Home / แฟนตาซี / วันสิ้นโลกของผม / 102 ฤดูใบไม้ผลิของโจเซฟ [3/5]

Share

102 ฤดูใบไม้ผลิของโจเซฟ [3/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-06-22 09:27:21

แน่นอนว่าโจเซฟไม่ได้ขายตรงแค่หมู่บ้านครูเมตตาหมู่บ้านเดียว หลังจากแวะเวียนอีกสองหมู่บ้านเพื่อกระจายข่าวสำคัญนี้ก็ไม่มีใครไม่ตกปากรับคำ

“ดิฉันยินดีลองค่ะ” เจนหัวหน้าหมู่บ้านดวงสาคู

“ผมกับเพื่อนไม่พลาดแน่นอนครับ” กรและกลุ่มอาสาปกป้องกำแพงหมู่บ้านริมธารที่เฝ้ารอวันนี้มาเนิ่นนานต่างก็อยากเข้ารับการทดลองนี้ใจแทบขาด

“ดี! งั้นอีก 1 สัปดาห์ข้างหน้าฉันจะบอกเงื่อนไขการรับพลังให้ทุกคนได้ฟัง เตรียมฝึกร่างกายไว้ให้ดีล่ะ” โจเซฟทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินทางกลับบ้านบนภูเขาเตรียมไปขอดาริณีเป็นแฟน!

ก็บอกแล้วนี่… ว่าถ้ากลับมาที่หมู่บ้านได้อย่างปลอดภัย เขาจะต้องไม่ใช่หมาโสดอีกต่อไป

...

“หัวหน้ากลับมาแล้ว อีกไม่ถึงสองชั่วโมงก็คงขึ้นมาถึงบนนี้” ตุ่นได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวที่คุ้นเคยตั้งแต่อีกฝ่ายขึ้นภูเขามาได้ครึ่งทาง สมาชิกภายในบ้านจึงเตรียมออกมาต้อนรับครบทุกคน โดยเฉพาะมังคุดกับพลายวารีที่เป็นห่วงเฉินเฟิงมาก

ทั้งสองตัวต่างก็มายืนออกันตรงทางขึ้นเขา ปักหลักไม่ขยับไปไหนแม้หงส์จะบอกว่าต้องใช้เวลาอีกสักพักกว่ากลุ่มของหัวหน้าหนุ่มจะขึ้นมาถึงบนนี้ก็ตาม

“ไม่ออกมารอเร็วเกินไปหน่อยเหรอ” หงส์ไม่พลาดที่จะแซวเจ้าตัว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   103 พักผ่อน [5/5]

    “หัวหน้าครับ เดี๋ยวผมไปเองก็ได้” ตุ่นเห็นดาริณีหน้าแดงก่ำก็คิดว่าคงไม่รอดแน่ แถมเมื่อคืนเขาก็ทำสงครามบนเตียงกับคนรักไปตั้งหลายชั่วโมง อยากให้อีกฝ่ายพักผ่อนให้เต็มที่มากกว่า“ล้อเล่นน่า เดี๋ยวฉันออกไปรับเอง ต้องแวะไปหาคุณแม่ด้วย” โจเซฟโบกมือไปมา คู่นี้ยังออกตัวแทนกันไม่เปลี่ยนโจเซฟไม่ต่างจากคนกลางระหว่างค่ายพันธมิตรกับสมาพันธ์ผู้รอดชีวิต ดังนั้นต้องเป็นเขาเท่านั้นที่ต้องคุยเรื่องข้อตกลงของทั้งสองฝ่าย ที่พูดออกไปก่อนหน้านี้แค่อยากแกล้งหงส์คืนบ้างเท่านั้นมาทำแฟนของเขาหน้าแดงได้ยังไงคนที่ทำให้เธอเขินอายได้ควรมีแค่เขากับลูกชายของเจ้าตัวก็พอ!เขาหวง!!“เอ่อ ดาขอไปด้วยได้ไหมคะ” ตอนนี้สถานะของเธอกับโจเซฟไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว อีกทั้งชายหนุ่มก็เล่าว่าครูเมตตากลับมาสาวเหมือนอายุ 30 ปลาย ๆ อีกครั้ง เธออยากไปเห็นด้วยตาตนเองด้วยเหมือนกัน“ผมไปด้วย ๆ” บ้านครูเมตตามีเด็กเยอะ เขาอยากไปทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ ส่วนพลอยใสกับปอนด์ไม่อยากขัดเวลาครอบครัวของเพื่อนเลยได้แต่กินข้าวไปเงียบ ๆ ไว้มีโอกาสค่อยขอไปเที่ยวเล่นที่นั่นบ้างก็คงไม่สาย“ได้สิ เดี๋ยวเราไปกันหมดนี่เลย” โจเซฟซ่อนใบหน้าอิ่มเอมไว้อย่างมิด

  • วันสิ้นโลกของผม   103 พักผ่อน [4/5]

    “โธ่ ที่รัก” คุณหมอหมียื่นมือเกลี่ยน้ำตาให้เจ้ากระต่ายที่เกิดอารมณ์จนควบคุมตัวเองไม่ได้ น้ำตาที่ไหลรินคงเป็นผลพวงมาจากความรู้สึกอับอาย ที่ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล“เหมือนไม่ใช่ตัวเองเลย” คนเจ้าน้ำตากะทันหันซบหน้าลงกับฝ่ามือหนา ความอบอุ่นที่ได้รับถ่ายทอดมายิ่งทำให้รู้สึกอยากชิดใกล้“ไม่ต้องคิดมากนะ อยากทำก็ทำ เป็นพี่เสียอีกที่ได้กำไร” นิโคลัสพูดติดตลกอย่างที่นานครั้งจะทำ หวังให้บรรยากาศดีขึ้นสักนิดก็ยังดี“ฮึก” เฉินเฟิงเม้มปาก “ผมไม่อยากทำให้มีเสียงดัง” เหมือนอย่างบ้านหลังนั้น“งั้นเราย้ายไปนอนที่ห้องใต้ดินดีไหม” ก่อนเข้าบ้านพิมพาแจ้งว่าแต่ละหลังมีห้องใต้ดินที่ปูพื้นและผนังพร้อมใช้งาน ซึ่งจะใช้เป็นห้องเก็บของหรือห้องพักผ่อนก็ตามสะดวก“ขอขี่หลังหน่อย” คนไม่อยากเดินยกสองแขนขึ้น เป็นสัญญาณให้คุณหมอหมีหันแผ่นหลังย่อตัวลงให้เจ้ากระต่ายขึ้นขี่“ฮึบ!” นิโคลัสเตรียมพาคนรักลงจากห้องนอนชั้นสองไปยังชั้นใต้ดิน แต่ก่อนออกก็ใช้สองมือหอบผ้านวมหนานุ่มไว้เต็มอ้อมแขน หากเป็นคนปกติทั่วไปคงต้องใช้แรงอย่างมากในการทำทั้งสองสิ่งไปพร้อมกันแตกต่างกับมนุษย์กลายพันธุ์หมีอย่างคุณหมอที่แทบไม่สะทกสะท้าน เหงื่

  • วันสิ้นโลกของผม   103 พักผ่อน [3/5]

