MasukShare
พ่ายแพ้
Terakhir Diperbarui:
2025-04-26 06:38:49
Bab terkait
ลุงดำ ป่าเถื่อน
เมื่อส่งเนตรทรายจนถึงเส้นชัยไปแล้วหนึ่งครั้ง คราวนี้ถึงทีของเขาบ้าง ที่จะตักตวงความสุขจากเรือนร่างบอบบางให้อิ่มหนำเฒ่าลามกลูบไล้มือสากสัมผัสไปทุกส่วนบนเรือนร่างอวบอัดทุกตารางนิ้ว ไม่มีส่วนไหนที่ตกสำรวจ และไม่มีส่วนไหนที่ไม่เคยตกเป็นของเขา เพราะเขาเป็นคนแรกที่ได้ครอบครองเธอร่างสูงจ้องมองริมฝีปากจิ้มลิ้มของเธอแล้วลอบกลืนน้ำลาย เขารู้ว่ามันหวานแค่ไหน คนตัวใหญ่กดเธอให้นอนหงายลงบนโต๊ะไม้ที่เก่าคร่ำคร่า เป็นโต๊ะที่เขาใช้เป็นที่ประกอบอาหาร ฝ่ามือหนารูดสาวตัวตนสองสามครั้งจนมันขึ้นลำพองตัวขึ้นมา จากงูเขียวก็กลายเป็นอานาคอนด้าตัวใหญ่ ชายชรากดส่วนหัวถูไถกับปลายเม็ดกระสันแล้วสอดตัวตนเข้ามาครึ่งลำ"อ๊ะ! เจ็บนะ!"คนตัวเล็กสะดุ้งวาบ ตีโพยตีพายใส่คนตัวใหญ่ทั้งที่เขาสอดใส่มันเข้ามาได้แค่ครึ่งลำเท่านั้น นายดำชะงัก"ยังเจ็บอยู่เหรอครับ ผมคิดว่าคุณหนูจะชินแล้วเสียอีกอะ"(คนบ้า! ใครมันจะชินกันล่ะใหญ่โตซะขนาดนั้น) เนตรทรายแอบคิดในใจเพียงเท่านั้น หล่อนไม่กล้าอ้าปากพูดมันออกมา กลัวคนบ้าจะกดมันเข้าไปในตัวเธอทีเดียว ครั้งก่อนเขาเสียบเข้ามาในตัวเธอทีเดียวทั้งลำ จนเธอเจ็บแสบร้าวระบมในช่องทางรักอยู่หลายวันชายช
Terakhir Diperbarui : 2025-04-26ลุงดำ ห่างเหิน
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เนตรทรายก็ทำตัวห่างเหินกับนายดำ เขาถามคำเธอตอบคำ ไม่รับโทรศัพท์ ไม่โทรหา และมักจะกลับบ้านค่ำเป็นประจำทุกวัน จนนายดำทนไม่ไหว เขาจะไม่ปล่อยให้คุณหนูเนตรทรายทำตัวห่างเหินกับเขาอย่างนี้อีกแล้ว วันนี้เป็นไงเป็นกันต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องช่วงค่ำของวันจันทร์ ดำมาดักรอพบคุณหนูเนตรทรายที่ประตูรั้วหน้าบ้าน เพราะเนตรทรายจะกลับเข้ามาประมาณสามทุ่มในทุกๆ วัน"ทำไมช่วงนี้คุณหนูกลับบ้านดึกทุกคืนเลยครับ ผมจะไปรับก็ไม่ยอมให้ผมไปรับ อ้างโน่นอ้างนี่ตลอดเวลา โทรศัพท์ไปคุณหนูก็ไม่ยอมรับสายมีแต่ตัดสายทิ้ง""หลีกไปค่ะ หนูจะเข้าบ้าน"เนตรทรายไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาด้วยซ้ำ ยิ่งคิดถึงการกระทำของเขาในคืนนั้นเธอยิ่งขยะแขยง อยากอยู่ห่างๆ"ไม่หลีกครับ ยังไงวันนี้คุณหนูกับผมต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่อง!" น้ำเสียงของดำช่างกระด้างกระเดื่องและห้วนจัด"หนูไม่มีอะไรจะเคลียร์กับลุงค่ะ""คุณหนูหลบหน้าผมทำไมครับ ตั้งแต่วันนั้น""อย่าให้หนูเกลียดลุงมากไปกว่านี้เลยค่ะ แค่นี้หนูก็เกลียดไม่รู้จะเกลียดยังไงแล้ว""คุณหนูเกลียดผมแน่เหรอครับ แล้วครางชื่อผมทำไม เวลาที่ผมเข้าไปอยู่ในตัวคุณ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-01ลุงดำ ช่วยด้วย
