LOGINShare
19 ทางที่เลือก [2/5]
Last Updated:
2025-04-04 12:15:54
Related chapters
วันสิ้นโลกของผม 19 ทางที่เลือก [3/5]
“จนกว่าพวกเขาจะโตและสู้กับซอมบี้ได้ครับ” โจเซฟพูดประโยคสุดท้ายจบก็กลั้นหายใจรอฟังคำตอบ“ขอปฏิเสธค่ะ” พิมพาตอบโดยไม่ต้องคิด เธอไม่อยากให้ลูกสาวออกไปสู้กับพวกสัตว์ประหลาดนั่นอยู่แล้ว ใครจะรับผิดชอบหากลูกของเธอพลาดพลั้งกลายเป็นพวกมัน เธอเหลือลูกสาวเพียงคนเดียวเป็นครอบครัวสุดท้ายที่ทำให้เธอยังมีกำลังใจในการมีชีวิต ถ้าต้องสูญเสียไปอีกครั้ง…เธอก็ไม่ขออยู่เช่นกัน“ไม่รู้ว่าน้องดลจะมีพลังไหม แต่ดาก็ขอฝากให้คุณตุ่นช่วยดูแลแกด้วยนะคะ อย่างน้อยก็สอนพวกการต่อสู้ก็ยังดี” ต่างจากดาริณี หญิงสาวกลับค้อมศีรษะไปด้านหน้ายอมรับข้อเสนอ “ส่วนน้องปอนด์ ดาอยากให้แกตัดสินใจเองค่ะ ถึงตอนนี้ดาจะเป็นผู้ปกครองของเขาแล้ว แต่ก็อยากให้เขาเลือกเองว่าจะสู้อยู่แนวหน้าหรืออยากสนับสนุนอยู่ข้างหลัง”“น้องดา” พิมพามองหญิงสาวร่วมหมู่บ้านดวงตาเบิกกว้าง เท่าที่อีกฝ่ายเคยเล่าให้ฟัง น้องสาวคนนี้เจอเรื่องโหดร้ายมามาก ทำไมยังอยากจะที่จะเผชิญหน้ากับซอมบี้อีก ถึงเราไม่ทำก็ต้องมีคนที่พร้อมจะสู้อยู่แล้ว เป็นคนอ่อนแอคอยสนับสนุนพวกเขาอยู่ในรั้วก็ได้“เพราะดาไม่รู้ว่าจะอยู่ปกป้องลูกได้ถึงเมื่อไหร่ สักวันเขาก็ต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง จะเ
Last Updated : 2025-04-04วันสิ้นโลกของผม 19 ทางที่เลือก [4/5]
“สรุปว่าเด็กทั้ง 3 คนจะขึ้นไปฝึกซ้อมบนภูเขาใช่ไหมครับ” โจเซฟหันขอคำยืนยันจากผู้ปกครองอีกครั้ง“ไม่ใช่แค่เด็กค่ะ ดาจะไปซ้อมด้วย” ดาริณีก้าวขึ้นมาด้านหน้า “ดาเองก็เป็นคนที่มีพลังพิเศษ ถ้าสามารถทำให้สู้กับซอมบี้หรือสัตว์กลายพันธุ์ได้เก่งกว่านี้ ดาก็พร้อมจะทำ” หญิงสาวเผยสีหน้ามุ่งมั่น“ได้ครับ” หัวหน้าทหารหนุ่มนิ่งงันไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้ายอมรับการตัดสินใจ เขาเองก็เคยคิดอยากจะแนะนำให้หญิงสาวหัดฝึกซ้อมการต่อสู้เช่นกัน แต่ไม่กล้าเอ่ยปากถามสักที...“ถ้าอย่างนั้นใครที่จะขึ้นเขาก็ไปเตรียมเสื้อผ้าเลย บนนั้นมีบ้านที่พวกเราสร้างไว้สำหรับพักผ่อนอยู่ ส่วนใครที่จะเข้าเมืองก็ให้ไปเตรียมอุปกรณ์แค่ที่จำเป็น” โจเซฟปรบมือแจกแจงงานเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยให้ทุกคนกลับไปนอนเพื่อเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้เช้าวันต่อมาคนในหมู่บ้านจึงได้รู้ว่าเฉินเฟิงและคณะทหารรับจ้างบางส่วนจะออกจากหมู่บ้านเพื่อไปหาเสบียงและของใช้จำเป็น มีหลายคนคิดใช้โอกาสนี้ติดตามอีกฝ่ายเข้าเมือง“พวกเราไม่ได้เข้าไปในตัวเมืองจังหวัดหรอกนะครับ แต่จะไปแถบโรงงานอุตสาหกรรมจังหวัดข้าง ๆ” เจ้ากระต่ายตอบ “แถวนั้นมีซอมบี้เยอะ ถ้าพวกคุณจะไปด้วยผมข
Last Updated : 2025-04-04วันสิ้นโลกของผม 19 ทางที่เลือก [5/5]
