LOGINShare
ช่วงชิง
Last Updated:
2025-07-20 21:54:15ขณะที่ลิลลี่กำลังพูดคุยอยู่กับเหมย อาชาได้วางหลานสาวไว้บนโซฟา แล้วเดินออกไปที่ระเบียงด้วยท่าทีหงุดหงิดและยกหูโทรหาใครคนหนึ่ง
ผ่านไปไม่นานเสียงโทรศัพท์ของธงได้ดังขึ้นหลังจากที่อาชาวางสาย "สวัสดีครับคุณเสือ มีอะไรหรือเปล่าครับเห็นโทรหาผมหลายสาย" ธงที่รับสายของเสืออย่างไวเพราะอยู่ดี ๆ เสื่อก็โทรหาเขาโดยที่เป็นเวลาเลิกงานแล้ว "คุณธงครับตอนนี้คุณธงอยู่ไหน"เสือแกล้งถาม "พอดีผมออกมาข้างนอกหาอะไรกินนะครับคุณเสือมีอะไรหรือเปล่า"ธงถามย้อนกลับไป "พอดีเครื่องจักรที่คุณธงดูแลวันนี้มันเกิด เครื่องกระตุก แล้วหยุดทำงานรบกวนคุณเสือกลับมาดูด่วนให้หน่อยได้ไหมครับ" "เออ....คือ.."ธงตั้งท่าจะปฏิเสธแต่ก็โดนเสื่อพูดแทรกขึ้นมา "เราจำเป็นจะต้องแพ็คกล่องชาเพื่อนำไปส่งลูกค้าในวันพรุ่งนี้ครับ ยังไงต้องรีบซ่อมเครื่องแพ็คครับ" เสือรีบยกข้ออ้างว่าเครื่องที่ธงได้ดูแลเกิดเสียขึ้นมาทั้งที่ข้อเท็จจริงเสือเห็นแล้วว่าสายพานมันสึกกร่อนกำลังจะขาดจริงๆใช้ใครมาเปลี่ยนก็ได้แต่เขาก็ต้องช่วยเจ้านาย "ตอนนี้เลยหรอครับคุณเสือ ผมไม่แน่ใจว่าจะกลับไปทันหรือ"เปล่าธงรีบอ้างขึ้นมาพร้อมไม่อยากเสียช่วงโอกาสทองที่ได้อยู่กับเหมย "ยังไงคงต้องรบกวนคุณธงทำโอทีแล้วล่ะครับ เพราะทีมช่างที่เป็นผู้จัดการ วันนี้ไม่มีใครอยู่เลยนะครับคุณธง" "เพราะว่าต้องไปประชุมที่ต่างจังหวัดเหลือคุณธงคนเดียวนะครับ ผมมีลูกมือให้รบกวนคุณธงหน่อยนะ"เสือพูดจบก็ไม่รอให้ธงรับปากตัดสายทิ้งทันที "อะไรวะเนี่ย อย่างนี้ก็มีด้วยหรอวะ..!กูยังไม่ทันจะรับปากเลยแม่งยัดเยียดกูเลย"ธงจะบ่นกับตัวเองเบา ๆ ธงรีบต่อสายหาเสืออีกครั้งเพราะอาจจะต้องใช้เวลาเดินทางเกือบชั่วโมงเพราะตอนนี้เขาอยู่ชานเมือง เสือที่เห็นว่าธงโทรมาเขาก็ไม่รับจึงปล่อยสายตัดไปเฉย ๆ "เอ้าแม่ง..! ไม่รับอีก เอาไงล่ะกูตานี้"ธงตั้งใจว่าจะขอนอนที่บ้านของเหมยซะหน่อยแต่สงสัยว่าต้องผิดแผน ทางด้านลิลลี่ที่คุยกับเหมยเป็นสิบ ๆ นาทีก็ยังไม่ยอมวาง จนทำให้แม่น้ำฟ้าและพ่อบุญทองรู้แล้วว่าทำไมเหมยถึงเอ็นดูเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นพิเศษจนถึงขนาดยอมไปสอนพิเศษให้ "คุณตา คุณยายขา... ถ้าวันนี้ลิลลี่ไปหาคุณตาคุณยายให้ลิลลี่นอนด้วยได้ไหมคะ" ตั้งแต่มีเหมยเข้ามาลิลลี่กลายเป็นเด็กร่าเริงสดใสและเข้ากับคนอื่นได้ง่ายขึ้น "ได้สิลูก...