บทที่ 18 ~ เมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย
ต้นเมษายนฤดูใบไม้ร่วงที่เมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย เบลล่าพาร่างบอบบางในชุดกางเกงยีนส์เสื้อยืดทีมทับด้วยเสื้อแจ็กเกตสีแดงที่มีคำว่าเรนเจอร์วันและสัญลักษณ์แบรนด์ของสปอนเซอร์มากมายเดินเข้าจุดพิทหรือจุดพักซ่อม
“เบล!”
เบลล่าโบกมือให้เพื่อนรักแล้วเดินไปหาตรงจุดซ่อมของทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์หลังจากแน่ใจแล้วว่าไม่เห็นซีอีโอหนุ่มนัยน์ตาสีเทาอมน้ำเงิน
“ฟีฟี้”
สองสาวกอดกันกลมก่อนผละออกจากกัน ลูคัสมองทั้งสองที่ยังทำตัวเหมือนเด็ก เขามองเลยไปยังเบลล่า สวยเปล่งประกายออร่าเช่นเคย สาวที่เดเมียนหลงใหลกลัดมันแทบขาดใจตายอยู่ในตอนนี้
“เบลทำไมเพิ่งมาเอาวันนี้”
“อ้อ ติดธุระนิดหน่อยน่ะฟีฟี้”
“ครั้งที่แล้วนิคคว้าที่หนึ่ง รอบนี้อย่าได้หวังเลยฝากบอกนิคด้วย”
“อาทิตย์นี้คนคักคักดีนะ”
“ใช่ ตั้งแต่รอบ Free Practice เมื่อวันศุกร์แล้วล่ะเบล ตอนนี้ นิคกำลังดัง มองไปโน้นเห็นป้ายไหม”
บนอัศจรรย์นั่งชมการแข่งขัน ป้ายผ้าสีขาวเขียนง่าย ๆ ด้วยตัวหนังสือสีแดงคำว่า Nick The Kid of Renger1
“เยี่ยม”
“เบลไม่หึงเหรอ เป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ”
“ไม่หรอก ดีสะอีก ยอดสปอนเซอร์จะได้พุ่ง”
สองสาวหัวเราะหางตาพลันเหลือบเห็นผู้จัดการสาวกลอเรียคนสวยชาวอิตาลีจ้องมองมา ทั้งเบลล่าและโซเฟียหันหน้ามองกันทำหน้าตารู้กันสองคน
เดเมียนเดินมาถึงจุดพักรถ เขามาถึงเมลเบิร์นได้เจ็ดวันแล้วแต่ไม่เห็นเบลล่า ผ่านมาแล้วสองสัปดาห์ แต่ละวันที่ผ่านไปราวกับตกนรก เดเมียนน้อยใต้กางเกงขยันตื่นมาขันยามเช้าทุกวันร้องตะโกนหาคู่ของมัน เขาต้องการให้มันจบเสียที
“ในที่สุดก็เจอตัว”
นัยน์ตาคมเข้มจ้องมองสาวต้นเรื่องที่ทำเขาตกนรก ร่างระหงยืนอยู่ข้างโซเฟีย สวมกางเกงยีนส์เสื้อยืดเหมือนเคย มัดผมหางม้า ใบหน้าเรียวคมงาม ด้านหลังหญิงสาวยังคงบอบบาง เอวเล็กกิ่วก่อนผายออก แค่เห็นจากด้านหลังเขาก็พร้อมรบสู้ศึกแล้ว
โซเฟียมองเลยไปด้านหลังเบลล่า จัดแจงส่งซิกให้เพื่อนแต่ไม่ทันการ เดเมียนพาร่างสูงหยุดยืนอยู่ด้านหลัง
“บอสทำหน้าแบบนี้ ไปกินรังแตนมาอีกแล้วหรือไง”
เสียงโซเฟียทำให้เดเมียนหยุดชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง เขาเหลือบตามองนักแข่งสาวในสังกัดส่งสายตาอำมหิตไล่
