เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-23 17:18:43“ฉันสามารถเรียกคุณว่าอะไรได้”
หลี่เหม่ยถิงเดินมาถึงก็หันไปถามชายแปลกหน้า “ฮ่า ฮ่า ขออภัยครับคุณหนู ผมชื่อหวางอู๋ซวน” “ลุงคือหวางอู๋ซวนจริงเหรอ!!?!” เสี่ยวโกวพูดแทรกอย่างตื่นตกใจ หลังจากได้รู้ชื่อของชายคนนั้น เขาพิจารณาหวางอู๋ซวนอย่างละเอียด คนบนท้องถนนของไท่หยวนไม่มีใครไม่รู้จัก “หมาล่าเนื้อหวางอู๋ซวน” แต่ไม่คิดว่าเทพลมไร้หลักแหล่งหาตัวจับยากจะดูเป็นชายหน้าตาท่าทางธรรมดาแบบนี้ “หมาล่าเนื้อ” เป็นฉายาน่าเกรงขามที่เป้าหมายของหวางอู๋ซวนเรียกขาน เขาตามดมกลิ่นไปทั่่วแม้แต่กลิ่นผายลมเขายังไม่ปล่อยผ่าน กัดไม่ปล่อยจนกว่าจะขุดคุ้ยเรื่องราวของคนที่เขาติดตามออกมาทุกซอกทุกมุม และจะตามล่าไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวจนกว่าจะจับได้ “ตัวจริงน่ะสิ หวางอู๋ซวนในไท่หยวนนี่มีใครกล้าแอบอ้างชื่อบ้างไอ้น้อง” หวางอู๋ซวนคาดหวังสายตาชื่นชมจากเด็กชายก็ให้ผิดหวัง เพราะเขาได้สายตาคลางแคลงแกมดูถูกมาแทน แถมยังพ่นลมขึ้นจมูกใส่เสียอีก ‘เด็กเวร ถ้าคุณหนูไม่อยู่น่าจับมาสั่งสอน’ “พี่สาวหลี่ ถ้าอย่างนั้นคงไม่ได้เรื่องแล้วล่ะ ลืมที่ผมพูดไปเสียเถอะ เขาโดนเราจับได้ง่ายขนาดนี้ เรื่องเล่านั่นคงพูดกันเกินจริง“ หลี่เหม่ยถิงเป็นอีกคนที่มีสายตาไม่เชื่อถือแกมผิดหวัง เธอพิจารณาชายตรงข้ามอีกรอบแล้วถอนหายใจกับตัวเอง เฮ้อ! “นายมีชื่อคนอื่นเสนอไหม” ก่อนหน้าที่จะออกมาจับตัวคนที่ตามเธอมา หลี่เหม่ยถิงสอบถามเสี่ยวโกวถึงเรื่องจ้างวานหาคนช่วยเธอตามสืบคดี เสี่ยวโกวเพิ่งจะเอ่ยถึงหวางอู๋ซวนไม่กี่นาทีก่อน “เฮ้ ๆ ๆ ผมมีความสามารถอย่างเรื่องที่เล่าลือจริง ๆ นะ ครั้งนี้ผมแค่ประมาทเพราะเห็นเป็นเด็กเท่านั้นเอง ถ้าคุณหนูมีเรื่องไหว้วานเชื่อมือผมได้เลย” ล้อเล่นหรือไง เขามันเก่งที่สุดในการตามสืบข่าวและแกะรอยแล้ว สายตาไม่เชื่อถือนั่นมันอะไรกัน หลี่เหม่ยถิงมุมปากกระตุกยิ้ม งิ้วที่เธอเล่นกับเสี่ยวโกวเป็นการเอาคืนเล็กน้อยที่หวางอู๋ซวนติดตามเธอ ไม่คิดเลยว่าแค่ง่วงนอนก็มีคนยื่นหมอนมาให้ ‘คงต้องตอบแทนเจ้านายหวางอู๋ซวนให้มากหน่อย ครั้งหน้าไม่แกล้งเรียกคุณน้าแล้วก็ได้’ “เอาล่ะ จะให้ไปหาคนอื่นก็คงเสียเวลา ในเมื่อไม่มีทางเลือกให้เป็นหวางอู๋ซวนก็ได้” น้ำเสียงจำยอมอย่างช่วยไม่ได้ของเด็กสาวผู้มีพระคุณของเจ้านายทำเอาไฟแห่งการต่อสู้ของหวางอู๋ซวนลุกโชน “คุณหนูจะให้สืบเรื่องอะไร บอกรายละเอียดมาได้เลยครับ” มือกลมอูมของหวางอู๋ซวนตบอกการันตีดังปัก ‘มารดามันเถอะ ถ้าเขาสืบเรื่องของคุณหนูไม่ได้ เขาจะไม่ใช้แซ่หวาง’ “สืบคดีอุบัติเหตุรถชนของฉันน่ะค่ะ ฉันอยากรู้ว่าเป็นอุบัติเหตุจริงหรือการจ้างวาน และถ้าเป็นอย่างหลังฉันต้องการรู้ชื่อคนบงการพร้อมหลักฐานเอาผิด” “เรื่องเมื่อ 3 เดือนก่อนสินะครับ” หวางอู๋ซวนตัวแข็งทื่อ มือที่ถือสมุดและปากกาสั่นไหว ค่อย ๆ เงยหน้ามองเด็กสาว รอยยิ้มเขาใกล้จะร้องไห้เต็มทน บรรพบุรุษตัวน้อยถึงขั้นยืนกอดอกยืดหลังตรงแหน่ว ปากบิดเบี้ยวคว่ำลง “ขอโทษครับ คนที่จะเข้ามาอยู่ใกล้ชิดเจ้านายเป็นธรรมเนียมที่เราต้องตรวจสอบประวัติอย่างละเอียด” ติ๊ด ติ๊ด ข้อความจากเจ้านายที่หวางอู๋ซวนกำลังพูดถึงถูกส่งมาในจังหวะนี้เหมือนนกรู้ ‘ผมขอโทษด้วยที่ให้คนตรวจสอบประวัติคุณนะเด็กน้อย’ ‘นี่มันไม่ยุติธรรม ฉันไม่รู้แม้แต่ชื่อของคุณ’ ปากอวบอิ่มยื่นยาว ซี่ฟันเล็กสบเม้มลงปากล่าง ส่วนมือก็ไม่หยุดพิมพ์ตอบโต้ ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ‘ผมส่งประวัติส่วนตัวไปให้ ให้อู๋ซวนหาคนไปรับเอกสารที่สนามบินตอน 7 โมงตอนค่ำ’ “ฮึ! นับว่าเจ้านายคุณรู้ความ” หลี่เหม่ยถิงทำเสียงขึ้นจมูก แท้จริงการสืบประวัตินับว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเธอ แม้แต่เธอเองยังทำกับคนอื่นได้จะหวังให้คนอื่นไม่ทำได้ยังไง อีกอย่างในแวดวงธุรกิจคุณคงไม่ทำการค้ากับคนที่คุณไม่รู้ตื้นลึกหนาบางหรอกนะ เธอเพียงแค่อยากจะงอแงเอาแต่ใจใส่ใครสักคนได้ โดยที่รู้ว่าเขาจะตามใจเธอ ท่าทางพออกพอใจมีชีวิตชีวาเหมือนเด็กสาวหาได้ยากจากหลี่เหม่ยถิง เพราะเธอมักทำตัวเรียบร้อยเคร่งขรึมเกินอายุเสมอ วันนี้ชายต่างวัยสองคนมีบุญตาได้เห็นมันแล้ว “มาต่อเรื่องของเรากันเถอะ คุณหวางฉันอยากให้คุณให้ความสำคัญกับเรื่องคดีเป็นอันดับแรก” “แต่เจ้านายสั่งให้ดูแลความปลอดภัยคุณหนูเป็นเรื่องหลัก เรื่องนี้ต่อรองไม่ได้ครับ” “อืม…” “คุณหนูไม่ต้องห่วง