“รอนานไหม แก” เนชิตาเปิดประตูรถเพื่อนที่มาจอดรอหน้าตึก ก่อนจะก้าวขึ้นรถ
“เพิ่งมาถึงเอง แก” ดลยาตอบรับ “แล้วบอกแม่แล้วใช่ไหม”
“อื้อ... แก ลุงภพจะย้ายมาอยู่ด้วยอ่ะ” เนชิตาบ่นเรื่องที่ยังคาใจให้เพื่อนฟัง
“ลุงภพ? เพื่อนพ่อแกน่ะเหรอ” ดลยาถาม ขณะที่รถเริ่มเคลื่อนตัวกลับบ้าน
“ใช่ แม่เพิ่งบอกเมื่อกี้ ว่า ลุงจะย้ายมาอยู่ด้วย”
“แกสงสัยอะไรอยู่” เพื่อนสาวหรี่ตาถามตรง ๆ ตามประสาคนหัวไว
“มันก็แค่สงสัย” เนชิตาไม่กล้าตอบตรง ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไป “ช่างเถอะ ว่าแต่วันนี้ พี่ดิวกลับมากี่โมงอ่ะ เดียร์”
“ก็น่าจะเย็นอีกมั้ง แล้วเมื่อคืนเป็นไงบ้างอ่ะ พี่ดิวดุไหม”
“ดุ…” เนชิตาตอบ
แต่ดุเรื่องอื่นนะ เพราะหลังเสร็จไปแล้ว 1 ครั้ง ดิษพลก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอให้กลับไปนอน เขายังอ้อนขอมัดจำอีกรอบ สองรอบ…
กว่าเธอจะกลับมาห้องเพื่อนสาวก็เกือบตีหนึ่ง ซึ่งดลยาก็หลับสนิทไปเรียบร้อยแล้ว
“ฉันบอกแกแ
“นายทำอะไรฉัน” หญิงสาวร้องถามอย่างตื่นตระหนก“แล้วก่อนมา เธอได้กินอะไรมาล่ะ” เขาย้อนถาม“ไม่มี” ชะเอมตอบอย่างมั่นใจ ก่อนที่จะนึกถึงน้ำหวานที่เพื่อนใหม่ส่งมาให้ดื่ม เมื่อตอนทานอาหารมื้อเย็น นั่นเป็นอย่างเดียวที่เป็นเธอดื่มของคนแปลกหน้า “น้ำนั่น ฝีมือนายเหรอ”“ใช่แล้ว” ตะวันตอบรับด้วยความภูมิใจ “ยานี่ แค่ทำให้เธออ่อนแรงเท่านั้นเอง ฉันกะเวลาเก่งใช่ไหมล่ะ ไม่ต้องกังวลหรอก แค่แปบเดียวก็หาย”ทุกถ้อยคำที่ชายหนุ่มพูดออกมา ทำให้เธอรู้ว่า เขารู้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว แถมยังวางแผนตลบหลังเธออีกด้วยจบกัน!!“แล้วรอบนี้ โหลดไฟล์เสร็จแล้ว จะล้างเครื่องหรือปล่อยไวรัสเหมือนเครื่องเจ้าธามล่ะ” ตะวันยังคงเย้าแหย่ “รู้ไหมว่า ธามต้องอดหลับอดนอนมา 2 คืน เพื่อรีบปั่นโปรเจ็คใหม่ไปส่งบอสเลยนะ”ตะวันหมุนเก้าอี้ของเธอให้กลับมาที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง มือหนาเลื่อนไปควบคุมเมาส์ ก่อนจะกดลบไฟล์ในเครื่องคอมพิวเตอร์ของตัวเองทิ้ง ท่ามกลางความสงสัยของหญิงสาว“
แกร๊กเสียงปิดประตูดังขึ้น ท่ามกลางความเงียบสงัดของสำนักงานที่ถูกปิดไฟมืดด้วยเป็นคืนวันศุกร์ที่ต่างคนก็ต่างรีบกลับ ทั้งไปพักผ่อน หรือตั้งวงสังสรรค์กันตามประสาคนทำงานที่ห่างไกลจากภาคพื้นดินความสุขเดียวที่สามารถสร้างกันเองบนพื้นที่กลางทะเลแบบนี้ก็มีแต่น้ำเก๊กฮวยมีฟองเท่านั้น...