LOGINShare
ความผิดพลาด
Last Updated:
2025-05-14 12:14:38แสงอาทิตย์สาดส่องผ่านกระจกใสตกกระทบสองร่างที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียง หญิงสาวในอ้อมกอดแข็งแกร่งค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองสำรวจไปทั่วห้องกว้างด้วยจิตใจที่หม่นหมอง
เธอจำเหตุการณ์ทั้งหมดเมื่อคืนได้ทุกอย่างและได้แต่นอนนิ่งโทษตัวเองที่ไปไว้ใจโซ่จนเธอต้องมาเสียตัวให้กับชายที่ไม่รู้จัก แต่เธอเองก็คงโทษชายคนนี้ไม่ได้....เพราะทุกอย่างมันเป็นสัญชาตญาณ ทั้งเขาและเธอเองก็ยากที่จะควบคุมตัวเองได้เช่นกัน “ฉันจะต้องรีบหนี.…” มิ้นมองใบหน้าหล่อเหลาข้างกายด้วยสายตาเหม่อลอยก่อนที่เธอจะสลัดความหม่นหมองในใจแล้วลุกออกมาจากเตียง จัดการเก็บเสื้อผ้าที่กระจายอยู่ทั่วห้องมาสวมถึงแม้จะทุกข์ใจแต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่เธอจะมาร้องไห้เสียใจทุกอย่างมันผ่านมาแล้วเธอก็ต้องเดินหน้าต่อไป “คุณจะหนีไปอย่างนี้งั้นเหรอ?” ....ชะงัก! หญิงสาวหันหลังมองตามเสียงเข้ม ชายสภาพผมยุ่งกำลังนั่งมองและส่งสายตาไม่พอใจมายังเธอ และตอนนี้เขาไม่พอใจมากที่เธอคิดจะจากไปแบบนี้.... “เอ่อ….” “ผมคิดว่าคุณจะไม่เป็นผู้หญิงอย่างว่าสะอีก? ที่ไหนได้ก็แค่อยากสนุกแล้วจากไปงั้นสิ เฮอะ....แล้วจะร้องไห้ผมช่วยทำไมกันหรือผมหล่อกว่าคนนั้น?” ยูร์พูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์เขาคิดไว้ว่าถ้าตื่นเช้ามาคงจะได้ปรับความเข้าใจในสิ่งที่เผลอทำลงไป เพื่อให้ได้ความสบายใจกันทั้งคู่ หญิงสาวจะได้ไม่ต้องนั่งคิดเสียใจ แต่เปล่าเลยที่เขาเห็นเธอไม่ได้เสียใจอะไรด้วยซ้ำแถมไม่คิดจะพูดลาอะไรอีก น่าโมโห เพี้ย! #O_o มือเรียวตบเข้าที่ใบหน้าขาวอย่างแรง น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลรินอาบแก้มหญิงสาวในใจเธอตอนนี้สั่นไปด้วยไฟแห่งความโกรธ เธอคิดว่ามันจะจบไปแบบเงียบๆ ทำไมเขาต้องมาดูถูกเธออย่างนี้ด้วย เธอแค่ไม่อยากให้เขารู้สึกผิดที่ต้องมาสนองความต้องการให้ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้แบบเธอก็เพียงเท่านั้น “เหอะ? ตบฉันเรื่องอะไร?” “คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินฉันถึงแม้เมื่อคืนฉันอาจจะเป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้คุณไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดฉันหรอก เก็บปากคุณไว้เถอะ....