LOGINShare
ตอนที่ 6
Last Updated:
2025-09-05 18:16:13“นั่งกินดี ๆ ไม่ได้ใช่ไหม เลยต้องอาบมันเนี้ย ฮือออ”
มือเล็กวักน้ำจากก๊อกมาทำความสะอาดตามเรียวขาขาว พลางนึกบ่นทั้งตัวเองและบ่นใครอีกคนไปด้วย เธอไม่ได้อยากจะซุ่มซ่ามทำหกรดตัวเองซะหน่อย ก็ใครใช้ให้มาจู่โจมเธอแบบนั้นล่ะ!
ฟ้าใสแบะปากคว่ำเมื่อใบหน้าดุ ๆ ของรุ่นพี่ลอยเข้ามาในหัว แต่พอเผลอนึกไปถึงสัมผัสอบอุ่นนั้น พลันแก้มนวลก็แดงระเรื่อขึ้นพร้อมกับใจดวงน้อยที่พาลเต้นแรงขึ้นมาอีกระลอก
อยากให้เขาพูดดี ๆ ด้วย อยากให้เขาจับ อยากให้เขาสัมผัสอีก โอ๊ย ได้สักทีจะเป็นพระคุณ!
มือเล็กยกขึ้นทาบลงบนหน้าอกพลางหลับตาลง สัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่เร็วแรงและแทบไม่เป็นจังหวะสม่ำเสมอของมันแล้วรำพึงรำพันเบา ๆ
“ตาย ๆ ๆ ๆ ฉันว่าฉันต้องไปตรวจร่างกายบ้างแล้ว!”
หลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผมเป็นครั้งสุดท้าย หญิงสาวก็เดินฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี
มานั่งนึก ๆ ดูแล้ว ถึงเธอจะซุ่มซ่ามจนทำคาราเมลหกรดใส่ตัวเองจนเปียกไปหมด แต่ถ้าแลกกับการถูกพี่นัทลูบหัว เธอก็ว่ามันคุ้มแล้วแหละ!
รถยนต์คันหรูค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปตามท้องถนนที่แสนติดขัดอย่างเชื่องช้า หากเป็นเวลาปกติเธอคงหงุดหงิด แต่วันนี้มันไม่ปกติ!
“ได้ยินไหม หัวใจฉัน มันกำลังบอกรักกกก รักเธออยู่~ “
ปากเล็กเอื้อนเอ่ยเนื้อเพลงออกมาเป็นทำนองเคล้าคลอไปกับเพลงที่ดังลอยออกมาจากลำโพง ร้องไปก็หน้าแดงด้วยความเขินอายไป เมื่อเนื้อเพลงมันช่างตรงกับความในใจของเธอเหลือเกิน
เฮ้อออ ได้ยินไหมพี่นัท ได้ยินไหมว่าฟ้าใสชอบพี่!
อยากจะเดินเข้าไปตะโกนใส่หน้าคนสองมาตรฐานนั่นดัง ๆ ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่พอถึงเวลาจริงเธอก็ทำได้แค่ตะโกนอยู่ในใจ
ใช้เวลาติดแหงกอยู่บนท้องถนนนานกว่า 2 ชั่วโมง ฟ้าใสก็ขับรถกลับมาถึงคฤหาสน์ของครอบครัวในที่สุด
ขาเรียวก้าวฉับ ๆ เข้ามาด้านในพลางกวาดสายตามองหาลูกรักของเธอไปด้วย แต่ก็เจอเพียงหญิงสูงวัยที่วิ่งออกมาต้อนรับด้วยสีหน้าตื่น ๆ
“คุณหนู! กลับมาแล้วหรือเจ้าคะ”
“ค่ะ”
ฟ้าใสตั้งท่าจะเดินขึ้นไปพักผ่อนบนห้องแต่พอสบกับสายตาเป็นห่วงเป็นใยของแสงดาว แม่นมที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก ๆ เธอจึงชะงักฝีเท้าแล้วหันไปเอียงคอมองเป็นเชิงถาม
“นมมีอะไรอยากจะคุยกับฟ้าใสหรือเปล่าคะ”
“เอ่ออ คือ...คุณท่านเรียกหาเจ้าค่ะ”
“มีเรื่องอะไรหรือคะ คนนั้นถึงอยากจะเจอกับฟ้าใส”
“นมไม่ทราบเจ้าค่ะ แต่คุณท่านเรียกหาคุณหนูตั้งแต่สาย ๆ แล้ว นมโทรหาแต่ก็ติดต่อคุณหนูไม่ได้เลย”
ฟ้าใสทำหน้างุนงงพลางล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงเพื่อควานหาโทรศัพท์มือถือสีชมพูมุ้งมิ้ง พลันคิ้วเรียวก็มุ่นเข้าหากันจนเป็นปมยุ่งเหยิงเมื่อพบว่าข้างในนั้นว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่เงาของเจ้าเครื่องมือสื่อสาร
หายอีกเครื่องแล้วเหรอ? นี่มันรุ่นล่าสุดเลยนะ เธอยังใช้ไม่คุ้มเงินที่จ่ายไปเลยนะ!
