44 เด็กดื้อ

“เพชรหรือพลอยความสวยก็ไม่ได้แตกต่างกัน อยู่ที่ว่าใครชอบแบบไหนมากกว่า”

หล่อนยอมใครที่ไหน เพราะนิรินไม่ใช่หญิงสาวด้อยประสบการณ์ หล่อนผ่านร้อนผ่าวหนาวมาไม่รู้กี่ฤดูกาล แต่ก็ใช่ว่าจะคว้าเอาผู้ชายที่มีพันธะมาขึ้นเตียง ถ้าหากว่าเขาไม่เต็มใจ เพราะหล่อนเองก็ชอบพ่อบุญทุ่มยอมลงทุน ในแบบที่ว่าไม่มีฝ่ายใดเสียดุลการค้า

ทางด้านใบพลู แม้จะอยู่ในลุคที่แลดูเปรี้ยวเข็ดฟัน แต่ท่าทีและแววตาของหญิงสาวกลับดูใสซื่อเสียจนชายหนุ่มที่ยืนอยู่ต่อหน้ารู้สึกชอบใจ เพราะเขาดูชอบท่าทีของแม่กวางน้อยอย่างเธอเอามากๆ

“เอ่อ... ขอทางด้วยค่ะ” หญิงสาวถึงกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเธอพบว่าออสตินมองมาด้วยสายตาที่เอาเรื่อง จนทำให้ใบพลูถึงกับขนลุกซู่เสียวหลังสันวาบ เพราะเธอคิดว่าเขาคงไม่ปล่อยให้ชายหนุ่มตรงหน้าเข้ามาข้องแวะกับเธอแน่

“จะรีบไปไหนละครับ ดื่มกับผมก่อนสิ” ชายหนุ่มยังคงคะยั้นคะยอยัดแก้วไวน์ใส่มือหญิงสาว พลางขยับตัวเข้าหาเธอในระยะที่กระชั้นชิด

“ว้าย!” เธอถอยหลังอย่างไว จนทำให้ใบพลูเสียการทรงตัว ซึ่งทำให้ชายหนุ่มรีบคว้าตัวเธอเอาไว้ จึงทำให้หญิงสาวตกอยู่ภายใต้วงแขนอันแข็งแกร่งของชายตัวโต

“เฮ้ย! ไอ้ออส!” ครามกับเตวิชถึงกับอุทานเรียกชื่อเพื่อนรักออกมาเสียงดัง เมื่อออสตินลุกขึ้นแล้วปรี่ตรงไปที่ใบพลูเร็วราวกับพายุ สายตาของเขาดุดันราวกับเจ้าป่าหวงแหนแม่กวางสาว หมับ! เขากระชากใบพลูออกจากชายหนุ่มจนร่างอรชรกระเด็นเซถลาไปตามแรงเหวี่ยงของชายหนุ่ม

ผัวะ!!

ออสตินส่งหมัดไปที่ใบหน้าของหนุ่มหล่อ จนเขาถึงกับเซถลาเกือบล้ม

“ว้าย!” ใบพลูดูตกใจไม่น้อย รวมทั้งทุกคนที่กำลังสนุก แต่ทว่าต้องหยุดแล้วหันมาสนใจคนทั้งสาม ซึ่งกำลังกลายเป็นประเด็นใหญ่ ให้ทุกคนเริ่มซุบซิบนินทรา เมื่อพวกเขาเข้าใจว่าออสตินกำลังแย่งพริตตี้สาวสวยกับชายอีกคน เพราะชุดที่ใบพลูสวมใส่เป็นเหตุแท้ๆ

“เฮ้ย! อยากมีเรื่องรึไง” ชายหนุ่มเอามือเช็ดเลือดที่ซึมออกมาจากมุมปาก ก่อนจะฉายแววตาท้าทายออสตินออกมาอย่างชัดเจน เมื่อเขาดูหวงแหนใบพลูออกนอกหน้า เพราะราเมชก็คิดว่าหญิงสาวคือพริตตี้ที่เตวิชจ้างมาโชว์ลีลาในงาน

“ใช่! ถ้ามึงคิดแตะเธออีกครั้งกูเอามึงตายแน่” จากท่าทีของออสติน ทำให้เพื่อนๆ ของเขารีบเดินตรงมาห้าม เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่อง ทุกคนไม่คิดว่าวันนี้ ใบพลูจะกล้าแต่งตัวในลุคที่กำลังจะทำให้ออสตินคลั่งตาย เพราะดูจากการที่เขารีบถอดแจ็คเก็ตคลุมไหล่ให้กับเธอ ซึ่งใบพลูเองก็ดูจะเกรงกลัวในท่าทีของออสตินอยู่ไม่น้อย

