ท่ามกลางสายตาของผู้ใหญ่ทั้งสองคน เด็ก ๆ ทั้งคู่ตักอาหารให้กันไปมา มิหนำซ้ำยังส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจให้กันและกันจนคุณหญิงอรถึงกับต้องกระแอมส่งเสียงในลำคอเพื่อหวังให้พวกเขารู้ตัวว่ายังมีเธอและเจ้าสัวนั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย
ญาณินสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาอยู่ในท่าทางเหมือนยังก่อนหน้านี้เพื่อไม่ให้ผู้เป็นแม่ตำหนิเธอด้วยสายตาไปมากกว่านี้
“คบกันนานจะสนิทกันถึงขั้นนี้แล้ว แต่กลับเพิ่งจะมาบอกแม่กับพ่อเนี่ยนะลูก”
“เอ่อ…ตอนนั้นทุกอย่างยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางน่ะค่ะ ณินก็เลยไม่ได้คิดที่จะบอกใคร แต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างมันประจวบเหมาะพอดี ก็เลยคิดว่าต่อให้พ่อกับแม่รู้ไปเลยน่าจะดีกว่า”
หญิงสาวให้เหตุผลกับแม่ของเธออย่างตรงไปตรงมา ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มข้างกายว่ามีความคิดเห็นเช่นเดียวกันกับเธอหรือไม่ ซึ่งก็ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะคิดเหมือน ๆ กัน
“จากที่พ่อดู ๆ แล้ว นอร์ทก็ไม่ได้มีตรงไหนที่ดูบกพร่องหรือว่าดูแลลูกสาวพ่อไม่ได้ อีกอย่างพ่อกับแม่ก็คุยกันแล้วว่าจะลองให้คบกันดู ส่วนเรื่องอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นไปแล้ว เดี๋ยวแม่จะจัดการแก้ปัญหาให้เอง ไม่ต้องเป็นห่วง”
สองสามีภรรยาเบนสายตาขึ้นสบกัน เป็นเชิงว่ารับรู้ในเจตนาของกันและกันเป็นอย่างดี หลังจากที่ได้ปรึกษาหารือกันในระหว่างที่เด็กทั้งสองคนออกไปดูพระอาทิตย์ตกกันที่เรือนกลางน้ำหลังคฤหาสน์
“ขอบคุณนะครับที่ไม่กีดกันเราสองคนออกจากกัน ยังไงผมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ แล้วก็สัญญาหรือว่าจะไม่ทำให้ลูกสาวคุณน้ากับคุณอาต้องผิดหวัง”
“จ้ะ เอาเป็นว่าต่อจากนี้ก็ดูแลกันให้ดี น้าต้องฝากให้เราดูแลน้องด้วยนะ รายนี้น่ะไม่เคยต้องออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียวหรอก แต่ก็ดูเหมือนว่าจะติดหนุ่มจนอยู่ได้ซะแล้ว”
คุณหญิงอรเห็นใบหน้าของลูกสาวเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซวตามประสาแม่ลูกที่ค่อนข้างสนิทสนมกันในระดับหนึ่ง ก่อนที่จะยกยิ้มเบา ๆ ที่มุมปาก
นานมากแล้วจริง ๆ ที่ทั้งท่านเจ้าสัวแล้วก็คุณหญิงอรไม่ได้เห็นลูกสาวยิ้มแย้มอย่างมีความสุขจากใจจริงเช่นนี้ ดูเหมือนว่าผู้ชายคนที่เธอเลือกให้มาเป็นคนรู้ใจ จะทำให้ชีวิตของเธอมีสีสันขึ้นมาได้อย่างไร้ที่ติ ที่สำคัญหลังจากที่พูดคุยและได้ทำความรู้จักกันคร่าว ๆ คุณหญิงอรก็มีความรู้สึกว่านอร์ทมีความเป็นผู้ใหญ่ในตัวสูง
ทั้งยังดูมีมาดความเป็นผู้นำ เหมาะสำหรับที่จะเป็นผู้นำครอบครัวที่ยังไม่มีข้อบกพร่องจริง ๆ จะว่าไปลูกสาวตัวแสบก็เลือกคนได้ดีเลยทีเดียว
คุณหญิงอรไม่แปลกใจเลยว่าทำไมในตอนที่ญาณินรู้ว่าจะต้องหมั้นหมายกับคินน์ ถึงได้ยืนกรานปฏิเสธท่าเดียว ถึงขนาดที่ผู้เป็นพ่อถึงกับเอ่ยปากแล้วแต่เธอก็ยังเลือกที่จะปฏิเสธ ที่แท้ก็เพราะมีหนุ่มในดวงใจอยู่แล้วนี่เอง
หลังจากที่ได้รู้ว่าผู้เป็นพ่อและแม่ยอมรับในความสัมพันธ์อันสุดแสนจะแน่นแฟ้นของทั้งสอง พวกเขาก็ยิ้มแย้มกันตลอดการทานอาหารเย็น และเมื่อทานข้าวกันจนเสร็จสรรพ ก็มีแขกมาเยือนถึงหน้าคฤหาสน์
“อ้าว น้องญา วันนี้กลับมาเยี่ยมบ้านเหรอครับ? ไม่คิดว่าจะเจอกันที่นี่นะครับ”
คินน์เดินเข้ามาทักทายญาณินทันทีที่เห็นว่าเธอกำลังยืนพูดคุยอยู่กับชายหนุ่มอีกคน ซึ่งก็คุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดีเพราะเพิ่งจะมีประเด็นกันไปไม่นาน
