ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าโรงแรมหรูระดับห้าดาว เตรียมเข้าห้องสวีตที่มีผู้ชายที่ฉันจ้างไว้รออยู่
ไอ้แฟนเก่าเฮงซวยที่คบกันมา 3 ปี ดูถูกฉันไว้อย่างเจ็บแสบ แถมยังบอกเลิกฉันด้วยเหตุผลที่ว่า ฉันมันหัวโบราณเกินไป
“หัวโบราณ? เฮอะ! ก็แค่ไม่อยากมีอะไรกันก่อนแต่งงาน มันผิดตรงไหนวะ?”
แต่ช่างมัน คนอย่างฉันก็ไม่อยากแคร์ไอ้คนเฮงซวยนั่นเหมือนกัน! วันนี้ฉันจะพิสูจน์ให้เห็น ว่าฉันไม่ได้เชยไร้เสน่ห์เหมือนปลาตายแบบนั้น!
“ฮึ! อยากได้สาวเปรี้ยวเผ็ดแซ่บเรอะ ได้! งั้นฉันจะแซ่บให้ดู!”
ฉันยิ้มให้ตัวเองในกระจก วาดปากสีแดงสดด้วยลิปสติกแท่งใหม่ที่เพิ่งถอยมาด้วยราคาที่แพงเอาเรื่อง ใส่เดรสผ้าซาตินผ่าข้างแหวกอก แล้วหยิบไวน์ขึ้นมารินใส่แก้ว เหลือบตามองนาฬิกาบนผนัง ผู้ชายคนนั้นควรมาถึงแล้วนะ
กริ๊งง!
เสียงกริ่งห้องดังขึ้น ฉันยิ้มมุมปาก เดินไปเปิดประตูช้า ๆ พร้อมกระตุกสายเดรสให้ลดต่ำลงนิดหน่อยเพื่อความเซ็กซี่
“มาแล้วเหรอ…”
ประโยคยังไม่ทันจบ ชายหนุ่มตรงหน้าก็โผเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว เขาปิดประตูดังปังก่อนจะทรุดตัวลงข้างโซฟา หอบหายใจหนักเหมือนเพิ่งวิ่งหนีอะไรมา
“เดี๋ยวสิ นายโอเคไหมเนี่ย?”
ฉันถามอย่างงุนงง แต่ยังไม่ทันเข้าไปหา เขาก็หันมาจ้องหน้าฉันด้วยแววตาวาววับพลางหายใจหอบ
หล่อมาก... โคตรหล่อ! หล่อจนเกินกว่าจะเป็นแค่เด็กที่ฉันจ้างมา
ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่มีประกายวูบวาบ ผิวขาวซีดเพราะเหงื่อ และริมฝีปากที่เม้มแน่นราวกับพยายามต้านบางอย่างในกาย
“ออกไป…” เขาครางเสียงต่ำ “อย่าเข้ามาใกล้…”
ฉันเบิกตากว้าง “หืม? เล่นใหญ่จังนะสุดหล่อ แบบนี้เรียกว่ากำลังเล่นบทบาทสมมติใช่ไหม?”
“ออกไป...เดี๋ยวนี้!”
“โอ๊ย ใจเย็นน่า ฉันจ้างนายมาแล้วมัดจำก็จ่ายไปแล้วด้วย ถ้าอยากเล่นบทขัดขืนหรือจะหนีก็เอาให้สุดแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะเล่นด้วยเอง!”
ฉันพูดพลางก้าวเข้าไปหาเขา แล้วก้มลงจ้องหน้าอย่างท้าทาย พลางเอื้อมมือไปแตะแขนของเขาเบา ๆ
วูบหนึ่ง ฉันรู้สึกถึงความร้อนของร่างกายเขา แววตาเขาเปลี่ยนไปอีกครั้ง ดูคล้ายกับว่ากำลังต่อสู้อยู่กับตัวเองอย่างหนัก ผู้ชายคนนี้ตีบทแตกจนฉันเกือบจะเชื่อแล้วว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉันจ้างมา แต่ยังไงซะคืนนี้ก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
“เฮ้ย!”
