Share

บทที่ 40

Penulis: ไห่ตงชิง
เด็กรับใช้คนนั้นเห็นหลี่เฉินเปิดปากขอพบท่านแม่ทัพ ก็คิดจะปฏิเสธตามจิตสำนึก แต่เมื่อเห็นชายวัยกลางคนซึ่งดูน่ากลัวที่อยู่ข้างๆ กำลังมองมาที่ตัวเองด้วยสีหน้าถมึงทึง เขาก็กลืนคำพูดที่ติดอยู่ที่ปากลงไป และเปลี่ยนคำพูด “รอสักครู่ ข้าไปจะรายงานทันที”

ทันทีที่เด็กรับใช้เดินจากไป ซานเป่าก็พูดอย่างเย็นชา “เด็กรับใช้ผู้นั้น เมื่อครู่คิดจะปฏิเสธพระราชดำรัสสั่งขององค์รัชทายาท หากเขากล้าพูดคำนั้นออกมา บ่าวจะทำให้เขาเลือดสาดทันที”

“เนื่องจากข้าสวมใส่เสื้อผ้าธรรมดาแล้วออกมาข้างนอกโดยไม่มีผู้ติดตาม และไม่คิดจะแสดงตัวในฐานะองค์รัชทายาท หากเจ้าต้องการจะเยินยอข้า ก็ต้องรู้จักดูสถานการณ์ และควบคุมอารมณ์ของตัวเอง”

คำพูดไม่ร้อนไม่หนาวของหลี่เฉิน ทำให้สีหน้าของซานเป่าชะงัก ก่อนจะรีบโค้งคำนับแล้วพูดว่า “บ่าวเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ผ่านไปชั่วครู่หนึ่ง ก็มีเสียงฝีเท้าเร่งรีบดังมาจากด้านใน

ฟังดูแล้ว น่าจะมีคนมาไม่น้อย

ประตูหน้าเปิดออกเสียงดังเอี๊ยด

ฉากนี้ทำให้ผู้คนรอบข้างต่างหันมาชำเลืองมอง

ในสมัยโบราณ ครอบครัวที่ร่ำรวยมักจะไม่เข้าออกทางประตูหน้า นอกเสียจากว่าจะมีแขกผู้สูงศักดิ์มาเยือน ถึงจะเปิดประตูหน้าเพื
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์   บทที่ 1163

    “ดี เช่นนั้นก็ไปเรียกเถ้าแก่ของพวกเจ้ามา ข้าจะคุยกับเขาเอง”พนักงานร้านเห็นทีไม่คาดคิดว่าจะเจอคนเอาจริงเข้าให้คนทั่วไปเจอแค่คำพูดทำนองนี้ก็มักจะจบเรื่องไปแล้ว แต่คำสั่งให้เรียกเถ้าแก่มาของหลี่เฉินกลับทำให้เขาคิดว่าคุณชายผู้สูงศักดิ์ตรงหน้านี้น่าจะตั้งใจมาหาเรื่องคิดได้ดังนั้น สีหน้าของพนักงานก็เริ่มถมึงทึง คำพูดก็ก้าวร้าวยิ่งขึ้น“ข้าถามหน่อยว่าเจ้าโผล่มาจากไหน เถ้าแก่ของพวกข้าว่าใช่ใครจะอยากเจอก็เจอได้หรือ? คิดว่าตัวเองสำคัญนักรึไง?”“ไปให้พ้นเถอะ อย่ามาขวางเราทำมาหา…”คำพูดยังไม่ทันจบ ชายร่างใหญ่คนหนึ่งก็เดินตรงเข้ามา ยกเสื้อพนักงานขึ้นด้วยมือเดียวจนเท้าเขาลอยขึ้นจากพื้นเฉินทงยกตัวพนักงานขึ้นกลางอากาศ สายตาเย็นเยียบเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดจ้องเขม็งไปยังอีกฝ่าย เสียงต่ำชวนขนลุกว่า “คุณชายของข้าบอกให้ใครออกมาก็ต้องออกมา ยังไม่เคยมีใครกล้าไม่ออก เจ้าไม่ไปเรียก ข้าก็จะสับเจ้าทิ้งเสียเดี๋ยวนี้!”อย่ามองว่าเฉินทงในสายตาหลี่เฉินเป็นแค่ลูกนกเชื่องๆ ที่ถูกด่าทุกวัน ความจริงแล้วเขาฆ่าคนมาไม่น้อย ในยุทธภพมีฉายาว่ามือเปื้อนเลือดเพชฌฆาตเพียงแค่เฉินทงถลึงตาใส่ แม่ทัพองครักษ์เสื้อแพรระด

  • รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์   บทที่ 1162

    “ถ้าเช่นนั้นสาวชาวบ้านก็ขอตอบเรื่องกิจการของตระกูลหลิวก่อนเพคะ”หลิวซือฉุนตอบอย่างไม่ยโสหรือถ่อมตน ความคิดเป็นระบบชัดเจน “โดยรวมถือว่าใช้ได้ ทุกอย่างยังอยู่ในแผนที่วางไว้ แม้จะมีเหตุเล็กน้อยแทรกเข้ามา แต่ตระกูลหลิวก็สามารถจัดการได้ โดยเฉพาะกิจการร้านเงิน ซึ่งช่วงนี้เห็นชัดว่ามีการเติบโตขึ้น ประชาชนเริ่มเชื่อมั่นในร้านเงินมากขึ้นเรื่อยๆ ทยอยนำเงินมาฝากไว้ในร้านกันมากขึ้น”“นอกจากนี้ กิจการสบู่ก็เริ่มขยายออกไปภายนอก ยอดขายถือว่าดีมากเพคะ”“ที่น่าแปลกใจก็คือ บางพื้นที่ห่างไกลซึ่งเดิมไม่ยอมให้ร้านเงินเข้าไป แต่เมื่อได้รับการรับรองว่าจะมีสบู่ส่งไปให้จำนวนมาก พ่อค้าในพื้นที่ก็ใจอ่อนลง เห็นได้ชัดว่าเงินทองช่างสะกดใจคน เป็นสัจธรรมที่ไม่เคยเปลี่ยน”หลี่เฉินพยักหน้า สีพระพักตร์ดีขึ้นหลายส่วน พลางตรัสว่า “เรื่องพวกนี้ กรมครัวเรือนก็เคยกราบทูลมาบ้าง แต่ก็ไม่ละเอียดเท่าที่เจ้าเล่า ดีมาก เราไม่ได้เชื่อเจ้าผิดคน”หลิวซือฉุนยิ้มบางเบา “ล้วนเป็นเพราะพระเมตตาของฝ่าบาทเพคะ”หลี่เฉินมองหลิวซือฉุนแวบหนึ่ง แก้มของนางดูเปล่งปลั่งมีเลือดฝาด โดยเฉพาะพลังจากภายในที่เปล่งออกมาทำให้ชวนจดจำและน่าประทับใจ“แ

  • รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์   บทที่ 1161

    เฉินทงราวกับตื่นจากฝัน รีบลุกขึ้นแล้วตามวั่นเจียวเจียวไปทันทีหน้าตำหนักบูรพา หลี่เฉินกับวั่นเจียวเจียวเดินนำหน้า เฉินทงตามหลังมาพร้อมกับองครักษ์เสื้อแพรทั้งลับและแจ้งกลุ่มหนึ่งคอยคุ้มกันหลี่เฉินหันไปมองเฉินทงด้านหลังแวบหนึ่ง แล้วกล่าวกับวั่นเจียวเจียวว่า “เจ้าเฉินทงผู้นี้ บางครั้งก็ปัญญาทึบเกินไป”วั่นเจียวเจียวยิ้มบางเบา กล่าวว่า “ฝ่าบาท ไม่ใช่ว่าใครๆ ก็จะเฉลียวฉลาดได้เท่าฝ่าบาทหรอกเพคะ”หลี่เฉินยกมือเคาะศีรษะนางหนึ่งที พลางกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “รู้ว่าเจ้าเห็นแก่บิดาบุญธรรมของเจ้า เลยรู้สึกสนิทกับเฉินทง ตัวเราเองก็ไม่ถือสาเจ้า ถือว่าเข้าใจได้”“ไป บอกเฉินทง ให้ส่งคนไปตามสวีจวินโหลว เจิ้งเป่าหรง กับหลิวซือฉุนมา เสมือนหมูจริงๆ ทุกเรื่องต้องให้เราคอยเตือนถึงจะรู้ว่าต้องทำอะไร”วั่นเจียวเจียวเอามือกุมหน้าผาก แลบลิ้นใส่หลี่เฉิน ก่อนจะวิ่งปรู๊ดไปด้านหลังเพื่อไปส่งข่าวหลี่เฉินส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจเขายิ่งคิดถึงซานเป่ามากขึ้นหลี่เฉินเดินเท้าออกจากตำหนักบูรพา ส่วนพวกมือดีที่เฉินทงส่งไปก็แทบจะลากแขนของสวีจวินโหลวกับเจิ้งเป่าหรงวิ่งมาตามกันทั้งสองคนกำลังผลัดเปลี่ยนงานกันอยู่

  • รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์   บทที่ 1160

    พระที่นั่งข้างของพระที่นั่งสีเจิ้งในตำหนักบูรพา หลี่เฉินยกถ้วยชาขึ้นจิบหนึ่งคำ แล้วกล่าวกับเฉินทงที่ยืนโค้งกายอยู่เบื้องหน้าว่า “ข่าวลือต่างๆ ในเมืองหลวง เจ้าอย่าได้ใส่ใจ เรื่องใหญ่เพียงนี้ ต่อให้ปิดก็ปิดไม่มิด ขอเพียงควบคุมไว้ไม่ให้ประชาชนตื่นตระหนกก็พอแล้ว”เฉินทงกล่าวอย่างเคารพว่า “กระหม่อมเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”หลี่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พลันนึกถึงแนวคิดการโฆษณาก่อนสงครามในชาติก่อน จึงกล่าวว่า “ให้คนของหน่วยบูรพาไปหานักเล่านิทานตามชาวบ้าน ให้พวกเขาแต่งเรื่องเล่าให้มากเกี่ยวกับการรุกรานของแคว้นเหลียว การรังแกอารยธรรมจงหยวนของเรา จะดัดแปลงจากประวัติศาสตร์จริงก็ได้ หรือจะกุขึ้นล้วนๆ ก็ไม่เป็นไร สรุปคือ ต้องปลุกความเคียดแค้นของราษฎรทั้งแผ่นดินต่อแคว้นเหลียวให้ลุกโชนขึ้นมา”เฉินทงเองก็เป็นคนหัวไว เมื่อหลี่เฉินพูดเช่นนี้ เขาก็เข้าใจทันทีดวงตาสว่างวาบ เฉินทงกล่าวออกมาอย่างจริงใจว่า “ฝ่าบาทหลักแหลมยิ่งนักพ่ะย่ะค่ะ”“จำต้องทำเช่นนี้”หลี่เฉินถอนหายใจพลางกล่าว “กรมครัวเรือนส่งฎีกาขึ้นมาแล้ว เกินครึ่งล้วนแต่เป็นการคร่ำครวญ การจะจัดหาเสบียงจำนวนมากในระยะเวลาอันสั้น ย่อมเป็นการลำบากแก่พ

  • รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์   บทที่ 1159

    เห็นว่าสวีจวินโหลวมีท่าทีจริงใจ สวีฉังชิงจึงพยักหน้าเบาๆน้ำเสียงเขาอ่อนลง พูดว่า “เจ้าอย่าโทษว่าข้าเข้มงวดกับเจ้ามากนัก ความหวังของตระกูลสวีเรา ไม่ได้อยู่ที่ข้า แต่อยู่ที่เจ้า”สวีจวินโหลวได้ยินดังนั้นก็รีบพูดว่า “ท่านอา คำพูดนี้ของท่านรุนแรงเกินไปแล้ว เรื่องราวต่างๆ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ของตระกูลเรา ล้วนต้องให้ท่านอาเป็นผู้ตัดสิน หลานยังเยาว์วัยนัก ยังต้องเรียนรู้จากท่านอาอีกมาก”สวีฉังชิงกล่าวว่า “ตอนนี้แน่นอนว่าต้องให้ข้าช่วยกลั่นกรอง แต่ในอนาคตเล่า?”สวีฉังชิงวางฝ่ามือลงบนไหล่ของสวีจวินโหลว พูดด้วยน้ำเสียงลึกซึ้งว่า “เจ้าลองคิดให้ดี ตอนนี้ขุนนางในราชสำนัก ล้วนมีอายุเท่าไรกันบ้าง? พูดให้ตรงกว่านี้ก็คือ พวกเขาล้วนเป็นขุนนางที่เหลือจากรัชสมัยของฮ่องเต้องค์ก่อน แม้ว่าภายนอกพวกสายคณะเสนาบดีจะดูเหมือนถูกสลายไปแล้ว แต่เบื้องหลังเล่า? แบ่งแยกกันตามเชื้อสาย ตามภูมิลำเนา ตามแนวคิดทางการเมือง แก๊งกลุ่มก้อนมากมาย แก่งแย่งแก้แค้นกันไม่สิ้นสุด มีมากมายเกินจะนับ”“การปฏิรูปใหม่ของฝ่าบาทครั้งนี้ เป็นก้าวแรกในการสลายพวกกลุ่มก้อนเหล่านั้น ต่อจากนี้ยังจะมีการเคลื่อนไหวอีกมาก แต่สรุปแล้วมีเพียงคณ

  • รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์   บทที่ 1158

    สวีจวินโหลวจำถ้อยคำเหล่านั้นไว้ในใจ พลางกล่าวว่า “ท่านอาวางใจเถิด หลานจะระมัดระวังให้มาก”พูดจบ เขาก็เปลี่ยนหัวข้อทันที กดเสียงให้ต่ำลง “ท่านอา ท่านได้ยินเรื่องนี้หรือยัง? ด่านเย่ว์หยานั่น ดูเหมือนจะมีปัญหาอยู่ไม่น้อย?”สีหน้าสวีฉังชิงพลันเปลี่ยน แต่ไม่ตอบคำถาม กลับถามกลับแทน “เจ้าไปได้ยินมาจากที่ใด?”สวีจวินโหลวยิ้มแหยๆ ตอบ “ก่อนหน้านี้หลานเป็นรองหัวหน้าสำนักจานซื่อ ประจำตำหนักบูรพา ย่อมมีข่าวบางอย่างเล็ดลอดถึงหูหลานบ้าง ได้ยินมาว่าเร็วๆ นี้ ฝ่าบาทมีราชโองการหลายฉบับ ล้วนส่งไปยังดินแดนกานและฉ่าน รวมถึงด่านเย่ว์หยา และกรมพระคลังยังได้รับพระบัญชาให้จัดหาทางระดมเสบียงจากทั่วทุกหัวเมือง?”“ใช่ ได้รับมาแล้ว”สวีฉังชิงพยักหน้า “และก็เริ่มดำเนินการแล้วตามพระบัญชา เสบียงจะเน้นการซื้อเป็นหลัก เกณฑ์เป็นรอง สิ่งสำคัญคือต้องไม่กระทบการดำรงชีวิตของราษฎร และห้ามทำให้ราคาท้องถิ่นผันผวนจนเกินควบคุม ราคาตลาดของข้าวสารต้องไม่เกินร้อยละยี่สิบห้า และเมื่อรวบรวมได้แล้ว จะส่งตรงไปยังดินแดนกานและฉ่าน โดยมีผู้รับผิดชอบเฉพาะดำเนินการเข้าคลังเสบียง”สวีจวินโหลวถามอย่างตื่นเต้น “ท่านอา…นี่จะเกิดศึกใหญ่แล้

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status