เรื่องคดีผมให้ลูกน้องตามไปก่อนผมจะคอยถามความคืบหน้าให้ตลอด ถ้ามีจุดที่ติดขัดเดี๋ยวผมลงไปจัดการเอง” “แบบนั้นก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ” “เรื่องติดตามคุ้มครอง คุณหนูไม่ต้องกลัวอึดอัดครับ ผมจะตามห่าง ๆ คุณหนูจะได้มีพื้นที่ส่วนตัว อันนี้เบอร์โทรผมครับ เผื่อคุณหนูมีอะไรให้ผมจัดการเพิ่ม” เมื่อตกลงกันเรียบร้อยหวางอู๋ซวนก็เดินแยกตัวออกไป ส่วนหลี่เหม่ยถิงอยู่คุยกับเสี่ยวโกวเรื่องเก็บข้อมูลของนักเรียนที่เข้ามาใหม่ เธอส่งข้อมูลนักเรียนพื้นฐานพร้อมภาพถ่ายที่ได้มาให้เด็กชายคอยจับตาดู หลี่เหม่ยถิงไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี ที่ทำทั้งหมดนี้ก็ไว้ป้องกันตัวไว้ก่อน หากไม่มีคนมาสร้างความลำบากให้ ข้อมูลก็ยังเป็นแค่ตัวหนังสือในสมุดเล่มหนึ่ง “โอ้! แจ็กพอตจริง ๆ เหอจูอิ๋งน่าจะถูกใจสิ่งนี้” เสร็จธุระทั้งหมดหลี่เหม่ยถิงเดินออกมาจากทางบ้านร้าง ผ่านซอกร้านกาแฟกำลังจะข้ามถนน กลับเห็นเรื่องน่าสนใจเข้าเสียก่อน เธอแนบตัวกับกำแพงยกกล้องถ่ายรูปแบบใส่ม้วนฟิล์มขึ้นมาถ่ายภาพของเด็กสาวและชายหนุ่มคู่หนึ่ง ที่ดูยังไงความสัมพันธ์ก็ไม่ธรรมดา “อย่าว่ากันเลยนะ ถึงยังไงเหอจูอิ๋งก็ยังมีผลประโยชน์ร่วมกันอยู่น่ะ” หมุนตัวเปลี่ยนทิศทางการเดินไปอีกฟาก จากเดิมทีตั้งใจจะไปรอรถประจำทางที่ป้ายรถ มุ่งหน้าไปยังร้านถ่ายรูปเพื่อล้างฟิล์มทันที หลังออกมาจากร้านถ่ายรูป หลี่เหม่ยถิงกวาดสายตารอบตัวทำสัญญาณมือให้เสี่ยวต้านมารับกระดาษข้อความ สักพักก็มีเด็กอายุราว 8-9 ขวบ 3 คนวิ่งไล่จับกันมาบนทางเท้าวิ่งชนหลี่เหม่ยถิง ข้าวของในมือหล่นลงพื้น “ขอโทษครับพี่สาว ขอโทษครับ ๆ พวกผมช่วยเก็บ” มือเล็กมอมแมมก้มลงเก็บของบนพื้น กระดาษที่ม้วนขยำพร้อมใบเสร็จร้านถ่ายภาพหายไป ‘รับรูปตอน 2 โมงเย็น ส่งที่โรงเรียน’ “ไม่เป็นไรคราวหลังก็ระวังกันมากหน่อย” จากนั้นก็แยกย้ายกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งหมดนี้กินเวลาเพียง 2 นาทีและทุกการกระทำตกอยู่ในสายตาของหวางอู๋ซวน ‘หืม? เจ้าเด็กพวกนี้ความสามารถไม่เลว ถ้าจับมาฝึกน่าจะใช้งานได้เลยนะเนี่ย’ เพราะหวางอู๋ซวนมาติดตามหลี่เหม่ยถิง เส้นทางเดินของหมาล่าเนื้อและเด็กกำพร้ารับงานข้างถนนจึงมาบรรจบกัน