เข้าสู่ระบบแชร์
Ep.1 ของขวัญเซอร์ไพรส์
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-03 22:14:19EP 1
ของขวัญเซอร์ไพรส์
พาร์ทเวย์
คอนโคหรูย่านทองหล่อ
“เลิกกันเถอะ แพรรู้สึกว่าพี่ไม่ใช่อะ” แพรพูดขึ้นแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าใบหรูที่วางไว้บนโซฟา
“เดี๋ยวก่อนสิ จะเลิกกันง่ายๆ แบบนี้เหรอ?” ผมรั้งแขนเล็กไว้ก่อนที่จะดึงตัวเธอมาแนบชิด
อยู่ๆ ก็จะมาบอกเลิกกูง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ เปย์แม่งไปหลายแสนเสือกให้ทำได้แค่จับแขนอีนี่!
“ก็ใช่น่ะสิ คือเอาจริงๆ ปะ”
“อืม...”
“ที่จริงคือ...แพรมีแฟนอยู่แล้วอะ ที่มาคบกับพี่ก็เพราะอยากจะได้ของเฉยๆ” แพรพูดออกมาตามตรง แล้วปรายตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า “หน้าหม้อ! เจ้าชู้แบบนี้แพรไม่คิดจะเอามาทำพันธุ์หรอก”
โห อีนี่!
คำพูดแม่งจี๊ดไปถึงหำกูเลย!!
“เออ เจ้าชู้แล้วไงวะ แต่ก็เปย์ทุกอย่างที่เธออยากได้เลยนะ”
กระเป๋าใบละแสนก็ซื้อให้ รองเท้าชาแนลคู่ละครึ่งแสนกูก็ซื้อให้
“ก็พี่เต็มใจเอง อีกอย่างพี่ให้ไม่ใช่เพราะรักแพรหรอก เพิ่งคบกันได้สองเดือนเอง ที่โวยวายนี่คงเพราะยังไม่ได้เอาแพรมากกว่า” เธอพูดหน้าตายแล้วยืนแคะเล็บเล่น
แม่งรู้ดีฉิบหาย อ่านใจกูออกรึไง!
“จะอะไรก็ช่าง แต่มีใครลงทุนแล้วไม่หวังผลกำไรบ้างล่ะ”ผมตอบกลับแล้วบีบแขนเล็กเบาๆ พอให้รู้สึกแต่ไม่ถึงเจ็บ “อย่างน้อยก่อนจากกันก็ควรจะเร่าร้อนกันสักหน่อยสิน่า”
“ก็ได้ๆ ถ้าอย่างนั้นคืนนี้พี่เตรียมตัวไว้ก็แล้วกัน เดี๋ยวแพรจะจัดเซอร์ไพรส์ทิ้งท้ายให้นะ”
ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะปล่อยแขนเธอออก “ก็ได้ คืนนี้พี่จะรอนะ” ยกยิ้มร้ายๆ ใส่
ถ้าคืนนี้ไม่มากูตามถึงบ้านแน่
อย่าคิดว่าพี่จะไม่รู้จักบ้านน้องนะ!
