ตอนที่ 9 ฝันร้าย 1

หลังจากจัดการไป๋เล่อชิงแล้ว

ซืออวิ๋นไม่ลืมที่จะดึงเส้นเถาวัลย์ที่ถูกตัดออกมา จากนั้นก็กระชากจนต้นหลุดลุ่ย กระทั่งมองหาร่องรอยถูกมีดตัดไม่เจอ โยนเถาวัลย์นั้นลงหน้าผาไปอย่างไม่ลังเล หลักฐานชิ้นสำคัญถูกทำลายจนสิ้น 

ที่เหลือก็แค่รอเพียงเวลาให้ทอดยาวเนิ่นนาน ซืออวิ๋นรอจนแน่ใจว่าสำเร็จค่อยเป็นฝ่ายกรีดร้องบ้าง

“กรี๊ด...ไม่นะ! ช่วยด้วยเจ้าค่ะ ช่วยด้วย”

รอบด้านเดิมทีไม่มีใคร แต่เพราะเสียงกรีดร้องจึงเริ่มมีคนวิ่งเข้ามา 

อันที่จริงพวกเขาวิ่งมาตั้งแต่เสียงกรีดร้องครั้งแรกของไป๋เล่อชิงแล้ว เพียงแต่ยังไม่ทันวิ่งมาถึงที่นี่ก็มีเสียงกรีดร้องของซืออวิ๋นอีก 

แน่นอนว่าทุกคนล้วนไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ

“เกิดสิ่งใดขึ้นหรือ?” เณรน้อยวิ่งเข้ามาถาม

ซืออวิ๋นมีสีหน้าที่แตกตื่นตกใจเสียขวัญอย่างยิ่ง นางพูดอย่างเป็นกังวลไร้รอยพิรุธใด

“ลูกสะใภ้ของข้าเจ้าค่ะ นางบอกข้าว่าขอออกมาเดินเล่นรับลม พอข้ามาตาม ก็ทันเห็นนางพลัดตกลงไป ไม่แน่ใจว่าเป็นการฆ่าตัวตายหรือไม่”

“ฆ่าตัวตาย!” 

เณรน้อยกับพระลูกวัดต่างหันมองหน้ากันอย่างตะลึงลาน การฆ่าตัวตายถือเป็นข้อหาอุกฉกรรจ์ ผู้กระทำการฆ่าตัวตายถือว่าผิดมหันต์ 

หลังจากนั้น 

ในอารามที่เคยเงียบสงบพลันมีแต่ความโกลาหลวุ่นวาย

สามวันแล้วที่ซืออวิ๋นยังคงออกตามหาลูกสะใภ้ด้วยตัวเองอย่างเคร่งเครียด 

ทว่ายังหาไม่เจอเสียที ไม่ว่าตีนหน้าผาหรือลำธารล้วนไม่เจอไป๋เล่อชิง 

“เป็นต้องเห็นคน ตายต้องเห็นศพ” ซืออวิ๋นย้ำกับสาวใช้คนสนิท “ข้าจะออกหาเอง พวกเจ้าตามมาก็พอ” 

หลายคนที่เห็น ล้วนเข้าใจว่านางเป็นห่วงจากใจ  ลงแรงด้วยตัวเองขนาดนี้ ช่างเป็นแม่สามีที่ประเสริฐนัก

หากแต่แท้ที่จริงนั้น ซืออวิ๋นกำลังกังวลยิ่งยวด เนื่องจากไป๋เล่อชิงหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่แน่ว่าอาจจะยังไม่ตาย ซึ่งนั่นหมายความว่าอีกฝ่ายจะกลับมาพร้อมปัญหาใหญ่ ถึงอย่างไรก็ต้องหาตัวให้เจอก่อนใคร พลิกแผ่นดินก็ยอม หากเจอเป็นศพถึงจะนอนหลับได้สนิท

ดังนั้น ภาพที่ชาวบ้านเห็นทุกวันหลังเกิดเรื่องก็คือ แม่สามีผู้นี้ยอดเยี่ยม รักใคร่ลูกสะใภ้เป็นที่สุด นางลงแรงออกเดินทางตามหาลูกสะใภ้อย่างยากลำบากด้วยตัวเอง ใช้ความพยายามอย่างมาก ไป๋เล่อชิงได้แม่สามีที่ดีไร้ที่ติ

เรื่องนี้จวนสกุลไป๋เดิมทีก็ตกใจแต่กลับไม่คิดเคลือบแคลงสิ่งใด ความเศร้าเสียใจก็หาได้มีไม่ นึกแค่ว่าต้องยืดสายสัมพันธ์เกี่ยวดองนี้ไม่ให้ขาดหายก็เท่านั้น

พวกเขาคิดจะส่งน้องสาวต่างมารดาของไป๋เล่อชิงเข้ามาเป็นสะใภ้ตัวตายตัวแทน กำหนดวันมงคลเอาไว้เลย           พอไว้ทุกข์เสร็จก็แต่งทันที

เพียงแต่ซืออวิ๋นยังไม่พยักหน้ารับ

หึ! สะใภ้คนใหม่ของนางต้องเป็นคุณหนูผู้สง่างามจากตระกูลสูงศักดิ์เท่านั้น 

นางปรารถนาสตรีร่ำรวยรุ่งโรจน์จากเมืองหลวง

แน่นอนว่าความคิดนี้ของซืออวิ๋นไม่มีผู้ใดล่วงรู้ ทุกคนต่างคิดไปว่าซืออวิ๋นผูกพันธ์รักใคร่เพียงสะใภ้เก่าอย่างไป๋เล่อชิงจึงไม่ยอมเปิดใจให้ก็เท่านั้น