“อ๋อ สวัสดีดีค่ะพี่คินน์ พอดีญากลับมาทานข้าวเย็นกับคุณพ่อแล้วก็คุณแม่น่ะค่ะ ญาเองก็ไม่คิดว่าจะได้เจอพี่ที่นี่เหมือนกัน มาถึงที่บ้านขนาดนี้มีธุระอะไรด่วนหรือเปล่าคะ เดี๋ยวญาไปบอกคุณพ่อให้ค่ะ”
“อ๋อ พอดีคุณแม่ของพี่เขาไปต่างจังหวัดมาน่ะ ที่ผ่านมาพอดีท่านก็เลยให้พี่แวะเอาขนมมาฝากคุณพ่อกับคุณแม่เราน่ะ ของขึ้นชื่อเลยนะ อร่อยมาก พี่ฝากน้องญาให้ท่านเลยก็แล้วกัน ว่าแต่…”
คินน์ยื่นถุงขนมส่งให้ญาณิน ก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องด้วยการลอบมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างกายหญิงสาวด้วยสายตาไม่สู้ดีนัก
“นี่ แฟนญาเองค่ะ คืนงานเลี้ยงพี่เองก็น่าจะได้ยินทุกอย่างแล้ว อยากขออนุญาตแนะนำตัวแทนเลยก็แล้วกันนะคะ เขาชื่อ นอร์ท ค่ะ เป็นแฟนของญา จริง ๆ บ้านเราต้องขอโทษทั้งครอบครัวของพี่คินน์ด้วยนะคะที่สื่อสารกันผิดพลาด คุณแม่ไม่รู้ว่าญามีแฟนอยู่แล้วก็เลยไปตกปากกับคำว่าจะหมั้นหมายกับพี่ ยังไงก็คงต้องยกเลิก ขอโทษจากใจอีกครั้งหนึ่งนะคะ”
หญิงสาวผู้มีอายุน้อยกว่าก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อทดแทนคำขอโทษที่ทำให้เรื่องทุกอย่างบานปลายและวุ่นวายถึงเพียงนี้ เธอรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ถ้าหากว่าเธอตัดสินใจเปิดเผยเรื่องความสัมพันธ์ของตนกับนอร์ทให้พ่อและแม่ได้รู้เร็วกว่านี้อีกหน่อย ก็คงจะไม่เกิดการเจรจาหารือเกี่ยวกับการหมั้นหมายเหล่านั้น
เรื่องนี้เธอรู้ดีว่าตัวเองก็มีส่วนผิด เพราะฉะนั้นการขอโทษจากใจจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องที่น่าอายแต่อย่างใด
“ไม่เป็นไรหรอกน้องญา จริง ๆ ครอบครัวของพวกเราก็คุมฝูงชนมากจนเกินไป พี่ไม่ได้เห็นด้วย แต่ก็ปฏิเสธความต้องการของพวกท่านไม่ได้ ดีแล้วที่น้องญาไม่ฝืนความรู้สึกตัวเอง ยังไงพี่ยินดีกับความสัมพันธ์ของพวกเราทั้งคู่ด้วยนะ เดี๋ยวพี่คงต้องขอตัวกลับแล้ว พอดีว่ามีงานต่อพอดีว่ามีงานต่อน่ะ”
“ค่ะพี่คินน์ ขอบคุณนะคะ”
ตอนที่ 85จากนั้นพี่ชายข้างบ้านก็เดินกลับไปขึ้นรถยนต์ส่วนตัวอย่างรวดเร็ว ญาณินเองก็ดูไม่ออกว่าเขารู้สึกยังไงกับการที่ถูกยกเลิกงานหมั้นกะทันหันแบบนี้แต่ลึก ๆ ก็แอบรู้สึกว่าเขาคงไม่ได้โอเคเหมือนอย่างที่กำลังแสร้งทำเป็นยินดีด้วยกับความสัมพันธ์ของเธอกับนอร์ทอยู่ ทว่าจะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อนี่เป็นความจริงที่ทุกคนต่างก็ต้องยอมรับและเดินหน้าต่อไปให้ได้“นอร์ท มาช่วยอาดูรุ่นนี้หน่อยสิ ว่าดีไหม อาไม่ค่อยรู้ของแบรนนี้สักเท่าไร”“ได้สิครับ คุณอา เดี๋ยวผมช่วยดูให้ครับ”พ่อของญาณินมีความชอบส่วนตัวเกี่ยวกับนาฬิกาแบรนด์ดัง ซึ่งก็ประจวบเหมาะกับนอร์ทที่กำลังศึกษาและสนใจทางนี้อยู่เหมือนกัน ทั้งสองพูดคุยกันถูกคอเป็นอย่างยิ่ง ตอนแรกนอร์ทเองก็แอบเกร็ง ๆ เวลาที่ได้นั่งคุยและใกล้ชิดกับท่านเจ้าสัว แต่เพราะว่าท่านถูกชะตากับนอร์ทจึงทำให้รู้สึกเอ็นดูเขาในฐานะแฟนของลูกสาวพวกเขาพูดคุยกันหลายเรื่อง จนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง นอร์ทและญาณินจึงจำเป็นที่จะต้องลากลับ เพราะกลัวว่าหากอยู่ดึกไปมากกว่านี้ ขับรถกลับกันสองคนจะเป็นอันตรายเอาได้ซึ่งท่านทั้งสองเองก็คิดเห็นเช่นเดียวกันจึงปล่อยให้พวกเขาเดินทางกลับคอนโดฯ กันไปแต่โ
