Share

บทที่ 18

last update Last Updated: 2025-12-18 19:12:29

แดนดินมองดวงตาเบิกกว้างของแม่ตุ่นน้อยแล้วส่ายหน้า หันไปบอกเพื่อนเสียงเรียบ “อย่าสตอ”

“ล้อเล่นแค่นี้ก็ต้องดุด้วย” สาวสวยบอกเสียงกลั้วหัวเราะ “แล้วมาที่ร้านทำไมคะ เพิ่งส่งเสื้อไปให้ที่เรือนเองนี่นา”

“พาคนนี้มาซื้อเสื้อ” เขาดึงคนตัวเล็กออกมาแนะนำ “นี่หนูตุ่น หลานสาวของย่า”

“คุณย่ามีนายเป็นหลานชายคนเดียวย่ะ อย่ามาตอแหลหน่อยเลย”

คนที่กำลังจะแก้ชื่อตัวเองชะงัก เมื่อคนสวยสวนกลับแดนดินเหมือนรู้จักกันดีไปถึงไหนๆ

“เออ หลานชายน่ะมีแค่คนเดียว คนนี้เป็นหลานสาวคนใหม่ที่เพิ่งมาอยู่ด้วยกันที่เรือน รู้จักกันไว้สิ”

“อ้อ สวัสดีค่ะ พี่ชื่อสานะ ยินดีที่ได้รู้จัก”

“สวัสดีค่ะ” ฤทัยรักษ์ยิ้มน้อยๆ ให้สาวที่น่าจะเป็นคนทำให้แดนดินเมินสาวที่คำหอมหามาให้ “ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ พี่สาเรียกหนูว่าหนูอุ่นก็ได้ค่ะ”

“ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ” สาเอ่ยชมพลางมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างสนใจ แดนดินพามาซื้อเสื้อเองแบบนี้ จะไม่ธรรมดาได้ไง ขนาดเสื้อผ้าของตัวมันเอง ยังโทรมาสั่งให้เธอเอาไปส่งให้แบบลวกๆ เลย

“จะยืนจ้องกันอีกนานไหม จ้องไปจ้องมาเดี๋ยวได้ท้องกันพอดี”

“ไอ้บ้า! คนนะ ไม่ใช่ปลากัด จะได้ท้องเพราะจ้องตากันน่ะ แล้วอีกอย่างฉันเป็
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • รักปักหัวใจ   บทที่ 22

    เหตุการณ์ถูกแตนยกพวกรุมต่อยครั้งนี้ทำให้คุณย่าคำหอมมีหวังเรื่องจับคู่ขึ้นมาเล็กน้อยระหว่างยืนรอใส่บาตรในเช้าวันถัดมา จึงสั่งให้ก้องหล้าแอบไปสืบความคืบหน้าระหว่างแดนดินกับฤทัยรักษ์อย่างใกล้ชิดแล้วเอามารายงานท่านในตอนเย็นทุกวัน เพิ่งจะสั่งเสร็จก็เห็นแดนดินกับฤทัยรักษ์เดินตามกันมาห่างๆ พอดี“อ้าว มากันแล้วเหรอ มาๆ พระท่านใกล้จะมาแล้วลูก” กวักมือเรียกไปก็แอบมองท่าทีเหลือบตามองกันของเด็กทั้งสองยิ้มๆ แกล้งทำเป็นถามก้องหล้า “เอ๊ะ! ดอกไม้อยู่ไหนล่ะเจ้าก้อง”“ดอกไม้? ยังไม่ได้ตัดเลยจ้ะ ก้องลืม” ก้องหล้าเกือบจะบอกว่ายายบัวกำลังเอาดอกไม้ไปล้าง ดีที่เห็นคุณย่าขยิบตาส่งสัญญาณก่อน“งั้นหนูอุ่นไปตัดให้จ้ะ/ดินไปตัดให้จ้ะ”คนอาสาพร้อมกันหันไปสบตากันแวบหนึ่ง จากนั้นก็เมินไปมองคนละทางก้องหล้าเห็นแล้วรีบเอ่ย “ไปช่วยกันเก็บสิจ๊ะ เดี๋ยวหลวงตาท่านจะมาแล้วนะ”คุณย่ายิ้มบอก “เอาดอกเข็มหอมมาก็ได้ เมื่อเช้าย่าเห็นออกดอกขาวเต็มต้นเลย”“ได้จ้ะ" แดนดินหมุนตัวเดินนำไปก่อนทันที สักพักจึงได้ยินเสียงฝีเท้าเดินตามมา เมื่อเดินมาถึงต้นเข็มหอมหน้าบันไดเรือน เสียงที่เบาราวกับยุงบินก็ถามขึ้น“คุณเป็นยังไงบ้างคะ”“เป็นยังไ

