วันต่อมา...
ขณะนี้เป็นเวลาสองทุ่มครึ่งโดยประมาณ ญาณินเดินทางมายังที่ทำงานใหม่ของเธอเพื่อเตรียมตัวและซาวนด์เช็กก่อนเริ่มงานในเวลาห้าทุ่มถึงตีสอง เนื่องจากว่าตอนนี้เธอได้เป็นดีเจประจำของที่ผับแล้ว
ดังนั้นการจัดเตรียมต่าง ๆ ก็ควรจะเป็นหน้าที่ของเธอ เวลาหยิบจับอะไรก็จะได้ง่ายขึ้นหน่อย
ด้วยความที่ทางด้านของผับประกาศออกไปสู่สาธารณะว่าคืนนี้จะเป็นคืนแรกที่เปิดตัวดีเจประจำผับคนใหม่ และใบ้ว่าเป็นคนที่ทุกคนชื่นชอบ วันนี้ผู้คนจึงหนาตาเป็นพิเศษ
ลูกค้าต่างพากันมาต้อนรับและสนุกสนานกับแสงสีเสียงในคืนวันศุกร์กันอย่างล้นหลามเลยทีเดียว
“เป็นไงบ้าง ดีเจคนใหม่ วันนี้มีลูกค้ามารอแกเต็มเลย ภูมิใจแทนเลยว่ะ” เก้าเดินตรงเข้ามาหาญาณินด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนจะตบเข้าที่บ่าของอีกฝ่ายอย่างเบามือ
“แกก็พูดเว่อร์ไปน่า จะไปได้ดีหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย”
“มันต้องเป็นไปได้ด้วยดีแน่นอน เรามั่นใจ”
“ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้นนะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันไปเตรียมตัวก่อนนะ”
“โอเค เจอกัน”
ญาณินไม่ได้ตอบกลับอะไร เธอเพียงแค่ยิ้มตอบ แล้วเดินจากไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นโชว์เปิดตัวดีใจคนใหม่ที่ทางผับจัดคิวไว้ให้ทันที
ยังคงเป็นอีกครั้งที่ญาณินไม่คุ้นชินกับสถานการณ์ตรงหน้า เมื่อได้รู้ว่าจะต้องขึ้นไปบนเวทีเพื่อสร้างความสนุกให้กับลูกค้า เธอก็มักจะรู้สึกตื่นเต้นแล้วก็ประหม่าเป็นอย่างมาก
ยิ่งไปกว่านั้นการแต่งตัวของเธอก็ยังดึงดูดสายตาของผู้คนได้เป็นอย่างดี ไม่เหลือคราบสาวเฉิ่มแว่นหนาเตอะคนนั้นอยู่อีกเลยแม้แต่น้อย...
เวลาประมาณ เที่ยงคืนเศษ กลุ่มชายฉกรรจ์ประมาณสี่ถึงห้าคนเดินเข้ามาในสถานบันเทิงแห่งนี้กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียนของสัปดาห์นี้
ดังนั้นพวกเขาจึงนัดกันมาสังสรรค์เพื่อคลายเครียดเสียหน่อย
“ไอ้นอร์ท กูนอนอยู่บ้านห้องดี ๆ เสือกยังจะลากกูมา ถ้ามึงไม่เลี้ยง กูเอาตายแน่”
วีกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่เต็มใจเท่าไรนัก เวลานี้คนในกลุ่มก็เกือบจะเข้านอนกันหมดแล้ว แต่ก็ต้องลุกพรวดขึ้นมาทันทีที่นอร์ทวิ่งแจ้นมาตามถึงที่
“เออ ก็กูบอกแล้วว่าคืนนี้จะเลี้ยง ถ้าไม่ลากพวกมึงมา จะให้กูไปลากหมาที่ไหนวะ”
“พวกมึงเลิกเถียงกันก่อนเหอะ ไปหาโต๊ะ วันนี้คนโคตรเยอะ เดี๋ยวก็ไม่มีโต๊ะนั่งกันพอดี”
“เออว่ะ ทำไมคนเยอะแปลก ๆ ปกติที่นี่ คืนวันศุกร์โคตรเงียบเลยนะ”
“มึงจะสนใจทำไม กูชวนแดกเหล้า ไม่ได้ชวนมาสงสัยนู่นสงสัยนี่ รีบ ๆ ตามกูมาสักที”