“...” ชาวบ้านหลายคนเริ่มนิ่งเงียบ หลายวันที่ผ่านมาพวกเขาอยู่ในรั้วไม้สูงใหญ่ ทำมาหาอาหารกันอย่างปลอดภัย ใครอยากกินผักก็ปลูกพืช อยากกินปลาก็ไปยกยอ ทุกอย่างดูราบรื่นเสมือนว่าไม่เคยพบเจอเรื่องโหดร้ายมาก่อน พอทุกคนได้ยินดังนั้นต่างก็ก้าวถอยห่างจากกิ่งแก้วมากขึ้น“ฉันไม่ไป” มีใครคนหนึ่งพูด เสียงไม่ดังไม่เบานั้นกลับส่งไปถึงทุกคนที่ยืนอยู่บริเวณนั้น“ฉันก็ไม่ไป”“แต่เข้าเมืองอาจปลอดภัยกว่า”“อยู่ที่นี่ก็ดีอยู่แล้ว”“ใช่ ๆ บ้านของเราอยู่ที่นี่ ให้ออกไปอยู่ในเมืองแล้วจะทำอะไร”“ซอมบี้มาก็แค่ช่วยกันสู้”“#^%*^) (^#...”เสียงเริ่มแตกออก มีทั้งคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับการย้ายถิ่นฐานกิ่งแก้วหน้าเสียเมื่อเห็นว่ามีผู้ร่วมอุดมการณ์น้อยกว่าที่คิด ในตอนที่ตั้งใจจะพูดโน้มน้าวอีกกลับโดนลูกชายลากดึงออกมาจากหน้ารถของกลุ่มทหารรับจ้าง“เอะอะอะไรกัน” คุณยายร้านขายของชำให้กุญแจรถกับกลุ่มของเฉินเฟิงเสร็จก็กลับไปพักผ่อนในบ้าน หัวยังไม่ทันถึงหมอนกลับได้ยินเสียงโวยวายดังลอดเข้ามาพอออกมาดูก็เห็นชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกำลังยืนล้อมรถของลูกชายเธออยู่“คุณยาย” ชาวบ้านที่มุงอยู่แหวกทางให้คุณยายได้เดินเข้ามา“หืม มีอะไร
Last Updated : 2025-04-04วันสิ้นโลกของผม 20 เส้นทางเข้าเมือง [1/5]
ความขุ่นมัวจากการปะทะคารมกับกิ่งแก้วหมดไปเมื่อรถเคลื่อนตัวห่างออกจากหมู่บ้านมากขึ้นเรื่อย ๆ สายลมแรงพัดพากลิ่นชื้นในอากาศขึ้นสูง ไม่มีกลิ่นเหม็นเน่าจากซอมบี้ อากาศในยามเช้าแสนวิเศษภายในรถไม่มีใครปิดกระจกสักคน พวกเขาอยากดื่มดำกับบรรยากาศที่หาได้ยากนี้“ไม่มีใครตามมาเลย” เฉินเฟิงมองไปทางด้านหลัง เห็นเพียงฝุ่นจากดินลูกรังฟุ้งตลบ“ขอแค่พวกเรารับปากว่าจะคอยดูแลหรือพาไปส่งถึงเมืองหลวงคงมีคนตามมาเป็นพรวน” โจเซฟแค่นยิ้มให้กับความคิดของตนเอง เขาอุตส่าห์ห์คิดว่าหมู่บ้านนี้คงแตกต่างแต่ก็ไม่ใช่…ไม่ว่าจะที่ไหนก็ต้องมีคนที่พร้อมจะโทษทุกสิ่งยกเว้นการกระทำของตนเองรวมถึงคนที่ถ้าตนไม่ได้ดีก็จะไม่ยินยอมให้คนอื่นได้ดีเช่นกันไม่ถึง 20 นาที รถก็เคลื่อนมาถึงภูเขาด้านที่พวกเขาลงมา เฉินเฟิงอาสาขึ้นไปส่งเด็ก ๆ เพราะรู้เส้นทางเป็นอย่างดี โจเซฟกับนิโคลัสจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเดินขึ้นเดินลง การเดินทางเข้าเมืองยังต้องขอแรงอีกฝ่ายในการขับรถด้วย เพราะเทียบกับตัวเขาที่ขับรถเป็นก็จริง แต่ก็รู้แค่เส้นทางที่ GPS เคยนำทางเท่านั้น ทางสายนอกหรือทางลัดนั้นอย่าได้หวังมีหรือที่นิโคลัสจะปล่อยให้เฉินเฟิงห่างจากสายตา คุณหมอหม
Last Updated : 2025-04-05วันสิ้นโลกของผม 20 เส้นทางเข้าเมือง [2/5]