เพราะกลางอ่าวไทยก็มีแต่บริษัทขุดเจาะของพวกเขาเพียงแห่งเดียว จึงทำให้หลายคนวางใจในเรื่องความปลอดภัย สามารถใช้ชีวิตโดยไร้กังวล มองว่า ทุกคนที่นี่ก็เปรียบเสมือนพี่น้อง ด้วยเหตุนี้ จึงถือเป็นโอกาสให้ผู้บุกรุกที่ปลอมตัวสมัครงานเข้ามาสามารถเข้าถึงสำนักงานได้อย่างง่าย ๆร่างบางในชุดแม่บ้านทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ หลังจากกดเปิดคอมพิวเตอร์เรียบร้อย มือเรียวเคาะแฟลชไดร์ฟลงบนโต๊ะอย่างใจเย็นเพราะที่นี่อยู่กลางทะเล ทำให้สัญญาณอินเทอร์เน็ตขาด ๆ หาย ๆ การขโมยไฟล์โปรเจ็คขนาดใหญ่ด้วยแฟลชไดร์ฟในสถานการณ์เร่งด่วนแบบนี้ จึงสะดวกกว่า...ชะเอม เป็นวิศวกรไฟแรงของบริษัทคู่แข่งที่ถูกส่งตัวมาสืบโปรเจ็คลับที่จะแข่งกันนำเสนอในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า หากเธอจัดการงานนี้เสร็จเรียบร้อย ก็จะได้รับการเ
เทมป์สอดแขนไปใต้ข้อพับของขาเรียวทั้ง 2 ข้าง บังคับให้ช่วงล่างอ้าออกจนสุด จนสามารถมองเห็นปลายด้ามที่กำลังสั่นไหวอยู่ด้านหลังได้อย่างชัดเจนสวบบบบบบ“อ๊า~~~” ร่างบางเด้งตัวขึ้นจากเตียงในทันทีที่ถูกใส่เข้าไปพร้อมกันทั้ง 2 รู ความใหญ่โตเบียดเสียดกันและกันอยู่ในโพรงรัก“อึกกกกกก แน่นชิบ” เทมป์ถึงกับสูดปาก เพราะปกติ เขามักจะแทงเข้าด้านหลัง แม้ว่าจะคับแน่น แต่แรงตอดรัดจะน้อยกว่าแต่ครั้งนี้ เขาสอดใส่เข้าไปทางด้านหน้า รู้สึกได้ถึงแท่งลำอีกด้านที่กำลังสั่นอยู่ได้อย่างชัดเจน พร้อมกับแรงขมิบที่ตอดรัดรัว ๆ โอบล้อมทุกทิศทางปัก!! ปัก!! ปัก!!“อ๊ะ อา ดะ เดี๋ยว อ่าาา” แคนดี้แอ่นอกขึ้นสูง เมื่อช่วงล่างถูกตอกอัดเข้าใส่อย่างแรง ทั่วร่างสั่นคลอนไปตามแรงโยก ประสาทสัมผัสไวขึ้นเป็นพิเศษ ทำให้เธอรับรู้ได้ทุกการเสียดสีที่บดเบียดเข้ามาท่อนเอ็นแท้ทะยานครูดผ่านปากทางสวย ขดเลือดปูดโปนขรุขระไล้ไปตามผนังนุ่มข้างทาง ก่อนที่ปลายหัวหยักจะกระแทกด้วยจุดกระสัน ผ่านเข้าชนผนังนุ่มปลายทางอย่างแรงในขณะที่ท่อนเอ็นอีกลำสั่นสะเทือนเสียดสีช่องทางด้านหลังอย่างต่อเนื่อง
มือสากเลื่อนมาลูบไล้ตามเรียวขาเบา ๆ ร่างบางหันมามองด้วยความตกใจ เพราะไม่รู้ว่า เขาก้าวเข้ามาใกล้ตั้งแต่เมื่อไร หันมาอีกที ร่างสูงก็คุกเข่าอยู่ระหว่างขาเนียนของเธอเรียบร้อย“ตั้งท่ามาขนาดนี้ เราปฏิเสธได้หรือไง” แคนดี้หรี่ตามอง ก่อนจะยกยิ้มอย่างชอบใจ เพราะต่อให้เขาไม่ขอ เธอก็ตั้งใจจะทำแบบนั้นอยู่แล้ว“ก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่ดี” เทมป์ยิ้มมุมปาก ก่อนจะเลื่อนมือไปตะปบลงบนแก้มก้นขาว ๆ ยกสะโพกตัวเองขึ้น เตรียมดันแกนกายเข้าใส่ช่องทางด้านหลังเหมือนอย่างเคย“เดี๋ยวสิ” สะโพกกลมมนสะบัดไปมา “รอบนี้ เข้าด้านหน้าได้ไหม”เทมป์สบตาคนข้างล่างที่มองมาอย่างเว้าวอน เพราะกิจกรรมเมื่อวาน เขาแทบจะสอดใส่เข้าทางด้านหลังตลอด ปล่อยให้เธอขมิบตอดรัดท่อนเอ็นของปลอมยันเช้า“ขอขนาดนี้ ก็ต้องให้แล้วไหม” ใบหน้าหวานยิ้มอย่างยินดี ก่อนจะหันหน้ากลับไป รอรับความสุขที่กำลังจะมาถึงเทมป์ดึงของเล่นชิ้นใหม่ออกมา โดยบีบเจลหล่อลื่นชโลมไปทั่วลำ ก่อนจะกางขาเรียวออกกว้างสวบบบบบ“อื้อออออ นะ ไหนว่า ข้างหน้าไง อ่ะ อ
‘บี๋’ เสียงทุ้มทักมาตามสาย“อือออออ” ร่างบางครางเสียงกลับไป ก่อนจะถามอย่างสะลึมสะลือ “บี๋เหรอ ว่าไงคะ”‘สายป่านนี้แล้ว ยังไม่ตื่นอีกเหรอเนี่ย’ ตะวันกลั้วเสียงหยอกเย้า ‘เมื่อคืนไปทำไรมา ฮึ’“ก็มัวแต่เย... เอ่อ ไปเย้ว ๆ กับเพื่อนที่ผับมานิดหน่อยน่ะ” แคนดี้รีบแก้คำ ก่อนที่จะเผลอหลุดความจริงออกไป สติเริ่มกลับคืนมาทีละนิด มือบางนวดขมับอย่างอ่อนเพลียเพราะตั้งแต่เมื่อวานบ่าย เทมป์เล่นเชือดเธอรัว ๆ ใช้สองท่อนเอ็นแทงเข้าแทงออกจนเธอแสบระบมไปทุกรู ขาแทบจะหุบไม่ได้ จนสุดท้ายต้องนอนกางขาแผ่หลาอยู่บนเตียงอย่างในตอนนี้‘ใกล้จะแต่งงานแล้วนะ คุณเจ้าสาว เบา ๆ บ้างนะ’ เสียงเอ็ดอย่างไม่จริงจังดังขึ้น“ทราบแล้วค่าาา คุณเจ้าบ่าว” หญิงสาวเพิ่งสังเกตเห็นว่า มีเธอเพียงคนเดียวบนเตียง จึงได้เหยียดแขนบิดไปมา เพื่อคลายความเมื่อยล้า ก่อนจะพลิกตัวนอนคว่ำ เงยคางกับหมอนสีขาวอย่างสบายใจ “บี๋จะกลับวันนี้นี่ มาถึงกี่โมง เดี๋ยวเราไปรับ”‘เอ่อ พอดี เรายังกลับ
ตับ!! ตับ!! ตับ!!“อึกกกกก อ๊า~~~” เสียงครางแหลมสูง บ่งบอกถึงความสุขสมที่เธอได้แตะขอบฟ้าไปอีกครั้ง ของเหลวสีใสไหลเลอะไปตามเรียวขาด้านในเทมป์ดันท่อนเอ็นปลอมเข้าไปจนสุดความยาว ก่อนจะกดปิดสวิตช์ เพราะกลัวว่า อีกฝ่ายจะถูกกระตุ้นจนหัวใจวายไปก่อน แล้วจึงผละริมฝีปากออกจากยอดถันชูชันอย่างเสียดาย“แคนดี้แตกแล้ว ทีนี้ ตาเราแตกบ้างนะ”ร่างสูงมายืนซ้อนหลังกับเรือนร่างบางที่ตอนนี้ผิวขาวอมชมพูได้เปลี่ยนเป็นแดงก่ำไปทั่วเรือนร่าง สองมือเลื่อนมาตะปบแก้มก้นงอน ๆ เต็มมือ นิ้วโป้งแหวกรูจีบสีสวยที่เขาเคยลิ้มลองอย่างติดใจไปแล้วหนึ่งครั้ง“อ่า เทมป์ จะทำอะไร อ่ะ อา” หญิงสาวถามอย่างไม่มีสติ ตอนนี้ สมองของเธอเบลอไปหมดแล้ว เพราะเทมป์สร้างความสุขสมจนเธอแทบกระอัก“ขอเราเสียบแคนดี้บ้างนะ”สวบบบบบ“อื้ออออออ” ท่อนเอ็นของแท้แทรกตัวผ่านรูจีบแสนสวย ความคับแน่นที่ติดใจโอบล้อมตัวตนของเขาทุกทิศทางร่างสูงหลับตาดื่มด่ำความสุขที่ได้รับเพียงแค่ดันกายเข้าไป แต่คราวนี้ เขากลับรู้สึกฟินกว่าเดิม เพราะจา