล็กตัวสั่นบิดกายไปมายามถูกผมระดมปากทั้งงับและดูดดึงจนมันยืดติดปากตามมา หวานสมกับที่คาดไว้จริงๆ

'พ่อจะดูดให้ช้ำเลยพับผ่าสิ !'

ก่อนหน้านั้นผมเคยฝันและคิดไว้เสมอว่าจะต้องทำแบบนี้ให้ได้ คืนวันที่ฝนตกผมได้แค่ชื่นใจนิดๆหน่อยๆ ดูดต้นคอขาวทำรอยทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าเล่นๆ

แต่ตอนนี้ผม...ต้องการมากกว่านั้น !

และสาบานเลยว่าให้ตายก็จะไม่หยุด...

ผมจับสองแขนมาโอบคล้องลำคอหนาของตัวเองเอาไว้แล้วใช้มือข้างหนึ่งบีบขยำเคล้นคลึงหัวนมข้างที่ว่างจากการถูกดูดของริมฝีปากผม บีบบี้หัวนมชูชันจนมันแข็งและตึงสลับข้างกันไปมาอย่างไม่ยอมให้ได้น้อยหน้ากันสักข้าง

จากนั้นก็โอบประคองสะโพกกลมกลึงยกขึ้นให้เกาะเกี่ยวเอวผมเอาไว้แล้วพาร่างเล็กเดินไปที่ห้องนอนของผมช้าๆ ใช้จังหวะในการเดินให้ร่องเล็กสัมผัสเสียดสีกับแก่นกายขยายใหญ่ใต้กางเกงผ้าของผม

"อ๊าาาร์"

หูได้ยินเสียงหวานครางกระเส่ายามผมช้อนสะโพกสวยให้ถูไถไปกับท่อนลำปูดโปนของผม

สัมผัสแค่ภายนอกยังรู้สึกดีขนาดนี้แล้วถ้าได้ 'สอดใส่' จะดีแค่ไหนกันนะ !

พาร่างบางมาถึงที่เตียงนอนโอบประคองให้ร่างอรชรนอนทอดกายลงบนที่นอนช้าๆตามด้วยร่างหนาของผมที่ตามลงไปทาบทับ

"จูบนะ" ผมขอหน้าด้านๆ

"..." เธอไม่ตอบแต่พยักหน้าให้แทน

ส่วนผมก็ก้มหน้าลงมาเบียดริมฝีปากลงกดแนบเคล้ากลีบปากนุ่มนิ่มขบเม้มทั้งบนและล่าง จากนั้นก็หาจังหวะสอดปลายลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปสำรวจโพลงปากหวานเย้ายวน สอดเรียวลิ้นเข้าไปเกี่ยวกวัดหยาดน้ำหวานจากโพลงปากสาวอยู่ครู่ใหญ่ จนคนตัวเล็กทนไม่ไหวทุบอกเขารัวๆพลางบ่นอู้อี้เมื่อรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจตาย

"อธิ ! ดี๋จะตายแล้วนะอื้ออ" ขว้างค้อนส่งให้อีกระลอกทางสายตา

"หวาน...หวานที่สุด"

ผู้หญิงอะไรเนื้อตัวหวานไปหมดอยากดูดอยากอมอยากขบอยากเลียไปทั้งตัว !

ปรนเปรอจนร่างบางตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้ง ผมก็รู้สึกว่าตัวเองจะทนไม่ไหวแล้วนะ ไว้คราวหน้าค่อยแก้มือใหม่ให้แล้วกัน มือนี้ขอกระหน่ำไปก่อนแล้วกันเด้อ

ผมรั้งต้นขาเรียวลากลงมาแล้วชันตัวลุกขึ้นปลดตะขอกางเกงของตัวเองออกรูดมันลงไปกองที่ข้อเท้าแล้วยันตัวคล่อมร่างระหงที่นอนตัวอ่อนบนเตียง

