ตกลง

ร่างเล็กใต้ผ้าห่มขยับตัวเล็กน้อย ดวงหน้างามขยับเปลือกตาตื่น ภายในห้องเงียบสงัด ผ้าม่านถูกปิดลงบดบังแสงสะท้อนจากเบื้องนอก ห้องจึงมืดสนิท

ดวงตากลมมองสำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว มีเพียงผ้าห่มที่ปกปิดร่างเปลือยเปล่าของเธอไว้ โมรินมองหาชายหนุ่มข้างกายทว่ากลับไร้ร่องรอยของเขามีเพียงเธออยู่ลำพังบนเตียงนอน

โมรินรู้สึกได้ถึงความเจ็บแสบตรงส่วนล่าง ร่างกายปวดรวดร้าวไปแทบจะทั้งหมด มือเล็กควานหาโคมไฟข้างหัวเตียงแล้วเปิดมัน

แสงไฟสลัวสะท้อนขึ้น เธอพอจะมองเห็นบ้างแล้วจึงพยุงร่างกายลงจากเตียง ตอนเท้าแตะถึงพื้นท้องน้อยของเธอยิ่งปวดหนักสองขาอ่อนระทวย

หญิงสาวนั่งลงข้างเตียงขนาดคิงไซส์ มองหาเสื้อผ้าของตน เธอเจอเพียงกระโปรงที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำคาว โมรินเห็นเสื้อยืดตัวโคร่งสีขาวแขวนอยู่จึงหยิบมาใส่อย่างถือวิสาสะ

มือเล็กผลักประตูออกไปนอกห้อง เดินตรงไปยังโซฟาตัวโต เห็นกระเป๋าของเธอหล่นอยู่ โมรินคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดู พบว่าเธอตื่นมาตอนเย็นแล้ว คนตัวเล็กยกมือกุมขมับอย่างเจ็บช้ำใจ

โมรินเก็บของที่หล่นกระจัดจายใส่เข้ากระเป๋าตามเดิม ดวงตากลมมองไปยังใต้โต๊ะ เมื่อวานเขาปาแหวนทิ้งลงบริเวณนั