แล้วก็ขอบคุณที่ช่วยสนอง!” เธอพูดประชดไปอย่างนั้นก่อนที่จะรีบเดินตรงไปทางประตูห้อง เธอไม่คิดว่ามันคุ้มหรอกกับการที่ต้องมานั่งอธิบายให้คนที่ตัดสินเธอไปแล้วฟัง สู้เก็บเสียงไว้ร้องไห้ยังดีกว่า….อีกอย่างเธอกับเขาก็คงไม่เจอกันอยู่แล้ว แต่ไม่ทันถึงประตูแขนเล็กก็ถูกกระชากกลับอย่างแรงจนเธอเซไปชนกับเจ้าของร่างใหญ่ “เธอคิดว่าตบฉันแล้วจะไปง่ายๆ เหรอ แม....ดิ้นใหญ่เชียว ทีเมื่อคืนไม่เห็นหวงตัวแบบนี้เลย” ด้วยความโกรธทำให้ยูร์พูดแทงใจดำเธอเข้าไปอีก “ปล่อยนะมันเจ็บ!” “คิดว่าที่ตบมาเมื่อกี้ฉันไม่เจ็บหรือไง” “คุณคิดว่าฉันเป็นแบบนั้น ทำท่ารังเกียจฉันขนาดนี้ก็ควรปล่อยฉันไปสิ” “ทำไมต้องปล่อย ฉันยังไม่เบื่อนิ” เขาแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว “ทุเรศ ที่แท้คุณมันก็แค่หื่นกาม” “นั้นไง....ทีเธอยังตัดสินฉันได้เลย” มิ้นหัวเสียเมื่อคนตรงหน้าเชิงเล่นเชิงขู่ไม่ยอมปล่อยเธอไปเสียที ผู้ชายคนนี้ทำไมประหลาดแบบนี้นะทั้งที่พูดจาดูถูกกันขนาดนี้ก็ไม่เห็นเขาจะมีส่วนเสียอะไรกับเรื่องนี้สักนิด “ต้องการอะไร?” “เดทกับฉันตลอดเวลาที่ฉันอยู่ที่ไทย…” “บ้าไปแล้วเหรอ!!!!” มิ้นตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาต้องการจากเธอ เธอก็พอจะดูออกว่าเขาไม่น่าจะใช่คนไทย แต่ไอ้การจะให้คนที่ผ่านอะไรกันมาแค่คืนเดียวเดทด้วยนี่มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ....? “ฉันให้เธอกินฟรีอยู่ฟรี มันก็แค่สามวันเท่านั้นงานง่ายๆ ได้เงิน” “ฉันไม่ได้ขายตัว ปล่อยฉันจะกลับบ้าน” เหอะ! ที่แท้เขาก็ยังดูถูกเธอไม่เลิก “เธอแค่ทำตัวเป็นแฟนฉันสามวันนี่มันยากตรงไหน ได้ก็ได้กันแล้วอย่าเรื่องมาก” เขาขึ้นเสียง “นี่! คิดว่าฉันอยากได้คุณมากหรือไงละ ฉันไม่เล่นด้วยหรอกไม่ว่างจะกลับไปทำงาน” “งานอะไรของเธอ เธอยังมีบัตรนักศึกษาอยู่และช่วงนี้มหาวิทยาลัยเธอปิดเทอมและเธออยู่ตัวคนเดียวที่บ้านพัก มีอะไรที่ไม่ได้” “คะ คุณ….” มิ้นอึ้งเมื่ออยู่ๆ เขาก็พูดในสิ่งที่คนเพิ่งเจอกันวันเดียวไม่น่าจะรู้แน่นอน คนคนนี้เขาต้องแอบค้นกระเป๋าดูข้อมูลฉันแน่ๆ โรคจิต! “ทำหน้าแบบนี้กลัวเหรอ” “....