บทที่ 2 ~ เพื่อนรัก

บทที่ 2 ~ เพื่อนรัก

“เฮ้ เบล”

“ฟีฟี้ รอเดี๋ยวนะขอหยิบกระเป๋าก่อน”

โซเฟียมองเพื่อนรักเบลล่าวิ่งไปยังขอบสนามเทนนิส แล้วก้มลงหยิบกระเป๋าสะพายใบโตขึ้นมา โบกมือลาเพื่อนร่วมเล่นเทนนิสแล้วเดินมาทางเธอ

“เราจะไปไหนกันฟีฟี้”

เบลล่าสะบัดผมหางม้าไล่เหงื่อชื่นตามไรผม เช่นเดียวกับหลังไหล่ สะพายกระเป๋าใหญ่ไว้ข้างหนึ่งสวมกระโปรงเทนนิสสีขาวตัวสั้นอวดน่องเรียวยาวสวย

“ไปนั่งรถเล่นและกินชีสเบอร์เกอร์แกล้มเบียร์แก้วใหญ่ริมชายหาด เป็นไงแผน”

“สุดยอด”

เบลล่าขึ้นไปบนรถคาเมโรสีเหลืองสดคาดดำที่ฟีฟี้รับรองว่าซ่อมมาเรียบร้อยแล้ว ไม่มีทางงอแงแน่นอน

รถเก่าปีเจ็ดศูนย์ นักขับสาวคุยโอ้อวดว่าได้มาจากการแข่งรถซิ่งเมื่ออาทิตย์ก่อนกับแก๊งนักซิ่งข้างถนน นักแข่งสาวตัวน้อยเรียกมันว่า เบตตี้เพราะท้ายรถสะบัดคล้ายสาวน้อยย้ายสะโพก

“มันไม่มีแอร์” สาวน้อยนักเทนนิสเสียงอ่อยอ่อนแรงด้วยความผิดหวัง

“ใช่เบล ยังไม่ได้ซ่อมแอร์ แต่ไม่เป็นไรหรอกเราจะเปิดกระจกกัน”

ด้วยความเก่าแก่ของรถทำให้ระบบยังเป็นระบบมือ นั่นก็คือถ้าคุณอยากเปิดกระจกคุณเพียงแค่หมุนมัน สองสาวต่างพากันหมุนกระจกหน้าต่างข้างใครข้างมันลงจนสุดให้สายลมของแคลิฟอร์เนียพัดผ่านเข้ามาในรถ กลิ่นท้องทะเลพัดโชยปะทะใบหน้าสองสาว

ตั้งแต่วันที่เบลล่าเจอโซเฟียที่สนามแข่งรถขนาดเล็ก ทั้งคู่กลายเป็นเพื่อนซี้ แม้อายุห่างกันแต่ทั้งสองคนเข้ากันได้เป็นอย่างดี

“ทีมฟีฟี้จะไปกันเมื่อไหร่”

“บอสไปก่อนราวสองอาทิตย์ ก็เหมือนเคยล่ะไปดูแลที่พักอู่ซ่อม ยังจิปาถะ ตารางแน่นเอี๊ยด เบลด้วยใช่ไหม”

“ใช่ว่าจะไปราว ๆ นั้นเหมือนกัน”

“งั้นคงได้เจอกันกับบอส”

“คงงั้น จะเป็นไรไปก็เจอกันมาเจ็ดปีแล้ว”

โซเฟียไม่พูดต่อและเลือกนิ่งเงียบ เธอรู้ว่าเบลล่าและเดเมียนเคยมีอดีตต่อกันแม้ไม่แน่ใจนักว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนทั้งคู่

แต่ลุคเคยเล่าให้ฟังว่าเบลเคยชอบบอสมาก จนวันหนึ่งในงานปาร์ตี้ข้างสระน้ำที่เปลี่ยนคนทั้งคู่ไปตลอด เบลกลายเป็นซีอีโอทีมเรนเจอร์วัน คู่แข่งทีมสำคัญของทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์

“ร้านนี้เลยเบล ชีสเบอร์เกอร์ฉ่ำสุด กัดเข้าไปงี้ไหลเยิ้ม”

เสียงบรรยายเจื้อยแจ้วเรียกน้ำลายสอของหญิงสาวที่เพิ่งเล่นกีฬามาหมาด ๆ ทั้งกำลังหิวโซ แต่จะหิวซกขนาดไหนเบลล่ายังลงจากรถราวนางพญา ก้าวเท้าตามโซเฟียลงไปยังพื้นทรายจนถึงร้านที่ตั้งอยู่ริมหาด

“ชีสเบอร์เกอร์สอง เบียร์สอง อ้อ ไม่ใส่หอมใหญ่นะ”

โซเฟียจัดการสั่งให้เองเสร็จสรรพรู้ใจเบลล่าดี ใครจะไปกินหอมใหญ่กัน หากบังเอิญมีชายหนุ่มถูกใจผ่านมาคงไม่ดีแน่ถ้าจะแลกจุมพิตกันด้วยกลิ่นหอมใหญ่เต็มปาก

“ปีนี้จัดถึงยี่สิบสี่รอบ ตายแน่ ๆ”