“บอสพูดไม่เป็นเหรอ จะไล่โซเฟียก็บอกตรง ๆ มาทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ทำตาขยิก ๆ ใครจะไปรู้เรื่อง”
ปากโซเฟียไปไวก่อนที่สมองของเธอจะสั่งการ มองขึ้นไปเห็นหน้าบอส ถมึงทึงหนักกว่าเดิม
“โซเฟียมานี่”
ลูคัสเห็นท่าไม่ดี โซเฟียกำลังขวางทางไม่ดูตาม้าตาเรือ เดี๋ยวได้โดนเดเมียนทำโทษ
“ไปก่อนนะเบลลุคเรียกแล้ว”
เพื่อนสาวนักแข่งใจปลาซิวทิ้งเธอทันที วิ่งปรู้ดออกไปอย่างไวตรงไปทางลูคัสที่ยืนข้างรถแข่งอีกคัน
“รอด้วยฟีฟี้”
เบลล่าหาทางผละเดินตามเพื่อน เดเมียนไวกว่าคว้ามือเบลล่าไว้ฉุดแกมลากไปทางลานจอดรถ ทุกคนได้แต่มองตาค้างไม่มีใครกล้าเข้าไปขัดจังหวะ
“ปล่อยเดเมียน”
เบลล่าบิดมือไม่แรงนักเพราะไม่อยากตกเป็นเป้าสายตา หางตาเห็นกล้องนักข่าวกำลังโฉบมาใกล้
“ตาบ้า เดเมียน ปล่อย! นักข่าว”
คนร่างโตยังฉุดให้เดินไปเรื่อยจนกระทั่งถึงรถตู้สีดำคันหนึ่ง
“สตาร์ทรถไว้และไปให้ไกล ๆ”
เดเมียนออกคำสั่งคนขับ เอี้ยวตัวกลับมาเปิดประตูรถดันร่างเล็กขึ้นรถ
ปัง!
เบลล่าตกใจแทบสิ้นสติ เดเมียนคิดทำอะไร ใบหน้างามคมจ้องเขาไม่วางตา ไม่ไว้วางใจ เขาจับเธอให้นั่งลงเบาะกลาง ปรับเบาะนอนลงไป แล้วขึ้นคุกเข่าคร่อมเธอไว้
“เจอตัวกันสักทีนะคนสวย”
“คุณคิดจะทำอะไรเดเมียน”
ใจดีสู้เสือไว้เบลล่า! หญิงสาวเอ่ยถามเสียงเบาพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบให้คนด้านบนผ่อนคลายอารมณ์ลง
“วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอกเบลคนสวย เรายังไม่จบเรื่องกันตั้งแต่ครั้งที่แล้ว”
“จบเรื่องอะไร ฉันไม่ได้ติดค้างอะไรคุณ”
“ผมจะยังไม่คิดบัญชีกับคุณตอนนี้ เพราะถ้าผมจะเอาคืนคงต้องบนเตียงแบบยาวนานไม่ใช่ในรถ มันไม่สะดวกหรอกเชื่อผม”
‘บนเตียง ไม่สะดวก เชื่อผม แต่นี่คุณคร่อมฉันอยู่บนรถ!’
เบลล่าอยากตะโกนแต่ทำได้เพียงอยู่นิ่งตั้งสติและรอเวลาให้ใครสักคนคิดได้ตามมา
ร่างอวบอิ่มนอนหงายบนเบาะ พยายามไม่มองหน้าเขาที่ยังก้มมองเธออยู่อย่างรอเวลา ไม่พูดอีกสักคำ
ตาบ้า จะเอายังไงกันแน่
แววตาสีดำเฉียงคมเริ่มไหววับด้วยอารมณ์หงุดหงิด เธอเป็นน้องสาวคนเล็กมักจะโดนตามใจเสมอ ไม่เคยต้องตกเป็นเบี้ยล่างใครแบบนี้มาก่อน
ตุบ ๆ ๆ
อ่าา..ในที่สุดเบลก็ทนไม่ไหวแล้ว
มุมปากหยักโค้งเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มอย่างพอใจ มือเล็กระดมทุบหน้าอกเขารัว ปากเม้มเข้าหากัน
ตาบ้าเดเมียน ตุบ! คุณมันเพลย์บอย ตุบ! คุณมันเจ้าเล่ห์ ตุบ!
