Share

22 ต้มจับฉ่าย [5/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-04-06 14:27:48

“เป็นไงครับ” คนทำอาหารลุ้นจนตัวโก่ง ทุกวันนี้เวลาทำอาหารเฉินเฟิงมักไม่มั่นใจในรสชาติเลยสักครั้ง นั่นเพราะวัตถุดิบและเครื่องปรุงต่างก็ต้องใช้ทดแทนในส่วนที่ขาด บางครั้งก็ต้องมิกซ์ส่วนผสมขึ้นมาใหม่ บางอย่างก็ดี... แต่บางทีก็แย่

“ถ้าเอาไปคลุกแป้งทอดน่าจะเหมือนอาหารญี่ปุ่นเลย แต่แบบนี้ก็อร่อยดี” ทั้งเค็ม มัน แล้วก็หวาน ขาดแค่เนื้อหมูและแครอทที่เป็นส่วนผสม

“ใช่ไหมครับ ผมเองก็คิดว่ารสชาติคล้ายกัน” ค่อยโล่งใจหน่อย ถึงนิโคลัสจะบอกว่าอร่อย แต่สำหรับเฉินเฟิงตีความหมายว่ามันกินได้ ไม่ได้รสแย่มาก

“งั้นเราไปเรียกคนมาช่วยยกเลยดีไหมครับ” เจ้ากระต่ายเสนอ ของกินเยอะขนาดนี้ให้ถือไปสองคนน่าจะงานหนักอยู่ ทั้งหม้อต้มจับฉ่ายกับถาดใส่มันจี่อีก

“เดี๋ยวไปตามให้” นิโคลัสยันตัวลุกขึ้นจากพื้น แต่กลับถูกเฉินเฟิงยกเก้าอี้มาวางไว้ด้านหลัง พร้อมกับยันไหล่ของชายหนุ่มให้นั่งลงไป

“ผมจะไปตามเองครับ ส่วนคุณนิคช่วยเฝ้าอาหารไว้ให้ก็พอ”

“แต่…”

“คุณใช้พลังไปเยอะแล้ว นั่งพักดีกว่า”

“นายก็ใช้” นิโคลัสพยายามแย้ง

“เอาเป็นว่าผมอยากไปเดินเล่น คุณช่วยเฝ้าไว้ให้ด้วยนะครับ” เจ้ากระต่ายไม่ฟัง ยืนยันว่าชายหนุ่มจะต้องนั่งพัก จากนั้นก็วิ่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • วันสิ้นโลกของผม   23 วางแผนหาเสบียง [1/5]

    มื้ออาหารกลางวันผ่านไปอย่างเชื่องช้า เมื่อทุกคนได้ลิ้มรสชาติต้มจับฉ่ายแสนอร่อยก็ไม่มีใครกล้าตักกินอย่างรวดเร็วเพราะความหิวโหยเลยไม่ว่าจะเป็นหัวไชเท้าอ่อนนุ่มที่ถูกต้มจนเปื่อยกำลังดี เวลาตักเข้าปากแทบละลายหายไปในทันที ความหวานจากน้ำซุปผักแทรกซึมอยู่ทุกอณูจนแทบอยากจะเคี้ยวแล้วกลืนลิ้นลงไปพร้อมกันกี่เดือนแล้วนะที่ไม่ได้กินอาหารอร่อยขนาดนี้ แม้ในชามไม่มีเนื้อสักชิ้นแต่กระเพาะก็รู้สึกว่าได้รับการเติมเต็ม อีกทั้งยังมีมันจี่เนื้อเนียนละเอียดชิ้นใหญ่ พวกเขาได้รับมันถึงคนละ 2 ชิ้น แม้ผิวสัมผัสด้านนอกจะให้ความรู้สึกแปลกเพราะไม่เคยกินมันฝรั่งย่าง แต่พอกัดเข้าไปถึงเนื้อด้านในนั้นแทบไม่ต่างจากมันบดในร้านสเต๊กชื่อดังที่เคยกินเลยสักนิด“อร่อยมาก” ทุกคนต่างร้องเป็นเสียงเดียวกัน“อร่อยก็กินให้หมดนะครับ” เฉินเฟิงแสร้งดุเพราะเขาเพิ่งคิดได้ว่าหงส์ตักให้พวกเขาเยอะเกินไปหรือเปล่า ถึงจะพอดีกับจำนวนคน แต่ถ้าหากพวกเขากินไม่หมดก็คงน่าเสียดายหากต้องทิ้ง“แทบจะเลียจานแล้วครับ” ต่างจากกลุ่มเด็ก วิทย์และเพื่อนตักกินคำใหญ่ทำให้ทั้งมันจี่และต้มจับฉ่ายหมดภายในเวลาไม่นาน“ในครัวเหลือเสบียงเยอะไหม” โจเซฟกระซิบถามเจ้า

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   23 วางแผนหาเสบียง [2/5]