ปล่อยฉัน!” “ได้!” อยู่ๆ ตาบ้าฉันก็ปล่อยเธอสะดื้อๆ แต่ก็ช่างเถอะคนโรคจิตอารมณ์ก็ขึ้นลงเป็นเรื่องธรรมดา เธอก็แค่ซวยมาเจอเรื่องบ้าๆ ก็เท่านั้น กึก “กรุณาเข้าไปครับ…” “เฮ้ย!....” เมื่อประตูถูกเปิดออกภาพตรงหน้าคือชายชุดดำสี่คนยืนขว้างประตูไว้ไม่ยอมให้เธอผ่านไปง่ายๆ คนคนนี้ตั้งใจกักเธอไว้ตั้งแต่แรกสินะ “....เข้าไปครับ” กดเสียงต่ำ “ไม่ค่ะ ฉันจะกลับแล้วเชิญคุณหาผู้หญิงคนอื่นมาเล่นกับเจ้านายคุณเถอะ” “ผมไม่อยากรุนแรงกับผู้หญิงนะครับ” “ขู่ฉันงั้นเหรอ ฉันแจ้งตำรวจได้เลยนะ” อยู่ๆ ชายชุดดำทั้งสี่คนก็ค่อยๆ เดินหน้าเข้ามาหาเธอจนทำให้ร่างกายตอบสนองด้วยการถอยหนีเข้ามาในห้อง ทั้งสี่โค้งตัวให้เธอนิดหน่อยก่อนที่คนหนึ่งในนั้นจะปิดประตูทิ้งเธอไว้ในห้องกับชายโรคจิตอีกครั้ง “ยอมสะ เพราะฉันมีสัญญาด้วย ลายนิ้วมือเธอประทับไว้ชัดเจนเชียวละ” “นี่มันบ้าอะไรเนี่ย คุณทำทุกอย่างตอนฉันหลับแบบนี้มันไม่เกินไปเหรอ คุณมาถูกใจอะไรฉันเนี่ยเหงามากก็ไปหาเอาคนอื่นที่เต็มใจสิ!” “เมื่อคืนเธอก็เต็มใจนิ....ในเรื่อง....” “เงียบไปเลยนะ!” “พูดกับผู้ใหญ่ ควรพูดให้ดีกว่านี้นะ” “คุณมันโรคจิต ฉันเสียตัวนะ คุณเองก็ไม่ได้เสียอะไรทำไมต้องมาเล่นแบบนี้ว่างเหรอ” เธอโมโหจนเผลอตะโกนสุดเสียงในใจตอนนี้ร้อนไปด้วยไฟโกรธ ยิ่งท่าทียียวนกวนประสาทของคนตรงหน้ายิ่งทำให้เธอรู้สึกโมโห “ผมก็เสียตัวเหมือนกันนิ ผมมีสิทธิ์เรียกร้องนะ” “งั้นฉันก็ต้องเรียกร้องได้เหมือนกัน ฉันไม่ต้องการเจอคุณอีก” “เธอหมดสิทธิ์เรียกร้องตั้งแต่ก้าวเข้ามาในชีวิตฉันแล้ว” อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและท่าทีที่เปลี่ยนไปจนแอบทำให้หญิงสาวกลัว “คุณ....ฉันขอร้องละฉันเองก็ไม่เคยทำอะไรให้ใคร ชื่อเรายังไม่รู้จักเลย ฉันไม่รู้จักคุณ คุณไม่รู้จักฉันจบแค่นี้เถอะ” “จบหรือไม่ ฉันเป็นคนตัดสินแม่สาวน้อย” มือเรียวบีบเข้าที่ใบหน้ามิ้นเบาๆ ก่อนเขาจะแสยะยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย “ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆ .…” “ก็แล้วแต่เธอนะ ก็เข้าใจแหละเจอผู้ชายหลอกใส่ยาแล้วดันมานอนกับใครไม่รู้อีกคงรู้สึกแย่ไม่น้อย” “ก็คิดได้นิ ทำไมไม่เห็นใจกันบ้างละ” “ฉันก็ลดความเครียดให้เธอโดยการใส่ถุงไง อย่างน้อยเธอก็ปลอดภัย” “....” “พูดอะไรไม่ออกเลยเหรอ” “......” มิ้นก้มมองพื้นอย่างสิ้นหวังก่อนน้ำตาที่กลั้นไว้จะไหลมาอย่างไม่ขาดสาย