ถ้าลูกจะมาเดี๋ยวคุณตาจะชงโกโก้ให้ทานก่อนนอนด้วย"ตาบุญทองที่รู้สึกเอ็นดูลิลลี่ก็หยอกเย้าลิลลี่ด้วยความน่ารัก "งั้นเดี๋ยวคุณตากับคุณยายแล้วก็คุณครู รอลิลลี่นะคะ เดี๋ยวลิลลี่ไปขออนุญาตคุณลุงอาชาก่อนค่ะ" ลิลลี่ที่เห็นว่าอาชากำลังเดินเข้ามาพอดีก็ถือแท็บเล็ตตั้งไว้ที่โซฟาแล้วจูงมือหนาของอาชามาที่หน้าจอแท็บเล็ตของตัวเอง "คุณตา คุณยายขา คนนี่คือคุณลุงอาชาของลิลลี่ค่ะ" ลิลลี่แนะนำให้แม่น้ำฟ้าและพ่อบุญทองพ่อแม่ของเหมยได้รู้จัก "สวัสดีครับ ขอโทษด้วยถ้าหลานสาวของผมทำให้ทุกคนต้องอึดอัดหรือเปล่า"อาชารีบออกตัวด้วยท่าทีสุภาพบุรุษ ธงที่ได้ยินเสียงของอาชาก็จำได้และก็คิดแล้วว่าคงเป็นอาชาแน่นอนที่ให้เสือโทรมาหาเขาเพื่อไม่ให้เขาใช้เวลาอยู่กับเหมย ธงแกล้งเดินมาด้านหลังของแม่น้ำฟ้าและปรากฏตัวให้อาชาได้เห็นอย่างชัดเจนเพื่อแสดงออกและประกาศศึกว่าเขาได้นำอาชามาก้าวนึงเพราะได้มาเจอแม่ของเหมยแล้ว "อ้าวสวัสดีครับคุณอาชา"ธงรีบก็รีบยกมือไหว้อาชาด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท อาชาที่ได้ยินกลับไม่ตอบรับในสิ่งที่ธงทักทายมา แต่กลับหันไปคุยกับพ่อแม่ของ เหมยด้วยท่าทีเคารพ และนอบน้อมนั่นถูกใจพ่อบุญทองเป็นที่สุด เพราะท่าทีของอาชาดูสง่ามีราศีกว่าคนอย่างธงเป็นไหน ๆ "คุณลุงขา คุณตากับคุณยายบอกว่าถ้าคุณลุงไปส่งลิลลี่จะอนุญาตให้ลิลลี่นอนที่บ้านของคุณตาคุณยายได้ค่ะ คุณลุงไปส่งลิลลี่ได้ไหมคะ..."ลิลลี่ออดอ้อนอาชา "มันจะเป็นการรบกวนมากเกินไปหรือเปล่าครับ"อาชาหันไปถามทุกคนที่อยู่ในแท็บเล็ต "ไม่เลยจ้ะ ถ้าคุณอาชามา เหมยยินดีต้อนรับมาก ๆ คิดซะว่ามาเที่ยวบ้านของ เหมยก็ได้นะคะ" เหมยที่ตอบกลับทันควันเพราะตอนที่อาชาต้อนรับเหมยที่ไร่ชาก็ดูแลเหมยเป็นอย่างดี "งั้นเดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันครับ ผมขอเตรียมชุดให้กับคุณหนูลิลลี่ของผมสักครู่ เดี๋ยวผมจะซื้อของไปฝาก"อาชาพูดจบก็บอกให้หนูลิลลี่สวัสดีเพื่อลาทุกคน "คุณตาคุณยายรอลิลลี่นะคะ เดี๋ยวลิลลี่เก็บของแป๊บเดียว" ลิลลี่จะไปหาค่ะลิลลี่ยกมือน้อยๆอวบอูมบ๊ายบายไปที่หน้าจอแท็บเล็ตแล้วส่งยิ้มแป้นไปให้จนเห็นฟันหลอซี่หน้าของเธอ "เด็กคนนี้น่ารักน่าเอ็นดูจริง ๆ เลยยัยเหมยเห็นไหม พอมีเด็กเข้ามาในชีวิตเนี่ย ชีวิตมันมีสีสันจะตาย"แม่น้ำฟ้าพูดกับเหมยเพราะว่าอยากอุ้มหลานจะแย่ "โถ่..!