นอร์ทพูดขัดเพื่อนสนิทที่กำลังตั้งข้อสงสัยกันอยู่อย่างไม่หยุดหย่อน ก่อนที่จะเดินนำไปด้านหน้าเวทีเพื่อหาโต๊ะว่างสำหรับการสังสรรค์ในค่ำคืนนี้
“โต๊ะข้างหน้าเต็มหมดแล้วว่ะ”
“พวกมึง ทางนี้มีว่างอยู่ เร็ว!” วีที่แยกไปหาโต๊ะทางด้านซ้ายมือของเวทีตะโกนเรียกกลุ่มเพื่อนของเขาทันทีที่เจอโต๊ะหนึ่งว่างและใหญ่พอที่จะรองรับกลุ่มของเขาได้
ซึ่งอีกฝั่งนอร์ทก็ไม่รอช้า รีบสาวเท้าเดินตรงกลับไปหาวีอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ที่นั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็จัดการสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และกับแกล้มมาจนเต็มโต๊ะ สมแล้วที่วันนี้นอร์ทเป็นคนออกมาปากที่จะเลี้ยงเพื่อน ๆ ทุกคน
“วันนี้มึงมาแปลกว่ะ ทำไมอยู่ ๆ ถึงอยากจะเลี้ยงเหล้าพวกกูขึ้นมาวะ ไปอารมณ์มาจากไหน”
ด้วยความสงสัย วีจึงถามเพื่อนรักอย่างนอร์ทขึ้น โดยปกติแล้วนอร์ทไม่ใช่คนที่ใจใหญ่ถึงเพียงนั้น หรือจะพูดง่าย ๆ ว่า ไม่ค่อยสนโลกเลยก็ว่าได้ ถ้าเพื่อนในกลุ่มไม่ออกปากชวน เขาก็แทบจะขลุกตัวอยู่แต่ในห้องเลยด้วยซ้ำ
“แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศเฉย ๆ แล้วมันไม่ดีหรือไง กูอุตส่าห์เลี้ยง พูดมากเดี๋ยวกูก็ให้หารซะหรอก”
“เฮ้ย ไม่ได้นะเว้ย คำพูดก็ต้องเป็นคำพูดดิวะ บอกว่าจะต้องเลี้ยงก็ต้องเลี้ยง จะมากลับคำไม่ได้ เพราะวันนี้กูเตรียมใจมาแดกของฟรีล้วน ๆ เลยครับเพื่อนรัก”
“เออ กูเลี้ยง จบยัง”
“จบ”
ระหว่างนั้นพวกเขาก็พากันพูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ ไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งได้ยินเสียงพิธีกรบนเวทีประกาศโชว์ลำดับต่อไป
ซึ่งนอร์ทเองก็ได้ยินมาแว่ว ๆ ว่าเป็นโชว์เปิดตัวดีเจคนใหม่ของผับ เขาไม่ได้เอะใจอะไร เพียงแค่เสียงปรบมือและฮือฮาของผู้คนรอบตัว
กลับทำให้เขาอยากรู้ขึ้นมาแล้วว่าดีเจคนใหม่ที่ว่ามีดีอย่างไรกันแน่ ถึงได้เป็นที่สนใจของทุกคนได้มากถึงขนาดนี้
ทางด้านของญาณินเองก็ยังคงทำสมาธิอยู่ด้านข้างเวที แต่อีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า เธอจำเป็นที่จะต้องสวมวิญญาณความเป็นดีเจสาวสุดเซ็กซี่เพื่อทำให้ผู้คนด้านล่างเวทีมีความสุขและสนุกไปกับโชว์ของเธอ
วินาทีที่หญิงสาวเจ้าของรูปร่างสมส่วนเดินออกมา เสียงปรบมือและกรีดร้องเพื่อต้อนรับเธอก็พลันดังกระหึ่มขึ้นมา จนใคร ๆ ต่างก็มองมาที่เธอกันเป็นตาเดียว
ญาณินกล่าวทักทายแขกผู้มาเยือนทุกท่านพอเป็นพิธี ก่อนที่จะเริ่มเปิดเพลงที่ตนได้ทำงานมิกซ์มาอย่างลงตัวแล้วออกสู่สาธารณะในทันใด
