LOGINShare
08
Last Updated:
2025-12-19 12:37:34“ทำไมป่านนี้ยัยวายังไม่กลับบ้านอีกละเนี่ย” วัณลพเอ่ยขึ้นระหว่างนั่งรับทานอาหารกับโสมระดา สายตามองไปที่ประตูรั้วบ้านอยู่บ่อยครั้งจนโสมระดาเริ่มจะหงุดหงิด
“โอ้ยยยย....จะห่วงอะไรมันนักหนาละพี่ นังวามันโตแล้วนะ อีกอย่างมันคงจะหายไปไหนไม่ได้หรอกนอกจากจะไปกับผู้ชาย เพราะมีนิสัยแบบเมียเก่าพี่ไง” โสมระดาพูดขึ้นด้วยสีหน้าประชดประชันทำให้วัณลพรู้สึกโกรธอย่างมากมือหนาทุบโต๊ะเสียงดังจนโสมระดาที่นั่งอยู่ตกใจสะดุ้งก่อนจะเดินขึ้นห้องไป “พอพูดถึงเมียเก่าทำมาเป็นหงุดหงิดเหอะ” @ โรงแรมห้าดาว “ถึงแล้วจ๊ะวา” เจ๊แป๋วบอกแท็กซี่ให้จอดก่อนจะพาวารินทร์เดินลงจากรถเข้าไปด้านใน “เจ๊คะ งานทำความสะอาดต้องแต่งตัวสวยขนาดนี้เลยหรอคะเจ๊” เด็กสาวเอ่ยถามด้วยแววตาใสซื่อ “แน่สิใครจะอยากเห็นแม่บ้านแต่งตัวมอมแมมกันละ” เจ๊แป๋วยิ้มร่า มองเด็กสาวกระชับเสื้อคลุมตัวนอกแน่น เพราะภายในสวมใส่ชุดแม่บ้านวาบหวิว จนวารินทร์รู้สึกละอาย “มาเถอะอย่าถามเยอะเดี๋ยวลูกค้าจะวีนเอาได้หากให้เขารอนาน” “...คะเจ๊” ทั้งคู่เดินขึ้นลิฟท์ไปชั้น5ของตึกสูง ก่อนที่เจ๊แป๋วจะหยุดลง พลางล้วงหยิบคีการ์ดยื่นให้วารินทร์ “เจ๊ส่งแค่นี้นะ เสร็จงานแล้วโทรมาหาเจ๊ด้วยละ” น้ำเสียงดุดันเอ่ยสั่งก่อนจะปล่อยให้วารินทร์เดินไปเองตามลำพัง ดวงตาคู่สวยกวาดมองห้องพักทีละห้อง เพื่อห้องที่ตรงกับหมายเลขในคีย์การ์ด “ทำไมคนที่จ้างยังมาไม่ถึงอีกว่ะ” เสียงบอดี้การ์ดในชุดสีดำหน้าประตูห้องๆหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าร้อนใจ พลางกวาดสายตามองซ้ายขวารอใครบางคน.... “นู่นไงมาแล้วพี่” ลูกน้องในชุดสูทสีดำอีกคนเอ่ยทักพลางชี้นิ้วไปที่วารินทร์ขณะที่เธอกำลังเดินมา ดวงตาคู่สวยมองเลขห้อง ทีละห้องก่อนจะเห็นชายสองคนยืนอยู่จึงตัดสินใจเดินเข้าไปถามทว่า ไม่ทันได้เอ่ยปากพวกเขาก็บ่นว่าเธอชักช้า พลางดึงมือเธอเข้าไปในห้องแล้วล็อกประตูแน่น “พี่คะเปิดนะ อะไรกันเนี่ย ทำไมต้องกระชากเราเข้ามาขังในห้องนี้ด้วย” วารินทร์บ่นงึมงำ ดวงตากลมกวาดมองแสงไฟสีแดงสลัวด้วยความกลัว “มาสักทีนะ ให้ฉันรอซะนานเลย” น้ำเสียงหนาเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลังของวารินทร์ก่อนจะใช้มือหนาสวมกอดเอวคอดเล็กของเธอเบา ๆ จนหญิงสาวสะดุ้งตกใจ “อย่านะคะ อย่าทำแบบนี้” น้ำเสียงสั่นระรัวเอ่ยขึ้นระหว่างพยายามแกะมือหนาที่กอดอยู่ออกจากลำตัวของเธอ “ทำไมต้องเล่นตัวด้วยละ อีกอย่างทำไมคราวนี้เธอถึงดูเด็กจัง...”