ตอนที่ 86หลายวันต่อมา....ทั้งญาณินและนอร์ทคงยังดำเนินชีวิตตามปกติ พวกเขาอยู่ด้วยกันเกือบตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยก็ว่าได้ แต่ถึงแม้ว่าตัวตนของดีเจญาญ่าจะถูกเปิดเผยให้กับเหล่าเพื่อน ๆ ได้รับรู้แล้ว ทว่าในตอนที่ญาณินไปเรียน เธอก็ยังคงแต่งตัวเป็นยายเฉิ่มเหมือนเดิม นั่นจึงทำให้เกิดเป็นประเด็นร้อนฉ่าขึ้นมาวันนี้ทั้งสองคนมีเรียนคลาสเช้า จึงเดินทางมาที่มหาวิทยาลัยด้วยกัน แต่อาจเป็นเพราะภาพลักษณ์ภายนอกของนอร์ทกับแฟนสาวของเขาดูไม่เหมาะสมกัน เลยส่งผลให้ผู้คนที่พบเห็นต่างก็พากันซุบซิบนินทาจนกระทั่งลอยแว่วไปถึงหูของเจ้าตัวได้อย่างพอดิบพอดี“ดูสิ ฉันเสียดายพี่นอร์ทว่ะ เอาผู้หญิงเฉิ่ม ๆ แบบนั้นมาเป็นแฟนได้ยังไง ดูต่างกันราวฟ้ากับเหว”กลุ่มสาวสวยประจำมหาวิทยาลัย เอ่ยถึงความสัมพันธ์ของชายหนุ่มและหญิงสาวที่กำลังเดินสวนมาอย่างสนุกปาก โดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังวิจารณ์คนที่ได้ชื่อว่าเป็นถึงลูกสาวของท่านเจ้าสัว“ใส่แว่นปกปิดความขี้เหร่อยู่ละมั้ง มีแต่คนบอกว่าถอดแล้วจะสวย ฉันว่าไม่อะ ขี้เหร่กว่าเดิมต่างหากล่ะ”“ดู ๆ เดินมาพร้อมกัน พวกแกว่ามันเหมือนอะไรเหรอ?”“ก็เหมือน...คุณชายกับคนใช้ไง”วินาทีนั้นถ้อยคำเหล่
ตอนที่ 87หลังจากที่นอร์ทยื่นข้อเสนอเหล่านั้นออกไป คนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยกับเขา ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไปซื้ออาหารร้านโปรดของตัวเอง ก่อนจะรีบกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยความเร่งรีบ สายตาของผู้คนนับสิบส่งผลให้พวกเขาไม่กล้ายืนอยู่คนเดียวนานเหมือนแต่ก่อน อย่างน้อยมีกลุ่มเพื่อนตัวเองอยู่ใกล้ ๆ ก็รู้สึกอุ่นใจกว่า…เมื่อเดินกลับมายังโต๊ะอาหารที่จองเอาไว้ก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า...“ทำไมทุกคนก็ต้องมองกลุ่มเราแล้วหันไปซุบซิบกันด้วย นักศึกษามหาวิทยาลัยนี้เขายุ่งเรื่องชาวบ้านกันเป็นชีวิตจิตใจเลยหรือยังไงวะ”“นั่นสิ ทำอย่างกับญาไปทำใครตายเลยอย่างไรอย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่เราก็อยู่ส่วนเรากันมาโดยตลอด”คราวนี้ญาณินได้แต่เงียบแล้วฟังคนอื่น ๆ ออกความคิดเห็น เธออยากบอกให้พวกเขาไม่เก็บเอามาใส่ใจ แต่ที่ทุกคนพูดนั้นก็เป็นเรื่องจริง เธอไม่เคยไปทำร้ายใครก่อน ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำให้พวกเขามาหาเรื่องด้วยการมองว่าเธอไม่ดี ซ้ำยังหาเรื่องเธอไม่เลิกเลยจริง ๆในเวลาเดียวกัน ข้าวคำแรกกำลงจะถูกตักเข้าปากของหญิงสาวร่างบางอยู่แล้วเชียว หากแต่เสียงกระซิบกระซาบจากทางด้านหลังก็พลันทำให้ญาณินแอบได้ยินโ
ตอนที่ 88ถึงจะเกิดเรื่องดังกล่าวขึ้นในมหาวิทยาลัย แต่ญาณินก็ยังคงไปเรียนครบถ้วนไม่มีขาด เธอพยายามมองข้ามทุกคนที่นินทาเธอเสีย ๆ หาย ๆ แต่ไม่เก็บเอาความรู้สึกแย่ ๆ มาใส่ใจ เพราะแบบนั้นเธอถึงสามารถมาเรียนได้โดยไม่มีปัญหากับใคร แม้ว่าคนอื่นพร้อมที่จะเข้ามาหาเรื่องเธออยู่ตลอดเวลาเลยก็ตาม บรรยากาศใต้คณะสถาปัตย์ในเวลาบ่ายสองโมงเย็นเต็มไปด้วยความเงียบสงบวันนี้ญาณินกับแตงกวามาที่มหาวิทยาลัยเพื่อเคลียร์งานค้างต่าง ๆ ชิ้นงานทุกชิ้นงานจำเป็นจะต้องเสร็จสมบูรณ์ก่อนสอบปลายภาค พวกเธอทั้งสองกลัวว่าถ้าแยกกันทำอาจจะไม่เสร็จ จึงตัดสินใจนัดเจอที่ใต้ตึก ซึ่งก็มีเพื่อนคนอื่น ๆ ในสาขามาร่วมด้วยเช่นกัน “เป็นไงบ้างญา คืบหน้าบ้างไหม?”แตงกวาเดินเข้ามาจากทางด้านหลังพร้อมกับยื่นเครื่องดื่มเย็น ๆ ให้กับเพื่อนรัก สาวญาณินเองก็เงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายแล้วหยิบน้ำมาไว้ในมือดด้วยสีหน้าที่ดูอ่อนเพลียไม่น้อยเลย “ก็ได้เยอะอยู่นะ คิดว่าเย็นนี้คงเสร็จ ของแกล่ะ เป็นไงบ้าง” “ของฉันก็ใกล้แล้วเหมือนกัน ดูท่าของเราสองคนน่าจะเสร็จพร้อม ๆ กันนะ” “งั้นก็ดีเลย แกมาพอดี ฉันว่าจะไปเข้าห