    “ตอนนี้สิ่งที่เรากังวลควรจะเป็นเรื่องที่ฤดูหนาวใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว อีกไม่นานจะต้องเกิดเรื่องเหมือนคราวหมดฤดูฝนแน่เลย” หิมะเมื่อละลายแล้วก็เหมือนกับฝน เป็นของเหลวที่ไม่รู้เลยว่าภายในอัดแน่นไปด้วยอะไรบ้าง“ก็คงเหมือนตอนฝนตก ในน้ำอาจเต็มไปด้วยเชื้อไวรัส เราควรเตือนให้ชาวบ้านเข้มงวดเรื่องการใช้น้ำให้มากขึ้น” คุณหมอวิเคราะห์ตามหลักการที่ควรปฏิบัติเมื่อต้องใช้น้ำในสถานการณ์ไม่ปกติ“ได้เวลาเปิดคอร์สวิทยาศาสตร์และการแพทย์เบื้องต้นอีกแล้วใช่ไหมครับ” เฉินเฟิงหยิบคริสตัลสีเขียวใสออกจากมือคนรักไปเก็บไว้ในกล่องดังเดิม จากนั้นก็โถมตัวเข้าไปกอดโดยไม่ยั้งน้ำหนัก“อึก เจ็บหรือเปล่า” แทนที่จะห่วงตัวเอง คุณหมอหมีกลับกลัวว่าคนรักจะจุกเพราะกระแทกลงมาโดนกล้ามเนื้อแข็ง ๆ ของตนแทนเสียนี่“อิอิ ไม่เลยครับ” เจ้ากระต่ายยิ้มตาหยี พยายามทำตัวให้เล็กที่สุดเท่าที่จะเล็กได้ ซุกซบอ้อมกอดคุณหมีที่แสนอบอุ่น“อ้อนอะไรครับคนดี” นิโคลัสยิ้มละมุน ช่วงนี้คนรักมักจะอ้อนเขามากกว่าปกติ แน่นอนว่าเรื่องนี้คุณหมอหมีได้กำไรไปเต็ม ๆ“แค่อยากอ้อนครับ” เฉินเฟิงยังคงไม่หยุดปฏิบัติการใช้ใบหน้าถูไถคนรัก มองไปมองมาก็เหมือนพลายวารีเมื่อตอ

  • วันสิ้นโลกของผม   103 พักผ่อน [2/5]

    “แล้วเรื่องเชิญดอกเตอร์สิงหามาที่นี่ล่ะ” ชายคนหนึ่งมีท่าทางร้อนใจผิดกับทุกคนในที่ประชุมและไม่ได้สวมชุดสูทสั่งตัดเนื้อดี แต่เป็นชุดกาวน์สีขาวที่ทำให้พอคาดเดาได้ว่าหากไม่ใช่บุคลากรทางการแพทย์ ก็คงเป็นนักวิทยาศาสตร์“ขออภัยด้วยครับ ผมไม่คิดว่าดอกเตอร์สิงหาจะมีสัตว์กลายพันธุ์เป็นสัตว์เลี้ยง W02 พลาดท่าก็เพราะสัตว์ตัวนั้น”“งั้นเหรอ แม้แต่สถานการณ์แบบนี้ หมอนั่นก็ยังสามารถเอาตัวรอดด้วยมันสมองของตัวเองได้สินะ” ชายหนุ่มมุ่นคิ้ว ในใจตีรวนจนแยกไม่ออกว่ากำลังดีใจหรือไม่พอใจกันแน่“ไม่ว่ายังไงก็ต้องจับตัวดอกเตอร์สิงหามาให้ได้ บุคลากรที่มีมันสมองระดับนั้นไม่ควรปล่อยให้คลุกคลีอยู่กับพวกขยะ เขาเองก็เป็นคนที่ถูกเลือกโดยธรรมชาติ” ชายวัยกลางคนวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ เอื้อมมือไปหยิบคริสตัลสีเขียวมอบให้กับชายหนุ่มผู้มีปีกค้างคาว“ต่อให้ต้องใช้มันก็ต้องพาตัวดอกเตอร์กลับมาให้ได้”“ทราบแล้วครับ” W01 เดินขึ้นหน้าไปรับคริสตัลสีเขียวใส เหลือบตาขึ้นมองนักวิทยาศาสตร์หนึ่งเดียวในห้องก็เห็นอีกฝ่ายพยักหน้าเนื้อสัมผัสที่เย็นเยียบช่างคล้ายกับบรรยากาศในห้องนี้ไม่มีผิด“แล้วงานของ W03 ล่ะ”“เรียบร้อยดีครับ พร้อมดำเนินการ

  • วันสิ้นโลกของผม   103 พักผ่อน [1/5]

