Share

บทที่ 14

last update Last Updated: 2025-03-16 21:53:23

ริมฝีปากบางค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ท่อนเอ็นที่มันตั้งชันอยู่ใกล้ใบหน้า

แขนทั้งสองข้างของเขาขยับขึ้นไปหนุนท้ายทอยตัวเอง แล้วมองต่ำลงมาดูว่าเธอจะทำอย่างไร

"อึก" หญิงสาวใช้ปากครอบงำเจ้าสิ่งนั้นและจินตนาการไปว่ามันคือของกินได้ เธอไม่รู้หรอกว่าการใช้ปากช่วยผู้ชายต้องทำยังไง แต่ก็ดีมากแล้วที่เขาเปิดโอกาสให้เธอเป็นคนเลือกเองว่าจะใช้อะไร เพราะเธอลืมไปเลยว่าสิ่งหนึ่งที่ต้องเตรียมคือยาคุมกำเนิด

อ๊อก อึก อ๊อก อึก ขณะที่ใช้ปากรูดขึ้นลงเธอก็มีอาการพะอืดพะอม แต่ไม่กล้าแสดงออกมาให้เขาเห็น เดี๋ยวหาว่ารังเกียจอีก

"ซี๊ดด" ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เสียว ยิ่งฟันเธอถูกเนื้อบางๆ ด้วยแล้ว ในใจตอนนี้อยากจะจับศีรษะเธอกดลงแล้วกระแทกให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ถ้าทำแบบนั้นเขาคงเสร็จเร็วแน่ ก็เลยปล่อยให้เธอแสดงความสามารถหน่อย

"อือ อ๊อก อ๊อก บ๊วก" ตอนที่น้ำของเขาซึมออกมาจากยอดปลาย รสชาติของมันไม่น่าจะมาอยู่ในปากของมนุษย์ได้เลย

"แล้วมือมีไว้ทำไม" เขาเห็นว่าเธอพยายามมาสักพักแล้ว ถ้าเธอใช้มือรูดช่วยในขณะที่อมป่านนี้คงแตกไปแล้ว

มือเหรอ..เธอคิดว่าถ้าใช้มือก็คงไม่ต้องใช้ปากมั้ง หญิงสาวก็เลยกำช่วงลำท่อน แล้วก็รูดขึ้นลงเหมือนตำส้มตำ

"อ้า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 15

    17 : 20 น. ที่หมู่บ้านจัดสรร"เจ้านายของคุณยังไม่มาอีกเหรอคะ""ยังครับ""แล้วทำไมถึงรีบให้ฉันมาจังเลย""เป็นคำสั่งของท่าน"แล้วนี่เมื่อไรเขาจะมา อย่าบอกนะว่าจะมาเวลาเดิม ถ้าให้เธอไปหาแม่ก่อนก็คงดี จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังแบบนี้"แล้วนั่นคุณจะไปไหนคะ" ชมจันทร์รีบถามเมื่อเห็นคนของเขาเดินกลับไปที่รถ"หมดหน้าที่ของผมแล้ว""บอกได้ไหมว่าเขาจะมาถึงที่นี่กี่โมง""ผมไม่รู้หรอกครับ ว่าเจ้านายยังมีธุระที่ไหนอีกไหม" พอพูดจบธีรพันธ์ก็ขับรถออกไปชมจันทร์ชะเง้อหน้ามองแล้วมองอีก ตอนนี้ก็มืดมากแล้วเขายังไม่มา หรือว่าเธอจะอาบน้ำรอ เขามาถึงจะได้รีบทำรีบเสร็จ ..เรามีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร..รีบทำรีบเสร็จงั้นเหรอแต่ถึงยังไงเธอก็ต้องอาบน้ำอยู่ดี ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันเหนียวตัวจะแย่ ตอนนี้ก็สามทุ่มแล้วเดี๋ยวเขาคงมามั้ง หญิงสาวก็เลยอาบน้ำ แต่ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนหรอก เธอนอนรออยู่บนเตียงด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบร่างกายอยู่จนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้เพราะเธอเผลอหลับไปก่อน แต่มารู้สึกตัวอีกทีเหมือนร่างกายของเธอถูกสัมผัสด้วยของแหลมเล็กๆ"อือ" ชมจันทร์จำได้ดีว่ามันคือหนวดเคราที่เขายังไม่โกน หญิงสาวนอน