ตอนที่ 89 เพื่อนสนิทของญาณินเดินตามมาดูถึงที่ห้องน้ำของคณะ แต่เมื่อมาถึง เสียงทะเลาะวิวาทของใครบางคนก็พลันดังสวนออกมาจากด้านใน วินาทีนั้นแตงกวาได้แต่หันกลับมามองหน้าเพื่อนอีกคน เพราะรู้สึกได้ว่าสิ่งที่คาดคะเนเอาไว้ในใจ คงไม่ผิดแน่... ทั้งสองรีบสาวเท้าก้าวเดินเข้าไปด้านในห้องน้ำในช่วงเวลาที่ไร้ผู้คน ก่อนจะเผยให้เห็นร่างของเพื่อนรักอย่างญาณินล้มพับลงไปกองอยู่บนพื้นอย่างหมดสภาพ “ญา! ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้”แตงกวาปรี่เข้าไปประคองร่างบางเอาไว้พร้อมทั้งเอ่ยปากถามถึงสถานการณ์ในตอนนี้อย่างไม่เข้าใจ พวกเธอเพิ่งจะคลาดกันแป๊บเดียว ไม่คิดเลยว่าจะมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ “นี่ พวกพี่ทำอะไรกัน กับแค่เรื่องผู้ชายต้องถึงกับมาทำร้ายกันเลยหรือยังไง” “แล้วแกไม่เห็นสภาพพวกฉันหรือยังไง จะมาโทษฉันฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกนะ มันก็ทำร้ายร่างกายฉันเหมือนกัน”ยาหยีตอบสวนกลับมาอย่างทันควัน ซึ่งก็เป็นจริงอย่างที่เธอบอก สภาพร่างกายของเธอในตอนนี้ก็ดูไม่ได้เช่นเดียวกัน ทั้ง ๆ ที่สามรุมหนึ่ง แต่สภาพของญาณินกลับดูดีกว่าสามคนนั้นตั้งเยอะ “แล้วใครใช้ให้มาดูถูกกันก่อนล่ะ
ตอนที่ 90ญาณินหลับไปตั้งแต่ช่วงบ่าย ขณะนี้เป็นเวลาสองทุ่มโดยประมาณ เธอเพิ่งจะลืมตาตื่นขึ้นมา ก่อนสายตาจะกวาดมองรอบตัวและพบว่าตัวเองกลับมาอยู่ที่ห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว“ตื่นแล้วเหรอ?”ต้นเสียงดังกล่าวเล็ดลอดมาถึงหูของหญิงสาวร่างบางที่กำลังนอนหมดสภาพอยู่บนเตียง เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยเนื่องจากความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาอย่างจัง ก่อนที่นับจากนั้นไม่นานจะได้พบกับแฟนหนุ่มที่เดินเข้ามาพร้อมกับถาดอาหารและยาในมือ“นี่…ญากลับมาที่ห้องตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ ทำไมไม่เห็นรู้เรื่องเลย”“ก็หนูสลบไปตั้งแต่ตอนที่แตงกวาไปช่วย ระหว่างพาไปทำแผลที่ศูนย์พยาบาลยังหลับ ๆ ตื่น ๆ ไม่ได้สติ พี่พาหนูกลับมาพักที่ห้องตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว กว่าจะตื่นจะปาไปสองทุ่มกว่า คงจะเพลียมากเลยใช่ไหม?”นอร์ทบอกเล่าเหตุการณ์นับตั้งแต่ที่อีกฝ่ายไม่ได้สติอย่างละเอียดยิบและไม่ลืมที่จะซักถามอาการของเธอด้วยความเป็นห่วงเป็นใย“น่าจะใช่นะคะ ญาจำได้แค่ว่าคนพวกนั้นมาหาเรื่อง แล้วญาก็ทนฟังเพื่อเธอดูถูกไม่ได้ พอถูกลงไม้ลงมือญาก็สวนกลับแบบไม่ลังเลเลย”ญาณินพยายามทบทวนความจำก่อนที่ภาพจะตัดไป และเล่าให้แฟนหนุ่มได้รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้เธอจำเป็นต้องตอ
ตอนที่ 91ขณะที่เอ่ยนัยน์ตาสีเข้มก็พลันประกายขึ้นวูบ เธอแน่วแน่และจริงจังเป็นอย่างมากกับแผนการในครั้งนี้ ด้วยเหตุนั้นจึงจำเป็นจะต้องทำทุกอย่างให้แยบยล ไม่ให้คนที่มหาวิทยาลัยรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเธอ จนกว่าเธอจะเปิดเผยมันออกมาเอง“แต่พี่หวง...เสื้อก็รัด กระโปรงก็สั้น แบบนี้คนอื่นก็มองน่ะสิ”“ตอนเป็นยายเฉิ่ม เดินคู่ไปกับพี่ ก็มีแต่คนมองเหมือนกันนั่นแหละ ไม่เห็นจะต่างกันตรงไหน”“ต่างสิ ตอนนี้ทุกคนคงจะมองแฟนพี่ด้วยสายตาที่ไม่เหมือนเดิม ถ้าเกิดมีคนเข้ามาจีบ พี่จะทำยังไง”น้ำเสียงของเขาฉายแววหวงแหนหญิงสาวเบื้องหน้าเป็นอย่างยิ่ง นาน ๆ ทีจะมีโอกาสให้เขาได้หวงแฟนสาว ดังนั้นจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกับความรู้สึกแบบนี้สักเท่าไรนัก“ไม่ต้องทำยังไง เพราะไม่ว่าใครจะเข้ามา ญาก็เลือกพี่แค่คนเดียวอยู่ดี”จุ๊บ!สิ้นประโยคเมื่อครู่ได้เพียงเสี้ยววินาที ริมฝีปากหนาของชายอายุมากกว่าก็พลันประทับลงบนแก้มขาวด้วยความรักและเอ็นดูอย่างถึงที่สุด ทำเอาญาณินถึงกับสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ ที่อยู่ดี ๆ อีกฝ่ายก็จู่โจมเข้ามาแบบนั้น“ทำอะไรของพี่เนี่ย”“ก็หนูชอบเป็นแบบนี้ พี่ถึงได้อดใจไม่ไหว”ยิ่งวันนี้ญาณินแต่งตัวนักศึกษาได้แ
