เมื่อตัดสินใจเสร็จสรรพ เขาถอนแก่นกายออก ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบหญิงสาวอีกครั้ง พยายามแยกริมฝีปากของหญิงสาวให้เปิดรับลิ้นที่สอดแทรกเข้าไปหาอย่างดูดดื่ม เมื่อสามารถเข้าไปในโพรงปากเล็กได้แล้วก็สำรวจไปทั่วบริเวณอย่างช่ำชอง
และแล้วการปฏิเสธของเธอที่มีแค่ชั่วประเดี๋ยวเดียว ได้แปรเปลี่ยนเป็นการยอมรับ ร่างกายมีปฏิกิริยาตอบสนองโดยการเริ่มอ่อนระทวยโอนอ่อนผ่อนตามจนเผยอริมฝีปากอิ่มอ้ากว้างรับจูบตอบเขาอย่างเต็มใจราวกับเธอก็กระหายเขาเช่นกัน “อ่าส์…โคตรหวานเลย” ชายหนุ่มสถบออกมา จูบที่ดุดันและเร่าร้อนแปรเปลี่ยนเป็นมือใหญ่สำรวจความเต่งตึงของทรวงอกอิ่ม ทันใดนั้นใบหน้าคมเข้มที่ร้อนผ่าวก็ทำหน้าที่คลอเคลียแทนมือ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นปากกว้างที่ครอบลงมาดูดดื่ม “อืมม์…พี่น่าน..อ่าส์” หญิงสาวร้องครางออกมา อ้อมแขนเล็กตวัดรัดโอบรอบลำคอแกร่ง ร่างเล็กสั่นสะท้านขณะที่เขาครูดไรฟันและหนวดเคราที่เริ่มขึ้นประปรายลงมาถูไถปลายถัน “อ่าส์…” ระหว่างที่ปากครางฮือฮา มือแกร่งก็ลูบไล้ลงมาจนถึงจุดกึ่งกลางของกายสาว ปลายนิ้วใหญ่ลูบวนอยู่เหนือแนวแยก แหวกเข้าสู่กลีบกุหลาบอย่างเชื่องช้า ชุ่มฉ่ำและเปียกชื้น… เร่าร้อน และร้อนผ่าว… เป็นสัญญาณที่แสดงถึงการพรั่งพร้อมเปิดรับเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ และนั่นเป็นผลให้นิ้วใหญ่เริ่มบุกรุกเข้าๆ ออกๆ ท่ามกลางเรือนร่างน้อยที่ดิ้นพล่าน เบื้องบนเธอถูกปากและลิ้นปรนเปรอ ส่วนเบื้องล่างกล้ามเนื้อภายในของเธอกำลังตอดรัดนิ้วมือใหญ่ที่โจนจ้วงสลับนิ้วโป้งที่คลึงวนอยู่กับปลายติ่ง แล้วต่อมาก็ฝังใบหน้าคมเข้มลงมาแทนที่ “อ๊าาา….พี่น่านอย่า” ปากร้องห้ามแต่ผวายกบั้นท้ายขึ้นรับแรงสัมผัส ขณะที่ปากหยักและปลายลิ้นร้อนกวาดชิมน้ำหวานที่พรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย “อ่าส์…” สิ้นเสียงแหบพร่า หญิงสาวก็กดศีรษะแกร่งลงมาหาหน้าขาเธอแนบแน่น เล็บทั้งสิบจิกไปบนเส้นผมยุ่งเหยิงของเขาให้อยู่กับตัวเองนานที่สุดเท่าที่จะนานได้ จากนั้นเสียงกรีดร้องตามคลื่นอารมณ์พิศวาสด้วยปากและลิ้นของเขาก็ดังคับห้อง “อื้อออ….พี่น่าน หนาวไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยความเสียวซ่าน เธออยากปลดปล่อย ยิ่งเขาซุก ดูดเลีย น้ำหวานก็ยิ่งไหลออกมา “หนาวอยากได้อะไร บอกพี่สิ?” เสียงแหบพร่าเอ่ยถาม “อยากได้พี่น่าน ช่วยหนาวหน่อยนะ…ได้โปรด” หญิงสาวบอกความต้องการออกไปด้วยท่าทีที่เหนียมอาย “จัดให้ตอนนี้เลย…พี่ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” ลิ้นเขาระรัวเร็วเพื่อให้เธอไปถึงฝั่งฝัน ยิ่งเธอใกล้ถึงจุดสุดยอด ด้านในมันยิ่งกระตุกถี่ขึ้นเรื่อยๆ “อ้า เสียว