"ขอโทษนะ...แต่เราไม่ไหวแล้ว" บอกพร้อมทั้งจับท่อนเนื้ออวบยาวของตัวเองขึ้นมากุมกระชับมันไว้แล้วจ่อลงตรงร่องรักสีกุหลาบฉ่ำชื้น บดเบียดส่วนหัวกลมมนไปมาตรงกลีบเกสรสีสดบวมเห่อแข็งเป็นไต จนร่างบางครางหวิวบิดกายสาวเร่าๆไปมา

ผมเตรียมจะจรดท่อนเอ็นสอดแทรกให้ลึกลงไปที่ร่องหลืบสีหวานฉ่ำทีละนิดๆ

"ซี๊ดดด ! เสียวสัด !" อดที่จะสบถหยาบๆออกมาไม่ได้

"อ๊ะ..อ๊าาาห์" ใบหน้าหวานดูเย้ายวนชวนให้หลงใหล

ตู๊ดๆๆๆๆๆ

เสียงนรกจริงๆ ! พับผ่าสิ !

ใครเสือกโทรมาตอนนี้วะ !

เอ่อ...ขอโทษที แม่ผมเองที่โทรมา

ถึงไม่อยากก็ต้องรับเผื่อมีเรื่องฉุกเฉินอีก

"ครับแม่ !"

(ม่อนลูก...ยะ..ยายไม่สบายหกล้มหัวฟาดฟื้น ม่อนมาหายายเดี๋ยวนี้เลยได้ไหมลูก)

"แล้วยายเป็นอะไรมากไหมครับแม่" ยายที่รักเลี้ยงผมมาตั้งแต่เล็กๆเจ็บขนาดนี้แล้วผมจะนิ่งดูดสยได้ยังไงกัน

(แขนหักใส่เฝือกกำลังรอผลเอ็กเรย์สมองอยู่ลูกเพราะตอนล้มหัวยายกระแทกพื้นด้วย)

"ครับแม่เดี๋ยวผมเสร็จธุระจะรีบไปเลยครับ"

(รีบมานะลูก)

"ครับๆ"

แม่วางสายไปแล้ว ส่วนผมยังนั่งนิ่ง 'แข็ง' ค้างอยู่ ถึงแม้จะยังแข็งขืนเต็มลำแค่ไหนแต่ในสถานการณ์แบบนี้ผมก็ไม่อาจทำใจให้ฝืนมีความสุขต่อได้ทั้งๆที่ยายผมกำลังอยู่ในความเป็นความตายเช่นนี้

"มะ..มีเรื่องอะไรหรือเปล่าอธิ ?" ดี๋ชันตัวจะลุกขึ้นนั่งพลางถามผม

"ยายเราล้มในห้องน้ำกำลังรอผลตรวจอยู่"

"ตายจริง" ดี๋อุทานน้ำเสียงฟังดูตกใจมาก

"ดี๋...เดี๋ยวเราค่อยมาต่อกันได้ไหม ?" ผมรู้ว่าเธอก็คงจะรู้สึก 'ค้าง' เหมือนผมนั่นแหละ

"จะบ้าหรืออธิกำลังหน้าสิ่วหน้าขวานอยู่ลุกไปแต่งตัวสิจะได้ไปดูคุณยายของอธิ"

"ครับ" ผมขยับลุกตัวขึ้นแต่งตัวช้าๆ ในขณะที่ดี๋ก็หยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมเนื้อตัวที่เปลือยเปล่าของเธอเอาไว้

"ไปกับเราได้ไหม ?"

"จะดีหรอคือว่า..."

"...นะ"

"ก็ได้"

แล้วดี๋ก็กลับไปแต่งตัวที่ห้องของเธอจนพร้อมออกเดินทางปลายทางที่จังหวัดอยุธยา

'เห้อ ! ทุกอย่างเกือบไปได้ดีแล้วแท้ๆ'

เอาน่าวันพระไม่ได้มีหนเดียว ดูจากท่าทีของดี๋แล้วก็ต้องมีใจให้ผมบ้างล่ะน่า ไม่มากก็น้อยล่ะ

แต่ตอนนี้ผมคงต้องรีบบึ่งไปดูคุณยายสุดที่รักของผมก่อนแล้ว...

End Athi.

.

.