บทที่ 11

#รักแลกร้ายเลว_EP.10

พิมพ์ใจ

'หึ! ผมบอกคุณรึยัง...ผมไม่ชอบผู้หญิงหวงตัว' ฉันหันไปมองหน้าเค้าๆ ยกยิ้มใส่ฉัน หน้าตาเค้าเจ้าเล่ห์มาก ฉันหันกลับมามองมือตัวเองที่จับกันอยู่บนตัก

"และเวลาไปที่อื่น...อย่าใส่ชุดแบบนี้อีก เห็นแล้วมันอยาก" ฉันขมวดคิ้ว

"........" ฉันก้มลงมองตัวเอง ชุดก็ดีนิ แล้วอยากๆ อะไร?

"ขอโทษครับนาย" เด็กเอาเครื่องดื่มมาเสริฟ ฉันมองแก้วที่วางไว้ตรงหน้า สงสัยต้องเรียกแกรปมาขับรถแทนแล้วล่ะ เค้าเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานและหันหน้ามาทางฉัน ก่อนจะหยิบแก้วบรั่นดีสีเหลืองอำพันมาชูมาตรงหน้า

ฉันยกแก้วค็อกเทลด้วยมือที่สั่นเบาๆ เค้ามองฉันไม่วางตาสายตาแบบนี้มันทำให้ฉันกลัว ก่อนจะบังคับมือไม่ให้สั่นและชนแก้วเค้าเบาๆ เค้ามองฉันที่ดื่มค็อกเทลเค้าไปขมมากกกกก

"ดื่มเข้าไปให้หมด!" ฉันกระดกเข้าไปให้หมดตามเค้าบอก วิ้งเลย!

"อ๊ะ!" เค้าดึงฉันที่นั่งอยู่บนเก้าอี้รวบตัวไว้ให้ไปอยู่ตรงกลางหว่างขาของเค้า

"ในโทรศัพท์บอกคิดถึงผมนักหนา...ทำไมเวลาเจอหน้าไม่ทำเหมือนคนที่คิดถึงกันเลย" เค้าโอบเอวฉันไว้หลวมๆ เวลาพูดออกมาก็มองหน้าฉันๆ สั่นสะท้านไปทั้งใจลมหายใจเค้าที่มีกลิ่นแอลกอฮอร์ แววตาแบบนี้น้ำเสียงแบบนี้...มันทำให้ฉันเคลิ้มเคลิม

"มองผมแบบนี้อีกแล้วนะ..." ฉันหลุบตาลงต่ำก่อนเค้าจะเชยคางฉันขึ้น

"คุณรู้ไหม เวลาคุณคิดอะไรมันแสดงออกทางสีหน้าทั้งหมด" ฉันเม้มปาก ฉันรู้เพราะทุกคนก็พูดแบบนี้!

"พิมพ์คิดถึงคุณค่ะ" ฉันเอ่ยบอกเค้าไปแบบนั้น

"คิดถึงก็บอกแค่คิดถึงหรอ?" ฉันทำหน้างง

"แล้วฟิวจะให้พิมพ์ทำอะไรคะ?" เค้าเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ก่อนจะจูบมุมปากซ้ายของฉันใช้ลิ้นร้อนละเลียริมฝีปากฉันก่อนจะลุกล้ำเข้ามา

เสียงแก้วที่วางลงบนโต๊ะทำงานอย่างลวกๆ ก่อนจะเอามือมาจับสะโพกฉันและดันฉันจนติดตัวเค้า เค้าซุกไซร้ซอกคอและเอามือล้วงเข้าไปในกระโปรงเดรส

"ฟิวเดี๋ยวก่อน!" เค้าไม่ฟังฉันแต่ยกฉันไปวางที่โซฟาก่อนจะทาบทับลงมาเค้าบดจูบฉันอย่างรุนแรง!

"พิมพ์เจ็บ!" ฉันร้องและปัดป้องเค้าๆ ทับลงมาและพยายามกระชากชุดที่ฉันใส่ออก ฉันดิ้นสุดๆ

"โว้ย!!" เค้าลุกขึ้นและนั่งลงอย่างหัวเสีย

"ถ้าเรื่องมากนักก็กลับไปป่ะ!!" ฉันมองเค้าก่อนน้ำตาจะไหล

"หยุดร้องไห้พิมพ์มันน่ารำคาญ!!" เค้าตะคอกฉันก่อนจะผลักฉันให้หลบทางเค้า ฉันเซไปข้างหลังและร้องไห้ออกมาอย่างดัง!!