สาวร่างน้อยกว่าทิ้งก้นที่เก้าอี้ค้อมตัวคว่ำหน้าแผ่บนโต๊ะโอดครวญปล่อยแขนทั้งสองข้างห้อยลงมาดูน่าสงสาร

“มากกว่าปีที่แล้วนิดหน่อยเอง สบาย ๆ ฟีฟี้”

“โอ๊ย ลุคต้องเคี่ยวขึ้นอีกแน่นอน ทุกวันนี้ก็จะแย่แล้วเบล”

เสียงอ่อนระโหยทำให้เบลล่าหัวเราะชอบใจ เธอรู้ว่าโซเฟียชอบลุคมากและยังเผด็จศึกหนุ่มปีศาจนักแข่งไม่สำเร็จ การอ่อยผู้ชายคงเป็นสิ่งที่โซเฟียไม่ถนัดไม่เหมือนการขับรถ ซึ่งสำหรับสาวนักแข่งนั้นมันง่ายกว่าเยอะ

“ถามหน่อยฟีฟี้ ลุคกับเธอไปได้กี่เปอร์เซ็นต์แล้ว”

สาวเจ้าลุกขึ้นนั่งตรงทันที ทำหน้าตาขึงขังจนน่าขันกว่าเดิม

“เปอร์เซ็นต์อะไรเบล เอาเป็นว่านับหนึ่งยังไม่ได้เลย ถ้าไม่มีคนอยู่ด้วยพ่อเจ้าประคุณก็หายหัวไปไหนไม่รู้เป็นวัน ๆ”

“หายไปเลยเหรอ ปกติลุคกลับมานอนที่อู่ไม่ใช่เหรอ”

“นอนบ้างไม่นอนบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็นอน แต่ระหว่างนั้นไม่รู้ไปไหนมา”

“แล้วเธอยังซื้อของให้เหมือนเดิมไหม แบบของที่อู่น่ะที่เธอเคยเล่าให้ฟัง”

“อ้อพวกของใช้ เดี๋ยวนี้ซื้อแต่ของกินกับแชมพูสบู่อะไรพื้น ๆ น่ะ แต่พวกของใช้ส่วนตัวมาก ๆ ลุคไม่ได้ให้ซื้อแล้ว เลยไม่รู้ว่าไปเจอสาว ๆ บ้างหรือเปล่า เฮ้อ!”

เบลล่ามองผมสีบลอนด์ของโซเฟีย เธอก้มฟุบหน้าลงกับโต๊ะอีกครั้ง พนักงานเสิร์ฟมาขัดจังหวะคำถามต่อไปที่เธอตั้งใจถามออกมาพอดี 

“เบียร์มาแล้ว”

“มาเบล ดื่มเพื่อลืมผู้!”

แก้วเบียร์ใบโตอยู่ในมือน้อยแต่แข็งแรงของโซเฟีย ชูแก้วเบียร์ขึ้นสูงมาด้านหน้า

“เบา ๆ สิฟีฟี้”

“เบาทำไมเบล ไม่มีคนสนใจหรอก เร็ว ยกขึ้นเบล ดื่มเพื่อลืมผู้!”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็ได้ ดื่มเพื่อลืมผู้!”

สองสาวหัวเราะคิกคักชนแก้วเบียร์แล้วดื่มทีเดียวหมดแก้วเรียกกำลังใจให้ตัวเอง

“แต่ของบอสยังซื้อให้ปกตินะ ไม่อยากจะบอกไซซ์เลย เฮ้อ จะขนซื้อไปทำไมเยอะแยะหลายแบบขนาดนั้น และยังของเล่นอีก”

“แค่ก ๆ” สาวผมดำสำลักเบียร์ขึ้นมาทันที

“เป็นอะไรเบล พูดไม่ได้เหรอว่าบอสน่ะโรคจิตขนาดไหน ไม่ว่าจะกลิ่นสตรอเบอรี่ จะแบบขรุขระ และยังกุญแจมือ”

“พอ ๆ ยายฟีฟี้ เธอจะเล่าให้ฉันฟังทำไม”

โซเฟียหัวเราะเสียงใสเพื่อนสาวต่างวัยแสร้งทำเป็นไม่อยากรู้แต่ที่จริงอยากรู้แทบใจขาด

เบลล่าเพื่อนรัก เธอไม่ทันบอสของฉันหรอก

“เอาเป็นว่าไซซ์ใหญ่สุดจนแทบหาซื้อไม่ได้ต้องสั่งทางอินเทอร์เน็ต เจลเพิ่มความสุขสำหรับผู้หญิงแล้วก็..”

