ตอนที่  9  ชอบก็คือชอบ

จิลร้องลั่นเมื่อลำเอ็นกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง “อ่อนโยน” งั้นเหรอ ก็แค่คำพูดปลอบใจเธอเท่านั้นแหละ เพราะแค่ผ่านครั้งแรกไปได้เขาก็คงลืมคำนี้ไปแล้ว รวมถึงตัวเธอด้วย

“อาา…จิลยอดไปเลยแน่นชะมัด ขอท่าหมาอีกทีได้ไหม”

“อะไรนะคะ อ๊ะ! หมอ!”

เขาเพียงแค่บอก ไม่ได้ถามความยินยอมหรือสมัครใจเมื่อเริ่มจับตัวจิลหันหลังพาดไปที่หัวเตียงและค่อย ๆ สอดเข้าไปอีกครั้ง แม้ว่าจะเบาแต่จิลรู้สึกว่ามันแน่นและดูเหมือนว่าเจ้าแท่งแกร่งของเขามันจะใหญ่ขึ้นกว่าเดิมจนเธอเริ่มจุก

“โอ๊ย! หมอคะจิลเจ็บ มันใหญ่จัง”

“อะไรนะ ไหวหรือเปล่าผมเสียวมากมันคงจะแข็งและใหญ่ขึ้นน่ะ ยังทนได้อยู่ไหม”

“อื้อ…อ๊ะ!…ฮึก!”

มันทั้งจุก ทั้งแน่นและเสียวในเวลาเดียวกัน แต่เมื่อหมอคินน์ค่อย ๆ ขยับเบา ๆ เธอก็เริ่มเรียนรู้และตามเขาทัน เสียงครางต่ำของหมอคินน์ทำให้จิลเริ่มได้ใจ

“หมอคะ จิลเสียว อ๊ะ!!”

ลิ้นของหมอคินน์โลมเลียที่กกหูของเธอก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลงมาที่ลำคอและฝังจูบลงไปเพราะความเสียวที่เขาพึ่งสอดใส่ไปจนสุด แรงกระแทกเริ่มเพิ่มมากขึ้นและถี่ขึ้น ไม่นานเธอก็รู้ว่าเขาทนไม่ไหวแล้วเพราะหมอคินน์กอดรัดตัวเธอเอาไว้จนแน่นและเกร็งตัวค้างอยู่ข้างหลัง

“อาาา!! แฮก แฮ