ชีวิตที่ต้องเอาตัวรอดดิ้นรนหาเลี้ยงชีวิตและเหล่าพี่น้องบ้านเด็กกำพร้าจึงได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิงในอนาคต “ลุงเหมาคะ พรุ่งนี้จะมีคนมาฝากของให้หนู รบกวนลุงเหมาเก็บไว้ให้หน่อยนะคะ” “ได้ครับ ประธานนักเรียน” “ขอบคุณค่ะ” ข้อมูลต่าง ๆ ที่ได้จากพวกเสี่ยวโกวต้องผ่านมือเธอเป็นคนแรก จึงไม่เคยให้ไปฝากเจ้าหน้าที่ห้องทะเบียนเหมือนจดหมายปกติของนักเรียน ฝากไว้กับรปภ. ไม่มีคนกล้าลองดีมาขโมย
บทล่าสุด
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ บทส่งท้าย (2)
ตอนนี้ความกระสันต์สูงเสียดฟ้าจนอยากจะพุ่งตัวตนเข้าฝากฝังในช่องทางรักหวานฉ่ำแล้วปลดปล่อยตัวตนไปกับความปรารถนาอันลิงโลดนี้“ภรรยา…ช้าหน่อยครับ เดี๋ยวสามีทนไม่ไหวน้องจะเจ็บ” เสียงกระซิบแหบพร้าทุ้มก้องอยู่ริมหูเล็ก คนฟังรู้สึกว่ามันเซ็กซี่ทั้งยังอ้อยอิ่งราวกับตั้งใจออดอ่อยใส่กันแทนที่จะช้าลง ดวงตาดอกท้อของคนตัวเล็กกลับร้อนผ่าว ฝ่ามือขาวกดลงกลางหน้าอกกว้างให้ชายหนุ่มเอนตัวลงเท้าแขนกับโต๊ะกรุกระจก สะโพกอวบตั้งใจบดขยี้ให้ส่วนอวบนูนของวัยสาวถูไถกับส่วนหัวมังกรแดงก่ำที่โผล่พ้นขอบกางเกงในผ้าไหมขึ้นมา“ซี๊ด...อาห์”ได้ยินเสียงสูดปากพร้อมครางกระเส่าของคนตัวโตยิ่งทำให้หญิงสาวฮึกเหิมลำตัวเล็กเอนลงต่ำใช้ใบหน้าซุกลงดอมดมผิวเนื้อเรียบตึง จูบบ้างเลียบ้าง มือก็ลูบวนกดไปทั่วผิวเนื้อท่อนบนมือหนึ่ง อีกมือกลัวจะว่างจึงใช้ท้องนิ้วสะกิดยอดอกสีน้ำตาลอ่อนจนมันหดเกร็งฝ่ามือหยาบกร้านของคนด้านล่างยกขึ้นนวดคลึงภูเขาหิมะที่มียอดอิงเถาปัดผ่านกล้ามท้อง หญิงชายทั้งสองต่างนวดคลึงฟอนเฟ้นเรือนร่างเกือบเปลือยของกันและกันน้ำหนักมือเคล้นแรงขึ้นตามแรงอารมณ์ที่เดือดพล่าน ผิวเนื้อสะโพกปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วเรียวยา
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ บทส่งท้าย (1)
