MasukShare
บทที่ 4
Terakhir Diperbarui:
2025-10-28 16:04:06อริยาตื่นมาด้วยอาการปวดหัว เพราะอาการเมาค้างตั้งแต่เมื่อคืน ฟ้าข้างนอกสว่างแล้วแต่เธอไม่อยากตื่นเลย เมื่อคืนฝันดีมาก ฝันว่าได้เจอเขา คุณพ่อของน้องดาว
“เฮ้อ เลิกคิดได้แล้วอริยา เขามีคู่แล้ว”
“อี่หล้า หล้าตื่นแล้วก่อ[1]ลูก” เสียงแม่ร้องตะโกนเรียกลูกสาวสุดที่รักเพียงคนเดียว
“จ้าว...ตื่นแล้วแม่”
“เดือนมาลูก ลงมาเร็ว” แม่ตะโกนบอก เพราะบ้านของเธอเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนเป็นไม้ ด้านล่างเป็นใต้ถุนโล่ง ครึ่งของชั้นล่างก่อผนังด้วยปูนซีเมนต์ เป็นพื้นที่สำหรับทำอาหาร และยังมีโซนทำครัวเล็ก ๆ ด้านข้างบ้านสำหรับใช้เตาถ่านและเตาฟืนแบบโบราณ
“เดือน มาได้ยังไง” อริยาชะโงกหน้าออกมาทางหน้าต่างของห้องตัวเอง เพื่อทักทายเพื่อนรัก ที่ไม่ได้เจอกันมาหลายเดือน
“ก็นั่งเครื่องแล้วขับรถมา”
“กวนตีน”
“อ้าวแกถามว่ามายังไง”
“เออ ๆ เดี๋ยวอาบน้ำแป๊บ แกนั่งรอก่อนนะ” อริยารีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำล้างหน้า แล้วรีบลงมาหาเพื่อนรักที่แสนคิดถึง
“เดือนคิดถึงมาก” อริยากอดเพื่อนสาว ไม่ได้เจอกันมานานหลายเดือนแต่ความสนิทสนมยังคงเหมือนเดิม ประดับเดือนเป็นเพื่อนเรียนระดับปริญญาตรีกับอริยา ทั้งสองอยู่หอในมหาวิทยาลัยด้วยกัน ในตอนเรียนชั้นปีที่หนึ่ง ทำให้สนิทสนมกันมาตั้งแต่ตอนนั้น
“ฉันก็คิดถึงแก ไม่ยอมไปหาฉันเลยนะ” ประดับเดือนอดบ่นไม่ได้ เพราะเพื่อนเธอไม่ยอมกลับขึ้นกรุงเทพฯไปเยี่ยมเธอบ้างเลย
“ฉันไม่ได้มีธุระอะไร ที่เมืองหลวง จะลงไปทำไม” อริยาไม่ชอบสังคมเมืองหลวง เธอจึงเลือกกลับบ้านทันทีที่เรียนจบ ไม่สิควรจะเรียกว่าทันทีที่อกหักจากรักแรกมากกว่า
“ว่าแต่แกมาเที่ยวเหรอเดือน”
“มาบ้านฟ้า” ฟ้าหรือเวหาแฟนเด็กของประดับเดือน
“แล้วฟ้าไม่มาด้วยเหรอ”
“มาสิ ตอนนี้อยู่ที่ไร่ชา อ้อฉันลืมเล่าให้ฟัง บ้านฟ้าเขาทำไร่ชาที่นี่ เนี่ยว่าจะมาชวนแกไปเที่ยวไร่ชาของฟ้า อยู่ใกล้ ๆ นี่เองขับรถมาแค่สิบนาที” อริยารู้จักแฟนของประดับเดือน ตอนที่ทั้งสองคบกันประดับเดือนกำลังจะจบปริญญาโท
“ไร่ชานภาภพนะเหรอ” เพราะไร่ชาที่ใกล้ที่สุดก็มีที่เดียว
“เออ ไร่นั่นแหละ”
“โห ผัวเด็กแกนี่รวยนะเนี่ย” อริยาอดแซวเพื่อนไม่ได้ เพื่อนของเธอโชคดีเหลือเกินนอกจากจะได้แฟนเด็ก แล้วยังได้แฟนรวยอีกต่างหาก
“พูดมาก ว่าแต่แกเถอะเมื่อไหร่จะมีได้ แกบอกว่าบก.ให้เขียนบทเลิฟซีน ลงไปนิยายบ้างไม่ใช่เหรอ”
“ก็ยังไม่มี มันหาง่ายที่ไหนละแฟน เดี๋ยวตอนเขียน ฉันจะโทรไปถามแกว่าเป็นยังไง ดร.เดือนคนสวย”