ตกดึก
“พี่แพร...” เสียงหญิงสาวทักท้วงแล้วหยุดเดิน ก่อนจะรั้งแขนผู้ที่เป็นพี่สาวของตน
“อะไรอีก” แพรชะงักแล้วหันไปถามน้องสาวตัวเอง เธอเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา
“พี่จะพาพายมาที่นี่ทำไมคะ?” ถามอย่างสงสัย เพราะจู่ๆ แพรก็ลากเธอมาทั้งที่เวลานี้มันเป็นเวลานอนแล้ว
“เอาน่า พี่ลืมของไว้ ไม่กล้ามาเอาคนเดียวน่ะ” ตอบกลับแบบลวกๆ แล้วดึงแขนน้องสาวให้ตามมาจวบจนถึงห้องสามศูนย์เก้าที่เธอคุ้นเคย ก่อนจะเคาะที่หน้าประตูสองที
ก๊อก ก๊อก~
“เข้ามาได้” เสียงพูดอนุญาตดังลอดออกมาถึงด้านนอก
แพรจับไหล่พายไว้ ก่อนมือหนึ่งจะเอื้อมไปเปิดประตูออก “คิดซะว่าทำเพื่อพี่สาวนะพาย” พูดจบเธอก็ดันตัวน้องสาวเข้าไปภายในห้องที่ปิดไฟมืดสนิท
ประตูถูกปิดดัง ‘ปัง!’ ก่อนมันจะล็อกแบบอัตโนมัติ
พายได้แต่ยืนงงแล้วหันไปมองรอบๆ ก่อนจะตั้งสติได้แล้วหันหลังกลับไปยังประตูบานใหญ่ มือเล็กเคาะเรียกพี่สาวหวังจะให้เปิด “พี่แพรเปิดประตูให้พายทีค่ะ พี่แพรคะ...” แต่นั่นก็ไร้ประโยชน์ เพราะไม่มีการตอบรับจากคนภายนอกแต่อย่างใด
“เอะอะโวยวายอะไรเหรอ” เสียงเข้มดังขึ้น ก่อนจะเดินมายืนอยู่ด้านหลังร่างเล็ก แขนแกร่งทั้งสองข้างรวบรัดเอวคอดแน่น ก่อนจะเกยปลายคางไว้บนบ่า “ทำไมหอมจัง กลิ่นดูแปลกๆ ไปด้วย” สูดดมกลิ่นกายเข้าจมูก
“เดี๋ยวค่ะ คุณเป็นใครแล้วจะทำอะไรคะ!?”
“ฮะ! นี่ลืมไปแล้วหรือไง”
“ลืมอะไรคะ?”
จะเล่นตุกติกอะไรอีกล่ะ
“ก็ที่บอกว่าคืนนี้จะจัดเซอร์ไพรส์ชุดใหญ่ก่อนจากกันให้พี่ไงเล่าแพร”
“นี่ไม่ใช่พี่แพร...แต่เป็นพายค่ะ!”
“ฮะ อะไรนะ!”
ผมรีบเดินไปเปิดไฟทันที นี่มันเล่นบ้าอะไรวะ พาย? พายที่ไหน? ต้องเป็นแพรไม่ใช่หรือไง
พึ่บ!
เมื่อไฟถูกเปิด แสงสว่างที่สาดส่องภายในห้องทำให้ผมเห็นผู้หญิงตัวเล็กใส่ชุดนอนกระโปรงลายเป็ดสีเหลือง ผมเผ้าหลุดลุ่ยเหมือนคนที่เพิ่งจะลุกมาจากที่นอน
เธอไม่ใช่แพร!
แต่แม่งดันมีสิ่งหนึ่งที่สะดุดตาผมฉิบหาย นั่นคือหน้าตาซื่อๆ ที่ดูจิ้มลิ้มอิ่มเอิบ แววตาแป๋วๆ ผิวขาวอมชมพู เหมือนพวกลูกคุณหนูที่ไม่เคยโดนแสงแดด
แม่งเอ๊ย! ยั่วยวนอารมณ์เป็นบ้าเลย
“คะ...คุณเป็นใครคะ!?” ถามเสียงสั่นๆ ดวงตาลุกวาวด้วยความตื่นตกใจ ก่อนจะผละเท้าถอยจนหลังแนบชิดแผ่นประตู
“...” ผมไม่ตอบ แล้วจ้องมองเด็กสาวตรงหน้าตาเป็นมัน พลางกลืนน้ำลายลงคอไปหลายต่อหลายอึก คิดในใจว่าถ้าได้เด็กนี่จะเป็นพระคุณอย่างมาก
“ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยเปิดประตูให้ทีค่ะ พายจะกลับบ้าน”
“เดี๋ยวสิ จะรีบกลับไปไหนจ๊ะ ไม่อยู่สนุกด้วยกันก่อนเหรอ” ผมปรี่เดินเข้าไปแล้วดึงเอวบางเข้ามาหาตัว “ชื่อพายเหรอ น่ารักดีนะ” ก้มหน้าลงแล้วใช้ปากงับที่คอระหงเบาๆ
“อ๊า...” เธอร้องเสียงหลงพร้อมกับผลักตัวผมออกทันที “ทำบ้าอะไรคะ โรคจิตรึไง!” ต่อว่าพลางเอามือไปลูบที่คอเบาๆ
ติ๊ง ติ๊ง~
จังหวะนั้นก็มีเสียงข้อความดังขึ้น ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ไม่ไกลมาเปิดดู พบว่าคนที่ส่งมานั้นคือแพร
'ขอให้สนุกกับของขวัญเซอร์ไพรส์นะพี่เวย์ เด็กนั่นมันเป็นน้องสาวแพรเอง ชื่อพาย ใสๆ ซื่อๆ แถมยังซิงด้วย ขอให้คืนนี้พี่สนุกสุดๆ เลยนะ บาย~"
อ่านจบผมถึงกับยิ้มออกมา จะเอาตัวพี่ แม่งเสือกส่งตัวน้องมาแทน มันรักน้องบ้างหรือเปล่าวะ?