แม่ขาอย่าพูดอย่างนั้นสิคะ ให้เหมย อยู่กับแม่ไปอีกสักพักแล้วกันนะ เหมยยังไม่คิดเรื่องนั้นสักหน่อย"เหมยหันมาตอบกลับแม่น้ำฟ้า อาชารีบบอกให้ป้าแจ่มเก็บเสื้อผ้าให้กับลิลลี่กับอาชาคนละชุด พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์อาทิตย์ อาชาจะไม่อยู่สองวันเพราะเขาตั้งใจจะไปนอนที่บ้านของเหมยและทำความรู้จักชีวิตของเหมยให้มากกว่านี้ "เก็บข้าวของเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะคุณอาชา ป้าเอาวางไว้ที่โต๊ะนะคะ"ป้าแจ่มที่จัดเตรียมทุกอย่างตามคำสั่งของอาชาได้อย่างแม่นยำ อาชาหันมามองป้าแจ่มแล้วพยักหน้าเป็นการขอบคุณ อาชาเดินออกมาด้านนอกและจูงมือของ แม่หนูน้อยลิลลี่ เสือและคนงานคนอื่นเดินมาหิ้วกระเป๋าให้กับอาชา. "คุณอาชาจะไปที่ไหนครับ"เสือหันมาถาม "ฉันจะไปบ้านของครูเหมย"อาชาหันกลับมาตอบเสือพร้อมกับส่งอะไรบางอย่างเข้าไปใน แอปพลิเคชันส่วนตัวให้กับเสือ "ได้ครับ" "ฉันส่งโลเคชั่น บ้านพ่อแม่ของครูเหมยให้แกแล้ว ขับไปตามนั้นแล้วกัน"อาชาบอกเสือด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ขณะที่รถหรูกำลังแล่นออกจากไร่ชาของพรหมเทพลิลลี่ก็พูดเจื้อเจ้าไม่หยุดตลอดทางตามสไตล์แม่หนูน้อยจำไม "เจ้านายครับ ไอ้บิ๊กมันจะกลับมาจากการเคลียร์งานอาทิตย์หน้า เรื่องของไอ้เมฆินทร์ผมก็จัดการให้คนที่เราจับมาได้เป็นไส้ศึกกลับไปอีกทีครับ" ขณะที่ขับรถอยู่เสือได้รายงานถึงเรื่องเมฆินทร์คู่ค้าที่ชอบลอบกัดเป็นที่เลื่องลือในวงการ "ดีแกทำดีมาก..!" "ส่วนเรื่องที่นายให้ผมไปสืบ หมากตัวลูกกระจ๊อกตัวนี้ น่าจะใช้การได้ครับนาย ไอ้เมฆินทร์มันเลี้ยงคนด้วยลำแข้ง..!" "มันไม่เคยให้ใจใครสักเท่าไหร่ แล้วมันก็ขู่ว่าจะฆ่าครอบครัวของไอ้คนนี้ทิ้ง มันก็เลยจำใจต้องทำครับนาย" "แล้วแกจัดการยังไง.!"อาชาถาม "ผมก็ทำตามสไตล์ ฟาดด้วยเงินก้อนโตและให้คนปกป้องแม่คนเดียวของมัน เอามาอยู่กับเรา ก่อนที่ไอ้เมฆินทร์มันจะถึงตัวครับนาย" "เพราะตอนนี้มันไม่ได้สนใจหมากตัวนี้ มันแค่ขู่แต่ยังไม่ได้จับแม่ของหมากตัวนี้ครับนาย"เสืออธิบายให้กับอาชาได้รับรู้ "ดีในเมื่อมันสะเพร่า ชะล่าใจ ชอบลอดกัดฉันก็จะใช้วิธีเดียวกลับมัน