“บ้า เรื่องแบบนี้ใครเขาจะเล่ากัน” ประดับเดือนแหวใส่เพื่อน เรื่องแบบนี้ใครเขาเอามาเล่าให้ฟังละ เดี๋ยวยายนี่ก็รู้หมดว่าเธอกับเวหาเล่นท่าไหนกันบ้าง
“กิ๋นข้าวกันก่อน เดือนมาลูก” แม่พิมพาเรียกทั้งคู่ ให้มากินข้าว โต๊ะทานข้าวก็คือแคร่ใต้ถุนบ้านนั่นแหละ
“แก๋งบ่าหนุน[2]เดือนกิ๋นได้ก่อ”
“มีจิ้น[3]ทอดตวยหนา มากินเร็วเดือน” เสียงพ่อบุญมาอีกคน ทั้งสองเรียกเพื่อนลูกมากินข้าว ประดับเดือนเคยมาที่บ้านของอริยาบ่อย จนพ่อกับแม่คุ้นเคยและรักเธอเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง
“กินได้ค่ะพ่อ ขอบคุณค่ะแม่” ประดับเดือนเดินไปล้างมือที่ห้องน้ำ เพราะที่บ้านของอริยาจะจิ้มข้าวเหนียวเหมือนกับบ้านหลังอื่นในภาคเหนือ ซึ่งจะกินข้าวเหนียวเป็นหลักมากกว่าข้าวสวย
“รำขนาด[4]แม่” อริยาชมแกงขนุนของโปรดของเธอ เธอชอบอยู่ที่บ้าน เพราะได้กินอาหารที่แม่ทำนี่แหละไม่อยากไปทำงานที่อื่นเลย
“อร่อยมากค่ะแม่ ที่เดือนรีบมาแต่เช้า เพราะจะมากินข้าวฝีมือแม่นี่แหละ”
ทั้งพ่อและแม่ของอริยาก็ยิ้มแก้มปริ เพราะคำชมจากทั้งลูกสาวและเพื่อนของลูกสาว ทั้งสองเก็บจานชามล้างทำความสะอาดก่อนจะออกจากบ้าน
“แวะหาเจ้อ้อมหน่อยคิดถึง” ประดับเดือนเองก็รู้จักเจ้อ้อมและเจ้พุธเป็นอย่างดี ในเมื่อมาแล้วก็อยากทักทาย
@บ้านของเจ้อ้อม
“สวัสดีค่ะเจ้อ้อม เจ้พุธ” ทั้งสองเจ้กำลังนั่งจดรายชื่อคนจากหมู่บ้านอื่นที่มาร่วมทำบุญ เพราะถ้าหากอนาคตมีงานบุญของหมู่บ้านอื่น เราจะได้รู้ว่าต้องไปช่วยงานบุญบ้านญาติคนไหนบ้าง และต้องช่วยบุญเท่าไหร่ ไม่ให้น้อยกว่าที่เขามาช่วยเรา
“อ้าวน้องเดือน มาเมื่อไหร่จ้าว” เสียงพูดไทยสำเนียงเหนือของเจ้พุธ ดังขึ้นทันทีที่เห็นหน้าประดับเดือน
“เพิ่งมาถึงเมื่อคืนค่ะเจ้ ๆ ” ประดับเดือนรีบตอบ
“น้องเดือนมาเมินก่อจ้าว[5]” เจ้อ้อมก็ถามประดับเดือนด้วยคำเหนือสำเนียงภาษากลาง ทำให้ประดับเดือนฟังดูงง ๆ ไม่มั่นใจว่าเจ้อ้อมถามอะไร
[1] แล้วก่อ ภาษาเหนือแปลว่า หรือยัง
[2] แก๋งบ่าหนุน ภาษาเหนือแปลว่า แกงขนุน
[3] จิ้น ภาษาเหนือแปลว่า เนื้อ หรือ เนื้อหมูก็ได้
[4] รำขนาด ภาษาเหนือแปลว่า อร่อยมาก
[5] มาเมินก่อจ้าว ภาษาเหนือแปลว่า มาอยู่นานไหม
Bab terbaru
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 73 (จบ)
เมฆาเดินกลับไปที่รถอีกครั้ง หยิบตะกร้าจากหลังรถกระบะสี่ประตู วางตะกร้าไว้ตรงหน้าคนท้องที่ตอนนี้กำลังพิงหลังกับเสาของกระท่อม มองออกไปยังต้นมะหลอดตรงหน้ากระท่อมไม่มีผนังทำให้ลมเย็นสบายพัดผ่านตลอดเวลา เสียงน้ำไหลเย็นยิ่งทำให้เธอชอบกระท่อมนี้เป็นอย่างมาก“อยู่นี่นะครับ เดี๋ยวพี่ไปเด็ดมาให้” เมฆาถือตะกร้าใบเล็กพร้อมทั้งกรรไกรสำหรับตัดกิ่งตรงไปยังต้นมะหลอด