สุดหล่อคนนั้นอุทานขึ้นเมื่อฉันกระโจนเข้าหา เขาดูเหมือนจะต่อต้าน แต่ก็เหมือนยินยอมไปพร้อมกัน
“แหม อยากเล่นบทขัดขืนนี่เอง”
พูดจบฉันก็ก้มลงจูบที่ริมฝีปากเขาทันทีอย่างไม่อาย เขาเหมือนจะผละออกในตอนแรก แต่แล้วก็พลิกกลับทำให้ตัวฉันไปอยู่ใต้ร่างของเขาแทน
“ฉันเตือนเธอแล้วนะ!”
“อุ๊ย! สมบทบาทดีซะจริง มาเถอะสุดหล่อ คืนนี้ฉันพร้อมเล่นกับนายแล้ว”
ฉันพูดพลางยกมือขึ้นคล้องลำคอของเขา ดันตัวเขาไปนั่งลงที่เตียงแล้วนั่งคร่อมบนตักแกร่งนั้น หนุ่มสุดหล่อไม่รอช้า รีบจู่โจมลงมาประกบริมฝีปากฉันทันที
จูบของเขามันเร่าร้อนถึงใจจริง ๆ นี่สินะความรู้สึกที่เขาเรียกว่าเสียตัวก่อนแต่งงานน่ะ!
“ดะ...เดี๋ยว ใจเย็นสิสุดหล่อ”
แควก!!
“อ๊าย!”
ผู้ชายคนนี้ฉีกเดรสฉันจนขาดไปบางส่วน ผลักตัวฉันลงบนเตียงอย่างรวดเร็วและคร่อมทับตามลงมาทันที นี่เขาจะใจร้อนอะไรขนาดนี้ ไม่คิดจะพูดคุยทำความรู้จักกันสักนิดเลยรึไง
“นะ...นาย...อื้อออ”
ริมฝีปากหนาประกบจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง จากที่ตอนแรกฉันกะจะเป็นคนคุมเกมเอง ตอนนี้กลับมาอยู่ใต้ร่างเขาซะงั้น แถมมือปลาหมึกนั้นยังไม่อยู่นิ่ง มือลูบไล้ไปที่หน้าอกขนาดคัพ B ที่ซ่อนอยู่ใต้บราเซีย
“อ๊ะ...”
ฉันขนลุกซู่เมื่อโดนสัมผัสหน้าอกที่เป็นจุดที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อน
แควก!
ตอนนี้เดรสที่ฉันใส่อยู่ถูกฉีกลงมาจนถึงหน้าท้อง ชายคนนั้นผละออกจากริมฝีปาก เลื่อนไล้ลงมาตามซอกคอจนมาถึงเนินเนื้อ
“อ๊ะ”
มือแกร่งข้างหนึ่งรวบจับข้อมือฉันทั้งสองข้างขึ้นไว้เหนือศีรษะ มืออีกข้างขยำกำเนินนมไม่หยุด ส่วนปากของเขาก็กำลังดูดดุนเม็ดทับทิมของฉันราวกับมันเป็นของกินแสนอร่อย
ผู้ชายคนนี้โคตรจะแรงเยอะอย่างกับช้าง นี่ฉันเจอของจริงเข้าแล้วเหรอเนี่ย นี่มันครั้งแรกของฉันนะ ต่อให้จ้างมาแค่วันไนท์ ก็ไม่คิดจะอ่อนโยนกับฉันเลยรึไงวะเนี่ย!!
“อ๊ะ อ๊า...”
ฉันครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อเขาไล่ลิ้นร้อนลงมาจนถึงท้องน้อย แถมยังรู้สึกเสียววูบวาบอย่างบอกไม่ถูก
มือหนาที่เคยรวบข้อมือฉันตอนนี้มันเลื่อนลงมาล่วงล้ำเข้าไปใต้ชายกระโปรง มันสัมผัสกับเนินกุหลาบที่มีแพนตี้ลายลูกไม้ปิดบังอยู่
“อ๊า...”
พรึ่บ!
เขาดึงแพนตัวน้อยนั้นลงมาจนถึงข้อเท้าของฉัน จับยกเรียวขาฉันตั้งขึ้น แม้ตอนนี้ฉันจะรู้สึกหวั่น ๆ เพราะยังไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องนี้มาก่อน แต่ก็เอาวะ ฉันจ้างผู้ชายมาวันนี้ก๋เพื่อการนี้แหละ!
“หึ!”