เบลล่ารีบยกมือขึ้นปิดปากเพื่อนสาวตัวเล็กกว่าที่เริ่มสาธยายออกมาอีกหลายต่อหลายอย่างไร้ความเขินอาย

“พอแล้วฟีฟี้ หูฉันจะเป็นกุ้งยิงหมด”

“ฮ่า ฮ่า เขามีแต่ตากุ้งยิง มีที่ไหนหูกุ้งยิง ยายบ๊อง”

สองสาวหัวเราะใส่กันอย่างมีความสุข ชีสเบอร์เกอร์ฉ่ำเยิ้มมาเสิร์ฟทันเวลาก่อนที่ทั้งคู่จะดื่มเบียร์เพิ่ม พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้าตรงมุมชายหาดสุดฮิตของแทบนี้ สองสาวนั่งชมแสงสุดท้ายกว่าจะรู้ตัวก็พากันดื่มเบียร์ไปมากโข

“ให้ตายเถอะฟีฟี้ รถเธอมันเฮงซวย!”

“หยุดเดี๋ยวนี้! เบล แม่ไฮโซเบเวอร์ลีฮิลส์”

ลูคัสเหลือบตามองสองสาวจากหน้ากระโปรงรถ ทั้งคู่ต่างมีอาการมึนเมา ยืนชี้หน้าต่อว่ากันและกันก่อนหัวเราะให้กัน แล้วโผกอดกันอย่างมีความสุข

“ฉันรักเธอจังเลยฟีฟี้”

“ฉันก็รักเธอ เบลคนสวย”

ชายหนุ่มร่างกำยำยืดตัวขึ้นจากกระโปรงรถ ยังเห็นสองสาวกอดกันกลม ไม่สนใจว่าตอนนี้เจ้าคาเมโรคันเก่าได้จอดเสียเปิดกระโปรงหน้าคาอยู่บนถนนระหว่างทางไปส่งเบลล่าที่บ้าน

ลูคัสได้รับโทรศัพท์จากโซเฟียเมื่อราวสิบห้านาทีก่อนว่ารถเสีย นักขับสาวเพียงส่งจีพีเอสให้โดยไม่พูดอะไรอีก เมื่อมาถึงก็เห็นสภาพของสองสาวเมาแทบประคองตัวไม่อยู่

“ไปขึ้นรถ เดี๋ยวผมขับไปส่งเบลก่อน”

“ไม่!”

“ไม่!”

สองสาวหนึ่งร่างเล็กหนึ่งร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกันก่อนจะหันหน้าหัวเราะใส่กันราวคนบ้า ลูคัสพยายามใจเย็นส่งเสียงอ่อนลงตะล่อมทั้งคู่

“เอาล่ะขึ้นรถก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

ร่างสูงกางแขนต้อนสองสาวขึ้นรถอย่างทุลักทุเล เปิดประตูหลังรถหรูของตนไว้ดึงเจ้าคนร่างเล็กก่อน โซเฟียเอาหัวไถมุดเข้าไปได้แล้ว ค่อยฉุดเบลที่ร่างสูงกว่าเข้าไปจนคนตัวสูงล้มคว่ำหน้าใส่เบาะ ลูคัสเห็นดังนั้นได้ทีจึงรีบจับข้อเท้าเบลยกขึ้นก่อนยัดเข้าไปดันประตูปิดอย่างเร็ว

ปัง!

พับผ่าสิ! สองสาวตัวดี ตื่นมาได้รู้เรื่องแน่ กำลังเปิดฤดูกาลแข่งขันในอีกไม่กี่อาทิตย์แต่ดันพากันเมาแอ๋ขนาดนี้

ลูคัสขับรถออกอย่างกระแทกกระทั้นไม่พอใจ แม่เทพธิดานักแข่ง งานนี้ฝีมือเจ้าหล่อนแน่ เพราะเบลล่าไม่มีทางปล่อยให้ตัวเองเมาจนไม่รู้ความขนาดนี้ ใจอยากถกกางเกงยีนส์ตัวน้อยของโซเฟียลงแล้วตีก้นคนตัวก่อเรื่องให้เจ็บสักทีสองทีจะได้เข็ด

พระเจ้า! ถกกางเกง

ลูคัสสบถในใจ คิดไปได้อย่างไร แค่นึกถึงก้นเนียนนุ่มใต้ฝ่ามือขึ้นรอยแดง เจ้าลุคน้อยในกางเกงก็แข็งปั๋งขึ้นมาทันที

‘แม่ตัวดี เช้าก่อนเถอะจะลงโทษให้ล้างรถทั้งหมดทุกคันที่มี’

“เบล ให้ผมไปส่งที่ไหน ที่อู่หรือเปล่า เบล?”

เสียงเงียบไปแล้วทั้งคู่ มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบา ลูคัสมองกระจกหลังเห็นสองสาวนอนหลับพิงกันหมดสภาพอยู่เบาะหลัง

เฮ้อ! เอาว่ะ ผิดกฎสักวันคงไม่เป็นไร ‘กฎมีอยู่ว่าห้ามพาสาวเข้าอู่อัลฟ่าฮัทเตอร์’

แต่ว่าเบลล่าไม่ใช่สาวคนอื่นนี่ ฉะนั้นยกเว้น เรื่องอะไรที่เขาจะโดนคนเดียว เดเมียนเพื่อนรักต้องมาร่วมชะตากรรมด้วย คิดได้แบบนี้ลูคัสค่อยอารมณ์ดีขึ้นมา อย่างน้อยได้เห็นหน้าเพื่อนรักทำหน้าหมีกินผึ้งล่ะโว้ย