    “ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเราก็เลี่ยงไปหาที่อื่นเถอะ” ถึงจะอยากไปหาของในห้างสรรพสินค้า แต่ถ้ามีคนตั้งกลุ่มเก็บค่าผ่านทาง แสดงว่าด้านในก็คงไม่มีอะไรเหลือให้เก็บเกี่ยวมากนัก“เส้นทางนอกเมืองที่พวกเราผ่านมาละครับ” เฉินเฟิงกระซิบถามเสียงเบา ยังมีตู้รถคอนเทนเนอร์อีกหลายคันที่ถูกทิ้งร้างไว้ บางคันก็พลิกคว่ำตามไหล่ทาง“แต่นั้นเท่ากับว่าพวกเราต้องขับย้อนกลับไปนะ” หงส์ไม่เห็นด้วย จากถนนเส้นนั้นมาถึงตรงนี้ไม่ใช่ระยะทางใกล้ ๆนิโคลัสได้แต่ฟังและเก็บมาคิด เขามีความรู้เรื่องเส้นทางนอกเมืองน้อย แต่ถ้าเป็นไอเดียละก็มีอยู่…“ถ้าอย่างนั้นทำไมเราไม่เคลียร์ทางให้ที่นี่ไปเชื่อมต่อกับหมู่บ้านล่ะ”“จริงด้วย!” โจเซฟดีดนิ้วเสียงดังถ้าคุณแม่ของเขาไม่อยากเข้าไปอยู่ในค่ายพันธมิตร ทำไมเขาไม่หาทางลำเลียงทรัพยากรที่มีอยู่แค่ที่นี่ไปแลกกับธัญพืชหรืออาหารในหมู่บ้านของเฉินเฟิงแทนล่ะสิ่งที่หมู่บ้านไม่ขาดคืออาหาร และสิ่งที่นี่ไม่ขาดก็คือร้านขายของใช้จำเป็นในชีวิตประจำวันและห้างสรรพสินค้าขนาดย่อม ต้องมีสักอย่างสองอย่างที่ชาวบ้านอยากแลกเปลี่ยนแน่นอน“นั่นก็เป็นการย้อนกลับไปเส้นทางเดิมเหมือนกันไม่ใช่เหรอ” หงส์เอียงคองง เธอเพิ่ง

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   23 วางแผนหาเสบียง [3/5]

    จนกว่าจะมีความช่วยเหลืออย่างเป็นทางการ พวกเขาต้องมีอาหารตุนอยู่ในบ้านให้มากที่สุด ต้องมียาสามัญติดตัวไว้ด้วยเผื่อเจ็บไข้ ต้องมีอุปกรณ์ร้องขอความช่วยเหลือ ต้องชาร์จแบตโทรศัพท์เผื่อติดต่อกับส่วนให้ความช่วยเหลือได้ ฯลฯดังนั้นในเมืองใหญ่วันแรกจึงเต็มไปด้วยผู้คนที่ออกมานอกบ้านเพื่อหยิบฉวยสิ่งของจากร้านสะดวกซื้อหรือห้างสรรพสินค้าชั้นนำขนาดใหญ่แต่คนธรรมดาที่ไม่เคยจับดาบถือปืน เมื่อถึงคราวต้องสังหารสิ่งมีชีวิตที่ไร้สติปัญญาแต่มีรูปลักษณ์ไม่ต่างจากตน ใครเล่าจะกล้าลงมือ บางคนฆ่าได้แต่ก็เป็นลมล้มหมดสติตรงนั้น กลายเป็นอาหารซอมบี้ตัวถัดไปในเวลาต่อมา และบางคนก็คล้ายจะเสียสติไปหลังจากเห็นคนรักหรือเพื่อนถูกพวกมันสังหารไปต่อหน้าต่อตาความโกลาหลขนาดใหญ่นี้ส่งผลให้มีผู้ติดเชื้อมากขึ้นเรื่อย ๆ คนที่เหลืออยู่จึงลงความเห็นว่าควรออกไปนอกเมืองจะปลอดภัยกว่า แต่นั่นกลับกลายเป็นการส่งต่อเชื้อให้กับจังหวัดข้างเคียงในเวลาต่อมาแม้จะมีการจัดตั้งค่ายพันธมิตรขึ้นอย่างเป็นทางการ แต่ก็กินพื้นที่เพียงรอบทำเนียบรัฐบาลและกองทัพบกของทหารประจำการอยู่ในเมืองหลวงเท่านั้น หลายแห่งในเมืองยังคงเต็มไปด้วยซอมบี้เดินเพ่นพ่านไปมา

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   23 วางแผนหาเสบียง [4/5]