ณ ลานจอดรถในห้างสรรพสินค้านายดำโยนของทั้งหมดที่หญิงสาวซื้อมาไว้ตรงเบาะหลัง คล้ายเป็นการบังคับให้เธอต้องมานั่งข้างหน้า"รีบขึ้นรถสิครับ"เขาขึ้นมานั่งประจำที่คนขับพลางออกคำสั่ง หญิงสาวกระแทกสะโพกลงบนเบาะนั่งอย่างไม่เต็มใจนัก"ลุงดำอะ ทำไมรีบชวนกลับจังเลยคะ หนูยังช็อปไม่มันเลยอะ ยังมีอีกหลายร้านที่หนูยังไม่ได้ซื้อเลยนะคะ""เอาไว้วันหลังค่อยมาอีกก็ได้นี่ครับ วันนี้คุณหนูซื้อเยอะแล้วนะ หันมองข้างหลังดูสิครับ""นี่ยังน้อยค่ะ เวลามากับเพื่อนซื้อเยอะกว่านี้อีก""วันหลังนะครับไม่ดื้อนะ"เขาวางมือแหมะลงบนท่อนขาอวบอัด ลูบไล้เบาๆ สองสามครั้ง เนตรทรายมองตาขวาง"ลุงดำอย่าทำรุ่มร่ามสิคะ นี่มันในห้างนะ" เธอปัดมือเขาทิ้ง ขยับตัวหนีจนติดกับกระจก"แต่เราอยู่ในรถนี่ครับ แล้วรถก็ติดฟิล์มดำ ไม่มีใครเห็นหรอกครับ" ชายชราตอบคำถามได้อย่างหน้ามึนมาก เขาลากมือสากไปทั่วเรียวขาอวบอัด เลยไปจนถึงใจกลางร่องรัก ที่มีแพนตี้ตัวบางเป็นปราการด่านสำคัญ"ลุงดำ! เอามือออกไปค่ะ" เธอแหวใส่คนที่ทำหน้ามึนมือไม้ยุบยับราวกับหนวดปลาหมึกอย่างไรอย่างนั้น"ทำไมล่ะครับ คุณหนูชอบไม่ใช่เหรอ วันก่อนยังให้ผมช่วยเกาให้อยู่เลย""ออกรถสักที
Terakhir Diperbarui : 2025-05-01ลุงดำ ฮีโร่
สองบอดี้การ์ดเดินลงจากรถคันหรูของสิงหนาท ราเชนทร์กับไบรอันเตรียมพร้อมจะไปจัดการกับนายดำคนขับรถจอมหื่น ก่อนไปก็ไม่ลืมโทรเรียกกำลังเสริมเพื่อให้ขับรถมารับยังจุดเกิดเหตุ"ไอ้เชษ เดี๋ยวมึงมารับกูกับไอ้อั๋นด้วยนะ พิกัดกับโลเคชั่นกูส่งไปทางไลน์แล้ว""ได้ครับพี่เชนทร์ แล้วจะให้พวกผมพกอาวุธไปด้วยไหมครับ""ไม่ต้องพกมาก็ได้ กูกับไอ้อั๋นสองคนน่าจะเอาอยู่ มึงขับรถมารับพวกกูก็พอ""ครับ"จบคำราเชนทร์ก็กดตัดสาย หันมองไปยังร่างใหญ่ที่ยืนทำหน้าบูด อีกทั้งยังส่งค้อนวงใหญ่มาให้เขา"อ้าว..แล้วนี่มึงเป็นอะไร มายืนทำหน้าบูดเหมือนตูดอยู่ได้ แล้วมึงค้อนกูทำไมไอ้อั๋น"ไบรอันกรอกตาไปมา ทำท่าทางฟึดฟัด "ไบรอัน..ผมชื่อไบรอันไม่ใช่อั๋น เราเคยตกลงกันแล้วใช่ไหมว่าให้เรียกไบรอัน ทำไมพี่เรียกอั๋น มันไม่เท่เข้าใจมะ""ไอ้ห่า..เดี๋ยวปั่ดเหนี่ยวเข้าให้ หน้าสิ่วหน้าขวาน ยังจะมางอนกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำไม! ถ้ากูไม่เรียกไบรอันมึงไม่มีแรงเดินหรือไงวะ""ใช่ครับ..พี่ต้องเรียกผมว่าไบรอัน..เท่านั้น!""อะ..เอา ไบรอันก็ไบรอัน แม่งเอ๊ย! กูล่ะปวดตับกับมึงจริงจริ๊ง บ้านเกิดอยู่อุดรธานีเสือกอยากชื่อเหมือนเกิดที่ลอสแอนเจลิส กูแม่งอยา
Terakhir Diperbarui : 2025-05-01ลุงดำ รับโทษ
