แชร์

งานเลี้ยง

ผู้เขียน: Senseimi
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-15 15:59:15

เธอที่เห็นอาการผมเธอก็เริ่มถอดเสื้อถอดกางเกงและกางเกงในผมก่อนจะลูบไล้ลูกชายผมออกมารูดขึ้นลงผมเองก็ใช้นิ้วเขี่ยถูไถ่ช่องทางรักภายในก็ตอดรัดนิ้วเขาตุบ ๆ

อา..อื้ม

“อื้ม..หนูจะทำให้พี่คลั่งแล้วนะ”

ผมที่ยืนแทบไม่ติดปล่อยให้เธอจัดการลูบไล้ไม่นานเธอก็นั่งคุกเข่าก่อนที่ปากเล็ก ๆ ของเธอก็ยัดท่อนเอ็ดที่ผงาดเต็มเข้าไป ปากเล็ก ๆ ขยับเข้าออกและเร่งจังหวะบ้างผ่อนจังหวะบ้าง สายตาและท่าทางของเธอผมยิ่งเสียวจนเกือบจะเสร็จ จากนั้นผมก็จับตัวเธอลุกขึ้นมาพร้อมทั้งจูบอันเร้าร้อน

จ๊วบบบ จ๊วบบบ

“อื้ม อาา..พี่ทะไทกะ.. หนูไม่ไหวแล้วนะคะ”

พอผมถอนจูบผมที่เห็นอาการเธอก็ยิ่งดูดสองเต้าบีบขย่ำเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามันส์ หลังจากนั้นผมก็จัดการให้เธอหันหน้าชนผนังห้องน้ำส่วนก่อนที่ผมจะจับขาเธอให้แยกออกจากกันและผมก็ใส่ท่อนเอ็นแทงเข้าไปในใจกลางกายเธอ เสียงเนื้อที่กระทบกันดังสนั่นพอ ๆ กับเสียงครางของเธอ ยิ่งเห็นแบบนั้นผมก็ยิ่งกระแทกร่างบางไม่หยุดจนใจที่สุดเราก็จุดสุดหมาย พออาบน้ำร่างตัวเสร็จก็ก็อุ้มเธอมาที่เตียงและบรรเลงเพลงรักใหม่เราทั้งคู่เสร็จสมไปรอบที่เท่าไรไม่รู้ จนเกือบจะเช้าถึงจะได้นอนกั
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร   งานเลี้ยง

    เธอที่เห็นอาการผมเธอก็เริ่มถอดเสื้อถอดกางเกงและกางเกงในผมก่อนจะลูบไล้ลูกชายผมออกมารูดขึ้นลงผมเองก็ใช้นิ้วเขี่ยถูไถ่ช่องทางรักภายในก็ตอดรัดนิ้วเขาตุบ ๆ อา..อื้ม “อื้ม..หนูจะทำให้พี่คลั่งแล้วนะ” ผมที่ยืนแทบไม่ติดปล่อยให้เธอจัดการลูบไล้ไม่นานเธอก็นั่งคุกเข่าก่อนที่ปากเล็ก ๆ ของเธอก็ยัดท่อนเอ็ดที่ผงาดเต็มเข้าไป ปากเล็ก ๆ ขยับเข้าออกและเร่งจังหวะบ้างผ่อนจังหวะบ้าง สายตาและท่าทางของเธอผมยิ่งเสียวจนเกือบจะเสร็จ จากนั้นผมก็จับตัวเธอลุกขึ้นมาพร้อมทั้งจูบอันเร้าร้อน จ๊วบบบ จ๊วบบบ “อื้ม อาา..พี่ทะไทกะ.. หนูไม่ไหวแล้วนะคะ” พอผมถอนจูบผมที่เห็นอาการเธอก็ยิ่งดูดสองเต้าบีบขย่ำเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามันส์ หลังจากนั้นผมก็จัดการให้เธอหันหน้าชนผนังห้องน้ำส่วนก่อนที่ผมจะจับขาเธอให้แยกออกจากกันและผมก็ใส่ท่อนเอ็นแทงเข้าไปในใจกลางกายเธอ เสียงเนื้อที่กระทบกันดังสนั่นพอ ๆ กับเสียงครางของเธอ ยิ่งเห็นแบบนั้นผมก็ยิ่งกระแทกร่างบางไม่หยุดจนใจที่สุดเราก็จุดสุดหมาย พออาบน้ำร่างตัวเสร็จก็ก็อุ้มเธอมาที่เตียงและบรรเลงเพลงรักใหม่เราทั้งคู่เสร็จสมไปรอบที่เท่าไรไม่รู้ จนเกือบจะเช้าถึงจะได้นอนกั

  • รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร   คลั่งรัก

    “ แฟนหนูทำไมน่ารักแบบนี้นะ” พูดเสร็จเธอก็จูบผม แน่นอนว่าผมก็จูบตอบกับอย่างออกรสออกชาติ จ๊วบ จ๊วบ อื้มม เสียงมือถือผมสั่นจึงทำให้ผมผละออกจากจูบที่แสนหวานนี้ ผมดูเบอร์โทรเป็นของริว คงจะโทรมาตามไปประชุมต่อ “ว่าไง โอเคไปตอนนี้ล่ะ ” “พี่ไปประชุมก่อนนะ เราก็พักผ่อนรอพี่ก่อนแล้วกัน พี่จะรีบมานะคะ” “ค่ะ ไม่ต้องรีบหรอกค่ะเอางานพี่ก่อนเลย พี่ไทกะไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะคะแต่.หนูขอสำรวจห้องนี้ได้ไหมคะ” “ได้สิครับ สำรวจได้ทั้งห้องและได้ทั้งเจ้าของห้องเลย” ผมยิ้มแบบมีเลสนัยให้เธอ เธอทำตาโตเพราะรู้ความหมายที่จะสื่อ “ไปได้แล้วค่ะ เดี๋ยวจะสายให้คนอื่นรอนาน ๆ ไม่ดีนะคะ” จากนั้นผมก็ประชุมต่อ จนถึง00:30 นาฬิกา เอาตรง ๆ ผมตั้งใจจะเลิกเร็วนะ แต่พอทำงานแล้วผมก็ลืมเวลาไปเลย พอผมเข้ามาในห้องก็เจอกรีนกำลังหลับบนโซฟาอยู่ เธอคงเหนื่อยจริง ๆ ผมเก็บของและเข้าไปปลุกเธอ “กรีนครับ ๆ เรากลับบ้านกันเถอะ” “ประชุมเสร็จแล้วหรอคะ” “ค่ะ มาเอากระเป๋ามาพี่ถือให้เราเอง” เธอสะลึมสะลื้องั้วเงี้ยตื่นก่อนจะพยักหน้างึก ๆ ด้วยอาการคนเพิ่

  • รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร   ดูจะขี้หึงนะ

    “กรีนทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ กรีนรักเขาไปแล้วพี่ตะวันช่วยเข้าใจด้วยนะคะ” “ได้ พี่จะให้โอกาสผู้ชายคนนั้น แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เขาทำให้กรีนเสียใจ พี่จะทวงคืนเอง หวังว่าวันนั้นกรีนจะแต่งงานกับพี่นะเราโอเคหรือเปล่า” “ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่ตะวันคิดว่าจะยอมถอยในครั้งนี้กรีนก็รับปากค่ะ” คงเป็นทางเดียวที่ฉันจะหาทางออกได้ในตอนนี้อย่างน้อย ๆ ตอนนี้ก็หมดปัญหาไปอีกหนึ่งเรื่อง “งั้นเราค่อยขึ้นไปภูเก็ตอาทิตย์หน้าดีไหมคะ กรีนขอเคลียร์งานที่บริษัทซักสามสี่วันก่อนนะคะ” “ได้ค่ะ งั้นเรากินข้าวกันเถอะ” หลังจากนั้นเราก็กินข้าวคุยกันถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันปกติ สายตาฉันก็ปะทะเข้ากับผู้ชายสูงวัยและสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินคุยกันอย่างมีความสุขและออกรถออกชาติ ฉันปลายมองแค่นั้นหัวใจฉันก็เจ็บปวด แต่ฉันต้องเข้มแข็งและตัวเองจะต้องทำเป็นไม่สนใจ แต่พวกเขากับเดินมาที่โต๊ะของเรา “แกไม่คิดจะกลับมาแก้ไขปัญหาบริษัทบ้างเลยรึไง” หึ!! คำพูดที่แรกที่เขาทักทายฉัน “มันมีความจำเป็นด้วยหรอค่ะ อยากพากันได้หนักก็แก้ปัญหาเองสิ” “นางลูกอกตัญญู ฉันกับแม่แกสร้างมาด้วย

  • รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร   พี่ตะวัน

    จากนั้นเราก็ได้ซื้อขนมและเดินซื้ออย่างอื่นอีกหลายอย่างจนพอใจ ก็กลับมาที่โรงแรมพร้อมขนมเต็มได้เต็มมือ พี่เลย์ที่เดินไปเดินมาเห็นเราก็ทักทายทันที “ไปเดินตลาดหรือไปเหมาตลาดกันครับ 2 คนนี้ ” “เมียก็อยากได้อะไรกูก็ให้หมดล่ะ” “หืมม ทำไมชอบพูดแบบนี้คะ กรีนอายนะคะ” “อายอะไรเรื่องจริงทั้งนั้น” ฉันก็ได้แต่เขินที่เล่นซื้อตามใจปากขนาดนี้ พี่ซาและน้องลินเดินมาสบทบพอดี จากนั้นเราก็คุยกันสักพักเราก็ไปห้องพัก “กรีนขอคุยกับพี่ไทกะ เรื่องระหว่างเราหน่อยนะคะ..กรีนบอกพี่ไทกะไปแล้วใช่ไหมว่ากรีนจะต้องแต่งงานกับพี่ตะวัน ซึ่งพี่เขากำลังกลับไทยอีกไม่ถึงเดือน….พี่ไทกะจะให้กรีนทำยังไงแล้วพี่จะกลับญี่ปุ่นรึเปล่าคะ” “พี่ไม่ยอมให้เราแต่งแน่นอน คงต้องคุยกับมันดี ๆ ก่อน ถ้าไม่ได้คงต้องหาวิธีอื่นหรือต้องใช้กำลัง ส่วนเรื่องจะกลับญี่ปุ่นพี่คงยังไม่กลับแน่ ๆ จนกว่าเราจะตัดสินใจพี่ยังไงก็ได้” ”แล้วงานพี่ที่โน่นล่ะคะ หนูไม่อยากให้พี่เสียงานเสียการเพราะหนูเลย” “ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพี่ให้โอตะดูแลไปก่อนได้อยู่แล้ว เราอ่าบริษัทตัวเองจะเอายังไง” “หนูคงต้องถอยออกมาก่อน แม้หนูจะรักบริษัทนี้มากแค่ไหนก็ตาม หน

  • รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร   ธรรมดาคนมีเมียNC+

    พี่เขาก็ไม่ได้ห่วงอะไร ฉันจึงหันเปลี่ยนท่าเป็นเอาหน้าแนบต้นขาและมือ เอื้อมไปจับเมาส์เพื่อเลื่อนดูเนื้อหาในจอ “ว๊าว ไม่เลวเลยนะคะ แต่มีบางตัวที่มีปัญหาอยู่บ้างนะคะ เอ๊ะ? ” สักพักมีบางอย่างที่เหมือนกันจะตื่นขึ้น ใช่แน่ ๆ มันพ่องชนหน้าฉันขนาดนี้เหมือนกับอยากจะทักทายสุดฤทธิ์ “พี่ห้ามมันไม่ได้จริง ๆ แฮร่ ๆ ” เขาทำหน้าเหมือนไม่ได้มีเจตนาจริง ๆ ฉันที่เห็นแบบนั้นก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้ พร้อมลุกขึ้นนั่งปกติ “ไม่เป็นไรค่ะ กรีนเข้าใจ” จากนั้นหัวใจฉันก็เรียกร้องพอ ๆ กับเขาที่ต้องการฉันจึงตัดสิ้นใจเอามือไปสัมผัสท่อนเอ็นที่ตื่นตัวและใหญ่โต เพียงแค่ฉันสัมผัสพี่ไทกะก็ครางออกมา “อ๊าาา..ซี๊ดดด มันคิดถึงกรีนมากเลยนะคะ..รู้รึเปล่าคะ” ฉันลูบไล้ขึ้นลงสัมผัสท่อนเอ็นไม่หยุดและทำซ้ำ ๆ ไปเลื่อย ๆ “ซี๊ดด..พี่ห้ามใจตัวเองไม่ไหวนะกรีน ถ้ากรีนไม่หยุดพี่จะ..จะอ๊าาา” มือข้างซ้ายพี่เขาจับโซฟาเอาไว้แน่ส่วนมือข้างขวาก็ลูบหัวฉันเบา ๆ ขณะที่พี่เขาพูดพี่เขาก็ลูบหัวฉันอย่างเอ็นดู ฉันจึงถอดกางเกงพี่เขาออกพร้อมส่งสายตาออดอ่อนอ่อยสุดฤทธิ์ “ใครให้พี่ห้ามใจคะ กรีนก็..คิดถึงท่อนเอ็นนี้มันเหมือนกัน

  • รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร   กูห่วงจบไหม

    เอาแล้วไงโดนสาวหอมแก้มนิดเดียวลูกชายผมตอนนี้ผงาดตื่นแล้ว มันคงจะไม่ยอมหลับแน่ ๆ เลย ไม่ได้ ๆ ไอ้ไทมึงต้องอดทนไว้นะเว้ย เธอที่เหมือนจะรู้ตัวก็รีบขยับตัวออกเพราะลูกชายผมไปโดนขาอ่อนเธอแน่ ๆ คงจะตกใจกลัวว่าจะเลยเถิด “พี่สัญญาแล้ว พี่ไม่ทำหรอกเราวางใจได้ หลับนะคะเด็กดี” ผมลูบผมเธอเบา ๆ เป็นการกล่อมเธอนอนแม้ว่าลูกชายผมมันตื่นตัวแค่ไหนก็ตามพอเธอสบายใจ ไม่นานเธอก็หลับอาจจะด้วยฤทธิ์ยาหรือว่าเพลีย ส่วนผมจำเป็นต้องลุกไปจัดการคุยกับลูกชายผมก่อน ผมคล้ายอ้อมกอดแล้วเข้าห้องน้ำเพื่อปลดปล่อย อ๊าาา~~ “กรีนจะไม่ยอมให้พ่อทำร้ายกรีนอีกแล้วค่ะ แม่บัวด้วยนะคะอย่ากับบังคับกรีนด้วยวิธีนี้ได้ไหมคะ” หลังจากทำความสะอาดจัดการเสร็จก็รีบมานอนกอดเธอต่อ พูดจบเธอก็นอนละเมอร้องไห้ เธอน่าสงสารมาก ในตอนนี้ผมรีบปลอบเธอและกอดเธอเบา ๆ “ไม่เป็นไรนะคะ ๆ นอนต่อนะคะ ” ผมส่งคนไปสืบเรื่องพวกนี้ก่อนที่เธอจะสารภาพอีก ผมก็อยากรู้ว่าเธอต้องเผชิญกับปัญหาอะไรก่อนหน้านี้ ถ้าเรื่องที่เกิดขึ้นตามที่เธอว่าผมมั่นใจว่าผมแก้ปัญหาได้แน่นอน จากนั้นผมก็เผลอหลับไปจนถึงเช้า เช้าวันต่อมา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status