ราเชนทร์เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาพึมพำขณะใช้มือหนาขย้ำอกอวบอิ่มของวารินทร์จนเต็มมือ “ว้าย ปล่อยนะไอ้โรคจิต!!” ‘ฉันกลัวจนแทบจะร้องไห้ครั้นถูกผู้ชายร่างหนาในห้องนี้ลวนลามง ‘เขาไม่ได้จ้างฉันมาเป็นแค่แม่บ้านหรอกหรือ? ทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย’ หญิงสาวครุ่นคิดในหัวมือเรียวจับกระชับเสื้อตัวนอกแน่น “ฉันไม่ชอบคนที่เล่นตัวนะ อย่าชักช้ารีบมาจัดการงานของเธอให้เสร็จเถอะ” ราเชนทร์พูดขึ้นพลางเดินเข้าไปใกล้วารินทร์ก่อนที่เธอจะถอยจนติดโซฟา “ไม่นะอย่าเข้ามา...” ดวงใจดวงน้อยของหญิงสาวเต้นระรัว นี่มันงานบ้าอะไรกันเนี่ย เธอกวาดสายตาในความสลัวมองหาของที่พอจะป้องกันตัวทว่า ไม่ทันจะได้หยิบจับก็ถูกกระชากล้มลงนอนหงายบนโซฟาหนังสีดำตัวใหญ่ ดวงตาคู่สวยมองดวงตาคู่คมภายในความมืดสลัวเพราะราเชนทร์ไม่ยอมเปิดไฟเกรงว่า เธอจะจดจำใบหน้าของเขาได้หากเจอกันภายหลัง นี้คือวิธีการปกปิดความดิบเถื่อนของเขามาตลอดอีกทั้งหากมีผู้หญิงคนไหน ทีเผลอเปิดไฟจนเห็นใบหน้าของราเชนทร์ จุดจบของเธอก็คือหลุมที่ขุดลึกกว่า 6 เมตรเท่านั้น “อย่าทำหนู ฮือๆๆ” ดวงตาคู่สวยปรากฏน้ำสีใสไหลริน ขณะถูกมือหนาฉีกเสื้อผ้าออกจนขาดวิ่น เผยให้เห็นเรือนร่างน่าขย้ำที่ทำให้ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายกึกใหญ่ลงคอ ด้วยไม่คิดเลยว่าคราวนี้ลูกน้องจะหาเนื้อชิ้นขนาดนี้มาให้เขาได้ ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มมุมปากพลางก้มหน้าลงซุกไซ้ ซอกคอขาวเนียนของวารินทร์ ร่างเล็กพยายามดิ้นตัวให้หลุดทว่าราเชนทร์แข็งแรงมากเธอจึงทำได้เพียง นอนแน่นิ่งรองรับทุกการรุกล้ำของชายหนุ่มยามที่ริมฝีปากหนาของเขาจูบลงบนลำคอขาวเนียนเธอรู้สึกเสียงวูบจนแทบจะกรี๊ดออกมา กลิ่นตัวของเธอหอมจนราเชนทร์ไม่อาจจะเบามือจากเรือนร่างเล็กซ้อนรูปของเธอคนนี้ได้เลย แต่ก็จำต้องเล้าโลมให้อารมณ์ของเธอคล้อยตามไปก่อนเพราะหากใจร้อนเขาเกรงว่าเธอจะตั้งตัวรับการจู่โจมของไม่ทัน มือหนาเลื่อนบีบขย้ำทรวงอกอวบอิ่มขณะที่สองเรือนร่างนอนซ้อนทับ เบียดเสียดกันแน่น ปลายลิ้นอุ่นๆเริ่มรุกล้ำโลมเลียกกหูขาวเนียนของวารินทร์อย่างแผ่วเบา “อ๊ะ..” เสียงครางอันเบาบาง ดังผ่านลำขาวเนียนครั้นถูกขบกัดหยอกล้อตรงติ่งหู ก่อนที่เรือนร่างหนาจะค่อย ๆ ประกบจูบริมฝีปากสีชมพูระเรื่ออย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน ลิ้นอุ่นๆโลมเลียชิมรสหวานในโพรงปากของหญิงสาว ลมหายใจร้อนผาวโรยรินกระทบผิวหน้าสลับกันไปมาปลุกเร้าอารมณ์สวาทให้พลุ่งพล่าน “อ๊ะ!!” เสียงครางดังขึ้นครั้นปลายนิ้วอุ่นเริ่มรุกล้ำถูจุดอ่อนนุ่มที่อวบนูนของเธอเบาๆ ร่างเล็กเริ่มเกร็งตัวด้วยความตกใจ มือเรียวกำจิกแผ่นหลังหนา ระบายความเสียวซ่านในตัว
Latest chapter
รอยรักคนใจร้าย 09