สองชั่วโมงต่อมา....สองสามีภรรยากลับบ้านมาด้วยหน้าตาตื่นตกใจ เจอชายฉกรรจ์หลายนายยืนคุมตัวนายดำที่ถูกมัดมือมัดเท้าเอาไว้อยู่ภายในบ้านคนเป็นพ่อไม่พูดพร่ำ เขาพุ่งตัวไปหานายดำด้วยความเดือดดาล ใช้เท้ายันเข้าที่ใบหน้าคมสันแบบเต็มๆ ชายชราหงายหลังลงไปกองกับพื้น"กูอุตส่าห์ไว้ใจมึง แล้วมึงทำกับกูแบบนี้ได้ยังไง..ไอ้สัส!"ชายสูงวัยสบถคำหยาบคายด้วยความเดือดดาล เขาโกรธจัด แทบจะเอาลูกปืนกรอกปากแล้วฆ่ามันให้ตายๆ ไปซะ เพราะดำเป็นคนเก่าคนแก่ของบ้าน ที่รับใช้เขามานาน ไม่คิดว่าจะกล้าทำสิ่งหยาบช้าแบบนี้"กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา มันน่าฆ่าให้ตายนัก!"ดำรีบก้มหัวลงแทบเท้าประมุขของบ้าน ทั้งที่เลือดกบปาก ร่างกายถูกมัดทั้งมือและเท้า "คุณผู้ชายอย่าฆ่าผมเลยนะครับ ผมกลัวแล้ว ผมผิดไปแล้ว"น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินลงอาบแก้ม พิเชษชัยแสยะยิ้มหยัน เบี่ยงตัวหลบการก้มกราบของดำ ถึงแม้สองมือจะถูกจับไพล่ไว้ข้างหลัง แต่การกระทำของดำบ่งบอกให้รู้ว่าเขากำลังกราบ"มึงกลัวตายอย่างนั้นเหรอวะ แล้วทำไมมึงถึงได้กล้าทำ ห๊ะ! ไอ้ระยำ!"พิเชษชัยต่อยหมัดตรงไปที่เบ้าตาซ้ายของนายดำ ตามด้วยแก้มขวาไปอีกหนึ่งหมัด"อ๊าก!!" นายดำส่งเสียงร้องครวญคร
Terakhir Diperbarui : 2025-05-04ลุงดำ ว่าที่ลูกเขย
ณ คฤหาสน์เจริญพิทักษ์พิเชษชัยจัดการเรื่องนายดำที่โรงพักเสร็จสรรพก็เดินทางกลับบ้าน เขานั่งลงฝั่งตรงกันข้ามกับชายฉกรรจ์ที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมสัน รูปร่างสูงสมาร์ท อายุอานามไม่น่าจะเกินสี่สิบสาม ชายชราเอนหลังพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางผ่อนคลาย หันมองหน้าเนตรทรายแล้วผ่อนลมหายใจออกมาหนักๆเด็กสาวยังมีอาการตื่นกลัวและตกใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นอยู่มาก จึงมีอาการเสียขวัญ หากวันนี้เธอไม่ได้สิงหนาทช่วยเอาไว้ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไร พิเชษชัยเบนสายตามายังหนุ่มใหญ่ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ลูกสาวของเขาอีกครั้ง"ผมต้องขอขอบคุณคุณสิงหนาทมากเลยนะครับ ที่ช่วยเหลือลูกสาวผมไว้""ไม่เป็นไรเลยครับคุณอา เป็นใครก็ต้องช่วยทั้งนั้นครับ หากต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้ ว่าแต่คุณอารู้จักผมด้วยหรือครับ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เพราะมั่นใจว่าเขาไม่เคยเห็นหน้าค่าตาชายชราคนนี้"ในแวดวงธุรกิจใครบ้างจะไม่รู้จักคุณสิงหนาท ลูกชายคนโตของเจ้าสัวสนธิล่ะครับ คุณอาจไม่รู้จักผม เพราะคุณเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ คุณเป็นนักธุรกิจไฟแรงในแวดวงอสังหาริมทรัพย์ ส่วนผมทำธุรกิจด้านส่งออกเครื่องดื่มและอาหาร ไม่แปลกที่คุณจะไม่รู้จัก
Terakhir Diperbarui : 2025-05-04ลุงดำ เป็นแฟนกันนะ