อ้า” ในที่สุดเธอก็ไปถึงฝั่งฝัน น้ำหวานไหลออกมาเขาดูดกินจนไม่เหลือสักหยด “หวานมาก” เขาลุกขึ้นมาจูบปากอย่างเร่าร้อน และคร่อมร่างเธอ เขาจับรูดแก่นกายที่ตอนนี้มันขยายเต็มที่ เขาจับมันถูตรงกลางกลีบดอกไม้ มันยิ่งทำให้เธอสยิวมากขึ้นไปอีก น้ำหวานของเธอที่เหือดแห้งตอนนี้มันเริ่มไหลออกมาอีก เมื่อเห็นว่าเธอพร้อม เขาค่อยๆจับหัวมันกดลงไปทีละนิด ช่องทางที่คับแคบมันทำให้เขาหายใจแทบไม่ออก “คับอะไรอย่างนี้ มันแน่นมาก อย่าตอดพี่แรง พี่จะไม่ไหว” เขาเป่าลมออกมา หายใจหอบ เหงื่อเริ่มไหลซึมออกมาทั้งเขาและเธอ เขาก็เจ็บเหมือนกัน มันทั้งฟิต ทั้งตอด ขยับไม่ได้เลย “อ่าส์ / อืมม” สองร่างส่งเสียงคราวกระเส่าพร้อมกัน เขาเริ่มขยับโยกเบาๆ เขาใช้หัวแม่มือบดขยี้ติ่งเสียวของเธอให้ผ่อนคลาย ทำให้น้ำหวานไหลออกมาเพิ่มเพื่อการขยับโยกได้ง่าย เขาก้มลงจูบเธอ ส่วนมืออีกข้างนวดเฟ้นดอกบัว จากที่ขยับเนิบนาบเขาก็เพิ่มจังหวะให้เร็วมากขึ้น เขาจับขาทั้งสองข้างของเธอพาดรอบเอวแล้วกระแทกเข้าออก ส่วนมือทั้งสองข้างก็นวดเฟ้นดอกบัวคู่งาม “อ่าส์ มันเสียว” ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ร่างกายของเธอร้อนรุ่มมากขึ้นกว่าเดิม สายตาที่มองดูเขามันช่างเย้ายวนเหลือเกิน “โอ้ว! มันมาก” เขาเพิ่มความเร็วแรงเข้าไปอีก “อ้า เสียว อื้อ อา” มือทั้งสองข้างของเธอจิกที่แผ่นหลังเขา เพื่อระบายความเสียว ที่ก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ เหมือนตอนนี้มันมารวมที่ท้องน้อยเธอ “อ้า..” เขาเพิ่มแรงกระแทกเข้าไปอีก เมื่อรู้ว่าเธอใกล้จะถึงจุดสุดยอดแล้ว “อ้า…กรี๊ด!” ในที่สุดเธอก็ได้ไปแตะขอบสวรรค์ มันยิ่งทำให้ช่องด้านในกระตุกถี่ยิบมากขึ้น มันยิ่งทำให้เขาเสียวมากขึ้น “โอ้ว มันมาก อ้า” เขารีบกระแทกใส่เธออย่างรัวเร็ว ตอนนี้เขาเห็นขอบสวรรค์อยู่รำไร เขาจับเอวเธอล็อกแล้วกระแทกใส่อย่างรัวๆ จนเขาไปถึงขอบสวรรค์ “อ้าก!!” น้ำขาวขุ่นพุ่งทะลักเข้าไปในช่องทางรัก และไหลออกมาผสมกับน้ำหวานของเธอ เปื้อนไปตามเรียวขาขาว เมื่อปล่อยสายพันธุ์ออกหมด เขาก็ฟุบลงกับอกของเธอ ทั้งคู่นอนหอบหายใจฟังเสียงหัวใจกันและกัน “หนาว..เอามันสุดยอดเลย” หลังจากที่พักหายใจหลายนาที เขายังไม่ถอนแก่นกายออกมา และมันเหมือนจะขยายพองขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเขาก็ฟัดร่างบางนั้นอีกครั้ง และอีกครั้ง…แล้วทุกครั้งเขาบดกระแทกอย่างดุเดือดและรุนแรงราวกระทิงหนุ่มไม่สนเสียงร้องและความเจ็บปวดของหญิงสาว เขาปลดปล่อยเข้าไปในร่างกายของเธอ จนสาแก่ใจจนกระทั่งอารมณ์ดุุเดือดพลุ่งพล่านหมดลง เขาก็หลับเป็นตาย โดยไม่สนใจร่างนุ่มนิ่มที่นอนไม่ไหวติงข้างๆ เขาเลยหนึ่งปีผ่านไป“แมะ แมะ” เสียงเรียกแม่ของเด็กหญิงดาวนิลที่ตอนนี้อายุได้หนึ่งขวบห้าเดือน เด็กหญิงกับผู้เป็นแม่เดินเล่นอยู่ที่สวนข้างบ้าน“จ๋า..