เห้ กับ เห้

ร่างเล็กถูกเหวี่ยงหายเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่ชีวินจะปิดกดล็อกบานประตูแล้วพาตัวเองตามเข้ามาข้างใน ภัทรพิชาถอยกรูดติดชิดผนังไปข้างหลังอย่างตกใจไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำอะไรโจ่งแจ้งในบ้านของอินทุอรแบบนี้ ดูเหมือนว่าครั้งนี้เธอจะทำให้เขาโกรธขึ้นมาอีกแล้วด้วยการตบหน้าเขาเป็นครั้งที่สอง

"คุณชิน ถอยออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะคะ"

"ครั้งที่แล้วฉันปล่อยให้เธอตบฉันไปฟรีๆได้ทีหนึ่งแล้ว อย่าคิดว่าครั้งนี้ฉันจะใจดีปล่อยให้เธอได้ใจไปได้ง่ายๆ"

เพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้นเขาก็สามารถดึงเอาตัวคนที่บังอาจทำร้ายร่างกายของเขามารวบเอาไว้ในวงแขน ชีวินไม่มีทางปล่อยให้ภัทรพิชาได้มีโอกาสขัดขืนเขาได้ทัน พอมีโอกาสเขาก็รีบชิงปิดปากเธอด้วยริมฝีปากเขาเสีย จนเธอได้แต่ดิ้นรนขลุกขลักเพราะทำยังไงก็สู้แรงเขาไม่ไหว

ภัทรพิชาพยายามใช้แรงกำลังที่มีทั้งหมดในการผลักหน้าอกแกร่งนั่นให้ถอยกลับออกไปแต่ไม่เป็นผล ยิ่งเธอขัดขืนดูเหมือนว่ามันจะยิ่งทำให้ชีวินได้เปรียบเธอมากยิ่งขึ้น เขาใช้มือข้างที่ว่างอยู่ลูบไต่ขี้นมาตามต้นขาขาวเนียนจนไปเกี่ยวเอาขอบกางเกงชั้นในของเธอให้หลุดติดมือเขาออกมาจนได้ จากนั้นมือไม้ก็เริ่มเล่นเป็นปูไต่วนไปบีบขย้ำที่ก้นข้างหลัง