อาหารกระป๋องเองก็ไม่ได้ถูกกินไปเยอะนัก ทั้งที่เขาบอกไปแล้วแท้ ๆ ว่าสามารถหยิบกินได้เลย เกรงใจกันไปได้ เขาเองก็ได้รับความช่วยเหลือจากทีมของโจเซฟมากเหมือนกัน“มาอยู่ที่นี่เอง” นิโคลัสเดินลงบันไดที่ถูกวางเป็นชั้น“พี่หงส์เก็บของเสื้อผ้าเสร็จแล้วเหรอครับ” เจ้ากระต่ายเห็นคุณหมอหมีลงมายังห้องถนอมอาหารก็นึกว่าจะมาตามตนเองไปเตรียมลงจากเขา“ยังหรอก” ชายหนุ่มส่ายหน้า “ผมแค่เห็นว่าคุณหายไป ก็เลยคิดว่าน่าจะอยู่ที่นี่”“อ๋อ มีโอกาสเข้าเมืองทั้งทีก็เลยอยากดูว่ายังขาดเหลืออะไรบ้างน่ะครับ” เครื่องปรุงบางชนิดเขาสามารถหยิบจับจากครัวในบ้านได้ แต่ก็มีขวดที่ใกล้หมดอายุแล้วเช่นกันหรือเขาต้องเร่งโตพืชเพื่อหมักเครื่องปรุงเอง?“อยากกินอาหารประเทศ C เขาบอกว่าเผ็ดใช่ไหม” นิโคลัสชวนคุย เห็นหูกระต่ายกระดุกกระดิกเพราะคุยเรื่องที่สนใจแล้วเพลินตา อยากจะยืดช่วงเวลานี้ให้นานขึ้นอีกสักนิดก็ยังดี“แล้วแต่พื้นที่ครับ แต่อาหารประเทศ C แบบเผ็ดร้อนนั้นถูกปากชาวต่างชาติมากกว่า” ภัตตาคารที่เขาเคยทำอาหารอยู่ก็เลือกเมนูอาหารจากหลายมณฑลมาใส่ไว้ให้ลูกค้าได้เลือกทาน บางคนไม่กินเผ็ดก็จะเลือกเมนูทางภาคเหนือหรือภาคใต้ ใครชอบกินรสจัด
Last Updated : 2025-04-05วันสิ้นโลกของผม 20 เส้นทางเข้าเมือง [3/5]
“ผมกลัวว่าพี่เขาจะขึ้นเขามาเองแล้วเจอซอมบี้หรือสัตว์กลายพันธุ์ระหว่างทางต่างหากล่ะครับ”“งั้นไว้พี่ค่อยลงเขาพาน้องพลอยไปหาสัปดาห์ละวันก็แล้วกัน” เพราะไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดการฝึกเมื่อไหร่ ดีไม่ดีเฉินเฟิงกลับมาจากเมืองหลวงก็ใช่ว่าพวกเขาจะฝึกจบ“แบบนั้นก็ดีครับ” เจ้ากระต่ายพูดคุยอีกเล็กน้อยก็เดินลงเขาไปพร้อมกับนิโคลัสและหงส์ ระหว่างทางเขาก็ยังคงถูกต้นไทรร้อยปีดึงดูด“มีอะไร” นิโคลัสเห็นอีกฝ่ายนิ่งงันไปจึงเอ่ยปากถาม“ผมคิดว่าต้นไทรต้นนี้ต้องมีอะไรบางอย่าง” ครั้งแรกไม่เอะใจ แต่ครั้งที่สองค่อยเริ่มแน่ชัด เวลาที่ยืนอยู่ใต้ร่มเงาของมัน จิตใจที่เคยว้าวุ่นก็จะสงบลง“รู้สึกเหมือนได้รับการเติมเต็ม” แพทย์ทหารเองก็เริ่มเข้าใจว่าอะไรบางอย่างที่เฉินเฟิงพูดนั้นเป็นอย่างไร“เนอะ” เจ้ากระต่ายเงยหน้ามองกิ่งก้านของต้นไทรยักษ์ รากอากาศลู่ตามลม เป็นบรรยากาศที่ชวนให้อยากจะนั่งพิงลำต้นแล้วหลับสักงีบ“คงมีการกลายพันธุ์” ที่ไม่รู้ว่าดีหรือร้าย“ผมเคยมานั่งเล่นสมัยที่ยังไม่มีซอมบี้” เฉินเฟิงนึกย้อนไปถึงตนเองสมัยที่อยากมีบ้านหลังเล็ก ๆ บนภูเขาเหมือนพวกอินฟลูเอนเซอร์ต่างประเทศที่ชอบใช้ชีวิตอยู่ในป่าโดยการสร้างบ้านหรื
Last Updated : 2025-04-05วันสิ้นโลกของผม 20 เส้นทางเข้าเมือง [4/5]
เฉินเฟิงมองออกไปด้านนอกอย่างสนใจ ตั้งแต่วันสิ้นโลกมาเยือน เขายังไม่เคยเห็นสภาพด้านนอกหมู่บ้านเลยสักครั้ง ถ้าเป็นช่วงปกติถึงจะเป็นชายขอบจังหวัดก็มักจะมีรถยนต์สวนกันไปมาสักคันสองคัน แต่ในเวลานี้กลับไม่มีเลย แถมยังมีรถที่คว่ำอยู่ข้างทางให้เห็นประปรายเจอซอมบี้เดินโซซัดโซเซอยู่ข้างถนน พอมันได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวก็จะเดินตามราวกับไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย พอเสียงห่างไปไกลก็เดินไปยังทิศทางอื่นไม่ต่างจากหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมบ้านเรือนริมทางไร้ผู้อยู่อาศัยต่างก็รกครึ้มไปด้วยต้นไม้ที่กำลังรุกคืบเข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็วหรือนี่จะเป็นการเอาคืนของธรรมชาติ เพราะแต่เดิมโรคระบาดที่แพร่กระจายอยู่ก่อนหน้านี้ก็มีแหล่งข่าวหลายแห่งออกมาสันนิษฐานว่ามาจากสัตว์ที่อาศัยอยู่ในถ้ำ ไม่นานก็แพร่กระจายมาสู่คนจากการนำมันมาปรุงอาหาร แต่บางแหล่งข่าวก็บอกว่าหลุดออกมาจากห้องวิจัยของมนุษย์เอง หลังจากนั้นก็เป็นมหกรรมโบ้ยกันไปมาของประเทศมหาอำนาจที่อยากจะโยนความผิดนี้ให้พ้นตัวเฉินเฟิงไม่ได้ตามข่าวนี้มากนัก แค่พยายามประคองตัวเองไม่ให้ตกงานก็เต็มกลืน แต่สุดท้ายก็ไม่รอดตกงานอยู่ดี…เส้นทางสายนอกส่วนใหญ่มีไว้สำหรับรถบร
Last Updated : 2025-04-05วันสิ้นโลกของผม 20 เส้นทางเข้าเมือง [5/5]
“ปลิงทะเลแห้งครับ”“ปลิง…” สวนทางกับท่าทางเริงร่าของเจ้ากระต่าย นิโคลัสค่อย ๆ เลื่อนสายตาไปมองกล่องที่เขาเลือกเปิด ในนั้นยังมีปลิงทะเลแห้งถูกบรรจุอีกเป็นจำนวนมากเจ้าสิ่งนี้... กินได้จริงดิ?เฉินเฟิงมองสีหน้าปุเลี่ยนของคุณหมอแล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ไม่แปลกที่คนต่างชาติจะไม่สันทัดอาหารหน้าตาแปลก ๆ แบบนี้ แต่อย่าดูถูกเห็นว่าหน้าตามันประหลาดเชียว ราคาถูกสุดของเจ้าสิ่งนี้มากกว่าอาหารทะเลทั่วไปเสียอีก ยิ่งถ้าเป็นปลิงทะเลที่มีระดับหน่อยอาจจะมีราคาค่าตัวหลักหมื่น ส่วนในกล่องพวกนี้ก็อยู่ในระดับปานกลางที่คนทั่วไปสามารถหยิบจับได้“ไว้จะทำให้กินนะครับ” วัตถุดิบเยอะขนาดนี้ก็ต้องลองให้อีกคนได้ลิ้มรสชาติอาหารบ้านเกิดของพ่อเขาสักหน่อย“เปิดได้ไหม” โจเซฟเดินมาดู“อาหารแห้งครับ เป็นอาหารแห้งของประเทศ C”“พอดีเลย” หัวหน้ากลุ่มทหารยิ้ม กำลังคิดอยู่เลยว่าต้องไปหาอาหารที่ไหนได้บ้าง“ครับ?” พอดี... พอดีอะไร“จะเข้าไปในค่ายได้ต้องมีการจ่ายค่าผ่านทาง ส่วนใหญ่ก็จะรับพวกอาหารและของใช้ที่ทางค่ายเห็นว่ามีประโยชน์ต่อส่วนรวม”“เอ๊ะ เก็บอาหารจากคนที่ออกไปข้างนอกเนี่ยนะครับ” ออกไปเสี่ยงแล้วยังต้องจ่ายด้วยเหรอ“เพ
Last Updated : 2025-04-05
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [5/5]
หนึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็ไปรวมกันที่มินิมาร์ตอีกครั้ง หงส์กลับมาพร้อมกับคริสตัลซอมบี้สีใสจำนวน 12 เม็ด พวกมันถูกล้างทำความสะอาดมาเป็นอย่างดีแล้ว“แถวนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเลยเหรอเนี่ย” การที่มีคริสตัลเกิดขึ้นในสมองของซอมบี้ได้นั้น หมายความว่าเจ้าพวกนี้ไม่ใช่ซอมบี้ที่เพิ่งเกิดในเร็ว ๆ นี้“คนน่าจะไปกระจุกตัวอยู่ในเมืองกันหมดแล้วล่ะค่ะ” หงส์ให้ความเห็นอาหารเย็นวันนี้เป็นปลากระป๋องกับแครกเกอร์ที่เฉินเฟิงใช้มันฝรั่งบดผสมรวมกับแป้งแล้วนำไปอบ ใช้เป็นอาหารฉุกเฉินยามออกเดินทางเพราะมีน้ำหนักน้อยและไม่ต้องยุ่งยากกับการประกอบอาหารนอกบ้านสำหรับทหารที่ผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน พวกเขากินกันไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ มีเพียงดาริณีและพิมพาที่ต้องพยายามกินให้มากหน่อย แม้รสชาติจะแปลกแปร่งเพราะไม่เคยกินแครกเกอร์กับปลากระป๋องมาก่อน ก็ต้องฝืนกินเข้าไปอีกหลายคำ วันนี้ใช้พลังไปเยอะต้องชดเชยสภาพความเป็นอยู่หลังออกจากเซฟโซนนั้นต้องรัดกุมทุกด้าน พวกเธอขอติดตามมาด้วยจะต้องอดทนและเรียนรู้ที่จะยอมรับและผ่านมันไปให้ได้ในสักวันหนึ่ง“กินน้ำให้พอดีนะคะ” หงส์แนะนำ “เกิดปวดห้องน้ำตอนกลางคืนจะลำบาก”“ถ้
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [4/5]
“ใจร้อนอะไรครับเนี่ย” เฉินเฟิงตำหนิ“ใครใช้ให้เลียเจ้านี่ล่ะ” เขาไม่ของขึ้นจนลากคนรักไปทำกิจกรรมบนเตียงให้ถึงที่สุดก็นับว่าอดทนมากแล้ว มีอย่างที่ไหนยกมือข้างที่เลอะน้ำกามของเขาขึ้นดม หรี่ตาสีแดงลงคล้ายครุ่นคิดแล้วใช้ลิ้นสีแดงสดเลียเบา ๆ เป็นใครจะไปทนไหวเล่นเอาสติขาดผึงเลยทีเดียวซึ่งเจ้ากระต่ายน่าตีก้นก็ไม่ได้สำนึก ยกมือข้างที่ว่าขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตา เพราะเมื่อกี้เผลอใช้มือข้างนี้ผลักอกคนรัก จึงมีบางส่วนที่ถูกเช็ดออกไปแล้ว“ก็ผมสงสัยนี่…” เฉินเฟิงคิดถึงการกระทำของตนเองเมื่อครู่ก็หน้าร้อนผ่าว แค่จินตนาการก็รู้สึกว่ามันต้องอีโรติกมากแน่ แต่จะให้ถอยก็ดูไม่เป็นตัวเขาสักเท่าไร “เลยอยากลองชิมว่ารสชาติเป็นยังไง” ช้อนดวงตากลมโตสีทับทิมเป็นประกายออดอ้อนคุณหมอหมีตัวโตที่ยังคงคร่อมอยู่ด้านบน“...” นี่กำลังพยายามแก้ตัวหรือยั่วเขาอยู่กันแน่ หือ “ที่รักทำแบบนี้พี่ของขึ้นอีกแล้วเห็นไหม” นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก้มมองกลางกายของตนที่กลับมาแข็งตัวอีกครั้ง“ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ เป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติอยู่แล้ว” เฉินเฟิงยิ้มตอบพร้อมกับกระถดตัวลงไปอยู่ในระดับเดียวกับอาวุธของคุณหมอ“...”“เดี๋ยวผมปลอบให้มั
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [3/5]
เฉินเฟิงนอนโรงพยาบาลเป็นคืนที่ห้าแล้วหลังจากฟื้นขึ้นมา เขายังคงกินนอนอยู่ที่นี่เพราะต้องทำกายภาพบำบัดให้ร่างกายกลับมาใช้งานได้ดังเดิมเมื่อเห็นว่าเจ้ากระต่ายปลอดภัยหายห่วง คนอื่น ๆ จึงเริ่มออกไปทำภารกิจกันถี่ขึ้น แม้แต่ทีโอเองก็ไม่ได้มานอนเฝ้าที่ห้องอีกแล้ว ภายในห้องจึงเหลือแค่ชายหนุ่มผมขาวและคนรักผู้มีใบหูหมีสีน้ำตาล กับคุณสิงหาที่จะแวะเวียนมาตรวจอาการทุกเช้าวันนี้ก็เช่นกัน หลังจากทำกายภาพในตอนเช้าเสร็จ แพทย์เจ้าของคนไข้ดันบอกว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเขาดีขึ้นมาแล้ว หากจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับคนรักก็ไม่มีปัญหามีสิครับหมอ!!