5 สับสนในความรู้สึก

หมับ!! แต่ทว่ามิ้นต์กลับลุกขึ้นยืน หล่อนคว้าแขนของเขาเอาไว้อย่างไว พร้อมกับคิดแผนการอะไรบางอย่างได้ แน่นอนว่าคืนนี้ออสตินต้องไปส่งหล่อนที่คอนโด

“ไปส่งมิ้นต์ที่คอนโดหน่อยสิค่ะ พอดีว่ามิ้นต์ติดรถโมเมย์มา นะคะออสติน น๊า...ตอนนี้มิ้นต์เวียนหัวมากเลยค่ะ คงจะเมาจนรู้สึกว่าโลกกำลังหมุนติ้วๆ เลย”

หล่อนออดอ้อนพร้อมทั้งเอาใบหน้าแนบลงไปกับต้นแขนของชายหนุ่ม ซึ่งในเวลานี้ออสตินพยายามเบี่ยงตัวหลบ แต่ทว่ากลับไม่เป็นผล เมื่อมิ้นต์กอดรัดลำแขนของเขาเอาไว้แน่นขึ้นกว่าเดิม จนชายหนุ่มรู้สึกอึดอัด พร้อมกับสายตาโต๊ะข้างๆ ที่มองมาแปลกๆ ทั้งที่ปกติแล้วจะไม่มีใครสนใจใครในสถานที่แบบนี้

“โอเค ผมจะไปส่งคุณ เชิญครับ” ชายหนุ่มพูดเพื่อตัดรำคาญ แต่กลับทำให้หล่อนได้ใจ สายตาของมิ้นต์มองไปที่โมเมย์พร้อมกับแสยะยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ ถึงแม้ว่าเกมนี้จะยังไม่จบก็ตามที

“แล้วเจอกันนะเมย์ ไปกันเถอะค่ะออสติน” มิ้นต์พูดออกมาด้วยรอยยิ้มปลาบปลื้มใจ ก่อนจะเชิดหน้าควงออสตินเดินออกไปจากผับ พร้อมกับท่าทางที่ดูอ่อยยกกำลังสิบ เมื่อหน้าอกหน้าใจของหล่อนกำลังแนบลงไปที่ลำแขนแกร่ง ราวกับว่ากำลังตั้งใจสื่อให้ชายหนุ่มได้รับรู้ในสิ่งที่หล่อนกำลังปรารถนา อยากสานสัมพันธ์กับเขาให้สาแก่ใจ หลังจากที่ใช้ความพยายามมาหลายครั้งหลายครา

“ทีใครทีมัน ไม่ถึงตาฉันบ้างให้มันรู้ไป ชิ!” โมเมย์ถึงกับหน้างอ เดินกระทืบเท้าออกไปจากผับ เหมือนกับเด็กที่ถูกขัดใจ เมื่อเธอถูกมิ้นต์ฉกออสตินไปจนได้ ภายในระยะเวลาที่ออสตินเดินออกมาจากผับ เพียงแค่ไม่กี่นาที ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือการจัดฉาก

เมื่อเดย์ได้หยิบสมาร์ตโฟนเครื่องแพงขึ้นมาถ่ายภาพออสตินกับมิ้นต์เอาไว้ได้อย่างชัดเจน เมื่อเขาควงหญิงสาวมาที่ลานจอดรถ ซึ่งท่าทางของมิ้นต์ดูเมามาก หล่อนเดินเซถลาไปมา จนออสตินต้องโอบเอาไว้ เพื่อไม่ให้หญิงสาวล้มลงไปกองกับพื้น

“คุณมิ้นต์ เดินดีๆ สิครับ ตอนอยู่ในผับเห็นพูดได้ปร๋อเชียว ทำไมตอนนี้ถึงได้เมาจนคอพับ เดินเองไม่ได้อีก คุณ!... คุณมิ้นต์!” ออสตินถึงกับร้องเรียกชื่อหล่อนออกมาเสียงดัง เมื่อเขากำลังพยายามเอี้ยวตัวหลบ เพื่อเอามืออีกข้างล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบกุญแจรถออกมา แต่ทว่าหล่อนกลับเอามือคล้องลำคอแกร่งของชายหนุ่มโน้มลงต่ำ แล้วพยายามจะแนบเรียวปากขึ้นไปจูบปากออสติน จนเขาต้องรีบเอี้ยวตัวหลบ

“ทำไมคะ หรือว่าคุณกลัวใจตัวเอง” หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มออกมาด้วยน้ำเสียงที่ท้าทาย ขณะที่แววตาของหล่อนหวานหยาดเยิ้ม พร้อมที่จะลากออสตินเข้ามาอยู่ในภวังค์ จนเขานั้นรู้สึกขนลุกสู้ เมื่อชายหนุ่มไม่เคยถูกผู้หญิงรุกหนักแบบนี้มาก่อน

“ขึ้นรถเถอะครับดึกแล้ว” ออสตินพยายามพูดเบี่ยงแบนออกไปนอกประเด็น เมื่อเขารู้ว่าผู้หญิงอย่างมิ้นต์ไม่ธรรมดา ผิดจากใบพลูเธอดูปากร้ายแต่ไร้เดียงสาจนน่าทะนุถนอม

“พยุงมิ้นต์หน่อยสิค่ะ เดินไม่ไหวแล้วค่ะ” หญิงสาวยังคงใช้มารยาร้อยเล่มเกวียน เพื่อที่จะทำให้ออสตินตกหลุมพรางของหล่อนให้ได้