สนองคืนกลับมันตอบ แต่จะให้มันแค่เป็นแผลหรือมีรอยขีดข่วนคงจะทำไม่ได้" "ฉันอยากจะให้มันจมเขี้ยว ฝากรอยแผลเป็นบนตัวมัน"อาชาบอกความคิดของตัวเองให้กับเสือได้รู้ "ผมว่าการเซ็นสัญญาครั้งหน้าที่จะมาถึงเรื่องโรงเรียนที่จะเอาไปสร้างในสิงคโปร์ขยายสาขานั่นน่าจะเป็นรอยแผลใหญ่ให้มันได้อยู่นะครับนาย" "ให้ไอ้บิ๊กติดต่อคุณจางบอกมันด้วยว่าโครงการนี้ถ้าคุณจางยอมเซ็นสัญญาให้เราขยายมหาวิทยาลัยไปที่สิงคโปร์ สิ่งที่คุณจางต้องการเราจะจัดการให้ทันที"อาชาสั่งงานอย่างเฉียบขาด "ครับนาย ผมสืบทราบมาว่าคุณจางกำลังตามหาลูกสาวที่หายไปของเขาครับ แล้วผมก็ให้คนของเราไปสืบทราบประวัติทุกอย่างมาจนตอนนี้รู้แล้วว่าลูกสาวของคุณจางอาศัยอยู่ที่ประเทศอังกฤษครับนาย"เสืออธิบายรายละเอียดในครั้งนี้ "งั้นก็ดีสิ ส่งประวัติของลูกสาวคุณจางไปให้ไมเคิลเพื่อนของฉัน ให้มันตามหา ฉันคิดว่ามันน่าจะแคบลงได้" อาชาที่เปิดดูอีเมลที่เสือส่งมาให้ "จัดการเรียบร้อยแล้วครับนาย คุณไมเคิลรับปากว่าถ้ามีประวัติครบขนาดนี้น่าจะหาได้ไม่ยากเต็มที่ไม่น่าจะไม่เกินอาทิตย์ ก่อนที่เราจะเซ็นสัญญาครับ"เสือหันมาตอบอาชา "ดีฉันจะต้องเจอผู้หญิงคนนี้ก่อนหนึ่งอาทิตย์ บอกไอ้ไมเคิลไปเลยฉันให้เวลามันแค่ 2 วันต้องหาผู้หญิงคนนี้ให้เจอ" "แล้วอีกอย่างให้ไอ้ไมเคิลไปคุยกับผู้หญิงคนนี้เรื่องคุณจางให้เรียบร้อย"เสือรู้สึกเป็นต่อเมื่อได้รู้จุดอ่อนของคนที่จะเซ็นสัญญา "ครับนาย"พูดจบเสือก็ต่อสายหาไมเคิลทันทีแล้วพูดคุยกัน "โถ่คุณเสือ บอกไอ้อาชาด้วยนะว่ามันจะใช้กูเนี่ยให้มันน้อย ๆ หน่อยจะให้เวลาสองวันบอกมันมาทำเอง..!"ไมเคิลที่เป็นเพื่อนเรียนสมัยมหาลัยของอาชาและเป็นคนที่สนิทที่สุด "ขอโทษด้วยครับมันเป็นคำสั่งของนายผมจำเป็นต้องทำ"เสือบอกเสียงเรียบอย่างไร้อารมณ์ "บอกมันไป ฉันเจอข้อมูลแล้ว เดี๋ยวก็ส่งไปให้มันในเมล เรียบร้อยบอกให้มันเปิดดูด้วยครับคุณเสือ"ไมเคิลที่ทำงานเป็นตำรวจสืบสวนกลางอยู่ที่ประเทศอังกฤษ "ขอบคุณครับคุณไมเคิล"เสือรีบวางสาย "นายครับคุณไมเคิลส่งข้อมูลทั้งหมดของลูกสาวคุณจางมาให้นายแล้ว แล้วก็ติดต่อประสานงานกับเธอเรียบร้อย" "เธอยอมตรวจดีเอ็นเอว่าเป็นลูกสาวคุณจางจริงๆ แล้วยินดีจะไปพบคุณจางในวันที่เราไปเซ็นสัญญาครับ"เสือได้อธิบายทุกอย่างให้กับอาชาฟังโดยละเอียด.....