หนึ่งเดือนต่อมา....สองหนุ่มสาวนั่งจิบน้ำชากันที่ศาลาริมน้ำ ณ คฤหาสน์เจริญพิทักษ์ บรรยากาศยามเย็นช่างร่มรื่นดีนัก วิวดอกบัวแดงกลางสระก็ช่างงามตา แสงแดดอ่อนๆ ตกกระทบกับผิวน้ำในสระแลดูระยิบระยับสิงหนาทมาเป็นแขกประจำของคฤหาสน์ เพราะเขาจะมาที่นี่อาทิตย์ละสี่วัน เรียกได้ว่าเข้านอกออกในจนชินตา"ชาคาโมมายด์หอมดีนะคะคุณอา""จ้ะ..แต่หอมสู้คนแถวนี้ไม่ได้คนอะไรตัวหอม""รู้ได้ยังไงคะว่าตัวหอม คุณอายังไม่เคยดมเลย""ถ้าอย่างนั้น...ขอดมดูหน่อยได้ไหมเอ่ย นิดเดียวก็พอ..นะครับ"หญิงสาวยังไม่ได้ตอบรับ จมูกโด่งๆ ก็กดฝังลงบนผิวแก้มนุ่มนิ่มของเธอเสียแล้ว แต่เพียงเสี้ยววินาทีเดียวเขาก็ถอนจมูกออก"ห๊อม..หอม""คุณอา!"เธอแกล้งว่าไม่จริงจัง ใบหน้าแเดงซ่าน ปลายเล็บแหลมหยิกหมับไปตรงลอนหน้าท้องที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามแก้เขิน แต่แรงบิดเพียงนิดทำอะไรคนตัวโตไม่ได้เลย เขาจึงขโมยจูบเธอไปอีกฟอดใหญ่ๆคนอะไรไม่รู้เจ้าเล่ห์ชะมัด พูดเรื่องชาอยู่ดีๆ ก็มาขโมยหอมแก้มกันดื้อๆ"หนูรู้ใช่ไหมว่าอารู้สึกยังไงกับหนู" เขากระซิบข้างใบหูน้ำเสียงแหบพร่า"รู้ค่ะ"หญิงสาวก้มหลบสายตาร้อนฉ่าที่มีประกายไฟแห่งความปรารถนาลุกโชนอยู่ในนั้น หัวใจด
Terakhir Diperbarui : 2025-05-04ลุงดำ คัน
"ลุงดำออกรถเลยค่ะหนูจะสายแล้ว""ครับคุณหนู""ว่าแต่ทำไมคุณหนูไม่ไปนั่งข้างหลังล่ะครับ มานั่งข้างหน้าทำไม""นั่งตรงไหนมันก็เหมือนกันแหละค่ะลุงดำ รีบๆ ออกรถเถอะค่ะ หนูไม่อยากไปโรงเรียนสาย""ครับ"ชายสูงวัยรับคำรีบขับรถออกจากลานจอดรถหน้าบ้านมู่งหน้าสู่ถนนใหญ่ นายดำขับรถไปเรื่อยๆ จนรถต้องจอดติดไฟแดงกลางสี่แยก เขาเหลือบมองร่างเล็กที่นั่งทำตัวยุกยิก มือเรียวเล็กลูบขาตัวเองไปมา"คุณหนูเป็นอะไรเหรอครับ"เขาถามในขณะที่ลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อคุณหนูเนตรทรายถลกกระโปรงตัวเองขึ้นมาจนถึงโคนขา แล้วกางเกงในจีสติงสีดำก็โผล่ออกมาให้เห็น"หนูน่าจะเป็นลมพิษค่ะลุงดำ มันคันยุกยิกไปหมดเลยค่ะ โดยเฉพาะตรงขาเนี่ย ลุงดำดูสิคะขึ้นผื่นแดงเต็มไปหมดเลยค่ะ"จริงๆ ด้วยครับ ตอนเช้าคุณหนูรับประทานอะไรมาเหรอครับถึงได้มีอาการแพ้อย่างนี้""ไม่รู้สิ อาจจะเป็นกุ้งในข้าวต้มมั้ง""แล้วตอนนี้คุณหนูมีอาการอย่างอื่นอีกหรือเปล่าครับนอกจากคัน เช่นหายใจติดขัดหรือว่าเวียนหัว""ไม่มีเลยค่ะ หนูแค่มีอาการคันยุกยิกตามตัวเท่านั้น ทายากับกินยาแก้แพ้น่าจะหาย""งั้นเดี๋ยวผมแวะร้านยาแถวนี้แล้วกันนะครับ น่าจะต้องทาคาลาไมน์แก้คันด้วยนะคร
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21
Bab terbaru
ลุงดำ เป็นแฟนกันนะ
หนึ่งเดือนต่อมา....สองหนุ่มสาวนั่งจิบน้ำชากันที่ศาลาริมน้ำ ณ คฤหาสน์เจริญพิทักษ์ บรรยากาศยามเย็นช่างร่มรื่นดีนัก วิวดอกบัวแดงกลางสระก็ช่างงามตา แสงแดดอ่อนๆ ตกกระทบกับผิวน้ำในสระแลดูระยิบระยับสิงหนาทมาเป็นแขกประจำของคฤหาสน์ เพราะเขาจะมาที่นี่อาทิตย์ละสี่วัน เรียกได้ว่าเข้านอกออกในจนชินตา"ชาคาโมมายด์หอมดีนะคะคุณอา""จ้ะ..