ตอนที่ 27 เขาตีกันแล้วค่ะ

บ้าน 

ไนยะหิ้วข้าวของเข้ามาส่งตัวน้อยที่ห้องนอน เขาเดินไปที่ประตูระเบียงแล้วเปิดแง้มผ้าม่านออกนิดหน่อย 

“ มีอะไรเหรอพี่หมอ? “ ณิหลาที่สงสัยว่าเขากำลังทำอะไรจึงเรียกถาม

“ พายุไม่มาอีกเนอะ “ คนตัวใหญ่จึงหันมายิ้มกว้างให้เธอ ต่างจากคนฟังที่กำลังตกใจและมึนงง 

“ ถ้าพายุมาอีก พี่หมอจะทำไมคะ “

“ ก็พี่นึกว่าจะได้นอนกอดแฟน “ เขาบอกแล้วยกมือขึ้นลูบท้ายทอยตัวเอง

“ ทะลึ่ง ! พี่กลับห้องไปเลยน่ะ ดึกแล้วไปนอนเลย “ ณิหลาเดินเข้าไปหาเขาแล้วจับเขาหันหน้าไปที่ปะตู ใช้มือน้อยดันแผ่นหลังใหญ่ให้เดินออกไปจากห้อง ต่างจากคนโดนผลักที่ยังอ้อยอิ่งเอาแต่เดินอืดอาด

“ ถ้าพายุมาอีกพี่จะรีบมาหานะครับ “ ไนยะหันหน้ามาหาเธอ แล้วเอามือดันประตูไว้ ก่อนจะทำปากจูจุ๊บบอกฝันดีเธอกลางอากาศ

“ คนบ้า “ ณิหลาก็รีบปิดประตู แล้วหันหลังชนฝา ใบหน้าของเธอเปรอะเปื้อนด้วยรอยยิ้ม

บ้านพงษ์พิสิฐ

“ อ้าว คุณหญิงยังไม่นอนอีกหรือคะ ?” เอื้อยที่เดินมาปิดประตูบ้าน เห็นเจ้านายตนเองกำลังยืนจ้องไปที่บ้านหลังข้างกันจึงได้เดินเข้าไปหา 

“ ทำไมคนที่คิดว่าดี ถึงไม่ดีแบบที่คิดวะ “ ณัฐลีที่กำลังคิดเรื่องของอนิต้าอยู่พอดี เลยหันมาพูดกับแม่บ้าน

“ มันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะคุณหญิง แต่เอื้อยว่า คุณอนิต้าเขา น่าจะเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะคะ เอื้อยสังเกตได้ “ ณัฐลีตาเหลือกเมื่อเอื้อยพูดออกมาแบบนั้น

“ นี่แกจะบอกว่าฉันโง่ ดูคนไม่ออกหรือนางเอื้อย!! “ 

“ ไม่ ไม่ ไม่ใช่นะคะคุณหญิง แต่คุณอนิต้าเขาคงเล่นละครเก่ง คุณหญิงก็เลยไม่ทันเอะใจแค่นั้นเองค่ะ “ 

“ เหรอ! “ ณัฐลีลดความโมโหต่อคนตรงหน้าลง 

“ แล้วมึงคิดว่า ยัยเด็กณิหลาที่อยู่กับไนเป็นคนแบบไหน “ เอื้อยที่ได้ยินเช่นนั้นก็เงียบไปสักพัก แล้วตอบนายของเธอ

“ แบบคุณณิหลา ก็ดูเป็นคนดีนะคะ เอื้อยว่าเธอดูตรงไปตรงมาดี แต่ก็ไม่ฟันธงว่าจะดีจริงหรือเปล่า ก็คนเพิ่งจะเจอกันนี่ค่ะคุณหญิง “ ณัฐลีนึกเห็นหน้าหญิงสาวในเวลาที่ฟังคนใช้พูด เธอถอนหายใจแรงออกมา

