Home / วัยรุ่น / ล่ามรัก / แฟนอินทุอร

Share

แฟนอินทุอร

last update Last Updated: 2025-09-01 04:47:27

ระหว่างทาง มิรินและแพรี่ยังคงกรี๊ดกร๊าดถึงความสัมพันธ์ระหว่างชีวินและอินทุอรไม่หยุด ภัทรพิชาได้แต่นิ่งฟังอยู่เงียบๆ ไม่ได้อยากถามหรือต้องการรับรู้สถานะของทั้งสองคนแต่อย่างใด แต่ก็มิวายยังคงถูกสองสาวลากเข้าไปเกี่ยวอยู่ด้วยตลอด

"ว่าไงไพน์ แกรู้มาก่อนหรือเปล่าว่าพี่ชายแกกับยายอินเขาไปแอบรู้จักกันได้ยังไง ที่ไหน และตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงแพรี่ อีกอย่างเขาก็ไม่ใช่พี่ชายของฉันสักหน่อย"

"อ้าว ก็แกอยู่บ้านเดียวกันกับเขา แล้วแม่ของแกก็พึ่งแต่งงานกับพ่อของเขาไง เผื่อว่าแกจะแอบรู้ว่าสองคนนั้นแอบไปทำความรู้จักกันตอนไหนมาฉันอยากจะรู้"

"เออนั่นดิไพน์ ยายอินกับพี่ชินไปแอบปิ๊งปั๊งกันตอนไหนวะ นั่นระดับพี่ชินเดือนมหาวิทยาลัยเลยนะเว้ย"

ทั้งมิรินและแพรี่ยังคงถามย้ำสนับสนุนคำพูดของกันและกัน ส่วนเธอเองก็ได้แต่บอกสองสาวนั่นไปว่าไม่สามารถบอกข่าวข้อมูลใดๆเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งสองคนนั้นได้เลย เนื่องจากว่าความสัมพันธ์ของเธอและชีวินนั้นไม่ได้อยู่ในระดับที่ดีเท่าไหร่

"ฉันไม่รู้จริงๆพวกแก ถึงแม้ว่าจะอยู่บ้านเดียวกัน แต่ปกติคุณชินเขาก็ไปๆมาๆระหว่างคอนโดกับบ้าน ที่สำคัญ เขาต่อต้านการแต่งงานระหว่างแม่ฉันกับพ่อของเขา พูดง่ายๆก็คือเขาไม่ได้ญาติดีและก็ไม่ได้ยินดีต้อนรับฉันกับแม่ ออกจะรังเกียจเสียด้วยซ้ำที่แม่ของฉันบังอาจไปแต่งงานกับพ่อของเขา ทีหลังพวกแกก็อย่าไปบอกว่าฉันกับเขาเป็นพี่น้องกันอีกนะ พูดแบบนั้นเขาอาจจะโกรธเอาก็ได้"

"ว้ายตายแล้ว! นี่จริงเหรอยะ เห็นหน้าหล่อๆแบบนั้นแต่ทำไมใจร้าย" แพรี่รีบยกมือขึ้นทาบอกปิดปากด้วยความตกใจ

"เออนั่นดิ เรื่องแบบนี้มันอย่างกับพล็อตนิยายที่ฉันชอบอ่านเลยอ่ะ ไม่น่าเชื่อว่ามันจะมีเรื่องแบบนี้ในชีวิตจริงด้วย"

มิรินฟังแล้วก็ได้แต่ทำหน้างง ส่วนแพรี่ก็ออกอาการเอ๋อแดกเพราะคิดไม่ถึงว่าภายใต้ภาพลักษณ์ที่ดูหล่อเท่กร้าวใจสาว ชีวินจะมีมุมมืดอะไรแบบนี้ด้วย

"เอาเป็นว่าถ้าพวกแกอยากรู้อะไรก็ไปถามยายอินเองก็แล้วกัน ส่วนฉันจะขออยู่ของฉันเงียบๆ พวกแกไม่ต้องลากฉันเข้าไปยุ่งเกี่ยวล่ะ"

