“เดินไหวไหมขี่หลังภพไหม” รณภพเงยขึ้นมองหน้าเจ้าของเท้าเล็กเรียว นานแล้วที่เขาไม่ได้เงยหน้ามองเธออย่างนี้ เขาตัวสูงกว่าเธอตั้งแต่ตอนไหนนะ ถึงได้แต่ก้มหน้ามองเธอ เจ้ของเขาสวยเสมอไม่ว่าจะมองมุมไหน
“ไม่เอาเดี๋ยวภพหนัก” “วันนี้ให้ภัคขี่ภพ เดี๋ยววันหลังภัคค่อยให้ภพขี่ภัคนะครับ” “บ้า!” ไอ้เด็กบ้าคิดดีไม่ได้เลยในคำพูดเขาเนี่ยจะมาข่งมาขี่อะไรกัน “แค่ขี่หลัง..คิดไปถึงไหนเจ้..โอ๊ย” ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อมือน้อยของเธอก็เอื้อมมาหยิกหูเขา...ไหนบอกเป็นแฟนกันมาเรียกจงเรียนเจ้ ---------------------------------------------- เรื่องนี้เป็นนิยายชุด ต่อจากเรื่องเมียบังเอิญ สามารถอ่านแยกได้แค่ถ้าอ่านเมียบังเอิญก็จะได้ความฟินมากกว่า หมายเหตุ ซื้อในเวปจะถูกกว่า IOS นะคะ พิสูจน์อักษรอยู่ในขั้นตอนพร้อมให้โหลดแล้วนะคะ ไฟล์ผ่านการพิสูจน์อักษรมาแล้วแต่หากใครเจอคำผิดทักเฟสบุ๊ค กาแฟหอมกรุ่น นักเขียน เพื่อติดต่อรับของที่ระลึกได้นะคะ นิยายในซีรีส์ 1.เมียบังเอิญ - วางจำหน่ายแล้ว 2.รักร้ายของนายข้างบ้าน- เรื่องนี้ 3.ผัวฉันเป็นว่าที่หมอ-ยังไม่วางจำหน่าย 4.หากรักเรามากพอ-ยังไม่วางจำหน่าย 5.รักเด็กสร้างบ้าน -ยังไม่วางจำหน่าย 6.เธอเป็นผัวเขาเป็นเมีย-ยังไม่วางจำหน่ายภัคณิกามองโทรศัพท์ของตัวเองแล้วต้องทำหน้ายุ่งเพราะไม่คิดว่าเบอร์โทรศัพท์ของไอ้เด็กข้างบ้านจะโทรมาหาเธอในเวลานี้
“มีอะไรนี่มันสามทุ่มแล้วนะ” เธอตะคอกเสียงใส่ปลายสายอย่างไม่สบอารมณ์
“ผมเพิ่งลงเครื่องมา ไม่มีรถ”
“ฉันอยู่เชียงใหม่”
“รู้แล้วตอนนี้ผมก็อยู่สนามบินเชียงใหม่ นะเจ้คนสวยมารับหน่อย เนี่ยถ้ามีใบขับขี่ผมคงขับไปเองแล้วแต่มันไม่มีไง เจ้มารับไปส่งโรงแรมหน่อยแป๊บเดียว” คนจากปลายสายเจรจาหว่านล้อมเสียยืดยาวเพราะกลัวว่า..เจ้ณิกา...จะไม่ยอมมารับเขาที่สนามบิน
“เออ เดี๋ยวไปรับ รออยู่นั่นแหละ แล้วกลับมาทำไมดึกดื่นขนาดนี้ นั่งอยู่ในที่สว่างๆ นะ ห้ามไปไหนเด็ดขาดระวังคนด้วยอย่าไว้ใจใคร เดี๋ยวฉันไปหา” คำจู้จี้ขี้บ่นของเธอเรียกรอยยิ้มบนใบหน้าของเด็กหนุ่ม เขาเพิ่งลงจากเครื่องเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ถ้ามองแบบผ่านๆ ทุกคนคงไม่คิดว่าเด็กหนุ่มผู้นี้อายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้น ด้วยส่วนสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร หน้าตาหล่อเหลาเหมือนพระเอกเกาหลี ผิวขาวน่ามองอย่างลูกผู้ดี จมูกโด่งได้รูปรับกับใบหน้า คิ้วและริมฝีปากหยัก
ถ้าจะมีใครทักว่าเขาคือไอดอลวงดังหรือพระเอกซีรีส์เกาหลีก็คงไม่แปลก