ฉันได้ยินเสียงเขาเพียงเท่านั้น มือข้างหนึ่งลูบไล้ที่เนินกุหลาบที่ตอนนี้มันเริ่มฉ่ำน้ำ ส่วนอีกข้าง เหมือนกับว่าเขากำลังปลดเข็มขัดและกางเกงอย่างร้อนรน
“อยากถอดก็บอกฉันสิ ฉันถอดให้ก็ได้นะสุดหล่อ”
ฉันพูดพลางยันกายลุกขึ้น ผลักเขานอนลงแล้วจัดการถอดปราการทุกชิ้นบนตัวเขาออก มือเรียวลูบไล้ไปตามแผงออกเมื่อเห็นมัดกล้ามที่ยั่วตา และตะลึงกับแก่นเนื้อนั้นที่ผงาดอย่างเต็มที่ และตอนนั้นเอง เขากลับพลิกตัวฉันลงไปใต้ร่างอีกครั้ง
มือหนาจับขาฉันยกตั้งขึ้น เขารีบแทรกกายเข้ามากลางหว่างขา จับแก่นเนื้อยักษ์ถูไถไปมาสองสามทีอย่างรีบร้อนและพยายามจะเสียบเข้าที่ช่องทางรักนั้น
ฟืด~
“หา? ฮ่า ๆ นี่นายเคยปะเนี่ย เสียบแค่นี้ยังไม่โดนอีก”
ฉันขำกับท่าทีนั้นของเขา เห็นทีสุดหล่อคนนี้คงไม่มีประสบการณ์เหมือนฉัน แต่ย่ามใจได้ไม่ทันไร ความรู้สึกที่ไม่เคยได้รับก็แล่นริ้วเข้าสู่กาย
สวบ!
“อ๊ายยยย!!”
ฉันขนลุกน้ำตาไหล ความเจ็บแล่นเข้าสู่ทั่วร่าง นี่มันเรียกว่าความสุขจริง ๆ เหรอ เจ็บขนาดนี้เนี่ยนะ! แถมยังเหมือนจนเข้ามาไม่สุดอีก
“จะ...เจ็บ...อะ...เอาออก...กะ...ก่อน”
ฉันเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก แต่เขากลับเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่ฉันบอกเลย
สวบ!
“กรี๊ดดดด”
ฉันกรีดร้องออกมา เมื่อเขาเสียบแก่นเนื้ออีกครึ่งที่เหลือเข้ามาจนสุดลำ
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ อ๊ายยยย...ฉะ...ฉันเจ็บ..เบา...”
ฉันน้ำตาไหลเพราะความเจ็บยังคงเล่นงาน ตอนแรกเสียบไม่โดนก็นึกว่าไม่เคยทำ
“อ๊ะ อ๊า...”
ตอนนี้มันรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียว อีกฝ่ายก็กระแทกอย่างไม่ลืมหูลืมตา ฉันกรีดร้องเสียงดังจนเขาก้มมอง
“ครั้งแรก?”
เขาถามขึ้น ฉันได้แต่พยักหน้าระรัว เมื่อเขาเห็นเช่นนั้นก็ผ่อนแรงลง โน้มใบหน้าลงมาประกบจูบฉัน แต่ครั้งนี้มันกลับอ่อนโยนกว่าตอนแรก
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...”
“อื้อออ”
เกมนี้ยังคงดำเนินต่อ แต่จากความเจ็บมันเปรเปลี่ยนไปความเสียวซ่านไปทั่งร่างแล้ว เขายังคงบรรเลงบทสุดเร่าร้อนกับฉันไม่พัก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...”
“อ๊ะ อ๊า อ๊ายยยย...”
เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายหมดลงพร้อมกับบทรักที่เผ็ดแซ่บจบลในช่วง ตี 2 กว่า ๆ ตอนนั้นสุดหล่อคนนั้นฟุบหลับไปแล้ว และฉันเองก็เหนื่อยจนไม่ไหว ขอนอนพักเอาแรงก่อนแล้วกัน
[ระบบกำลังทำงาน…]
เช้าวันจันทร์ที่อากาศไม่ต่างจากวันอื่น ทว่าในใจของฉันมันไม่ปกติเลยแม้แต่น้อย“วันนี้มีประชุมกับลูกค้ารายใหญ่ อย่าทำหน้าเหมือนจะไปขึ้นเขียงอย่างนั้นได้ไหม”เสียงเยียบเย็นของท่านประธานที่เดินนำหน้าทำให้ฉันหลุดจากภวังค์“ขะ…ขอโทษค่ะท่านประธาน”ฉันรีบเร่งฝีเท้าให้ทันเขา ในมือถือแฟ้มเอกสารแน่นราวกับมันคือโล่ป้องกันตัวเอง[ระบบหญิง] “วันนี้ลูกสาวต้องสตรองนะ ภารกิจใหม่มาแล้ว! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามตอบโต้ความหยาบคายหรือรุนแรงเด็ดขาด! ถ้าทำได้จะได้โบนัส 8,000 บาท ถ้าทำไม่ได้ หัก 2 เท่า! ฮึบไว้ล่ะ!”ฉันแทบอยากจะร้องไห้ตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่มประชุมด้วยซ้ำ อย่าบอกนะว่าจะมีเรื่องไม่ดีรออยู่?ห้องประชุมชั้น 33 ของบริษัทซาเรน่า กรุ๊ปตกแต่งหรูหราเกินกว่าที่พนักงานต๊อกต๋อยอย่างฉันจะคุ้นเคย โต๊ะกระจกยาวล้อมรอบด้วยเก้าอี้สีดำพนักพิงสูง เบื้องหน้ามีจอโปรเจกเตอร์ที่กำลังแสดงข้อมูลต่าง ๆลูกค้ารายใหญ่เดินเข้ามา 3 คน คนที่เดินนำหน้าชื่อคุณชัยวัฒน์ เป็นนักธุรกิจวัยกลางคนที่ดูภูมิฐานแต่มุมปากแฝงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์น่าขนลุก“โอ้โห พนักงานของซาเรน่านี่หน้าตาดีทั้งนั้นเลยนะครับ โดยเฉพาะคนนี้” เขาพูดพร้อมหันมามองฉันต
[ลลิน]หลังเลิกงานวันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกเหนื่อยล้าที่สุด จากยอดเงินที่มีอยู่หมื่นกว่า ตอนนี้เหลือติดบัญชีไม่ถึงหกสิบบาท! และยังห่างไกลจากการใช้หนี้มหาศาลที่ระบบเคยแจ้งไว้ฉันน้ำตาคลอเบ้าทันที ริมฝีปากสั่นระริก ไม่ใช่เพราะแค่เงินหายไป แต่เพราะมันคือความรู้สึกสิ้นหวังที่ถาโถมเข้ามาอีกครั้ง ทั้งที่พยายามจะตั้งต้นใหม่แล้วแท้ ๆ“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะด่าคนพวกนั้นด้วยซ้ำ แต่ก็กลั้นไว้ไม่ไหวจริง ๆ นี่ จะปล่อยให้คนอื่นมาดูถูกรึไง”[ระบบหญิง] “ลูกสาว~ เข้าใจนะว่าเธอโมโห แต่เธอต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมตัวเองนิดนึงน้า~ ไม่งั้นเงินจะปลิวหายเอานะจ๊ะ!”“หุบปาก ไอ้ระบบเฮงซวย! ฮืออออออ”ฉันซบหน้าลงกับหมอนอย่างหมดแรง น้ำตาหยดใสซึมผ่านแก้มอย่างห้ามไม่อยู่ เสียงหัวใจในอกมันเงียบเชียบราวกับไม่กล้าแม้แต่จะเต้นแรงเหมือนก่อนหน้านี้แล้วด้วยซ้ำ แต่ทันใดนั้นเอง เสียงแจ้งเตือนใหม่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง[ระบบชาย] “ภารกิจใหม่พร้อมแล้ว พิสูจน์คุณค่าให้ได้ในเวลา 7 วัน หากทำสำเร็จ รับโบนัส 30,000 บาท และจะได้รับการปลดล็อกสิทธิพิเศษขั้นต้น”ฉันเบิกตากว้าง น้ำตายังไม่ทันแห้งดี เสียงของระบบทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นอีกหน่อยอย่างมีคว