    “คืนนี้จะพักที่ไหน” นอกจากเรื่องรถที่ต้องหาแล้ว ที่พักก็จำเป็นเช่นกัน เพราะไม่รู้ว่าที่นี่จะมีห้องนอนเพียงพอให้พวกเขาหรือเปล่า ให้นอนกลางดินกินกลางทรายน่ะได้ แต่ในเมื่ออยู่ในเมืองก็อยากหาที่นอนเป็นเตียงมากกว่า“หาจากบ้านว่าง ๆ แถวนี้ก็แล้วกันครับ” เฉินเฟิงให้คำตอบ อีกอย่างแถวนี้ก็ถูกกลุ่มของวิทย์เคลียร์ซอมบี้จนหมด คงไม่ยากนักในการหาบ้านว่างสักหลังสำหรับพักผ่อน“เอ่อ คุณจะว่าอะไรไหม ถ้าผมอยากจะขอแบ่งผลไม้แห้งให้กับที่นี่” นอกจากสารอาหารแล้ว เด็ก ๆ เองก็ควรได้รับวิตามินบ้าง“ตามใจคุณครับ” นิโคลัสยิ้ม ไม่ว่าจะเจอเรื่องร้ายมาเท่าไร คุณอดีตผู้ช่วยเชฟก็ยังคงความเป็นมนุษย์ไว้ได้เสมอนี่อาจเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาชอบอีกฝ่ายมากขึ้นทุกวันอยากเป็นแฟนกันเร็ว ๆ จังเลยน้าาา~นั่งพักกันเกือบ 20 นาที วิทย์ก็พาเพื่อน ๆ ของตนบางส่วนออกมาสมทบ“มาแล้วครับ ขอโทษที่ให้รอนาน” วิทย์กลับมาพร้อมกับเพื่อนที่ถูกลดจำนวนลงจากสิบกว่าคนเหลือเพียงทีมที่มี 5 คน“คนอื่น ๆ ผมให้เขาอยู่เฝ้าที่นี่ครับ อีกอย่างเขาก็โดนพวกคุณซ้อมเสียน่วมเลยไม่มีแรงจะไปตบตีกับซอมบี้ไหวแล้ว” อันที่จริงตัวเขาเองก็ปวดแผลที่บวมปูดบนศีรษะเห

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   23 วางแผนหาเสบียง [5/5]

    “ชู่ว!” นิโคลัสยกนิ้วชี้ทาบริมฝีปาก ตอนแรกเขายังได้ยินเสียงบางอย่างค่อย ๆ ย่างกรายข้ามา แต่เมื่อพวกเขาเริ่มพูดคุยกัน เสียงนั้นก็เงียบหายไปความวังเวงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันพลอยทำให้กลุ่มของวิทย์เกิดความวิตกกังวลตามไปด้วย“พวกคุณค่อย ๆ ถอยกลับไปที่ประตู” นิโคลัสออกคำสั่งเสียงเบาลูกทีมของวิทย์คนที่อยู่หลังสุดพยายามถอยฝีเท้าให้เบาที่สุด สายตาก็กวาดมองไปด้านหน้า เมื่อเห็นว่าข้างหน้าตนยังคงเป็นเพื่อนพ้องที่มาด้วยกันและมีทหารรับจ้างอย่างนิโคลัสคอยป้องกันไว้ก็คิดว่าตนต้องรีบออกไปจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด...แกรก แกรก“!!!”เสียงที่กลับมาอย่างกะทันหันทำให้ทั้งกลุ่มยิ่งระแวดระวังตัวมากกว่าเดิม เฉินเฟิงพยายามอย่างมากที่จะฟังว่าเสียงนั้นมาจากที่ไหน แต่เพราะโชว์รูมรถแห่งนี้มีกำแพงเป็นกระจกรอบทิศ และพื้นเองก็ถูกปูด้วยหินอ่อน ทำให้เสียงที่เกิดขึ้นนั้นสะท้อนกันไปมา ยากจะแยกว่าสิ่งที่เขากำลังได้ยินนั้นแท้จริงแล้วอยู่ตรงไหนกันแน่“ทะ... ทุกคน” ชายคนที่อยู่ด้านหลังสุดส่งเสียงออกมา แต่เสียงนั้นสั่นเครือจนนิโคลัสต้องเหลียวหลังหันกลับไปมอง“!!!” นัยน์คมดุสว่างวาบ เมื่อในที่สุดเขาก็หาต้นตอของเสียงที่ได้

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   24 แมงมุมหยากไย่ [1/5]

    เฉินเฟิงคิดว่าดวงของเขาค่อนข้างสมพงศ์กับปัญหา… เพราะอะไรน่ะหรือ?นั่นก็เพราะ…ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีแต่เรื่อง!อย่างในเวลานี้เจ้ากระต่ายจำต้องคอยช่วยสนับสนุนอยู่วงนอก ป้องกันไม่ให้แมงมุมยักษ์ตรงหน้าทำอันตรายกลุ่มคนไร้พลังที่ติดตามมาด้วย ทั้งยังต้องหาช่องทางโจมตีหากตนมีโอกาสเกร็งจนตะคริวจะกินอยู่แล้ว!ยังดีหน่อยที่มันไม่ได้ตัวใหญ่เท่ากับหนูท่อไคจูตัวที่เจอในนิคมอุตสหกรรมเมื่อสองเดือนก่อน ถ้าแมงมุมในวันนี้ตัวใหญ่ขนาดนั้นเขาคงช็อกตายฟากนิโคลัสที่ถูกแมงมุมหมายหัวก็ได้แต่พยายามหลบการโจมตีของมันพร้อมกับต้อนให้มันมาอยู่ตรงกลางลานห้องจัดแสดงรถยนต์ ยิ่งมันอยู่ห่างกำแพงเท่าไร โอกาสในการหลบหนีก็จะน้อยลงตามไปด้วยคุณหมอหมีค่อนข้างหัวเสียกับการที่ต้องสู้กับเจ้าสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ในพื้นที่ปิด เพราะนอกจากจะทำให้มันได้เปรียบเวลาหลบหลีกด้วยการปีนกำแพงหนีแล้ว เขายังต้องคอยระมัดระวังไม่ให้พลังของตนเผลอไปปะทะเข้ากับรถที่จอดอยู่ไม่ใช่กลัวรถเสียหาย แต่เป็นเพราะกลัวว่าถ้าหากมันระเบิดขึ้นมา ทีนี้คงไม่ต้องบอกนะว่าจะเป็นยังไงต่อ“คุณวิทย์! พวกคุณรีบขับรถไปรวมกันตรงนั้น” เฉินเฟิงเองก็เห็นถึงปัญหาตรงจุดนี้ รีบบอ