หลังบอกกล่าวกราบไหว้บรรพบุรุษของเจ้าสาว ยกน้ำชาให้กับผู้ใหญ่เริ่มจากพ่อ ปู่และอาจารย์ ฉินเฟยหลงก็อุ้มเจ้าสาวขึ้นรถท่ามกลางความเงียบ... พรืด... และเสียงสูดน้ำมูกของเกาอี้ “ฮึก...คุณหนูออกเรือนแล้ว” ไป๋จื้อหยางที่น้ำตาคลอมองขบวนรถขับออกไปจากบ้านตระกูลไป๋เก็บอารมณ์กลับแทบไม่ทัน มองสภาพบอดี้การ์ดร่างใหญ่ยักษ์กำลังยกผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาหัวไหล่สั่น ผ้าเช็ดหน้ามีคราบปริศนาเกาะหนึบ วงล้อมจึงแตกกระเจิงไปคนละทาง ทั้งผู้เฒ่าไป๋ ผู้เฒ่าติง ไป๋จื้อหยาง แม้แต่จ้าวลี่จูยังถอยเท้าเงียบ ๆ ส่วนเพื่อนอย่างหยางฝูเหว่ยเดินหนีไปนานแล้วตั้งแต่บอดี้การ์ดหนุ่มน้ำตาคลอ “เอ่อ...แต่อีกไม่กี่วันประธานก็กลับมาแล้วนะคะ” จ้าวลี่จูพูดความจริงที่ทุกคนลืมนึกไป ใช่... แต่งงานแล้วอย่างไร... อีกไม่กี่วันก็กลับมาอยู่ด้วยกัน เพียงแค่มีคนตามมาอยู่ด้วยอีกคน มีตะเกียบกับถ้วยข้าวเพิ่มมาอีกชุด เกาอี้เองที่ถูกอารมณ์อ่อนไหวพาไปก็หยุดร้องอ้าปากค้าง ฟืดดดดด... “นั่นสิ! เราก็ยังทำหน้าที่เดิม” คิดได้แล้วสั่งน้ำมูกที่เหลือเดินจากไปอย่างร่าเริง ไป๋จื้อหยางกับคนงานในบ้านถูกเบรกอารมณ์ก็แยกย้ายกันไป ทางด้านขบวนรั
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 75 ยกน้ำชา (2)
3 วันต่อมา ลู่เจียจิ่วเป็นย่านเศรษฐกิจการเงินของเซี่ยงไฮ้ ทุกพื้นที่มีค่ายิ่งกว่าทองคำ บริษัทข้ามชาติ ตึกสูงเสียดฟ้า บ่งบอกเม็ดเงินลงทุนมหาศาลที่หลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดโดยปกติเวลาของผู้คนที่ทำงานในย่านนี้เป็นเงินเป็นทอง มีแต่ความเร่งรีบ วันนี้กลับต่างออกไปเพราะมีสิ่งที่น่าสนใจกว่าการทำเงินเกิดขึ้นที่ตึกเฮยอวิ๋นทีมมหรสพ กลองและปี่พาทย์ในชุดถังจวงสีแดงตั้งขบวนหน้าตึก ดนตรีถูกบรรเลงอย่างคึกคักตลอดระยะที่เริ่มมีการยกหีบสิ่งของออกมาจากประตูใหญ่ของตึก ขึ้นไปยังรถบรรทุกสีขาวปิดทึบที่ผูกซิ่วฉิวหน้ารถ พนักงานออฟิศของบริษัทต่าง ๆ ยินยอมเข้างานสายแต่ไม่กล้าเดินเบียดแทรกแถวเข้าไปในตัวอาคาร ได้แต่ยืนรักษาระยะอยู่ด้านนอก“นายครับได้เวลาแล้ว” ฉินเฟยหลงเดินออกมาจากลิฟต์ส่วนตัวด้วยชุดพิธีการสีแดง ใบหน้ามีรอยยิ้มน้อย ๆ ประดับตลอดเวลาเจ้าบ่าวเดินนำขบวนไปขึ้นรถด้านนอก“เตรียมเคลื่อนขบวนไปรับเจ้าสาวได้!” ผู้นำพิธีการตะโกนเตือนเมื่อได้เวลาสมควร รถดนตรีที่มีเสาไม้ติดป้าย ‘ซวงสี่’ จึงกระหึ่มอีกระลอกขบวนรถหรูที่ถูกเปลี่ยนเป็นสีแดง 9 คัน เริ่มเคลื่อนตามออกไปติด ๆ คันนำหน้าเป็นรถสปอร์ตเปิดประทุนผูกซิ่วฉิวผ