รณภพเด็กหนุ่มอายุเพียงสิบแปดปี นอกจากจะหน้าตาดี เขายังมีมันสมองและทักษะทางคอมพิวเตอร์เป็นเลิศ ตอนเด็กติดเกมคนนี้อายุเพียงสิบขวบ เขาก็สามารถแฮ็กเกมเพียงเพื่อให้ผ่านด่านได้ง่ายขึ้นแล้ว และหลังจากเล่นเกมที่วางขายในตลาดจนเบื่อ เขาก็ทำเกมของตัวเองออกมาเล่นเสียเองตามที่ตัวเองอยากเล่น
“ดล กินข้าวได้แล้วค่ะ มองหน้าเดียร์น่าขนาดนี้ เดียร์น่ากินไม่ลงหรอกค่ะ” เดียร์น่าสาวสวยรุ่นพี่ ว่าที่แม่ของลูก ภาดลยกตำแหน่งให้ตั้งแต่วันแรกที่เจอ“ผมเห็นหน้าเดียร์น่า ผมก็อิ่มแล้วครับ” ภาดลพูดไปด้วยพร้อมทั้งเท้าคางมองหน้าคนสวย ๆ ไปด้วยเหมือนนรกชังหรือสวรรค์แกล้งเขาก็ไม่อาจรู้ เมื่อจู่ ๆ อดีตคู่ปรับตลอดกาลของเขามันก็เดินเข้ามา“น้องมุก มาได้ไงคะ” เสียงหวานของเดียร์น่ากำลังหวานขึ้นอีกระดับ“มุกมาหาเพื่อนน่ะค่ะ” ไข่มุกหรือเมริดาบอกกับรุ่นพี่คนสวย ภาดลได้แต่ถอนหายใจอย่างหมดความรู้สึก ถ้าพระเจ้าจะส่งเขามาเกิดด้วยหน้าตาที่หล่อเหลา แต่พระเจ้าไม่ควรให้เมริดาได้ทั้งความหล่อหวาน ความเท่ ความน่ารักนั้นไปทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าพระเจ้ามอบแต่สิ่งดี ๆ ให้มัน และเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชายต่างก็ชอบมัน คนอะไรมีเสน่ห์กับทุกเพศ แต่อย่าลืมทิ้งเขาไว้คนหนึ่งที่ไม่หลงเสน่ห์มัน“ป้าฟ้าฝากของมาให้แก” ใช่ครอบครัวของทั้งสองรู้จักกันเพราะไข่มุก หรือ เมริดาเป็นลูกสาวของภัคณิกาหรือ น้าณิกา เพื่อนสนิทแม่ของเขาเอง“ไปบ้านมาเหรอ” เขาเอ่ยถามเพราะบ้านเขากับบ้านยัยทอมนี่ก็อยู่ไม่ห่างกัน เราทั้งสองที่สนิทกันมา
ตอนพิเศษ 1 คุณพ่อนายกับแม่ฟ้ากำลังปวดหัวกับนายภาดลหรือน้องดล ลูกชายวัยสิบเก้าปีของทั้งคู่ “ผมมีแฟนแล้วครับ” เสียงลูกชายบอกทั้งสองด้วยหน้ายิ้มระรื่น คนเป็นแม่ถึงกับแทบลมจับ เพราะลูกเธอเพิ่งจะเรียนมหาวิทยาลัยปีสอง “ไม่เร็วไปหน่อยเหรอลูก” คุณแม่ฟ้าบอกลูกเสียงเบา จะว่าลูกมีแฟนเร็วไปมันก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก เพราะตอนที่เธอกับพ่อของลูกคบกันอยู่ด้วยกันก็ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยเหมือนกัน “ไม่หรอกครับ ดลว่าคนนี้แหละครับแม่ของลูกดล” พอได้ฟังเท่านี้ คุณแม่ฟ้าแทบอยากจะพาลูกชายไปฉีดยาคุมกำเนิดชาย มันจะมีไหมนะ ความแรดไม่มีใครเกินคุณพ่อนายตัวดี เป็นไงเชื้อไม่ทิ้งแถวของจริง “แม่ว่าลูกคบไปอีกสักพักดีกว่าไหมคะ” คุณแม่ฟ้าไม่อยากห้ามลูก แต่อย่างไรเสียในสายตาเธอลูกก็ยังเด็กอยู่เสมอ “ดลชอบพี่เขาจริง ๆ นะครับ” “เดี๋ยวนะคะน้องดล แฟนน้องดลอายุเท่าไหร่คะ” เสียงของแม่ฟ้ารีบถามทันที “แฟนดลเรียนปีสี่ครับ อีกแค่เทอมเดียวก็จบแล้ว” แม่ฟ้าได้ฟังดังนั้นอาการหนักกว่าเดิม ส่วนคุณพ่อนายได้แต่หัวเราะอมยิ้มให้กับอาการหวงลูกของเมียรัก “คุณ