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   24 แมงมุมหยากไย่ [2/5]

    กร๊าซซซ!!ใยที่ถูกพ่นออกมาสาดกระจายและมีบางส่วนที่ถูกตัวของมันเอง เป็นผลให้มันดิ้นพรวดพราดเพราะความเจ็บปวด“คุณนิค!” เฉินเฟิงมองภาพแมงมุมยักษ์ดิ้นพรวดพราดด้วยความรู้สึกแปลกแปร่งนี่มันชักจะคล้ายกับภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ที่มนุษย์ถูกอสุรกาย 8 ขาจากนอกโลกบุกเข้าไปทุกที เว้นแค่ว่าปล้องแหลมคมของเจ้าแมงมุมไม่ได้เสียบทะลุศีรษะเข้ามาดูดสมองเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงขอปาดคอตัวเองตายดีกว่า“อืม” นิโคลัสเองก็รู้สึกว่าเรื่องราวนับจากนี้คงไม่ง่ายอีกต่อไป ชายหนุ่มกระชับมีดในมือแล้วตัดคอมันขาดในคราวเดียวกรร… กรร… กรรเสียงร้องของมันค่อย ๆ ขาดห้วงพร้อมกับพลังชีวิตที่หมดลงทั้งคุณผู้ช่วยเชฟและคุณหมอต่างก็ระแวดระวังรอบด้านก่อนครู่หนึ่ง เมื่อไม่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวผิดแผกอีกก็พลอยโล่งใจ ทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดสภาพ“มะ... มันตายแล้ว ใช่ไหมครับ” วิทย์มองไปทางแมงมุมยักษ์อย่างหวาด ๆ“เมื่อกี้กระสุนนายสินะ ขอบใจมาก” นิโคลัสหันไปผงกศีรษะขอบคุณ ถ้าไม่ได้กระสุนบีบีกันที่วิทย์ยิงมาละก็ ป่านนี้เขาอาจจะยังสู้กับมันอยู่ก็เป็นได้“แหะ ๆ ครับ ของผมเอง” ชายหนวดโค้งยกมือเกาศีรษะแก้เขิน ส่วนมืออีกข้างก็พาดปืนบีบีกันรูปท

    Last Updated : 2025-04-07
  • วันสิ้นโลกของผม   24 แมงมุมหยากไย่ [3/5]

    เขาอยากลองเดิมพันเพราะไม่รู้ว่าในอนาคตจะยังมีชีวิตเหลืออยู่อีกกี่วัน ถ้าอีกฝ่ายยอมฟังคำเขาแล้วนั่งรออยู่ด้วยกันตรงนี้ นั่นหมายความว่าเขาอาจจะพอมีหวังเจ้ากระต่ายมองท่าทางจริงจัง ไหนจะสัมผัสตรงข้อมือที่ร้อนลวกจนรู้สึกอยากสะบัดออก แต่ในใจกลับคัดค้านการกระทำนั้น ลางสังหรณ์บอกว่าถ้าเขาทำอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต ดังนั้นฝ่ามือใหญ่จึงยังคงจับยึดข้อมือเล็กไว้ตลอดการจ้องตากันคงเลี่ยงไม่ได้แล้วสินะ…“โอเคครับ ผมจะอยู่ตรงนี้ก่อนก็แล้วกัน แต่ถ้าพวกเขาร้องขอความช่วยเหลือ คุณต้องวิ่งไปก่อนคนแรกด้วยนะ” เฉินเฟิงยอมนั่งลงที่เดิม ใบหน้าขาวหันไปมองทางอื่น“ได้ ๆ ผมจะวิ่งไปคนแรก” นิโคลัสพยักหน้าขึ้นลงไม่หยุด ริมฝีปากบางระบายยิ้มออกมาอย่างโง่งม เพราะตั้งแต่ยอมนั่งลงข้างกัน เฉินเฟิงไม่แม้แต่จะหันหน้ามามองเขาอย่างปกติ อีกทั้งยังไม่ได้สะบัดมือของเขาทิ้งอีกด้วยหมายความว่า!หมายความว่าเขามีหวังงั้นเหรอ!!...บรรยากาศแปลก ๆ ลอยวนอยู่รอบตัวคนทั้งสอง จนกระทั่งกลุ่มที่เข้าไปสำรวจด้านในกลับออกมา ทั้งเฉินเฟิงและนิโคลัสจึงหันไปสนใจในสิ่งที่พวกเขาขนออกมาแทน“ดูนี่สิครับ ไข่แมงมุม” วิทย์พร้อมกับเพื่อนพบไข่แมงมุมอยู

