สามปีต่อมา โจวฟางจื่อรู้สึกว่าวันนี้เธอทำงานหนัก ลูกค้าแวะมาซื้อของไม่ขาดสาย กระนั้นกว่าจะได้พักก็เกือบสามทุ่มกว่าๆ ร่างกายอ่อนแรง และปวดขาไปหมด ใจคิดว่าอยากอาบน้ำแล้วงีบพักสักหน่อย ช่วงเช้ามืดต้องไปจ่ายตลาด แต่รู้ว่าน้องชายสามี กำลังอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบ จากจุดนี้เธอมองเห็นไฟในห้องเขา ซึ่งรอดออกมาจากช่องหน้าต่าง ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของบ้านเปิดเอาไว้ เธอจึงรีบล้างเนื้อล้างตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ หยิบถ้วยข้าวผัดไข่ที่ทำไว้ พร้อมน้ำแกงไก่ตุ๋นที่เหลือในชามใหญ่ เธอต้องการเอาไปให้อีกฝ่ายได้กินเพิ่มพลัง เด็กหนุ่มๆ ใช้พลังงานเยอะ ร่างกายหวังเสี่ยวเกอสูงใหญ่วัยเกินวัย เมื่อยืนแล้วเธอสูงเลยหัวไหล่เขาไปเล็กน้อย แน่นอนโจวฟางจื่อไม่ใช่สตรีร่างเล็ก เธอไม่ผอมแห้ง แต่ไม่ถึงกับอวบอัด ทรวดทรงจัดว่าดี ส่วนเว้าส่วนโค้งยั่วยวนบุรุษได้ไม่ยาก แต่พักหลังเธอระมัดระวังการกิน เนื่องจากชอบของหวาน และของมันๆ เป็นพิเศษ เธอไม่อยากปล่อยเนื้อปล่อยตัว การเป็นคนสวย ย่อมสร้างความน่าสนใจให้ผู้พบเห็น และเปิดโอกาสใหม่ๆ ให้เธอได้เสมอ สวยมีสมองที่ดี เช่นนี้เธอจึงอยู่รอดในโลกที่ท
โจวฟางจื่อเชื่อฟังโดยง่าย เธอลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ย่อตัวลงแล้วเริ่มใช้ลิ้นเลียปลายหัวหยักของชายหนุ่ม ปลายลิ้นเล็กๆ สีชมพู แหย่เข้าไปที่ปลายหัวหยักตรงรูที่มีน้ำใสๆ ซึมเออ เธอเคอะเขินก็จริง แต่ดูเหมือนจะชอบที่ได้บริการเขาด้วย พอไล้เลียจนชอบใจ เขาก็ให้เธออ้าปากกว้างๆ แล้วครอบริมฝีปากลงไปจมมิดลำ จากนั้นมือใหญ่จับศีรษะหญิงสาวโยกเข้าโยกออก ด้วยความเสียวซ่านจับใจ “อาจื่อ เธอมันยอดเยี่ยมสมราคาที่อั๊วซื้อมาจริงๆ” เขาว่าและครางอย่างมีความสุข ส่วนโจงฟางจื่อได้แต่ทำตามที่ใจเขาต้องการ ขณะเดียวกันคนที่แอบดูอยู่ใจเตลิดไปไกล ร่างกายร้อนรุ่ม พี่ชายเขาเป็นพวกมากตัณหา ส่วนพี่สะใภ้คือคนที่ต้องรองรับอารมณ์หื่นโหดอย่างไม่อาจต่อต้าน ถึงอย่างนั้นหวังเสี่ยวเกอก็ชอบใจ เขาเห็นว่าเธอไม่ขัดขืน ทั้งตัวสั่นนิดๆ ผิวเนื้อขาวๆ เป็นรอยแดงระเรื่อ เขาก็อยากมีโอกาสปลดปล่อยความสุขเช่นนั้นกับโจวฟางจื่อบ้าง และจากห้องน้ำใหญ่ ทั้งคู่ล้างเนื้อล้างตัว แล้วกลับเข้าห้อง แต่แทนที่จะเตรียมตัวไปทำงาน หวังต้าเซียนซี ที่ยังมีอารมณ์อยู่ก็กระชากเสื้อผ้าโจวฟางจื่อออก แล้วจับเธอให้คว่ำห