ทั้งสองสาวต่างพากันพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วยแล้วจึงเดินมุ่งหน้าแยกย้ายกันเข้าห้องน้ำไป รวมถึงแพรี่ที่แต่งกายในชุดนักศึกษาสาวด้วยที่จะไม่มีทางเข้าห้องน้ำชายโดยเด็ดขาด 

สามสาวพากันเข้าไปนั่งประจำที่ภายในอาคารเรียน เพียงไม่นานอินทุอรก็เดินนามเข้ามาด้วยใบหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้ม รายนั้นถือว่าเป็นลูกคุณหนูขั้นสุด ที่บ้านของอินทุอรทำธุรกิจหลายอย่างและถือว่าฐานะทางบ้านนั้นร่ำรวยมากจนภัทรพิชายังเคยรู้สึกอิจฉาในความโชคดีของอีกฝ่าย

ทั้งเธอ แพรี่ มิริน และอินทุอร เริ่มรู้จักกันมาตั้งแต่ตอนที่เข้าร่วมกิจกรรมต้อนรับน้องของมหาวิทยาลัย จากนั้นก็เกาะกลุ่มกันมาเรื่อยๆ ตลอดระยะเวลาสองปีก็ถือว่าอินทุอรคือเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง ทั้งนิสัยดีและมีน้ำใจ ไม่ว่าจะพากันไปไหนอินทุอรก็จะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายอาสาเลี้ยงเธอและอีกสองสาวด้วยทุกครั้งอย่างไม่มีข้อแม้ ทำเอาแพรี่และมิรินนั้นต่างปลาบปลื้มรวมไปถึงแม้กระทั่งเธอ

อินทุอรเป็นคนสวยและหุ่นดีมาก ทุกอย่างที่อีกฝ่ายใช้มักจะมีแต่ของดีๆและแพงๆ เวลาที่ไปเที่ยวต่างประเทศทีก็มักจะมีข้าวของดีๆกลับมาฝากเธอและอีกสองสาวเสมอ ส่วนมิรินมีพ่อเป็นทนายความ บ้านแพรี่ก็มีธุรกิจส่งออกผลไม้ เรียกได้ว่าภายในกลุ่มคงน่าจะมีแค่เธอคนเดียวที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากผลการเรียนที่โดดเด่นและเป็นที่พึ่งพิงของสามสาวเวลาที่อาจารย์สั่งงานยากๆ แต่ว่าเพื่อนๆทุกคนก็ไม่เคยมีปัญหาที่จะคบหากับเธอที่เป็นเพียงแค่ลูกสาวแม่บ้านเลย

"มาแล้วเหรอยะแม่ตัวดี มานี่เลยนะ มาสาธยายความเป็นไปเป็นมาระหว่างแกกับพี่ชินให้พวกฉันฟังเดี๋ยวนี้ว่าแกกับพี่เขาไปรู้จักมักจี่กันตอนไหน อยู่ๆก็พากันมาเปิดตัว หัวใจกระเทยแทบวาย"

แพรี่รีบดึงแขนของอินทุอรให้นั่งลงที่เก้าข้างๆทันทีด้วยความอยากรู้ และดูเหมือนว่าอินทุอรเองก็น่าที่จะเต็มใจที่จะเล่า ดูจากสีหน้าอินทุอรที่เขินอมยิ้มไว้จนแก้มขาวๆเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ

"เปิดตัวอะไรกันเธอ ฉันกับพี่ชินพึ่งจะเริ่มคุยกันเอง ยังไม่ได้ถึงขั้นเปิดตัวอะไรสักหน่อย"

"แหมอย่ามา ฉันเห็นแกกับพี่เขาเดินควงกันมาคุยกันกระหนุงกระหนิงตั้งแต่ปากทางเข้ามหาวิทยาลัย ท่าทีแบบนี้ถ้าไม่เรียกว่าเปิดตัวแล้วเรียกอะไรยะ" 

แพรี่ยังคงจี้อินทุอรไม่หยุด ส่วนมิรินก็สนับสนุนให้อินทุอรเล่าต่อ คงจะมีแค่เพียงเธอที่ได้แต่คอยนั่งฟังเงียบๆด้วยความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ยิ่งพอได้นึกไปถึงสิ่งที่ชีวินได้ทำกับเธอลงไปในวันนั้นก็ได้แต่รู้สึกคล้ายราวกับว่าจะหายใจไม่สะดวก