ทำไมเธอต้องมาทำอะไรแบบนี้ มาเจออะไรแบบนี้ เพราะเธอไว้ใจคนผิดแท้ๆ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ “งั้น…. เอาสัญญาไปอ่านแล้วนั่งเงียบๆ อยู่ในห้องสะ อ่อ ทำอาหารให้ฉันด้วยละมันมีอยู่ในสัญญา อาบน้ำก่อนละ อ่อ…. เธอก็ควรอาบนะเมื่อกี้เห็นลุกจากเตียงมาเลยเหนียวตัวแย่....” คนตัวสูงโยนสัญญาให้เธออย่างไม่แยเเสแล้วเดินจากไป มิ้นสงบจิตใจแล้วรับใบสัญญาเดินมานั่งอ่านที่โซฟาเงียบๆ เธอตั้งสติแล้วหลับตาลง เอาละเขาคนนี้ก็แค่แกล้งที่เธอทำให้เขาซวยเท่านั้นหรือไม่ก็แค่เล่นสนุกตามภาษาคนมีเงินมีเวลาชีวิตว่าง มันอาจจะไม่มีอะไรจริงเปิดกระดาษออกมาอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ สัญญา 1.ทำอาหารให้ฉัน 2.นอนข้างๆ ฉัน 3.เอาใจ ห้ามขัดคำสั่ง 4.นวดให้ฉันก่อนนอน หากคิดหนีจะต้องเสียค่าฉีกสัญญา 5,000,000 บาท หากหนีฉันรวยมากพอที่จะตามเธอเจอใน 5 นาทีลงลายเซ็น (ลายนิ้วมือ) “นี่มันบ้าอะไรเนี่ย ค่าปรับอะไรจะขนาดนั้นเห็นฉันเป็นตัวอะไรเนี่ย” จากความเสียใจที่ต้องเสียตัวให้คนไม่รู้จักเธอต้องมาหัวเสียให้กับเรื่องบ้าบอนี่งั้นเหรอ จริงอยู่สัญญามันระบุไม่กี่ข้อแต่การห้ามขัดใจเขามันก็เหมือนควบคุมทุกอย่างไว้หมดแล้ว แล้วไอ้ค่าปรับแพงมหาโหดนี่มันเกินไปไหม ฉันก็ไม่เคยทำอะไรให้ใครแค้นทำไมต้องมาเจอแบบนี้เนี่ย น้ำตาที่กลั้นไว้เริ่มไหลออกมาอีกครั้งนี่มันบ้าจริงๆ ถึงครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกของเธอก็จริงแต่มันเป็นครั้งแรกที่เธอเรียกได้ว่าไม่ตั้งใจ มันคือความผิดพลาดทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะไอ้บ้านั้นแท้ๆ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าชีวิตฉันมันเจ็บปวดแต่เขาก็ยัง....เสียแรงที่หลงไว้ใจเสียแรงที่รักเสียแรงที่คิดว่าเขาเข้ามาเพราะอยากจะดูแลแบบที่ปากเขาพูด ทำไม....ทำไมฉันต้องเจอแต่ผู้ชายแย่ๆ
Latest chapter
รักสับสน มาดูกันว่าเธอจะลืมฉันจริงๆ หรือเปล่า