อยู่ ๆ ไฟทั้งชายหาดก็สว่างขึ้น พร้อมทั้งเสียงร้องเพลงของใครบางคน ใช่ใครบางคนที่เธอไม่คิดว่าจะมาร้องเพลงอยู่ตรงนี้ เพลงบอกรักจากเขาดังไม่หยุด เสียงตบมือจากเพื่อน ๆ ของเธอ พวกเขาควรจะอยู่ที่กรุงเทพ ฯ กันไม่ใช่เหรอทำไมทุกคนมาอยู่ที่นี่ “นี่อะไรกัน” ไปรญากระซิบถามตอนที่เขานั่งคุกเข่าอยู่หน้าเธอ “จะขอแต่งงานไง ผมไม่น่าไปบอกนัตตี้เลย เป็นไงงานช้างเลย” ภัทรพลกระซิบบอกไปรญาเพราะเขาไปปรึกษานัตตี้ ว่าเขาจะขอไปรญาแต่งงาน นัตตี้บอกว่าเดี๋ยวจัดงานเล็ก ๆ ให้เอง เขาน่าจะเข้าใจนะว่า คำว่าเล็ก ๆ ของแต่ละคนไม่เท่ากัน งานเล็ก ๆ ของเขาหมายถึงเขากับไปรญาและเพื่อนสนิท แต่ตอนนี้ไม่ใช่เลย ทั้งวงดนตรี ทั้งพนักงานบริษัท ทั้งเพื่อนเธอ เพื่อนเขา พี่สาวเขา พ่อกับแม่ ก็ยังเล่นใหญ่มาด้วยกัน “แต่งค่ะ” ไปรญารีบพูด “ยัง! ยัยเจ๊ไฝ เขายังไม่ได้ขอ รอผู้ชายพูดก่อน น้องคะ ตอนตัดวิดีโอ เอาตรงนี้ออกด้วยนะคะ เอา 5-4-3-2 เริ่ม” นัตตี้ผู้มีประสบการณ์ในการดูแลนักแสดงอย่างภัคณิกา รีบจัดการเรื่องคิวของการถ่ายทำทันที นอกจากแขกเยอะขนาดนี้ยังมีการบันทึกวิดีโอเป็นเร
“ผมว่าไว้เราไปพัทยาพรุ่งนี้ดีกว่า คืนนี้คงรถติด” เขาเลี้ยวเข้าโรงแรมหรูข้างหน้า เสียงหัวเราะหวานของเธอดังไม่หยุด ก็เขามันเป็นเสียอย่างนี้หื่นไม่หยุด แค่พูดว่าเลียหน่อยเดียว ถึงกับเลี้ยวรถเข้าโรงแรมระหว่างทาง “ใครแตกก่อนแพ้ หกเก้านะ” เขาอุ้มเธอโยนลงบนเตียงขนาดใหญ่พร้อมทั้งถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรีบร้อน “คุณจะให้ฟ้าอมของบริษัทหรือคะ ฟ้าไม่อยากยักยอกของบริษัทนะคะ” ไปรญาพูดพร้อมทั้งกรีดนิ้วมือลงตรงกลางรอยแยกของดอกไม้กลางกาย “ของผม เป็นของคุณ ไม่ใช่ของบริษัท คุณจะทำอะไรกับมันก็ได้” เขาพูดพร้อมทั้งสาวรูดและก้มลงมอง มัน ที่มือเดียวกำไม่มิด “ของคุณก็เป็นของผมเท่านั้น มีแค่ผมที่เลีย ที่กินได้” แค่คำพูดวาบหวิว ของเขาก็ทำเธอแทบน้ำเดิน เขามันยังไงกันนะ ความเซ็กซี่ของเขามากมายจนเธอทนไม่ไหว “ขึ้นมาเร็วค่ะ” เธอร้องเรียกเขา ไม่ไหวแล้ว เธอฉ่ำชื้นเปียกแฉะไปทุกสัดส่วน ความทรมานอัดแน่นไปทั้งร่าง ความรู้สึกมวนท้อง จนจะทนไม่ไหวคืออย่างนี้เองสินะ เขาเองก็ไม่ต่างกับเธอความอึดอัด คับแน่นจนอยากจะระเบิดออกมาเสียตอนนี้ แค่เธอแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเ
“น้องกฤตเดี๋ยวนี้หล่อขึ้นจนพี่จำไม่ได้เลย”“พี่ชลลี่ คิดถึงจังเลย” ว่าแล้วธนกฤตก็สวมกอดชลลี่ ส่วนชลลี่เองที่ควรจะขัดขืนแต่กลับกอดกันกลมทั้งคู่“นี่ชะนี พอแล้วค่ะฉันรู้ว่าแกของขาดแต่ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้” นัตตี้พยายามดึงสองคนออกจากกัน“นี่นัตตี้ตกลงแกหวงฉันหรือแกหวงผู้ชาย” เพราะทุกครั้งที่ผู้ชายเข้าใกล้เธอจะโดนยายนี่คอยกันออกตลอด จนทำให้ตอนนี้โสดสนิทไม่ต่างกับนัตตี้ที่ก็โสดสนิทเป็นเพื่อนเธอ“น้องกฤตเมื่อก่อนเห็นปลื้มยายเจ๊ไฝ ทำไมตอนนี้มาสนใจชลลี่หึ” เสียงคนขี้หวงถามผู้ชายที่เพิ่งเข้ามาใหม่“ก็เจ๊ฟ้าใสของเจ๊นัตตี้ มีคนนั่งเฝ้าหัวโด่อยู่นั่นไง”สายตาทุกคู่จ้องมองทั้งสองคนไปรญากับภัทรพล ก็พอทราบว่าทั้งสองคนความสัมพันธ์คลุมเครือมาก จะว่าคบกันก็ไม่ใช่จะว่าไม่มีอะไรก็ไม่ใช่อีกเพราะดูจากแววตาก็มองออกว่ามีอะไรมากกว่านั้น“พอแล้วอย่าแกล้งกัน” รณภพต้องร้องห้าม โต ๆ กันแล้วแต่ก็ยังชอบแกล้งกันอีก“น้องณภพก็ดูสิ นัตตี้มันชอบกันท่าพี่” ชลลี่หันไปฟ้องรณภพ“พอแล้วไม่ต้องมาอ้อนผัวฉัน”“โอ๊ะ..ผัว ผัวเต็มปากเต็มคำนะแม่” นัตตี้หันไปแซวภัคณิกาที่ไม่เคยเรียกแฟนหนุ่มว่าผัวสักครั้ง แต่คนที่ดูจะอายหนักน่าจะเป
“ผมเลยได้รางวัลเป็นแฟนสาวรุ่นพี่สุดน่ารักแบบฟ้าใช่ไหม” เขาจับที่หัวไหล่มองหน้าเธอชัด ๆ ก่อนจะกดริมฝีปากเข้าหาเธออย่างรุ่มร้อน“ใช่ แฟนน่ารัก แฟนสุดแซ่บ และแสนสวยอย่างฟ้า คือรางวัลที่นายไม่ได้ทำผิดไง” ไปรญาใช้มือของตัวเองประคองสองข้างแก้ม ทำเหมือนตัวเองเป็นดอกไม้ เสียงหัวเราะที่ไม่ได้ยินตลอดทั้งวันดังขึ้นมาจากชายหนุ่ม“ผมเหมือนถูกหวยเลยจริง ๆ ฟ้า คุณเหมือนนางฟ้าของผม นางฟ้าของผมจริง ๆ” เขาจูบเธอ จูบที่เป็นการขอบคุณ ขอบคุณที่เธอเข้าใจเขา ขอบคุณในทุก ๆ อย่าง“เรามาใช้ชีวิตให้มีความสุขดีไหมคะ มีความสุขให้สมกับที่นายเสียใจมาหลายปี ดีไหมคะ”“ดีครับดี” เขาปาดน้ำตาพร้อมทั้งกอดเธอไว้แน่น“ฟ้า” เสียงของเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อเธอลูบไล้ส่วนกลางกายของเขา ความอึดอัดคับแน่นอยู่ในกางเกง“มีความสุขกันนะคะ” เสียงกระซิบของเธอดังอยู่ไม่ไกล เธอถอดเสื้อยืดของเขาออกทิ้ง จากนั้นเธอก็เปลื้องผ้าของตนเองจนหมดทั้งสองช่วยกันถอดกางเกงของชายหนุ่มอย่างรีบร้อน เซ็กซ์ดี ๆ จะล้างทุกความทุกข์ที่มี เขาและเธอเชื่ออย่างนั้น ชายหนุ่มสาวรูดพร้อมทั้งนั่งพิงอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ ไปรญาขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักเขาพร้อมทั้งกดสะโพกลง“สดเล