คนสวยของแม่” หญิงสาวย่อตัวลงก่อนจะค่อยๆ อุ้มลูกสาวตัวน้อยขึ้นมาด้วยสรีระที่เปลี่ยนไปจนเห็นได้ชัดเจน ใช่แล้ว! เธอกำลังตั้งท้องได้ยี่สิบแปดสัปดาห์หรือเจ็ดเดือน ชายหนุ่มอ้อนวอนเธอว่าอยากมีลูกเพิ่มอีกหนึ่งคน เขาไม่ยอมให้เธอคุมกำเนิด และเขาก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอทุกค่ำคืน จนในที่สุด เธอก็ท้องอีกครั้ง “ป้อ ป้อ” เด็กหญิงชี้ไปที่ชายหนุ่มที่เดินตรงมาที่ทั้งสองยืนอยู่ “ดาวนิล มาหาพ่อเร็ว” ชายหนุ่มยื่นมือทั้งสองข้างออกไปอุ้มลูกสาวตัวน้อย เขาไม่อยากให้ภรรยาที่ตอนนี้ท้องแก่ต้องอุ้มลูกสาวเยอะ เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายกับลูกน้อยในท้อง เด็กหญิงดาวนิลโน้มตัวไปหาผู้เป็นพ่ออย่างรวดเร็ว“ตอนนี้ดาวนิลกำลังซน เหนื่อยหน่อยนะครับ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาเมื่อเห็นสีหน้าของภรรยาดูเหนื่อยๆ เขารู้สึกสงสารภรรยาที่ต้องอุ้มท้องอีกครั้ง ครั้งนี้เขาได้อยู่ในทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างตั้งครรภ์ ในคราแรกเธอไม่ยอมมีลูกอีก บอกว่าสองคนก็เพียงพอแล้ว แต่เป็นเพราะเขาที่ขอร้องอ้อนว
โรงแรมสุดหรูใจกลางกรุงเทพมหานครงานแต่งระหว่าง น่านฟ้า และ ลมหนาว จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ สมหน้าตาของทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังและเจ้าของห้องเสื้อแบรนด์ดัง ซึ่งเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในสังคม แขกที่มาในงานล้วนแล้วแต่เป็นญาติผู้ใหญ่และคนรู้จักของทั้งสองตระกูล ไฮโซของเมืองไทย ดาราเซเล็บ สื่อ ช่างภาพ นักข่าวทุกสำนัก ต่างมารวมตัวที่งานแต่งงานในวันนี้ กลายเป็นข่าว ท้อลออฟเดอะทาวน์กันเลยทีเดียวงานในตอนเช้า เมื่อเจ้าบ่าวเข้ามาในพิธีเรียบร้อยแล้ว เรนท์กับทิชาก็พาเพื่อนรักเดินมา ลมหนาวสวมใส่ชุดไทยประยุกต์สีทอง พาสสไบลูกไม้สีทอง ผมถูกเกล้าขึ้นไปอย่างสวยงาม เปิดใบหน้านวลอันหวานหยาดเยิ้มที่ถูกเครื่องสำอางราคาแพงตกแต่งด้วยฝีมือของช่างแต่งหน้าเบอร์หนึ่งของเมืองไทย เมื่อเจ้าสาวเดินเข้ามาในพิธี แสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูปก็รัวระยิบระยับ น่านฟ้าจ้องมองเจ้าสาวด้วยความตกตะลึง ปกติเธอไม่แต่งหน้าทำผมก็สวยมากอยู่แล้ว พอแต่งหน้าทำผมแบบวันนี้ยิ่งสวยเข้าไปอีกเป็นเท่าตัว เจ้าสาวเดินลงมานั่งพับเพียบข้างๆ เจ้าบ่าวที่แต่งชุดราชปะแตนหล่อเนี๊ยบเหมือนคุณชายในราชวัง“วันนี้หนาวสวยมากเลยรู้มั้ย?” ชายหนุ่มกระซิบ