แต่หอมสู้คนแถวนี้ไม่ได้คนอะไรตัวหอม""รู้ได้ยังไงคะว่าตัวหอม คุณอายังไม่เคยดมเลย""ถ้าอย่างนั้น...ขอดมดูหน่อยได้ไหมเอ่ย นิดเดียวก็พอ..นะครับ"หญิงสาวยังไม่ได้ตอบรับ จมูกโด่งๆ ก็กดฝังลงบนผิวแก้มนุ่มนิ่มของเธอเสียแล้ว แต่เพียงเสี้ยววินาทีเดียวเขาก็ถอนจมูกออก"ห๊อม..หอม""คุณอา!"เธอแกล้งว่าไม่จริงจัง ใบหน้าแเดงซ่าน ปลายเล็บแหลมหยิกหมับไปตรงลอนหน้าท้องที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามแก้เขิน แต่แรงบิดเพียงนิดทำอะไรคนตัวโตไม่ได้เลย เขาจึงขโมยจูบเธอไปอีกฟอดใหญ่ๆคนอะไรไม่รู้เจ้าเล่ห์ชะมัด พูดเรื่องชาอยู่ดีๆ ก็มาขโมยหอมแก้มกันดื้อๆ"หนูรู้ใช่ไหมว่าอารู้สึกยังไงกับหนู" เขากระซิบข้างใบหูน้ำเสียงแหบพร่า"รู้ค่ะ"หญิงสาวก้มหลบสายตาร้อนฉ่าที่มีประกายไฟแห่งความปรารถนาลุกโชนอยู่ในนั้น หัวใจด
ลุงดำ ว่าที่ลูกเขย
ณ คฤหาสน์เจริญพิทักษ์พิเชษชัยจัดการเรื่องนายดำที่โรงพักเสร็จสรรพก็เดินทางกลับบ้าน เขานั่งลงฝั่งตรงกันข้ามกับชายฉกรรจ์ที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมสัน รูปร่างสูงสมาร์ท อายุอานามไม่น่าจะเกินสี่สิบสาม ชายชราเอนหลังพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางผ่อนคลาย หันมองหน้าเนตรทรายแล้วผ่อนลมหายใจออกมาหนักๆเด็กสาวยังมีอาการตื่นกลัวและตกใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นอยู่มาก จึงมีอาการเสียขวัญ หากวันนี้เธอไม่ได้สิงหนาทช่วยเอาไว้ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไร พิเชษชัยเบนสายตามายังหนุ่มใหญ่ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ลูกสาวของเขาอีกครั้ง"ผมต้องขอขอบคุณคุณสิงหนาทมากเลยนะครับ ที่ช่วยเหลือลูกสาวผมไว้""ไม่เป็นไรเลยครับคุณอา เป็นใครก็ต้องช่วยทั้งนั้นครับ หากต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้ ว่าแต่คุณอารู้จักผมด้วยหรือครับ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เพราะมั่นใจว่าเขาไม่เคยเห็นหน้าค่าตาชายชราคนนี้"ในแวดวงธุรกิจใครบ้างจะไม่รู้จักคุณสิงหนาท ลูกชายคนโตของเจ้าสัวสนธิล่ะครับ คุณอาจไม่รู้จักผม เพราะคุณเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ คุณเป็นนักธุรกิจไฟแรงในแวดวงอสังหาริมทรัพย์ ส่วนผมทำธุรกิจด้านส่งออกเครื่องดื่มและอาหาร ไม่แปลกที่คุณจะไม่รู้จัก
ลุงดำ รับโทษ
สองชั่วโมงต่อมา....สองสามีภรรยากลับบ้านมาด้วยหน้าตาตื่นตกใจ เจอชายฉกรรจ์หลายนายยืนคุมตัวนายดำที่ถูกมัดมือมัดเท้าเอาไว้อยู่ภายในบ้านคนเป็นพ่อไม่พูดพร่ำ เขาพุ่งตัวไปหานายดำด้วยความเดือดดาล ใช้เท้ายันเข้าที่ใบหน้าคมสันแบบเต็มๆ ชายชราหงายหลังลงไปกองกับพื้น"กูอุตส่าห์ไว้ใจมึง แล้วมึงทำกับกูแบบนี้ได้ยังไง..ไอ้สัส!"