  • รักปักหัวใจ   บทที่ 21

    เมื่อเดินเข้าไปในป่าได้ไม่นาน คนไม่เคยเก็บเห็ดก็เห็นแดนดินก้มๆ เงยๆ อยู่แถวต้นอะไรสักอย่างที่ใบใหญ่ยักษ์แต่ต้นสูงแค่เข่า เธอรีบเดินเข้าไปหาเพื่อดูหน้าตาของเห็ดที่เขามาเก็บ“นี่คือเห็ดเผาะ สุดยอดเห็ดในป่านี้”ฤทัยรักษ์กะพริบตามองเห็ดในมือแดนดินดีๆ มันมีลักษณะเป็นลูกสีขาวเท่าเหรียญสิบบาท ดูแล้วเหมือนไข่งูมากกว่าเห็ดอีก “คุณแน่ใจนะ ว่านั่นคือเห็ดเผาะ”“แน่ใจสิ ชาวบ้านแถบนี้เรียกมันว่าเห็ดเผาะ ทางเหนือเรียกว่าเห็ดถอบ มีเฉพาะช่วงต้นฤดูฝนแบบนี้ เอาไปแกงร้อนๆ อร่อยมาก เธอรีบมาเก็บช่วยกันเร็วๆ ถ้าคนอื่นมาถึง เราจะเก็บไม่ทันเขานะ”ท่าทางมองไปรอบๆ เหมือนกลัวคนจะโผล่มาแย่งเห็ดในป่าของเขาทำให้เธอพลอยตื่นเต้นไปด้วย รีบนั่งลงถาม “คุณก็บอกมาสิว่ามันขึ้นอยู่ตรงไหนยังไง ฉันจะได้ช่วยเก็บ”แดนดินชูกิ่งไม้ในมือให้ดูแล้วหันไปเปิดใบไม้ที่ทับถมเต็มพื้นออก “เขี่ยใบไม้ขึ้นแบบนี้นะ นี่ไงเห็ดเผาะ!”หญิงสาวชะโงกดูจุดสีขาวๆ ที่ซ่อนอยู่ใต้ใบไม้ที่เขาเขี่ยดูแล้วหาไม้มาเขี่ยใบไม้ที่พื้นใกล้ๆ ออกบ้าง พอเห็นจุดขาวๆ ขึ้นอยู่หลายจุดก็ร้องดีใจ “ตรงนี้ก็มีค่ะ!”“รีบเก็บแล้วเอามาใส่ถุงนี่” เสียงเข้มสั่งการพลางยกย่ามที่ทำจา