“เป็นอะไรไปน่ะมิ้น เห็นเงียบไปตั้งแต่งานแถลงข่าวแล้ว”“....อ่อ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะพี่ไพริน เดี๋ยวมิ้นขอไปห้องน้ำสักครู่นะคะ”มิ้นเดินมาเข้าห้องน้ำห้างด้วยความรู้สึกเหม่อลอย ตอนนี้เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดีในใจก็อยากจะลาออกแล้วหนีไปสะให้ไกลจากคนเลวคนนั้นอีกใจก็กลัวพี่ริลจะเสียหน้าที่อุตส่าห์ฝากเธอเข้ามาทำงาน ถ้าจะบอกว่าเขาจำเธอไม่ได้จากเหตุการณ์เมื่อครู่มันคงไม่ใช่เขาตั้งใจมองเธออย่างชัดเจน ถ้าอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าเธอจะปลอดภัยกึกๆเสียงล็อกประตูห้องน้ำเรียกความสนใจเธอให้หันไปมอง ชายหนุ่มรูปร่างคุ้นตาปรากฏตัวอยู่เบื้องหน้าด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ ณ วินาทีนั้นเธอเหมือนดั่งลมหายใจขาดหายเธอกลัวจนทำอะไรไม่ถูกเขาแอบตามมาตอนไหนกัน!!“เป็นอะไรไป ลืมกันแล้วหรือไง”ชายตรงหน้าเดินเข้ามาหาเธอช้าๆ จนเธอจำเป็นต้องถอยหลังไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีแผ่นหลังก็ติดเข้ากับผนังสะแล้วเมื่อเขาเห็นเธอกลัวก็ยิ่งรู้สึกได้ใจเลยแกล้งใช้นิ้วเรียวยาวเกลี่ยไปทั่วใบหน้าอย่างๆ ยั่วยวน“กลัวฉันเหรอ ฉันใจดีมากนะเธอก็รู้….”หญิงสาวยังคงหลับตานิ่งถึงแม้ในใจอยากจะผลักคนตรงหน้าให้ออกไปพ้นๆ แต่กลัวว่าถ้าทำแบบนั้นเขาจะโมโห
รักสับสน ผิดสัญญา
ยูร์เมื่อเห็นร่างเล็กสั่นสะท้านไปด้วยความกลัวก็ยิ่งได้ใจ ในเมื่อพูดกันดีๆ แล้วไม่ได้คำตอบก็คงต้องใช้วิธีนี้เขากัดเข้าที่ซอกคอขาวเบาๆ ไปมาโดยไม่สนเสียงร้องห้ามของคนตรงหน้ายิ่งเธอร้องเขายิ่งชอบและเพิ่มแรงกัดลงไปอีก“พูดมา….”“หยุด! หยุด”หญิงสาวร้องห้ามดังลั่นเมื่อชายหนุ่มสอดมือเข้ามาใต้ลำตัวเธอเพื่อตั้งใจจะปลดพันธนาการแต่ไม่เกินเสี้ยววินาทีเขากลับทำมันสำเร็จอย่างง่ายดายจนหญิงสาวได้แต่ทึ่งตอนนี้เธอลังเลใจแล้วว่าจะบอกไปตามตรงดีไหมเรื่องที่เธอแอบฟังเขาคุยโทรศัพท์ แต่ถ้าบอกเขาไปตอนนี้แล้วเขาโกรธเธอมากกว่าเดิมจะเป็นอย่างไร“อยากให้ฉันจูบซอกคอขาวๆ นี่มากสินะ ถึงได้ไม่ยอมพูดออกมาสักที จริงๆ ถ้าอยากอะไรกับฉันก็ไม่จำเป็นต้องแกล้งยั่วโมโหให้มันเสียเวลาหรอกเพราะฉันพร้อมสนองอยู่แล้ว”“ไอ้บ้า! ฉันไม่คิดต่ำๆ แบบนั้นหรอก! โอ็ย!”เมื่อเธอกำลังจะเตะเข้าที่ขาของคนที่คร่อมเขากลับใช้ขาข้างนั้นพลิกหนีแล้วใช้เข่ากดลงที่ขาอ่อนเธออย่างแรงจนรู้สึกปวดด้วยน้ำหนักตัวที่มากกว่าทำให้เธอไม่ต่างจากการถูกล็อก แต่ถึงแบบนั้นริมฝีปากอุ่นของเขาก็ยังคงทำหน้าที่พรมจูบไปทั่วใบหูอย่างไม่หยุดจนเธอแทบสติหลุด“ฉันได้ยินคุณคุยโ
รักสับสน เขามีภรรยาอยู่เเล้วงั้นเหรอ?