เพราะเขากับนิโคลัสไม่เคยเกินเลยถึงขั้นนั้น ที่ผ่านมาก็มีแค่กอดกับจูบ ส่วนเรื่องเมคเลิฟอะไรนั่นตัดไปได้เลย ถ้าไม่ใช่นิโคลัสนอนเป็นผัก ก็มีภารกิจโหดหินรออยู่ พอรอดตายมาได้ก็กลายเป็นเขาที่นอนติดเตียงต่อ จะเอาเวลาไหนไปจู๋จี๋กันถามหน่อยไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยคิด แต่สถานการณ์มันไม่เอื้ออำนวยให้คิดต่างหาก แม้จะไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคนรักจะดำเนินขั้นสุดท้ายของการเมคเลิฟแล้วจะเป็นยังไง แต่ถ้าค่อยเป็นค่อยไปโดยเริ่มจากบทรักสุดเบสิกได้ละก็… บอกเลยเขาสู้ตาย‘พี่นิค’ เจ้ากระต่ายมองค
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [2/5]
ขนาดที่ค่ายพันธมิตรยังมีคนที่มีหูสัตว์เกลื่อนกลาด เรียกได้ว่ามีประชากรที่เป็นทั้งมนุษย์ธรรมดาและมนุษย์กลายพันธุ์อย่างละครึ่งเลยล่ะ ส่วนผู้มีพลังพิเศษไม่ว่าที่ไหนก็ยังมีจำนวนน้อยนิดเหมือนกันหมด“งั้นผมขอไปกักตัวที่บ้านก่อนนะ” การกักตัวกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดไปแล้ว เมื่อไหร่ที่ออกไปด้านนอกจะต้องกักตัวเป็นเวลา 3 วัน ป้องกันไม่ให้นำเชื้อที่ติดตัวมาไปแพร่ใส่คนอื่นทั้งทางตรงและทางอ้อม“ครับผม” กลุ่มหน้าประตูสองคนเดินไปส่งเฉินเฟิงและนิโคลัสที่บ้าน ถ้าเกิดชายหนุ่มกลายเป็นซอมบี้ระหว่างทางก่อนถึงบ้านขึ้นมาคงเป็นเรื่องใหญ่ปังหลังประตูรั้วบ้านและประตูหน้าบ้านถูกปิด เฉินเฟิงก็มองสภาพบ้านที่ยังคงสะอาดสะอ้านไม่มีร่องรอยของคราบฝุ่นเป็นไปได้ยังไง?หรือว่าในตอนที่พวกเขาไม่อยู่มีคนเข้ามาอาศัย?“อ้อ พวกผมลืมบอกไป กลุ่มแม่บ้านเขาช่วยกันผลัดเปลี่ยนมาทำความสะอาดบ้านให้นะครับ พวกป้า ๆ เขาอยากตอบแทนเรื่องเสบียงสำรองที่ให้มา” เป็นกรที่ตะโกนมาจากนอกบ้านช่วยไขข้อข้องใจให้เจ้ากระต่ายพอดิบพอดี เกือบได้ระเบิดโทสะแล้วไหมล่ะ“ฝากขอบคุณด้วยนะ” เฉินเฟิงตะโกนกลับไป“ครับผม!” และได้รับการตะโกน
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [1/5]
ลงมาถึงตีนเขาเฉินเฟิงก็แยกกับกลุ่มของโจเซฟ ชายหนุ่มยืนมองแก๊งจักรยานพากันปั่นเรียงแถวออกไปยังถนนเส้นใหญ่ที่เชื่อมติดกับทางเข้าหมู่บ้าน ยังดีที่บริเวณนี้ไม่มีซอมบี้เพ่นพ่านเพราะถูกกำจัดไปเยอะ อีกทั้งยังอยู่ห่างจากตัวเมืองที่มีประชากรมากก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะปลอดภัยกลับมาอย่างสวัสดิภาพไม่สิต้องกลับมาปลอดภัยอย่างแน่นอน!“เอาไปกี่กล่องดี” นิโคลัสยกกล่องยาสมุนไพรออกมาจากหลังรถ“เอาไปสัก 3 กล่องก่อนก็แล้วกันครับ” ถือไปเยอะเดี๋ยวจะเด่นสะดุดตาเกินไป“โอเค” คุณหมอหมีพยักหน้าเข้าใจ ถือติดมือไปน้อยก็ดูไม่สมกับค่าครู แต่ถ้าเอาไปไปเยอะก็อาจทำให้บางคนเกิดความคิดไม่ดีขึ้นมาได้สมุนไพรแห้งเหล่านี้พวกเขาขนกลับมารวมแล้วมีมากกว่า 10 กล่อง นำขึ้นไปเก็บไว้บนภูเขาแล้ว 10 กล่อง ที่อยู่ตรงนี้จึงเป็นส่วนที่กันเอาไว้แบ่งปันให้คนในหมู่บ้านด้านล่างตั้งแต่ต้น แต่จะทยอยให้ทีละไม่มากไม่ให้ผิดสังเกต“ไม่รู้กลับหมู่บ้านครั้งนี้จะได้เจอกับป้ากิ่งแก้วอีกหรือเปล่านะครับ” เฉินเฟิงเอ่ยกลั้วหัวเราะ พวกเขาเจอกันทีไรมีแต่เรื่องชวนปวดหัวทุกทีถ้าให้เขาพูดแบบเห็นแก่ตัวหน่อยเขาอยากจะบอกเหลือเกินว่าถ้าหมู่บ้านนี้ขาดกิ่งแก้ว
