ป่าเถื่อน

เมื่อส่งเนตรทรายจนถึงเส้นชัยไปแล้วหนึ่งครั้ง คราวนี้ถึงทีของเขาบ้าง ที่จะตักตวงความสุขจากเรือนร่างบอบบางให้อิ่มหนำ

เฒ่าลามกลูบไล้มือสากสัมผัสไปทุกส่วนบนเรือนร่างอวบอัดทุกตารางนิ้ว ไม่มีส่วนไหนที่ตกสำรวจ และไม่มีส่วนไหนที่ไม่เคยตกเป็นของเขา เพราะเขาเป็นคนแรกที่ได้ครอบครองเธอ

ร่างสูงจ้องมองริมฝีปากจิ้มลิ้มของเธอแล้วลอบกลืนน้ำลาย เขารู้ว่ามันหวานแค่ไหน คนตัวใหญ่กดเธอให้นอนหงายลงบนโต๊ะไม้ที่เก่าคร่ำคร่า เป็นโต๊ะที่เขาใช้เป็นที่ประกอบอาหาร ฝ่ามือหนารูดสาวตัวตนสองสามครั้งจนมันขึ้นลำพองตัวขึ้นมา จากงูเขียวก็กลายเป็นอานาคอนด้าตัวใหญ่ ชายชรากดส่วนหัวถูไถกับปลายเม็ดกระสันแล้วสอดตัวตนเข้ามาครึ่งลำ

"อ๊ะ! เจ็บนะ!"

คนตัวเล็กสะดุ้งวาบ ตีโพยตีพายใส่คนตัวใหญ่ทั้งที่เขาสอดใส่มันเข้ามาได้แค่ครึ่งลำเท่านั้น นายดำชะงัก

"ยังเจ็บอยู่เหรอครับ ผมคิดว่าคุณหนูจะชินแล้วเสียอีกอะ"

(คนบ้า! ใครมันจะชินกันล่ะใหญ่โตซะขนาดนั้น) เนตรทรายแอบคิดในใจเพียงเท่านั้น หล่อนไม่กล้าอ้าปากพูดมันออกมา กลัวคนบ้าจะกดมันเข้าไปในตัวเธอทีเดียว ครั้งก่อนเขาเสียบเข้ามาในตัวเธอทีเดียวทั้งลำ จนเธอเจ็บแสบร้าวระบมในช่องทางรักอยู่หลายวัน

ชายช