“สงสัยจะทำหล่นอีกแล้วค่ะ นมคะ ฟ้าใสขอยืมมือถือหน่อยได้ไหมคะ”
“นี่เจ้าค่ะ”
ฟ้าใสรับโทรศัพท์ยุคดึกดำบรรพ์ที่รองรับ 3G เป็นรุ่นแรก ๆ มากดต่อสายหาเบอร์ของตัวเอง
ใจดวงน้อยเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ขณะฟังเสียงรอสายที่ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ก็ได้แต่หวังว่าถ้าคนที่เก็บไปนั้นเป็นคนดีมากพอ เธอก็อาจมีหวังที่จะได้มันคืน
ในจังหวะที่สายที่สามกำลังจะถูกตัดไปนั้น ปลายสายก็กดรับสายในที่สุดก่อนจะตามด้วยเสียงทุ้มนุ่มของผู้ตอบรับ
( สวัสดีครับ )
“....”
น้ำเสียงคุ้นหูดังลอยออกมาจากลำโพงของโทรศัพท์ ทำเอาฟ้าใสนิ่งงันไปชั่วขณะด้วยความไม่แน่ใจว่า 'ใช่' หรือเธอแค่หมกมุ่นไปเอง
( สวัสดีครับ ได้ยินผมไหมครับ )
“พะ...พี่ พี่นัทเหรอคะ?”
( ไง ยัยเด็กไม่เต็มบาท )
ชัด! ชัดเลย! ประโยคร้ายกาจแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้อีก! นอกจากรุ่นพี่ผู้สองมาตรฐานของเธอนั่นเอง ว่าแต่โทรศัพท์ของเธอไปอยู่กับเขาได้ยังไงเนี้ย?
“โทรศัพท์ฟ้าใสไปอยู่กับพี่ได้ยังไงคะ”
( หยิบมา )
“ไม่ยักรู้ว่าพี่นัทรับอาชีพเสริมด้วย”
( คุณนภาสินีครับ คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดกับผู้มีพระคุณแบบนี้ )
ฟ้าใสถึงกับกลอกตามองบนให้กับประโยคที่ดูเหมือนไม่มีอะไร ทว่าเธอรู้ว่านั่นคือการประชดประชันของเขา
ดู๊ดู! พูดจากับเธอทีไรก็แบบนี้ตลอดเลย จะไม่ให้เธอน้อยใจได้อย่างไร
“กราบขอบพระคุณคุณณัฐพลมาก ๆ นะเจ้าคะที่เก็บโทรศัพท์เอาไว้ให้ ไม่ทราบว่าคุณณัฐพลสะดวกจะให้นภาสินีคนนี้ ไปรับคืนได้ที่ไหนคะ ที่โรงพยาบาลได้เลยไหมคะ”
( คอนโดเอสตอนสามทุ่ม พี่มีผ่าตัดแค่นี้ก่อนนะ)
ติ้ด!
แล้วสายก็ถูกตัดไปเลยโดยที่ฟ้าใสยังไม่ทันจะได้ตอบอะไร เพราะมัวแต่ตกตะลึงกับชื่อของสถานที่ที่เขาเพิ่งแจ้งมา
คอนโด S?
กรี๊ดดด พี่นัทชวนฉันขึ้นคอนโด!