หลายปีก่อนไม่รู้อะไรดลใจให้เขาปลูกผลไม้ต้นนี้ ออกลูกปีแรก พร้อมกับลูกของเขาเลย ถ้ารู้ว่าเมียชอบกินจะปลูกสักไร่เก็บมะหลอดเพียงไม่นานก็ได้กลับมาเยอะเต็มตะกร้าหวายใบเล็ก คนหิวน้ำลายเกือบฟูมปากแล้ว“ล้างก่อนนะ ทำไมต้องเช็ดกับเสื้อแบบนั้น” เมฆาตกใจเมื่อเธอ เอาผลมะหลอดถูกับเสื้อตัวเองเพื่อให้ผิวด่างสีขาวของมะหลอดหลุดออกไป“ก็ง่ายดี ไม่ต้องล้างก็ได้ค่ะ ปลอดสารพิษไม่ใช่เหรอคะ” อริยายิ้มตาแป๋วให้ แต่เมฆาก็ไม่ยอม ดึงผลมะหลอดในมือเธอใส่ลงในตะกร้าตรงไปยังก๊อกน้ำเปิดล้างผลมะหลอดอย่างเบามือเพื่อไม่ให้ช้ำ จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูที่เตรียมมาเช็ดเปลือก ผิวสาก ๆ ก็หลุดออกเกลี้ยงเกลาอริยาฝานมะหลอดออกอย่างชำนาญ ปอกรอบเมล็ด เพื่อเอาเมล็ดออกมา ได้เนื้อมะหลอดจนเ
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 72
“เดี๋ยวพี่ทำให้น้องก่อน” คำว่าทำให้น้องก่อน อริยาถึงกับร้อนไปทั้งใบหน้า เขาจะทำอะไรให้เธอก่อน ใบหน้าหล่อเหลา หนวดเป็นตอกำลังขึ้นมาบ้างนิดหน่อยเธอนอนหอบหายใจเมื่อเขา จูบไล่ลงจากปลายคาง ซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน ดูด ดุนดัน ยอดถันสีสด และขนาดใหญ่ขึ้นฟูอิ่มสีชมพู มืออีกข้างปรนเปรอดอกไม้เบื้องล่างไม่หยุด ถูกรุกเร้าทั้งสองเต้าและดอกไม้งามกลางกาย เธอสั่นไหว อ่อนระทวยไปทั้งร่าง ทุกอย่างบนร่างเธอกำลังจะแหลกสลาย ไม่ไหวแล้ว“อ๊า” เสียงหวานร้องครางพร้อมปลดปล่อยน้ำหวานเปื้อนเปรอะมือหนา ใบหน้าคมยิ้มหวานอย่างพอใจ“ร้อนเร็ว” คำชมแสนสยิว ก่อนที่เขาจะก้มหน้าเข้าหาดอกไม้งาม บั้นท้ายกลมกลึงถูกช้อนขึ้น สายตาของเธอจ้องมองภาพตรงหน้า เขากำลังดูดกลืนและไล้ลิ้มชิมเธอไม่หยุด ความสุขสมเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถูกกระตุ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง“เสียว” เธอบอกเขาเสียงเบา มือขยี้ผมเขา กดเขาให้จมกับดอกไม้ของเธอ ปรนเปรอเธอ เธอแอ่นกายส่วนล่างเข้าหาปากเขา อยากให้เขาใช้ปากกับเธอมากกว่านี้ ทำมากกว่านี้ รักเธอให้มากกว่านี้เพียงไม่นานเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เป็นอีกครั้งที่เธอสุขสม เธออ่อนแรงกับการเสร็จสมรุนแรงสองครั้งติด
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 71