ตอนที่ 92แน่นอนว่านั่นสร้างความประหลาดให้กับผู้คนรอบข้างได้เพียงแวบแรกที่เห็นเท่านั้น เพราะทุกคนต่างก็มาฉุกคิดได้ว่า ไม่เคยเห็นดีเจญาญ่าเรียนที่นี่มาก่อน จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะเดินขึ้นไปเรียนบนตึกคณะสถาปัตย์ได้ คล้ายกับว่าเรียนที่นี่มานานแล้วเลยอย่างไรอย่างนั้นส่งผลให้เหล่านิสิตที่เรียนในสาขาวิชาเดียวกันกับญาณินรีบวิ่งตามเธอขึ้นไป ทำเอาบรรยากาศภายในห้องเรียนของวันนี้เต็มไปด้วยความครึกครื้นทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาเข้าคาบสอนของอาจารย์ “ทำไม ดีเจญาญ่าถึงได้ไปอยู่กลุ่มเดียวกันกับแตงกวา เพื่อนของยายเฉิ่มได้ล่ะ”“นั่นสิ แกก็ลองเข้าไปถามดูสิ จะได้รู้”เมื่อแก๊งดาวคณะสงสัย ก็ไม่ปล่อยให้ความสงสัยต้องวนเวียนอยู่ในหัว พวกเธอส่งตัวแทนไปถามแตงกวาถึงเรื่องของดีเจญาญ่าและการหายไปของญาณินอย่างตรงไปตรงมา“นี่ แตงกวา วันนี้ญาณินไม่มาเรียนหรอกเหรอ”“อะไรของพวกเธอ เพื่อนฉันก็นั่งอยู่ตรงนี้นี่ไง ไม่เห็นเหรอ?”แตงกวาหันหลังไปตอบเพื่อนร่วมห้องเรียนด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ก่อนจะเหลือบสายตามามองเพื่อนรักที่นั่งยิ้มอยู่ข้าง ๆ กันกับตัวเอง คล้ายกับว่ามีอะไรในใจที่แค่มองตาก็รับรู้ได้ในทันที“ฮะ...นี่ไม่ใช่ดีเจญาญ่
ตอนพิเศษ 5เขาว่ากันว่าเวลาของความสุขมักผ่านไปไวเสมอ ญาณินเองก็เพิ่งมาเจอกับตัวเองเอาก็วันนี้ จากวันที่คลอดลูกชายออกมาจนถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆ สี่ปีแล้ว หลังจากที่ลูกชายรู้เรื่องและเข้าโรงเรียนแล้ว ความวุ่นวายก็ทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว“แม่ครับ พ่อไม่ยอมแวะร้านค้าให้เหนือ ทั้งที่สัญญาเอาไว้แล้วว่าถ้าเหนือสอบได้คะแนนดีจะให้ซื้อของเล่นได้” เด็กชายวิ่งดุ่มๆ เข้ามาหาผู้เป็นแม่ทันทีที่กลับมาถึงบ้านและมีเรื่องผิดใจกับนอร์ทมาตลอดทาง“แล้วพ่อบอกว่าอะไรครับ ทำไมถึงไม่แวะ”“ก็เพราะว่าเหนือสอบได้คะแนนดี แต่ครูประจำชั้นแจ้งว่าเล่นแรงๆ กับเพื่อนจนเขาเป็นแผล ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นแล้วแม่ญาจะปลอบหรือว่าดุกว่าพ่อกันแน่” นอร์ทที่เดินตามเข้ามาติดๆ ได้ยินลูกชายตัวแสบฟ้องภรรยาก็อดไม่ได้ที่จะพูดบอกความจริงให้แก่ญาณินได้รับรู้ ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ กันกับเธอ“แต่เพื่อนทำเหนือก่อน เหนือแค่ป้องกันตัว แต่พ่อไม่เข้าใจเหนือเลย”“เหนือ...แล้วลูกทำเพื่อนกลับจนเป็นแผลเลยเหรอครับ?” ญาณินซักถามความจริงจากปากของเหนือด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ดูเข้มงวดกับเรื่องแบบนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว“จริงครับ”“ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเหนือผ
ตอนพิเศษ 4เมื่อเข้าเดือนที่แปดของการตั้งครรภ์ ญาณินก็เริ่มเดินเหินได้ยากมากขึ้น แน่นอนว่าการช่วยเหลือตัวเองในแต่วันยากกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก แล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าการที่มีสามีคอยดูแลอยู่ตลอดเวลาช่วยให้เธอเหนื่อยได้น้อยลงมากเลยทีเดียวอีกอย่างช่วงห้าเดือนก่อนหน้านี้ นอร์ทได้พาญาณินได้ตรวจดูเพศของลูกในท้องก่อนได้รับข่าวว่าลูกน้อยของทั้งสองคนนั้นเป็นเพศชาย ซึ่งก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาดเดากันเอาไว้อยู่แล้ว จึงดีใจกันมากที่ได้ลูกชายตามที่หวังเอาไว้...เนื่องจากอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนก็จะถึงกำหนดคลอดแล้ว เหล่าเพื่อนๆ ทั้งนอร์ทและญาณินจึงพากันมาเยี่ยมหา และพูดคุยถึงสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาเพื่อนในวัยเรียนที่ปัจจุบันยังคงสนิทสนมและติดต่อกันอยู่“เป็นไงบ้างแก เห็นว่าช่วงแรกๆ แพ้ท้องหนักมาเลยใช่ไหม? ขอโทษทีนะที่เพิ่งมา ฉันเองก็เพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศ แต่พอมาถึงก็รีบมาหาแกเป็นคนแรกเลยนะ”คราวนี้แตงกวาเองก็ไม่พลาด หลังจากวันที่เรียนจบ เธอเองก็มีทางของตัวเอง ย้ายไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ต่างประเทศ กลับมาอีกทีก็ได้ทราบข่าวว่าญาณินกำลังจะคลอดลูกน้อยออกมาแล้วในอีกไม่ช้า เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอก็เลยชวนวีแ
ตอนพิเศษ 3สองปีต่อมา...ขณะที่นอร์ทกำลังขนของที่ไปซื้อมาจากห้างเข้าบ้าน จู่ๆ ญาณินก็มีอาการแปลกประหลาด อ่อนเพลียคล้ายจะเป็นลม เธอเดินลงจากรถแล้วมาจับรถไว้หวังไม่ให้ตัวลงล้มลง“ญา หนูเป็นอะไร พี่เห็นหน้าซีดๆ ตั้งแต่ที่ห้างแล้วนะ” ชายหนุ่มรีบวางของในมือลงบนพื้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างบางให้เดินเข้าไปพักในบ้าน และไม่ลืมที่จะถามอาการจากปากของเจ้าตัว“ญาเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่มันรู้สึกเพลียๆ แล้วก็เวียนหัวตลอดเวลาเลย”“โอเคๆ งั้นเข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพี่จะพาไปโรงพยาบาล”จากนั้นนอร์ทก็รีบพาภรรยาของเขาเข้ามานั่งพักที่โซฟาทันที แต่ทว่าระหว่างที่นั่งพักเอาแรง อาการของญาณินกลับไม่ทุเลาลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะหนักขึ้นตลอดเวลาเลยก็ว่าได้“ญา พี่ว่าเราไปหาหมอกันเถอะ”“ไม่เป็นไรค่ะ พักอีกนิดก็น่าจะดีขึ้น”“ญา...อย่าดื้อสิ เดี๋ยวไปจะเตรียมรถ แล้วเดี๋ยวพี่มาช่วยพยุง ห้ามเดินไปไหนเองนะ รอพี่ เข้าใจไหม”ญาณินได้แต่พยักหน้ารับรู้ อาการของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่อาจต้านทาน เกรงว่าหากยังดื้อดึงไม่ยอมทำตามคำแนะนำของสามี อาจจะเกิดข่าวร้ายขึ้นก็ได้...ทว่าในตอนที่น
ตอนพิเศษ 2หลังจากที่เลือกชุดสำหรับวันแต่งงานกันเสร็จสรรพ ทั้งคู่ก็มีแพลนที่ต้องไปหาร้านทำของชำร่วยเพื่อเป็นของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่แขกผู้มาร่วมยินดีในงานสำคัญของทั้งสอง ซึ่งกว่าที่ทุกอย่างจะเรียบร้อย ก็ทำเอาพวกเขาหมดเรี่ยวแรงไปตามๆ กันขณะนี้เป็นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มตรง ด้วยความที่ออกไปทำธุระเรื่องงานแต่งงานมาทั้งวัน ญาณินรู้สึกอ่อเพลียเอามากๆ จึงตัดสินใจหนีว่าที่สามีลงแช่น้ำในอ่างอยู่คนเดียว ทว่าไม่นานก็มีคนถอดเสื้อผ้าตามเข้ามา...“พี่นอร์ท...ญาแช่อยู่นะคะ”“แล้วพี่แช่ด้วยไม่ได้เหรอ?”“ก็พี่ตัวใหญ่ กินที่ญาหมดแล้วเนี่ย” เธอเอ่ยปากบ่นก็จริง แต่ก็ยอมขยับให้นอร์ทลงมาแช่น้ำด้วยกันแต่โดยดี“งั้นหนูก็มานั่งกับพี่สิ” พูดจบได้ยังไม่ทันไร คนอายุมากกว่าก็พลันอุ้มร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าให้มานั่งยู่บนตักของตัวเอง ก่อนจะเกยค้างวางไว้บนไหล่ กระทั่งลมหายใจแผ่วเบาของเขาส่งผลให้ญาณินถึงกับต้องเบนหน้าหนีออกไปอีกทาง“วันนี้ไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้ญาต้องไปหาพ่อกับแม่”“พี่ก็ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย แค่ขอแช่น้ำด้วยเอง หรือว่าญา...คิดอะไรกับพี่ อย่างนั้นเหรอ?” นอร์ทถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ ทั้งสองใกล้ชิดกั