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 16

    "เชิญนั่งก่อนค่ะ""ขอบคุณค่ะ" ทำไมเธอถึงรู้สึกผิดแบบนี้ ถ้าผู้หญิงคนนี้รู้ว่าเราเป็นอะไรกับแฟนของเธอ ไม่อยากคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น"ฉันชอบงานของคุณมากเลยค่ะ ฉันก็เลยอยากคุยกับคุณเรื่องอุดมคติที่ส่งงานชิ้นนี้มา""อะไรนะคะ ไหนคุณบอกว่า..""บอกว่ามีงานให้แก้ใช่ไหมคะ เพราะฉันอยากรู้จักคุณไงก็เลยต้องบอกแบบนั้น""ทำไมคะ?""ไม่ต้องถามหรอกค่ะว่าทำไม ฉันรู้ว่าคุณก็รู้ดี เรื่องนี้เราละไว้ในฐานที่เข้าใจกันดีกว่านะคะ" ขณะที่พูดเพลงพิณก็มีรอยยิ้มตลอดเวลา เธอช่างมีเสน่ห์ในตัวของเธอมาก ถ้าใครได้เป็นเจ้าของผู้หญิงคนนี้ คิดว่าคงตายอยู่แทบเท้าแน่ แต่ทำไมเขาถึงไม่หยุดแค่เธอคนนี้"ใบหน้าเพลงมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าคะ" เพลงพิณลูบใบหน้าตัวเองเล็กน้อย เพราะเห็นว่าอีกฝ่ายจ้องมอง"คุณนิสัยดีและสวยน่ารักแถมยัง.." อยากจะบอกว่ายังทันคนอีก เพราะสิ่งที่เพลงพิณบอกว่าให้ละไว้ในฐานที่เข้าใจนั้น คงคิดว่าหัวหน้าจะไม่บอกผลงานของลูกน้องว่าเป็นของใคร หัวหน้าส่วนมากอยากเก็บผลงานไว้กับตัวเองมากกว่า"คุณชมแบบนี้เดี๋ยวเพลงก็ลอย งั้นเรามาเริ่มคุยงานกันเลยดีกว่าค่ะ เพลงชอบแนวความคิดของคุณจริงๆ นะ ถ้าเราได้.."แกร็ก.. เพลงพิณยังไ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 17

    "ฉันขอคุยธุระกับคุณก่อนได้ไหมคะ" หญิงสาวที่นั่งอยู่บนตักชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆ เพื่อให้เขาได้ยินเพียงคนเดียว"ก็พูดมาสิ""แต่ที่นี่..""ทำไม..ธุระของเธอสำคัญมากเลยเหรอ""สำหรับคุณแล้วมันคงไม่สำคัญค่ะ" คำพูดของเธอแต่ละประโยคถ้าคู่สนทนาไม่ตั้งใจฟังก็แทบจะไม่ได้ยินแบงค์กับติวเตอร์เพื่อนสนิททัพไทแอบกระซิบถามกันว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร ถ้าจะว่าเป็นผู้หญิงกลางคืนก็ไม่น่าใช่ เพราะทัพไทไม่เคยสนใจใครแบบนี้มาก่อน ที่จริงแล้วสาวๆ สองคนนั้นเป็นของเพื่อนๆ ก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตู ทัพไทให้ทั้งสองมานั่งข้างตัวเอง เหมือนรู้ว่าจะมีใครมา"วันนี้คุณหมอตรวจรักษาแม่เป็นรอบที่สองค่ะ""แล้วไง""ฉันอยากคุยกับคุณเรื่องค่าใช้จ่ายค่ะ""ได้สิ แต่เธอต้องดื่มกับฉันก่อน" "ทางโรงพยาบาลให้จ่ายก่อนเที่ยงคืน คุณสะดวกโอนเป็นเงินสดเข้าบัญชีฉันได้ไหมคะ" เพราะถ้าเขาให้เป็นเช็คเหมือนคราวก่อนต้องไปขึ้นเงินอีก ..ธนาคารที่ไหนเขาจะเปิดดึกขนาดนี้"ขอเหล้าแก้วหนึ่ง" ทัพไทหันไปพูดกับคนที่ทำหน้าที่ชงเหล้าอยู่ และเพียงไม่นานเหล้าแก้วนั้นก็ถูกส่งมาให้"ดื่มสิ""ฉันดื่มไม่ได้ ฉันต้องกลับไปหาแม่อีก" เพราะถ้าเธอดื่มมีหวังแม่ได้กลิ่นแอลกอ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 18