“เสียวใช่ไหม” ลำคอหนาเอื้อนเอ่ยน้ำเสียงกระเส่า “อย่า....” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยห้ามจนแทบไม่ได้ยินครั้นถูกกลบโดยเสียงหายใจ ของชายหนุ่มเรือนร่างกำยำเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อสีใสไหลซึมตามผิวกาย ครั้นกำลังใช้ปลายนิ้วถูไถกลีบกุหลาบอวบอิ่มก่อนจะค่อยๆสอดใส่เข้าไปสำรวจความอบอุ่นภายใน“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ “ดวงตาคู่สวยเบิกโพลง ขณะบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บและคับแน่นตรง ร่องกุหลาบสองกลีบ‘นี่เราต้องเสียตัวให้ผู้ชายคนนี้จริงๆ หรอเนี่ย’ วารินทร์ครุ่นคิดในหัวระหว่างถูกนิ้วสากชักเข้าออกตรงช่องสวาทจนน้ำฉ่ำแฉะไหลเยิ้ม เจ้าของใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มอย่างชอบใจครั้นรู้ว่าผู้หญิงที่เขากำลังจะมีอะไรด้วยยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ มือหนาหยุดขยับการ สอดใส่ ในระหว่างที่ร่างเล็กกำลังหายใจอย่างโรยริน อีกทั้งขาเรียวยังอ่อนแรง ที่จะต่อต้านทำได้เพียงปล่อยให้ร่างหนาจัดแจงตามชอบ ทำไมต้องหลอกกันด้วยนะเจ๊แป๋ว ฉันครุ่นคิดอย่างแค้นใจ ไม่คิดเลยว่างานที่เจ๊แกบอกจะเป็นงานอย่างว่าเธอจึงต้องมารองรับความต้องการของผู้ชายคนนี้ .. “อ๊ะ”ในระหว่างครุ่นคิด วารินทร์ถึงกับกรี๊ดลั่นพลางบิดตัวไปมาครั้นถูกริมฝีปากหนาโลมเลียที่กลีบสี
รอยรักคนใจร้าย 08
“ทำไมป่านนี้ยัยวายังไม่กลับบ้านอีกละเนี่ย” วัณลพเอ่ยขึ้นระหว่างนั่งรับทานอาหารกับโสมระดา สายตามองไปที่ประตูรั้วบ้านอยู่บ่อยครั้งจนโสมระดาเริ่มจะหงุดหงิด “โอ้ยยยย....จะห่วงอะไรมันนักหนาละพี่ นังวามันโตแล้วนะ อีกอย่างมันคงจะหายไปไหนไม่ได้หรอกนอกจากจะไปกับผู้ชาย เพราะมีนิสัยแบบเมียเก่าพี่ไง” โสมระดาพูดขึ้นด้วยสีหน้าประชดประชันทำให้วัณลพรู้สึกโกรธอย่างมากมือหนาทุบโต๊ะเสียงดังจนโสมระดาที่นั่งอยู่ตกใจสะดุ้งก่อนจะเดินขึ้นห้องไป“พอพูดถึงเมียเก่าทำมาเป็นหงุดหงิดเหอะ” @ โรงแรมห้าดาว“ถึงแล้วจ๊ะวา” เจ๊แป๋วบอกแท็กซี่ให้จอดก่อนจะพาวารินทร์เดินลงจากรถเข้าไปด้านใน “เจ๊คะ งานทำความสะอาดต้องแต่งตัวสวยขนาดนี้เลยหรอคะเจ๊” เด็กสาวเอ่ยถามด้วยแววตาใสซื่อ“แน่สิใครจะอยากเห็นแม่บ้านแต่งตัวมอมแมมกันละ” เจ๊แป๋วยิ้มร่า มองเด็กสาวกระชับเสื้อคลุมตัวนอกแน่น เพราะภายในสวมใส่ชุดแม่บ้านวาบหวิว จนวารินทร์รู้สึกละอาย “มาเถอะอย่าถามเยอะเดี๋ยวลูกค้าจะวีนเอาได้หากให้เขารอนาน”“...คะเจ๊”ทั้งคู่เดินขึ้นลิฟท์ไปชั้น5ของตึกสูง ก่อนที่เจ๊แป๋วจะหยุดลง พลางล้วงหยิบคีการ์ดยื่นให้วารินทร์ “เจ๊ส่งแค่นี้นะ เสร็จงานแล้
รอยรักคนใจร้าย 07