แอคเค่อสาวฮอตปรอทแตกชื่อดัง ทะลุมิติมาอยู่ในนิยายเรื่อง ‘ตำนานรักหม้ายสาวหัวใจแกร่ง’ ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยรับบท โจวฟางจื่อ ซึ่งสามีหายสาบสูญ ทิ้งให้เธอดูแลแม่ของเขาซึ่งป่วยเข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น เขามีน้องรองที่เอาแต่ใจใช้ชีวิตเหลวแหลก และช็อคยิ่งกว่าก็คือ อาตี๋เล็กสุดหล่อล่ำคลั่งรักเธอ และวันนี้ เธอพอแล้วสำหรับความเฮงซวย ที่ต้องเล่นบทนางเอกเจ้าน้ำตา จากนี้เธอจะเปลี่ยนบทและชีวิตอย่างคุ้มค่า พร้อมบริหารความสวยหมวยเอ็กซ์ให้ซู่ซ่า แบบที่โลกนี้ต้องจำ ฮึ ก็แค่ขึ้นควบขี่มังกรสองลำ ถ้าเพิ่มเป็นสามสี่ห้าลำอวบๆ เมื่อไหร่ ค่อยกล่าวหาเธอร่านสวาท แบบนั้นถึงจะยอมรับแต่โดยดี ตัวละครในเรื่องสะใภ้ใหญ่บ้านหวัง โจวฟางจื่อ อายุ 25 ตัวเอกของเรื่อง (ชื่อเดิมลู่หราน แอคเค่อสาวพราวเสน่ห์)หวังต้าเซียนซี (ต้าเกอ) สามีที่หายตัวไปอย่างเงียบๆหวังเจ๋อหยวน นักแสดงสมบท น้องรองบ้านหวังหวังเสี่ยวเกอ ไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับใครในบ้านซ่งถิง แม่สามีป่วยความจำหลงๆ ลืมๆไป๋อี้ถง เด็กสาวข้างบ้าน ถงถง (ชื่อเล่น)เมิ่งเหยา มารดาถงถง*************************ทั้งที
“แต่ข้าไม่ได้ทำสิ่งที่ฮองเฮาพูดแม้แต่น้อย” อวิ๋นตวน ไม่อาจทนให้หลิวลั่วอี้ขึ้นเสียงและต่อว่าตน นางปรี่เข้ามา หมายตบใบหน้างามหยาดเยิ้ม แต่เป็นยามนั้นที่หลิวลั่วอี้ปัดมืออีกฝ่ายออกได้ทัน “บัดซบ เหตุใดถึงกล้าขัดขืนข้า” “ข้ามิใช่เพียงหวงกุ้ยเฟย หากยังเป็นลูกสาวของแม่ทัพ และพี่ชายข้าดูแลเมืองใหญ่หลายเมืองให้แคว้นนี้” “จริงอย่างที่เจ้ากล่าว เช่นนี้เจ้าถึงกล้าคิดการณ์ใหญ่ หวังให้ฝ่าบาทยกเจ้าขึ้นมานั่งบัลลัก์แทนข้าเยี่ยงไรเล่า” หลิวลั่วอี้ยิ้ม พลางคิดแผนต่างๆ ในใจ และเอ่ยว่า “ฮองเฮาต้องการให้ข้าตาย และสารภาพในหนังสือยอมรับความผิด แล้วท่านจะมอบยาแก้พิษให้แก่ฝ่าบาท” “นั่นคือเจตนาของข้า เจ้าทำได้หรือไม่ และความผิดนี้ จะไม่สืบถึงสกุลหลิว หรือบ่าวรับใช้ที่ติดตามเจ้า” “ก่อนที่จะตัดสินใจทำสิ่งใด ขอให้ฮองเฮายืนยันเสียก่อนว่า ท่านคือผู้ตั้งใจวางยาหม่อมฉัน และเป็นเหตุให้ ฝ่าบาทรับพิษแทน” “ฮึ... ในวังหลังใครจะเกลียดเจ้าเท่าข้าได้อีกเล่า!” “ขอบพระทัยฮองเฮาที่แจ้งเจตนาตน เช่นนั้น ขอให้ท่านวางใจได้ ว่าแต่เดิมหม่อมฉันย่อ