ตอนพิเศษ 1หลังจากที่ญาณินถูกนอร์ททำเซอร์ไพรส์ให้ เมื่อกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนนอร์ทใจไม่ดี คิดว่าตนทำเรื่องผิดมหันต์เอาไว้ แต่ที่ไหน...“ญา หนูเป็นอะไร พี่ทำอะไรผิดจนหนูไม่พอใจหรือเปล่า?” นอร์ทตัดสินใจเอ่ยถามเธอออกไปตามตรง แม้จะแอบหวั่นใจ กลัวคำตอบที่จะได้รับกลับมาอยู่ไม่น้อยเลยก็ตาม“เปล่าค่ะ...หนูแค่ดีใจ ไม่คิดว่าพี่จะมีมุมนี้เหมือนคนอื่นเขาด้วย...” ญาณินเอ่ยขณะเดียวกันก็ยังร้องไห้ไม่ยอมหยุด เธอเพียงตื้นตันใจ ไม่คิดว่าแฟนหนุ่มที่ในอดีตเคยเป็นคู่กัดกันมาก่อนจะมีมุมโรแมนติกเหมือนกับคนอื่นๆ“อ๋อ เรื่องนี้เองเหรอ ที่ทำให้แฟนพี่ร้องไห้หนักขนาดนี้ พี่ก็นึกว่าซุกกิ๊กไว้ไม่เนียนซะอีก”“ห๊า...กิ๊กไหน ใครคะ?” หญิงสาวร่างบางถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ซ้ำยังปาดน้ำตาบนแก้มจนแห้งสนิททันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายตอบสวนกลับมาเช่นนั้น“ล้อเล่นครับ จริงจังอะไรขนาดนั้น”“พี่นอร์ท! ใครให้เล่นแบบนี้ ญาใจหายหมดเลย” ญาณินถึงกับถอนหายใจแรง ตอบกลับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงเจือแววตำหนิอยู่ไกลๆ ทั้งที่เธอกำลังตื้นตันใจอยู่กับเซอร์ไพรส์ก่อนหน้านี้ แต่ทว่านอร์ทกลับเอาเรื่องมือที่สามมาเป็นเรื่องล้อเล่น ญาณินคิดแ
ตอนที่ 99ในที่สุดช่วงเวลาที่คู่รักหนุ่มสาวรอคอยก็มาถึง จริง ๆ แล้วยังไม่ถึงเวลาที่พระอาทิตย์จะตก แต่ด้วยความเบื่อหน่าย นอร์ทจึงไปถามรายละเอียดพนักงานโรงแรมเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะได้รู้ว่าช่วงหกโมงเย็นจะมีม้าออกมาเดินเล่นที่ริมหาดซึ่งพวกเขาสามารถขึ้นขี่แล้วเดินเล่นได้หนึ่งรอบถ้วน แต่ก่อนที่จะลงไป นอร์ทกลับรู้สึกไม่สบายใจกับการแต่งตัวของญาณินเท่าไรนัก“ไหนว่าพี่รอดูไง พอญาแต่งออกมาแล้ว จะมาทำหน้างอทำไมคะเนี่ย”“มันโป๊ไป ตอนแรกพี่นึกว่ามันจะปิดเยอะกว่านี้ แต่นี่คือ...”ขณะที่เอ่ยสายตาก็พลางลอบมองร่างบางตั้งแต่หัวจดเท้า ชุดว่ายน้ำที่อยู่บนตัวของญาณินงดงามเกินคำบรรยายแต่ทว่าสิ่งเดียวที่เขาไม่พึงพอใจก็คงจะหนีไม่พ้นชุดที่โป๊จนเผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาเกือบทุกส่วนของร่างกาย ทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งและรวมไปถึงก้นเนียน ๆ ของเธอนั่นก็ด้วย“นาน ๆ ทีจะได้มาเที่ยวทะเล เว้นไว้สักครั้งนะคะ”“โอเค พี่ไม่เถียงด้วยแล้ว หนูอยากใส่อะไรก็ใส่ แต่ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ เสร็จแล้วก็รีบลงไป เดี๋ยวจะไม่ทันพระอาทิตย์ตกดินเอานะ”“รับทราบค่ะ”เมื่อได้รับคำอนุญาตจากว่าที่สามีเป็นที่เรียบร้อย ญ
ตอนที่ 98หลายสัปดาห์ต่อมา...“ญา วันนี้ไปเที่ยวกันไหม?” นอร์ทเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ แฟนสาว ก่อนที่จะเอ่ยถามความเห็นของเธอ หลังจากที่ได้ไอเดียดี ๆ มาจากเพื่อนรัก“ไปเที่ยวที่ไหนคะ เดี๋ยวอีกสองวัน ก็จะได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกันแล้วนี่คะ”“ก็ช่วงนี้มันน่าเบื่อ เราไปเที่ยวในกรุงเทพฯ กันก่อนก็ได้ อีกอย่างวันนี้หนูก็ไม่มีเรียน พี่อยากพาไปที่ที่หนึ่ง”“ไปได้ค่ะ ว่าแต่ที่ไหนเหรอคะ”“สวนสนุก”เมื่อความต้องการของนอร์ทเป็นเช่นนั้น มีหรือที่ญาณินจะขัด ตอนแรกเธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่อยากมาเที่ยวเป็นเพื่อนตามประสาคู่รักทั่วไป แต่ก็ไม่คิดเลยว่าสถานที่ที่นอร์ทพาเธอมา จะสวยแล้วก็ดูมีอะไรให้น่าทำเยอะแยะเต็มไปหมด“เป็นไงบ้าง? ชอบไหม?”