"แค่เพื่อนพี่ชายย่ะ พี่ชินเป็นเพื่อนกับลูกพี่ลูกน้องที่เป็นพี่ชายฉัน ก็เลยได้รู้จักกัน"

"แล้วไงต่อยะ ยายอินแกก็เล่าต่อยาวๆสิกั๊กอยู่ได้"

"โอ๊ยแกนี่ก็ใจร้อนจริงๆเลยนะแพรี่ อันที่จริงฉันกับพี่ชินก็แค่พึ่งเริ่มลองๆคุยกันยังไม่ได้ถึงสองอาทิตย์เอง ตอนที่คุยฉันก็พึ่งจะรู้ว่าพี่เขาก็เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ก็เลยได้แลกคอนแทคกันไว้แค่นั้น แค่ลองคุยๆเข้าใจไหม ยังไม่ได้มีอะไรย่ะ"

"เหอะ ทำเป็นมาพูดว่าตอนนี้ยังไม่ได้มีอะไร แต่ว่าอีกหน่อยก็ต้องมีใช่ไหมล่ะ ฉันรู้ทันแกหรอกน่ะ หล่อลากดินแบบพี่ชิน ถ้าได้กินสักทีชีวิตนี้ฉันคงตายตาหลับ"

แพรี่ยังคงทำท่าเพ้อฟันในสิ่งที่ตัวเองพูด ส่วนมิรินและอินทุอรก็ได้นั่งขำและส่ายหน้าให้กับท่าทีของเพื่อน(ไม่)สาว ที่ยกสองมือประสานเข้าหากันตรงหน้าอกและเงยหน้ามองเพดานหลับตาพริ้ม มันคงจะมีแค่เธอที่อยากจะขำท่าทางของแพรี่ยังไงก็ขำไม่ออกเมื่อได้รู้ว่าชีวินและอินทุอรกำลังอยู่ในสถานะที่อาจจะพัฒนาความสัมพันธ์ หากเป็นแบบนั้นเธอควรจะต้องรู้สึกและแสดงออกกับพวกเขายังไง ในเมื่อสิ่งที่มันเกิดขึ้นระหว่างเธอและชีวินนั้นมันช่างทำให้เธอเกิดความรู้สึกแย่กับตัวเอง ราวกับว่าเธอกำลังแอบแทงข้างหลังเพื่อนที่ดีต่อเธอเสมอมา 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ล่ามรัก   อยาก

    พอเดินลงจากรถลงมาชีวินก็ตรงเข้ามาดึงแขนให้เธอเดินตามเขาเข้าไปในที่แห่งหนึ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายกับคอนโดมิเนียมทั่วไป มือเขาข้างหนึ่งถือถุงกระดาษ ส่วนอีกข้างก็ดึงข้อมือของเธอเอาไว้ จนกระทั่งพาเธอเข้ามาหยุดยืนอยู่ที่ตรงหน้าลิฟท์ ทันใดนั้นถังขยะที่อยู่ใกล้มือก็ถูกเปิดออก ตามด้วยถุงชุดนักศึกษาสองถุงที่เตวิชญ์เป็นคนซื้อให้นั้นถูกยัดลงไปนอนในถังขยะเป็นที่เรียบร้อย"คุณชินนี่คุณทำบ้าอะไร นั่นมันที่พี่ต้าพึ่งซื้อให้ใหม่นะคะ"ด้วยความโมโหจึงทำให้ภัทรพิชาเสียงดังใส่เขา นาทีนี้เธอไม่กลัวเขาแล้ว ถ้าหากว่าชีวินจะกลายเป็นคนนิสัยเสียขึ้นมา อยู่ๆก็มาบังคับให้เธอไปซื้อชุดใหม่ พอมีคนซื้อให้ก็ปาทิ้งขว้างแบบไม่มีเหตุผล"แล้วไง อยากใส่นักหรือไงชุดที่ไอ้ต้าซื้อให้""ก็คุณเป็นคนที่อยากให้ไพน์ไปซื้อใหม่ชุดเองไม่ใช่หรือไง พี่ต้าก็อุตส่าห์ซื้อให้แล้ว อยู่ดีๆจะมาเอาชุดไปเฉยๆแบบนี้คุณบ้าไปแล้วเหรอคะ""ไม่ได้บ้า แต่แค่ไม่อยากให้เธอใส่ เรื่องชุดฉันเป็นคนบอกว่าให้เธอเปลี่ยน เพราะฉะนั้นฉันก็ต้องเป็นคนซื้อ ถามหน่อยซิว่ามันเกี่ยวอะไรกับไอ้ต้า ใครบอกให้มันเป็นคนเสนอหน้ามาซื้อชุดให้เธอ ไหนจะเรื่องที่เธอนั่งรถมากับไอ้ต้าสอง