สมองครุ่นคิดหาหนทางที่จะหาเงินมาช่วยพ่อจ่ายค่าเช่าบ้านได้ทันในสามอาทิตย์ อีกทั้งยังต้องหาเงินมาส่งตัวเองเรียนจะได้ไม่ต้องให้พ่อมาลำบากเพราะเธออีกหญิงสาวครุ่นคิดอยู่นานจนผล็อยไปทั้งแบบนั้นเช้าตรู่ก็อกๆๆ เสียงเคาะประตูห้อง ดังขึ้น ทว่าไร้เสียงคนด้านในอีกทั้งยังไม่มีคนมาเปิด “วา พ่อเข้าไปนะ” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยขึ้นก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไปพลางกวาดสายตาสาดส่องไปที่เตียงนอนของลูกสาว “ยัยวาไปไหนนะ” วัณลพพึมพำก่อนจะเดินออกมา “ฉันเห็นออกไปตั้งแต่เช้าตรู่แล้วคะ เด็กแบบนี้ ไม่สนใจใครหรอกนอกจากตัวเอง” โสมระดาด่าทอเลียงดังลั่น ครั้นเห็นวัณลพเดินลงมาจากห้องของวารินทร์ ชายหนุ่มส่ายหัวเบาๆ พลางเดินออกไปรดน้ำต้นไม้นอกรั้วแก้เบื่อเพราะไม่อยากจะเสวนากับโสมระดาให้ขุ่นเคืองไปมากกว่านี้@ริมฟุตบาต ร่างเล็กเดินไปตามริมถนนพลางกวาดสายตามองหาร้าน ที่ติดป้ายรับสมัครพนักงาน ทว่าเดินมาก็เนิ่นนานแล้วกลับยังไร้วี่แววว่าจะมีร้านไหนเปิดรับคนงานเพิ่ม มือเรียวถือแฟ้มเอกสารในมือแน่น พลันถอนหายใจเฮือกใหญ่ดวงตาเศร้าหมอง“หากวันนี้ยังหาที่ทำงานไม่ได้ ...เราคงต้องหมดอนาคตจริงๆ แน่แล้วสินะ”วารินท
รอยรักคนใจร้าย 06
@บ้านวารินทร์ “โอ้ย...วันนี้ฉันไม่มีเงินหรอกเจ๊เกล้า ค่อยมาวันอื่นเถอะ เงินเดือนพี่วัณลพก็น้อยนิดแทบจะไม่พอยาไส้อยู่แล้ว”“ไม่มีก็ต้องจ่าย ถ้าไม่จ่ายก็ขนของออกจากบ้านเช่าของฉันไปจ๊ะ”“...โถ่เจ๊ ขอเวลาให้ผมอีกสักหน่อยเหอะผมจะรีบหาเงินมาจ่ายแน่ๆ”เสียงเอะอะโวยวายภายในบ้านของ วารินทร์ ขณะที่เด็กสาวกำลังเดินเข้ามาก็ต้องชะงักหยุดฟังว่าเกิดอะขึ้น เจ๊เกล้า เจ้าของห้องเช่ามาทวงเงิน อีกแล้วสินะ วารินทร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะรีบเดินเข้าไปภายในบ้าน “สวัสดีจ๊ะเจ๊” วารินทร์ยกมือไหว้ เจ๊เกล้า หญิงวัยกลางคนอายุ 48ปี ที่กำลังยืนเท้าสะเอว ทวงเงินค่าเช่าจากโสมระดาและวัณลพอยู่“เอ็งมาก็ดีแล้วนังวา รีบมาดูความลำบากของพ่อแกสิ ถ้าไม่หาเงินส่งแกเรียนป่านนี้พ่อของแกก็คงไม่ติดหนี้ค่าเช่าบ้านขนาดนี้หรอก” โสมระดาเอ่ยขึ้นเสียงแข็ง“เงียบเดี๋ยวนี้นะ โสม”น้ำเสียงหนาของวัณลพหันไปตะคอกใส่เธอก่อนจะหันไปสั่งให้วารินทร์เดินขึ้นไปบนห้อง...แต่หญิงสาวรู้สึกชาไปทั้งตัวจนก้าวขาไม่ออก เธอรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้พ่อทำงานหนักจนต้องค้างค่าเช่าล้านเพราะเอาเงินไปส่งเสียเธอเรียนตามคำบอกกล่าวของโสมระดาแม่เลี้
รอยรักคนใจร้าย 05