ตอนพิเศษ 5เขาว่ากันว่าเวลาของความสุขมักผ่านไปไวเสมอ ญาณินเองก็เพิ่งมาเจอกับตัวเองเอาก็วันนี้ จากวันที่คลอดลูกชายออกมาจนถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆ สี่ปีแล้ว หลังจากที่ลูกชายรู้เรื่องและเข้าโรงเรียนแล้ว ความวุ่นวายก็ทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว“แม่ครับ พ่อไม่ยอมแวะร้านค้าให้เหนือ ทั้งที่สัญญาเอาไว้แล้วว่าถ้าเหนือสอบได้คะแนนดีจะให้ซื้อของเล่นได้” เด็กชายวิ่งดุ่มๆ เข้ามาหาผู้เป็นแม่ทันทีที่กลับมาถึงบ้านและมีเรื่องผิดใจกับนอร์ทมาตลอดทาง“แล้วพ่อบอกว่าอะไรครับ ทำไมถึงไม่แวะ”“ก็เพราะว่าเหนือสอบได้คะแนนดี แต่ครูประจำชั้นแจ้งว่าเล่นแรงๆ กับเพื่อนจนเขาเป็นแผล ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นแล้วแม่ญาจะปลอบหรือว่าดุกว่าพ่อกันแน่” นอร์ทที่เดินตามเข้ามาติดๆ ได้ยินลูกชายตัวแสบฟ้องภรรยาก็อดไม่ได้ที่จะพูดบอกความจริงให้แก่ญาณินได้รับรู้ ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ กันกับเธอ“แต่เพื่อนทำเหนือก่อน เหนือแค่ป้องกันตัว แต่พ่อไม่เข้าใจเหนือเลย”“เหนือ...แล้วลูกทำเพื่อนกลับจนเป็นแผลเลยเหรอครับ?” ญาณินซักถามความจริงจากปากของเหนือด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ดูเข้มงวดกับเรื่องแบบนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว“จริงครับ”“ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเหนือผ
ตอนพิเศษ 4เมื่อเข้าเดือนที่แปดของการตั้งครรภ์ ญาณินก็เริ่มเดินเหินได้ยากมากขึ้น แน่นอนว่าการช่วยเหลือตัวเองในแต่วันยากกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก แล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าการที่มีสามีคอยดูแลอยู่ตลอดเวลาช่วยให้เธอเหนื่อยได้น้อยลงมากเลยทีเดียวอีกอย่างช่วงห้าเดือนก่อนหน้านี้ นอร์ทได้พาญาณินได้ตรวจดูเพศของลูกในท้องก่อนได้รับข่าวว่าลูกน้อยของทั้งสองคนนั้นเป็นเพศชาย ซึ่งก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาดเดากันเอาไว้อยู่แล้ว จึงดีใจกันมากที่ได้ลูกชายตามที่หวังเอาไว้...เนื่องจากอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนก็จะถึงกำหนดคลอดแล้ว เหล่าเพื่อนๆ ทั้งนอร์ทและญาณินจึงพากันมาเยี่ยมหา และพูดคุยถึงสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาเพื่อนในวัยเรียนที่ปัจจุบันยังคงสนิทสนมและติดต่อกันอยู่“เป็นไงบ้างแก เห็นว่าช่วงแรกๆ แพ้ท้องหนักมาเลยใช่ไหม? ขอโทษทีนะที่เพิ่งมา ฉันเองก็เพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศ แต่พอมาถึงก็รีบมาหาแกเป็นคนแรกเลยนะ”คราวนี้แตงกวาเองก็ไม่พลาด หลังจากวันที่เรียนจบ เธอเองก็มีทางของตัวเอง ย้ายไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ต่างประเทศ กลับมาอีกทีก็ได้ทราบข่าวว่าญาณินกำลังจะคลอดลูกน้อยออกมาแล้วในอีกไม่ช้า เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอก็เลยชวนวีแ