“พี่พาญามาทั้งทีก็ต้องชอบสิคะ ว่าแต่พี่ไปรู้ที่ดี ๆ แบบนี้มาจากไหน ทำไมญาไม่คุ้นตามาก่อนเลย”“ที่นี่เป็นสวนสนุกเปิดใหม่ ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก คนก็เลยยังน้อย แต่เพื่อนพี่บอกกันมาปากต่อปากว่าที่นี่เหมาะแก่การสารภาพสุด ๆ”วันนี้เป็นอีกวันที่นอร์ทชาร์ตพลังมาเต็มร้อย เขาพยายามทำให้แฟนสาวประทับใจในการมาเที่ยวผ่อนคลายครั้งนี้ให้ได้มากที่สุด ญาณินจึงเห็นเขายิ้มแย้มและดูสดใสร่าเริงต
ตอนที่ 97นับจากวันที่เข้าไปปรึกษากับพ่อและแม่จนถึงปัจจุบัน เวลาผ่านมาเกือบ ๆ หนึ่งเดือนเต็ม ทุกคนต่างก็ยุ่งวุ่นวายเกี่ยวกับเรื่องงานหมั้นหมาย เนื่องจากว่าครอบครอวของทั้งคู่มีชื่อเสียงดังนั้นหมั้นกันทั้งทีก็ต้องป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ ในส่วนของสถานที่พิธีการก็ต้องยิ่งใหญ่เหมาะสมกับฐานะทางบ้านของทางฝ่ายชายและฝ่ายหญิง เรื่องนี้คุณหญิงอรเป็นคนจัดการดูแลให้ทั้งหมด ไม่มีปัญหาใด ๆ ระหว่างการเตรียมการเลยก็ว่าได้จนกระทั่งระยะเวลาเดินทางมาถึงวันงาน ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น แขกที่มาร่วมแสดงความยินดีต่างก็ปลื้มปริ่มกับบรรยากาศภายในงาน คุณหญิงอรสะดวกจัดงานเช้า จึงจำเป็นจะต้องมีพิธีสงฆ์ แห่ขันหมากและกั้นประตู หลังจากนั้นจึงจะเป็นพิธีสวมแหวนต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย เมื่อฝ่ายชายและหญิงสวมแหวนให้กันเรียบร้อย ก็ต่อด้วยพิธีรับไหว้ทันทีบรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยแขกคนสนิทของทั้งสองฝ่าย เพื่อนสนิทของนอร์ทและญาณินก็ไม่พลาดที่จะมาเก็บภาพบรรยากาศให้กับเพื่อนรัก พวกเขาทุกคนต่างก็เห็นจุดเริ่มต้นของสองคนมาตลอด มีทั้งสุขและทุกข์ โดยเฉพาะในช่วงแรกที่ทะเลาะกันทุกวี่ทุกวัน เรื่องนั้นเพื่อน ๆ ในกลุ่มจำได้
ตอนที่ 96หลังจากวันนั้น นอร์ทก็คิดมาเสมอว่าควรจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และให้เกียรติทางฝั่งของญาณิน เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ทางบ้านของนอร์ทนัดทานข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา นอร์ทตัดสินใจแล้วว่าจะไปบอกเรื่องสำคัญกับพวกท่านตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น นอร์ทเดินมานั่งรอพ่อและแม่ที่บริเวณโต๊ะอาหารก่อนเป็นคนแรก ระหว่างที่พวกท่านกำลังเดินเข้ามาร่วมโต๊ะ มือไม้ของชายหนุ่มกลับอยู่ไม่เป็นสุข เขาประหม่าจนทำตัวไม่ถูกทั้ง ๆ ที่อยู่ต่อหน้าคนกันเองทั้งนั้นแต่เขากลับรู้สึกผิดแปลกไปจากเดิม คงเป็นเพราะความในใจที่เขาอยากจะบอกกับทุกคน เป็นเรื่องที่ใหญ่อยู่พอสมควร“เป็นยังไงบ้างลูก เห็นว่าช่วงนี้เรียนหนักแถมยังติดหนูญาอีกต่างหาก ลืมที่บ้านไปแล้วหรือยัง” ผู้เป็นแม่เอ่ยทักทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดแซวเขาที่พักหลังมานี้ติดแฟนเสียยิ่งกว่าอะไร“ก็เรื่อย ๆ นะครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี แต่ก็คงจะไปหนักช่วงใกล้จบมากกว่า ตอนนี้ยังไหวอยู่ครับแม่”“งั้นก็ดีแล้ว ว่าแต่หนูญาล่ะเป็นยังไงบ้าง เธอสบายดีใช่ไหม”“สบายดีครับ ช่วงนี้น้องเรียนหนัก เพราะว่าจะได้ขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ มีเรื่องให้ต้องเต็มไปหมด วันนี้ก็เ