  • ล่ามรัก   พี่ต้า

    ระหว่างทางชีวินไม่ค่อยเป็นอันขับรถนักเมื่อสายตาคอยเอาแต่จ้องมองเข้าไปภายในรถคันข้างหน้าที่มีเตวิชญ์ขับนำอยู่ก่อน ยิ่งพอรถของเตวิชญ์สามารถขับผ่านสัญญาณไฟจราจรไปได้ก่อนที่จะต้องติดไฟแดงเหมือนรถของเขา หัวคิ้วเข้มที่ขมวดยุ่งตั้งแต่ตอนแรกก็ยิ่งผูกเข้ากันเป็นปมยิ่งขึ้นอย่างไม่รู้ตัว "ดูพี่ต้าสิคะรีบขับพาไพน์เฉียดไฟแดงไปก่อนแบบนั้น สงสัยคงกลัวว่าพี่ชินจะตามทันแล้วไม่มีเวลาได้อยู่กับไพน์" "ไอ้ต้ามันขับรถบ้าอะไรของมัน วิ่งเฉียดไฟแดงไปแบบนี้ไม่รู้หรือไงว่าอันตราย"ชีวินยังตีโพยตีพายโวยวายเรื่องการขับรถของเตวิชญ์ต่อ วินาทีนั้นยอมรับว่าเขาใจหายวาบราวกับคนขวัญอ่อน หากว่าเกิดอะไรกับคนในรถคันนั้นขึ้นมา มีหวังเขาคงจะถูกผู้เป็นบิดาและแม่ของผู้หญิงคนนั้นเอาสืบสาวเอาเรื่องเข้าแน่ๆ จนกระทั่งสัญญาณไฟเขียวปรากฏขึ้นมา คันเร่งของรถบีเอ็มดับเบิลยูก็ถูกเหยียบเร่งตามไปติดๆ หากแต่ว่าเขาขับตามไปไม่ทัน จนไปถึงที่จอดรถในห้าง จึงได้เอาโทรศัพท์มือถือออกมากดโทรหาเตวิชญ์ทันที หากแต่ไม่มีคนรับ"ไอ้ต้ามันไม่ยอมรับโทรศัพท์ อินลองโทรหามันดูให้หน่อยสิครับ"พอบอกอินทุอรเสร็จ ตัวเองก็เปลี่ยนมากดโทรออกหาภัทรพิชา แต่กลายเป็นว

