ของขวัญขอบคุณ

เว่ยหย่งฮวายังไม่ได้เดินไปดูทางนั้น นางจึงละสายตาจากพู่กันแบบอื่นๆ ที่กำลังเลือกอยู่

จากอุปนิสัยของอู๋ซือหนิงที่หนิงชิงชิงบอกมาเขาก็โปรดปรานน้ำชาจากต่างแดนอยู่ไม่น้อย เช่นนั้นการซื้อชุดถ้วยชาไปให้ก็อาจจะไม่เลว

นางเลือกชุดถ้วยชาสีเขียวไข่กาที่วาดลายสีทองประดับไว้ขึ้นมาดู จับมันหมุนดูทั้งบนล่างและซ้ายขวา แม้ลายจะเรียบง่ายที่สุดในหมู่ของที่วางแสดงไว้ แต่หากสังเกตดี ๆ จะพบว่าลวดลายบนถ้วยชาที่ไม่ใช่ลายวาดของตัวมันเองนั้นมีความซับซ้อนมากกว่า

เหมาะทีเดียว

"เถ้าแก่ ข้าเอาชุดนี้ ห่อให้ดีๆ เลยนะ"

"ได้ขอรับคุณหนู ข้าจะทำให้สวยงามสุดฝีมือ"

เถ้าแก่มารับถุงเงินจากหนิงชิงชิงแล้วรีบไปจัดการให้ตามสั่ง

ความสนุกของการใช้เงินจับจ่ายซื้อของโดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังมันเป็นอย่างนี้นี่เอง!

เว่ยหย่งฮวายิ้มแล้วยิ้มอีก นางไม่ได้สัมผัสความสุนทรีแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ พอเรียนจบก็มุ่งหน้าทำแต่งาน งาน งานและงาน จนเหมือนตัวเองเป็นเครื่องจักรหรือหุ่นยนต์ไม่ใช่มนุษย์แล้ว

รับของมาจากเถ้าแก่เรียบร้อยนางก็ตั้งใจจะกลับจวนเลย