หลังคลอดลมหนาวต้องรอดูอาการอยู่ในห้องพักฟื้นสองชั่วโมง จากนั้นสองแม่ลูกจึงถูกส่งตัวไปห้องพักพิเศษ น่านฟ้าดูแลลมหนาวและลูกน้อยไม่ห่าง ยิ่งในยามที่ลูกสาวตัวน้อยดื่มนมจากอกของมารดา ปากน้อยๆ งับยอดดอกบัวสีชมพู ชายหนุ่มมองด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาลอบกลืนน้ำลายลงคอจนหญิงสาวได้ยิน ลมหนาวเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาเชิงตำหนิแบบไม่จริงจังนัก จากนั้นไม่นานลูกสาวตัวน้อยกินนมจนอิ่ม ปากน้อยผละออกจากยอดถันสีสวย หญิงสาวรีบติดกระดุมเสื้อทันที จนชายหนุ่มรู้สึกเสียดาย“เอ่อ..หนาวจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรครับ?” ตั้งสติได้ชายหนุ่มจึงเอ่ยถามออกไป“คนโตหนาวเป็นคนตั้ง..คนเล็กให้พี่น่านตั้งก็แล้วกันค่ะ” หญิงสาวตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้เขา“จริงเหรอ! หนาวให้พี่ตั้งชื่อลูกจริงๆ ใช่มั้ย?” ชายหนุ่มถามออกไปด้วยความดีใจ“ค่ะ..” หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ“อืม..ลูกชายคนโตชื่อดาวเหนือ ลูกสาวคนเล็กชื่อ…ดาวนิล ดีมั้ย?” ชายหนุ่มทำท่าคิดก่อนจะกล่าวออกไป“เพราะดีนะคะ..หนาวชอบ” ดาวเหนือกับดาวนิล เข้ากันดีนะ..เข้าใจคิดนะคุณพ่อลูกสอง หญิงสาวอมยิ้มอยู่คนเดียว“หนาวหายโกรธพี่แล้วใช่มั้ยครับ? ยกโทษให้พี่แล้วใช่มั้ย?” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ห
สองสัปดาห์ผ่านไปน่านฟ้าเดินทางไปฝรั่งเศสทันทีหลังจากที่เขาเคลียร์งานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มลาพักร้อนหนึ่งสัปดาห์เพื่อมาง้อลูกง้อเมีย ทุกคนต่างเอาใจช่วยน่านฟ้าขอให้เขาง้อลมหนาวได้สำเร็จเสียงกริ่งดังขึ้นที่หน้าบ้านในขณะที่ลมหนาวกำลังนั่งออกแบบเสื้อผ้าอยู่ และน้าวีนากำลังเตรียมอาหารว่าง“หนาวไปดูให้น้าหน่อยว่าใครมา” ความจริงแล้ววีนารู้ดีที่สุดว่าใครที่มาเวลานี้“ได้ค่ะ” ลมหนาวตอบออกไปพร้อมกับเดินไปเปิดประตูหน้าบ้าน “มาทำไมไม่ทราบ?” ลมหนาวถามเสียงแข็งเมื่อเห็นว่าใครที่ยืนอยู่หน้าประตู“มาง้อลูกกับเมียครับ” ชายหนุ่มตอบด้วยสายตากรุ้มกริ่ม เขาลอบมองลงไปที่ท้องนูนของหญิงสาว รู้สึกวาบหวิวในหัวใจ อยากยื่นมือไปสัมผัสลูกน้อยเหลือเกิน“มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น” หญิงสาวตะโกนไล่ชายหนุ่มเสียงดังพอที่น้าวีนาจะได้ยิน “ใครมาเหรอหนาว? อ้าวตาน่าน มาได้ยังไง เข้ามาก่อนมา” วีนาแสร้งทำเป็นตกใจที่เห็นน่านฟ้าและเอ่ยชวนแขกเข้าบ้าน“น้านาจะชวนเค้าเข้ามาทำไมคะ?” หญิงสาวหันไปถามน้าสาวด้วยน้ำเสียงคล้ายกับไม่พอใจ“อ้าว..ก็แขกมาบ้าน เราก็ต้องต้อนรับขับสู้สิลูก จะไปไล่แขกได้ยังไงกัน”“แต่..” “ไม่ต้องแต่แล้ว..ไ