ร่างเล็กเริ่มหอบเมื่อทุบอกแกร่งไปสักพัก แต่คนด้านบนไม่สะทกสะท้าน นิ่งปล่อยให้เธอระดมระบายความโกรธที่อัดแน่นออกให้หมด และพอถึงตอนนี้เธอเจ็บมือแทนแล้ว
“ทีของผมบ้าง เบล”
เสียงทุ้มทำเธอตกใจ เงยหน้าจากอกขึ้นมองใบหน้าคล้ำแดดที่เคลื่อนต่ำลงมาอย่างประเมินให้โอกาสปฏิเสธ แต่เมื่อเบลล่าได้ระบายความโกรธออกไปจนหมด เธอยอมรับว่าเธอคิดถึงเขา
กลิ่นบุหรี่ กลิ่นโคโลญจน์ กลิ่นผู้ชายผสมกลิ่นฟีโรโมนเพศชายโชยเข้ามาในจมูกเธอ แขนเรียวยาวโอบคอเดเมียนแต่โดยดีรั้งท้ายทอยเขาไว้ให้จูบแนบสนิทแสนหวาน ความโหยหาแรงร้อนถ่ายทอดออกมาในจูบเดียว
เดเมียนไล้เลียริมฝีปากแสนเย้ายวนอย่างเชื่องช้าทรมาน บรรจงชิมรสหวานล้ำที่เขาฝันถึงมาหลายสัปดาห์ ปลายลิ้นแย้มเปิดปากฉกลิ้นเข้าสู่ภายในที่ฉ่ำหวาน กวาดหยอกล้อพลิ้วไหว เสียงครางแผ่วเบาดังออกมาจากลำคอเธอ
“เบล ผมต้องการคุณอย่างมากที่รัก ดูสิเห็นไหม”
มือแกร่งคว้าใต้เข่าทั้งสองของเธอขึ้น ดันเป้าแข็งขึงกดแนบสนิทตรงส่วนเบลล่าปวดหนึบด้วยความต้องการ โยกคลึงบดเบียดจนร่างระหงแอ่นผวารับ
“คืนนี้ ห้องผม เบลล่า ตอบรับสิเบล ห้องผมนะคนดี”
แก่นกายแกร่งชันชิดแก่นกลางความสาว เขาโยกเป็นจังหวะเชื่องช้า จุมพิตดูดกลืนเสียงร้องครางแสนหวาน
“เบล ตอบรับผมสิคนดี”
เบลล่าหลงวนอยู่ในห้วงสวาทอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่มีใครจูบได้อย่างเขาที่สามารถดึงสติวิญญาณของเธอออกไปจากร่าง
บทพิเศษ ~ NC**“อ่า เบ๊บ”“จ้าหยาหยีสวีทฮาร์ท”เสียงทุ้มขานรับเสียงกระเส่า ท่อนล่างยังขับเคลื่อนไม่พัก ค่อนคืนมาแล้วหลังจากพิธีแต่งงานเร่งด่วนรถตู้เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมงกำลังย่ำเท้าเข้าเช้าของวันใหม่ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะไม่ผ่อนปรน“คุณใกล้หรือยัง”“ฮื้อ อีกเบล อีกสักพักนะสวีทฮาร์ท”“โอ๊ย โอ๊ย เบลไม่ไหวแล้วนะ”“ซี้ด แต่มันยังเพิ่งไม่นานเองที่รัก”ร่างแกร่งนอนตะแคงข้างซ้อนหลังจับต้นขาเรียวยาวงามยกสูงไว้ข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกกระทั้นจนเบลล่าสั่นสะเทือน“ฮื้อ แต่นี่มันรอบสองแล้วนะ อ่า โอ๊ย”ท่อนเนื้อร้ายไม่ฟังเสียงครวญครางอ้อนวอนของหญิงสาว ยังเสียดแทงเข้าร่องฉ่ำชื้นไม่พัก