ตืดๆ ตืดๆ“อืมม”เสียงโทรศัพท์ที่ไม่คุ้นหูนักดังขึ้นปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากภวังค์ เมื่อเธอมองไปที่ชายหนุ่มข้างกายก็ดูเหมือนว่าเขายังไม่มีท่าทีจะตื่น ตืดๆ ตืดๆเสียงโทรศัพท์ที่สั่นเป็นเวลานานดูเหมือนตอนนี้จะเรียกชายหนุ่มให้ตื่นจากภวังค์ได้สักที เมื่อเธอเห็นอย่างนั้นก็รีบทำท่าทีเป็นยังหลับชายหนุ่มเมื่อตื่นแล้วก็หันมามองหญิงสาวข้างกายด้วยความเอ็นดูเขาเอื้อมมือมาลูบผิวแก้มนุ่มของหญิงสาวเบาๆ ก่อนเอื้อมมือจับโทรศัพท์มารับ“ว่าไงคะน้า”(ฉันท้องงงงงงงง)“หะ! จริงเหรอ เธอท้องแล้วสุดยอดไปเลย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น(มาหาฉันที่โรงพยาบาลนะ ฉันจะส่งที่อยู่ให้รีบมานะ)“ได้ๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย”ด้วยความเงียบทำให้เธอได้ยินบทสนทนาทั้งหมด ในใจจุกจนพูดไม่ออก ได้แต่กลั้นอารมณ์ไว้รอให้ชายหนุ่มออกไปก่อนเธอแอบมองชายที่กำลังรีบลุกแต่งตัวอย่างลุกลี้ลุกลนด้วยความดีใจไม่มีท่าทีรู้สึกผิดต่อภรรยาเขาแม้แต่น้อยทั้งที่คืนก่อนเธอกับเขาเพิ่งจะมีความสัมพันธ์กัน....แถมเขายังไม่รู้สึกผิดต่อเธอที่อยู่ๆ ก็กลายเป็นผู้หญิงที่ยุ่งกับสามีคนอื่น …..จุฟ! ระหว่างที่หลับตาเธอรู้สึกได้ถึงริมฝีปากอุ่นทาปลงมาบนแก้ม นั้นยิ่งทำ
รักสับสน ความน่ากลัวของผู้ชายที่เพิ่งรู้จัก 2
เพลง! เสียงแก้วที่ถูกปาลงพื้นดังขึ้นยิ่งทำให้หญิงสาวตัวสั่นเธอก้มหน้านิ่งเพื่อหลบสายตาอำมหิตที่ถูกส่งมาจากคนตัวสูง“เธอกำลังหยามฉันนะ ….”เขากดเสียงลงต่ำแล้วเดินเข้ามายืนต่อหน้าเธอในระยะประชิด ก่อนใช้นิ้วเรียวยาวเกลี่ยไปมาข้างแก้มเธอเบาๆ แต่มันกลับทำให้รู้สึกกลัวจนหายใจไม่ออกในสมองของเธอตอนนี้คิดเพียงแค่ต้องการให้ผู้ชายตรงหน้าสงบลงและให้เรื่องจบลงด้วยดีเท่านั้น....ฉันจะทำยังไงดีนะ จะทำยังไงดี....นึกได้ว่าเขาแท้จริงแล้วดูเป็นคนใจอ่อนเละขาดความอบอุ่นเธอจึงค่อยๆ รวบรวมความกล้าที่มีตรงเข้าไปกอดเอวเขาไว้ด้วยตัวที่สั่นท้าวถึงแม้จะกลัวมากแต่เรื่องนี้เธอต้องเดิมพัน“ฉันไม่ได้ต้องการจะหยามคุณ เพียงแค่อยากให้เรื่องนี้มันจบ ฉันไม่ต้องการเจอเขาและไม่ต้องการจดจำ ไม่อยากให้คุณทำผิด”“....”“ฉันเชื่อว่าคุณไม่ใช่คนใจร้ายแบบนั้น ถ้าคุณใจร้ายคุณคงไม่เลือกที่จะช่วยฉันในวันนั้นทั้งที่ฉันเป็นใครคุณก็ไม่รู้จัก ฉันเชื่อว่าคุณเป็นคนดีมากเพราะอย่างนั้นฉันถึงไม่อยากให้คุณทำอะไรผิดๆ”
รักสับสน ความน่ากลัวของผู้ชายที่เพิ่งรู้จัก