Latest chapter
รักอำพราง ตอนที่ 20
“ผมต้องขอโทษแทนลูกสาวผมด้วยนะ”“ไม่เป็นไรเลยครับ ผมมาก่อนเวลาเองครับ”“วันนี้มีธุระที่ไหนอีกหรือเปล่า อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนนะพ่อนัท”“คงไม่สะดวกค่ะ!”ในที่สุดฟ้าใสก็ไม่อาจทนนั่งปั้นหน้าอยู่ในวงสนทนานี้ได้อีกต่อไป เธอพูดโพล่งขึ้นมากลางวงโดยสนใจว่าคนข้าง ๆ จะตกใจหรือไม่“อ่า งั้นเหรอ แล้วลูกล่ะหิวหรือยัง ให้แสงดาวตั้งโต๊ะเลยไหม”“คงไม่รบกวนหรอกค่ะ เชิญคุณท่านทานก่อนได้เลยค่ะ ฟ้าใสขอตัวนะคะ”สีหน้าของคู่สนทนาเจื่อนลงเล็กน้อยเมื่อถูกตัดบทอย่างไร้เยื่อใย แต่ฟ้าใสรู้ว่านั่นมันก็แค่การแสดงฉากฉากหนึ่งเท่านั้น เธอผุดลุกขึ้นยืนพลางหันไปฉุดมือของรุ่นพี่ให้ลุกขึ้นตามถ้อยคำสร้างภาพที่คนคนนั้นพูดพ่นออกมา มันทำให้เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนเสียจนแทบจะอาเจียนอยู่รอมร่อ หากทนฝืนอยู่นานกว่านี้อีกหน่อยเธอคงเก็บอาการไม่อยู่แน่ ๆ“ฟ้าใส!”“พี่นัทมีธุระจะคุยกับฟ้าใสใช่ไหมคะ เราขึ้นไปข้างบนกันเถอะค่ะ!”แรงฉุดกระชากของหมอสาวแทบไม่สามารถดึงตัวให้เขาลุกขึ้นได้หรอกหากเขาไม่ยินยอม ทว่าแววตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองระคนเจ็บปวดคู่นั้น มันทำให้เขาขัดใจเธอไม่ลง“ผมขออนุญาตนะครับ”“อืมม ตามสบายนะ ถ้าต้องการอะไรก็เรียกเด
รักอำพราง ตอนที่ 19
ก้อกก้อกก้อกเสียงเคาะประตูดังขึ้นสามครั้ง ก่อนจะตามด้วยเสียงของแม่นม ผู้ที่เปรียบเสมือนแม่คนที่สองร้องเรียกเธออยู่หน้าประตู“คุณหนู! คุณหนูตื่นหรือยังเจ้าคะ!?”“ค่ะนม”ฟ้าใสซึ่งรู้สึกตัวตื่นมาได้สักพักแล้ว แต่ยังคงนอนเกลือกกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงนอนอย่างเกียจคร้าน หันไปขานรับก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตู“ มีอะไรหรือเปล่าคะ”“มีแขกมาขอพบคุณหนูเจ้าค่ะ”“หะ? แขก? ใครคะ?”“คุณณัฐพลเจ้าค่ะ”“อ๋อ~ ณัฐพล หะ! ณัฐพล เอ่อ ณัฐพลที่เป็นหมอ หล่อ ๆ สูง ๆ ขาว ๆ หน้าดุ ๆ แก้มนุ่ม ๆ ใช่ไหมคะนม!?”ฟ้าใสทำตาโต ถลาเข้าไปเกาะแขนหญิงสูงวัย แล้วพยายามอธิบายรูปพรรณสัณฐานของบุคคลที่คิดว่า ‘ใช่’ รัวเร็วด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะเขย่าแขนเร่งเร้าเอาคำตอบอย่างร้อนรนเมื่ออีกฝ่ายมัวแต่อ้ำอึ้งอึกอัก“เอ่อ คงใช่ ... ใช่ กระมังคะ”แสงดาวอ้อมแอ้มตอบไม่เต็มเสียง เนื่องจากไม่มั่นใจว่าจะใช่คนเดียวกันกับที่เจ้านายพูดถึงหรือไม่ เพราะอีกฝ่ายก็แต่งกายด้วยชุดลำลองธรรมดาทั่วไปแต่เท่าที่ฟังจากคำบรรยายแล้วก็เข้าเค้าไปเสีย 8 ใน 10 ส่วนเรื่องแก้มนุ่มไหมนั้น.... เธอไม่น่าจะตอบได้“แล้วตอนนี้พี่นัทเขาอยู่ที่ไหนคะ??”“นั่งรออยู
รักอำพราง ตอนที่ 18