“ไม่หนาวรึไง ใส่ชุดบ้าอะไรของเธอเนี่ย” เขาเอ็ดหญิงสาวออกไปด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “คุณจ่ายเท่าไหร่ ผมขอซื้อต่อสองเท่าเอาไหม”

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! หมัดหนักๆ กระแทกลงไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มรัวๆ ขณะที่เขานั้นไม่ทันตั้งตัว

“เฮ้ย! ใจเย็นๆ ก่อนไอ้ออส!” เตวิชรีบปรามออสติน พร้อมกับรั้งตัวเขาเอาไว้ เพื่อกันไม่ให้เพื่อนรักปรี่เข้าไปชกราเมชได้อีก ซึ่งในเวลานี้ใบพลูดูหวาดกลัวกับท่าทีของออสตินเสียจนร้องไห้ออกมา ทำให้นัตตี้กับวาวารีบเข้าไปปลอบโอบกอดเธฮไว้หลวมๆ

“หึ! มึงก็ดีแต่ใช้กำลัง ทำไมวะ แค่พริตตี้ต้องหวงขนาดนี้ด้วยเหรอ” คำพูดของราเมชทำให้ทุกคนไม่พอใจ เพราะไม่ว่าหญิงสาวจะเป็นพริตตี้หรือทำอาชีพใด เขาก็ควรให้เกียรติสตรีเพศแม่มากกว่านี้

“พริตตี้เหรอ นี่ใบพลูเมียกู!” ออสตินตะคอกออกมาเสียงดัง พลางกระโจนเข้าใส่ราเมชอีกครั้ง ซึ่งทำให้เตวิชกับครามรีบพุ่งเข้าไปคว้าแขนชายหนุ่มเอาไว้คนละข้างแทบไม่ทัน

“เฮ้ย! ไอ้ออส! หยุดก่อน”

“ถ้าเป็นพวกมึงจะหยุดไหม” ออสตินยังคงตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ใบหน้าและแววตาของเขาดูดุดันเกินต้านทาน

“ฮือ! ฮือ! ฉันขอโทษ ที่เป็นต้นเหตุทำให้ทุกคนหมดสนุก” หญิงสาวร้องไห้ออกมา ก่อนที่เธอนั้นจะวิ่งออกไปจากงานปาร์ตี้

“เฮ้ย! ใบพลูเธอจะไปไหน หยุดก่อน!” ออสตินร้องเรียกหญิงสาวออกไปสุดเสียง แต่ทว่าเธอกลับทำเป็นไม่ได้ยิน

“ยัยใบพลู ตามไปดีไหม” วาวาดูเป็นกังวลใจไม่ต่างจากนัตตี้

“ไม่ต้อง ให้ไอ้ออสมันจัดเองเอง” เตวิชรีบปรามแฟนสาวไม่ให้ตามใบพลูออกไป เพราะเขาเชื่อว่าออสตินต้องตามใบพลูไปทัน ปล่อยให้คนทั้งสองได้อยู่กันตามลำพังจะได้ปรับความเข้าใจกันง่ายขึ้น

ใบพลูไม่ได้สนใจในชุดที่สวมใส่เธอกึ่งวิ่งกึ่งเดิน เพื่อออกไปจากบ้านของเตวิชให้เร็วที่สุด แต่ก็ช้ากว่าชายตัวโต เพราะออสตินได้วิ่งตามหญิงสาวมาติดๆ เขาทั้งโกรธและเป็นห่วงความรู้สึกของเธอในคราเดียวกัน

หมับ!

“ปล่อย! ฉันจะกลับบ้าน”

“เธอจะกลับยังไงใครมาส่ง” ขณะที่เอ่ยถามเธอออกไป ออสตินยังคงรั้งหญิงสาวร่างอรชรเอาไว้ เหมือนเขากำลังกลัวว่าเธอจะวิ่งหนีเขาไปอีก

“ฉันจะกลับแท็กซี่”

“เธอใช้สมองส่วนไหนคิด แถวนี้ไม่มีแท็กซี่ผ่านหรอก ไปขึ้นรถ ฉันจะไปส่ง” ชายหนุ่มคว้าข้อมือเล็กให้เดินตามเขาไปยังรถสปอร์ตคันหรู ซึ่งจอดอยู่หน้าบ้านเตวิช