[คิริน]ผมนั่งอยู่ในห้องทำงานชั้นบนสุดของตึก มือกดเลื่อนเอกสารรายงานของแต่ละแผนกไปเรื่อย ๆ โดยที่สายตากลับจับจ้องอยู่กับหน้าจอเล็ก ๆ อีกจอซึ่งเชื่อมต่อกับกล้องวงจรปิดบริเวณโถงด้านนอกภาพบนหน้าจอคือหญิงสาวคนหนึ่งที่เพิ่งเริ่มทำงานได้เพียงไม่กี่วัน....ลลินผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนใครเธอดูเหมือนเด็กจบใหม่ธรรมดา ๆ แต่อีกด้านหนึ่งกลับมีความกล้าที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตกล้าพูด กล้าเถียง และกล้าสัมผัสผมผมยังจำได้ดีว่าเมื่อวาน เธอเดินผ่านโต๊ะแล้วแกล้งสะดุดก่อนจะพุ่งเข้ามาชนแขนผมเบา ๆ เหมือนเป็นอุบัติเหตุ จากนั้นช่วงบ่ายก็พยายามใช้จังหวะต่าง ๆ มาแตะหน้าอกผมแบบไม่ตั้งใจแน่นอน ผมรู้ว่าเธอจงใจและจุดสุดท้ายที่เธอสัมผัส คือหน้าท้องของผมที่จริงผมควรจะโกรธ แต่กลับรู้สึกขำมากกว่า และสงสัยไปด้วย“ผู้หญิงคนนี้ ต้องการอะไรกันแน่?”[ลลิน]เช้าวันนี้ ฉันมาทำงานอย่างกระปรี้กระเปร่าพร้อมแก้วกาแฟเย็นในมือ“ตื่น! ต้องตื่น! ต้องดูขยัน! ต้องดูเทพ! ต้อง...”ฉันเดินดี๊ด๊าไปที่ห้องพักเบรค กะจะไปนั่งกินแซนวิชที่ซื้อมาและกำลังจะอ้าปากเอ่ยทักทายคนอื่น ๆ ในห้องพักเบรคนั้นแต่สิ่งที่ได้กลับมา…เสียงซุบซิบ สายตาเหย
[ลลิน Part]ฉันมุดตัวกลับเข้าที่โต๊ะตัวเอง หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ“เยส ฉันรอดแล้ว! ภารกิจวันนี้ สำเร็จ!”[ระบบหญิง] “บอกแล้วว่าเธอทำได้ลูกสาว! เก่งมากจ้า~”[ระบบชาย] “ระบบจะอัปเดตภารกิจใหม่ให้ในเช้าวันพรุ่งนี้ ขอให้พักผ่อนอย่างเต็มที่”ฉันถอนหายใจโล่งอกครั้งใหญ่สุดในรอบวัน ก่อนจะทรุดตัวพิงเก้าอี้อย่างหมดแรง เห็นทีเลิกงานฉันต้องไปจัดชาบูเติมพลังซะแล้วฉันนั่งทำงานต่ออีกแค่ชั่วโมงนิด ๆ ก็ถึงเวลาเลิกงาน เมื่อออกจากตึก ฉันตรงปรี่ไปยังร้านชาบูทันที ภารกิจวันนี้สูบพลังฉันไปโคตรเยอะ ยังไงซะก็ขอซัดชาบูเติมพลังก่อนล่ะวะหลังจากกินเสร็จและกลับถึงคอนโด ฉันก็รีบอาบน้ำเข้านอนและหลับเป็นตายทันทีที่หัวถึงหมอนวันรุ่งขึ้นฉันตื่นตั้งแต่ตี 5 อาบน้ำแต่งตัวพร้อมออกไปทำงานสุด ๆ โชคดีที่คอนโดฉันอยู่ไม่ไกลจากบริษัทมากนัก นั่งรถไฟฟ้ามาแค่ 7 สถานีก็ถึงแล้วตอนเช้า ฉันยังไม่ทันได้วางแก้วกาแฟลงจากโต๊ะ ระบบก็ดังขึ้นในหัวอีกครั้ง[ระบบหญิง] “จ้า~ ภารกิจใหม่มาแล้ว! เลื่อนขั้นเป็นเลขานุการของท่านประธานให้ได้ ภายใน 48 ชั่วโมง!”“หาาา!?” ฉันแทบพ่นกาแฟออกมา[ระบบชาย] “เงื่อนไขภารกิจ หากล้มเหลว จะถูกหักเงินครึ