@เช้าวันถัดมา ครืดครืด ครืดครืด ครืดครืดคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่นบ่งบอกถึงอารมณ์หงุดหงิดของผู้เป็นเจ้าของ หลังถูกรบกวนจากเสียงแจ้งเตือนที่ดังระรัวติด ๆ กันไม่หยุดหย่อนตลอดช่วงเช้าของวันหยุดจนจำต้องตื่นขึ้นมาก่อนเวลาที่ต้องการดวงตาคมกริบเหลือบไปมองนาฬิกาตั้งโต๊ะที่ปรากฏตัวเลข 07:50 บนหัวเตียงแล้วถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ยัยเด็กนี่มีธุรกิจพันล้านหรือยังไง ทำไมโทรศัพท์ถึงส่งเสียงดังตลอดเวลาแบบนี้นัทเอื้อมมือไปหยิบเจ้าโทรศัพท์มือถือเครื่องสีชมพูขึ้นมา หมายจะกดปิดเสียงเพื่อตัดความรำคาญ ทว่านิ้วมือกลับชะงักค้างอยู่เหนือปุ่มกด“หึ!”ความงัวเงียสลายหายไปทันทีเมื่อมองเห็นชื่อของเจ้าของข้อความที่ส่งมาก่อกวนนับสิบฉบับเต็ม ๆ ตาตั้งแต่เช้า ไม่ยักรู้ว่าก่อนว่าทั้งสองจะสนิทชิดเชื้อกันจนมีเรื่องให้ต้องสนทนากันมากมายขนาดนี้พี่เกมส์สุดหล่อ (เหรอ?) : ยัยเด็กเอ๋อ เป็นยังไงบ้าง ขาหายเจ็บหรือยัง‘พี่เกมส์สุดหล่อ (เหรอ?) : ถ้าเจ็บหนักก็แวะมาที่โรงพยาบาลได้นะพี่เกมส์สุดหล่อ (เหรอ?) : เดี๋ยวพี่ชายคนนี้จะเสียสละช่วยตรวจดูให้พี่เกมส์สุดหล่อ (เหรอ?) : แลกกับกาแฟสักแก้วสองแก้ว หรือถ้าอยากได้ข้อมูลอย่างอื่น พี
รักอำพราง ตอนที่ 17
เสียงเสื้อผ้าเสียดสีกันดังขึ้นเมื่อคนข้าง ๆ ขยับตัวพลางยกแขนขึ้นกอดตัวเองแล้วหลับต่ออย่างสบายอกสบายใจ“ยัยเด็กกะโปโลเอ๊ย”นัทหันไปมองเด็กขี้เซาที่ขดม้วนหนีลมแอร์ราวกับเม่นตัวเล็กแล้วอมยิ้มน้อย ๆ อาศัยจังหวะที่รถยนต์จอดแน่นิ่งขณะรอสัญญาณไฟจราจร หันไปดึงเสื้อเชิ้ตสำรองที่มักแขวนเอาไว้ติดรถแล้วค่อย ๆ วางคลุมลงบนร่างของหมอสาวอย่างเบามือฟ้าใสขยับตัวเล็กน้อยเมื่อสัมผัสได้ถึงเงาวูบไหวที่ลอยไปมาอยู่เหนือร่าง ทว่าเปลือกตาของเธอกลับหนักอึ้งเกินกว่าจะลืมตาขึ้นมามองมันความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง มือเล็กจึงเอื้อมมาดึงรั้งแล้วกำเสื้อเชิ้ตไว้ในมือแน่น ปรากฏรอยยิ้มบาง ๆ ขึ้นบนใบหน้าราวกับกำลังฝันดี ก่อนที่เธอจะผ่อนลมหายใจแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง.ไม่นานรถยนต์ก็แล่นเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทาง นัทปลดเข็มขัดนิรภัยให้ตัวเองก่อน จากนั้นจึงโน้มตัวเข้าไปใกล้ร่างเล็กเพื่อปลดล็อกให้เธอด้วยเช่นกัน“อื้ออ”เสียงหวานครางแผ่วเบาพลางค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมองเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงดึงรั้งที่พาดทับบนลำตัว พลันดวงตาก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจเมื่อสิ่งแรกที่ปะทะสายตา คือข้างแก้มขาว ๆ นวลเนียน
รักอำพราง ตอนที่ 16