Latest chapter
รักสุดท้ายของอาชา ความใกล้ชิดของอาชา
หลังจากเกิดอุบัติเหตุ เหมย ก็รู้สึกเขินอายจนแทบจะมุดแผ่นดินหนี แต่สุดท้ายกลายเป็นว่าอาชาต้องอุ้ม เหมย เข้ามาในบ้าน ทำให้พ่อกับแม่ของ เหมย รู้สึกตกใจเช่นกัน“เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงกับต้องอุ้มกันเข้ามาเลย” แม่น้ำฟ้า ที่เป็นห่วงลูกสาวจึงรีบลุกจากโซฟา“พอดี เหมย ซุ่มซ่ามนะแม่ เหมือนข้อเท้าพลิก แต่คุณอาชาอาสาจะอุ้ม เหมย เข้ามา เหมย ห้ามแล้วนะแม่” เหมย พยายามอธิบาย“ไม่เป็นไรหรอก แม่ไม่ได้ว่าอะไรเลย” ผู้เป็นแม่มองอาการอยากจะจับคู่อาชาให้กับลูกสาวเสียมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะตัวเองก็อยากจะอุ้มหลานจะแย่“ผมต้องขอโทษด้วยครับ ผมเห็นคุณ เหมย เดินไม่ไหวก็เลยอุ้มเธอเข้ามาโดยถือวิสาสะ”“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณอาชา ขอบคุณแทนลูกสาวผมด้วย” พ่อบุญทอง ที่ถูกชะตาอาชาเป็นพิเศษเรื่องวุ่นวายยังไม่จบแค่นั้น เมื่อจู่ๆ มีรถหรูสองคันพร้อมชายชุดดำกว่าสิบคนมาจอดหน้าบ้านเหมย อาชาจึงอธิบายว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่ต้องระวังศัตรู ทำให้ต้องมีคนคุ้มกันไปทุกที่ ยิ่งพาลิลลี่มาด้วยและมาเยี่ยมบ้านเหมยก็ยิ่งต้องปลอดภัยเป็นเท่าตัว“ทำไมคนต้องมาเฝ้าหน้าบ้านเราเยอะแยะขนาดนี้ล่ะ” พ่อบุญทองรีบถามอาชา“เอาตรงๆ นะครับ ผมก็เป็นนักธุรกิจคนหน
รักสุดท้ายของอาชา จูบแรก
หลังจากรถหรูของอาชาก็แล่นมาถึงหน้าบ้านสวนของพ่อแม่เหมยหลังจากจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยเชิญอาชาเข้าบ้านพร้อมกับแม่หนูน้อยลิลลี่ ก่อนที่อาชาจะเข้าไปได้สั่งการบางอย่างให้กับเสือจัดการ"เสือคืนนี้แกให้บอดี้การ์ดมาดูแลรอบ ๆ นี้แล้วกันนะ ส่วนแกไปพักเถอะเหนื่อยกับฉันมามากละ""แต่ว่าผมไม่ไว้ใจ.."เสือเอ่ยขึ้น"ไม่เป็นไรหรอก ส่งบอดี้การ์ดคนอื่นมา ตอนนี้ไอ้เมฆินทร์มันคงไม่กล้าเคลื่อนไหวอะไรแกไปพักเถอะ""ครับนายผมได้โทรเรียกบอดี้การ์ดตามมาที่นี่จำนวนสิบคนเพื่อดูแลนายกับคุณหนูลิลลี่""ขอบใจมาก" อาชาเดินลงมาที่รถพร้อมกับถือกระเป๋าสีชมพูในมือและกระเป๋าเสื้อของตัวเองทุกคนในครอบครัวของเหมยออกมาต้อนรับอาชาอย่างเป็นกันเองฟิวส์ครอบครัวและอบอุ่น ในเวลานั้นก็ได้เข้ามาพูดคุยกันในบ้านอย่างสนุกออกรถออกชาติลิลลี่ที่เห็นเหมยก็รีบวิ่งตรงมาหาเหมยด้วยความคิดถึงลิลลี่ที่เห็นหมอยถือดอกกุหลาบในมือก็ทำหูตาเป็นประกายเหมือนอยากจะได้บ้าง"คุณครูเหมยขา....".ลิลลี่โผล่เข้ากอดไหมอย่างออดอ้อนเหมือนย่อตัวลงแล้วโอบกอดรัดตัวลิลลี่เอาไว้แน่นเช่นกันราวกับแม่ลูกที่ไม่ได้เจอกันมานานทั้งที่เพิ่งจะวางสายจากกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมงฟอด
รักสุดท้ายของอาชา หมากบนกระดาน
ลิลลี่ยื่นหน้ามาทางอาชาที่กำลังเปิดอ่านอีเมล“คุณลุงขา คุณลุงคุยกับใครคะ ลิลลี่อยากคุยด้วย” ลิลลี่ทำเสียงอ้อนพร้อมกับเอียงคอไปมาอย่างน่ารักอาชายิ้มบางๆ ลูบผมของลิลลี่เบาๆ “คุณลุงคุยเรื่องงานจ้ะ หนูลิลลี่คุยกับคุณครูเหมยไปก่อนนะ เดี๋ยวพอถึงบ้านคุณครูเหมย คุณลุงจะให้หนูลิลลี่วิ่งเล่นได้เต็มที่เลย”ลิลลี่ตาโต “จริงเหรอคะ! ลิลลี่อยากไปบ้านคุณครูเหมยแล้ว”"จริงสิคะคุณลุงไม่โกหกลิลลี่หรอกค่ะงั้นลิลลี่ก็ดูนะคะว่าไปถึงบ้านคุณครูเหมยแล้วจะไปช่วยคุณครูทำอะไรได้บ้าง"อาชาก็ปลอบประโลมหลานสาวบทสนทนาของเสือและอาชา ดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน เสือรายงานเรื่องราวของ “เมฆินทร์” คู่ปรับทางธุรกิจที่ชอบใช้กลโกง อาชาฟังอย่างตั้งใจ ใบหน้าของเขาเรียบเฉยแต่แววตาฉายความเฉียบคม“มันเป็นคนยังไงวะไอ้เมฆินทร์เนี่ย ถึงได้กล้าลอบกัดนายตลอด ต่อให้มันจะมีความคับแค้นผมว่าคนอย่างนี้ถ้ามันไม่ตายมันคงไม่เลิกแน่เลยครับนาย” เสือที่ขับรถไปด้วยก็พูดคุยเรื่องของไอ้เมฆินทร์ไปด้วยลิลลี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ได้ยินบทสนทนาจึงถามขึ้นมาอย่างอยากรู้อยากเห็นอาชาจึงค่อยๆบอกสอนหลานสาวอย่างใจเย็นอาชาหันมามองลิลลี่ช้าๆ “เป็นคนที่ไม่น่าคบห
รักสุดท้ายของอาชา ช่วงชิง
ขณะที่ลิลลี่กำลังพูดคุยอยู่กับเหมย อาชาได้วางหลานสาวไว้บนโซฟา แล้วเดินออกไปที่ระเบียงด้วยท่าทีหงุดหงิดและยกหูโทรหาใครคนหนึ่งผ่านไปไม่นานเสียงโทรศัพท์ของธงได้ดังขึ้นหลังจากที่อาชาวางสาย"สวัสดีครับคุณเสือ มีอะไรหรือเปล่าครับเห็นโทรหาผมหลายสาย" ธงที่รับสายของเสืออย่างไวเพราะอยู่ดี ๆ เสื่อก็โทรหาเขาโดยที่เป็นเวลาเลิกงานแล้ว"คุณธงครับตอนนี้คุณธงอยู่ไหน"เสือแกล้งถาม"พอดีผมออกมาข้างนอกหาอะไรกินนะครับคุณเสือมีอะไรหรือเปล่า"ธงถามย้อนกลับไป"พอดีเครื่องจักรที่คุณธงดูแลวันนี้มันเกิด เครื่องกระตุก แล้วหยุดทำงานรบกวนคุณเสือกลับมาดูด่วนให้หน่อยได้ไหมครับ""เออ....คือ.."ธงตั้งท่าจะปฏิเสธแต่ก็โดนเสื่อพูดแทรกขึ้นมา"เราจำเป็นจะต้องแพ็คกล่องชาเพื่อนำไปส่งลูกค้าในวันพรุ่งนี้ครับ ยังไงต้องรีบซ่อมเครื่องแพ็คครับ" เสือรีบยกข้ออ้างว่าเครื่องที่ธงได้ดูแลเกิดเสียขึ้นมาทั้งที่ข้อเท็จจริงเสือเห็นแล้วว่าสายพานมันสึกกร่อนกำลังจะขาดจริงๆใช้ใครมาเปลี่ยนก็ได้แต่เขาก็ต้องช่วยเจ้านาย"ตอนนี้เลยหรอครับคุณเสือ ผมไม่แน่ใจว่าจะกลับไปทันหรือ"เปล่าธงรีบอ้างขึ้นมาพร้อมไม่อยากเสียช่วงโอกาสทองที่ได้อยู่กับเหมย"ยังไงคงต้