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 75 ยกน้ำชา (1)
รถของตระกูลไป๋ต้องเบรกกะทันหันเมื่อเลี้ยวเข้ามายังลานจอดรถ จู่ ๆ รถที่จอดอยู่หลายคันก็พร้อมใจกันถอยหลังจนมาล้อมกรอบรอบตัวรถของพวกเขาเป็นวงกลมปัง ปัง ปัง!สถานการณ์ยิ่งไม่ปกติเมื่อมีชายในชุดสูทนับรวมได้ 8 คน ลงมาจากที่นั่งข้างคนขับของรถที่ล้อมรถตระกูลไป๋อยู่กรี๊ด...“หลบเร็ว ตีกันแล้ว แจ้งตำรวจ!”“หนีเร็วเข้า อย่าไปยุ่ง”ไป๋จื้อหยางกอดลูกสาวแน่น“สืออิงติดต่อบอดี้การ์ดมาที่นี่ด่วน!”บอดี้การ์ดตระกูลไป๋ รวมถึงหยางฝูเหว่ยและเกาอี้ไม่ได้ตามมาเพราะเป็นเวลากลางวันและสถานที่อยู่ใจกลางเมือง ไป๋จื้อหยางจึงคิดว่าไม่น่าจะมีใครกล้าเล่นสกปรกไป๋เหม่ยถิงมองออร่าสีเขียวจากบุรุษบางคนที่ลงจากรถ ลองพิจารณาใบหน้าหลังแว่นกันแดดดี ๆ เหมือนจะเคยผ่านตามาบ้าง จึงนั่งนิ่งอยู่กับที่ใบหน้าเฉยเมย‘เฮียหลงกำลังจะทำอะไร?’“ถิงเออร์ลูกนั่งรอในรถ พอจะออกไปเจรจาดูสักหน่อยว่าผู้มาต้องการอะไร”ไม่ทันที่เธอจะห้ามคุณพ่อก็จับประตูรถเตรียมก้าวออกไป ประจวบเหมาะกับคนด้านนอกเริ่มเคลื่อนไหวพร้อมกันพรึ่บ! ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง!ท้ายรถที่ล้อมกรอบทั้งหมดเปิดออก มีเสียงพลุขนาดเล็กแตกกระจายพร้อมสายรุ้งและกระดาษสีปลิวว่อน กุหลาบหลากสีถู
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 74 เตรียมงาน (2)
3 วันต่อมาตึกเซี่ยอวิ๋น 8 โมงเช้า“ฮ้าว...เหล่าจงนายมาสักที ข้าจะได้กลับไปนอนยาว ๆ” พนักงานรักษาความปลอดภัยของตึกกะกลางคืนทักเพื่อนที่มาเปลี่ยนกะแล้วเตรียมจะกลับเข้าไปตึกเซี่ยอวิ๋น“!!!”ตอนเปิดตาที่ปิดปากหาวยาว เขาตกใจจนขวัญเกือบกระเจิงเพราะบอดี้การ์ดในชุดฝึกสีดำราว 20 กว่าคนมายืนออกันเงียบ ๆ ตรงลานกว้าง แถมไฟของตึกก็ยังไม่เปิดจึงเห็นเป็นเงาตะคุ่ม“ตกใจหมดนึกว่าโจรปล้นตึก! พวกพี่ลงมาทำอะไรกันครับ” บอดี้การ์ดก็เป็นรุ่นพี่ที่ร่วมฝึกซ้อมกันทุกวัน ผลัดกันเปลี่ยนมาเฝ้าตึกกับออกไปทำภารกิจด้านนอกถ้าสังเกตดีต ๆ จะเห็นว่าเหล่าบอดี้การ์ดมีถุงใส่ของติดมือมาด้วย พอคนออกจากลิฟต์เที่ยวสุดท้ายครบก็กระจายกำลังกันเดินออกไปด้านนอกตึก‘ชุนเหลียน’ กลอนคู่มงคลแผ่นยาวสีแดง