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [5/5]
“จักรยานมีทั้งหมด 5 คัน คนที่จะออกไปสำรวจก็คือ พี่ดา พี่พิม ตุ่น หงส์ และหัวหน้า ถูกต้องไหมคะ” หงส์ทวน พอดาริณียกมือขอไปด้วย โจเซฟก็ไม่รีรอรีบออกตัวว่าจะไปด้วยเช่นกันทันทีแหม… ไม่ค่อยออกนอกหน้าเลยนะหัวหน้า“อะไร… ก็แค่เห็นว่ายังมีจักรยานอยู่อีกหลายคัน” คนร้อนตัวรีบพูด“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” หงส์หันไปหัวเราะคิกคัก ล้อเลียนคู่คนคุยที่หน้าแดงซ่านไปหมดแล้ว“แม่หน้าแดงมากเลย” ขนาดเด็กชายดลยังอดแซวแม่ตัวเองไม่ได้ตกลงเรื่องจำนวนคนกันเสร็จสรรพ ก็ออกไปจัดเตรียมแพ็กกระเป๋าบ้านใครบ้านมัน เฉินเฟิงเองก็เตรียมเก็บของเช่นกัน เพราะเขากับคนรักมีแพลนจะลงไปนอนที่บ้านของตนในหมู่บ้าน และถือโอกาสสอบถามหมอยาสมุนไพรว่าจะสามารถสอนความรู้ให้ตนได้หรือไม่หรือถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้นิโคลัสได้เรียนด้วย“เดี๋ยวนะครับ จะไปกันหมดวันนี้เลยเหรอ” ทีโอคิดว่าจะออกเดินทางในอีกวันหรือสองวันข้างหน้า ใครจะไปคิดว่าพอตัดสินใจเสร็จปุ๊บก็เก็บของปั๊บ“จะช้าอยู่ทำไมล่ะ ขืนมัวแต่โอ้เอ้คงมีคนอื่นตัดหน้าไปก่อน” หงส์“ตามใจ” ทีโอถอนหายใจ ดูท่าเย็นนี้คงต้องให้เด็ก ๆ กินปลากระป๋องแล้วล่ะ “ระวังตัวกันด้วยนะครับ”“คราวนี้ไม่ประมาทอีกแน่”
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [4/5]
“ก็ดีนะ” นิโคลัสพยักหน้าเห็นด้วย“แต่น้ำมันรถที่มีจะไม่พอให้เราตะลอนหาของได้ตามใจชอบน่ะสิ” โจเซฟส่ายหน้าเห็นต่าง พวกเขาไม่มีถังน้ำมันสำรองกักตุนไว้ในปริมาณมาก ดังนั้นจึงค่อนข้างเป็นกังวลหากต้องนำรถออกไปตระเวนหาของอย่างไม่รู้ทิศทาง“ขี่จักรยานไปไง” หงส์เสนอ“ไหวหรือ?” โจเซฟไม่ได้มีเจตนาดูถูก แต่ขี่จักรยานไปในสถานการณ์ที่ไม่ปกติแบบนี้ค่อนข้างเสี่ยงเอาการ ไหนจะอากาศประเทศ T ที่ไม่ค่อยปกตินัก บางวันก็ร้อนจนอยากจะนั่งแช่น้ำทั้งวัน บางวันก็ฝนตกหวิดจะเกิดโรคระบาดจากน้ำอีกรอบ“ถ้ารู้เส้นทางเข้าเมืองก็ไม่น่าจะยากไม่ใช่เหรอคะ” อีกอย่างจักรยานที่เอามาก็เป็นจักรยานเสือภูเขา มีไว้สำหรับเร่งความเร็วอยู่แล้วถ้าเจอซอมบี้ก็แค่ใช้พลังสู้กับมัน“ถ้าไม่ออกไปหาของตอนนี้ อีกหน่อยก็ไม่เหลืออะไรให้หาแล้วล่ะค่ะ” พอมนุษย์ที่เคยเอาแต่หวาดกลัวเริ่มปรับตัวได้ พวกเขาจะสามารถเรียกความกล้าและออกไปผจญอันตรายเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอเชื่อว่าอย่างนั้นไม่มีใครเอาแต่สั่นกลัวอยู่แต่ในบ้านได้หรอก“ถ้าอย่างนั้นพิมขอไปด้วยได้ไหมคะ” หญิงสาวยกมือ“แม่!” พลอยใสตกใจตาโต “ถ้าแม่ไปพลอยก็จะไปด้วย” เด็กสาวรีบยกมือตาม ก่อนจะ