ตืดๆ‘1ข้อความ’“นี่มัน….จริงอย่างที่คิด”เมื่อได้รับวิดีโอจากลูกน้องความรู้สึกร้อนรนก็พลุ่งพล่านไปทั่วตัว จนแอบนึกเสียดายที่วันเกิดเหตุวันนั้นเขาสั่งสอนไอ้บ้านั้นน้อยไปสักหน่อยจนมันกล้ากลับมาทำร้ายมิ้นอีก“จับตัวมา”ชายหนุ่มส่งข้อความเสียงให้ลูกน้องก่อนจะเช็ดจีพีเอสรถของตัวเองว่าตอนนี้หญิงสาวอยู่ที่ไหนยังอยู่ที่เดิม….ดีจัดการอะไรได้ง่ายหน่อยจริงๆ เขานั้นน่ากลัวกว่าที่คนภายนอกจะคิด ….ด้วยความที่พ่อของเขาเคยเป็นมาเฟียใหญ่และมักจะใช้ความรุนแรงให้เขาได้เห็นเสมอทำให้ลึกๆ แล้วเขาเองก็เป็นคนชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาไม่ใช่น้อย เรียกได้ว่ามันเป็นข้อเสียของเขาข้อใหญ่เลยละส่วนมากแล้วเขามักจะสั่งสอนให้แค่เจ็บตัวแต่ไม่ถึงตาย เพราะเขาเองก็ยังมีความเป็นคนอยู่และเขาก็ยังรักความถูกต้องลูกน้องที่มีทั้งหมดตอนนี้ก็เป็นลูกน้องเก่าของพ่อที่คิดกลับตัวกลับใจมาเป็นคนดี แต่ถ้าใครยังคิดค้าขายสิ่งไม่ดีอยู่เขาก็จะมีวิธีการทำให้คนพวกนั้นจำยอมต้องเลิกทำเรื่องพวกนั้นและยิ่งไปกว่านั้นเรื่องราวความเลวร้ายที่พ่อของเขาเคยทำเอาไว้มันยังคงคอยหลอกหลอนเขาอยู่ภาพเหตุการณ์ในวันนั้น....วันที่พ่อถูกวิสามัญมันยังคงวน
รักสับสน เรื่องบังเอิญที่น่ายินดี
เห้ออออ หายใจโล่งสักทีต่อจากนี้ก็ไม่มีอะไรแล้วอีกไม่กี่เดือนฉันก็เรียนจบแล้วคงไม่ต้องกังวลอะไรแล้วละ“เอ๊ย!” อยู่ๆ หญิงสาวก็นึกขึ้นได้ว่าริลรุ่นพี่ที่ให้เธอเช่าบ้านจะมาเยี่ยมเธอในวันนี้ปกติแล้วรุ่นพี่จะแวะเอาของใช้ของกินมาให้เธอบ่อยๆ รุ่นพี่ดูแลเธอดีมากเหมือนเธอเป็นพี่น้องกันจริงๆ คงเป็นเพราะต่างคนต่างเคยใช้ชีวิตมาตัวคนเดียวทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจกันมากเราสองคนเลยเหมือนพี่น้องแท้ๆ ถ้ามีปัญหาที่เธอไม่สามารถหาทางออกได้ริลจะไม่เคยปฏิเสธที่จะช่วยแก้ปัญหาเลยอย่างเช่นบ้านหลังนี้....ก่อนหน้านี้เธอเคยมีบ้านเป็นของตัวเองแต่เพราะถูกผู้ชายที่รักหลอกให้ใช้หนี้แทน เธอจึงจำเป็นต้องขายบ้านหลังนั้นแล้วมาขอเช่าบ้านริลพอดีกับช่วงที่ริลจะย้ายไปอยู่กับแฟนบ้านหลังนี้จึงจะต้องว่างอยู่แล้ว ริลเลยขอคิดค่าเช่าเป็นการดูแลบ้านหลังนี้แทนการจ่ายเงินเพื่อเป็นการช่วยมิ้นประหยัดทางอีกทาง“อะไรครับ? ”“พาฉันไปที่ที่หนึ่งก่อนได้ไหมคะ พอดีฉันนัดพี่สาวไว้”“แต่เรื่องนี้เจ้านายยังไม่ทราบ”“เดี๋ยวฉันจะบอกเขาเองค่ะ รบกวนด้วยนะคะ”:ยูร์(เจ้านายครับ)“ว่ายังไง”(คุณมิ้นให้ผมมาส่งที่บ้านหลังหนึ่ง น่าจะเป็นบ้านของเธอ เธ
You may also like