ที่เขียนด้วยมือจากปรมาจารย์ด้านการคัดอักษร ถูกติดตรงประตูทางเข้าตึกก่อนเป็นที่แรก ตามด้วยตัวอักษร ‘ฝู’ ที่แปลว่าความสุขติดกลับหัวตรงประตูกระจกสองด้านด้านนอกผ้าแดงและโคมกระดาษถูกนำไปห้อยประดับตามต้นไม้ตรงสวนหย่อมก่อนเข้าตัวตึกจนดูสดใสมีชีวิตชีวาเพิ่มขึ้นซิ่วฉิวฮวามีชายยาวถูกนำไปแขวนอยู่เหนือประตูทางเข้าตึกด้านหน้า ด้านในมีทีมบอดี้การ
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 74 เตรียมงาน (1)
บ้านตระกูลไป๋ วันต่อมาอีก 1 อาทิตย์ ก็จะเป็นวันยกน้ำชาของทายาทตระกูลไป๋ ห้องนอนของไป๋เหม่ยถิงจะถูกปรับปรุงใหม่ สร้างตู้เก็บเสื้อผ้าเพิ่มเติมสำหรับฉินเฟยหลงห้องก็เปลี่ยนสีการตกแต่งใหม่ เป็นสีไม้กับครีม พรมเป็นสีน้ำตาลอ่อน เฟอร์นิเจอร์ใหม่ถูกสั่งเข้ามา วันนี้จะมีช่างกับทีมตกแต่งภายในเข้ามาทำในส่วนของบิวท์อิน“ประธานคะ มานั่งทำอะไรตรงนี้คะ แล้วดูแบบห้องที่ตกแต่งใหม่หรือยังคะ” จ้าวลี่จูเดินเข้าบ้านมาเห็นประธานสาวนั่งเท้าคางไร้ชีวิตชีวาอยู่ตรงโซฟารับแขก“ไม่ต้องดูหรอก ทำตามแบบไปนั่นล่ะ ฉันนั่งสะสมพลังอยู่น่ะไม่ต้องให้ใครมารบกวนนะ”ไป๋เหม่ยถิงโบกมือเอื่อย ๆ ตาปรือทำท่าจะปิด ไหนเลยสะสมพลังงานอะไร ทำท่าจะหลับอยู่เดี๋ยวนี้ที่เธอบอกว่าสะสมพลังนั้นพูดจริงแม้ลี่จูจะมองอย่างไม่เชื่อถือแล้วถอนหายใจ เลขาสาวไม่อยากต่อบทสนทนารีบไปดูช่างตกแต่งภายในต่อว่าที่เจ้าสาวปิดตาเอนหลังเข้ามุมพิงตัวกับแขนโซฟา รับรู้ถึงกระแสลมอุ่นจากหยกจักรพรรดิที่ค่อย ๆ ไหลผ่านจากต้นคอลงสู่ท้องน้อย เข้าสู่แสงสีขาวนวลขนาดเท่าเมล็ดถั่วเขียวใบหน้าเรียบเฉยเปิดรอยยิ้มอ่อนโยน เมื่อรับรู้ความรู้สึกทั้งหมดนี้“คุณหนูครับ เจ้านายส่งช
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง57.3K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ16.0K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา12.3K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน30.3K viewsบุปผางามข้ามเวลามาทวงแค้น
ชาไทยเย็น1.2K viewsมิอาจห้ามใจให้ไร้รัก
ต้ายวี่791 viewsนิยายจีนฉบับแอบรัก
จันทร์ส่องแสง566 viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@10.9K views