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [3/5]
“อร่อย! อร่อยมาก!!” เขาไม่เคยกินอาหารรสชาติแบบนี้มาก่อนเลย“อร่อยก็ดีแล้วครับ ปะ พวกเรายกไปที่โต๊ะเลยดีกว่า” เห็นคนรักไม่บาดเจ็บในปากก็โล่งอก ยิ้มกว้างให้กับเมนูอาหารในวันนี้ ดีที่ตอนนั้นหลังจากได้ชิมต้มหมูชะมวงของเชฟในครัวเขาก็ไปค้นหาสูตรอาหารชนิดนี้ในอินเทอร์เน็ตต่อ ทำพลาดอยู่ 4-5 จานก็ได้รสชาติคล้ายคลึงที่สุดเท่าที่จะทำได้อืม… เขาก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย //ยืดหลังอาหารทยอยเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ ภาพบรรยากาศแสนสุขก็กลับมาอีกครั้ง เด็ก ๆ ตักแกงกินกับข้าวคำโต ผู้ใหญ่พูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระ นั่งปรึกษากันว่าพรุ่งนี้จะทำอะไร มีตรงไหนต้องปรับปรุง พอของคาวหมดก็ต่อด้วยเมนูผลไม้ล้างปาก เป็นส้มโอที่ถูกบิเนื้อออกเป็นเส้น ๆ แล้วนำไปคลุกเคล้ากับน้ำตาลและน้ำปลา ได้รสชาติหวานเค็มตัดกับความเปรี้ยวอมหวานของส้มโอเมื่อไม่เหลืออาหารให้จัดการอีก ตุ่น หงส์ และทีโอก็อาสานำภาชนะทุกชิ้นไปล้างโดยมีเด็กซน 3 คนออกตัวว่าอยากไปช่วยล้างด้วย ไม่รู้ว่าไปช่วยหรือไปป่วนกันแน่ฟากมังคุดก็นั่งเลียปากเลียมือ นอนตีพุงอย่างสุขใจ มันเพิ่งเคยกินอาหารที่ชายหนุ่มทำแบบเต็มที่ เครื่องแน่น ๆ เน้น ๆ แบบนี้เป็นครั้งแรกอร่อยมาก… อร่อยจนไ
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [2/5]
อีกสาเหตุหนึ่งที่เฉินเฟิงเลือกเมนูนี้ขึ้นมาก็เพราะตอนอยู่ในค่ายเขาได้ไปแลกบางสิ่งบางอย่างมาจากตลาดนัดในค่ายพันธมิตร ราคาของมันเรียกได้ว่าแพงหูฉี่ กระปุกหนึ่งราคา 8 แต้ม กว่าจะต่อรองมาได้ก็เปลืองน้ำลายไปเยอะ แต่พอแม่ค้าเห็นว่าโจเซฟยืนอยู่ด้านหลังกลุ่มก็ลดราคาให้อย่างเร็วเหลือเพียง 6 แต้ม สมกับเป็นเทพเดินดินของคนในค่ายพันธมิตรจริง ๆซึ่งเจ้าสิ่งนั้นก็คือ… กะปิและน้ำมันพืชนั่นเอง!ผู้คนส่วนมากในค่ายไม่นิยมทำอาหารกินเองเพราะใช้แต้มคะแนนไปแลกอาหารที่โรงอาหารได้หลากหลายกว่าเฉินเฟิงแทบจะใช้แต้มคะแนนที่มีทั้งหมดแลกมันมาให้ได้มากที่สุด มีน้ำปลากับซีอิ๊วหวานอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลย พอเห็นว่าตรงไหนมีวางขายก็อยากจะซื้อมาให้หมดเชฟใหญ่ประจำบ้านตระเตรียมวัตถุดิบประกอบอาหาร มองข้าวของบนโต๊ะที่มีครบอย่างที่อาหารจานหนึ่งควรจะเป็นด้วยสีหน้าอิ่มเอิบอา… มีเครื่องปรุงพร้อมนี่มันสวรรค์ชัด ๆอิ่มเอมกับบรรยากาศเครื่องปรุงและวัตถุดิบรอบตัวเรียบร้อยแล้วก็เริ่มจากทำเครื่องแกงก่อนเป็นอันดับแรก โดยคนที่รับหน้าที่นี้คือเฉินเฟิง ส่วนสองสาวจะนั่งฉีกใบชะมวงและหั่นเนื้อตะโขงแดดเดียว ก่อนจะนำไปล้างน้ำเพื่อล้างความเค็ม