ณ สนามบินxxx“เดินทางปลอดภัยนะแก..ถึงแล้วบอกด้วย” เรนท์ดึงหญิงสาวเข้ามากอด“อืม..ขอบใจแกมากนะ สำหรับทุกอย่าง” ลมหนาวน้ำตารื้นขึ้นมา เธอทนอยู่ที่นี่ไม่ไหวจริงๆ ครั้งนี้อาจจะเป็นการไปแบบถาวร เธออธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้คุณตาวีระชัยกับน้าวีนาฟังหมดทุกอย่าง ทั้งสองคนต่างเข้าใจและยอมรับในการตัดสินใจของเธอในขณะที่น่านฟ้านั้นกำลังขับรถไปที่สนามบินด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่จะทำได้ แต่สภาพการจราจรในกรุงเทพฯ นั้น ทำให้เขาไม่สามารถขับได้อย่างใจต้องการ ชายหนุ่มดูนาฬิกาข้อมือเหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีจะบ่ายโมง เขาเห็นวินมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ข้างๆ รถ ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาคว้ากระเป๋าสตางค์รีบลงจากรถและกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์ไปทันที โดยไม่สนใจเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่เขาทิ้งรถไว้กลางถนนเลยแต่สุดท้าย..น่านฟ้าก็ไปไม่ทัน ลมหนาวกับดาวเหนือไปแล้ว เขาทรุดลงกับพื้นร้องไห้ออกมา พร่ำด่าตัวเองจนคนที่เดินผ่านไปผ่านมา ต่างก็มองมาที่ชายหนุ่ม ในขณะที่เขากำลังก้มหน้าอยู่กับพื้นนั้น เขาได้ยินเสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่งที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “อย่าพึ่งหมดหวังสิคุณน่าน..ฝรั่งเศสอยู่แค่นี้เอง ตื๊อเท่านั้นที่ครองโ
ทางด้านลมหนาว หลังจากที่เธอพาดาวเหนือขึ้นมาบนห้อง เธอรีบโทรหาเรนท์และบอกให้เรนท์มารับเธอที่บ้านของน่านฟ้าตอนนี้ เธอทนอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว หญิงสาวรีบเก็บเสื้อผ้าของตัวเองและของดาวเหนือใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เรนท์ที่ยังงงๆ เพราะไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นแต่ก็รีบขับรถมาหาเพื่อนทันที“หนาวลานะคะ..คุณลุงคุณป้า หนาวคงอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว น้องเหนือกราบลาคุณปู่กับคุณย่าสิครับ” เด็กชายยกมือไหว้คุณปู่คุณย่าตามที่มารดาบอก“ใจเย็นๆ นะหนูหนาว..รอพี่เค้าก่อนนะลูก นี่ก็ค่ำมืดแล้วจะพาลูกพาเต้าไปไหน” “ไม่รอค่ะ..หนาวให้เพื่อนมารับ คุณป้าไม่ต้องห่วงนะคะ” “โถ่เอ้ย! เวรกรรมอะไรหนักหนา น้องเหนือก็พึ่งจะยอมรับในตัวพ่อ ดันมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก” คุณหญิงน้ำฟ้าบ่นพึมพำออกมา“หนาวไปแล้วนะคะ..เพื่อนมารอแล้ว” พูดจบหญิงสาวก็ลากกระเป๋าเดินออกไปจากคฤหาสน์แห่งนี้พร้อมกับลูกชายของเธอหลังจากนั้นไม่นาน เรนท์ก็พาสองแม่ลูกไปพักที่คอนโดของเขา ซึ่งนานๆ เขาจะมานอนเพราะปกติเขานอนที่บ้าน หญิงสาวเล่าเรื่องทุกอย่างให้เรนท์ฟัง ในขณะที่ดาวเหนือนอนหลับไปแล้วด้วยความเพลีย“ทำไมคุณน่านถึงได้เลวขนาดนี้วะ..แล้วนี่แกจะเอายัง