ชายสูงวัยสบถคำหยาบคายด้วยความเดือดดาล เขาโกรธจัด แทบจะเอาลูกปืนกรอกปากแล้วฆ่ามันให้ตายๆ ไปซะ เพราะดำเป็นคนเก่าคนแก่ของบ้าน ที่รับใช้เขามานาน ไม่คิดว่าจะกล้าทำสิ่งหยาบช้าแบบนี้"กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา มันน่าฆ่าให้ตายนัก!"ดำรีบก้มหัวลงแทบเท้าประมุขของบ้าน ทั้งที่เลือดกบปาก ร่างกายถูกมัดทั้งมือและเท้า "คุณผู้ชายอย่าฆ่าผมเลยนะครับ ผมกลัวแล้ว ผมผิดไปแล้ว"น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินลงอาบแก้ม พิเชษชัยแสยะยิ้มหยัน เบี่ยงตัวหลบการก้มกราบของดำ ถึงแม้สองมือจะถูกจับไพล่ไว้ข้างหลัง แต่การกระทำของดำบ่งบอกให้รู้ว่าเขากำลังกราบ"มึงกลัวตายอย่างนั้นเหรอวะ แล้วทำไมมึงถึงได้กล้าทำ ห๊ะ! ไอ้ระยำ!"พิเชษชัยต่อยหมัดตรงไปที่เบ้าตาซ้ายของนายดำ ตามด้วยแก้มขวาไปอีกหนึ่งหมัด"อ๊าก!!" นายดำส่งเสียงร้องครวญคร
ลุงดำ ฮีโร่
สองบอดี้การ์ดเดินลงจากรถคันหรูของสิงหนาท ราเชนทร์กับไบรอันเตรียมพร้อมจะไปจัดการกับนายดำคนขับรถจอมหื่น ก่อนไปก็ไม่ลืมโทรเรียกกำลังเสริมเพื่อให้ขับรถมารับยังจุดเกิดเหตุ"ไอ้เชษ เดี๋ยวมึงมารับกูกับไอ้อั๋นด้วยนะ พิกัดกับโลเคชั่นกูส่งไปทางไลน์แล้ว""ได้ครับพี่เชนทร์ แล้วจะให้พวกผมพกอาวุธไปด้วยไหมครับ""ไม่ต้องพกมาก็ได้ กูกับไอ้อั๋นสองคนน่าจะเอาอยู่ มึงขับรถมารับพวกกูก็พอ""ครับ"จบคำราเชนทร์ก็กดตัดสาย หันมองไปยังร่างใหญ่ที่ยืนทำหน้าบูด อีกทั้งยังส่งค้อนวงใหญ่มาให้เขา"อ้าว..แล้วนี่มึงเป็นอะไร มายืนทำหน้าบูดเหมือนตูดอยู่ได้ แล้วมึงค้อนกูทำไมไอ้อั๋น"ไบรอันกรอกตาไปมา ทำท่าทางฟึดฟัด "ไบรอัน..ผมชื่อไบรอันไม่ใช่อั๋น เราเคยตกลงกันแล้วใช่ไหมว่าให้เรียกไบรอัน ทำไมพี่เรียกอั๋น มันไม่เท่เข้าใจมะ""ไอ้ห่า..เดี๋ยวปั่ดเหนี่ยวเข้าให้ หน้าสิ่วหน้าขวาน ยังจะมางอนกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำไม! ถ้ากูไม่เรียกไบรอันมึงไม่มีแรงเดินหรือไงวะ""ใช่ครับ..พี่ต้องเรียกผมว่าไบรอัน..เท่านั้น!""อะ..เอา ไบรอันก็ไบรอัน แม่งเอ๊ย! กูล่ะปวดตับกับมึงจริงจริ๊ง บ้านเกิดอยู่อุดรธานีเสือกอยากชื่อเหมือนเกิดที่ลอสแอนเจลิส กูแม่งอยา
ลุงดำ ช่วยด้วย
ณ ลานจอดรถในห้างสรรพสินค้านายดำโยนของทั้งหมดที่หญิงสาวซื้อมาไว้ตรงเบาะหลัง คล้ายเป็นการบังคับให้เธอต้องมานั่งข้างหน้า"รีบขึ้นรถสิครับ"เขาขึ้นมานั่งประจำที่คนขับพลางออกคำสั่ง หญิงสาวกระแทกสะโพกลงบนเบาะนั่งอย่างไม่เต็มใจนัก"ลุงดำอะ ทำไมรีบชวนกลับจังเลยคะ หนูยังช็อปไม่มันเลยอะ ยังมีอีกหลายร้านที่หนูยังไม่ได้ซื้อเลยนะคะ""เอาไว้วันหลังค่อยมาอีกก็ได้นี่ครับ วันนี้คุณหนูซื้อเยอะแล้วนะ หันมองข้างหลังดูสิครับ""นี่ยังน้อยค่ะ เวลามากับเพื่อนซื้อเยอะกว่านี้อีก""วันหลังนะครับไม่ดื้อนะ"เขาวางมือแหมะลงบนท่อนขาอวบอัด ลูบไล้เบาๆ สองสามครั้ง เนตรทรายมองตาขวาง"ลุงดำอย่าทำรุ่มร่ามสิคะ นี่มันในห้างนะ" เธอปัดมือเขาทิ้ง