หลังจากดื่มด่ำความสุขไปสามรอบๆ ติดกัน ท้องอู๋เหยากวนรู้สึกว่าหิว ยามนี้เขาอยากกินของหวานกับเครื่องดื่มดีๆ คงทำให้เป็นสุขยิ่งขึ้น ยามนั้นดวงตาคมกริบหันไปเห็นถังหูลู่ที่ห่างออกไป และมันช่างยั่วเย้าความยาก น้ำตาลเคลือบผลไม้คล้ายจะเย้ายั่วให้เขาต้องการเพิ่มความหวานเข้าสู่ร่างกาย “เสี่ยวอี้ เจ้าคิดจะเก็บของหวานไว้กินคนเดียวสินะ” เมื่อเขาเอ่ยจบจึงหยิบถังหูลู่ไม้หนึ่งขึ้นมา จากนั้นก็กัดส่วนที่เป็นพุทราไปหนึ่งคำโตๆ สิ่งที่เขารู้สึกได้ คือความกรอบ หวาน และมีกลิ่นมึนเมาเล็กน้อย แต่นอกจากถังหูลู่พุทรา ยังมีฉาวเหมยสีสดที่มาจากภาคเหนือ และเขาเลือกหยิบขึ้นมา คราวนี้กัดไปหลายคำ ซึ่งหลังจากนั้น ราวๆ ชั่วเวลาน้ำชาพองตัว เขาปวดหัวอย่างรุนแรง ดวงตากลมโตลืมขึ้นช้า ๆ หลิวลั่วอี้ ใช้แรงรับศึกหนักจากอู๋เหยากวนไปหลายกระบวนท่า นางจึงผล็อยหลับ แต่เมื่อลืมตาตื่น ก็เห็นชายหนุ่มนอนนิ่งๆ อยู่บนตั่งไม้กว้าง “ฝ่าบาท... เกิดสิ่งใดขึ้น” หญิงสาวร้องเสียงสั่น และเข้ามาจับเนื้อตัวเขา ก่อนพบว่าแม้ยังอุ่นอยู่ แต่การหายใจเบาจนน่าวิตก “ใครอยู่ที่นี่ ไปเรียกหมอหลวงที” หล
เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน การอยู่ที่ตำหนักจันทร์ฉายที่อู๋เหยากวนมอบให้ เป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมาย ทว่าเมื่อหลิวลั่วอี้โดดเด่นขึ้นเหนือสตรีคนอื่น ย่อมมีผู้คิดร้าย ซึ่งแน่นอนฝ่ายที่ขวัญกล้าเทียมฟ้าทำเรื่องชั่วช้า ย่อมไม่พ้นนางแมงป่องพิษอวิ๋นตวน สิ่งที่เกิดขึ้นช่วงนี้ หลิวลั่วอี้ประเมินแล้วเข้าใจได้ว่า ไม่ปลอดภัยต่อชีวิตตน กระนั้นนางอยู่ที่นี่ ในโลกซึ่งต้องสะสมคะแนน เพื่อให้ตนทำภารกิจต่างๆ สำเร็จ สุดท้ายนางจะได้กลับคืนโลกที่จากมา แม้เสี่ยงภัย แต่เมื่อชีวิตในโลกคู่ขนานนานวันเข้า หญิงสาวรู้สึกชอบ อีกทั้งได้โบนัสมากมาย ฝ่ายอู๋เหยากวนหลังจากฟังรายงานน่าเบื่อหน่ายจากเหล่าขุนนางเรียบร้อย เขามักมาขลุกอยู่กับหลิวลั่วอี้ “เสี่ยวอี้ของข้า มีสิ่งใดให้ขบคิดเยี่ยงนั้นหรือ” อู๋เหยากวนถาม และดึงมือเรียวสลวยไปจูบหลังมือ แม้ไม่ได้มากด้วยแรงปรารถนา กระนั้นก็ทำให้นางหลับตาพริ้ม ยามนี้หัวใจหลิวลั่วอี้ไหวโอน และยอมรับอย่างลึกๆ ว่า ห่วงหาห่วงใยบุรุษผู้นี้ เขามีอำนาจล้นเหลือ หล่อเหลา และทรงพลังในยามอุ่นเตียง ผิดกับผู้ชายทุกคนที่นางเคยรู้จัก หลิวลั่วอี้มองอู๋เหยากวน พลางคิดถึง