  • ล่ามรัก   หลังเลิกเรียน

    หลังจากเรียนเสร็จอินทุอรก็ขยั้นขยอให้เธอไปดูหนังพร้อมตัวเองและเตวิชญ์ ภัทรพิชาได้แต่อยากปฏิเสธให้มันจบๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธอย่างไร จะให้บอกเพื่อนไปตรงๆเลยก็ไม่ได้ว่าตัวเธอเองก็กำลังถูกชีวินส่งข้อความมาตามตัวอยู่เหมือนกัน"นะไพน์ ไปดูหนังเป็นเพื่อนฉันกับพี่ต้าหน่อย อุตส่าห์โทรไปชวนพี่ชินเมื่อกี้ แต่พี่ชินดันบอกว่าติดธุระ ไปด้วยไม่ได้สะงั้น เซ็งจัง""เออะ อิน คือว่าฉัน..""แกห้ามปฏิเสธพี่ฉันนะไพน์ บอกไว้ก่อน รู้ไหมว่าพี่ต้าปกติมีแต่สาวๆพากันวิ่งเข้าหา ฉันก็พึ่งเห็นมีวันนี้นี่แหละที่ว่าคุณพี่ชายเทพบุตรสุดหล่อของฉันอยากจะจีบสาว"ภัทรพิชาฟังอินทุอรสาธยายความฮอตของญาติหนุ่มตัวเองแบบคิดว่าน่าจะเชื่อได้ เตวิชญ์ถือว่าเป็นคนที่หน้าตาและบุคลิกดีมากๆคนหนึ่ง การที่อินทุอรบอกว่าเขามีสาวๆวิ่งเข้าหามากมายนั้นมันคงไม่เกินจริงแน่นอน แต่ทำไมเรื่องอะไรแบบนี้มันต้องมาเกิดกับเธอ เตวิชญ์เป็นเพื่อนกับชีวิน ส่วนอินทุอรก็เป็นเพื่อนของเธอ ทุกอย่างมันดูยุ่งเหยิงวุ่นวายไปหมด"นี่ยายอิน เราเล่นมาพูดแบบนี้ต่อหน้าไพน์พี่ก็เขินแย่สิ""เขินทำไมล่ะคะพี่ต้า อยากจีบก็บอกว่าอยากจีบสิคะ เอาให้มันแมนๆหน่อย ยอมรับตรงๆไปเล

  • ล่ามรัก   ความลับ

    ภัทรพิชาถูกสั่งให้ขึ้นรถมากับคนที่ชวลิตบอกว่าไม่ยอมให้เธอติดรถมามหาวิทยาลัยด้วย รถของชีวินจอดรออยู่ห่างออกจากบ้านมาไม่ไกลเท่าไหร่ หากแต่เป็นเธอเองที่ไม่ทันได้สังเกตเพราะว่าเอาแต่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างตัวเองและเขา จนกระทั่งเดินเลยผ่านจึงถูกเขาเรียกและบังคับให้เธอต้องขึ้นรถมาเก๋งบีเอ็มดับเบิลยูสีดำเทาขับพาเธอทะยานสู่ท้องถนนในตอนเช้า ทุกอย่างดูเร่งรีบและยืดยาดในเวลาเดียวกัน จากที่นั่งเงียบมากันตลอดทาง อยู่ๆมือข้างที่ว่างอยู่ก็วางแหมะลงมาบนต้นขาขาวที่โผล่พ้นกระโปรงนักศึกษาของเธอออกมาในตอนที่รถจอดติดอยู่บนทางด่วน"คุณชิน"ชีวินหันมามองหน้าเธอแล้วยิ้มกึ่งเยาะที่ริมฝีปาก ภัทรพิชาจะรีบปัดมือใหญ่ที่กำลังลูบไล้บนต้นขาของตัวเองให้พ้นไปแต่เจ้าของมันกลับไม่ยินยอม"จับไม่ได้หรือไง""จับทำไมคะ"ภัทรพิชาหน้ายุ่งเพราะรู้ว่าชีวินกำลังจงใจแกล้งยั่วเธออยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะแอบชอบเขาอยู่จนยอมให้เกิดเรื่องราวลึกซึ้งเกินเลยขึ้นก็จริง แต่ก็ไม่ได้หมายความชีวินจะทำอะไรกับเธอยังไงตอนไหนก็ได้"อยากจับ เห็นเธอใส่กระโปรงเสียสั้น เวลานั่งทีกระโปรงก็ถลกขึ้นมาจนเห็นขาขาวๆ ฉันก็เลยนึกว่าเธออยากจะใส่มายั่วฉัน""ไ