    "คุณ..ระวัง! กรี๊ดด"โครม! "ชม คุณเป็นอะไรไหม" ทัพไทตกใจมากรีบเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งอ้อมมาฝั่งที่เธอนั่งอยู่ พอเปิดประตูได้เขาก็ขยับกระโปรงของเธอลงมาปิดต้นขาให้ก่อน"ฉันไม่เป็นอะไร แล้วคุณเป็นอะไรไหม" ชมจันทร์เอื้อมมือไปแตะหน้าผากของทัพไทตอนนี้มีเลือดไหลออกมาด้วย "ฉันบอกแล้วเห็นไหม.." กำลังจะต่อว่าให้เขา ลืมไปเลยว่าตอนนี้เธอไม่มีสิทธิ์เหมือนแต่ก่อนแล้วเช้าวันต่อมา.."แกเห็นอะไรไหม""เห็นอะไร""ก็หน้าผากคุณทัพไทไงไปถูกอะไรมา""ใครคือทัพไท""ก็ผู้บริหารสุดหล่อไง""แกนี่รู้ดีนักนะ" อันนาแซววิเวียร์ไม่ทันไรไปรู้จักชื่อท่านแล้ว"จะไม่รู้ได้ยังไง ก็ท่านเข้ามาบริหารบริษัทเป็นเดือนแล้ว มีแค่แกนั่นแหละที่ไม่รู้อะไร ว่าแต่ หน้าผากไปถูกอะไรมา ต้องถูกของแข็งแน่เลย""นั่นยัยชมนี่" อันนาเห็นว่าชมจันทร์กำลังรีบเดินเข้ามาก็เลยกดลิฟต์เปิดรอเพื่อนก่อน"ชมแขนแกไปโดนอะไรมา"ชมจันทร์รีบเอาแขนซ่อนเพื่อนไว้ เพราะเมื่อคืนนี้เศษกระจกรถบาดที่แขน "ฉันซุ่มซ่ามนิดหน่อย""แกคงไม่อยู่ในเหตุการณ์เดียวกับคุณทัพไทหรอกนะ""อะไรนะ?""แกตกใจอะไร เหมือนรู้จักชื่อของคุณทัพไทงั้นแหละ ขนาดยัยอันก็เพิ่งจะรู้เลย"ชมจันทร์ไ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 19