แต่ช่างเหอะ ยังไงก็มาขนาดนี้ละ คนอย่างไอ้เวย์คงจะปล่อยให้รอดเงื้อมมือไปได้หรอก ไม่มีทาง!
“อายุเท่าไหร่?”
“ทะ...ทำไมคะ”
“พี่ถามก็ตอบมาเถอะ”
“สะ...สิบแปดค่ะ”
“...”
ถ้าเกิดว่าเอาเด็กคนนี้กูจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ปะวะ ถ้าให้เดาๆ นี่คงจะเรียนอยู่มอปลายแหงๆ
“เปิดประตูให้พายเถอะค่ะ” ทำตาปริบๆ ใส่
แต่มีเหรอที่เสืออย่างผมจะใจอ่อนให้กับเหยื่ออันโอชะตรงหน้านี้
“อยากให้เปิดเหรอ เข้ามาหาของในห้องนอนให้พี่ก่อนสิ”
“ถะ...ถ้าหาเจอ พี่จะปล่อยหนูไปใช่ไหม”
“อืม...”
หึ หึ!
ชาตินี้หาให้ตายก็หาไม่เจอหรอก
เจอก็แต่หำกูเนี่ยแหละ!!
บทล่าสุด
รักเมียหลงเมีย(เด็ก) Ep.12 ก็เลือกมาเลย
EP 12ก็เลือกมาเลยวันถัดมาร้านขายของสำหรับเด็กแรกเกิดก็ไม่ได้อะไร แค่พ่อดันไปบอกแม่เรื่องที่ผมทำผู้หญิงท้องอะดิ โดนแม่บ่นจนหูชาแถมยังลากมาดูของใช้เด็กอ่อนเพื่อที่จะซื้อเตรียมไว้ขี้เห่อจริงๆ คุณนายวราอีกอย่างเด็กเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ยังไม่รู้เลย แถมฝ่ายผู้หญิงเขาปฏิเสธจะเป็นจะตายว่าไม่ให้รับผิดชอบ แล้วผมจะดันทุรังเพื่ออะไรมีก็แต่แม่ที่คะยั้นคะยอให้กลับไปง้อ บอกเลยว่าคนอย่างไอ้เวย์ไม่ง้อใครหรอก ไม่แน่นอน! “เอาทุกอย่างที่เด็กอ่อนจำเป็นต้องใช้เลยนะ ขอแบบสีกลางๆ ที่ใช้ได้ทั้งเด็กผู้ชายและผู้หญิง” แม่บอกกับพนักงานในร้านแล้วเดินดูต่อ “แม่จะซื้อไปเพื่ออะไรทั้งๆ ที่ฝั่งนั้นเขาไล่ลูกชายแม่นะ” ผมบอกกับแม่แล้วเดินขนาบข้าง“เขาไล่แกไม่ได้ไล่ฉัน และอีกอย่างฉันจะเข้าไปในฐานะย่าของเด็กในท้อง” แม่ตอบแล้วมองตาดุใส่ “ถ้าไม่ไปก็แค่บอกที่อยู่บ้านของเด็กผู้หญิงคนนั้นมา เดี๋ยวแม่จะไปเอง” “แม่...”“ทำตัวโง่เง่าไม่ต่างจากพ่อแกเลยนะ สันดาน!”เอ้า ลามไปพ่อเฉย ป่านนี้นั่งสะดุ้งแล้วมั้งนั่นเวลาต่อมา ณ บ้านเพลินฤดียอมพาแม่มาที่บ้านของพาย ขืนไม่พามามีหูดับ บ่นไม่หยุด บ่นไม่เหนื่อยเลยแม่เนี่ยแม่นั่ง
รักเมียหลงเมีย(เด็ก) Ep.11 พลาด
EP 11พลาดพาร์ทเวย์คอนโดหรูย่านทองหล่อไม่คิดเลยว่าคนอย่างผมจะพลาดทำเด็กอายุสิบแปดท้อง ยอมรับว่าเป็นผมเองที่ผิดไม่ยอมป้องกันและคึกคะนอง ส่วนตอนนี้คะนองไม่ออกละที่สำคัญคือยังไม่พร้อมที่จะมีลูก แต่เสือกพลาดมีไปแล้วจะทำไงดีวะเนี่ย“เป็นอะไรไปคะ นั่งหน้าเคร่งเครียดเชียว” ผู้หญิงที่จะนอนด้วยในคืนนี้เอ่ยถาม ก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วมานัวเนียตามร่างกายผม“เปล่าน่ะ แค่คิดอะไรนิดหน่อย” ตอบกลับพลางเอาฝ่ามือไปจับที่ก้นงอนๆ “จำข้อตกลงได้ใช่ไหม” ผมย้ำถาม“ได้ค่ะ แค่เอาไม่ผูกพัน ไม่มีสานต่อ” “โอเค ถ้าอย่างนั้นก็...”