  • ล่ามรัก   เสแสร้ง

    ภัทรพิชาตื่นขึ้นมาในตอนเกือบหกโมงเช้าเพื่อที่จะไปเตรียมตัวอาบน้ำไปเรียนด้วยอาการงัวเงียเพราะว่านอนไม่เต็มตื่น เมื่อคืนหลังจากที่เอาเปรียบเธอจนพอใจชีวินก็กลับออกไปในตอนตีสี่กว่าๆ ด้วยความเหนื่อยอ่อน ภัทรพิชาจึงทำได้แค่เพียงขยับเปลือกตา พยายามลืมตาขึ้นมาดูตอนที่ชีวินลุกขึ้นไปจากเตียงเท่านั้น และตัวเขาเองก็ไม่ได้หันกลับมามองเธอเลยเช่นกันหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็เดินหอบกระเป๋าลงไปข้างล่าง หางตาเหลือบไปเห็นแม่ของเธอกำลังจัดโต๊ะเตรียมอาหารเช้าเดินเข้าออกครัวอยู่ไวๆ ภัทรพิชาจึงเดินลงไปเห็นชวลิตนั่งอ่านหนังสือพิมพ์และยกกาแฟขึ้นจิบ ก่อนที่สายตาจะมองเลื่อนขยับไปเห็นว่าบนโต๊ะอาหารก็มีชีวินนั่งรออยู่ด้วยและเขากำลังมองมาทางเธอ"แต่งตัวเสร็จแล้วเหรอไพน์ มากินข้าวต้มหมูสับก่อนสิ แม่ตั้งโต๊ะเสร็จแล้วพอดี"ภัทรพิชาเดินตามหลังแม่ไปยังโต๊ะอาหารด้วยความรู้สึกหลากหลาย ชวลิตวางหนังสือพิมพ์ลงแล้วมองเธอลอดผ่านแว่นตามาพร้อมกับยิ้มให้ ในขณะที่ชีวินกลับทำหน้าตึงแล้วตามมาด้วยถ้อยคำถากถางตามแบบฉบับเขา"นี่ลูกสาวคนใหม่ของพ่อเขาชอบตื่นสายแล้วปล่อยให้คนอื่นนั่งรอบนโต๊ะอาหารแบบนี้ประจำเลยเหรอครับ""รอเรออะไรกั

  • ล่ามรัก   ทำให้พอใจ

    ทันทีที่ถูกฉุดมาให้ลุกขึ้นนั่ง ชุดนอนกระโปรงสายเดี่ยวตัวบางถูกถอดออกจากทางศรีษะ เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่เผลอสบตา ริมฝีปากของชีวินก็ตรงเข้ามาครอบลงบนริมฝีปากหวานทันควัน ลิ้นชื้นสอดมุดเข้าไปในโพรงปากนุ่มทันที เขาไม่มีรอจังหวะ ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งของเขาควานบีบคลึงไปบนเต้างามและบนสะโพกกลมกลึง ภัทรพิชายอมปล่อยให้ชีวินสัมผัสทุกอย่างบนร่างกายเธอได้ตามอย่างแต่ใจด้วยการตอบสนองเป็นท่าทางที่แสนจะเงอะงะ ปราศจากความรู้สึกต่อต้าน สองกายกอดรัดฟัดเหวี่ยงเข้าหาในขณะที่คนหนึ่งเปลือยเปล่าแล้ว หากแต่อีกคนยังคงอยู่ในชุดนักศึกษาครบชุด"ถอดเสื้อให้ฉัน"แม้ว่าจะรสจูบของเขาจะมีรสชาติมึนเมาจนเธอสมองเบลอ ลมหายใจคล้ายขาดห้วงจนเกือบจะหายใจหายคอไม่ทัน แต่ภัทรพิชาก็ยังคงพอมีสติหลงเหลืออยู่บ้างไม่มากก็น้อย สองมือสั่นเทารีบยกขึ้นไปแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ดอย่างยากลำบาก เหตุผลก็เป็นเพราะว่ารสจูบที่ชักจะร้อนแรงมากขึ้นไปเรื่อยๆเมื่อชีวินตั้งใจจูบเอาแบบไม่มีความปราณียิ่งทำให้เธอสติหลุด"กระดุมแค่ไม่กี่เม็ด เธอจะใช้เวลาแกะจนถึงพรุ่งนี้เลยไหมไพน์ ชักช้า เอามือออก งั้นกระดุมเสื้อไม่ต้องละ เปลี่ยนเป็นมาถอดเข็มขัดกับกางเกงให้ฉ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status