    Last Updated : 2025-04-07

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [5/5]

    หนึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็ไปรวมกันที่มินิมาร์ตอีกครั้ง หงส์กลับมาพร้อมกับคริสตัลซอมบี้สีใสจำนวน 12 เม็ด พวกมันถูกล้างทำความสะอาดมาเป็นอย่างดีแล้ว“แถวนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเลยเหรอเนี่ย” การที่มีคริสตัลเกิดขึ้นในสมองของซอมบี้ได้นั้น หมายความว่าเจ้าพวกนี้ไม่ใช่ซอมบี้ที่เพิ่งเกิดในเร็ว ๆ นี้“คนน่าจะไปกระจุกตัวอยู่ในเมืองกันหมดแล้วล่ะค่ะ” หงส์ให้ความเห็นอาหารเย็นวันนี้เป็นปลากระป๋องกับแครกเกอร์ที่เฉินเฟิงใช้มันฝรั่งบดผสมรวมกับแป้งแล้วนำไปอบ ใช้เป็นอาหารฉุกเฉินยามออกเดินทางเพราะมีน้ำหนักน้อยและไม่ต้องยุ่งยากกับการประกอบอาหารนอกบ้านสำหรับทหารที่ผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน พวกเขากินกันไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ มีเพียงดาริณีและพิมพาที่ต้องพยายามกินให้มากหน่อย แม้รสชาติจะแปลกแปร่งเพราะไม่เคยกินแครกเกอร์กับปลากระป๋องมาก่อน ก็ต้องฝืนกินเข้าไปอีกหลายคำ วันนี้ใช้พลังไปเยอะต้องชดเชยสภาพความเป็นอยู่หลังออกจากเซฟโซนนั้นต้องรัดกุมทุกด้าน พวกเธอขอติดตามมาด้วยจะต้องอดทนและเรียนรู้ที่จะยอมรับและผ่านมันไปให้ได้ในสักวันหนึ่ง“กินน้ำให้พอดีนะคะ” หงส์แนะนำ “เกิดปวดห้องน้ำตอนกลางคืนจะลำบาก”“ถ้

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [4/5]

    “ใจร้อนอะไรครับเนี่ย” เฉินเฟิงตำหนิ“ใครใช้ให้เลียเจ้านี่ล่ะ” เขาไม่ของขึ้นจนลากคนรักไปทำกิจกรรมบนเตียงให้ถึงที่สุดก็นับว่าอดทนมากแล้ว มีอย่างที่ไหนยกมือข้างที่เลอะน้ำกามของเขาขึ้นดม หรี่ตาสีแดงลงคล้ายครุ่นคิดแล้วใช้ลิ้นสีแดงสดเลียเบา ๆ เป็นใครจะไปทนไหวเล่นเอาสติขาดผึงเลยทีเดียวซึ่งเจ้ากระต่ายน่าตีก้นก็ไม่ได้สำนึก ยกมือข้างที่ว่าขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตา เพราะเมื่อกี้เผลอใช้มือข้างนี้ผลักอกคนรัก จึงมีบางส่วนที่ถูกเช็ดออกไปแล้ว“ก็ผมสงสัยนี่…” เฉินเฟิงคิดถึงการกระทำของตนเองเมื่อครู่ก็หน้าร้อนผ่าว แค่จินตนาการก็รู้สึกว่ามันต้องอีโรติกมากแน่ แต่จะให้ถอยก็ดูไม่เป็นตัวเขาสักเท่าไร “เลยอยากลองชิมว่ารสชาติเป็นยังไง” ช้อนดวงตากลมโตสีทับทิมเป็นประกายออดอ้อนคุณหมอหมีตัวโตที่ยังคงคร่อมอยู่ด้านบน“...” นี่กำลังพยายามแก้ตัวหรือยั่วเขาอยู่กันแน่ หือ “ที่รักทำแบบนี้พี่ของขึ้นอีกแล้วเห็นไหม” นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก้มมองกลางกายของตนที่กลับมาแข็งตัวอีกครั้ง“ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ เป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติอยู่แล้ว” เฉินเฟิงยิ้มตอบพร้อมกับกระถดตัวลงไปอยู่ในระดับเดียวกับอาวุธของคุณหมอ“...”“เดี๋ยวผมปลอบให้มั

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [3/5]