ขยับตัวหนีจนติดกับกระจก"แต่เราอยู่ในรถนี่ครับ แล้วรถก็ติดฟิล์มดำ ไม่มีใครเห็นหรอกครับ" ชายชราตอบคำถามได้อย่างหน้ามึนมาก เขาลากมือสากไปทั่วเรียวขาอวบอัด เลยไปจนถึงใจกลางร่องรัก ที่มีแพนตี้ตัวบางเป็นปราการด่านสำคัญ"ลุงดำ! เอามือออกไปค่ะ" เธอแหวใส่คนที่ทำหน้ามึนมือไม้ยุบยับราวกับหนวดปลาหมึกอย่างไรอย่างนั้น"ทำไมล่ะครับ คุณหนูชอบไม่ใช่เหรอ วันก่อนยังให้ผมช่วยเกาให้อยู่เลย""ออกรถสักที
ลุงดำ ห่างเหิน
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เนตรทรายก็ทำตัวห่างเหินกับนายดำ เขาถามคำเธอตอบคำ ไม่รับโทรศัพท์ ไม่โทรหา และมักจะกลับบ้านค่ำเป็นประจำทุกวัน จนนายดำทนไม่ไหว เขาจะไม่ปล่อยให้คุณหนูเนตรทรายทำตัวห่างเหินกับเขาอย่างนี้อีกแล้ว วันนี้เป็นไงเป็นกันต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องช่วงค่ำของวันจันทร์ ดำมาดักรอพบคุณหนูเนตรทรายที่ประตูรั้วหน้าบ้าน เพราะเนตรทรายจะกลับเข้ามาประมาณสามทุ่มในทุกๆ วัน"ทำไมช่วงนี้คุณหนูกลับบ้านดึกทุกคืนเลยครับ ผมจะไปรับก็ไม่ยอมให้ผมไปรับ อ้างโน่นอ้างนี่ตลอดเวลา โทรศัพท์ไปคุณหนูก็ไม่ยอมรับสายมีแต่ตัดสายทิ้ง""หลีกไปค่ะ หนูจะเข้าบ้าน"เนตรทรายไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาด้วยซ้ำ ยิ่งคิดถึงการกระทำของเขาในคืนนั้นเธอยิ่งขยะแขยง อยากอยู่ห่างๆ"ไม่หลีกครับ ยังไงวันนี้คุณหนูกับผมต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่อง!" น้ำเสียงของดำช่างกระด้างกระเดื่องและห้วนจัด"หนูไม่มีอะไรจะเคลียร์กับลุงค่ะ""คุณหนูหลบหน้าผมทำไมครับ ตั้งแต่วันนั้น""อย่าให้หนูเกลียดลุงมากไปกว่านี้เลยค่ะ แค่นี้หนูก็เกลียดไม่รู้จะเกลียดยังไงแล้ว""คุณหนูเกลียดผมแน่เหรอครับ แล้วครางชื่อผมทำไม เวลาที่ผมเข้าไปอยู่ในตัวคุณ
ลุงดำ ป่าเถื่อน
เมื่อส่งเนตรทรายจนถึงเส้นชัยไปแล้วหนึ่งครั้ง คราวนี้ถึงทีของเขาบ้าง ที่จะตักตวงความสุขจากเรือนร่างบอบบางให้อิ่มหนำเฒ่าลามกลูบไล้มือสากสัมผัสไปทุกส่วนบนเรือนร่างอวบอัดทุกตารางนิ้ว ไม่มีส่วนไหนที่ตกสำรวจ และไม่มีส่วนไหนที่ไม่เคยตกเป็นของเขา เพราะเขาเป็นคนแรกที่ได้ครอบครองเธอร่างสูงจ้องมองริมฝีปากจิ้มลิ้มของเธอแล้วลอบกลืนน้ำลาย เขารู้ว่ามันหวานแค่ไหน คนตัวใหญ่กดเธอให้นอนหงายลงบนโต๊ะไม้ที่เก่าคร่ำคร่า เป็นโต๊ะที่เขาใช้เป็นที่ประกอบอาหาร ฝ่ามือหนารูดสาวตัวตนสองสามครั้งจนมันขึ้นลำพองตัวขึ้นมา จากงูเขียวก็กลายเป็นอานาคอนด้าตัวใหญ่ ชายชรากดส่วนหัวถูไถกับปลายเม็ดกระสันแล้วสอดตัวตนเข้ามาครึ่งลำ"อ๊ะ! เจ็บนะ!"คนตัวเล็กสะดุ้งวาบ ตีโพยตีพายใส่คนตัวใหญ่ทั้งที่เขาสอดใส่มันเข้ามาได้แค่ครึ่งลำเท่านั้น นายดำชะงัก"ยังเจ็บอยู่เหรอครับ ผมคิดว่าคุณหนูจะชินแล้วเสียอีกอะ"(คนบ้า! ใครมันจะชินกันล่ะใหญ่โตซะขนาดนั้น) เนตรทรายแอบคิดในใจเพียงเท่านั้น หล่อนไม่กล้าอ้าปากพูดมันออกมา กลัวคนบ้าจะกดมันเข้าไปในตัวเธอทีเดียว ครั้งก่อนเขาเสียบเข้ามาในตัวเธอทีเดียวทั้งลำ จนเธอเจ็บแสบร้าวระบมในช่องทางรักอยู่หลายวันชายช