  • รักปักหัวใจ   บทที่ 20

    สุดท้ายฤทัยรักษ์ก็พยักหน้าให้แดนดินอย่างไม่มีทางเลือก“ดีมาก” เขายิ้มกริ่มปล่อยมือออกทันที พอเห็นปากเล็กทำท่าจะร้องเรียกคนก็เอ่ยเตือนทันที “ไม่ร้องหาคนช่วยสิ”“ไอ้บ้า! ฉันมาที่นี่เพราะมีปัญหาเรื่องเจ้าหนี้ของคุณชายกับคุณหญิงจริงๆ ไม่ได้ร่วมมือทำอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ” ตะโกนบอกไปแล้วเธอก็ถอยหนีออกมาห่างๆ มือไม้ของเขาอย่างไม่ไว้ใจ“ถ้าเธอไม่มีแผนอะไรจริงๆ แล้วทำไมถึงไม่บอกไอ้คุณชายนายหัวนั่นว่าหนีอยู่ที่นี่ ทำไมต้องเก็บไว้เป็นความลับด้วย”“คนนิสัยไม่ดี แอบฟังคนอื่นคุยโทรศัพท์!”“คนอื่นแหกปากพูดเสียขนาดนั้น ไม่แอบก็ได้ยิน”“ฉันไม่ได้มีแผนการอะไรจริงๆ พวกเราหนีมาอยู่ที่นี่เพราะกลัวเจ้าหนี้ตามมาทวงเงิน ถ้าบอกไปว่าพวกเราอยู่ที่นี่แล้วเขาเอาไปบอกเจ้าหนี้ให้ตามมาหาพวกเราที่นี่ก็แย่สิ” อันนี้เธอไม่ได้โกหกนะ ถ้าเกิดว่าหม่อมราชวงศ์หอมจันทร์รู้ว่าพวกเธอมาซ่อนอยู่ที่นี่ แม่คงแจ้นมาเอาเรื่องทันที โทษฐานไปสมรู้ร่วมคิดกับสองหนุ่มหักหลังคุณหญิงเธอ!แดนดินหรี่ตามองคนที่เถียงฉอดๆ เขามั่นใจว่าต้องมีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังการมาของเธอ คิดแล้วก็เริ่มเดินวนรอบร่างเล็กช้าๆ “จะว่าไปแล้ว ฉันมีเบอร์โทรของไอ้คุณชา

  • รักปักหัวใจ   บทที่ 19

    “ฮึก...”ได้ยินคนติดต่อใครไม่ได้หลุดสะอื้นออกมาเบาๆ แดนดินก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เอื้อมมือไปดึงโทรศัพท์มาถือไว้เองแล้วจ้องหน้าเธอนิ่ง“คุณจะทำอะไร เอาคืนมานะ!” ฤทัยรักษ์ตะปบตามโทรศัพท์ น้ำตาเม็ดใสที่เอ่อคลอในตอนแรกร่วงพราวลงมาเป็นสายทันทีที่มองสบตาวาววับเอาเรื่องของเขา“ร้องทำไม” พอเห็นน้ำตาเธอ เสียงเข้มก็อ่อนลงไม่รู้ตัว“เอาโทรศัพท์ให้ฉันเถอะค่ะ ฉันต้องโทรหาเขานะ”“เขาสำคัญกับเธอมากหรือไง ถึงได้เป็นห่วงขนาดนี้”“สำคัญมาก!”คำตอบที่ได้ทำเอาแดนดินขบกรามแน่น เขามองดวงตาที่วาวด้วยหยาดน้ำอยู่นาน กว่าจะยอมยื่นโทรศัพท์ให้ ยิ้มหยันผุดขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลาทันทีที่แม่ตัวดีหันหลังให้แล้ววุ่นวายกับการกดโทรหาใครสักคนอีกครั้งครั้งนี้ฤทัยรักษ์รอสายไม่นานก็มีคนรับ“คุณชายคะ!” เธอเรียกเสียงสั่นๆ เมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มหูของหม่อมราชวงศ์เอกตะวันดังมาในมือถือแดนดินที่เอียงหูฟังอยู่ข้างๆ ได้ยินแล้วนิ่วหน้าคิด คนในข่าวเป็นคุณชายแล้วยังเป็นนายหัวด้วยเหรอ?ฤทัยรักษ์ไม่สนใจว่าแดนดินจะแอบฟัง รีบบอกคุณชายหนุ่มให้ทราบว่าตัวเองเป็นใคร “หนูอุ่นเองนะคะ เกิดอะไรขึ้นที่เกาะเคียงจันทร์เหรอคะ หนูอุ่นเห็นข่าวนายหัวแล้ว