ตอนพิเศษ 3สองปีต่อมา...ขณะที่นอร์ทกำลังขนของที่ไปซื้อมาจากห้างเข้าบ้าน จู่ๆ ญาณินก็มีอาการแปลกประหลาด อ่อนเพลียคล้ายจะเป็นลม เธอเดินลงจากรถแล้วมาจับรถไว้หวังไม่ให้ตัวลงล้มลง“ญา หนูเป็นอะไร พี่เห็นหน้าซีดๆ ตั้งแต่ที่ห้างแล้วนะ” ชายหนุ่มรีบวางของในมือลงบนพื้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างบางให้เดินเข้าไปพักในบ้าน และไม่ลืมที่จะถามอาการจากปากของเจ้าตัว“ญาเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่มันรู้สึกเพลียๆ แล้วก็เวียนหัวตลอดเวลาเลย”“โอเคๆ งั้นเข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพี่จะพาไปโรงพยาบาล”จากนั้นนอร์ทก็รีบพาภรรยาของเขาเข้ามานั่งพักที่โซฟาทันที แต่ทว่าระหว่างที่นั่งพักเอาแรง อาการของญาณินกลับไม่ทุเลาลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะหนักขึ้นตลอดเวลาเลยก็ว่าได้“ญา พี่ว่าเราไปหาหมอกันเถอะ”“ไม่เป็นไรค่ะ พักอีกนิดก็น่าจะดีขึ้น”“ญา...อย่าดื้อสิ เดี๋ยวไปจะเตรียมรถ แล้วเดี๋ยวพี่มาช่วยพยุง ห้ามเดินไปไหนเองนะ รอพี่ เข้าใจไหม”ญาณินได้แต่พยักหน้ารับรู้ อาการของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่อาจต้านทาน เกรงว่าหากยังดื้อดึงไม่ยอมทำตามคำแนะนำของสามี อาจจะเกิดข่าวร้ายขึ้นก็ได้...ทว่าในตอนที่น
ตอนพิเศษ 2หลังจากที่เลือกชุดสำหรับวันแต่งงานกันเสร็จสรรพ ทั้งคู่ก็มีแพลนที่ต้องไปหาร้านทำของชำร่วยเพื่อเป็นของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่แขกผู้มาร่วมยินดีในงานสำคัญของทั้งสอง ซึ่งกว่าที่ทุกอย่างจะเรียบร้อย ก็ทำเอาพวกเขาหมดเรี่ยวแรงไปตามๆ กันขณะนี้เป็นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มตรง ด้วยความที่ออกไปทำธุระเรื่องงานแต่งงานมาทั้งวัน ญาณินรู้สึกอ่อเพลียเอามากๆ จึงตัดสินใจหนีว่าที่สามีลงแช่น้ำในอ่างอยู่คนเดียว ทว่าไม่นานก็มีคนถอดเสื้อผ้าตามเข้ามา...“พี่นอร์ท...ญาแช่อยู่นะคะ”“แล้วพี่แช่ด้วยไม่ได้เหรอ?”“ก็พี่ตัวใหญ่ กินที่ญาหมดแล้วเนี่ย” เธอเอ่ยปากบ่นก็จริง แต่ก็ยอมขยับให้นอร์ทลงมาแช่น้ำด้วยกันแต่โดยดี“งั้นหนูก็มานั่งกับพี่สิ” พูดจบได้ยังไม่ทันไร คนอายุมากกว่าก็พลันอุ้มร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าให้มานั่งยู่บนตักของตัวเอง ก่อนจะเกยค้างวางไว้บนไหล่ กระทั่งลมหายใจแผ่วเบาของเขาส่งผลให้ญาณินถึงกับต้องเบนหน้าหนีออกไปอีกทาง“วันนี้ไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้ญาต้องไปหาพ่อกับแม่”“พี่ก็ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย แค่ขอแช่น้ำด้วยเอง หรือว่าญา...คิดอะไรกับพี่ อย่างนั้นเหรอ?” นอร์ทถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ ทั้งสองใกล้ชิดกั