    “เย้!! แม่กับลุงโจเป็นแฟนกันแล้ว” เด็กชายดลพุ่งออกมาจากที่ซ่อนด้วยความเร็วที่ใครก็คว้าไว้ไม่ทัน หรือต่อให้คว้าทันก็คงปลิวไปพร้อมกับเด็กชายมากกว่า“อ๊า! ไอ้บ้าดล” พลอยใสร้องเสียงหลง “อุ๊บ” ก่อนจะรีบปิดปากตัวเองเมื่อเผลอเผยที่ซ่อนตัวไปด้วยอีกคน“จบกัน…” เด็กชายปอนด์ห้ามเพื่อนไม่ได้สักคน เลยต้องตามออกมาอย่างช่วยไม่ได้“เด็ก ๆ มาทำอะไรกันตรงนี้กันคะ” ดาริณีดุเสียงดัง แต่ใบหน้าแดงก่ำไม่ได้ทำให้น่ากลัวเลยสักนิด“ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะครับ แม่เป็นแฟนกับลุงโจแล้วใช่เปล่า” เด็กชายดลมองสลับทั้งสองคนด้วยดวงตาเป็นประกาย ต่างกับผู้ใหญ่ที่มองหน้ากันอึกอัก จะเขินก็เขินไม่สุด เป็นความรู้สึกกระอักกระอ่วนมากกว่า“น้องดลไม่พอใจหรือเปล่าครับ” โจเซฟย่อตัวลงให้อยู่ในระดับสายตาเดียวกับเด็กชาย ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะได้ยินเด็กตรงหน้าร้อง ‘เย้’ ตอนออกมาจากที่ซ่อนก็ตามเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัวเป็นเรื่องละเอียดอ่อน การที่เขาจะคบหากับหญิงสาวให้ได้ตลอดรอดฝั่ง ต้องถามเด็กชายด้วยว่ายินดีที่จะให้เขาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวหรือเปล่า“พอใจสิครับ ถ้าแม่มีความสุข ผมก็มีความสุข” ขอแค่แม่เขายิ้มได้อีกครั้ง ไม่ว่าจะอะ

  • วันสิ้นโลกของผม   102 ฤดูใบไม้ผลิของโจเซฟ [5/5]

    …“มีอะไรจะคุยเหรอคะ” ดาริณีมองซ้ายมองขวา ไม่รู้ว่าควรวางสายตาไว้ตรงไหน จะให้มองต้นไม้ใบหญ้าก็เหี่ยวเฉาไปหมด“คุณดาครับ หลังจากที่เราตกลงคุยกันในวันนั้น คุณ… เอ่อ คุณพอจะมีความประทับใจในตัวผมบ้างไหมครับ” โจเซฟกลั้นลมหายใจเกริ่นถามก่อน“คุณให้เกียรติดามากค่ะ คุณเข้ากันได้ดีกับน้องดลด้วย แค่ประทับใจคงไม่พอหรอกมั้งคะ” ดาริณีนึกย้อนไปยังช่วงเวลาที่ชายหนุ่มคอยช่วยเหลือเธอกับลูกหลายต่อหลายครั้ง“จริงเหรอครับ” ชายหนุ่มที่พยายามสะกดความประหม่าไว้สุดชีวิตราวกับได้รับเส้นด้ายแห่งความหวัง“ค่ะ ตลอดเวลาที่ดาพบเจอกับอันตราย ก็เป็นคุณที่ช่วยดากับลูกไว้เสมอ” ทั้งการจีบที่มีชั้นเชิง ไม่รุกเร็วจนทำให้เธอกลัวหรือรู้สึกว่าถูกคุกคาม ค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อนให้เธอรู้สึกอึดอัด“ผมก็แค่ทำเรื่องที่สมควรทำครับ” โจเซฟไม่กล้ารับเรื่องนี้เป็นความดีความชอบของตน กับคนในบ้านหลังนี้ต่อให้ไม่ใช่ดาริณีเขาก็พร้อมช่วยเหลือสุดกำลังอยู่แล้วเพราะทุกคนคือครอบครัวเดียวกัน“คุณที่เป็นแบบนี้ทำให้ดาประทับใจมากค่ะ”ไม่จำเป็นต้องดีกับคนทั้งโลกอย่างซูเปอร์ฮีโร่… แต่ก็ไม่ได้ดูดายกับทุกสิ่ง“ที่เป็นอยู่ตอนนี้ดีมากแล้วค่ะ” ถ้าดีมากก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status