“พี่อยู่เฉยๆ เดี๋ยวหนูทำเอง”จะว่าผมเหี้ย เลว ก็ตามสบาย แต่คนมันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว จะให้เลิกง่ายๆ ก็คงจะไม่ได้ ให้เลิกทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนเดียว ผมยอมตัดใจทิ้งผู้หญิงคนเดียวเพื่อให้ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมดีกว่าส่วนเรื่องลูก ก็จะทำแค่รับผิดชอบเรื่องเงินหลายวันต่อมาบ้านเพลินฤดีมาที่บ้านของพายเพื่อจะมาคุยเรื่องการรับผิดชอบ นั่งรออยู่ห้องรับแขกเพราะย่าออกไปทำธุระข้างนอกได้สักพักแล้ว ไม่รู้ว่าจะกลับตอนไหนนั่งพูดคอจะแตกพายก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้กันเลยแม้แต่นิด“อย่างที่พายเคยบอกไปแล้ว
รักเมียหลงเมีย(เด็ก) Ep.10 ก็แล้วแต่
EP 10ก็แล้วแต่เวลาล่วงเลยผ่านไปเกือบสองเดือนตั้งแต่วันนั้นจวบจนถึงวันนี้ฉันก็ไม่เจอหน้าพี่เวย์อีกเลย เขาไม่ได้มาตามตื๊อหรือว่ามาหาแต่อย่างใด หายหน้าหายตาไปแบบเงียบเชียบคิดไว้ไม่มีผิดว่าผู้ชายแบบเขาเคยจริงจังและจริงใจกับใครที่ไหน โกหกหลอกลวงกระล่อนปลิ้นปล้อนไปเรื่อย ดีนะที่ฉันไม่ได้เทใจหรือว่ารู้สึกอะไรกับเขาเยอะเกินไป ไม่อย่างนั้นคงจะมานั่งร้องไห้ฟูมฟายวิ่งตามเขาเหมือนหมาหาเจ้าของแต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันพลาดมาก แบบมากที่สุดคือ...ท้อง!พลาดท้องกับผู้ชายพรรค์นั้น ไม่ได้ตั้งใจจะปล่อย แต่ผิดที่เผลอเรอไม่กินยาคุม และก็ไม่คาดคิดว่ามีอะไรกับเขาแค่ไม่กี่ครั้งแล้วจะตั้งท้องฉันท้องได้แปดสัปดาห์หรือประมาณสองเดือน และตอนที่มีอะไรกับพี่เวย์ครั้งสุดท้ายก็คือเมื่อสองเดือนที่แล้วคนที่รู้ว่าท้องมีแค่ฉัน ย่า ลุงนิด และกัสที่เป็นเพื่อนสนิท“กินเยอะๆ ตัวน้อยในท้องจะได้แข็งแรง” ย่าตักอาหารมาใส่จานฉันเต็มไปหมดจนกินไม่ทัน “โห...กินไม่ทันแล้วค่ะ อีกอย่างพายรู้สึกเบื่ออาหารจังเลย” นั่งมองอาหารในจานแล้วสะอิดสะเอียน มันเบื่อไปหมด อาจจะเป็นอาการแพ้ท้องอย่างหนึ่งก็ได้มั้งไม่อ้วก ไม่เหม็น ไม่เวียนหัว แต่เบื่