“คาดเข็มขัดสิ ร้องไห้ทำไม” ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าไปคาดเข็มขัดนิรภัยให้กับหญิงสาว ความใกล้ชิดทำให้เธอสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์ จนเธอนั้นกลัวว่าเขาจะขับรถเร็วกว่ากฎหมายกำหนด

“ฉันขับเองดีไหม ท่าทางนายจะเมา”

“ถ้าฉันเมาคงวิ่งตามเธอมาไม่ทันหรอก ใครใช้ให้แต่งตัวแบบนี้” ชายหนุ่มพูดพลางขับรถออกมาจากบ้านของเตวิช ขณะที่ใบพลูไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขา เมื่อชายหนุ่มแสดงสีหน้ากรุ้มกริ่มออกมาแบบนั้น ความรู้สึกของหญิงสาวเริ่มหวาดกลัวออสตินออกมาอย่างฉับพลัน เมื่อเขานั้นมีความร้ายกาจถ้าหากอยากแกล้งเธอ

“ฉันถามทำไมไม่ตอบ กล้าโชว์ก็ต้องแสดงสปิริตสิครับคุณผู้หญิง เตรียมตัวถูกลงโทษไว้เลย คืนนี้ชุดใหญ่ไฟกระพริบแน่นอน”

“ฉันแค่โชว์ แต่นายนั่งคลอเคลียสาวๆ ถ้าพวกหล่อนสิงนายได้คงเข้าสิงนายไปแล้วมั้ง” พอนึกขึ้นได้ทำให้ใบพลูรู้สึกเจ็บใจ เมื่อภาพออสตินกับสาวพริตตี้เป็นเหตุให้เธอลงทุนแต่งตัวแบบนี้ ทั้งที่ปกติแล้วใบพลูไม่ชอบโชว์เนื้อหนังมังสาให้ใครได้เห็น

“พูดแบบนี้แสดงว่าหึงฉันเหรอ...หืม”

“ใครหึงนาย ฉันเปล่าสักหน่อย”

“แต่ประโยคเมื่อกี้ มันฟ้องว่าเธอกำลังหึงฉันอยู่นะใบพลู” ชายหนุ่มยกยิ้มที่มุมปาก พลางชำเลืองหางตามองมาที่ใบพลูด้วยความชอบใจ ที่เธอมีท่าทีหึงหวงเขาบ้าง แม้จะไม่มากแต่ก็ยังดี

“ที่ฉันพูดแบบนั้น ก็เพราะว่าคนที่น่าจะถูกทำโทษควรเป็นนายมากกว่าฉันนะออสติน” หญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่าได้พูดอะไรออกมา ซึ่งทำให้ออสตินหัวเราะออกมาจากในลำคอ เมื่อเขานั้นรู้สึกชอบในในความไร้เดียงสาของเธอ

“นั่นสินะ โอเคตามนั้น ฉันยอมให้เธอทำโทษได้ตามอำเภอใจเลยที่รัก ถึงแล้วลงไปสิ”

พอรถสปอร์ตคันหนูแล่นเข้ามาจอดบริเวณบ้านสวนที่ห่างไกลจากความวุ่นวายง เสียงเข้มของออสตินทำให้ใบพลูรู้ทันทีว่า เขาไม่ได้คิดจะพาเธอกลับบ้านตามที่พูดกันเอาไว้ตั้งแต่แรก

“อ้าว! ก็ไหนนายบอกว่าจะพาฉันไปส่งที่บ้านไง แล้วทำไม เฮ้ย! ออสติน นายออสติน!”

เสียงโวยวายของใบพลูไม่เป็นผล เมื่อชายหนุ่มเดินเข้าไปในบ้าน เขาทำราวกับว่าไม่แยแสเธอเลยสักนิด แต่ทว่าในทางกลับกันเขากำลังเข้าไปเตรียมน้ำอุ่นๆ ไว้นอนแช่กับเธอต่างหากเล่า แน่นอนว่าเขากำลังเตรียมตัว เพื่อให้หญิงสาวได้ลงโทษอย่างสาสม

เมื่อเขาเป็นต้นเหตุให้เธอต้องลงทุนใส่ชุดวาบหวิวมาในงานปาร์ตี้ ซึ่งไม่ว่าเธอจะปฏิเสธสียงแข็งหรือยินยอมพร้อมใจ สำหรับเขามันไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะออสตินเชื่อว่าความรักจะชนะทุกสิ่ง แม้แต่ใจของใบพลู ต่อให้เธอทำเป็นเย็นชา สุดท้ายก็พ่ายให้กับความรู้สึกที่มีไม่ได้ เฉกเช่นในค่ำคืนนี้