    เฉินเฟิงนอนโรงพยาบาลเป็นคืนที่ห้าแล้วหลังจากฟื้นขึ้นมา เขายังคงกินนอนอยู่ที่นี่เพราะต้องทำกายภาพบำบัดให้ร่างกายกลับมาใช้งานได้ดังเดิมเมื่อเห็นว่าเจ้ากระต่ายปลอดภัยหายห่วง คนอื่น ๆ จึงเริ่มออกไปทำภารกิจกันถี่ขึ้น แม้แต่ทีโอเองก็ไม่ได้มานอนเฝ้าที่ห้องอีกแล้ว ภายในห้องจึงเหลือแค่ชายหนุ่มผมขาวและคนรักผู้มีใบหูหมีสีน้ำตาล กับคุณสิงหาที่จะแวะเวียนมาตรวจอาการทุกเช้าวันนี้ก็เช่นกัน หลังจากทำกายภาพในตอนเช้าเสร็จ แพทย์เจ้าของคนไข้ดันบอกว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเขาดีขึ้นมาแล้ว หากจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับคนรักก็ไม่มีปัญหามีสิครับหมอ!!เพราะเขากับนิโคลัสไม่เคยเกินเลยถึงขั้นนั้น ที่ผ่านมาก็มีแค่กอดกับจูบ ส่วนเรื่องเมคเลิฟอะไรนั่นตัดไปได้เลย ถ้าไม่ใช่นิโคลัสนอนเป็นผัก ก็มีภารกิจโหดหินรออยู่ พอรอดตายมาได้ก็กลายเป็นเขาที่นอนติดเตียงต่อ จะเอาเวลาไหนไปจู๋จี๋กันถามหน่อยไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยคิด แต่สถานการณ์มันไม่เอื้ออำนวยให้คิดต่างหาก แม้จะไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคนรักจะดำเนินขั้นสุดท้ายของการเมคเลิฟแล้วจะเป็นยังไง แต่ถ้าค่อยเป็นค่อยไปโดยเริ่มจากบทรักสุดเบสิกได้ละก็… บอกเลยเขาสู้ตาย‘พี่นิค’ เจ้ากระต่ายมองค

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [2/5]

    ขนาดที่ค่ายพันธมิตรยังมีคนที่มีหูสัตว์เกลื่อนกลาด เรียกได้ว่ามีประชากรที่เป็นทั้งมนุษย์ธรรมดาและมนุษย์กลายพันธุ์อย่างละครึ่งเลยล่ะ ส่วนผู้มีพลังพิเศษไม่ว่าที่ไหนก็ยังมีจำนวนน้อยนิดเหมือนกันหมด“งั้นผมขอไปกักตัวที่บ้านก่อนนะ” การกักตัวกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดไปแล้ว เมื่อไหร่ที่ออกไปด้านนอกจะต้องกักตัวเป็นเวลา 3 วัน ป้องกันไม่ให้นำเชื้อที่ติดตัวมาไปแพร่ใส่คนอื่นทั้งทางตรงและทางอ้อม“ครับผม” กลุ่มหน้าประตูสองคนเดินไปส่งเฉินเฟิงและนิโคลัสที่บ้าน ถ้าเกิดชายหนุ่มกลายเป็นซอมบี้ระหว่างทางก่อนถึงบ้านขึ้นมาคงเป็นเรื่องใหญ่ปังหลังประตูรั้วบ้านและประตูหน้าบ้านถูกปิด เฉินเฟิงก็มองสภาพบ้านที่ยังคงสะอาดสะอ้านไม่มีร่องรอยของคราบฝุ่นเป็นไปได้ยังไง?หรือว่าในตอนที่พวกเขาไม่อยู่มีคนเข้ามาอาศัย?“อ้อ พวกผมลืมบอกไป กลุ่มแม่บ้านเขาช่วยกันผลัดเปลี่ยนมาทำความสะอาดบ้านให้นะครับ พวกป้า ๆ เขาอยากตอบแทนเรื่องเสบียงสำรองที่ให้มา” เป็นกรที่ตะโกนมาจากนอกบ้านช่วยไขข้อข้องใจให้เจ้ากระต่ายพอดิบพอดี เกือบได้ระเบิดโทสะแล้วไหมล่ะ“ฝากขอบคุณด้วยนะ” เฉินเฟิงตะโกนกลับไป“ครับผม!” และได้รับการตะโกน

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [1/5]