ตอนพิเศษ 1หลังจากที่ญาณินถูกนอร์ททำเซอร์ไพรส์ให้ เมื่อกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนนอร์ทใจไม่ดี คิดว่าตนทำเรื่องผิดมหันต์เอาไว้ แต่ที่ไหน...“ญา หนูเป็นอะไร พี่ทำอะไรผิดจนหนูไม่พอใจหรือเปล่า?” นอร์ทตัดสินใจเอ่ยถามเธอออกไปตามตรง แม้จะแอบหวั่นใจ กลัวคำตอบที่จะได้รับกลับมาอยู่ไม่น้อยเลยก็ตาม“เปล่าค่ะ...หนูแค่ดีใจ ไม่คิดว่าพี่จะมีมุมนี้เหมือนคนอื่นเขาด้วย...” ญาณินเอ่ยขณะเดียวกันก็ยังร้องไห้ไม่ยอมหยุด เธอเพียงตื้นตันใจ ไม่คิดว่าแฟนหนุ่มที่ในอดีตเคยเป็นคู่กัดกันมาก่อนจะมีมุมโรแมนติกเหมือนกับคนอื่นๆ“อ๋อ เรื่องนี้เองเหรอ ที่ทำให้แฟนพี่ร้องไห้หนักขนาดนี้ พี่ก็นึกว่าซุกกิ๊กไว้ไม่เนียนซะอีก”“ห๊า...กิ๊กไหน ใครคะ?” หญิงสาวร่างบางถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ซ้ำยังปาดน้ำตาบนแก้มจนแห้งสนิททันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายตอบสวนกลับมาเช่นนั้น“ล้อเล่นครับ จริงจังอะไรขนาดนั้น”“พี่นอร์ท! ใครให้เล่นแบบนี้ ญาใจหายหมดเลย” ญาณินถึงกับถอนหายใจแรง ตอบกลับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงเจือแววตำหนิอยู่ไกลๆ ทั้งที่เธอกำลังตื้นตันใจอยู่กับเซอร์ไพรส์ก่อนหน้านี้ แต่ทว่านอร์ทกลับเอาเรื่องมือที่สามมาเป็นเรื่องล้อเล่น ญาณินคิดแ
ตอนที่ 99ในที่สุดช่วงเวลาที่คู่รักหนุ่มสาวรอคอยก็มาถึง จริง ๆ แล้วยังไม่ถึงเวลาที่พระอาทิตย์จะตก แต่ด้วยความเบื่อหน่าย นอร์ทจึงไปถามรายละเอียดพนักงานโรงแรมเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะได้รู้ว่าช่วงหกโมงเย็นจะมีม้าออกมาเดินเล่นที่ริมหาดซึ่งพวกเขาสามารถขึ้นขี่แล้วเดินเล่นได้หนึ่งรอบถ้วน แต่ก่อนที่จะลงไป นอร์ทกลับรู้สึกไม่สบายใจกับการแต่งตัวของญาณินเท่าไรนัก“ไหนว่าพี่รอดูไง พอญาแต่งออกมาแล้ว จะมาทำหน้างอทำไมคะเนี่ย”“มันโป๊ไป ตอนแรกพี่นึกว่ามันจะปิดเยอะกว่านี้ แต่นี่คือ...”ขณะที่เอ่ยสายตาก็พลางลอบมองร่างบางตั้งแต่หัวจดเท้า ชุดว่ายน้ำที่อยู่บนตัวของญาณินงดงามเกินคำบรรยายแต่ทว่าสิ่งเดียวที่เขาไม่พึงพอใจก็คงจะหนีไม่พ้นชุดที่โป๊จนเผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาเกือบทุกส่วนของร่างกาย ทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งและรวมไปถึงก้นเนียน ๆ ของเธอนั่นก็ด้วย“นาน ๆ ทีจะได้มาเที่ยวทะเล เว้นไว้สักครั้งนะคะ”“โอเค พี่ไม่เถียงด้วยแล้ว หนูอยากใส่อะไรก็ใส่ แต่ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ เสร็จแล้วก็รีบลงไป เดี๋ยวจะไม่ทันพระอาทิตย์ตกดินเอานะ”“รับทราบค่ะ”เมื่อได้รับคำอนุญาตจากว่าที่สามีเป็นที่เรียบร้อย ญ