รักสุดท้ายของอาชา ครอบครัวเหมย
เสียงรถแล่นเข้ามาในบ้านสวนของแม่น้ำฟ้าและพ่อบุญทอง ทั้งสองคนจึงรีบออกมาดูหน้าบ้านก็เห็นลูกสาวมา ทั้งสองก็ดีใจยกใหญ่ รีบออกมาต้อนรับลูกสาวพร้อมกับหมาชิสุ 1 ตัวที่เห่าเสียงดัง "โฮ่ง ๆ" "อ้าวพ่อ! ลูกสาวเรามา" แม่น้ำฟ้าที่มาก่อนก็เรียกพ่อบุญทองให้ออกมารับลูกสาว"จ้าแม่ พ่อกำลังออกไป" พ่อบุญทองที่กำลังดูทีวีก็รีบลุกออกจากโซฟาเพื่อมารอรับลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนอย่างเหมยเมื่อเหมยถือหิ้วของพะรุงพะรังลงจากรถ พอเจอพ่อกับแม่ก็วางของทุกอย่างลงแล้วโผเข้ากอดแม่น้ำฟ้าด้วยความคิดถึง"เป็นไงบ้างแม่ สบายดีไหม? ลูกไม่มาหาไม่กี่อาทิตย์เนี่ย ไม่โทรตามเลยนะคะ!" เหมยทำเป็นน้อยใจแม่น้ำฟ้าที่อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่โทรตามหรือโทรหาเธอเลย"อ้าว แม่ก็คิดว่าแม่ไม่มีลูกแล้วเนี่ย เลยไม่รู้จะหาเบอร์ที่ไหนมาโทรตาม!" สองสาวคุยกันอย่างออกรสออกชาติพ่อบุญทองเมื่อมาถึงก็โผเข้ากอดลูกสาวเช่นกัน ด้วยความที่เหมยไม่มาหลายวัน พ่อบุญทองก็คิดถึงมากเหมือนกัน"เป็นไงบ้างลูกสาวพ่อ ได้พักผ่อนสองสามเดือนเต็มที่เลยสิ เราจะไปเที่ยวไหนล่ะ?" พ่อบุญทองที่เอามือลูบไปที่หั
รักสุดท้ายของอาชา ธงจอมตื้อ
วันที่อาชาแยกกับเหมย วันนี้เป็นวันที่ 5 แล้ว ที่เหมยไม่ได้ติดต่อหรือพูดคุยกับอาชา มีเพียงหนูลิลลี่ที่โทรหาเหมยผ่านวิดีโอคอล กลายเป็นว่าตลอดทั้งอาทิตย์เหมยจะมีมือถือหนึ่งเครื่องที่แยกออกมาสำหรับหนูน้อยลิลลี่ ที่เอาแต่คุยกับเหมยผ่านแท็บเล็ต วันนี้ก็เช่นกัน "คุณครูขา เมื่อไหร่คุณครูจะมาหาลิลลี่คะ" ลิลลี่หันมาพูดคุยกับคุณครูเหมยของเธอผ่านหน้าจอแท็บเล็ตอย่างไม่จริงจังนัก ขณะที่เธอกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงกว้างพร้อมกับระบายสีเพื่ออวดให้คุณครูของเธอดู "เอาไว้อาทิตย์หน้าเจอกันนะคะ ครูจะเตรียมแผนการสอนให้กับลิลลี่ไงคะ" เหมยที่กำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัว ก็กลายเป็นว่ามีเพื่อนตัวน้อยอย่างลิลลี่ตามติดชีวิตยิ่งกว่าเงาตามตัว แต่กลับไม่รู้สึกหงุดหงิดหรือรำคาญ แต่กลับรู้สึกดีใจด้วยซ้ำ เหมือนมีเพื่อนต่างวัย "คุณครูทำอะไรทานคะมื้อเย็นวันนี้" ลิลลี่ที่นอนอยู่บนเตียงก็ยังคงถามอย่างสม่ำเสมอ "วันนี้คุณครูจะทำข้าวต้มกุ้งมื้อเย็นค่ะ แล้วลิลลี่ล่ะคะ ป้าแจ่มทำอะไรให้กินเย็นนี้" เหมยก็ถามไปด้วย มือก็ทำกับข้าวไปด้วย "ลิลลี่ยังไม่ทราบเลยค่ะ ป้าแจ่มไม่ได้มา บอกค่ะ คุณครูขา" วันทั้งวันลิลลี่ก็เอาแต่หมกตัว
You may also like
