27

“แดน...ฉะ...ฉัน...ไม่...”

 เสียงหวานครางหอบขาดเป็นห้วง ๆ จากความหวั่นหวามรัญจวนเกินจะต้านไหว หญิงสาวสอดปลายนิ้วเรียวเข้าไปในเรือนผมสีน้ำตาลเข้มประกายทองและขยุ้มเบา ๆ ราวส่งสัญญาณเรียกร้องว่าเธอมิอาจปฏิเสธได้อีกต่อไปแล้ว

“อา...อืม...แดนคะ...ฉันต้องการ...ต้องการคุณค่ะ”

อลินทิราละทิ้งความอายและก้มลงมองใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้สาละวนอยู่ใกล้ใจกลางของความเป็นสาว แดเนียลเลื่อนริมฝีปากผ่านหน้าท้องแบนราบลงไปบรรจบกับปลายนิ้วแกร่งซึ่งไล้อยู่บนรอยแยกที่เห็นกลีบบางสีชมพูรำไร

“อ๊ะ...แดน...โอ...พระเจ้า!”

 ร่างอรชรนั่งแทบไม่ติดเมื่อชายหนุ่มเริ่มไล้เลียดปลายลิ้นหนาผ่านเส้นใยไหมและแทรกลึกลงไปถึงนิ่มเนื้อสีแดงเข้ม แดเนียลดูดซับทุกอย่างไม่เว้นแม้แต่หยาดน้ำหวานที่เริ่มหลั่งรินออกมา ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมราวดอกไม้ป่าที่ล่อหมู่ภมรเพื่อดูดชิมความหวานจากหมู่ไม้ที่กำลังสยายกลีบ

ดูเหมือนนักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มไม่อาจหยุดยั้งตัวเองได้เมื่อแทรกปลายลิ้นลึกเข้าไปสลับกับการลิ้มลองเกสรแสนอ่อนไหวจนร่างแน่งน้อยสั่นเทิ้มคล้ายเทียนหลอมละลายด้วยเปลวไฟระอุร้อน เขาล่อหลอกหญิงสาวให้จนมุมและต้องยอมจำนนต่อรสพิศวาสหวานล้ำในที่สุด ร่างสูงเลื่อนริมฝีปากฉ่ำกลับขึ้นมาบนหน้าท้องแบนราบ ดูดดุนสะดือบุ๋มบนแอ่งผิวที่หญิงสาวปั่นป่วนแทบขาดใจ

“ซอนญ่า”

แดเนียลทำให้อลินทิราตื่นเต้นและเลือดสูบฉีดแรงจนแก้มแดงซ่านด้วยการยืดลำตัวในท่าคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาวเพื่ออวดความเป็นเขาที่ช่างแข็งแกร่งและน่าปรารถนา

“แดน”

 ร่างอรชรครางออกมาแม้รู้สึกขวยเขินทว่าก็ไม่ยอมละสายตาไปจากสิ่งตรงหน้าราวกับจะท้าทาย

“ผมอยากให้คุณสัมผัสผม อย่างเมื่อคืน...ซอนญ่า”

ร่างสูงใหญ่ที่เปล่าเปลือยอวดทุกสัดส่วนอยู่ตรงหน้าเป็นฝ่ายร้องขอด้วยแววตาอาบความปรารถนาเต็มเปี่ยม เขาดูแตกต่างไปจากแดเนียล ไพรซ์ ผู้เยือกเย็นยิ่งกว่าน้ำแข็ง แก่นกายแกร่งนั้นดึงดูดหญิงสาวให้ขยับเข้าไปค้นหา อลินทิรารวบรวมความกล้าก่อนไล้ปลายนิ้วเพื่อสัมผัสชายหนุ่มเบา ๆ ความไร้เดียงสานั่นเร่งเร้าให้เจ้าของความใหญ่โตรู้สึกร้อนรุ่มไม่ต่างจากอยู่ในกองเพลิง

อลินทิราแทบไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนก่อนเธอสัมผัสเขาเช่นนี้ไหม ทว่าตอนนี้หญิงสาวก็ตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่ จากปลายนิ้วที่ลูบไล้ไปมาบนความเครียดเกร็งเบา ๆ ก็เปลี่ยนเป็นกอบกุมความยืดหยุ่นที่ห่อหุ้มความแข็งแกร่งราวเหล็กกล้า ร่างสูงใหญ่สีแทนเข้มจัดแขม่วหน้าท้องเป็นลอนแน่นเมื่อสายลับสาวเริ่มสำรวจความเป็นเขาราวกับเธอไม่เคยพบเคยเห็น

“อา...ซอนญ่า...สัมผัสผมอย่างตอนนั้น”

“แดนคะ...ฉันคงทำได้ไม่ดีเท่าไหร่”

“แค่นี้ผมก็แทบคลั่งตายเพราะคุณอยู่แล้ว”

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไล้นิ้วไปบนปอยผมสีน้ำตาลหม่นทว่าเงางามที่ล้อมกรอบใบหน้าสวยหวาน หญิงสาวช้อนตามองเมื่อร่างสูงเริ่มแอ่นสะโพกให้เธอสัมผัสความแข็งขันนั้นได้ถนัดมือ อลินทิรากอบกุมเขาไว้หลวม ๆ และเลื่อนมือไปมาอย่างระมัดระวัง เธอรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นส่งผ่านออกมาจากทุกอณูบนที่ตรงนั้นด้วยการตอดตุบ ๆ และความเครียดเขม็งที่เพิ่มมากขึ้นทุกที แดเนียลแทบควบคุมตัวเองไม่ได้เช่นกันเมื่อความชุ่มฉ่ำหลั่งไหลออกมาเปรอะเปื้อนมือหญิงสาว

“แดน”

 ร่างอรชรครางเบา ๆ แต่ไม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นอิสระ ตรงข้ามกลับเกิดความรู้สึกบางอย่างนั่นคือกระหายได้ครอบครองเทพบุตรผู้หล่อเหลาอย่างลึกล้ำ

“ซอนญ่า...โอ...พระเจ้า...วิเศษเหลือเกิน”

ร่างสูงใหญ่แหงนหงายใบหน้าคร้ามคมพร้อมทั้งหลับตารับสัมผัสรัดรึงจากกลีบปากนุ่มที่ครอบงำความเครียดเกร็งอย่างเต็มใจ หญิงสาวทั้งกอบกุมและไล้เลียราวกับหิวกระหายบนส่วนปลายอ่อนไหวและฉ่ำชื่น เธอปรารถนากลืนกินเขาแม้ไม่ได้ทั้งหมดแต่ก็รับรู้ถึงเพศรสของความเป็นบุรุษในอุ้งปากอย่างเต็มที่ แดเนียลครางครวญ ใบหน้าบิดเบี้ยวราวเจ็บปวดก่อนวางมือหนาไว้บนไหล่บางเพื่อส่งสัญญาณให้หญิงสาวหยุด

“แดน...ทำไมล่ะคะ...ฉันต้องการคุณ”

สายลับสาวมองตามคนตัวใหญ่ที่รีบถอดถอนตัวเองออกจากเรียวปากอิ่ม ดวงตาคู่สวยบอกความเสียดายทว่าเขาก็ไม่ยอมให้เธอทรมานด้วยการทาบทับลงไปอยู่เหนือร่างอ้อนแอ้น

“มันจะเร็วเกินไปถ้าผม...ยังอยู่ในปากของคุณ”

แดเนียลอธิบายเสียงปร่าพร้อมกับแทรกแก่นกายเข้าไปในร่างสาวเพื่อทดแทนความผิดหวัง อลินทิราตวัดแขนเรียวกอดเขาไว้แน่นเฉกเดียวกัน ทั้งก็ไม่เคยเกิดความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน นั่นคือหวงแหนในตัวเขา ผู้ชายที่พยายามบีบเค้นความลับจากเรือนร่างของเธอ