รักเมียหลงเมีย(เด็ก) Ep.9 ทำให้ได้ก่อน
EP 9ทำให้ได้ก่อนเช้าวันต่อมา07:30 น.วันนี้เป็นวันอาทิตย์วันหยุดสุดท้ายของสัปดาห์ พรุ่งนี้ก็ต้องวนลูปไปเรียนอีกแล้ว และที่เห็นตื่นเช้าไม่ใช่อะไรหรอก พอดีว่าฉันมีเรียนพิเศษตอนตอนแปดโมงเช้าน่ะ ย่าจ้างคุณครูมาสอนโดยตรงที่บ้านทุกวันอาทิตย์ เดินงัวเงียลงมาแล้วตรงไปในห้องรับแขก ฝีเท้าหยุดก้าวเดินเมื่อได้ยินเสียงย่ากำลังคุยกับใครบางคนอย่างสนุกสนานอยู่ ขยี้ตาสองสามทีแล้วเพ่งมองดูชัดๆ ก็เห็นว่าคนที่ย่าคุยด้วยคือ 'พี่เวย์' เป็นบ้าหรือไง นี่เล่นเข้าหาย่าฉันเลยเหรอ“นั่นไง ยัยพายลงมาพอดีเลย” กะว่าจะเดินหนีแต่ย่าดันมาเห็นเสียก่อน ตามด้วยอีพี่เวย์หันมาส่งยิ้มให้อย่างร้ายกาจ“มาคุยกับพี่เขาสิ เขามารอตั้งนานแล้ว เดี๋ยวย่าจะขึ้นไปไหว้พระก่อน” พูดจบย่าก็ลุกเดินสวนออกมาแล้วขึ้นไปยังห้องพระที่อยู่ชั้นบนทันที“มาทำไมแต่เช้าคะ” ถามแล้วเดินเข้าไปในห้องรับแขก พลางหยิบหนังสือและปากกาสีน้ำเงินกับสีแดงมาจัดเตรียมไว้บนโต๊ะกระจกสี่เหลี่ยม“ก็มาหาแฟนไง” พี่เวย์พูดแล้วลุกขึ้นเดินมาหา “หายโกรธเถอะนะ”“ทำไมต้องหายโกรธคะ พายไม่ได้โกรธอะไรพี่นะ” ตอบตามตรง ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรเลยอะ แค่มีนอยด์เล็กน้อย แบบว่าน้อยเด
รักเมียหลงเมีย(เด็ก) Ep.8 เจ้าข้าวเจ้าของ
EP 8เจ้าข้าวเจ้าของหลังจากที่เดินเที่ยวจนสำราญใจแล้วก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน พอดีพี่ต้ามารับกัสเอง ฉันเลยไม่ต้องไปส่งในจังหวะที่เปิดประตูจะขึ้นรถนั้นก็มีมือคนมาดันมันปิดลง“คุยกันก่อน”“คุยเรื่องอะไรคะ ถ้าไม่สำคัญมากก็ไว้วันหลังแล้วกัน”เปิดประตูรถอีกครั้ง และมันก็ถูกปิดลงอีกครั้งเช่นกัน“คือ...” พี่เวย์กระอักกระอ่วนแล้วลุกลี้ลุกลน “คือพี่...”“อธิบายอะไรก็ฟังไม่ขึ้นหรอกค่ะ เห็นอยู่เต็มสองตาขนาดนั้น นี่ยังไม่ทันข้ามวันเลยนะคะพี่ก็ควงผู้หญิงอื่นแล้ว พายคิดว่าควรที่จะยุติเรื่องของเราดีกว่า อย่ามาสานต่อให้เสียเวลาอีกเลย” “ไม่เอา” พี่เวย์เอามือทั้งสองไปกุมไว้ “ขอโทษได้ไหม ผิดไปแล้ว” ทำตาปริบๆ ใส่“ไม่ค่ะ ไม่ยกโทษให้ เพราะไม่ได้โกรธอะไร อีกอย่างพายก็เฉยๆ นะ พี่ไม่ได้มีบทบาทอะไรในชีวิตมากมายขนาดนั้น” พูดถากถางอย่างไม่ไยดี ก่อนจะชักมือกลับ “โห...พาย...” “คือ...พายขอตัวก่อนได้ไหม มีนัดที่จะต้องไปต่ออะค่ะ”“กับใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย!?”“อยากรู้เรื่องส่วนตัวของคนอื่นไปทำไมคะ”ทีแบบนี้มาทำเป็นสนใจนะไอ้พี่เวย์“คนอื่นที่ไหน พายเป็นแฟนพี่นะ!” พูดจาขึงขังแล้วดึงตัวฉันเข้าไปโอบอย่างไม่อายสายตาคนที