    มือเรียววางแนบกับแผ่นอกของคนที่ยืนจูบเธออยู่เบาๆ เขาไปหิวโหยมาจากไหนนักหนา แต่ทำไมเขาถึงไม่ทำ.. ชมจันทร์แปลกใจ หลายครั้งแล้วที่เขามีโอกาสจะทำมากกว่านี้ แต่เหมือนเขาไม่อยากจะทำมันกับเธอหญิงสาวไม่ปฏิเสธ ไม่ผลักไส แต่ก็ไม่ตอบสนอง ปล่อยให้เขาทำไปแต่ทัพไทก็จูบอยู่ไม่นานเขาก็รีบหักห้ามใจตัวเองปล่อยเธอออก"หมดธุระของคุณหรือยังคะ" ชมจันทร์เห็นว่าเขาเดินไปที่โต๊ะทำงาน เหมือนไม่สนใจเธอแล้ว"ยังไม่ได้คุยธุระเลย จะหมดได้ยังไง""รีบคุยหน่อยได้ไหมคะ ฉันต้องรีบลงไปทำงานที่ค้างไว้เมื่อวาน""เรื่องงานที่เธอส่งขึ้นมา""งานมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ""เธอคิดจะทำอะไร""คะ?""เธอคงอยากให้ฉันคิดถึงเรื่องเก่าๆ มากเลยสินะ""คุณหมายความว่ายังไง""ก็เรื่องสีนั่นไง""อ๋อ..ถ้าคุณไม่พูดฉันคงลืมไปแล้วนะคะเนี่ย""นี่เธอ.." การผสมสีของผลิตภัณฑ์ชิ้นใหม่ที่ชมจันทร์เสนอมา มันเป็นสูตรเดียวกับที่ทั้งสองเคยผสมแล้วส่งอาจารย์ เพราะพวกเขาเคยทำงานกลุ่มเดียวกัน "เธอบอกว่า เธอลืมมันไปแล้วงั้นเหรอ" ทั้งๆ ที่เขาจำไม่เคยลืม แต่เธอดันบอกว่าลืมไปแล้ว ถ้าเขาไม่พูดขึ้นมาเธอคงจำไม่ได้"เรื่องงานถ้าคุณไม่พอใจฉันยินดีแก้ให้..ขอตัวนะคะ" หญิ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 20

    บ่ายโมงวันเดียวกัน.."เดี๋ยวก่อน""คะ" ชมจันทร์เอางานที่หัวหน้าเร่งไปส่ง แต่พอเธอจะออกมากลับถูกเรียกตัวไว้ หญิงสาวหยุดแล้วค่อยๆ หันกลับไป เพราะคิดว่าหัวหน้าคงมอบหมายงานใหม่ให้ทำอีก"เมื่อเช้านี้ เธอขึ้นไปทำอะไรข้างบน""?""พี่ได้ยินข่าวลือแปลกๆ""ข่าวลืออะไรคะ""พี่คิดว่าเธอก็คงได้ยิน ถ้าพนักงานคนนั้นเป็นพนักงานในแผนกนี้ มันจะทำให้เสื่อมเสียกันทั้งแผนก""พี่มีหลักฐานแล้วเหรอคะ ถึงได้มากล่าวหาฉัน""......" พอชมจันทร์ถามหาหลักฐานรจนาถึงกับพูดไม่ออก"ขอตัวนะคะ" เธอจะถูกไล่ออกจากงานตอนนี้ไม่ได้ ยังไงก็ยืนกระต่ายขาเดียวไปก่อนเย็นวันเดียวกัน.. ที่บ้านเช่าของชมจันทร์"แม่ทานข้าวทานยาตามที่หมอสั่งไหมคะ""แม่กินแล้วไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก""อากาศช่วงนี้มันร้อนมาก แม่อดทนหน่อยนะ ใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว""เราหาห้องได้แล้วเหรอลูก""ห้องที่ราคาสูงหน่อยคงหาเช่าไม่ยากหรอกค่ะ พรุ่งนี้ชมจะลองไปหาดู""ถ้าอีกหน่อยแม่ทำงานได้ ก็คงจะแบ่งเบาภาระเราได้บ้าง""ชมไม่อยากให้แม่ทำงานหรอก แม่อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว""ถึงยังไงแม่ต้องทำงานช่วยเรา ดีกว่าให้แม่อยู่เฉยๆ""ถ้างั้นแม่ก็แข็งแรงไวๆ นะคะ" แต่ก่อนชมจันทร์ยอมรั