“น้องเป็นยังไงบ้าง” เมฆาอุ้มเธอขึ้นมาแนบอกพร้อมทั้งถามอย่างเป็นห่วง เขาอุ้มเธอมายังชั้นสองของบ้านและตรงไปยังห้องนอนของทั้งสอง“พี่เมฆ หายาดมให้น้องหน่อย”“พ่อจ๋า แม่เป็นอะไร” น้องดาวที่เห็นเมฆาอุ้มอริยาขึ้นมาบนบ้านก็วิ่งมาถามอย่างเป็นห่วง“ไม่ได้เป็นอะไรคุณลูก ไหนมาให้คุณแม่หอมหน่อย” อริยาเรียกหาน้องดาวให้เข้ามาหา“ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมพ่อต้องอุ้ม”“แม่น่าจะมีน้องให้น้องดาวมั้งคะ” อริยายิ้มหวานบอกเด็กหญิงตรงหน้า น้องดาวถึงกับตาโต เธอรอคอยน้องมาปีหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ที่กลับจากภูเก็ต พ่อบอกว่าจะมีน้อง น้องดาวก็เฝ้ารอแล้วรออีก ก็ไม่มีสักที ในที่สุดวันนี้ วันนี้ก็มาถึง วันที่แม่บอกว่าเธอกำลังจะมีน้อง“จริงหรือเปล่าคะ” น้องดาวหันไปถามผู้เป็นพ่ออย่างตื่นเต้น“เดี๋ยวให้แม่เข้าไปตรวจก่อนนะครับ น้องไปตรวจเร็ว” เมฆาเร่งให้อริยาไปตรวจผลการตั้งครรภ์ อย่างว่านั่นแหละทุกคนรอคอยกันเหลือเกินว่าเมื่อไหร่เธอจะท้อง“อุ้มหน่อย” คนสำคัญของครอบครัวรีบอ้อนสามี ให้อุ้มเธอไปห้องน้ำ เมฆารีบตรงเข้าอุ้มเธอไปยังห้องน้ำทันที น้องดาวนั่งอยู่บนเตียงให้กำลังใจผู้เป็นพ่อและแม่ผ่านไปไม่ถึง 10นาที เสียงกรี๊ดลั่นของพ่อเลี้ยง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 70
“อี่นิ พวกมึงมีผัวหมด กูก็ต้องไข้ได้นิ แต้ก่ออี่หล้าม่วนกว่าปอยหลวง[1]” เจ้พุธเอ่ยถามอริยา “อะหยัง ม่วนกว่าปอยหลวง” อริยานิ่วหน้า อะไรที่เจ้พุธบอกว่าม่วนกว่าปอยหลวง “ก็อันนั้นนะกะ ตี่ผัวเมียเขาทำกั๋น” คนถามอย่างเจ้พุธ ทำท่าม้วนอายเพราะความยังไม่เคยมีผัว “...” อริยากะพริบตาปริบ ๆ มันม่วนก่อ ก็ ม่วนขนาด[2] แต่จะพูดออกไปให้เจ้พุธกับเจ้อ้อมฟังจะดีไหม “อี่หอยหลอด บ่าต้องอาย ถ้าม่วนก็พยักหน้าสามที บ่าม่วนก็ส่ายหน้า” เจ้พุธเสนอทางเลือกเพราะดูแล้วเพื่อนเหมือนกำลังเขินอาย อริยารีบพยักหน้าทันที เพราะ มันม่วนขนาดนัก แต่ไม่กล้าพูดออกมา เดี๋ยวเสียภาพพจน์ พ่อเลี้ยงเมฆาผู้แสนดี อบอุ่น หึ ใครจะรู้เวลาเขาอยู่กับเธอสองคน เขาจะกลายร่างเป็นเสือหิว กินได้บ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส อี่พ่อเลี้ยงหื่น ...อี่พ่อเลี้ยงกินจุ...อี่พ่อเลี้ยงอึด บทที่ 33 สิ้นสุดการรอคอยจะครบหนึ่งปีของการแต่งงาน ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า อะไรต่ออะไรผ่านไปเร็วมาก นิยายของอริยากำลังติดท็อปชาร์ต ในเวบออนไลน์ชื่อดัง จากนักเขียนนิยายวัยรุ่นชื่อดัง ตอนนี้นิยายของอริยา โด่ง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 69