รักเมียหลงเมีย(เด็ก) Ep.7 Don't Care
EP 7Don’t Careช่วงบ่ายของวันสานสัมพันธ์กันไปสามรอบ รอบสุดท้ายจบลงที่เจ็ดโมงเช้าและเราทั้งคู่ก็ผล็อยหลับไปในทันที พอตื่นมาก็เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ แล้วไม่รู้ว่าพี่เวย์ไปอดอยากปากแห้งมาหรือยังไง ทำแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยนี่เหรอคนที่เคยพูดใส่หน้าฉันว่าจะกินแค่ครั้งเดียว ไม่มีกินซ้ำ โถๆ พ่อคุณเอ๊ย! เล่นกินฉันไปสามรอบติดๆ “พี่จะกลับเลยหรือเปล่าคะ” ถามพลางใส่เสื้อผ้าชุดใหม่แล้วจัดระเบียบให้เรียบร้อย“ก็ว่าจะกลับเลย พอดีพี่มีนัดคุยงานกับเพื่อนน่ะ”“อ่อ ถ้าอย่างนั้นก็ใส่เสื้อผ้าเถอะค่ะ ใส่เสร็จก็ตามพายลงไปข้างล่างแล้วกัน”“อื้ม” บอกกับพี่เวย์เสร็จฉันก็เดินลงมาชั้นล่างแล้วตรงปรี่ไปที่โต๊ะกินข้าว โดยมีย่านั่งรออยู่แล้ว เดินเข้าไปสวมกอดท่านแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ๆ “ตื่นแล้วเหรอหลานย่า” “ค่ะ นี่ย่ารอนานหรือยังคะ”“ไม่นานหรอก แล้วหนุ่มคนนั้นล่ะ”“คะ”“เวนี่น่ะ ยังไม่ตื่นเหรอ?”“อ๋อ ตื่นแล้วค่ะ เดี๋ยวก็ลงมา” ตอบย่าพลางเดินอ้อมมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม “มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย”“เมื่อคืนเต้นแอโรบิกท่ายากหรือไง เสียงร้องดังลั่นเลย” ย่าพูดนิ่มๆ แต่สายตายิ้มเหมือนรู้อะไรมา“...” ฉันมีสะดุ้งเล็กน้อย แ
บางทีคุณอาจจะชอบ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี62.4K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์65.8K viewsนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย140.4K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย35.1K viewsร่านรักสาวฟรีแลนซ์
Tiwa Tatree / นามปากกาอัษฎากร216 viewsรวมเรื่องแซ่บ (4) NC20+
Beefy Cat182 viewsปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์
Jigsaw wave91 viewsยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)
หญิงเพียว2.6K views