  • รักปักหัวใจ   บทที่ 18

    แดนดินมองดวงตาเบิกกว้างของแม่ตุ่นน้อยแล้วส่ายหน้า หันไปบอกเพื่อนเสียงเรียบ “อย่าสตอ”“ล้อเล่นแค่นี้ก็ต้องดุด้วย” สาวสวยบอกเสียงกลั้วหัวเราะ “แล้วมาที่ร้านทำไมคะ เพิ่งส่งเสื้อไปให้ที่เรือนเองนี่นา”“พาคนนี้มาซื้อเสื้อ” เขาดึงคนตัวเล็กออกมาแนะนำ “นี่หนูตุ่น หลานสาวของย่า”“คุณย่ามีนายเป็นหลานชายคนเดียวย่ะ อย่ามาตอแหลหน่อยเลย”คนที่กำลังจะแก้ชื่อตัวเองชะงัก เมื่อคนสวยสวนกลับแดนดินเหมือนรู้จักกันดีไปถึงไหนๆ“เออ หลานชายน่ะมีแค่คนเดียว คนนี้เป็นหลานสาวคนใหม่ที่เพิ่งมาอยู่ด้วยกันที่เรือน รู้จักกันไว้สิ”“อ้อ สวัสดีค่ะ พี่ชื่อสานะ ยินดีที่ได้รู้จัก”“สวัสดีค่ะ” ฤทัยรักษ์ยิ้มน้อยๆ ให้สาวที่น่าจะเป็นคนทำให้แดนดินเมินสาวที่คำหอมหามาให้ “ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ พี่สาเรียกหนูว่าหนูอุ่นก็ได้ค่ะ”“ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ” สาเอ่ยชมพลางมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างสนใจ แดนดินพามาซื้อเสื้อเองแบบนี้ จะไม่ธรรมดาได้ไง ขนาดเสื้อผ้าของตัวมันเอง ยังโทรมาสั่งให้เธอเอาไปส่งให้แบบลวกๆ เลย“จะยืนจ้องกันอีกนานไหม จ้องไปจ้องมาเดี๋ยวได้ท้องกันพอดี”“ไอ้บ้า! คนนะ ไม่ใช่ปลากัด จะได้ท้องเพราะจ้องตากันน่ะ แล้วอีกอย่างฉันเป็

  • รักปักหัวใจ   บทที่ 17

    “ว่าไง บอกหน่อยสิ ทำไมเธอถึงงาบพี่ดินเป็นผัวได้ พูดแล้วก็เสียดาย ไม่รู้ว่าฉันไปเกิดใหม่อีกกี่ครั้งถึงจะได้เจอผู้ชายดีๆ แบบพี่ดิน”คุณย่าคำหอมได้ยินแล้วหัวเราะเบาๆ ถ้าแสดงออกมากกว่านี้ได้คงจะปรบมือชูนิ้วโป้งให้กับการโฆษณาหลานรักแบบสุดโต่งของเภรีไปแล้วหนูอุ่นได้ยินไหมเกิดสิบครั้งก็ไม่มีพี่ดินให้กินแบบนี้อีกนะลูก!ขณะที่ย่าคนพี่นึกชอบใจ ย่าคนน้องถึงกับตกอกครางออกมาเบาๆ กับความแรงของแม่เภรีสาว ส่วนฤทัยรักษ์นั้นหน้าเหยเกไปแล้วนี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!เมื่อไม่ได้คำตอบที่ต้องการสักที เภรีก็ปรายตามองใบหน้าขาวไร้เครื่องสำอางจนเห็นเลือดฝาดจางๆ ของคนที่นุ่งผ้าซิ่นกับเสื้อยืดลายดอกไม้แวบหนึ่ง ก่อนจะสะบัดเสียงบอกอย่างปลงๆ “เอาเถอะ ไม่อยากบอกก็ช่าง ฉันแค่แวะมาดูเฉยๆ ถ้าพี่ดินชอบผู้หญิงหน้าจืดๆ แบบเธอ สวยๆ อย่างฉันก็ได้แต่ทำใจละ”“คุณคะ ฉันกับเขาไม่ได้....” ยังไม่ทันที่ฤทัยรักษ์จะแก้ไขความเข้าใจผิดให้ถูก อีกฝ่ายก็ตัดบทด้วยการพูดกับเจ้าของเรือนเสียงหวาน“วันนี้คงรบกวนเท่านี้แหละค่ะคุณย่า เภรีกลับแล้วนะคะ”หญิงชราพยักหน้าให้ยิ้มๆ “แล้วแวะมาอีกนะจ๊ะ”“ถ้ามีโอกาสเภรีจะแวะมาเยี่ยมอีกแน่นอนค่ะ”ยิ้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status