"ไอ่บอลไปเรียกใครมาก็ได้ กูอยาก!! เอานมใหญ่ๆ หน่อยนะ!!" เค้ากดปุ่มโทรศัพท์บอกลูกน้องเค้าหน้าห้อง ฉันที่นั่งอยู่ในห้องสายตามองประสาน เค้าพูดออกมาและมองหน้าฉัน ฉันน้ำตาไหลออกมา

"ฟะ...ฟิว พิมพ์ๆ"

"กลับไปได้แล้วพิมพ์ เด็กผมจะมาแล้ว เราต้องใช้ห้องทำกิจกรรม...กันนิดหน่อย!" ฉันลุกเดินเข้าไปหาเข้าทั้งน้ำตา เค้าหันหนีก่อนจะหยิบแก้วเหล้าและกระดกหมดแก้ว

"ฟิว...ฮึกกก อย่าทำแบบนี้เลย" ฉันจับแขนเค้าๆ สะบัดออก

"อย่ามาจับผม!"

"ไม่เอาๆ ฟิว พะ...พิมพ์ขอโทษๆๆ" ฉันจับเสื้อเค้าไว้เค้าก็สะบัดออก

"กลับไป!!" เค้าเอ่ยไล่ฉันเสียงดังก่อนจะเติมเหล้าลงแก้วไม่สนใจฉันที่ยืนร้องไห้อยู่

"ฟิว...ฮื่อออ พิมพ์ขอโทษๆ อะ...อย่าโกรธพิมพ์เลย" ฉันกอดเค้าจากทางด้านหลัง

"เอาจริงนะพิมพ์จบกันแค่นี้เหอะว่ะ!"

"ไม่ๆๆๆๆๆ ฟิวๆๆ อย่าโมโหเลยนะ พิมพ์ขอโทษ ฮึกก"

"นายครับ...อีก 10 นาทีครับ" เค้ากดรับสายโทรศัพท์ตั้งโต๊ะฉันได้ยินทุกคำพูดของเค้า ฉันกรีดร้องก่อนจะกอดเค้าไว้แน่น

"ไม่ๆๆๆ พิมพ์ไม่ไป พิมพ์จะอยู่กับฟิวๆ อย่าเอาใครเลยนะ ฮื่ออออ" เค้าหันมาก่อนจะผลักฉัน

"ก็คุณไม่ให้ผมเอา...ผมก็ต้องเอาคนอื่น" ฉันยืนปาดน้ำตามองผู้ชายที่ฉันรัก เค้าไม่สนใจฉันกับหยิบน้ำแข็งใส่แก้วและยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

"ฮึกกกก...เรื่องเซ๊กสำหรับคุณมันเรื่องใหญ่มากเลยใช่ไหมคะ?" ฉันตัดสินใจถามเค้าออกไป

"ใช่! ผมขาดมันไม่ได้! ออกไปได้แล้ว!" ฉันหลับตาลงและดึงชุดที่ตัวเองใส่ออก

ดึงมันมาจนถึงราวนม...ก่อนจะเดินร้องไห้เข้าไปหาเค้าๆ ยืนนิ่งมองฉันอยู่แบบนั้น ฉันใช้มือโอบรอบคอเค้าๆ ฉันเงยหน้าสบตาเค้าเรามองกัน สายตาเค้าว่างเปล่า

ก่อนฉันจะเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้และใช้ริมฝีปากบางแตะริมฝีปากหนาของเค้าๆ ไม่จูบตอบ ฉันชอนไชลิ้นร้อนเข้าไปเค้าหันหน้าหนี

"ฟิว...ฟิวไม่ต้องการพิมพ์แล้วหรอ" ฉันสะอื้นและจับหน้าเค้าไว้ ฉันรู้สึกอายมากก่อนจะถอดชุดตัวเองออกจนหมดเหลือแค่บราปีกนกที่แปะไว้กับกางเกงชั้นในตัวบาง

หมดแล้วยางอายของฉันแต่เพื่อรั้งเค้าฉันจะทำทุกทาง!

×××××××××××××××××××××××

เอาแล่วววว!! พิมพ์หนีไป๊!!