“เชิญครับ”

ชายหนุ่มตัดรำคาญ ยอมทำตามในสิ่งที่มิ้นต์ร้องขออย่างว่าง่าย ซึ่งในเวลานี้ดูคล้ายกับว่าคนทั้งสองกำลังเร่งรีบ เพื่อที่จะได้ออกรถตรงไปยังจุดหมายที่ไม่ต้องเดา เมื่อมิ้นต์ดูเมาขนาดนั้น ที่สำคัญเดย์คงตามติดชีวิตของคนทั้งสอง ในแบบที่ออสตินคาดไม่ถึงเลยทีเดียว

               ณ คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมือง ที่ภายในตกแต่งเอาไว้อย่างหรูหรา เมื่อออสตินเข้ามาส่งมิ้นต์ที่ห้องของเธอ หญิงสาวดูมีทีท่าดื้อรั้นไม่ยอมให้เขากลับไปง่ายๆ เมื่อหล่อนกำลังพยายามใช้เสน่ห์ของเรือนกายที่เซ็กซี่ยั่วยวนมัดใจออสติน ด้วยการรั้งสาวเดี่ยวออกจากไหล่มน พร้อมกับเดินเข้าหาชายตัวโต ผู้ที่มีใบหน้าคมคาย ดูหล่อเหลาไม่ต่างจากเทพบุตรลงมาจุติ จนมิ้นต์อยากเก็บเขาเอาไว้ไม่ให้ใครได้เข้าใกล้

“คุณเมาก็ไปนอนพักนะมิ้นต์ ผมจะกลับแล้ว” ออสตินพูดออกมาพร้อมกับหันหลังให้หญิงสาว

หมับ!! หล่อนไม่รอช้ารีบสวมกอดชายหนุ่มจากทางด้านหลัง พลางเอามือลูบลงไปยังซิกซ์แพ็กแน่นๆ ขณะที่หน้าอกหน้าใจของมิ้นต์แนบลงไปที่แผ่นหลังของออสติน

พร้อมกับลีลาการยั่วยวนสุดฤทธิ์สุดเดช แน่นอนว่าชายหนุ่มไม่ใช่พระอิฐพระปูน เขามีเลือดเนื้อและความต้องการเฉกเช่นผู้ชายทั่วไปจนฮอร์โมนในตัวออสตินพุ่งขึ้น แม้เขาจะพยายามปฏิเสธความต้องการทางกาย แต่ใครก็คงไม่อาจต้านทานแรงยั่วยุของสตรีอย่างมิ้นต์ได้

“จะรีบไปไหนละค่ะ ค้างที่นี่กับมิ้นต์ก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยกลับนะคะ...น๊า” เสียงหวานออดอ้อนชายหนุ่มออกมาไม่ต่างจากคู่รัก เมื่อถูกหญิงสาวรบเร้าเคลียคลอออสตินเริ่มรู้สึกอึดอัด เพราะเขาไม่ได้ต้องการที่จะสานสัมพันธ์กับมิ้นต์ตั้งแต่แรก แม้ว่าร่างกายเริ่มตอบสนอง เมื่อชายหนุ่มกำลังเริ่มจะหมดความอดทน

เขาไม่น่าคิดแผนการแกล้งใบพลูแบบนี้เลย ไม่รู้ว่าเธอจะโกรธหรือเกลียดเขาเพิ่มเป็นทวีคูณหรือยัง เพราะปกติแล้วหญิงสาวก็ไม่เคยพูดจาดีกับเขามาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว แต่ที่เธอต้องยอมออสตินก็คงเป็นเหตุผลเดียว เมื่อเขาได้สร้างข้อตกลงกับเธอเอาไว้ในวันนั้น หลังจากที่ชายหนุ่มได้กลายเป็นเจ้าชีวิตของเธอ แบบที่ใบพลูไม่สามารถปฏิเสธได้

“อย่าทำแบบนี้เลยนะครับ ถ้าพ่อคุณรู้ท่านอาจไม่พอใจ คุณเป็นผู้หญิงมีแต่จะเสียหาย” ถ้อยคำที่ออสตินเรียงร้อยออกมา เพื่อให้มิ้นต์คิดได้ แต่เปล่าเลยสักนิด เพราะในเวลานี้หล่อนได้แสยะยิ้มร้ายออกมา พร้อมกับแววตาของหญิงสาวดูร้อยเล่ห์ เต็มไปด้วยมารยาที่จะรวบหัวรวบหางออสติน เมื่อผู้เป็นบิดาเปิดทางให้แล้ว เขาอยากได้ออสตินมาเป็นลูกเขย พอๆ กับที่มิ้นต์อยากได้ออสตินมาเป็นผู้ชายของหล่อนเพียงคนเดียว

“คุณพ่อไม่ว่าหรอกค่ะ ถ้าผู้ชายคนนั้นของมิ้นต์คือออสติน” คราวนี้หญิงสาวได้พูดออกมา พลางเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าออสติน ฝ่ามือนุ่มนิ่มของหล่อนแตะลงไปยังใบหน้าของชายตัวโต เพียงแค่ได้สัมผัสหัวใจของหญิงสาวเริ่มเต้นแรง พร้อมจู่โจมออสตินให้กลายเป็นของกันและกัน ซึ่งหากเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นจริง หล่อนจะไม่มีทางปล่อยให้ออสตินไปข้องแวะกับผู้หน้าไหนเด็ดขาด