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 21

    เขาพูดแบบนี้แล้วเธอจะทำไงได้ ชมจันทร์เดินตามเขาเข้ามาในบ้าน "อาบน้ำมาหรือยัง" "ค่ะ" เพิ่งออกจากบ้านใครจะไม่อาบน้ำล่ะถามแปลก"ถ้างั้นฉันขออาบน้ำก่อน""?" หญิงสาวมองตามเขาที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ แสดงว่าเขายังไม่อาบน้ำเหรอ แล้วไปทำอะไรมาทั้งคืน? คนขับรถก็ไม่ให้ติดตาม อย่าบอกนะว่า.. ชมจันทร์เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย เธอมีสิทธิ์อะไรไปหึงไปหวงเขา ขนาดแฟนของเขายังไม่ว่าอะไรเลยพอคิดได้ว่าเธอต้องอยู่ในที่ของเธอ ชมจันทร์ก็เลยถอดเสื้อผ้ารอเขาอยู่บนเตียง เธอเลือกเดินมาทางนี้แล้ว จะหวงเนื้อหวงตัวกับเขาก็คงไม่ได้ทัพไทออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าเธอนอนห่มผ้ารออยู่บนเตียงแล้ว"รู้งานดีนี่" เขาพูดในขณะที่ยืนเช็ดผมให้แห้งเขาชมเราใช่ไหม หรือกำลังดูถูก จะอะไรก็ช่างเถอะ รีบๆ ทำ รีบๆ เสร็จไม่ได้หรือไงชายหนุ่มโยนผ้าเช็ดผมเมื่อสักครู่ไปกองไว้มุมหนึ่งของห้องนั้น ก่อนที่จะเดินมากระชากผ้าห่มที่เธอคลุมร่างอยู่ให้ออกไปกองอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องร่างหนาก้าวด้วยเข่าขึ้นไปหยุดอยู่ข้างคนที่นอนเปลือยกายรออยู่บนเตียงพอขึ้นมาเขาก็ทำแค่จ้องมองเรือนร่างของเธอ "คุณจะมองทำไมนักหนา ตกลงทำเป็นหรือไม่เป็นเนี่ย" เธอจะไม่ทนกับเขาอีก

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 22

    "พูดอะไรไม่เห็นได้ยินเลย""ไม่ได้ยินได้ยังไงก็ยืนห่างกันแค่นี้..อุ๊ยคุณ!" พอเดินเข้ามาใกล้ก็ถูกเขากระชากตัวให้ขึ้นมานอนอยู่บนเตียง"ก็บอกว่าหาให้แล้วไง แล้วจะรีบไปไหน" มือหนาโอบร่างของหญิงสาวไว้แน่น แต่เธอก็ไม่ได้ห้ามที่เขาจะกอด"คุณก็รู้ว่าแม่ฉันป่วย ที่บ้านหลังนั้นอากาศมันร้อน ฉันอยากให้ท่านมีห้องเย็นๆ""บ้านไม่มีแอร์เหรอ?" น้ำเสียงดูตกใจ เพราะนอนยังไงในอากาศที่ร้อนอบอ้าวแบบนี้"ไม่มี" ถึงแม้ว่าจะอายอยู่บ้างแต่ก็ต้องตอบตามความเป็นจริง"เดี๋ยวให้ไอ้ธีระไปรับแม่มา""รับมาที่ไหน""ก็บ้านหลังข้างๆ นี่ไง""บ้านหลังข้างๆ ?""ใช่ฉันซื้อไว้ให้เธอ""คะ?" ชมจันทร์คิดว่าตัวเองฟังผิด ถึงแม้มันจะเป็นหมู่บ้านจัดสรรที่หลังไม่ค่อยใหญ่นัก แต่ถ้ารวมที่ดินแล้วราคาคงไม่ต่ำกว่า 10 ล้านแน่ขณะที่เธอกำลังอึ้งอยู่ว่าเขาซื้อบ้านให้ ชายหนุ่มก็ได้เอื้อมมือไปพิมพ์ข้อความไลน์ส่งให้กับลูกน้องคนสนิท"เดี๋ยวก่อนนะคะ คุณจะให้คุณธีระไปรับแม่ได้ยังไง แม่ยังไม่รู้เรื่องนี้เลย""แล้วต้องทำไง""ฉันก็ต้องไปบอกแม่เองสิ""แล้วจะบอกแม่ว่ายังไง""บอกว่า..""ว่า..""บอกว่าฉันเช่าบ้านได้แล้ว"คนฟังรู้สึกน้อยใจนิดหน่อย เพราะไม่

    Last Updated : 2025-03-16

Latest chapter

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 108 ตอนจบ

    ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 107

    "แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 106

    พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 105

    ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 104

    "ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 103

    "ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 102

    "งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 101

    "พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 100

    จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status