[ลลิน Part]เชื่อไหมว่าชีวิตคนเราเนี่ย แค่เดินผ่านประตูห้องทำงานของบอสสุดหล่อ ก็สามารถกลายเป็นเรื่องเครียดแห่งชาติได้ และที่แย่ไปกว่านั้นคือระบบที่ตะโกนใส่หูไม่หยุด[ระบบหญิง] “แขน อก หน้าท้อง อย่าช้า! พุ่งตัวไปเลย!!!”[ระบบชาย] “หากภารกิจล้มเหลว หักเงินสองเท่า และห้ามทำตัวน่าสงสัย”ใช่ค่ะ ชีวิตฉันตอนนี้เหมือนเดินอยู่บนเส้นด้ายขึงตึงเส้นหนึ่งคือ “เงินรางวัล 2,000 บาท”อีกเส้นหนึ่งคือ “โดนไล่ออก+ติดลิสต์คนโรคจิต”ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะเล็ก ๆ ในมุมห้องทำงานบอส พี่พรรณรายบอกว่าวันนี้บอสจะเทสงานเองก่อน เขานั่งไขว้ขา อ่านเอกสารอย่างหล่อเหลาอยู่ไม่ไกลโดยไม่พูดกับฉันเลย นอกจากคำทักทายเมื่อเช้าตอนพี่พรรณรายพาฉันมาแนะนำตัวเสียงนุ่มลึกแบบนั้นมันไม่ควรปล่อยผ่านจริง ๆ ให้ตายสิ!แต่ฉันจะหลงไม่ได้ เพราะฉันมีภารกิจลับต้องทำ!“จับแขนก่อน ต้องเริ่มจากแขน” ฉันคิดในใจ พลางหยิบแฟ้มขึ้นมาเดินไปที่โต๊ะเขา“เอ่อ…ท่านประธานคะ นี่เอกสารที่ฝ่ายบุคคลฝากมาให้ค่ะ”เขาเงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย ดวงตาคมคู่นั้นประสานเข้ากับสายตาฉันแบบตรง ๆฉันเผลอกลืนน้ำลายไปหนึ่งอึก“วางไว้บนโต๊ะเลย”“อะ เอ่อ…ค่ะ”โอกาสทอง!ฉันวางแ
[จาก : HR ซาเรน่า กรุ๊ป]เรื่อง : แจ้งผลการสัมภาษณ์งานเรียนแจ้งให้คุณลลิน พิชญธิดา ทราบว่า ท่านผ่านการพิจารณาเบื้องต้นและได้รับคัดเลือกให้เข้าทำงานเป็นพนักงานทดลองงานของบริษัท ในตำแหน่งผู้ช่วยฝ่ายบริหาร เริ่มงานวันพรุ่งนี้ เวลา 08:00 น.“ได้งานแล้ว!!!”[ระบบหญิง] “กรี๊ดดดดดดด~ ลูกสาวฉันได้งานแล้ววววว~ ปังมากแม่!”[ระบบชาย] “คุณได้รับเงินโบนัสจากภารกิจสมัครงานและสัมภาษณ์สำเร็จ +5,000 บาท ได้รับโอกาสเข้าสู่ระบบงานภารกิจลำดับถัดไป”“โอ๊ย! หัวใจฉันเต้นแรงจะตายอยู่แล้ว!”ฉันเปิดแอปธนาคารดูยอดเงินในบัญชี พอหักดอกเบี้ยไปเหลือแค่ประมาณสามพัน แต่สำหรับคนที่ติดลบมาทั้งวันทั้งคืนแบบฉัน นี่มันคือเงินล้านชัด ๆ!ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียง จัดเสื้อผ้า เตรียมชุดสำหรับวันพรุ่งนี้ แน่นอนว่ามีแต่เสื้อเชิ้ตมือสองกับกระโปรงเรียบ ๆ ที่ดูยังไงก็เหมือนพนักงานทดลองงานที่ยังไม่มีเงินมากนัก ซึ่งจริง ๆ มันก็คือฉันนั่นแหละ“พรุ่งนี้ขออย่าได้พลาดนะลลิน...”ฉันภาวนาเงียบ ๆ ก่อนจะหลับตาลง และหลับไปพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ ที่หายากในชีวิตช่วงหลัง ๆ มานี้เช้าวันใหม่ที่สดใส เออ สดใสแหละมั้งฉันยืนอยู่หน้ากระจก ลมหายใจสั้น ๆ หน้าซ