กลีบบางบอบช้ำแดงก่ำแม้มีน้ำหล่อเลี้ยงช่วยชะลอ“งั้นเดี๋ยวนะฮันนี่”ร่างใหญ่ค่อยถอดท่อนแกร่งออกเชื่องช้าพาความทรมานให้ชายหนุ่มจากการตอดรัดจนต้องสูดปากกลิ้งร่างสูงไปทางขอบเตียงหยิบหลอดเจลเย็นกลิ่นสดชื่นสีฟ้าพร้อมเครื่องนวดแบบสั้นขนาดพอเหมาะมือเป็นแท่งร่างเล็กล้มนอนคว่ำทันทีที่เขาปล่อยมือ ตะแคงหน้าดูว่าพ่อร่างโตผละออกไปทำอะไร หลังจากได้เห็นสิ่งที่เดเมียนหยิบขึ้นมาดวงตาที่เฉียงคมพลันกลมโตกลิ้งออกจากเตียงเตรียมผละหนีเข้า
บทพิเศษ ~ Yes, I do.เดเมียนยื่นมือออกไปรับมือคนอ้วนที่สาธยายแนะนำตัวและคนผอมที่เพิ่งวิ่งกลับมาจากปิดไฟหน้ารถ ยื่นมือออกมารอล่วงหน้าแล้ว ที่จริงในใจเขายังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานจะเป็นแบบไหน ในเมื่อเขายังไม่เห็นอะไรเลยนอกจากรถตู้หนึ่งคัน“เออ ผมว่าเราเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมต้องการแต่งงานกับ เบลล่าคืนนี้เลย ไม่ทราบว่า..”“ได้เลยอยู่แล้วครับ เรามาที่นี่ก็เพื่อสิ่งนี้ เพื่อแต่งงานให้พวกคุณ”พ่อหนุ่มคนอ้วนที่ชื่อเรสผายมือออกสองข้าง และเมื่อพูดเสร็จสองหนุ่มอ้วนผอมก็เดินกลับไปที่รถตู้ เปิดประตู้ท้ายจัดแจงหยิบข้าวของใช้บรรดาจิปาถะหลายแหล่ออกมา“ไม่ทราบพวกคุณชอบแบบไหนครับ เรามีบริการจัดธีมทุกรูปแบบ อย่างที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้จะเป็นธีมเอลวิส เราสามารถทำให้ได้ถ้าพวกคุณต้องการ ชู่ว์... แต่อย่าดังไปถ้าพวกคุณเลือกธีมเอลวิสอาจต้องจ่ายลิขสิทธิ์ทีหลัง ฉะนั้นผมไม่แนะนำ”ในระหว่างบรรยายรายการที่พวกเขาทั้งหมดทำได้ มือของทั้งคู่ไม่อยู่นิ่ง อีกคนประกอบป้ายตั้งกระดานดำ อีกคนหยิบโคมไฟประดับประดาออกมาติดเข้ากับโครงบนหลังคารถ โยงลงขาตั้งไม้ที่นำมาตั้งไว้อยู่ก่อนหน้าแล้ว ดั่งร้านคาเฟ่ข้างทางเล็ก ๆ ที่ม
บทพิเศษ ~ เวดดิ้งด่วนยามค่ำคืนในนครลาสเวกัสเมืองคนบาปยังคลาคล่ำไปด้วยรถราและผู้คน ชายหนุ่มร่างโตซีอีโอทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ขับรถคันเล็กที่เช่ามาไว้ใช้ชั่วคราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ตะเวนไปทั่วทุกมุมเมืองที่คาดว่ามีโบสถ์ตั้งอยู่“โบสถ์สุดท้ายแล้วเบล”เสียงทุ้มต่ำละห้อยอ่อนแรงจากการขับรถไปทั่วเมืองเพื่อค้นหาโบสถ์ใดก็ได้ที่รับแต่งงานในคืนนี้!