“ แต่ดูแล้ว ไนน่าจะชอบมันมากเลย ฉันจะทำอย่างไรดีละทีนี้ “ 

“ ปล่อยๆ ไปเถอะค่ะคุณหญิง คุณไนเขา 30 แล้วนะคะ เขาคงไม่โง่ให้เด็กหลอกหรอกค่ะ “ ณัฐลีเบ้ปากตาเหลือกใส่เอื้อยอย่างไม่พอใจ แล้วเธอก็เดินหนี ไปให้หญิงสาวแม่บ้านยืนงง

“ เอ้า คิดจะไปก็ไป “ 

วันรุ่งขึ้น

“ อ้าว พี่น้ำตาล ทำไมวันนี้มาเองเลย มีอะไรหรือเปล่าคะ “ ณัฐลีที่กำลังเดินลงบันไดมา เห็นเพื่อนบ้านที่ไม่คิดว่าจะมาหากันง่ายๆ เดินเข้ามาในบ้านของเธอ เธอจึงรีบเดินลงไปทักทาย 

“ พี่ก็ต้องมาสิ ในเมื่อลูกชายเธอทำให้ลูกสาวพี่เสียใจ “ เมื่อเจ้าของบ้านมายืนอยู่ต่อหน้า น้ำตาลก็พูดกับณัฐลีอย่างไม่สบอารมณ์

“ ไปนั่งกันก่อนเถอะนะคะคุณพี่ “ ณัฐลีเดินนำน้ำตาลไปที่โซฟา

“ ว่ายังไง ไหนน้องบอกว่าจะยกหมอไนให้เป็นลูกเขยพี่ แล้วอยู่ดีๆ หมอไนมีแฟนโผล่มาได้ไง รู้ไหมว่านิต้าต้องเสียใจ และ ผิดหวังมากขนาดไหน “ พอเมื่อนั่งลง น้ำตาลก็ใส่เอาใส่เอา จนณัฐลีแอบมองค้อนให้พร้อมกับคิดในใจว่า ตายแล้ว ลูกสาวตัวเองดีตายแหละ นึกว่าเรียบร้อยที่ไหนได้ ร้ายเงียบ 

“ นิต้าอุตส่าห์ไม่สนใจผู้ชายหน้าไหนที่เข้ามาจีบ รอแค่หมอไนคนเดียวเลยนะน้องณัฐ “ เมื่อเห็นคนตรงหน้าไม่ตอบ น้ำตาลก็พูดขึ้นอีกเพื่อหวังให้อีกฝ่ายเห็นใจกันบ้าง

“ ก็ลูกเธอไม่ดีเอง “ 

“ ห๊ะ น้องว่าอะไรนะ! พี่ได้ยินไม่ชัด“   

“ อ่า น้องหมายถึงปล่อยให้เด็กๆ เขาจัดการกันเองเถอะนะคะคุณพี่ พวกเขาก็โตกันหมดแล้ว น้องเองก็ไม่อยากบังคับอะไรลูกมาก น้องมีลูกชายแค่คนเดียวคุณพี่ก็รู้ “ ณัฐลีรีบแก้ตัวพัลวัน จนคนรับใช้สองคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลต้องหันไปซุบซิบกัน 

“ เห็นธาตุแท้ของนิต้าแล้วน่ะสิ “ 

“ ดีน่ะไหวตัวทัน “ 

“ พวกแกคุยอะไรกัน!! มีอะไรก็ไปทำสิ “ ณัฐลีที่รู้ตัวว่าโดนนินทารีบหันไปส่งสายตาพูดดุกับทั้งสองเสียงแข็ง ทำให้ทั้งคู่แตกหนีกันไปคนละทาง แต่ไปไม่นาน เอื้อยก็วิ่งกลับเข้ามาใหม่

“ ตายแล้ว คุณหญิงค่ะ! “ 

“ มีอะไรอีก ใครตายห๊ะ “ ณัฐลีหันไปถามด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ก่อนจะเห็นว่าอ้ายก็วิ่งตามเข้ามา

“ เขาตีกันแล้วค่ะ “ 

“ ใคร! “ คุณหญิงทั้งสองร้องขึ้นพร้อมเพียงกัน 

“ ก็จะใครอีกล่ะคะ ก็สองคนนั้นนะสิ “ ได้ยินเช่นนั้น สองคุณหญิงก็รีบลุกแล้ววิ่งไปดูที่บ้านคุณหมอหนุ่ม