“พี่เมฆ!” อริยาตีแขนคนหื่นที่ไม่ยอมรับ ยังจะมาโทษเธออีก “ก็จริง คนอะไร ยิ่งกินยิ่งอร่อย ติดใจไปไหนไม่รอดแล้วครับ ถามจริงเถอะ” เมฆานิ่วหน้ามองอริยา พิจารณาจากข้างบนลงข้างล่าง “ถามอะไรคะ” “น้องเล่นของใส่พี่เปล่าเนี่ย ทำไมพี่หลงขนาดนี้ ต้องใช่แน่ พี่ไม่เคยหลงใครขนาดนี้มาก่อนเลย คนสวย ๆ เข้ามาจีบพี่ตั้งเยอะทำไมพี่ไม่หลงขนาดนี้” “อีพี่เมฆ มานี่เลยเดี๋ยวจะโดนดี” อริยาทำหน้ายักษ์วิ่งไล่คนนิสัยไม่ดีอยู่ในห้อง “โอ้ย ๆ พี่ยอมแล้ว พี่ยอมแล้ว พี่แค่พูดเล่นจริง ๆ นะครับ” คนโดนดึงหู พยายามกอดคนตัวเล็กแน่น เมื่อเห็นหูเขาแดง ๆ เพราะแรงบิด “สองครั้งพอแล้วนะคะ น้องเหนื่อยมาก ๆ ไม่งั้นน้องจะหนีกลับบ้านแล้วด้วย” “โอ๋ ๆ เมียจ๋า ไม่งอนสิครับ สองก็สองครับ เช้ากับก่อนนอนเท่านั้นนะครับ” เมฆารีบบอกสองก็สองดีกว่าเมียหนีไปอยู่บ้านพ่อตาแม่ยาย แต่เขาไม่ได้บอกนี่นาว่าสองรอบ เช้าก่อนนอนเนี่ยกี่ยก เขาไม่ได้ขี้โกงนะ แค่เอาตัวรอด@บ้านเจ้อ้อม หลายเดือนต่อมา ทั้งสามสาวกำลังนั่งกินข้าวกันจิ้น[1]ฝีมือเจ้อ้อม “ตกลง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 68
ใบหน้าหวานแนบกับที่นอนนุ่ม แอ่นสะโพกขาว ร่องรักยังคงมีตัวตนเขาอยู่ในนั้น คับแน่น อุ่นชื้น แฉะไปด้วยน้ำรักมากมาย มือหนากดหลังเธอให้แนบลงกับที่นอน มืออีกข้างจับเอวบางไว้แน่นเอวสอบขยับเร็วรัว จนพวงสวรรค์ของเขากระทบกับเนินเนื้อและปลายติ่ง เสียงครางต่ำของเขาดังหนักกว่าทุกท่า เขาชอบท่านี้ใช่ไหม เธอก็ชอบเพราะตอนนี้เธอเองก็แตกพ่าย น้ำหวานกลางกายไหลหลั่งลงสองขาด้านใน“อย่า!” เธอร้องห้ามเมื่อมือหนา เอื้อมมาบดขยี้ติ่งเสียวกลางกาย เขาจะเอาให้ตายเลยใช่ไหม ความเสียวเข้าเล่นงานหนักกว่าเดิม สิ่งที่อัดแน่นกำลังจะแตก ไม่ไหวแล้วจริง ๆ“อ๊า / อ๊า” เสียงร้องครางของคนทั้งสอง น้ำรักอุ่นร้อนของเขาฉีดเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด เธอปลดปล่อยพร้อมเขา น้ำรักของเธอทำที่นอนชุ่มฉ่ำเป็นวงกว้างทั้งสองล้มตัวลงนอนหายใจหอบ เพราะบทรักร้อนแรงยาวนานเกือบสองชั่วโมง เธอเสียไปไม่รู้กี่น้ำ เขาแตกแค่ครั้งเดียว ฟ้าเหลืองคงอยู่ไม่ไกลแล้วพรุ่งนี้เช้า ถ้าจะอึดขนาดนี้บอกได้คำเดียวว่าเธอ...โคตรโชคดี ลูกจะถวายตามที่ลูกขอนะคะหลวงพ่ออริยาหลับไปด้วยรอยยิ้ม เมฆาเองก็เหนื่อยมาทั้งวัน วันนี้น้ำเดียวก่อนก็แล้วกันพรุ่งนี้ค่อยว่ากันบทที่ 32 รอ
Anda juga akan menyukai
คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn30.3K Dibacaเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C66.4K Dibacaเมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก43.5K Dibacaสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์70.0K Dibacaคู่หมั้นร้าย ไม่อยากจะรัก
มุ้ยดอกจิก247 DibacaBlackmail ร้ายซ่อนรัก
ณดารินทร์166 Dibacaนางร้ายอย่างข้าขออยู่คนเดียวเงียบ ๆ เถอะ
จิตอักษร2.5K Dibacaเพื่อนนอนไร้สถานะ( NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น8.0K Dibaca