สาวหน้าคมลูกครึ่งเอเชียอมยิ้ม เธอไม่ยี่หระแม้ว่าไม่ได้แต่งงานกันในคืนนี้ เวลายังอีกยาวไกลและเธอมั่นใจแล้วว่าเดเมียนมั่นคงกับเธอตลอดไป“ไม่เป็นไรหรอกคะเดเมียน เรารอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ รอที่ทำการเปิดเพื่อไปขอใบอนุญาตจากนั้นค่อยนำใบมาให้โบสถ์ อีกแค่คืนเดียวเองค่ะ”“ไม่ได้ ต้องคืนนี้เบล”ชายหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม เขาเบือนหน้าออกจากโบสถ์หลังสุดท้ายที่เขากำลังเสี่ยงเดินลงจากรถไปเคาะเรียกบาทหลวงกลางดึก อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน และนั่นทำให้เขาเริ่มหมดกำลังใจ“หลังสุดท้ายแล้วเบล”สาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับพยักหน้ารับรู้ให้กำลังใจชายหนุ่ม แม้ว่าเธอรู้ว่าโบสถ์เหล่านี้ไม่มีวันรับพวกเราทั้งคู่เข้าไปทำพิธีก็ตามนั่นเพราะพวกเธอไม่มีใบอนุญาตที่รับรองจากงานทะเบียน แต่เม
บทที่ 79~ เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใจเขานำพา The End “เบล เป็นอะไร”“หือ อะไรเหรอฟีฟี้”“เนี่ยตรงนี้ เบลไปโดนอะไรมา”โซเฟียใช้นิ้วจิ้มไปยังซอกคอเบลล่า เธอเห็นรอยจ้ำช้ำหลายรอยเหมือนถูกแมลงกัด“เบลแพ้แมลงเหรอ”“เปล่า”เบลล่าเสียงสูงมือเรียวรีบตะครุบต้นคอทันที มองต้นเรื่องที่ยืนไม่รู้ไม่ชี้คุยเรื่องแผนการแข่งขันกับลูคัสหากแต่ใบหน้ายิ้มกริ่ม“ว่างหรือไงโซเฟีย”“ไม่ว่างหรอกบอส แค่สงสารเบลแพ้แมลง บอสก็อย่าเปิดไฟนอนสิ แมลงมันเยอะ”บอสหนุ่มมองหน้าโซเฟียส่งสายตาเข้มหรี่พิฆาต สาวนักแข่งนี่มันชักเอาใหญ่เพราะมีลูคัสให้ท้าย“ไปเตรียมตัวได้แล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”“ครับผม” คนร่างบางผมบลอนด์ยกมือทำความเคารพเท้ากระทบพื้นแล้ววิ่งปรู้ดเข้าจุดพิทที่ทีมงานเข็นรถออกมาจากด้านในก่อนเช็ครายละเอียดอีกรอบ"นายควรอบรมเด็กนายให้ดี ปากคอเราะร้ายเข้าไปทุกวัน”“นายไปถือสาอะไรกับเด็กมันเดเมียน คุยเรื่องแผนก่อน รอบนี้ทางสหพันธ์ให้ยางมาเริ่มจากยางแข็ง ก่อนให้เปลี่ยนเป็นยางอ่อน”“ก็ดี ยางแข็งวิ่งรอบได้นานกว่า แข่งกลางคืนอากาศไม่ร้อนอุณหภูมิยางคงไม่มีปัญหา”“แต่สนามนี้ยังไม่เคยมีใครได้แข่ง”“ก็จะได้แข่งรอบนี้แ