ลุงดำ พ่ายแพ้
เขาช้อนอุ้มร่างบางมาจากสนามหญ้าข้างบ้าน เดินลัดเลาะมาจนถึงห้องพัก ปิดประตูลงกลอนเสร็จสรรพด้วยมือแกร่งแค่หนึ่งข้าง แต่แทนที่เขาจะวางเธอลงบนที่นอนหนานุ่มขาวสะอาด กลับพาเธอมาวางบนโต๊ะไม้ที่เก่าคร่ำคร่า ที่เขาใช้มันเป็นที่ประกอบอาหารในห้องครัวแทนร่างแกร่งแทรกตัวเองเข้ามาระหว่างกลางของเรียวขาที่ไร้ซื่งเสื้อผ้า เพราะมันถูกกระชากจนขาดวิ่นไปหมดแล้วก้านนิ้วเรียวลูบไล้ไปทั่วง่ามขาที่นุ่มเนียนสะอาดตา เขาแยกขาเธอออกจากกันดันมันให้ยกขึ้นตั้งชันทั้งสองข้างแล้วพาดมันเอาไว้บนบ่า"อ้าขาให้กว้างๆ หน่อยสิครับ"เขาสั่ง แต่แทนที่เธอจะทำตามกลับหุบรวบขาเข้าหากัน"คุณหนูอย่าดื้อสิครับ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!"เขาขู่ แล้วเธอก็ต้องยอมทำตาม เธอไม่อยากพบเจอกับความกักขระ ดุดัน จนร่างกายบอบช้ำเหมือนวันนั้นอีกแล้ว เธอเจ็บและหวาดเสียวเหมือนใจจะขาด ในยามที่เขาเอาเข็มขัดฟาดแล้วกัดไปจนทั่วแผ่นหลัง ยิ่งคิดเนตรทรายยิ่งไม่กล้าขัดใจคนเผด็จการ หล่อนอ้าขาออกจนกว้างทำตามที่เขาสั่ง"ดีมากครับ ผมจะพาคุณหนูไปท่องแดนสวรรค์ ไม่ดื้อนะครับเด็กดี"อันที่จริงเธอไม่ได้อยากจะเป็นเด็กดีของเขาหรอกนะ แค่ไม่อยากเจ็บตัวต่างหากล่ะ ถึงได้ยอมทำตาม
ลุงดำ ห่างเหิน
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เนตรทรายก็ทำตัวห่างเหินกับนายดำ เขาถามคำเธอตอบคำ ไม่รับโทรศัพท์ ไม่โทรหา และมักจะกลับบ้านค่ำเป็นประจำทุกวัน จนนายดำทนไม่ไหว เขาจะไม่ปล่อยให้คุณหนูเนตรทรายทำตัวห่างเหินกับเขาอย่างนี้อีกแล้ว วันนี้เป็นไงเป็นกันต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องช่วงค่ำของวันจันทร์ ดำมาดักรอพบคุณหนูเนตรทรายที่ประตูรั้วหน้าบ้าน เพราะเนตรทรายจะกลับเข้ามาประมาณสามทุ่มในทุกๆ วัน"ทำไมช่วงนี้คุณหนูกลับบ้านดึกทุกคืนเลยครับ ผมจะไปรับก็ไม่ยอมให้ผมไปรับ อ้างโน่นอ้างนี่ตลอดเวลา โทรศัพท์ไปคุณหนูก็ไม่ยอมรับสายมีแต่ตัดสายทิ้ง""หลีกไปค่ะ หนูจะเข้าบ้าน"เนตรทรายไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาด้วยซ้ำ ยิ่งคิดถึงการกระทำของเขาในคืนนั้นเธอยิ่งขยะแขยง อยากอยู่ห่างๆ"ไม่หลีกครับ ยังไงวันนี้คุณหนูกับผมต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่อง!" น้ำเสียงของดำช่างกระด้างกระเดื่องและห้วนจัด"หนูไม่มีอะไรจะเคลียร์กับลุงค่ะ""คุณหนูหลบหน้าผมทำไมครับ ตั้งแต่วันนั้น""อย่าให้หนูเกลียดลุงมากไปกว่านี้เลยค่ะ แค่นี้หนูก็เกลียดไม่รู้จะเกลียดยังไงแล้ว""คุณหนูเกลียดผมแน่เหรอครับ แล้วครางชื่อผมทำไม เวลาที่ผมเข้าไปอยู่ในตัวคุณ