    ลงมาถึงตีนเขาเฉินเฟิงก็แยกกับกลุ่มของโจเซฟ ชายหนุ่มยืนมองแก๊งจักรยานพากันปั่นเรียงแถวออกไปยังถนนเส้นใหญ่ที่เชื่อมติดกับทางเข้าหมู่บ้าน ยังดีที่บริเวณนี้ไม่มีซอมบี้เพ่นพ่านเพราะถูกกำจัดไปเยอะ อีกทั้งยังอยู่ห่างจากตัวเมืองที่มีประชากรมากก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะปลอดภัยกลับมาอย่างสวัสดิภาพไม่สิต้องกลับมาปลอดภัยอย่างแน่นอน!“เอาไปกี่กล่องดี” นิโคลัสยกกล่องยาสมุนไพรออกมาจากหลังรถ“เอาไปสัก 3 กล่องก่อนก็แล้วกันครับ” ถือไปเยอะเดี๋ยวจะเด่นสะดุดตาเกินไป“โอเค” คุณหมอหมีพยักหน้าเข้าใจ ถือติดมือไปน้อยก็ดูไม่สมกับค่าครู แต่ถ้าเอาไปไปเยอะก็อาจทำให้บางคนเกิดความคิดไม่ดีขึ้นมาได้สมุนไพรแห้งเหล่านี้พวกเขาขนกลับมารวมแล้วมีมากกว่า 10 กล่อง นำขึ้นไปเก็บไว้บนภูเขาแล้ว 10 กล่อง ที่อยู่ตรงนี้จึงเป็นส่วนที่กันเอาไว้แบ่งปันให้คนในหมู่บ้านด้านล่างตั้งแต่ต้น แต่จะทยอยให้ทีละไม่มากไม่ให้ผิดสังเกต“ไม่รู้กลับหมู่บ้านครั้งนี้จะได้เจอกับป้ากิ่งแก้วอีกหรือเปล่านะครับ” เฉินเฟิงเอ่ยกลั้วหัวเราะ พวกเขาเจอกันทีไรมีแต่เรื่องชวนปวดหัวทุกทีถ้าให้เขาพูดแบบเห็นแก่ตัวหน่อยเขาอยากจะบอกเหลือเกินว่าถ้าหมู่บ้านนี้ขาดกิ่งแก้ว

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [5/5]

    “จักรยานมีทั้งหมด 5 คัน คนที่จะออกไปสำรวจก็คือ พี่ดา พี่พิม ตุ่น หงส์ และหัวหน้า ถูกต้องไหมคะ” หงส์ทวน พอดาริณียกมือขอไปด้วย โจเซฟก็ไม่รีรอรีบออกตัวว่าจะไปด้วยเช่นกันทันทีแหม… ไม่ค่อยออกนอกหน้าเลยนะหัวหน้า“อะไร… ก็แค่เห็นว่ายังมีจักรยานอยู่อีกหลายคัน” คนร้อนตัวรีบพูด“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” หงส์หันไปหัวเราะคิกคัก ล้อเลียนคู่คนคุยที่หน้าแดงซ่านไปหมดแล้ว“แม่หน้าแดงมากเลย” ขนาดเด็กชายดลยังอดแซวแม่ตัวเองไม่ได้ตกลงเรื่องจำนวนคนกันเสร็จสรรพ ก็ออกไปจัดเตรียมแพ็กกระเป๋าบ้านใครบ้านมัน เฉินเฟิงเองก็เตรียมเก็บของเช่นกัน เพราะเขากับคนรักมีแพลนจะลงไปนอนที่บ้านของตนในหมู่บ้าน และถือโอกาสสอบถามหมอยาสมุนไพรว่าจะสามารถสอนความรู้ให้ตนได้หรือไม่หรือถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้นิโคลัสได้เรียนด้วย“เดี๋ยวนะครับ จะไปกันหมดวันนี้เลยเหรอ” ทีโอคิดว่าจะออกเดินทางในอีกวันหรือสองวันข้างหน้า ใครจะไปคิดว่าพอตัดสินใจเสร็จปุ๊บก็เก็บของปั๊บ“จะช้าอยู่ทำไมล่ะ ขืนมัวแต่โอ้เอ้คงมีคนอื่นตัดหน้าไปก่อน” หงส์“ตามใจ” ทีโอถอนหายใจ ดูท่าเย็นนี้คงต้องให้เด็ก ๆ กินปลากระป๋องแล้วล่ะ “ระวังตัวกันด้วยนะครับ”“คราวนี้ไม่ประมาทอีกแน่”

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [4/5]

    “ก็ดีนะ” นิโคลัสพยักหน้าเห็นด้วย“แต่น้ำมันรถที่มีจะไม่พอให้เราตะลอนหาของได้ตามใจชอบน่ะสิ” โจเซฟส่ายหน้าเห็นต่าง พวกเขาไม่มีถังน้ำมันสำรองกักตุนไว้ในปริมาณมาก ดังนั้นจึงค่อนข้างเป็นกังวลหากต้องนำรถออกไปตระเวนหาของอย่างไม่รู้ทิศทาง“ขี่จักรยานไปไง” หงส์เสนอ“ไหวหรือ?” โจเซฟไม่ได้มีเจตนาดูถูก แต่ขี่จักรยานไปในสถานการณ์ที่ไม่ปกติแบบนี้ค่อนข้างเสี่ยงเอาการ ไหนจะอากาศประเทศ T ที่ไม่ค่อยปกตินัก บางวันก็ร้อนจนอยากจะนั่งแช่น้ำทั้งวัน บางวันก็ฝนตกหวิดจะเกิดโรคระบาดจากน้ำอีกรอบ“ถ้ารู้เส้นทางเข้าเมืองก็ไม่น่าจะยากไม่ใช่เหรอคะ” อีกอย่างจักรยานที่เอามาก็เป็นจักรยานเสือภูเขา มีไว้สำหรับเร่งความเร็วอยู่แล้วถ้าเจอซอมบี้ก็แค่ใช้พลังสู้กับมัน“ถ้าไม่ออกไปหาของตอนนี้ อีกหน่อยก็ไม่เหลืออะไรให้หาแล้วล่ะค่ะ” พอมนุษย์ที่เคยเอาแต่หวาดกลัวเริ่มปรับตัวได้ พวกเขาจะสามารถเรียกความกล้าและออกไปผจญอันตรายเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอเชื่อว่าอย่างนั้นไม่มีใครเอาแต่สั่นกลัวอยู่แต่ในบ้านได้หรอก“ถ้าอย่างนั้นพิมขอไปด้วยได้ไหมคะ” หญิงสาวยกมือ“แม่!” พลอยใสตกใจตาโต “ถ้าแม่ไปพลอยก็จะไปด้วย” เด็กสาวรีบยกมือตาม ก่อนจะ