บทที่ 73 ~ NC**‘เอาเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้เดอะคิดเรายังตามหลังเซบาสเตียนหนึ่งวินาที แล้วเป็นโซเฟีย สปรินต์รอบแรกเมื่อเช้าเดอะคิดยังได้โพลเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าสปรินต์รอบสองจะได้ที่เดิมหรือเปล่า เอาล่ะใกล้แล้วครับ มากันเร็วมากดูจากหน้าจอแล้วสามร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกนิดเดียวครับ นิคแซงแล้ว โอ๊ย เฉือนกันแค่นิดเดียว เราได้ผู้ชนะรอบสปรินต์แล้วครับ ยังคงเป็นเดอะคิดแห่งทีมเรนเจอร์วัน ตามด้วยเซบาสเตียน และโซเฟีย”เบลล่ากระโดดดีใจเมื่อเดอะคิดสามารถแซงหน้าเซบาสเตียนได้เส้นยาแดงผ่าแปดนั่นคือเสี้ยววินาทีจากการแข่งรอบสปรินต์ร้อยเมตร วันนี้เขาเก็บแต้มไปอีกแปดแต้มเดอะคิดออกจากตัวรถยืนบนรถเอฟวันทุบอกตัวเองก่อนชูมือขึ้นบ่งบอกชัยชนะวิ่งไปหาทีมงานที่เป็นกองเชียร์ด้านข้างสนาม พวกเขาคือเสาหลักของทีมไม่ใช่นักขับ การเหยียบและตัดสินใจใดในขณะขับรถความเร็วสูงที่อาจทำให้คนตายได้ต้องมีความไว้วางใจทีม และเขาไว้วางใจทีมเรนเจอร์วัน ไว้ใจคริสโตเฟอร์ที่ชุบเขาขึ้นมาจากกองดินซีอีโออัลฟ่าฮัทเตอร์หงุดหงิด เขาแพ้รอบสปรินต์ทั้งสองรอบและ ควอลิฟายเมื่อวาน ทำให้พรุ่งนี้วันแข่งทีมของเขาเซบาสเตียนจะได้จุดสตาร์ทที่สอง
บทที่ 72 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้เวลาสายมากแล้วเมื่อทั้งสองมาถึงจุดพิท การซ้อมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ตอนนี้นักขับทั้งหมดกำลังอยู่ในเลนแข่ง“ลุค”“มากันสะที บ่ายควอลิฟายเลย นักแข่งเราไม่ต้องพักกัน”“เห็นว่ากฎใหม่ทดลองใช้ไปก่อน ไม่แน่อาจจะยกเลิกก็ได้เพื่อน”ลูคัสเอี้ยวตัวข้ามเดเมียนมาทางเบลล่า เห็นหญิงสาวนุ่งกางเกงยีนส์เหมือนเคยแต่เสื้อทีมเปลี่ยนไป“อ้าว นี่เบลล่าคิดย้ายมาเป็นซีอีโอทีมนี้แล้วเหรอครับ”ซีอีโอสาวก้มมองเสื้อยืดทีมที่ตัวเองใส่อยู่ เป็นเสื้อยืดทีมสีขาวมีคำว่าอัลฟ่าฮัทเตอร์และสปอนเซอร์หลักของทีมกระจายไปตามตัวเสื้อ ก่อนเงยหน้ามองเดเมียนทำปากบุ้ยไปทางชายหนุ่ม“ซีอีโอของคุณนั่นแหละยัดเยียดให้ใส่”น้ำเสียงจนใจท้อแท้ทำลูคัสกลั้นขำ เพื่อนรักของเขามันขี้หวงขั้นสุด นี่ตั้งใจประกาศบอกทุกคนว่าอย่าได้เสนอหน้าเข้ามาโดยให้เบลล่าใส่เสื้อของตัวเอง“เบล!!”“พี่คริส! ขอตัวไปหาพี่ก่อนนะคะ”มือแข็งยังจับแน่น เบลล่าออกแรงกระตุกออกแต่ยังดึงจนเธอจ้องตาคมเขม็ง ลูคัสแว่วยินเสียงพึมพำไม่ถนัดนักที่เบลล่าพูดข้างหูเดเมียน เจ้าเพื่อนตัวโตหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วปล่อยมือเบลล่า เธอแน่มาก!“เดเมียน ดูท่าแล้วนายเสร็จแน่ครั