“เล็กน้อยหนะ รีบไปเรียนกันเหอะเดี๋ยวสายน่ะ”หญิงสาว รีบเปลี่ยนเรื่อง ก่อนจับมือเพื่อนสนิท เดินขึ้นไปบนห้องเรียน บรรยากาศภายในห้องเรียนเงียบสนิท ครั้นครูสาวเดินถือหนังสือเข้ามาวางลงบนโต๊ะ สายตากวาดมองนักเรียนแต่ละคน พลันหยุดชะงักที่วารินทร์“วารินทร์ทิพย์ หมดคาบรอเจอครูหน่อยนะ”“ค่ะ ครู”“...ครูให้รอเจอเรื่องไรอะวา”ต้นหอมกระซิบถามด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสนิท ทว่าวารินทร์กลับส่ายหน้าปฏิเสธเพราะเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมครูถึงเรียกพบเธอ หญิงสาวก้มหน้าก้มตาเรียนอย่างตั้งใจ วารินทร์เป็นเด็กเรียนดีคนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นดาวโรงเรียนที่เด่นทั้งด้านวิชาการและกิจกรรมจนหาตัวจับได้ยาก ตอนนี้เธอเรียนอยู่ม.6กำลังจะจบเต็มทีเหลืออีกเพียงแค่1เทอมเท่านั้น เธอก็จะได้ย่างเข้าสู่ช่วงชีวิตมหาลัยด้วยความที่หญิงสาวเป็นคนหน้าตาผิวพรรณสะสวยทำให้มีหนุ่มๆมาตามจีบเธอแจ แต่วารินทร์กลับไม่สนใจเพราะเธอสนใจแค่การเรียนเท่านั้น แม้ทามหนุ่มหล่อนักบาสประจำโรงเรียนมาตามจีบตามเปย์อยู่ตลอดแต่เธอก็ไม่ได้คิดจะสนใจเขาเหมือนคนอื่นๆกริ่ง!!!เสียงกระดิ่งดังเตือนเวลาหมด คาบเรียน “เดี๋ยวพวกแกไปกันก่อนเลยก็ได้นะ
รอยรักคนใจร้าย 04
ก็อก ก็อก ก็อก ดวงตาคู่สวยเหลียวไปมองที่ประตู ห้อง ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเปิด “พ่อ มีอะไรหรือเปล่าคะ” วารินทร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบเพราะยังคงน้อยใจที่โดนวัณลพตบหน้าไม่หาย...“เอาไปทาสิ” มือหนายื่นยาทารอยแดงให้วารินทร์ “อะไรคะพ่อ...”ดวงตาคู่สวยมองยาตลับเล็กสีขาวในมือพลางหยิบขึ้นมาดู เธอพินิจตลับยาในมือก่อนจะนึกขบขันในใจพ่อคิดว่าเอายามาง้อเเล้วหนูจะหายงอนหรอ? ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองบิดาด้วยความขุ่นเคืองก่อนจะปิดประตูห้องใส่วัณลพอย่างไม่ใยดี “เห้อ...ยัยเด็กคนนี้นิ”วัณลพส่ายหัวเบา ๆ กับพฤติกรรมของลูกสาวก่อนเดินกลับไปที่ห้อง โดยมีโสมระดาแอบมองพวกเขาด้วยความไม่พอใจ ‘นังวาเพราะแกตารามลูกฉันถึงบาดเจ็บ คิดว่าฉันจะให้แกมีความสุขหรอคอยดูต่อไปเถอะฉันคนนี้แหละจะหาผัวให้แกเอง’ภายในห้องนอนดวงตาคู่สวยมองตลับยาในมือด้วยรอยยิ้มจางๆ ตบหนูแล้วคิดจะเอายามาง้อหรอพ่อ เชอะ ไม่มีทางซะหรอกแม้ในใจจะแอบขุ่นเคืองพ่อทว่า วารินทร์ไม่เคยเกลียดพ่อเลยสักนิดเพราะตั้งแต่ที่แม่ของเธอหนีไปกับพี่วอร์ พี่สาวของเธอตั้งแต่เธออายุ 4ขวบ พ่อก็คือคนในครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่มานับตั้งแต่นั้น
You may also like
เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก100.6K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsเด็กเสี่ย NC-25
C91.8K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน53.7K viewsเสี่ยงรักรุ่นพี่
นิภาภัทร699 viewsสุดทางเพื่อน
นิยายของเนม98 viewsHot nerd ทดลองรัก
นิภาภัทร252 viewsเล่ห์รักร้ายเดียงสา
สิรี&EVAVY366 views