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [3/5]

    “อร่อย! อร่อยมาก!!” เขาไม่เคยกินอาหารรสชาติแบบนี้มาก่อนเลย“อร่อยก็ดีแล้วครับ ปะ พวกเรายกไปที่โต๊ะเลยดีกว่า” เห็นคนรักไม่บาดเจ็บในปากก็โล่งอก ยิ้มกว้างให้กับเมนูอาหารในวันนี้ ดีที่ตอนนั้นหลังจากได้ชิมต้มหมูชะมวงของเชฟในครัวเขาก็ไปค้นหาสูตรอาหารชนิดนี้ในอินเทอร์เน็ตต่อ ทำพลาดอยู่ 4-5 จานก็ได้รสชาติคล้ายคลึงที่สุดเท่าที่จะทำได้อืม… เขาก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย //ยืดหลังอาหารทยอยเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ ภาพบรรยากาศแสนสุขก็กลับมาอีกครั้ง เด็ก ๆ ตักแกงกินกับข้าวคำโต ผู้ใหญ่พูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระ นั่งปรึกษากันว่าพรุ่งนี้จะทำอะไร มีตรงไหนต้องปรับปรุง พอของคาวหมดก็ต่อด้วยเมนูผลไม้ล้างปาก เป็นส้มโอที่ถูกบิเนื้อออกเป็นเส้น ๆ แล้วนำไปคลุกเคล้ากับน้ำตาลและน้ำปลา ได้รสชาติหวานเค็มตัดกับความเปรี้ยวอมหวานของส้มโอเมื่อไม่เหลืออาหารให้จัดการอีก ตุ่น หงส์ และทีโอก็อาสานำภาชนะทุกชิ้นไปล้างโดยมีเด็กซน 3 คนออกตัวว่าอยากไปช่วยล้างด้วย ไม่รู้ว่าไปช่วยหรือไปป่วนกันแน่ฟากมังคุดก็นั่งเลียปากเลียมือ นอนตีพุงอย่างสุขใจ มันเพิ่งเคยกินอาหารที่ชายหนุ่มทำแบบเต็มที่ เครื่องแน่น ๆ เน้น ๆ แบบนี้เป็นครั้งแรกอร่อยมาก… อร่อยจนไ

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [2/5]

    อีกสาเหตุหนึ่งที่เฉินเฟิงเลือกเมนูนี้ขึ้นมาก็เพราะตอนอยู่ในค่ายเขาได้ไปแลกบางสิ่งบางอย่างมาจากตลาดนัดในค่ายพันธมิตร ราคาของมันเรียกได้ว่าแพงหูฉี่ กระปุกหนึ่งราคา 8 แต้ม กว่าจะต่อรองมาได้ก็เปลืองน้ำลายไปเยอะ แต่พอแม่ค้าเห็นว่าโจเซฟยืนอยู่ด้านหลังกลุ่มก็ลดราคาให้อย่างเร็วเหลือเพียง 6 แต้ม สมกับเป็นเทพเดินดินของคนในค่ายพันธมิตรจริง ๆซึ่งเจ้าสิ่งนั้นก็คือ… กะปิและน้ำมันพืชนั่นเอง!ผู้คนส่วนมากในค่ายไม่นิยมทำอาหารกินเองเพราะใช้แต้มคะแนนไปแลกอาหารที่โรงอาหารได้หลากหลายกว่าเฉินเฟิงแทบจะใช้แต้มคะแนนที่มีทั้งหมดแลกมันมาให้ได้มากที่สุด มีน้ำปลากับซีอิ๊วหวานอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลย พอเห็นว่าตรงไหนมีวางขายก็อยากจะซื้อมาให้หมดเชฟใหญ่ประจำบ้านตระเตรียมวัตถุดิบประกอบอาหาร มองข้าวของบนโต๊ะที่มีครบอย่างที่อาหารจานหนึ่งควรจะเป็นด้วยสีหน้าอิ่มเอิบอา… มีเครื่องปรุงพร้อมนี่มันสวรรค์ชัด ๆอิ่มเอมกับบรรยากาศเครื่องปรุงและวัตถุดิบรอบตัวเรียบร้อยแล้วก็เริ่มจากทำเครื่องแกงก่อนเป็นอันดับแรก โดยคนที่รับหน้าที่นี้คือเฉินเฟิง ส่วนสองสาวจะนั่งฉีกใบชะมวงและหั่นเนื้อตะโขงแดดเดียว ก่อนจะนำไปล้างน้ำเพื่อล้างความเค็ม

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status