น้ำค้างหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี ขยับเข้าไปยืนใกล้ ๆ พี่ชายพลางใช้หัวไหล่กระแซะแขนอีกฝ่ายพร้อมส่งสายตาหยอกล้อ“ฮั่นแน่~ ไม่ต้องทำขรึมกลบเกลื่อนหรอกน่าาาา คนนี้จริงจังเหรอ ฮ่า ๆ ถึงขนาดพาขึ้นห้องเลยอะ”“ไม่ต้องมามอง ไม่ต้องมาทำหน้าล้อเลียน มันไม่มีอะไรทั้งนั้น แค่นัดมาเอาของ”“จะเอา แค่ของเหรอคะ โอ๊ย!”ฝ่ามือพิฆาตฟาดเข้าที่กลางกระหม่อมอันบอบบางของน้ำค้างทันควัน เธอแบะปากคล้ายจะร้องไห้ เพราะน้ำหนักมือที่พี่ชายฟาดมาแต่ละครั้งนั้น ไม่เคยมีคำว่าปราณี“ไอ้พี่บ้า! ฮืออ เจ็บนะ!”“เจ็บแล้วก็จำ! อยากมีน้องเป็นคน ไม่ใช่สัตว์เคี้ยวเอื้อง!“ถ้าจะพูดขนาดนี้ ด่าน้องมาตรง ๆ เลยก็ได้ค่ะ! ที่ถามนี่ก็เพราะเป็นห่วงหรอกนะ!”“ยุ่ง! เป็นเด็กเป็นเล็ก เอาเวลาไปตั้งใจเรียนไป!”“ใครเล็ก ไม่เล็กสักหน่อย ออกจะอวบอึ๋มบึ้มบั้ม! นี่ไง ๆ”น้ำค้างโอ้อวด ใช้สองมือดันหน้าอกหน้าใจที่มีขนาดเกินตัวให้นูนขึ้นมาเด่นชัดกว่าเดิม แล้วลอยหน้าลอยตาใส่พี่ชายอย่างท้าทาย“ถ้าเปลี่ยนเป็นสมอง พ่อกับแม่คงจะดีใจน่าดู”“น้ำค้างก็มีทุกอย่างแหละค่ะ”นัทถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่อย่างเอือมระอา ปรายตามองสีหน้าภาคภูมิใจของน้องสาวแวบหนึ่งแล้วเลือก
รักอำพราง ตอนที่ 15
“ทำอะไรกันน่ะ!”เสียงแหลม ๆ ของผู้มาใหม่ทำให้สองหมอที่กำลังไล่ปล้ำกันในศึกแย่งยิงโทรศัพท์ หยุดเคลื่อนไหวแล้วชะงักแข็งค้างในท่าเดิมด้วยกันทั้งคู่ทันทีฟ้าใสค่อย ๆ หันไปมองโฉมหน้าของผู้มาใหม่อย่างช้า ๆ ใบหน้าหวานเจื่อนลงถนัดตาเมื่อพบว่าเจ้าของประโยคเมื่อครู่เป็นเด็กสาววัยรุ่นในชุดนักศึกษารัดรูปพอดีตัว และมีใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราราวกับตุ๊กตาไม่มีผิดทั้งคำถาม ทั้งสีหน้า และการมีอภิสิทธิพิเศษถึงขนาดรู้รหัสผ่าน ทำเอาใจดวงน้อยวูบโหวงและตระหนักได้ว่า ... ผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่เรียกว่า ‘คนพิเศษ’ ที่แท้จริงนัทอาศัยจังหวะที่หมอสาวกำลังตกตะลึงกับการมาของบุคคลที่สามจนลืมเรื่องโทรศัพท์มือถือไปแล้ว รีบสาวเท้าเข้ามายืนขวางกั้นระหว่างสองสาวทันที“มาทำไมน้ำค้าง มีอะไร?”“พี่นัท! นั่นใครคะ!?”น้ำค้างไม่ตอบแต่ถามสวนกลับไปแทน สายตาเอาแต่จับจ้องใบหน้าสะสวยนั่นอย่างไม่วางตา แล้วเดินตรงรี่เข้าไปหาหญิงสาวแปลกหน้า แต่ยังไม่ทันจะได้เข้าใกล้ในระยะ 2 เมตร พี่ชายก็แทบจะถลาเข้ามากินหัวเธอแล้ว“แฟนเหรอ!?”“ไม่ใช่! ถ้าไม่มีธุระอะไรก็เข้าห้องไปได้แล้ว อย่าวุ่นวาย!”“ขอทักทายก่อนสิ น้องเป็นคนมีสัมมาคารวะน้าาาา”“เข้
You may also like
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ55.1K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก69.6K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋81.0K viewsท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)40.9K viewsคลื่นรักเชลยหัวใจ 2 เมียจอมโจร
สาริศา142 viewsมัทรีลุ้นรัก
rasita_suin66 viewsรักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี
ในน้ำมีปลา8.5K viewsเมียน้อยพ่อเป็นของผม [Is Mine]
คิมฮานึล580 views
