บทที่ 393

ดวงตาของลูน่าดูเหมือนจะยิ้มไปด้วยขณะที่พูด น้ำเสียงของเธอเองก็ผ่อนคลายด้วย

แต่มีแค่เธอที่รู้ว่าตัวเองสิ้นหวังและรู้สึกหนาวเหน็บในใจแค่ไหน

แม้ว่าเธอจะรู้ว่านี่เป็นแผนของโจชัว แต่เธอก็ไม่สามารถโต้ตอบโจชัวไปได้ตรง ๆ ไนเจลยังรอการช่วยเหลือจากเธออยู่

เธอไม่สามารถปล่อยให้อารมณ์ชั่ววูบมาทำลายแผนทั้งหมดของเธอได้!

ด้วยความคิดนั้น ลูน่าทำได้เพียงแสดงว่าตนผ่อนคลายเพื่อเข้าหาโจชัว เธอเบี่ยงเบนเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ

ยังไงเสีย เธอก็นอนกับเขาแล้ว ทุกคนข้างล่างเป็นพยาน เธอเดาว่าโจชัวไม่มีทางส่งเธอให้พวกเพื่อนเที่ยวพวกนั้นได้อีกแล้ว

แต่ลูน่าไม่คิดเลยว่าโจชัวจะยังแกล้งโง่กับเธอต่อ

โจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย เขามองเธอด้วยสายตาที่ค่อนข้างซับซ้อน “เธอพูดเรื่องอะไร?”

ลูน่าตกตะลึง เธอมองโจชัว และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าการแกล้งทำตัวผ่อนคลายทำให้ดูค่อนข้างจะตลก

กลับกลายเป็นว่าเมื่อเธอพยายามอย่างสุดความสามารถให้โจชัวแก้ตัวกับการกระทำของเขา แต่เขากลับแกล้งโง่ใส่เธอแทน

อันที่จริง การแกล้งโง่เป็นวิธีที่ดีกว่ากลยุทธ์บ้าบอของเธอเสียอีก

“ช่างเถอะค่ะ” เธอหาว “คุณลินช์ เมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับ ขอนอนต่ออีกส